Te weinig aanwas van jonge leden en een gebrek aan vrijwilligers. Twee dingen waar Christel Geerts zich als voorzitter van Bavel de laatste jaren steeds meer zorgen om maakt. En dus is het volgens haar, in samenwerking met De Verschilmaker, tijd voor actie. “Lid zijn is meer dan contributie betalen en gefaciliteerd worden, dat besef moet er komen.”

Want, zo heeft ze na een kleine zeven jaar als voorzitter van de club inmiddels wel gemerkt. “Eigenlijk doet twintig procent van de vrijwilligers, tachtig procent van het werk in de organisatie.” Iets wat niet eeuwig kan blijven duren, weet Geerts (52). “Als ik een stip op de horizon zet, over vijf jaar, dan vallen er door de leeftijd steeds meer mensen weg. En daar hebben we geen vervanger voor.” Sterker nog. “Die mensen doen zoveel, dat je daar wel drie of vier vervangers voor nodig hebt.” Tel daar te weinig aanwas van jonge jeugd bij op, en je snapt haar zorgen. “Nieuwe leden krijgen altijd de vraag of ze vrijwilligerswerk willen doen, maar vaak is het antwoord dan toch nee…”

Steeds meer

En dus moet daar iets aan gaan veranderen, vindt Geerts. Samen met de rest van het bestuur. “Moeten we mensen die keuze nog wel geven, of is het gewoon altijd ja? Dat we meer naar een stukje participatie, in plaats van vrijwilligerswerk gaan.” In samenwerking met De Verschilmaker, wordt dat nu onderzocht, vertelt ze. “We hebben werkgroepen opgericht en er wordt een enquête uitgeschreven.” Geduld, is dan ook op zijn plaats. “De Verschilmaker heeft een plan van aanpak opgezet en komt met een ledenenquête. Ook op het gebied van sportiviteit. Daarnaast neigen we ernaar om Sportlink te gebruiken, om alle vrijwilligerstaken bij te houden, maar dan moeten we eerst alles duidelijk in kaart hebben. Dus misschien, starten we er volgend seizoen pas mee.” Maar van uitstel, komt absoluut geen afstel, voegt Geerts daar snel aan toe. “Ik merk bij mezelf dat ik door die samenwerking, echt stappen wil maken. Eigenlijk is het een soort stok achter de deur. De eerste ouderbijeenkomst, is ook al gepland.” Te beginnen met een stukje bewustwording. “Omtrent sportiviteit, maar ook gedrag langs de lijn. En hoe laat je een kleedkamer achter?” Allemaal dingen, waar je ook als voorzitter mee bezig moet zijn, heeft Geerts sinds haar aanstelling 6,5 jaar geleden ondervonden. “Ik merk dat er steeds meer bijkomt. Veel mensen willen best als vrijwilliger een klein projectje doen, maar iedere commissie heeft ook een eigen voorzitter nodig. Nu ben ik, of een ander lid van het bestuur, dat vaak dan ook nog.” En ook op zaterdag, komt er steeds meer bij kijken. “Vroeger had je alleen een half of een heel veld, nu zijn er door de veranderingen van de KNVB veel meer smaken bijgekomen. Daardoor moet je zaterdagochtend alle velden weer omgooien. Dat is een hoop meer handwerk.”

Contributie

Zorgen, maakt Geerts zich dan ook wel degelijk. Als ze eerlijk is. “Lid zijn is meer dan contributie betalen en gefaciliteerd worden, dat besef moet er komen.” Het besef, dat je soms ook iets terug moet doen voor de club, legt ze uit. “Veel mensen weten niet wat er allemaal bij een voetbalclub komt kijken.” En dus zet Geerts in op verplichte participatie. “Dat is wel het doel. Er moeten steeds meer handjes bij, maar dat is op deze manier niet houdbaar.” Benieuwd naar de reacties, hoopt de voorzitter op medewerking en enthousiasme. “Als er weerstand is, mag iedereen het gesprek met ons aangaan. Daarom willen we graag bijeenkomsten organiseren, om een spiegel voor te houden.” Want, zo beredeneert Geerts. “We willen de contributie niet omhoog doen, om voetbal voor iedereen laagdrempelig te houden, maar daarvoor hebben we wel vrijwilligers nodig.” Ondanks al die uitdagingen, geniet de inwoonster van Bavel nog altijd van haar rol als voorzitter. “Het bevalt nog steeds goed! Daarom heb ik ook voor drie jaar bijgetekend. Ik kom nog steeds heel graag op de club.” Om letterlijk en figuurlijk haar steentje bij te dragen. “Wat dat betreft sta ik echt heel erg met mijn benen in de operatie. Handschoenen aan en werken. Daardoor ben je voor alle leden zichtbaar. Dat vind ik leuk!” Ondanks dat ze zelf, nooit op een voetbalveld stond. “Ik ben eigenlijk bij de voetbal gekomen, door mijn twee zoons. Dan rol je er vanzelf in. Eerst als lid van de keukenploeg mee op kamp en daarnaast als leider van mijn kinderen.” Want commentaar leveren, maar geen verantwoordelijkheid nemen, is het makkelijkste wat er is. Voorzitter worden, zag ze dan ook wel zitten. Met één belangrijke reden. “Laten zien dat vrouwen dat ook kunnen!” En met succes. “Het is gelukkig niet zo dat we bijvoorbeeld de kantine moeten sluiten, wat je wel eens ziet bij andere clubs. Dus ik realiseer me, dat we als dorpsclub nog lang niet te klagen hebben.”

Klik op vv Bavel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Bavel voor meer informatie over de club.