Home Blog Pagina 1339

VoetbalJournaal Alblasserwaard, voorjaar 2020

<iframe class=”editie-frame” src=” width=”300″ height=”150″ data-src=”><span data-mce-type=”bookmark” style=”display: inline-block; width: 0px; overflow: hidden; line-height: 0;” class=”mce_SELRES_start”></span><span data-mce-type=”bookmark” style=”display: inline-block; width: 0px; overflow: hidden; line-height: 0;” class=”mce_SELRES_start”></span><span data-mce-type=”bookmark” style=”display: inline-block; width: 0px; overflow: hidden; line-height: 0;” class=”mce_SELRES_start”></span></iframe>

 

<a class=”paper_button” href=” target=”_blank” rel=”noopener noreferrer”>Lees hier de krant&lt;/</a>

 

‘Tijd nodig om iets te smeden’

Misschien’, zo dacht Raymond Sponselee, ‘werk ik volgend seizoen wel bij een tweedeklasser’. Die gedachte deelde hij afgelopen voorjaar met de buitenwereld, toen hij tekende bij het in de derde klasse sterk presterende Streefkerk. Bij binnenkomst na de zomer trof hij een uitgedunde selectie aan, want zes spelers verlieten de ploeg. Handhaving in de derde klasse is nu de ambitie. 

,,Het kan snel gaan’’, vertelt Sponselee met gevoel voor understatement. Afgelopen zomer kwam de oefenmeester over van Lekvogels waar hij twee seizoenen actief was. Bij Streefkerk kreeg hij eerst een warme handdruk en daarna een puzzel in handen gedrukt. ,,Want zes speler zijn gestopt of vertrokken naar elders. Mijn uitdaging is nu dus om iets nieuws op te bouwen bij deze club. Inmiddels is wel gebleken dat het een ander seizoen gaat worden dan het vorige. Aangezien er zoveel spelers zijn weggegaan, is het misschien maar beter dat de club vorig seizoen uiteindelijk niet is gepromoveerd. We moeten nu flink werken om punten te sprokkelen. Een plek in de middenmoot zou al mooi zijn.’’ En dat is nogal een verschil met enkele maanden geleden. Op het moment van tekenen stond Streefkerk er onder leiding van Maarten van Gastelen (nu Nieuw-Lekkerland) prima voor in de derde klasse, met zicht op de bovenste positie en nacompetitie om promotie. In die nacompetitie strandde Streefkerk uiteindelijk in de eerste ronde, na verlies tegen SV Capelle.

Sponselee is een voetbaldier. Net als in de afgelopen jaren, heeft hij ook dit seizoen zowel een zaterdag- als een zondag elftal onder zijn hoede. Naast Streefkerk is hij namelijk ook actief bij de Delftse studentenvereniging Taurus, waar hij het tweede team begeleidt. ,,Voetbal is mijn beroep geworden. Het is heerlijk om ’s avonds en in het weekeinde op het veld te staan en bovendien heb ik dan overdag alle tijd voor mijn kinderen. Taurus botst ook helemaal niet met Streefkerk, want in Delft geef ik training op vrijdagavond’’, aldus Sponselee die ook nog een webshop in allerhande sportkleding runt.

Hoewel de perspectieven danig zijn veranderd, ziet Sponselee voldoende uitdaging bij Streefkerk. ,,Het doel van de club is al jaren om een stabiele derdeklasser te zijn en men is zeer reëel. De uitdaging is nu om een nieuw geheel te smeden. Daar is tijd voor nodig. Stabiel meedraaien in de competitie is nu nog een puzzel, want het is een sterke afdeling waarin Streefkerk zit. Er is geen enkel zwak team aan te wijzen, wel enkele ploegen die er de beuk ingooien. We spelen eigenlijk alleen maar derby’s, in een afdeling vol met regionaal getinte ploegen. Dat is mooi, want er wordt veel over gesproken in de regio. Ik verwacht dat er, net als vorig seizoen in deze afdeling, sprake zal zijn van een hele lange middenmoot. Voor onszelf is het doel om zo eerst zo snel moge- lijk onszelf veilig te spelen en daar- na zien we wel waar we in die middenmoot terecht kunnen komen.’’

