Home Blog Pagina 158

Doorgeschoven jeugdspeler Ivo Dekker hoopt eindelijk op pijnvrij seizoen

Samen met nog een aantal jeugdspelers werd Ivo Dekker (17) vorig seizoen doorgeschoven naar de senioren van De Noormannen. Een blessure gooide roet in het eten en op dit moment is het nog afwachten hoelang de liesblessure hem van voetballen gaat afhouden.

“Het is wellicht een combinatie van overbelasting en groeiproblemen die voor een bepaalde pijn zorgen in de lies. Steeds als ik er druk op zet dan geeft het pijn. In het begin was het nog wel te behappen en heb ik ook getraind en gevoetbald, maar op dit moment doe ik niet, want het belemmert me teveel. Binnenkort ga ik naar het ziekenhuis om te onderzoeken wat het exacte probleem is en wat het behandeltraject zal zijn.”

De liesklachten begonnen voor de middenvelder zo’n twee jaar geleden en werden dus steeds erger en hardnekkiger. “Het was in die periode af en aan. Dan deed ik weer een aantal wedstrijden mee om vervolgens een paar weken niet te kunnen spelen. In die periode heb ik nooit echt pijnvrij kunnen voetballen en dat is best frustrerend. Het lijkt me gaaf om uiteindelijk in het eerste elftal te spelen hier op het dorp, maar ik heb nog steeds niet kunnen laten zien wat ik echt kan en dat is balen.”

Naast het spelen bij het tweede elftal, trainde Dekker ook een keer per week mee bij de eerste selectie. “Daar leer ik heel veel van en doe er ook zeker mijn voordeel mee. Vanuit de jeugd naar de senioren overstappen dat was zeker wennen, vooral op fysiek vlak. Daarin moet ik zeker nog groeien maar dan moet je wel wedstrijden kunnen spelen natuurlijk.”

Sinds zijn negende is de jonge middenvelder actief op Sportpark Prelaat, al zag het er daarvoor niet naar uit dat hij voetbalschoenen zou gaan dragen. “Ik ben inderdaad relatief laat gaan voetballen, maar dat kwam omdat ik daarvoor op korfbal zat. Net als de rest van de familie overigens. Doordat een aantal vrienden van mij op voetbal zaten of gingen voetballen ben ik ook bij De Noormannen gaan spelen. Mijn ouders hebben vroeger ook altijd gekorfbald, maar het is wel leuk dat mijn vader nu toch wekelijks op het voetbalveld als supporter langs de lijn staat om te kijken. De overstap was destijds absoluut wennen. In het begin helemaal. Want alles is anders. Het is toch een andere dynamiek op het voetbalveld en de spelregels zijn ook totaal verschillend. Gelukkig heb ik nooit de neiging gehad om ineens de bal op te pakken en weg te gooien haha.”

Het doel om dit seizoen vaker aan te sluiten bij het eerste elftal is voorlopig even ‘geparkeerd’ door de liesblessure, maar het is wel datgeen waar hij op termijn naartoe wil werken. “Eerst maar eens afwachten wat er uit de onderzoeken komt en hoelang ik moet herstellen. Daarna kijk ik wel verder. Eindelijk weer eens pijnvrij kunnen voetballen dat zou vooral fijn zijn. Op die manier kan ik weer in mijn ritme komen en laten zien wat ik als middenvelder in me heb. Of ik ook basisspeler kan worden bij het eerste dat durf ik niet te zeggen, al hoop ik er wel op. En of dat dan als centrale middenvelder is waar ik bij het tweede speel óf als linkshalf waar ik meestal sta bij het eerste, dat maakt me niet zoveel uit. Fit worden is het enige wat nu telt en elke pijnvrije wedstrijdminuut die ik dit seizoen ga maken in het eerste of het tweede elftal is pure winst.”

Klik op De Noormannen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Noormannen voor meer informatie over de club.

Simon (14) regelde zijn eigen trainingspakken

Bij de JO15-3 van Unitas’30 lopen ze er dit seizoen netjes bij. Volledig in een nieuw trainingspak gestoken, kan er eigenlijk niks meer mis. Maar zoiets komt niet aanwaaien, en dus regelde de net veertienjarige Simon Junior Hanemaaijer het gewoon zelf. “Ik heb heel vaak ‘nee’ gehad.”

Maar gelukkig hield dat de kleine man, die sinds zijn vijfde bij de club uit Etten-Leur voetbalt, absoluut niet tegen. Zijn doel was simpel én moest behaald worden. Wat dat was? Hij legt het zelf even haarfijn uit. “Het begon met het printen van een document, daar heeft papa bij geholpen. Daarna ben ik gewoon naar bedrijven toe gegaan. Met een heel verhaal, waarom ze ons moesten sponsoren!” Simon Junior stelde zijn gesprekspartners vervolgens voor drie lastige keuzes, vertelt hij. “Voor 350,- een groot logo, een iets kleinere was 200,- en voor 50,- kregen ze een vermelding op Facebook.”

