Home Blog Pagina 159

Bas Jonker Lid van Verdienste vv Spirit

0

Tijdens de op 13 november gehouden Algemene Ledenvergadering van de voetbalvereniging Spirit is Bas Jonker door de leden (op voordracht van het bestuur) benoemd tot Lid van Verdienste.

De 53-jarige Jonker vervult al jaren een zeer belangrijke rol bij Spirit wanneer het gaat om het opzetten van de zo succesvolle damestak bij de club. Inmiddels voetballen er meer dan 250 meisjes en dames bij de club uit Ouderkerk aan den IJssel, hetgeen voor een groot deel is te danken aan de visie en inzet van Jonker.

Eerder al was Jonker de initiator van het zogenoemde Ukkenvoetbal, Peuter- en kleutervoetbal en de intern opgezette voetbalschool, die o.a. speciale techniektrainingen verzorgt.

Momenteel is Jonker hoofdtrainer van Dames 1 en vervult hij ad interim de functie van Technisch Jeugd Coördinator. De bijbehorende versierselen werden door voorzitter Henk Lammertse, die elkaar overigens al zo’n 50 jaar kennen, onder luid applaus van de aanwezige leden opgespeld.

Klik op vv Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Spirit voor meer informatie over de club.

R.W.B. wint derby tegen SV Capelle

RWB deed op de ranglijst goede zaken in de 4e klasse D. Door met 2-4 te winnen van SV Capelle gaat het in de ranglijst over ze heen, daarnaast verloor TSC van RFC, hierdoor sluit RWB met een 4e plaats aan bij de subtop. Ook NEO’25 profiteerde van het verlies van TSC en werd zonder zelf te voetballen periodekampioen.

Ondanks de regenval ging de wedstrijd SV Capelle tegen RWB gewoon door. Bij de start van de wedstrijd was het veld nog in goede conditie. Tijdens de wedstrijd bleef het regenen zodat het veld steeds gladder en zwaarder te bespelen was.

RWB kwam al na ruim een kwartier op een 0-1 voorsprong. Kevin Remie kwam daarbij goed voor zijn man en prikte de voorzet van Owen Kogels in de korte hoek. Na de ruststand van 0-1 was het SV Capelle dat beter uit de kleedkamer kwam. Het was in die periode wachten tot de gelijkmaker zou vallen en dat gebeurde al vrij snel door een goal van Quinten van Caem.

Na de 1-1 zat er bij RWB de schrik even in, maar al vrij snel herstelde het zich. De 1-2 van Bram van Iersel hielp daar zeker aan mee. Toen Kevin Remie een kwartier voor tijd de 1-3 op het scorebord bracht leek de wedstrijd gespeeld. SV Capelle wenste echter de strijd nog niet op te geven, zeker niet toen 2 minuten na de 1-3 SV Capelle op 2-3 kwam. In die periode werd het veld steeds zwaarder en was het voor beide ploegen knokken. De 2-4, ongeveer 5 minuten voor tijd, maakte aan alle onzekerheid een eind en mocht RWB de 3 punten meenemen naar Besoyen.

Een verdiende zege die door hard werken tot stand kwam. Voor RWB staat er ook volgende week weer een uitwedstrijd op het programma. Wederom wordt dat een derby want dan gaat de strijd tegen SSC’55.

Klik hier voor meer informatie over RWB
Klik hier voor meer artikelen over RWB

 RVVH verdiend langs Poortugaal

 RVVH heeft op een wederom drijfnat en koud sportpark “Ridderkerk” de punten in eigen huis weten te houden. Poortugaal werd na een degelijke partij voetbal van Ridderkerkse kant met 2-0 huiswaarts gestuurd. Beide goals vielen na de rust.

De opening van de wedstrijd was meteen voor de Ridderkerkers die de gasten terug drongen met gelijk al mogelijkheden voor Guytano dos Santos die vanaf links maar net voorlangs schoot. Enkele minuten later was Leon Steketee er met een kopbal na een corner van links dichtbij, de bal kon nog net van de doellijn worden weggewerkt. Gaandeweg de eerste helft kwam Poortugaal ook wat meer opzetten en nam het Ridderkerkse offensief wat af. Dat leverde kort achter elkaar mogelijkheden op voor Sven Breukhoven, gered door Steketee, en voor topscorer Bradley el Idrissi, die zijn inzet in de korte hoek gekeerd zag worden door Delano Kortstam.