In Gesprek Met: Arie Stierman

 

Arie Stierman (75) kwam op zijn tiende bij v.v. de Alblas en tikte daarmee dit jaar het 65–jarige lidmaatschap aan. Als speler, trainer en vrijwilliger heeft hij een lang verleden in het voetbal. Vandaag de dag houdt hij zich niet meer bezig met vrijwilligerswerk, maar is nog wel elke week te vinden bij de club. Wij spraken met hem over zijn carrière, werk als vrijwilliger en het huidige eerste elftal.

Arie werd op jonge leeftijd gevraagd om bij de club te komen. In Oud-Alblas werd een nieuwe voetbalclub opgericht. In die tijd was het lastiger om spelers naar de club te trekken en daarom gingen oprichters van de club langs de deuren om spelers te werven. Zo werden Arie en zijn broer gevraagd om lid te worden. ‘’We waren een hele kleine club. Eén junioren en één senioren elftal, daar zijn we mee begonnen. Dat kan je je nu moeilijk voorstellen met ruim 600 leden.’’ Stierman is van zijn tiende tot zijn 55e voetballer geweest bij de club en heeft naar eigen schatting 1300 wedstrijden voor de club gespeeld.

Behalve speler is hij ook trainer geweest van diverse clubs. Met een drukke carrière als speler en vrijwilliger bij de Alblas heeft Stierman ook nog tijd gehad voor een trainerscarrière van 5 jaar lang. Zo was hij coach van de jeugd van Papendrecht en de selecties van Noordeloos en Streefkerk.

Vrijwilligerswerk
Vanaf zijn 20e was Arie actief als vrijwilliger en heeft van alles bij de club gedaan. ‘’Ik heb pupillen getraind, in de keuzecommissie gezeten, ben elftalleider geweest, heb geholpen met de bouw van de kantine en zo kan ik nog wel even verdergaan. Het laatste wat ik gedaan heb voor de club was werken in de kantine, dit heb ik nog 25 jaar vol gehouden en daar ben ik in januari mee gestopt. Tegenwoordig ben ik nog steeds in de kantine te vinden, maar dan om te klaverjassen.’’

Zelf had hij altijd plezier als vrijwilliger, maar er zijn weinig nieuwe mensen te vinden die dat ook hebben. ‘’Je bent erg betrokken bij de club en kent iedereen.’’ Zonder mensen als Arie kan er een tekort ontstaan. ’’Er is veel behoefte aan vrijwilligers, want zonder deze mensen zijn de clubs zieltogend. Het wordt hoe langer, hoe meer ervoor betaald moet worden. Dat schiet niet op, want dan gaat de contributie weer omhoog.’’

Het huidige eerste elftal
Ondertussen heeft Arie de vrijwilligershulp naast zich gelegd, maar is nog wel vaak te vinden bij de club en gaat hij graag bij het eerste kijken. Momenteel staat het eerste elftal van v.v. de Alblas vierde in de competitie, hebben ze een periodetitel gepakt en maken ze zich klaar voor de nacompetitie. Zelf ziet de oud-speler in dat de nacompetitie moeilijk gaat worden voor zijn ploeg. ‘’Dit wordt het derde jaar dat we erbij zitten en we hebben het nog nooit gehaald. Nu raken we ook nog een stelletje spelers kwijt, dus promotie heeft eigenlijk ook niet zoveel zin. Toch probeer je het altijd wel, maar het is niet anders.’’

 

Giovanni Moerland verlaat RBC Roosendaal voor RKSV Halsteren

De 25-jarige rechtsbuiten zal het huidige seizoen in de tweede klasse afmaken bij RBC, waarna hij zal vertrekken naar RKSV Halsteren om uit te komen in de hoofdklasse. Hij kijkt met dubbele gevoelens terug op zijn periode bij RBC, maar heeft vooral veel zin in de nieuwe uitdaging.