Aanspreken

Allesbehalve een gemakkelijke opgave, herinnert Simon Junior zich. “Ik heb heel vaak ‘nee’ gehad en moest echt goed mijn best doen. De meesten kozen uiteindelijk voor de vermelding op Facebook.” Maar hoe kwam hij eigenlijk op het idee om zelf sponsors te gaan zoeken voor zijn eigen team? De tiener begint te lachen. “Van mijn vader! In het weekend en tijdens de vakantie, was ik vaak alleen maar aan het gamen. Hij was het beu dat ik maar een beetje op de bank zat te luieren. Toen kwam hij in de zomer met dit idee.” Zijn vader, Simon Senior, vult aan. “Het is goed om mensen aan te leren spreken. Op school zijn ze ook bezig met economie, dit was de praktijk.” En zijn zoon, bleek een snelle leerling. “Ik heb hem uit proberen te leggen, dat je dan vooral naar lokale bedrijven moet gaan. Dus niet de HEMA, zei hij meteen. Je gaat min of meer gewoon lokaal met de pet langs. Dat is een stukje ondernemend denken, maar ook schakelen, als ze je allemaal vragen stellen. Sociaal is het gewoon goed.” Dat laatste, zag Senior vanaf een afstandje. “De eerste twee keer heb ik meegekeken, bleef ik bij de ingang staan. Hij werd overal normaal behandeld, maar soms ook gewoon keihard weggestuurd.” Een lesje in motivatie, dus. “Ik zag het een paar keer niet meer zetten”, vertelt Junior. “Maar als je dan stopt, heb je niks…” Stoppen, deed Simon dan ook niet. Dus stapte hij iedere dag opnieuw op zijn fiets naar het bedrijventerrein. En met succes. “In totaal heb ik 1500,- opgehaald. Dat was het doel!”

Kleding passen

En niet voor niks, vertelt zijn vader. “Hij is zelf naar de lokale sportwinkel gegaan en heeft daar een factuur opgevraagd voor zeventien trainingspakken. Dat hebben we vervolgens verwerkt in het documentje. Hoeveel hebben we dan nodig? Daarna is ‘ie op pad gegaan!” Een soort vakantieprojectje, lacht Simon Senior. “We hebben hem een weekje bezig kunnen houden, haha. Toen was het al geregeld.” Nadat de kleding was gekozen én gepast, regende het vervolgens complimentjes. “Ze vonden het heel vet, dat ik dit had gedaan”, vertelt de jongste van het tweetal. “Veel jongens vroegen ook hoe en waarom.” Maar vooral: “Wanneer de kleding komt!” Dat bleek een flinke logistieke organisatie. “Er zat iets meer achter, dan alleen sponsoren regelen. We wilden ook echt iedereen alles laten passen.” Het leverde Simon Junior een zomervakantie op, die hij waarschijnlijk niet snel zal vergeten. Zag ook zijn vader. “Gewoon ergens binnenstappen. Doorzetten, als mensen je afwijzen. Ergens aan beginnen en het ook afmaken. Daardoor word je minder onzeker.” Maar makkelijk was het niet, lacht zijn zoon. “Bij sommigen had je het gevoel dat ze ‘nee’ gingen zeggen, als je dan voor het pand stond…” Toch heeft het avontuur, zijn vuurtje meer dan aangewakkerd. “Ik wil hetzelfde gaan doen als mijn vader! Die zit ook in het verkopen en onderhandelen.” Om precies te zijn, in de verkoop van hologrammen. “Hij is een werknemer voor toekomst!” Maar eerst, denkt de kleine inwoner van Etten-Leur vooral aan heel andere dingen. “Mijn droom is om in een stadion te spelen!”

Klik op Unitas’30 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Unitas’30 voor meer informatie over de club.

Zwervers met Sparta-kennis vooruit

CVV Zwervers tekende eind van deze zomer een contract met Sparta Rotterdam, waardoor de club de komende seizoenen is verbonden aan de jeugdopleiding van de Kasteelheren. De Capelse vereniging hoopt te profiteren van de kennis die bij de Rotterdamse eredivisionist aanwezig is.

Het contract, dat op 23 augustus door vertegenwoordigers van beide partijen werd ondertekend, heeft een voorlopige looptijd tot medio 2025.

Michael Groeneweg, hoofd opleiding bij Zwervers, spreekt van een goede ‘match’. “Sparta is kieskeurig als het gaat om clubs, waarmee het samenwerkt. Wij zijn als Zwervers een interessante partij, omdat wij een club zijn die in het leefgebied van Sparta actief is en een grote jeugdafdeling hebben. Zeker zo belangrijk is dat wij als Zwervers al gericht werken om het niveau van trainers en spelers omhoog te krikken”, zegt Groeneweg.

Tijdens de herfstvakantie vond op sportpark Couwenhoek Sparta-trainingsdagen plaats. Op twee dagen kon de Zwervers-jeugd zich naar hartenlust uitleven als ‘echte prof’. De Sparta-trainingsdagen waren het eerste zichtbare activiteit van de onlangs begonnen samenwerking tussen prof- en amateurclub.