Ook het verder degelijk voetballende RVVH creëerde richting de rust nog wat mogelijkheden. Zowel Gino Stolk als Papito Merencia waren kansrijk na voorbereidend werk van Mohamed el Yakoubi waarna ook een schuiver van Dos Santos nog belandde in de handen van keeper Marvin Nooteboom. Aan de andere kant ging de gevaarlijke Stan Maas over links goed door maar greep RVVH goalie Kortstam goed in. Ruststand derhalve 0-0.

Na de rust was het weer RVVH wat als eerste op zoek ging naar een goal en slaagde daar ook snel in. Binnen twee minuten kopte de mee naar voren gegane Jesse Eggers een lange voorzet vanaf links van El Yakoubi krachtig in de verre benedenhoek, 1-0. RVVH controleerde daarna nog meer de wedstrijd en leek weinig meer te duchten te hebben van Poortugaal. Op het uur uitte zich dat in een verdubbeling van de score.

Stolk kwam aan de rechterkant in balbezit en sneed naar binnen, daarbij enkele tegenstanders passerend. De bal ging soepel naar de linkerkant waar ook El Yakoubi bij betrokken was en waarbij de goed doorgelopen Stolk vervolgens in het centrum de prachtige aanval kon afronden, 2-0. Daarmee leek de wedstrijd ook gespeeld. RVVH gaf nauwelijks iets weg, al leek de ingevallen Qrushinco Rosina over links nog even gevaarlijk te worden maar dat kon tijdig worden gered. En RVVH zelf zag nog een kans van El Yakoubi rechts in de zestien hoog over de goal verdwijnen, maar daar bleef het wel bij. RVVH pakte zo een dik verdiende overwinning, waarbij het Poortugaal vanaf het begin de wil op legde en daarmee drie belangrijke puntjes bijschreef.

Klik op RVVH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RVVH voor meer informatie over de club.

 

Ernstige blessure van een NSVV-speler zorgt voor staking van de derby tegen SHO

0

De wedstrijd bestond uit de bal rondtikken van SHO en NSVV die loerde op de counter. SHO had het balbezit, maar creëerde niets. Het gevaar van NSVV was gekomen van een vrije trap van Mitchel Louwerens, die net over het doel was gevlogen.

Daarnaast was Jasper Huisman er een keer vandoor geglipt. Hij werd door de grensrechter van SHO afgevlagd, maar het publiek en scheidsrechter van Elswijk zagen dat het duidelijk geen buitenspel was. Jasper mocht verder van de scheidsrechter, maar misschien lichtelijk afgeleid door de grensrechter kon hij de voor het doel vrijstaande medespelers niet vinden. Zonder bal in de buurt voelde een SHO-speler een NSVV-speler in zijn rug lopen en ging slim liggen. Het was in het zestienmetergebied en scheidrechter van Elswijk gaf een strafschop aan SHO. Deze werd benut door SHO-speler Kevin Angel Queijo.

Vanaf de aftrap ging NSVV in de aanval en in de 28e minuut ging NSVV-speler Michael Ouwens neer in het strafschopgebied van SHO. Scheidsrechter van Elswijk gaf een vrije trap tegen NSVV voor een schwalbe. De scheidsrechter had niet in de gaten dat het geen schwalbe was, aangezien Michael Ouwens niet na een schwalbe bewusteloos op de grond komt te liggen. NSVV-aanvoerder Mitchel Louwerens kwam in paniek aanrennen. Daarop toonde de scheidsrechter een gele kaart aan Mitchel Louwerens, waarschijnlijk in de veronderstelling dat Mitchel protesteerde tegen zijn beslissing.

Snel daarna drong de ernst van de situatie door bij alle aanwezige op het complex. De verzorgers van NSVV en SHO hebben geweldige eerste hulp geboden. Vanaf de kant zag het er niet goed uit en er moest met spoed 112 gebeld worden om een ambulance te laten komen. Nadat de ambulance was gearriveerd was hij weer bij bewustzijn en onder applaus van het NSVV en SHO publiek werd hij in de ambulance verder onderzocht en later naar het ziekenhuis vervoerd. Scheidsrechter van Elswijk maakte de juiste beslissing door de wedstrijd te staken. Spelers, staf en publiek van NSVV en SHO waren ontdaan door de situatie.