Moerland is op zijn vijfde in de jeugd begonnen met voetballen bij MOC. Vervolgens heeft hij van de D2 tot en met de C2 bij NAC Breda gespeeld. Daarna heeft hij nog een jaar bij RBC gevoetbald, totdat ze failliet gingen. Dit zorgde voor een terugkeer bij MOC. Op zijn zestiende heeft hij zijn debuut gemaakt in het eerste elftal en is er als vaste kracht bijgekomen toen hij eerste jaar senioren werd. Op 21-jarige leeftijd is hij naar Halsteren gegaan waar hij twee jaar heeft gevoetbald, voordat hij dit huidige seizoen weer bij RBC is gaan voetballen.

Wibro_-255433Reden overstap
Giovanni is ambitieus en wilt graag op een zo hoog mogelijk niveau voetballen. Dit heeft er dan ook voor gezorgd dat hij de overstap maakt van RBC naar Halsteren. “Ik heb afgelopen jaar bewust een paar stappen teruggedaan om als aanvaller te gaan voetballen. Robert Braber werd trainer bij RBC en die heeft me die kans en het vertrouwen gegeven. Ik ben blij dat ik de keuze gemaakt heb, want ik haal er veel meer voldoening uit op dit moment”, vertelt hij. Er was ook interesse van andere clubs, maar die wilde hem als linksback hebben. “Halsteren geeft me de kans en het vertrouwen om me verder te ontwikkelen in de aanval. Ik kom weer in een vertrouwde omgeving terecht, waar ik weer met vrienden ga voetballen”, aldus Giovanni.

Terugkijken
De 25-jarige rechtsbuiten kijkt met dubbele gevoelens terug naar de periode bij zijn oude club: “Er is jammer genoeg veel gebeurd en er is veel rumoer geweest bij de club. Verder zijn we als groep wel met iets moois bezig en ben ik ervan overtuigd dat we het in ons hebben om nog mee te doen voor het kampioenschap. Dit moet met zo een selectie altijd je doel zijn.” Verder is hij RBC heel dankbaar dat hij de kans heeft gekregen om zich te ontwikkelen voor een andere positie. “Ik ga er dit seizoen nog alles aan doen om belangrijk te zijn voor het elftal en de club. Ik zou hier heel graag willen vertrekken met een promotie of kampioenschap, dan is mijn seizoen pas geslaagd”, vertelt Moerland.

Tic_253688Volgend seizoen
Giovanni wil volgend seizoen bewijzen dat hij de hoofdklasse ook als aanvaller aankan. Hij wil zichzelf in de basis knokken en belangrijk zijn voor Halsteren. Het zou volgens Giovanni mooi zijn om te promoveren of kampioen te worden, als ze dat dit seizoen nog niet lukt. Hij kijkt er heel erg naar uit om volgend jaar weer bij Halsteren aan de slag te gaan. “Ik verwacht mezelf verder te ontwikkelen met goede jongens en een goede staf om me heen. Ik weet wat er bij Halsteren verwacht wordt en het is een voordeel dat ik in een bekende omgeving terecht kom, waar ik iedereen ken”, vertelt de rechtsbuiten.

Er zijn toch wel dingen die Giovanni gaat missen: “Wat ik het meeste ga missen zijn de jongens waar ik nu mee samenspeel. We hebben een goed en leuk elftal waar een goede mix in zit van ervaren jongens en hele talentvolle jongens die er ook aan gaan komen.” Verder verteld hij: “Het is natuurlijk mooi om als speler in een stadion te voetballen, dat brengt toch altijd wel iets extra’s met zich mee. Natuurlijk is het ook heel mooi om te zien hoe erg het leeft bij de fans die er al rondlopen vanaf toen RBC nog betaald voetbal speelde. Ik vind het mooi om te zien dat RBC nog veel betekent voor ze.”

Klik op RBC Roosendaal voor het laatste artikel van de club

Jeugd heeft de toekomst bij Gastel

Ze zijn negentien jaar oud, voetballen al sinds de F’jes samen en maakten dit seizoen de overstap naar de senioren. Even wennen aan het niveau, zoveel mogelijk minuten maken, maar eigenlijk dromen Bas van Oers en Thijmen Willemse sinds ze begonnen bij SC Gastel maar van één ding: “Spelen in het eerste!”