“Uiteindelijk hopen zowel wij, als Sparta te profiteren van deze samenwerking”, zegt Groeneweg. “Hoe hoger het niveau bij ons, hoe sneller een spelertje van ons ook zal doorstromen naar de jeugdopleiding bij Sparta. Op onze beurt hopen we te profiteren van de kennis en expertise die Sparta in huis heeft op het vlak van trainingsmethodiek en organisatie.”

Groeneweg, die ongeveer twee jaar geleden door Zwervers werd aangesteld als hoofd opleiding op sportpark Couwenhoek, kreeg bij zijn aanstelling de opdracht mee om het niveau van de jeugdopleiding te verbeteren. “Het was zeker niet zo dat Zwervers er niks aan had gedaan voor mijn komst”, zegt Groeneweg. “Heel veel zaken waren al goed ingevuld. Zoals de jeugd allemaal in hetzelfde tenue traint en ook de aandacht voor waarden en normen. Op technisch vlak wilde de club een extra impuls.”

“Ik geloof heel erg in dat goede trainers de basis vormen voor de ontwikkeling van spelers. Als je goed opgeleide trainers hebt, zul je als club ook je spelers beter opleiden. We zijn daar al een tijdje mee bezig. We geven zelf cursussen op de club en ook organiseren we bijeenkomst waarbij we werken met thema’s. Alles met het doel om de bagage van een trainer te vergroten.”

In die manier van werken past de partnership van Sparta meer dan uitstekend, meent Groeneweg. “Wij krijgen door de samenwerking toegang tot meer voetbalkennis. We hebben de mogelijkheid om trainers naar trainingen van Sparta te laten gaan en ook gaat Sparta cursussen en bijeenkomsten houden, waarbij trainers worden geïnformeerd over trainingsmethoden en ontwikkelingen in het voetbal.”

Het moet uiteindelijk leiden tot een betere jeugdopleiding waarbij het Zwervers-talent zich vrij en veilig kan ontwikkelen. “We hebben het afgelopen anderhalf jaar al de nodige stappen gemaakt”, reageert Groeneweg. “Er komen al een aantal teams uit in de hoofdklasse, de selectieteams die dat nog niet doen, kloppen op de deur. Het niveau waarop we spelen is voor ons niet zaligmakend, maar er is meer een indicator hoe het gaat.”

Klik op CVV Zwervers voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CVV Zwervers voor meer informatie over de club.

Wijkhuis heeft nu andere doelen dan alleen voetbal

0

Vraag een willekeurig jeugdspelertje wat hij later wil worden, dan is het antwoord bijna altijd ‘profvoetballer’. Marijn Wijkhuis joeg diezelfde droom ruim vijftien jaar lang na, maar maakte vorig jaar de bewuste keus voor derdeklasser FC Dauwendaele. Geen profvoetbal, maar strijden om promotie. ‘Ik heb andere passies gevonden en andere doelen om te bereiken in het leven dan alles voor het voetbal opzij te zetten.’

De 25-jarige vormgever op het middenveld bij FC Dauwendaele speelde jarenlang bij JVOZ en voetbalde daarna ook nog voor onder meer FC Twente en FC Dordrecht. Daarna keerde hij terug naar Zeeland om er op hoog niveau uit te komen voor HSV Hoek en Kloetinge. “Maar ik merkte steeds vaker dat ik niet meer de absolute drive had om op een zo hoog mogelijk niveau te voetballen. Ik was een studie aan de Pabo gestart en merkte dat het lesgeven op school me veel meer voldoening gaf dan trainen en voetballen. Voor velen misschien gek, maar ik heb er inmiddels wel vrede mee.”

Waar anderen zouden tekenen voor het bestaan als prof, daar wilde Wijkhuis juist veel meer ‘huisje-boompje-beestje’ en een maatschappelijke carrière. “Dat is me nu al aardig gelukt. De studie is afgerond en ik sta fulltime voor de klas. Daarnaast hebben mijn vriendin en ik pas een huis gekocht in Koudekerke. Dus wat dat betreft gaat het lekker haha.”

Wijkhuis, die dit seizoen door trainer Gertjan van Leiden is benoemd tot aanvoerder bij de ambitieuze derdeklasser, geeft aan dat hij wellicht ook mentaal niet sterk genoeg was om te slagen in het betaalde voetbal. “Het voetbal voelde op een gegeven moment als een verplichting, terwijl het nu vooral weer voelt als een heerlijke ontspanning. Dat gevoel heb ik hier weer helemaal teruggevonden en dat is geweldig om te ervaren. Ik voel me gewaardeerd en bij deze club mag iedereen zijn wie hij is. De selectie heeft heel veel kwaliteit met een mooi mix van ervaring en jong talent. Ik probeer als aanvoerder een leidende rol op te pakken en het voortouw te nemen.”

Het plezier is dus terug bij Wijkhuis en de ambitie om met FC Dauwendaele te promoveren ook. “Daarvoor hebben we ook de kwaliteiten vind ik. Het vuurtje is terug en dat voelt heerlijk. Jammer dat de start tot op heden niet goed is. We moeten gewoon een keer winnen en dan zijn we vertrokken. Die overtuiging heb ik echt. Voor het profvoetbal was ik als persoon niet gemaakt, maar nu de vonk weer is gaat knetteren wil ik dit seizoen toch wel proberen om er weer het maximale uit te halen.”

