Home Blog Pagina 1341

Haaften groeit met goede groep richting eeuwfeest

Haaften hoorde tot de winterstop bij de beste ploegen van de zaterdag derde klasse D. Historisch gezien was de top vijf-positie het beste ooit voor het over drie jaar 100-jarige Haaften. Thijmen Gerringa maakt deel uit van de zo goed draaiende formatie van trainer Adrie van Steijn.

HAAFTEN – De club zit richting het eeuwfeest in de lift. Twee jaar geleden was er eindelijk weer eens het kampioensfeest van het eerste elftal te vieren. Van Steijn lift verder op dat succes. Na een klein dipje na de winterstop, is er dit seizoen niets meer te halen voor het zo goed aan het seizoen begonnen Haaften. Bovendien liep de ploeg begin april tegen een aantal stevige schorsingen aan.

De pas 21-jarige Thijmen Gerringa is spits van de hoofdmacht. Hij moest even zijn weg vinden maar krijgt het volle vertrouwen van zijn trainer. ,,Dat is waarschijnlijk de reden dat ik een goed seizoen draai. Vergeet niet dat ik met Johnny Noorthoek, Danny Verwolf en Jordy Perdon goede voetballers om mij heen heb. Wij voeren het 4-4-2-systeem van de trainer goed uit met de snelheid van Johnny en mij. Ik geef toe dat wij met onze goede verdediging een counterploeg zijn, want als wij er uitkomen is Haaften razend gevaarlijk.”

Haaftens verdediger Jeffrey Wolf had de laatste maanden pech. Uit bij NOAD’32 brak hij zijn kaak. Vervolgens brak hij in een oefenduel tegen Heukelum, in een botsing met de keeper, zijn jukbeen. Begin april keerde hij weer terug.

De in Slagharen geboren Thijmen Gerringa kwam in 2004 naar Haaften. Die mooie Friese naam heeft hij van zijn vader. Gerringa studeert dit jaar af aan de Sportacademie in Utrecht. ,,Mogelijk ga ik iets met kinderen met een beperking doen. Samen met mijn zus Myrthe ben ik betrokken bij het G-team van Haaften. Er is nog een groepje van drie kinderen over, maar wij hopen dat er meer kinderen met een beperking aansluiten. Hierbij doe ik een oproep aan ouders en kinderen die bij ons willen sporten en bewegen.”

Jubilarissen
Haaften zette terecht een mooie groep jubilarissen in de spotlights. Van voorzitter Guido Verseijl ontvingen zij een jubileumspeld voor hun langdurig lidmaatschap. Ico Dekker, Geurt Heijnen, Hubert van der Moore en Tjeerd Spiering (25 jaar), John van Hemert en Rini Klein (40 jaar), Jan van Zuijdam en Arie Hakkert (50 jaar). En dan nog de groep die al zestig jaar aan de club verbonden is: Marinus van Kerkhof, Cor van de Wal, Thijs van Horssen en Ot van Wijk.

Assistent
Eelke Oomkens wordt vanaf seizoen 2018-2019 assistent-trainer bij Haaften.  Naast hoofdtrainer Adrie van Steijn en leider Gijs van Dijk wordt de begeleiding van de hoofdmacht van Haaften dus uitgebreid met Oomkens. Met zijn trainerscapaciteiten erbij tracht Haaften de stijgende lijn verder door te trekken. Erik Klop stopt na ruim 20 jaar met het geven van keeperstraining.

Valken’68 zit diepgeworteld in gemeenschap

Het weekeinde van vrijdag 1 en zaterdag 2 juni was hét hoogtepunt van de jubileumviering van Valken’68. De 50-jarige club uit Valkenburg hield vrijdag een receptie en sloot zaterdag af met een groot feest waarbij ruim zevenhonderd Valken-spelers en -aanhangers aanwezig waren.