Later is gebleken dat Michael Ouwens na het vallen hard met zijn hoofd op het kunstgrasveld is gekomen. Hierdoor verloor hij het bewustzijn. Gelukkig is hij inmiddels weer thuis na een bezoek aan het ziekenhuis en moet hij rust houden om te kunnen herstellen. We wensen hem een spoedig herstel toe.

Klik hier voor meer informatie over NSVV
Klik hier voor meer artikelen over NSVV 

 

Jordi Nijs herstelde van reuma: ‘Mentaal was het zwaar’

Toen hij een jaar of vier geleden wakker werd met een dikke knie, maakte Jordi Nijs zich in eerste instantie nog niet al te veel zorgen. Maar al snel werd duidelijk dat het erger was, dan een beetje vocht. De aanvaller van tweedeklasser Victoria’03 bleek te kampen met reuma, overwon een aantal flinke hobbels en is nu weer helemaal hersteld. “Mentaal was het zwaar, om steeds weer op nul te beginnen.”

In zijn vierde seizoen bij de club, Nijs speelde eerder onder meer voor Baronie en Halsteren, is zijn start in ieder geval hoopvol, vertelt hij. “Ik ben nu weer fit en heb nergens last van.” Heel logisch klinkt die laatste zin voor de 31-jarige inwoner van Zegge gezien de voorbije jaren niet. “Begin vorig seizoen kreeg ik een schop, had ik weer mijn kniebanden verrekt…” Toch was dat gezien zijn medische historie, dus nog lang niet het ergste. “Ik werd een jaar of vier geleden wakker met een ontsteking in mijn knie. Dat bleek reuma te zijn.” Nijs kwam terecht bij de reumatoloog, kreeg medicatie voorgeschreven om de ontsteking af te remmen en maakte langzaam weer stappen vooruit. “Tot de medicijnen werden afgebouwd en het terugkwam in mijn voet, knie en ruggenwervel.”

Fysiek

Een nieuwe klap voor de ooit zo watervlugge buitenspeler. “Mentaal is dat wel zwaar, om steeds weer op nul te beginnen. Dat wordt de tweede of derde keer steeds minder leuk. Opnieuw opbouwen is lastig. Je bent op een gegeven moment blij met ieder stapje.” Gelukkig voor hem, helpt zijn omgeving daarin meer dan genoeg mee. “Het is een leuke club, met leuke jongens.” Helemaal onbekend, is die omgeving voor Nijs dan ook niet. “Ik woonde vroeger in Oudenbosch en via-via kwam ik weer hier terecht. Als ik ooit lager ga voetballen, is het bij Victoria’03, riep ik altijd. Dus dat heb ik gedaan!” Tegenwoordig in de tweede klasse. “Afgelopen seizoen kon beter, maar we zijn er wel in gebleven. Op het einde was het nog spannend, maar het was net op het randje.” Toch kan hij dus wel leven met die achtste positie, tijdens het debuutseizoen. “Er zit meer voetbal in deze competitie. De derde klasse is toch vooral fysiek.” En laat dat voor Victoria’03 nu net goed uitkomen. “Wij hebben juist weinig fysiek, haha!” Het doel voor dit seizoen? “Sowieso handhaven en misschien met wat geluk voor een periode gaan. We zetten hoog in, maar die doelstelling heeft iedereen eigenlijk wel.”

Laatste seizoen

Toch gaat dat niet vanzelf, weet Nijs inmiddels. “In plaats van de lange bal, moeten we proberen meer te gaan voetballen. Als we dan ook nog minder tegengoals krijgen…” Al heeft de rechtspoot zelf, natuurlijk een heel ander streven. “Fit blijven, dat is mijn doel!” Want stoppen met een blessure, dat kan eigenlijk niet. “Ik heb de afgelopen jaren al een paar keer gezegd dat ik aan mijn laatste seizoen bezig was, maar nu denk ik het wel echt.” Mede door de fysieke ongemakken? “Het duurt langer om te herstellen Als ik op zondag heb gespeeld, voel ik het op maandag en dinsdag nog steeds. Dan kan ik net trainen en begint het weer opnieuw. Dat raak je op een gegeven moment wel beu.” Gelukkig komt hij op basis van zijn ervaring en talent, de aanvaller speelde in de jeugd voor RBC Roosendaal, NAC Breda en Royal Antwerp, een heel eind. “Ik was altijd héél snel, zeiden ze. Nu ben ik een hangende linksbuiten, die vooral in de bal komt. Een typische voetballer, iemand die graag een steekpass probeert te geven.” Want, zo lacht Nijs. “Liever iemand voor de goal zetten, dan zelf scoren.” Of, zoals het een echte teamspeler betaamt: “Als we er maar in blijven!”