Klik op FC Dauwendaele voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Dauwendaele voor meer informatie over de club.

 

 

‘Gozer’ houdt de boel weer scherp bij SPV’81

0

Net als twintig jaar geleden fungeert Henk van Pernis dit seizoen als rechterhand van hoofdtrainer Kenneth Nelstein bij SPV’81. En net als toen zorgt de oer-Rotterdammer voor de peper en het zout als dat nodig is. “Deze rol is me op het lijf geschreven.”

Van Pernis, 63 jaar inmiddels, hoefde zich bij de eerste training van dit seizoen niet of nauwelijks voor te stellen aan de spelersgroep van de vijfdeklasser. “Ze kennen mij allemaal al van het dorp. In het dorp sta ik bekend als ‘gozer’.”

Die bijnaam kreeg hij vrijwel meteen toen hij 36 jaar geleden in Polsbroek kwam wonen. De Rotterdammer streek in Polsbroek neer, omdat hij landelijk wilde wonen. “Ons oog viel destijds op een hoekwoning, een zogenaamde premie C-woning. We wilden weg uit de stad. Pittoresker dan Polsbroek krijg je het dan bijna niet.”

Van Pernis dacht dat het voor de sociale contacten goed zou zijn om lid te worden van de plaatselijke voetbalclub. “Ik werd met open armen ontvangen. Ik speelde bij Xerxes in het tweede elftal. Bij SPV kwam ik meteen in het eerste. Gert Alblas was toen trainer.”

Van Pernis maakte bij SPV vrienden voor het leven. Hij speelde jarenlang in het eerste, kwam ook uit voor het hoogste zaalvoetbalteam van de club en had de Polsbroekse vrouwen in de zaal onder zijn hoede. Ook was hij jeugdtrainer. Hij volgde Gert Alblas eerst als speler – hij speelde drie seizoenen voor vierdeklasser OVS Oudewater – en later als assistent-trainer bij onder meer Bergambacht. En van 2002 tot en met 2007 was hij de assistent van Kenneth Nelstein, die in 2000 in Polsbroek was neergestreken. “Kenneth heeft er destijds voor gezorgd dat er een andere wind is gaan waaien bij de club. Hij is een serieuze trainer die voetbal maar ook bewustzijn in de selectie heeft gebracht. Bovendien is het een prettig mens met wie het goed samenwerken is.”

Daarom ook had Van Pernis weinig bedenktijd nodig toen hem werd gevraagd of hij open stond voor een hereniging met de Rotterdamse oefenmeester. “We hebben allebei onze rollen. Als assistent-trainer sta ik wat meer tussen de groep en Kenneth in. Ik probeer de ploeg te prikkelen waar dat nodig is. Dat betekent dat ik de boel op scherp hou, dat ik soms iemand op zijn nummer zet, maar soms ook een speler een veer in de kont steekt. Noem me maar een aanjager.”

Van Pernis zegt er ook gelijk bij dat hij een hekel heeft aan verliezen. “Vergeleken met twintig jaar geleden is de beleving natuurlijk wel anders geworden. Dat is niet alleen bij SPV, maar overal. Wij proberen de jongens bij te brengen dat ze er negentig minuten voor moeten gaan. Bij sommige zit dat er automatisch in, bij de andere minder en die hebben een duwtje van ons nodig. Je merkt dat het nog een beetje bleu is. Het mag allemaal wat gehaaider. Als de bal uitgaat lopen wij met zijn allen van de bal weg, in plaats van die ingooi te claimen.”

Ondanks de matige competitiestart is eindigen in het linkerrijtje het doel voor Van Pernis en Nelstein. “We hebben wat oudere spelers gemist door blessures en dat raakt meteen de balans in het elftal, maar eenmaal compleet zie ik ons nog veel punten pakken.”

Klik op SPV’81 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SPV’81 voor meer informatie over de club.

VVR is weer derdeklasser: ‘Begon pas laat te leven’

0

Een voorsprong van zes punten en de titel op zak. Bij VVR kunnen ze terugkijken op een prima seizoen. Na de eerdere degradatie, is de club terug in de derde klasse. “Daar hadden we natuurlijk allemaal wel op gehoopt”, vertelt Tygo de Koning.

En dus heerst ook bij de twintigjarige De Koning vooral tevredenheid. “We hebben het vorig jaar wel aardig gedaan”, lacht hij met gevoel voor understatement. “Het is goed om meteen na de degradatie weer terug te keren.” Want na één jaar in die vierde klasse, mag VVR zich komend seizoen dus opnieuw derdeklasser noemen. “Meedoen voor promotie was het doel, toch begon pas heel laat het idee écht te leven, dat we kampioen konden worden.”