Willemse was vier, Van Oers kwam een jaartje later. Vanaf dat moment zijn de twee voetbaltechnisch haast onafscheidelijk. “We zaten altijd samen in een team, hebben ook nooit ergens anders gespeeld.” En natuurlijk zorgen al die jaren, voor een rugzak vol met herinneringen. “Bij de F’jes werden we vaak kampioen, bij de E’tjes juist altijd tweede”, vertelt Van Oers. Ook de promotie met de JO19 staat nog vers in hun geheugen geschrift, maar die ene keer op een ondergesneeuwd sportpark maakte misschien wel de meeste indruk. “Alles was eigenlijk gesloten, maar we hebben in skipakken toch onderling partijtje gedaan. Dat ging natuurlijk niet, maar was wel heel leuk”, herinnert Willemse zich.

Tic_253688

Stappen maken

Tot zover het verleden, terug naar het heden. Want dat er bij de senioren iets anders van je wordt gevraagd, dat weten de twee inmiddels maar al te goed. Van Oers trapt af. “Ik ben zelf fysiek niet zo heel erg sterk, dus dat is best even aanpoten. Je moet de duels anders winnen, misschien sneller de bal afspelen.” Ook voor Willemse, die fysiek iets verder is, is het wennen. “Het tempo ligt hoger, maar je speelt vooral met nieuwe jongens. Je speelde jarenlang met dezelfde groep, dat is nu even zoeken. Hoe loopt iemand?” Maar allebei hebben ze het gevoel voetballend goed mee te kunnen, mede gesteund door het vertrouwen van trainer Kees de Rooij. “Hij is heel duidelijk in wat hij van je verwacht, daar kun je ook goed met hem over praten.” De Rooij is dan ook enthousiast over zijn twee pupillen. “Ze moeten nog wennen aan het fysieke aspect en het hogere tempo, maar zijn gewaardeerde krachten binnen onze selectie. Ik verwacht dat ze in staat zijn om nog stappen te maken.” Aangezien ze elkaar op en naast het veld blindelings kunnen vinden, weten ze precies wat de kwaliteiten van de ander zijn. Van Oers, aanvallende middenvelder, begint. “Thijmen is een echte verdediger, die ook voetballend sterk is. Heeft inzicht en een goede pass.”

Wibro_-255433

Doorbreken

Andersom kan ook zijn collega rekenen op lovende woorden. “Een harde werker, met veel loopvermogen. Goede steekpass, af en toe iets minder gehaast zijn.” Daar kan de linkspoot zich gelukkig in vinden. “Omdat ik geen fout wil maken, maak ik hem juist. Dan wil ik te snel, soms moet je wat rustiger zijn aan de bal.” Ook de centrale verdediger weet waar hij aan moet werken. “Minder slordig en 90 minuten lang geconcentreerd zijn.” Als ook aan die punten gewerkt is, moet dat genoeg zijn om het ultieme doel te bereiken. “Dat is toch wel echt doorbreken. Hopelijk dit jaar al, maar anders wil ik eerst stabiel worden bij het tweede. Laten zien dat ik bij het eerste hoor”, vertelt Willemse. Uiteraard geldt precies hetzelfde voor Van Oers, maar minuten maken blijft het belangrijkste. “Voetbal is het leukste, als je het zelf doet. Als dat nu bij het tweede is, is dat ook goed.” Voorlopig doen ze dat gewoon bij ‘hun Gastel’. “Het is gezellig, op loopafstand en je kent iedereen. We hebben er eigenlijk nooit aan gedacht om weg te gaan.” Voordat het zover is, hebben ze één gezamenlijke droom, en die moet eerst uitkomen. “Een vaste waarde worden, belangrijk zijn en blijven.” Willemse droomt nog wat verder weg. “Winnen van RBC en voor promotie spelen!”

Klik hier voor meer informatie over SC Gastel.
Klik hier voor meer artikelen over SC Gastel.