“Op een feestje meer of minder kijken we hier niet”, zegt Henk van der Nagel, oud-speler (‘300 wedstrijden in het eerste, 250 in het tweede’, en tegenwoordig trainer van het tweede elftal. Naast activiteiten op het veld houdt hij zich bezig met menig feestje op de club. “Eén keer in de maand hebben we al een dj of een bandje. Dan zit de kantine stampvol. Door het jubileum is de agenda qua feestjes dit seizoen alleen nog wat groter.”

Van der Nagel kijkt al uit naar de traditionele slotdag op 23 juni. Sportpark ’t Duyfrak verandert dan in een heus pretpark met meer dan twintig springkussens. “En dat kost de club niets”, vertelt hij vol trots. “Ik maak vooraf een boekje met welke springkussens we hebben en daar zet ik een prijs bij. Dat boekje gaat door de kantine en voordat je weet is alles gesponsord. Dat is Valken.”

“Een echte dorps- en familieclub”, omschrijft Van der Nagel Valken’68. “We doen hier alles voor elkaar en met elkaar. En iedereen is welkom. Dat gevoel zorgt ervoor dat ouders sneller bereid zijn hun handen uit de mouwen te steken.”

“We zitten diepgeworteld in de gemeenschap in Valkenburg”, vult voorzitter Jaap Janssen aan. “Iedereen in Valkenburg heeft wel een link met de club door een broer, neef of kleinkind die er spelen.”

Janssen kreeg vrijdag bij de receptie van de club van de KNVB de gouden waarderingsspeld. “Daar ben ik natuurlijk trots op, maar nog leuker vind ik eigenlijk dat Ronald Pesant de zilveren speld heeft gekregen. Als voorzitter sta je altijd in de spotlights, maar het echte werk wordt achter de schermen gedaan. Ronald heeft jarenlang bergen werk verzet voor de club. Van materiaal- tot kantinecommissie. Je kunt beter vragen wat hij niet heeft gedaan.”

Naast het terrein van Valken’68 is in een paar jaar tijd een nieuwe woonwijk uit de grond gestampt. De club profiteert van die kinderrijke omgeving. “We gaan richting de zevenhonderd leden”, reageert Janssen, die nog rekening houdt met meer groei. “De nieuwe wijk nadert zijn voltooiing, want de laatste honderd woningen worden binnenkort opgeleverd. Er is daardoor veel groeipotentie.”

Valken’68 – de derde club in Valkenburg na twee ter ziele gegane verenigingen – merkt dat vooral aan de onderkant. “We hebben acht of negen F-teams. Zoveel hebben we er nog nooit gehad en bij de mini’s hebben we alweer 47 kinderen rondlopen”, aldus Janssen. Een groeiend ledenaantal noodzaakt zijn bestuur wel om goed na te denken over de beschikbare capaciteit. “Gelukkig denkt de gemeente ook mee. Er is al een vijfde veld ingetekend die in de toekomst aangelegd kan worden.”

Een grotere operatie wacht de club op het gebied van kleedkamers. “We zitten nu al boven de KNVB-norm van vier kleedkamers op één veld. Volgens die norm hebben we zestien kleedkamers nodig, we hebben er veertien. Als er nog een veld bijkomt, moeten we dus naar twintig. We denken na over uitbreiding en zijn aan het bekijken of we moeten renoveren of allemaal nieuwe kleedkamers moeten bouwen.”

Einde van een tijdperk: Niessen stopt na 30 jaar als bestuurslid

Gert Niessen stopt na 30 jaar als bestuurslid voetbaltechnische zaken bij Teisterbanders. Erik van der Weerd neemt het stokje over. Zo komt er een einde aan een tijdperk, hoewel Niessen de club nooit voorgoed vaarwel zal zeggen.

“Teisterbanders is een prachtige club. Het is een familievereniging, het bestuur is ook echt één. Of je nu het kleinste of het grootste lid bent, dat maakt niet uit bij Teisterbanders. Dat vind ik wel prettig”, antwoordt Niessen op de vraag hoe hij het toch zo lang vol heeft gehouden als bestuurslid.