Feestje

Desondanks gebeurde het, mede dankzij slechts twee nederlagen en het minste aantal tegentreffers, dus toch echt. “We stonden verdedigend goed en speelden als een team.” Een welverdiend feestje volgde. “Na de wedstrijd tegen PCP kwamen we met de bus terug en werden we door heel veel mensen opgewacht. Dat zal ik niet snel vergeten.” Logisch ook, gezien zijn band met de club. “Ik voetbal sinds mijn zesde bij VVR, en nooit ergens anders. Het is een gezellige club, in een klein dorp, waar iedereen elkaar kent. Dan maak je automatisch veel vrienden.” Tegenwoordig dus bij het eerste. “Vanaf vorig seizoen. In het begin was het best lastig, dus heb ik tot aan de winterstop bij het tweede gespeeld. Daarna ben ik aangesloten bij één.” Een flinke overstap, zo vertelt De Koning. “Vooral fysiek. Op het einde raakte ik daaraan gewend. Dus wat dat betreft ben ik wel tevreden.” Toch legt hij de lat voor dit jaar, weer een stukje hoger. “Ik hoop in ieder geval op meer minuten. Zien of ik basisspeler kan worden.”

Diepgang

In een competitie die een stuk uitdagender is, verwacht de aanvaller. “Het zal vooral sneller gaan in de derde klasse. De vierde is toch van een minder niveau.” De doelstelling laat zich dan ook raden. “We gaan voor handhaving!” Om die kans van slagen te vergroten, zal VVR de volgende stap moeten zetten. “Aan de bal beter worden én sneller handelen. We moeten mee in dat tempo.” Ook hij, als rechtsbuiten. “Dat is wel mijn favoriete positie. Al speel ik soms ook op links. Veel snelheid en iemand die graag een actie maakt.” Toch houdt de rechtspoot zijn doelpunten en assists, niet al te veel in de gaten. “Ik heb geen doel of aantal, dat ik graag zou willen halen. Gewoon zoveel mogelijk.” Hoe dat gaat lukken? “Meer de ruimte achter de verdediging van de tegenstander bespelen en zorgen voor diepgang. Dat is voor mij nog wel een verbeterpuntje.” Want, zo lacht De Koning: “Dan hoor ik de trainer alweer roepen! Nu kom ik toch nog vaker in de bal.” Voor de inwoner van Rijsbergen staat zijn fietsje alweer te trappelen én dat blijft hij voorlopig nog wel even doen. “Voor nu heb ik geen ambities wat betreft een andere club. Ik vind het gewoon leuk hier. Hoop vooral op lijfsbehoud!”

Klik op VVR voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVR voor meer informatie over de club.

Een periodetitel is het collectieve doel voor VCK in de derde klasse

0

Het avontuur in de tweede klasse bleef voor VCK uit Koudekerke slechts beperkt tot één seizoen. De ploeg van spits Ton Hillebrand miste zelfs op het laatst nog een ticket voor de nacompetitie en degradeerde rechtstreeks. ‘Dat was flink balen, maar als je het niet redt, dan heb je dat meestal toch wel aan jezelf te wijten.’

Na het verrassende kampioenschap kreeg de jonge ploeg in de tweede klasse te maken met geslepen tegenstanders en werden de gemaakte foutjes veelal direct afgestraft. ‘Vrijwel niemand van ons had ooit ook op zo’n niveau gevoetbald dus was het een mix van onervarenheid, slimheid en toch ook fysieke stootkracht die ons aan het eind van de rit tekort deed komen”, kijkt de clubtopscorer realistisch terug.

Met 26 competitiedoelpunten had Ton Hillebrand in het kampioensjaar overigens wel een prachtige mijlpaal te pakken bij de VCK. In de afgelopen (ruim) 40 jaar was er nog nooit een speler geweest die méér dan 19 doelpunten in een seizoen voor VCK 1 gescoord had. “Dat is wel leuk om mezelf nu in zo’n statistiekrijtje terug te vinden. Overigens had ook  Jesper Harinck er tweeëntwintig gemaakt, dus ook hij staat er nu tussen. Maar het is voor mij nu wel een drijfveer om te proberen dat aantal nog eens te evenaren of zelfs te verbeteren. Zo houd ik ook mezelf scherp om mezelf te blijven ontwikkelen als voetballer.”

Ook dit seizoen heeft Hillebrand het doel om opnieuw een doelpunt of twintig te scoren bij de derdeklasser. “Dat zal nog niet eenvoudig worden, want de klasse is alleen maar sterker geworden. Meer dan de helft van de clubs heeft ervaring op een hoger niveau. Dat maakt de kans om een prijs te pakken toch een stukje kleiner, maar we moeten geloof erin hebben dat het erin zit.”