Mounir El Fahmi al ruim 12 jaar fanatieke duizendpoot van SC Kruisland

Wie SC Kruisland zegt, zegt Mounir El Fahmi of noemen hem liefkozend ‘Mo.’ De Roosendaler is al meer dan een decennium lang actief bij SC Kruisland en wil van geen ophouden weten. Gedurende deze periode bekleedde hij meerdere functies binnen de club. Waar hij eerst begon als speler van het eerste elftal, waarmee hij meerdere promoties meemaakte, is hij nu vooral bezig met sponsorzaken en de technische aspecten om de dorpsclub op allerlei vlakken naar een hoger niveau te tillen.

swapphone 1
Voordat El Fahmi met een aantal vrienden de overstap maakte van Alliance naar SC Kruisland kwam de club jarenlang uit in de vijfde klasse van het zondagvoetbal. De komst van de groep vrienden, voornamelijk Roosendaalse jongens, bleek later een enorme boost te zijn voor de club uit het gelijknamige dorp. Men wist in een periode van negen seizoenen drie promoties te bewerkstelligen wat voor een dorpsclub als SC Kruisland vrij uniek is te noemen. Mounir maakte alle promoties mee als speler waaronder twee kampioenschappen.

Nu bekleedt hij echter een andere rol binnen de club en richt hij zich vooral op de technische zaken met betrekking tot de selectie en bracht hij nieuw elan in de sponsorcommissie. De voormalig aanvoerder van het 1e elftal is de afgelopen jaren bezig om de jeugdafdeling op een hoger plan te brengen en de ‘kloof’ tussen het niveau van de jeugd in senioren wat meer te dichten. Gezien het feit dat hij als speler een technisch zeer begaafde middenvelder was, is deze taak hem op het lijf geschreven. Mounir heeft op dit vlak zijn strepen dan ook verdiend; hij was ooit één van de initiatiefnemers  van voetbalschool Soccer Upgrade, wat heden ten dage Sports Upgrade heet.  Ook door zijn werk voor Stichting Open Door, waarin hij ook jongeren begeleidt, zijn de raakvlakken duidelijk zichtbaar.

De afgelopen weken werd El Fahmi via de sociale media kanalen van SC Kruisland terecht in het zonnetje gezet, en niet door de eerste de beste. Persoonlijkheden uit het profvoetbal zoals Moussa Dembélé, Tom Beugelsdijk en Sparta-keeper Tim Coremans namen uitgebreid de tijd om door middel van een videoboodschap een blijk van waardering te geven. Eens te meer werd bevestigd dat Mounir El Fahmi en ‘SCK’ zoals hij het graag zegt, onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn.

Klik hier voor meer informatie over SC Kruisland
Klik hier voor meer artikelen over SC Kruisland

Ricardo de Bruijn mikte voor de coronacrisis op promotie met DEVO

Voor het vierde jaar op rij speelt Ricardo de Bruijn (29) in het hart van de defensie in het vlaggenschip van DEVO. De ervaren Zeeuw wil met de dorpsclub dolgraag terugkeren in de vierde klasse, een missie die het piepjonge elftal van Corné Willemsen volgens de voostopper wellicht dit seizoen nog kan voltooien.

Van de laatste tien seizoenen speelde DEVO er negen in de laagste klasse van het zondagvoetbal. In het voetbaljaar 2016/2017 kwamen de geel-zwarten voor het laatst uit in de vierde klasse, wat na het spelen van nacompetitie uitmondde in degradatie. “Ik weet het nog goed, dat was mijn debuutjaar bij DEVO”, zegt Ricardo de Bruijn. “We pakten in dat seizoen veel punten, maar vlogen er helaas toch uit. Erg zonde, want in de vierde klasse is het leuker spelen dan een niveautje lager.”