Nu neemt Erik van der Weerd, de afgelopen 18 seizoenen keeper in het eerste elftal van Teisterbanders, zijn functie over. “Verjonging is goed, ik heb altijd gezegd dat ik het stokje op mijn 65ste over wilde geven. Erik gaf aan dat hij het wel wilde doen. Dat is toch fijn, zo iemand met frisse ideeën. Ik heb voor 200 procent vertrouwen in Erik, sta mijn positie met een gerust hart aan hem af.” Niessen verdwijnt natuurlijk niet helemaal bij Teisterbanders. “Ik blijf wel iets doen binnen de sponsoring.”

Op zijn 22ste kwam hij bij Teisterbanders terecht, terwijl hij daarvoor in de jeugd van Theole speelde. “Maar ik scheurde mijn enkelbanden af en wilde eigenlijk stoppen. Ik heb een hele tijd niks gedaan, tot een kameraad kwam en zei: ‘Kom nou een keer bij ons meedoen.’ Toen ben ik gegaan, heb ik de geest gekregen en vijftien jaar lang in het eerste gevoetbald.” Ook zijn vrouw is actief geweest als bestuurslid bij Teisterbanders.

Een paar jaar voor het einde van zijn loopbaan als actief voetballer werd Niessen gevraagd voor het bestuur. Sindsdien was hij verantwoordelijk voor de voetbaltechnische zaken bij de senioren. “Ik heb met heel veel trainers gewerkt, maar het mooiste was wel dat we lang geleden Henk van Tricht los konden weken bij TEC. Dat was een echte prestatie, dat bekeek iedereen in de omgeving met argusogen.”

De grootste prestaties op het veld waren de promoties naar de vierde klasse van het eerste team in 2007-2008 en 2013-2014. “Daar zijn we nu een middenmoter, terwijl we in een hele zware competitie zaten. En ook het tweede elftal presteert goed.”

Bristol dames versterkt zich!

Al jaren lang timmert de Bristol Team/Budgetisolatie aan de weg wat betreft het vrouwen zaalvoetbal. Vier seizoenen geleden begon de groep in West 2. Afgelopen seizoen eindigden de dames op een vierde plek, en stranden het in de halve finale van de beker. Het is nu tijd voor de volgende stap in de opmars van de Roosendalers. De club is dan ook blij en verheugd een aantal nieuwe speelsters te mogen begroeten en we heten ze van harte welkom bij Bristol Team/Budgetisolatie.

Coach Hans Lauwen is content met de komst van de nieuwe speelsters. ,,Na het wegvallen van Britney Brouwers en de mededeling van Francien Buurstee dat zij rustiger aan wilde gaan doen werd de selectie erg smal. Daarom was de wens om twee nieuwe speelsters, en een extra keepsters aan te trekken. Via Ashley de Bie, kwamen we in contact met Colinda van Steen (spits) en Tessa Ameijde (keepster).

We waren op zoek naar iemand die de verdediging van de tegenstander open kan breken. Met Corina Luijks hebben we al zo`n speelster in huis, maar we weten niet waar haar toekomst ligt op het veld. Colinda is een type speelster die twee man aan zich bindt en dus voordelen kan halen waardoor er ruimte ontstaat. Tessa hebben we gehaald zodat ook de concurrentie in het doel aanwezig is.”voor de breedte en ambities de we hebben past deze atletisch keepster in het plaatje.” De gedrevenheid die ze liet zien tijdens een oefenwedstrijd was opvallende te noemen. “Ze is een atletische keepster die graag meespeelt in de opbouw en daarmee goed in onze speelwijze past”