Hillebrand werkt als Online Leefstijlcoach en verdient tevens geld met activiteiten op Social mediakanalen zoals Instagram, YouTube en Tik Tok. “Ik ben dus veel met fitheid en mijn lichaam bezig. Fitheid is belangrijk om tot goede prestaties te kunnen komen en daar doe ik zelf ook veel voor. Inmiddels ben ik al zeven seizoenen lid van de eerste selectie en debuteerde op mijn vijftiende. Qua ervaring heb ik dus al de nodige vlieguren gemaakt. Toch leer ik nog altijd elke training en wedstrijd dingen bij en dat hoop ik te blijven doen. Samen willen we proberen om toch dit seizoen weer door te groeien met elkaar als spelersgroep. We hebben veel kwaliteit in de groep en de zaken rondom zijn hier ook perfect geregeld. Voor mij is het bij VCK ideaal. Ik speel op een mooi niveau en voetbal bovendien samen met mijn vrienden. Dat doe ik als sinds de jeugd en die band is uniek.”

Of hij ooit op een hoger niveau bij een andere club zijn doelpunten zal maken, daar is hij nog niet zo zeker van. “Hier bij VCK weet ik wat ik heb en ik denk dat er misschien met deze groep nog wel meer inzit. Voor een club één klasse hoger zal ik dan ook niet zo snel weggaan, alsnog weet je nooit wat er kan gebeuren. Spelers die scoren vallen op en zijn voor veel clubs interessant. Maar ergens anders tweede keus zijn als spits, daar pas ik voor. Ik moet wel kansen zien om te spelen, want anders blijf ik lekker hier. Ik hoop bij VCK nog een keer mijn eigen doelpuntenrecord aan te scherpen. Al zijn en blijven de teamprestatie én het voetbalplezier voor mij altijd nog het allerbelangrijkste.”

Klik op VCK Koudekerke voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VCK Koudekerke voor meer informatie over de club.

Winst voor Futsal Rotterdam

Na een 5-1 nederlaag vorige week tegen CFM/Transito stond voor Futsal Rotterdam de zware wedstrijd op het programma tegen ZVV Den Haag.

De heren zaten om 19.30uur in de kleedkamer en veel gezelligheid was er niet. Pure focus op de wedstrijd die om 20.30uur begint. Na een duidelijke wedstrijdbespreking van de coach begonnen ze aan een serieuze en gefocuste warming-up.

Het eerste fluitsignaal klonk en het was direct duidelijk wat er gevraagd werd in deze wedstrijd. Niets weggeven achterin en zorgen dat je kansen maakt die je krijgt. Futsal Rotterdam speelde eindelijk het spel waar de coach blij van wordt. Spelen en lopen, afbreken en weer aanspeelbaar zijn.

Wachten op het moment dat de Hagenezen niet goed stonden in de verdediging. Futsal Rotterdam kreeg in de beginfase de bal niet achter de goed keepende keeper van ZVV Den Haag die zijn doel schoon hield. Aan de andere kant wat prikjes van ZVV Den Haag maar daar stond ook een goede keeper die zich niet wilde laten verschalken. In de 14de minuut was het eindelijk raak, na een misverstand in de verdediging van ZVV Den Haag liep de verdediger mee met de lopende Ayoub Atia die diagonaal zijn loopactie maakte. De verdediger stapt uit om met Ayoub mee te lopen maar dan komt de puntspeler Arnie vrij en die kreeg de bal in zijn voeten, draaide open en wachtte tot de verdediger zijn kant op kwam. Arnie gaf de bal goed op Ayoub af en de 1-0 is een feit.

Na de 1-0 kreeg Futsal Rotterdam nog meer kansen maar die bleven onbenut. Aan de andere kant was het de half speler van ZVV Den Haag die bijna het schot kon lossen na een fout in de verdediging van Futsal Rotterdam maar Christian liep heel goed mee en met een sliding blokkeerde hij de bal voordat er geschoten kon worden. Met nog 2 minuten te spelen schoot Kencho op doel, die ging over de keeper heen maar zo bij Badr in de voeten, de score werd uitgebreid naar 2-0.

In de rust werd erop gehamerd dat 20 zuivere speelminuten nog heel lang zijn. Dat ze met druk vooruit zouden gaan spelen en dat we hier op voorbereid moesten zijn. De 2de helft had ZVV Den Haag een andere speelstijl om het Futsal Rotterdam lastig te maken. Zij zette druk op de helft van de tegenstander dus kwam Futsal Rotterdam onder druk te staan. Na een geweldige aanval over vele schijven kwam 1 van de 2 mooiste doelpunten tot stand die terecht kwam bij Arnie en hem afronden, 3-0 voor Futsal Rotterdam.

Na de 3-0 kreeg Futsal Rotterdam het aardig lastig door een valpartij van Badr kon hij de steekpass niet meer blokkeren en de bal werd na een goede steekpass afgerond. Na de 3-1 werd het nog spannender, Futsal Rotterdam stond toen al op 4 overtredingen met nog 13 minuten te spelen. Na de 3-1 bleef ZVV Den Haag aandringen op de aansluitingstreffer en die kwam er ook door een goed uitgevoerde corner waarbij de verdediging niet goed uitstapte en de 3-2 werd met de binnenkant van de voet in de verre hoek geschoten.

Na de 3-2 kwam ZVV Den Haag nog meer aandringen. Na 2x een 10 meter trap gemist te hebben door ZVV Den Haag, werd de eerste gestopt door Dennis en de tweede overgeschoten. Na 38 minuten dan eindelijk het verlossende goal en tevens het 2de mooie doelpunt van de avond over vele schijven.