Vierde seizoen
De Bruijn groeide op in Zeeuws-Vlaanderen en voetbalde tot halverwege zijn twintigste bij achtereenvolgend Sluiskil, Terneuzense Boys, IJzendijke en Corn Boys. Vanwege de liefde verhuisde hij naar Noord-Brabant, waar hij met zijn vriendin neerstreek in Bosschenhoofd. De voetballiefhebber stuurde een mailtje naar DEVO om zich aan te melden en niet veel later vond hij zichzelf al terug in het hart van de defensie van het eerste. In dat elftal is hij bezig aan zijn vierde seizoen. “Ik ben goed opgevangen en heb het hier uitstekend naar mijn zin”, zegt De Bruijn. “DEVO is een leuke, gemoedelijke club en het niveau is vergelijkbaar met dat van mijn oude clubs.”

Middenmoot
DEVO eindigde twee jaar op rij in de middenmoot van de vijfde klasse, maar is dit seizoen weer een kanshebber voor promotie. De Bruijn is de oudste speler in het piepjonge elftal van Willemsen, dat met verzorgd voetbal de veelal defensieve en fysiek spelende tegenstanders probeert te verslaan. Dat gaat best aardig en daarom gelooft de verdediger in een mooie afloop van het seizoen. “Na de degradatie uit de vierde klasse liep het niet bij ons. Vorig jaar ging het al beter en dit seizoen hebben we onze zaken helemaal goed voor elkaar. We hebben een brede selectie en genoeg talent. Helaas zijn we nog wel iets te wisselvallig. Als we vaker in staat zijn om bijvoorbeeld een 1-0 voorsprong over de streep te trekken, geloof ik in promotie.”

Veel bekenden
De competitie van DEVO is een mix tussen Brabantse en Zeeuwse ploegen. Dit seizoen speelt de fysiek sterke De Bruijn onder meer tegen zijn oude clubs Corn Boys en Sluiskil, die beide onderaan de ranglijst bungelen. “Ik kom veel bekenden tegen als we in Zeeland spelen, dat is gezellig. Maar ik wil wel heel graag van die clubs winnen. Ik wil met DEVO namelijk zo snel mogelijk tergkeren in de vierde klasse. Voor onze trouwe fans en ook voor onszelf als spelers is dat een aantrekkelijker niveau. Het is veel leuker voetballen en bovendien is de kans groter dat je derby’s speelt. Dan komt er meer publiek naar DEVO.”

Meer informatie over DEVO? Klik hier.
Klik hier voor de volledige krant van Roosendaal.

Guney Dursun wilde Rimboe eigenlijk verlaten met kampioenschap

Tien seizoenen bij dezelfde voetbalclub, het is niet veel spelers gegeven. Guney Dursun (30) kwam een decennium geleden bij RKVV Rimboe en neemt na dit voetbaljaar afscheid. Hopelijk met een mooi feest in zijn recente herinnering.

Handenwrijvend kijkt hij uit naar 17.00 uur. Dan staat de moeder aller derby’s op het programma: Fenerbahce en Galatasaray kruisen in zijn tweede thuisland de degens. Na die wedstrijd is de kans groot dat hij nog even achter zijn computer kruipt om een potje Football Manager te spelen. Guney Dursun is een voetbaldier, maar stopt na dit seizoen wel met de sport zelf actief beoefenen.

Te serieus
We spreken voor het interview af op het voetbalveldje van de Roosendaalse Fatimawijk. Als Dursun vroeger niet op het Cruijff Court in de Westrand aan het spelen was of op een pleintje in zijn geboortewijk Kalsdonk, dan was dit zijn speelterrein. Urenlang voetbalde hij. “Ik was tot mijn vijftiende echt heel serieus bezig om profvoetballer te worden.” Hij speelde zelfs in de jeugd van RBC, maar toch verloor hij die droom onderweg. “Ik kwam tot het besef dat ik niet alles opzij wilde zetten om het te redden, vond het allemaal wat té serieus worden.”

Dursun ging bij Alliance voetballen, maar stopte daar toen hij de stap van de jeugd naar de senioren moest maken. Niet veel later miste hij het spelletje toch weer dusdanig, dat hij bij DVO’60 in een vriendenteam ging spelen. Zij wilden graag een eerste elftal worden, maar dat lukte aan de Sportstraat niet. Bij Rimboe was wél plek. En dus verkaste het team van Dursun naar Wouwse Plantage. “Toen ik daar voor het eerst kwam, dacht ik echt: waar ben ik nou beland? Er was helemaal niks op dat sportpark en de kleedkamers waren flink verouderd. En Wouwse Plantage is één straat, met daarin alleen een frietkraam om te chillen.”