Eén van de opvallende nieuwelingen is Anisah Karahan. De jongeling is pas 15 jaar, maar geldt als een talent. ”Anisah is een typische zaalvoetbalster met veel techniek. Zij is ombevangen, brutaal, moedig en heeft goede fysieke voorwaarde ondanks haar leeftijd”, vertelt coach Lauwen. “Mijn voorbeeld is Fleur Mol toen ik haar verhaal las hoeveel beter ze is geworden in de zaal dacht ik bij mezelf hier wil ik gaan spelen. Net als Fleur wil ik ook het beste uit mezelf halen. Daarom ga ik nu ook zaalvoetballen”,aldus Anisah. De groep is nog opzoek naar een aanvallende spits. De dames moeten het de komende competitie opnemen tegen: Barendrecht, HBSS Rotterdam, Lugdunum Leiden, Mazzel Stars Zoetermeer, Krallingen, RS en TPP Rotterdam, ZVG Gorichem, en Zvv Den Haag.

CvdW: Excelsior Maassluis – Dick v/d Kooij

Dick v/d Kooij is gastheer van de businessclub van Excelsior Maassluis. Voetbal is zijn grootste hobby. Hij gaat namelijk naar elke wedstrijd kijken bij het eerste van Excelsior Maassluis, zowel uit als thuis wedstrijden. Hij is bij de club gekomen via via. Zijn buurman was namelijk Eric Gudde (nu KNVB directeur), destijds de trainer van het eerste elftal.

Toen Dick bij de club kwam was hij jeugdleider van het team van zijn zoontje. Hij was de laatste 8/9 jaar elftalleider van het eerste van Excelsior Maassluis. Ook heeft Dick de spelers begeleidt om door te kunnen stromen naar het eerste. Dus zo gezegd heeft Dick v/d Kooij van alles wat gedaan voor de club.

“Ik ben iemand zonder vaste taak binnen de club. Ik heb een kleine vaste taak binnen de businessclub, maar buiten dat doe ik van alles binnen de club. Een voorbeeld is iets maken als iets kapot is met het team wat daar normaal verantwoordelijk voor is.” Dick zei ook dat als de club zegt dat het mooi is geweest, dat hij het begrijpt. Want Dick is al op leeftijd, hij is dik in de 60 namelijk.

Dick houdt nog heel erg van voetbal, dat blijft hij ook altijd doen. “Buiten het eerste kijk ik ook heel veel wedstrijden van het tweede elftal en de JO19-1/2. Maar ben altijd aanwezig als gastheer van de businessclub.” Dick heeft geen tijd om bij elk team te gaan kijken. Hij vertelde dat hij daarom meer kijkt naar de prestatie teams binnen de club. Maar alle teams krijgen even veel waardering van Dick v/d Kooij.

“Ik kijk graag bij het eerste, ook omdat er veel eigen jeugd in speelt. Maar ook omdat het leuk en hoog voetbal is. 70% van het eerste elftal van Excelsior Maassluis komt uit eigen jeugd, dat kan geen andere club zeggen uit de Tweede Divisie.” Dat is volgens Dick ook wat de club zo bijzonder en zo mooi maakt. “Twee jaar geleden waren wij ook kampioen geworden van de toen nog Topklasse met 9 spelers uit de eigen jeugd. Er wordt ook met bewondering naar onze club gekeken elk jaar.”

Heroes of the Cruyff Court zetten zich in voor Gorinchem

Gorinchem Beweegt zet breed in op sportstimulering, gezonde leefstijl, cultuureducatie en het versterken van burgerinitiatieven. Het team bestaat uit een aantal buurtsportcoaches en cultuurcoaches, begeleid en ondersteund door beleidsmedewerkers en programmaondersteuning.