De bal werd terug gelegd door Mounir El Ouazizi op Badr en die schoot onberispelijk binnen. Na de 4- 2 was het verzet gebroken en kon Futsal Rotterdam nog verder uitlopen maar deze kansen bleven onbenut. Zo wint Futsal Rotterdam de lastige thuiswedstrijd tegen ZVV Den Haag met 4-2.

Fotolink:  https://flic.kr/s/aHBqjB3M8p

 

RBC kegelt SV TOP omver

0

RBC heeft de topper op papier tegen SV TOP gewonnen. In de praktijk was het nooit een topper. Op bezoek in Oss was er al een comfortabele voorsprong bij de rust toen het 0-4 stond. Na de rust liep de ploeg van hoofdtrainer Mark Klippel nog uit naar 1-6.

Dezelfde elf als vorige week begonnen aan het duel. Bij het eerste fluitsignaal was het al meteen duidelijk dat de thuisploeg koos voor een defensieve strategie. Daar maakte de ploeg van Klippel snel korte metten mee. Jens Wirix kopte tegendraads via de paal binnen, en toen waren er pas enkele minuten op de klok gepasseerd. Naast het Frans Heesen Stadion kreeg SV TOP wel de kans op de gelijkmaker, toen een bal doorschoot. Roy de Weert was op tijd en werd onderweg geholpen door Glaucio Ventura Tiago die er nog een voetje tegenaan kon zetten. Daarna was het weer RBC dat de toon zette. Met enkele kansen werden al waarschuwingsschoten afgevuurd. Vlak daarna was het raak. Tom de Bonte bleef goed druk zetten voorin, ontfutselde de bal en schoot gemakkelijk de 0-2 binnen. Het ging na de 0-2 snel. Eerst bracht Anwar Tarfit de stand naar 0-3 na een goede lange pass. En even later wist Sander Wirix met een voorzet broer Jens Wirix te bereiken die de 0-4 aantekende.

Na de rust liet RBC de teugels wat vieren. Jens Wirix bracht de stand naar 0-5 door wederom tegendraads in te koppen. Daarvoor had Marwin Reuvers een goed schot afgeleverd, maar die inzet werd gekeerd. Uit de daaropvolgende voorzet kon Jens Wirix opnieuw scoren. SV TOP deed via een vrije trap wat terug, maar kon geen vuist meer maken. Moustafa Mohammad deed er daarna nog een schepje bovenop toen Zé Lucas hem een niet te missen kans gaf, 1-6. Klik hier voor een samenvatting van de wedstrijd. Voor een nabeschouwing met trainer Mark Klippel klik je hier.

Door de overwinning dendert RBC door in de Eerste Klasse E. De Roosendaalse ploeg heeft nog steeds acht punten voorsprong op nummer twee Almkerk, dat wel een wedstrijd minder heeft gespeeld. Aankomende zaterdagavond speelt RBC alweer, dan thuis tegen SC ‘t Zand. Ook dat is op papier een topper, want de Tilburgers staan derde. Hoofdcoach Johan Gabriëls weet hoe het is om te verliezen in het Atik Stadion, want naast zijn hoofdtrainerschap bij de Tilburgse amateurs is hij ook eindverantwoordelijk voor NAC Breda O23. Dat verloor eerder met 5-2 van RBC.

SV TOP – RBC 1-6 (0-4)

Opstelling RBC: Roy de Weert; Assim Said (Rhomar Boudzra), Perry Bierkens, Glaucio Ventura Tiago, Jordi Ewanena (Anass el Gamali); Marwin Reuvers, Sander Wirix, Jens Wirix (Randy Elst); Anwar Tarfit, Tom de Bonte (Zé Lucas/ Jay-Jay Meierdres), Moustafa Mohammad 

Scoreverloop: Jens Wirix 0-1; Tom de Bonte 0-2; Anwar Tarfit 0-3; Jens Wirix 0-4; Jens Wirix 0-5; Mees Linders 1-5; Moustafa Mohammad 1-6

Scheidsrechter: L.A. Schuurmans

Klik op RBC Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RBC Roosendaal voor meer informatie over de club

 

Geduldig ASWH wint ook bij Westlandia

ASWH heeft zaterdagavond opnieuw drie punten toegevoegd aan het totaal. De ploeg van trainer Roy Brinkman won met 0-2 bij Westlandia. De Ambachters dienden in Naaldwijk het geduld te bewaren tegen een opponent die weinig risico nam. Na rust vond ASWH, dankzij een dubbelslag van Genridge Prijor, tot twee keer toe een gaatje in de afweer van Westlandia, waarna de ploeg de wedstrijd volwassen uitspeelde. Door deze overwinning bleef de koppositie in de vierde divisie B behouden, terwijl enkele achtervolgers wederom punten lieten liggen of door afgelastingen niet in actie kwamen.