Klik op Victoria’03 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Victoria’03 voor meer informatie over de club.

 

Spirit bouwt verder aan vrouwenbolwerk

0

De vrouwentak van Spirit is ‘booming’. Niet alleen in aantallen, maar ook in sportief opzicht. Met de aanstelling van Robert-Jan Snijders als bestuurslid vrouwenzaken wil de Ouderkerkse club het vrouwenvoetbal nog een duwtje extra geven.

Ooit begon Spirit in de vijfde klasse. En twee seizoenen geleden speelden de vrouwelijke kanaries nog in de derde klasse. “Eigenlijk gaat het harder dan we hadden verwacht”, zegt Snijders, wier dochter als centrale verdediger speelt in Spirit 1. “We zijn een jaar of tien geleden begonnen om de meisjes- en vrouwentak goed op te zetten. Dat betekent dat de meisjes die toen zeven, acht waren nu pas zeventien, achttien zijn. Daar moeten we dus nog de vruchten van plukken.”

Het succes van Spirit heeft echter een grote aantrekkingskracht en de club spint daarbij ook garen van de samenwerking die het heeft met Excelsior. Jonge, talentvolle speelsters die om wat voor reden dan ook vertrekken bij het beloftenteam van de Rotterdamse eredivisieclub hebben Spirit in het vizier. “Hoe hoger je speelt hoe aantrekkelijker je wordt. Dat hebben we ook afgelopen zomer gezien. Na de promotie hebben we vier, vijf aanmeldingen gehad van speelsters die op een hoger niveau speelden. Als dat gebeurt, weet je dat dat een kwaliteitsinjectie is.”

Snijders is door het bestuur als lid vrouwenzaken aangesteld om de vrouwen- en meisjestak nog meer in te bedden in de club. “Spirit heeft de meisjes- en vrouwentak al jaren geleden omarmd en dat is de reden ook dat we staan waar we nu staan”, zegt Snijders. “Het vrouwenvoetbal ontwikkelt zich en wij moeten als club daarin mee. We willen goede trainers hebben die gediplomeerd zijn. We willen ook dat de faciliteiten op orde zijn. We hebben onze plaats in de club intussen ruimschoots afgedwongen. We zijn met ruim 250 spelende meisjes en vrouwen.”

Spirit wil zich blijven ontwikkelen en daarom ook heeft de club onlangs deelgenomen aan een programma van de KNVB om meer vrouwen in technische functies te krijgen. “Wij vinden dat belangrijk omdat de helft van onze bevolking vrouw is. We leiden de trainers op, voor de meisjes- en vrouwenteams, maar ook voor de jongens- en mannenteams.”

Daarnaast kijkt Spirit ook over de grens. Sinds enige tijd zijn er contact met de Finse eredivisieploeg FC Kyuusi Lathi. Snijders: “Ze zijn een grote vereniging met meer dan twintig teams. Wij kunnen van ze leren, zij zijn geïnteresseerd in het Nederlandse opleidingsmodel. Alle beetjes helpen om een stap vooruit te zetten.”

Klik op vv Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Spirit voor meer informatie over de club.

Nico de Borst brengt CKC in beweging

0

Immer positief, immer goedlachs. Met Nico de Borst kreeg CKC onlangs een nieuwe voorzitter met een veelvoud aan ideeën om de club verder vooruit te helpen. “Ik ben geen type dat de voorzittersstoel warm houdt.”

Een uur voor de thuiswedstrijd tegen LMO maakt De Borst zijn rondje op het complex van Voetbalvereniging Capelle Kralingseveer Combinatie. Hij wordt al snel staande gehouden op het plein voor het clubgebouw. Hij heeft voor iedereen tijd. “Het bruist vandaag”, zegt hij even later, terwijl hij wijst naar de parkeerplaats, waar de JO16 auto’s wast om het eigen trainingskamp te bekostigen. De Borst zelf dolt met Amanda van Ballegooijen, de kleindochter van de geëerde Klaas van Ballegooijen, die vanuit het raam van de commissiekamer toekijkt. “Amanda is de voorzitter van de prcommisie en als zodanig betrokken bij het Oktoberfest dat we vandaag voor de eerste keer organiseren”, vertelt De Borst.