GORINCHEMDit team heeft de opdracht om de spelbepalers te versterken en de onderlinge samenwerking de komende jaren door te ontwikkelen. Kwetsbare groepen worden actief ondersteund en de eigen kracht van inwoners en vrijwilligers wordt gestimuleerd. De in de eerste week van april voor 250 kinderen georganiseerde Cruyff Court Kampioenschappen door Heroes of the Cruyff Court is daar zo’n goed voorbeeld van. Corné van Rosmalen van Gorinchem Beweegt benadrukt dat dit evenement volledig door de Heroes uit de Gorcumse wijken is opgezet en op de dag zelf wordt begeleid. Voetballen op het fraaie Cruyff court is sport en bij sport hoort winnen en verliezen. ,,Maar op nummer één van dit evenement staat ‘Respect Voor Elkaar’”, benadrukt Xander Schmidt. Hij is een van de Heroes die uit de wijken is gerekruteerd. Ooit een gedachte van Johan Cruijff zelf, die het voetballen op zijn Cruyff Courts altijd heeft gestimuleerd. Ondersteund door Gorinchem Beweegt en The Mall Jongerenwerk, organiseren de Heroes alles. Schmidt: ,,Het begint met het zoeken van sponsors. Een supermarkt schenkt alle dranken en fruit. Wij zorgen ervoor dat bij dit grote evenement scheidsrechters zijn. Wij coördineren op deze dag alles zelf.” Er wordt, verdeeld over drie dagen, gevoetbald door meer dan dertig wijkteams uit groep zeven en acht. Van Rosmalen: ,,Belangrijk is dat de jongens en meiden zelf weten dat zij waardevol zijn voor hun wijk. Zij leren hoe je een dergelijk evenement opzet, het is leren in de praktijk. Heroes worden rolmodellen in de wijken. Jongens en meiden waartegen andere kinderen kunnen opkijken. Velen willen daarom zelf volgend jaar Heroes worden.”

Op de middag dat wij op bezoek zijn worden later de finales bij de jongens gespeeld. Het jongensteam van de ‘Cruyffgang’ is een uit een wijk gevormd team bestaande uit voetballers van Unitas en SVW. Zij hadden zich al geplaatst voor de halve finale. ,,Wij gaan echt wel naar de finale. Dit is zo leuk om te doen”. Gorinchem is door de Cruyff Foundation benaderd om een landelijke kwartfinale te organiseren. Spelers uit andere steden komen, in mei, naar Gorinchem om tegen de kampioen van de stad te spelen.

Goudswaardse Boys: de trots overheerst

Voor het eerst in enkele seizoenen dwong Goudswaardse Boys een plek af in de nacompetitie voor promotie naar de derde klasse. Bij de eerste horde ging het echter meteen mis voor de formatie van trainer Leo Tol, wiens manschappen na de 3-0 nederlaag bij Rockanje linea recta aan de zomerstop konden beginnen.

GOUDSWAARD – Bij het opmaken van de balans, halverwege het seizoen, had Leo Tol het al gememoreerd. ,,Met Goudswaardse Boys slagen we er telkens in om met een slimme versterking en een groep die steeds een stapje beter wordt vooruitgang te boeken. We hebben in het eerste deel van de competitie meegedaan om de plekken die aan het einde van de rit recht zouden kunnen geven op deelname aan de nacompetitie voor promotie naar de derde klasse. De derde klasse? Ja, daar droom ik wel eens van. Het is geen uitdrukkelijke wens om te promoveren, maar het is al prachtig dat we ons in die strijd zouden kunnen mengen.’’

Het bleken voorspellende woorden van Tol, die in het dagelijks leven en bij Goudswaardse Boys werkt met zoon Nardo, want zijn ploeg bleef zich ook na de winterstop handhaven tussen de beste ploegen in de vierde klasse. Met een periodetitel op zak mocht de ploeg uit de gemeente Korendijk zich scharen bij het rijtje kanshebbers op een plek in de derde klasse. Dat bleek echter een droom en een duidelijke stap te ver, want Rockanje bleek in de eerste ronde van het competitietoetje de sterkste en bezegelde het verblijf van Goudswaardse Boys in de vierde klasse voor minimaal nog een jaar. Bij trainer Leo Tol overheerste echter vooral de trots over de geleverde prestatie. ,,We zijn weliswaar uitgeschakeld, maar wel weer een ervaring rijker. Volgend seizoen gaat de lat weer een stukje omhoog en gaan we voor een plek bij de eerste drie’’, vertelde Tol, die mag blijven dromen van een reis omhoog want ook komend seizoen zal hij aan de ‘boys’ verbonden blijven als oefenmeester.