Omdat Westlandia van origine een zondagvereniging is, werd er pas om 18.00 uur afgetrapt. Een voordeel was wel dat de weersomstandigheden flink verbeterd waren ten opzichte van de middag. De opstelling van ASWH was wel enigszins gewijzigd ten opzichte van vorige week. Sam van Veen ontbrak wegens een blessure in de selectie. Zijn positie op het middenveld werd ingenomen  door Jesaja Dias. Omdat Jullien Moerman eveneens op de bank diende te beginnen, werd Joshua Adney nu rechtsback en startte Wadie Daouameur als aanvallende middenvelder. Wout Neelen en Alejandro Platero Bustos, vorige week nog afwezig, keerden terug in de wedstrijdselectie. Daarin ontbraken Bradley Tuinfort en Jessy Hommersom nog wel vanwege blessures.

De wedstrijd kende een levendige beginfase, waarin Westlandia voor de eerste dreiging zorgde. Na een hoekschop kon Hidde van der Arend koppen. Zijn poging eindigde echter boven het Ambachtse doel, na deze poging nam ASWH het over. De Ambachters waren diverse keren in de buurt van de openingstreffer. Eerst nam Jesaja Dias een afvallende bal in één keer heerlijk op de schoen. Doelman Jordie van Leeuwen kon met enige moeite een doelpunt voorkomen. De keeper van Westlandia moest niet veel later opnieuw in actie komen bij een gevaarlijk indraaiende hoekschop van Joshua Adney, die hij nog net uit het doel kon tikken. Adney was kort daarna ook het eindstation van een fraaie Ambachtse aanval met Stefan Watson en Genridge Prijor. De harde schuiver van de rechtsback vloog echter net voor het doel langs.

Dat alles gebeurde in het eerste kwartier, maar de koek was nog niet op. Jesaja Dias had de smaak te pakken gekregen na zijn eerste poging en waagde het nogmaals van flinke afstand. De bal leek binnen te vallen, maar kwam uiteindelijk in het zijnet terecht. Westlandia, dat vrij afwachtend speelde, loerde op de omschakeling. Dat leverde een gevaarlijke uitbraak op, waarbij Freek van Eijk de bal over Jeffrey Verkerk probeerde te liften. De doelman van ASWH zette echter zijn hand tegen de bal en voorkwam daarmee onheil. Dit was wel meteen de laatste noemenswaardige gebeurtenis van de eerste helft, want daarna werd de wedstrijd wat vlakker. ASWH had de bal, maar kwam niet echt meer tot kansen, en Westlandia leek een punt ook wel best te vinden. Daardoor werd de rust bereikt met een 0-0 stand.

In de tweede helft kwam de eerste dreiging ook weer van ASWH. Een snelle omschakeling leverde een kans op voor Joshua Adney. Zijn inzet vloog echter over het doel van de gastheren. Na een minuut of tien spelen hadden de Ambachters echter toch de voorsprong te pakken. Joshua Adney zette de aanval op en bediende de doorgelopen Edon Fetahi. De aanvoerder bleef goed kijken en gaf de bal voor richting tweede paal, waar Genridge Prijor opdook om de 0-1 binnen te glijden. Een fraaie aanval, waarbij ASWH de verdediging van Westlandia prachtig uiteenspeelde. Kort na die goal wisselde trainer Brinkman voor de eerste keer. Hij bracht Wout Neelen voor Jesaja Dias.

Westlandia wenste zich uiteraard nog niet meteen bij de nederlaag neer te leggen en kreeg één keer serieus zicht op de gelijkmaker. Zion Valies schoot op doel, maar Jeffrey Verkerk redde prima en Bryan Dekker voorkwam vervolgens met een sliding dat de rebound kon worden ingeschoten. ASWH zette daarop meteen de tegenaanval in, waarbij Wout Neelen in balbezit kwam. Hij lanceerde Genridge Prijor en die sprintte met de bal aan de voet richting het doel. Koeltjes kapte hij nog een verdediger uit, waarna hij de 0-2 in de hoek mikte, hiermee zat ASWH op rozen.

De ploeg toonde vervolgens volwassenheid, door de wedstrijd rustig uit te spelen. Westlandia kreeg eigenlijk geen enkele kans meer op een aansluitingstreffer, terwijl ASWH zelf zonder overdreven risico te nemen loerde op een derde treffer. Er kwamen nog wel wat kansjes, onder meer via Genridge Prijor, maar goals vielen er niet meer. Wel kon trainer Brinkman nog enkele keren wisselen, zodat er ook speeltijd was voor Jullien Moerman, Jari Bendt en Jordan Gout. De snelle Bendt werd nog een keer goed gelanceerd, maar stond daarbij volgens de grensrechter buitenspel.

Al met al boekte ASWH dus een regelmatige zege, waardoor de ploeg koploper in de vierde divisie B blijft. Volgende week wacht opnieuw een uitwedstrijd. Dan is SC Feyenoord gastheer, de nummer drie op de ranglijst. Een topduel dus, waar de groep zich de komende week op kan voorbereiden.

Bron verslag: ASWH.
Bron foto: Philip Schmidt (www.phsfoto.nl)

Klik op ASWH de laatste artikelen over de club.
Klik op ASWH voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.