Meer activiteiten op de club, dat is wat de 62-jarige De Borst zich had voorgenomen toen hij voorzitter van CKC werd. “Ik vind wel dat je met een doel moet beginnen”, reageert hij. “Mijn stip op de horizon is 2028. Dan bestaan we honderd jaar. Dan hoop ik dat CKC nog altijd even gezellig is – dat is bij deze club nooit een probleem geweest – maar ook dat we in sportief opzicht stappen hebben gemaakt.”

De Borst werd eerder dit jaar door toenmalig voorzitter Johan van der Stel gevraagd of hij interesse had hem op te volgen. Met een eigen administratiekantoor en zijn werkzaamheden voor de Stichting Breath, die hij 28 jaar geleden opzette, was een ja niet het meest voor de hand liggende antwoord. “Ik heb Johan in eerste instantie gezegd dat hij eerst moest kijken of er nog andere kandidaten waren. Toen de club er niet uitkwam met die kandidaten, te zijn, heb ik met mijn gezin goed nagedacht. CKC is altijd mijn cluppie geweest, van jongs af aan. Mijn zoon Mark speelt er nog in het eerste. Maar mijn levenswerk is Stichting Breath. Met de oorlog in de Oekraïne is ons werk geïntensiveerd. Voor mij was het een voorwaarde dat dat werk niet onder CKC mag lijden. Die kindertjes zijn belangrijker dan voetbal, wat de belangrijkste bijzaak in het leven is.”

Met twee vice-voorzitters, Ron Solter en John van den Berge, heeft hij extra ondersteuning. “Het vorige bestuur, waarvan overigens nog twee leden in het huidige bestuur zitten, heeft de club in een uitstekende staat achtergelaten. Ze hebben enorm veel en goed werk verzet.”

Dat maakt dat CKC zich kan focussen, zegt De Borst. En wat hem betreft is de weg die zijn club moet bewandelen ook duidelijk. “Ik wil dat we de voetbaltak gaan versterken. Betere trainers, betere opleidingsmogelijkheden, meer scheidsrechters. We moeten voor spelers aantrekkelijker worden. Onze ambities mogen best reiken tot de tweede klasse. We spelen nu voor het tweede seizoen in de derde klasse. Vorig seizoen hebben we ons moeiteloos gehandhaafd.”

Om die voetbaltak te voorzien van nieuwe impulsen is geld nodig. “Extra financiën krijg je door meer activiteiten te organiseren. Een Oktoberfest is gezellig en goed voor de verbinding, maar brengt ook geld in het laatje dat we kunnen inzetten om de voetbaltak te versterken.”

Met 560 leden is CKC een stabiele vereniging. De club explodeerde na de bouw van ’s-Gravenland, kende daarna een krimp, maar groeit nu weer elk jaar een beetje. “CKC hoort natuurlijk op deze plek thuis”, zegt De Borst. “Toen mijn jongste zoon Nick ging voetballen begon hij in de F7. Dat is verleden tijd, maar we hebben een gezonde basis.”

Klik op CKC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CKC voor meer informatie over de club.

Bram Domen zet Wernhout in positief daglicht

Hij is namens Wernhout naast voetballer bij het tweede elftal, ook voorzitter van de activiteitencommissie. Een mooie functie, al vindt Bram Domen dat zelf toch eigenlijk een ‘iets te groot woord’. “Het is vooral leuk om te zien dat mensen er plezier in hebben. Dat geeft mij de voldoening.”

Pas 21 en nu dus al actief in het hoofdbestuur. Domen laat er bij zijn club Wernhout geen gras over groeien. “De activiteiten doe ik nu al een paar jaar, sinds vorig seizoen zit ik ook in het bestuur.” Met alle liefde. “Ik was zeven of acht toen ik hier begon. Heel de jeugd doorlopen en nu bij het tweede. Nooit in het eerste hoor.” Daar fungeert hij met name achterin als slot op de deur, maar dus vooral buiten het veld, maakt de jongeling furore. “Wernhout is echt een dorpsclub. Je kent iedereen, mensen spreken je aan. Dat vind ik mooi, als ze iets tegen je zeggen. Even een praatje maken, welk team ze ook zitten.”