Dan gaat Tol wel aan de slag zonder het trio Erik Erkens, Jens Belder en Tristan de Vos. Zij hebben aangekondigd dat zij hun kicksen voorgoed zullen opbergen. Voor Belder en De Vos is dat een opmerkelijke stap, want zij zullen na respectievelijk vijftien en negentien dienstjaren de hoofdmacht vaarwel zeggen. Erkens, die in het verleden de overstap maakte van OSV Oud-Beijerland, heeft er met acht seizoenen weliswaar een kortere looptijd opzitten, maar is evengoed uitgegroeid tot een bekend gezicht in de Goudswaardse gelederen.

Goudswaardse Boys, dat heeft aangegeven zelfstandig door te gaan als vereniging, kan op korte termijn rekenen op een bijdrage van de gemeente Korendijk. De afgelopen twee jaar moest de club zelf diep in de buidel tasten om de drainage onder het speelveld te vervangen. Een kostbare ingreep, die Korendijk niet wilde voorschieten omdat het een mogelijke voetbalfusie op het eiland wilde afwachten. Die fusie komt er vooralsnog niet en aangezien Goudswaardse Boys niet langer kon wachten omdat de velden er dusdanig slecht aan toe waren, werd de investering van een nieuwe drainage voor eigen rekening genomen. De gemeente Korendijk heeft aangegeven dat bedrag te willen vergoeden.

Spoordonkse Boys voor altijd in het hart

Jasper van Hoof neemt na zeven ongekend succesvolle seizoenen afscheid van Spoordonkse Boys. De trainer en club zijn een gouden match gebleken. “Spoordonk heeft bij mij een streepje voor.”

Van Hoof was nog niet eens 30 jaar oud, had geen ervaring als hoofdtrainer maar kreeg in 2009 toch de kans van Spoordonkse Boys om bij de club aan de slag te gaan. Er volgden vier mooie seizoenen, met drie periodetitels, een promotie en een tweede plek in de vierde klasse als resultaten. Van Hoof verliet de club voor een uitstapje naar Bladella, maar keerde na twee jaar weer terug. In 2016-2017 flikte hij opnieuw een mooi kunstje: hij werd met Spoordonkse Boys kampioen in de vierde klasse. “Alles zat mee in dat jaar.”

Dit seizoen verliep anders. Spoordonkse Boys knokte een jaar lang tegen degradatie en bleef uiteindelijk één punt boven de streep. “Voor de winterstop hadden we slechts vier punten, daarna pakten we er 24. We hebben in dit hele seizoen 28 spelers gebruikt, geen twee wedstrijden achter elkaar in dezelfde opstelling kunnen spelen door de vele blessures en afwezigen. We kwamen nooit in het ritme. En toch hebben we zelden echt slecht gespeeld.” In de tweede seizoenshelft is het gaan lopen. “Toen zat het wat vaker mee. Uiteindelijk zijn we voorbij DVG gegaan, terwijl zij in de winterstop nog een voorsprong van 16 punten hadden op ons.”

De ontlading na de laatste wedstrijd van het seizoen was groot. “Spoordonkse Boys is een kleine club, dus we waren al supertrots op die plek in de derde klasse. Degraderen was geen ramp geweest, maar toch wil je dat niet. Het voordeel van zo’n kleine club is wel dat iedereen rustig blijft. Bij weinig derdeklassers is alles zo goed geregeld als in Spoordonk.”