Thuis
Hij had toen niet verwacht dat sportpark Rimboe zo’n thuisgevoel zou geven. En toch is dat gebeurd. “Het zijn echt tien hele leuke jaren geweest. Ik heb van alles meegemaakt: een kampioenschap, nacompetities en zaterdag- én zondagvoetbal.” Die laatste stap ging niet zonder problemen. “De zaterdagtak werd opgeheven, veel jongens gingen weg, maar ik wilde het op zondag proberen. Maar dat ging niet zoals gehoopt, daarom ben ik even gestopt.”

Tot Yasin Cayir voor de deur stond. Want als Yasin het vraagt, staat Guney klaar. “Ik heb nog samen met hem gevoetbald bij DVO’60 en in mijn eerste jaren bij Rimboe. Yasin is een erg fijne vent én goede trainer en hij zou het zondagteam gaan coachen.” Met Cayir kwam er een lading spelers mee naar Wouwse Plantage. Waar Rimboe jarenlang in de kelder van het amateurvoetbal speelde, strijden ze in het tweede seizoen onder Cayir om het kampioenschap. “En ik denk dat we die titel gaan pakken. Waarom? We zijn thuis dit seizoen onverslaanbaar en krijgen onze directe concurrenten nog op bezoek. Daarnaast is onze wilskracht zó groot, het moet lukken. Je moet ons eens zien bij de besprekingen op de wedstrijddag. Dan moeten we de kleedkamer nog in, maar zijn we al zó gefocust en scherp. Dit is ons huis en hier valt niks te halen, dat is dan de gedachte.”

Voor Dursun zou het een mooi einde van een tijdperk zijn, aangezien hij dus met voetbalpensioen gaat. “Met een promotie komen waarschijnlijk ook weer nieuwe jongens, die gemotiveerder zijn dan ik om voor elke meter te strijden. Ik voel dat het bij mij minder en minder wordt. Daarom is het voor iedereen beter als ik het na dit seizoen voor gezien houd.”

Meer informatie over RKVV Rimboe? Klik hier.
Klik hier voor de volledige krant van Roosendaal.

Kantinepraatjes met Gastel 7

 

Ingmar van Leer scoort in de makelaardij

Ingmar van Leer heeft zijn eigen makelaarsbedrijf. Hij is hier vijf jaar geleden mee begonnen en heeft al mooie stappen kunnen maken. Ingmar is een echte Roosendaler, deskundig en betrouwbaar.

Buiten zijn baan om probeert hij altijd nog tijd vrij te maken voor zichzelf, maar dit lukt met een eigen onderneming niet altijd. ‘’Ik ben wel gewoon voetballiefhebber, maar geen echte club. Als drukke ondernemer schieten de hobby’s er nog wel eens in.’’

Om alle klanten genoeg aandacht te geven moet hij iedereen altijd te woord kunnen staan. ‘’Ik ben zeker wel zeven dagen per week bereikbaar. Dat is in de huidige maatschappij ook wel een must. Daarbij komt dat de mensen tegenwoordig ook verwachten dat je bereikbaar bent. Ook met bezichtigingen en afspraken, dat is vaak toch avondwerk.’’

‘’Ik richt mij vooral op de starters. Anderhalve tot tweeënhalve ton is voor mij een mooie prijsklasse, zeker op dit moment. Er is heel veel beweging, weinig aanbod van woningen en als het in de verkoop komt is het kwestie van één of twee weken en dan is het al verkocht. ik ben nu vijf jaar actief en heb de markt sterk zien veranderen.  De verkoop gaat nu heel goed, maar het is knokken voor goede opdrachten door het lage aanbod. Dat maakt het ook weer een uitdaging.”

Op zoek naar een huis of geïnteresseerd in meer informatie over Makelaardij Ingmar van Leer? Klik dan hier.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.