Aantrekkelijk

Heel gek is dat gezien zijn functie natuurlijk ook niet. Want na het organiseren van voetbalkampen, clinics en verschillende themafeestjes, is Domen inmiddels een bekend gezicht. “Ons doel is om mensen op de vereniging te laten komen en onze club in een positief daglicht te zetten. Ook om genoeg vrijwilligers te krijgen.” En vooral dat laatste, is moeilijk genoeg. “We hebben vaak moeite om trainers te krijgen. Maar dat heeft iedere club denk ik wel. Dus proberen we zulke dingen op onze manier leuk en aantrekkelijk te maken.” Want aan leden, geen gebrek. “Daar hoeven we ons geen zorgen om te maken. Vooral de jongere jeugd is behoorlijk gegroeid en ook met het meidenvoetbal, timmeren we serieus aan de weg. Het zou mooi zijn, als we op die aspecten kunnen blijven groeien.” Aan zijn eigen inzet, ligt het in ieder geval niet. Domen is namelijk ook nog trainer van de JO19. “Dat doe ik nu voor het derde jaar. Het is gewoon leuk om die gasten iets te leren, daar heb ik heel veel plezier in. Als dat lukt, haal je daar echt voldoening uit.” Net als bij zijn ‘eigen voetbal’. “Ik vind het gewoon leuk om in de selectie te voetballen!”

Kartrekker

Heel veel meer tijd, heeft Domen dan ook niet. Zeker nu het 80-jarig jubileum, bijna voor de deur staat. “Ik ben nu bezig met het samenstellen van een jubileumcommissie. Met alle doelgroepen bij elkaar. Vanuit het bestuur, ben ik daarvan een beetje de kartrekker.” Want het feestweekend, moet onvergetelijk worden. “We zitten te denken aan een sponsoravond, activiteiten voor de jeugd, een feest en natuurlijk iets met oud-spelers. We zijn net begonnen, dus de invulling en ideeën moeten nog verder worden bepaald.” Alles om de club draaiende én levendig te houden. Met Domen voorop. “Nu kan ik alles nog combineren, maar in de toekomst zal ik moeten kijken. Ik kan natuurlijk niet alles blijven doen. Als ik moest kiezen? Dat vind ik te lastig!” En dus doet hij het voorlopig nog maar gewoon allemaal. Komend op zijn fietsje. “Om in de kantine te kunnen blijven hangen. Dat gebeurt wel eens…”

Klik op vv Wernhout voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Wernhout voor meer informatie over de club.

‘De lachende gezichten bij die meiden geeft altijd weer extra voldoening’

0

Toen haar dochter ging voetballen en er vrijwilligsters nodig waren om het meidenteam te gaan begeleiden pakte Denise de Rooij de spreekwoordelijke handschoen op. Ze begon bij de MO11 van de SJO Serooskerke/Veere, wat inmiddels is doorgestroomd als MO13.

“In het begin was het aanpoten voor de meiden toen ze als MO11 waren ingedeeld bij MO13 teams. Ze kregen wekelijks te maken met flinke nederlagen, maar ondanks dat bleef de sfeer altijd geweldig. Altijd was er plezier en altijd lachende gezichten. Gelukkig werden ze in de tweede seizoenshelft ingedeeld bij de MO11-competitie en werden ze zelfs kampioen! Ze stralen het plezier zowel tijdens de trainingen als wedstrijden ook echt uit en dat is mooi om te zien.”

De Rooij is er destijds bij gebrek aan vrijwilligers ingestapt met een andere voetbalmoeder. “We wilden gewoon dat ze ook begeleiders hadden en de trainingen hebben we uiteindelijk overgelaten aan iemand die ook échte voetbalkennis heeft, want dat heb ik zeer zeker niet. Al kan ik wel zien dat ze op heel veel vlakken vooruitgang hebben geboekt en nog steeds beter worden. Dus dat is leuk en geeft ook veel voldoening.”

Dat er in en rondom het elftal een positieve sfeer hangt, dat is ook zichtbaar in het steeds groeiende aantal meiden dat zich komt aansluiten of komt meetrainen. “Dat zegt ook wel veel inderdaad. Regelmatig zien we dat er een of meerdere vriendinnetjes kennis komen maken en bij de groep blijven. Op dit moment hebben we zo’n vijftien tot zestien meiden die trainen en voetballen, dus dat is ook een heel leuke ontwikkeling. We begonnen het seizoen als negental in competitie, maar omdat het zo blijft doorgroeien is het inmiddels een 11 tegen 11 dat de competitie in kan.”