Van Hoof vertrekt via de voordeur. “Ik heb heel veel geëist van iedereen, heb ze echt leeggetrokken. Het is op den duur goed dat er een nieuwe trainer komt.” Aan Angelo Timisela de loodzware taak om Van Hoof te doen vergeten. Die laatstgenoemde dacht bij de beslissing om op te stappen ook aan zijn gezin, met drie kinderen van 5, 3 en 1 jaar oud wordt het thuis drukker en drukker. Stilzitten doet hij echter niet, want vanaf volgend seizoen gaat hij aan de slag bij Beerse Boys in zijn woonplaats. “Ik ga een bijdrage leveren om het jeugdplan een nieuwe impuls te geven, waarbij ik me vooral richt op de onderbouw. Daarnaast ga ik toch weer als hoofdtrainer voor een selectie staan. Beerse Boys vroeg me, ik vond het een eer maar wilde het eerst wel thuis bespreken. Uiteindelijk heb ik besloten om het toch te gaan doen. De wens was er sowieso al wel, maar nu komt deze kans eerder dan gedacht.”

‘Iedere week nog speciaal om in shirt van Hoeven te spelen’

Hoevenaren zijn trots op hun afkomst, dorp en voetbalclub. Jurgen Pertijs is daar een lichtend voorbeeld van: de bijna 24-jarige aanvoerder van het eerste team vindt het nog altijd een eer om de grasmat op te lopen in het blauwe shirt van zijn club. Met een selectie vol jongens zoals hij, is Hoeven bezig aan een historisch seizoen.

“Op twee jongens na komt de hele selectie uit Hoeven. We hebben een leuke groep, waarin iedereen het goed met elkaar kan vinden en geen gezeik is. Dat is ideaal en speelt een belangrijke rol bij het ontstaan van de goede resultaten.” Aan het woord is Jurgen Pertijs. Verdediger én aanvoerder van de huidige selectie. “Bij onze club zijn prestaties én gezelligheid belangrijk. Het moet een combinatie zijn, want met alleen een gezellig team kom je er niet. Er moet voldoende kwaliteit aanwezig zijn en dat klopt bij ons. We hebben jongens rondlopen met de kwaliteiten om een wedstrijd te beslissen, maar die spelen waar nodig ook in dienst van het team.”

Dat Hoeven halverwege het seizoen bovenaan zou staan, had Pertijs in de zomer van 2017 niet verwacht. “Maar toen wij RKVV Roosendaal, door velen gezien als dé titelfavoriet, in de eerste wedstrijd van het seizoen met 1-4 versloegen, dachten we wel: als dit het niveau is, dan kan dit een heel mooi seizoen worden.” Pertijs blijft echter ook kritisch: “We laten te veel punten liggen tegen de kleine ploegen.” Het doel is nu duidelijk: het kampioenschap. “Dat zou geweldig zijn, hebben we nog nooit voor elkaar gekregen in Hoeven. Als we er met z’n allen vol voor blijven gaan en niet tegen te veel blessures aanlopen, dan is het mogelijk.”

De selectie van Hoeven is dus een hechte groep. Pertijs hoeft in zijn rol als aanvoerder dan ook zelden uit zijn slof te schieten. “Volgens mij werkt dat sowieso niet zo, in deze groep is dat in ieder geval niet nodig. Iedereen weet dat we er vol voor moeten gaan.” Hij is een trots voorbeeld van een speler die VV Hoeven graag ziet: een ‘eigen’ jongen, die in de jeugd heeft gespeeld en nu een dragende kracht is in het eerste. “Ik vind het iedere week nog speciaal om in het shirt van onze club het veld op te lopen.”

In de derde helft neemt hij niet het voortouw, hoewel hij wel degelijk met volle teugen geniet van het feest in de kantine. Hoeven staat bekend om de sfeer na afloop van een wedstrijd. “We kennen elkaar allemaal goed, komen uit hetzelfde dorp en vinden het geen van allen een straf om te blijven hangen na een wedstrijd. Dan ontstaat er vaak een feestje.” Als Hoeven daadwerkelijk de titel grijpt, dan vreest Pertijs al voor de gevolgen. “Dan kan iedereen beter een week vrij nemen, denk ik. Dat wordt één groot feest. Maar eerst maar eens zorgen dat het zo ver komt.”

Lichten bij SV Bolnes staan op groen

De seinen bij SV Bolnes staan weer op groen: de club is hard op weg om financieel weer gezond te worden. “Binnen jaar zijn we schuldenvrij”, verwacht voorzitter Soeris Balgobind.

Bolnes heeft zware financiële tijden gekend. Een schuld van tachtigduizend euro zorgde ervoor dat de club op het randje van een faillissement balanceerde. “We hebben heel wat voor kiezen gekregen”, zegt Balgobind, die drie jaar geleden als voorzitter van een nieuw bestuur aantrad. De belangrijkste opdracht was het terugbrengen van de enorme schuldenlast, maar op weg naar dat doel werd Bolnes vorig jaar geconfronteerd met een leegloop van het eerste team, het daardoor terugtrekken van het tweede team uit de competitie, en het opstappen van de technische commissie.

“Allemaal geen leuke zaken”, stelt Balgobind, die geen moment dacht zelf de handdoek in de ring te gooien. “Ik ben hiervoor gevraagd en ik ben dan het type: dit doe ik, ook als er weer oude lijken uit de kast komen.” Met die oude lijken, zo geeft Balgobind aan, is het ‘wel’ gedaan; Bolnes heeft de controle op de club weer terug. “Het eerste wat we destijds als nieuw bestuur hebben gedaan is betalingsregelingen treffen. We lossen nu iedere maand onze schuld af. Volgend jaar zijn we daarvan af.”

De financiële situatie noopte Bolnes om te bezuinigen. “De tering naar de nering zetten”, zegt Balgobind. “We zijn goed gaan kijken naar onze kostenkant. Onze inkopen ook. Dat kon veel scherper allemaal. Daarnaast zijn we op zoek gegaan naar meer sponsors.” Daarnaast mocht Bolnes zijn ‘core-business’ – het voetbal en de leden – niet vergeten. “Hoe meer leden hoe meer contributie-inkomsten”, telt Balgobind voor. “Zo’n financiële situatie hangt als een zware deken boven de club, maar je moet wel door met je activiteiten. Ik bedoel: je activiteiten mogen er niet onder lijden.”

Daarom ook baalde Balgobind vreselijk dat Bolnes kort voor de overschrijvingsperiode van vorig seizoen geconfronteerd werd met een leegloop van het eerste elftal en selectie. “Dat kwam hard aan”, geeft hij aan. De nieuwe trainer René Scholts stond voor een loodzware opgave een nieuw team op te bouwen. Balgobind: “Er was één speler van het eerste gebleven, de rest was vertrokken. We hebben ook veel nieuwe spelers erbij gekregen, maar iedereen weet dat het tijd kost voordat je een ingespeeld elftal hebt.”

Dat bleek in de eerste competitiehelft. Bolnes pakte slechts vier punten. “Na de winterstop gaat het duidelijk beter. Ik hoop echt dat we het nog redden. Het is best lastig om tegenwoordig uit de vierde klasse te komen”, beseft Balgobind. Dan is er nog de kwestie van de te hoge rekeningen voor water en elektriciteiten. Sport en Welzijn in Ridderkerk factureerde volgens de club jarenlang verkeerd en te hoog. Balgobind bracht het naar buiten. “Bij SenW waren ze daar niet blij mee. We hebben inmiddels een eerste bedrag teruggekregen, maar er staat nog een fiks te vorderen bedrag open. Daar zijn we over in gesprek. Het gaat over een fiks bedrag omdat de periode teruggaat tot 2005.”

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.