Op dit moment vervult Denise puur de rol van leidster en worden op dinsdag en donderdag de trainingen door vier andere dames voor hun rekening genomen. “Kim en Demi op de dinsdag en Angeline doet met Manon op donderdag de trainingen. Die hebben zelf gevoetbald en dat zie je terug in de oefenstof en in de ontwikkeling van de meiden.”

Zelf voetbalde ze in een heel ver verleden overigens ook. “Als was dat een heel korte ‘carrière’ op het voetbalveld haha. Nee hoor, de rol als leidster vind ik prima zo. Ik regel de randzaken en zorg dat alles rondom is geregeld. Laat anderen het voetballende deel maar doen. Als ik zie hoe de meiden allemaal rondlopen met een lach van oor tot oor, dan is ons doel elke week weer bereikt.”

Klik op V.V. Serooskerke voor de laatste artikelen over de club.
Klik op V.V. Serooskerke voor meer informatie over de club.

Umut Takac gelooft in toekomst Dilettant

Na een sportief zeer teleurstellend jaar waarin de club degradeerde naar de vierde klasse, wil Dilettant dit seizoen het fundament leggen voor een nieuwe succesperiode. Dat doet de club uit Krimpen aan de Lek met Umut Takac aan het roer.

Dilettant koos daarmee voor een jonge trainer (34) met relatief weinig ervaring. De docent economie op een vo-school maakte pas afgelopen seizoen zijn debuut als hoofdtrainer, maar dat deed hij wel in de tweede klasse, bij Alblasserdam. “Ik ben die club enorm dankbaar voor de kans die ik heb gekregen”, zegt Takac. “Niet elke club durft het aan om iemand voor de groep te zetten die tot dat moment nergens hoofdtrainer is geweest.” Takac trainde daarvoor de jeugd van Alblasserdam en was bovendien jarenlang zelf speler van de hoofdmacht. “Ik heb als speler afscheid genomen op mijn hoogtepunt”, zegt hij daarover. “Van de ene op de andere dag was ik hoofdtrainer. Dat was ook wel een bewuste keuze van de club. Na onze promotie uit de derde klasse zijn tien spelers vertrokken. Door mijn netwerk is er een groep nieuwe spelers gekomen.”

Takac bleek van dat mengelmoesje snel een eenheid te kunnen maken. “Na de eerste competitiehelft stonden we verrassend derde. De selectie was echter erg krap en toen we te maken kregen met blessures en schorsingen was het een hele opgave om elf spelers op te stellen. We zijn uiteindelijk net gedegradeerd.”

Takac had op dat moment al besloten zijn contract niet te verlengen vanwege beleidsveranderingen bij Alblasserdam. Toen Dilettant zich meldde had hij wel oren naar de plannen van de Krimpense club. “Dilettant is ambitieus en wil oude tijden laten herleven. Er zijn veel jonge talentvolle spelers, maar in het vorig seizoen was het evenwicht wat zoek. Vandaar dat we gericht hebben gekeken naar spelers die een versterking en mooie aanvulling konden zijn voor de ploeg. Daarbij wilden we vooral een goede as met ervaren spelers. Collin den Otter is teruggekeerd van DCV, ook andere oud-spelers zijn weer aangesloten. Daarnaast hebben we kunnen putten uit mijn eigen netwerk. Om het team nog beter te laten ontwikkelen was die versterking van buitenaf noodzakelijk. Ik verwacht echter dat dat in de toekomst minder hoeft. Uiteindelijk is het van de club ook het doel om met negentig procent eigen jongens te spelen.”

Takac weet zich op het sportpark aan de Tiendweg geruggesteund door zijn broer Onur. “Ik had mijn assistent bij Albasserdam gevraagd om mee te gaan naar Dilettant. Hij maakte echter een andere keuze. Toen is Onur in beeld gekomen. Hij heeft zelf weinig ervaring als trainer, maar heeft altijd wel op een redelijk niveau gespeeld. We kunnen goed sparren met elkaar. In het begin was het voor hem wennen in zijn rol, maar je ziet hem met de week groeien.”

Het doel van Takac en Dilettant is de derde klasse. “Uiteraard willen we zo hoog mogelijk eindigen, maar het doel is vooral om een goede voetbalbasis neer te leggen waarmee de club jaren vooruit kan.” Daarom heeft Takac gebroken met het twee spitsen-systeem, “De huisstijl van Dilettant moet drie aanvallers zijn. De club moet daar de komende jaren aan vasthouden.”

Klik op Dilettant voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Dilettant voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.