In gesprek met de 34-jarige Danny Klinkien bestuurslid van FC Dordrecht amateurs. Danny is Begonnen op zevenjarige leeftijd bij Oranje Wit waar je hem tot zijn tiende levensjaar kon vinden. Na vier jaar te spelen bij Fluks wist hij de weg terug te vinden naar zijn club waar het allemaal bij begon Oranje Wit. Van Ornaje wit maakte hij de overstap naar OMC. Na OMC Kon je hem vinden bij Amstelwijk om vervolgens weer terug te keren bij OMC.  

De vader van drie kinderen verteld over de ambities die hij heeft met FC Dordrecht amateurs. “De ambitie van FC Dordrecht amateurs en mijzelf zijn niet de grootste vereniging te worden, realistisch zullen we dat ook nooit worden. We willen wel een stabiele vereniging, twee teams per leeftijdscategorie is voor ons prima als we dat als eerste doel kunnen stellen en halen zou al heel mooi zijn”, aldus Danny Klinkien

Danny hoopt op een paar nieuwen dingen en veranderringen bij de amateurs van Dordrecht. “Ook hopen we zo snel mogelijk een nieuwbouw te kunnen realiseren samen met de nieuwe investeerder van de BVO, gemeente Dordrecht en Hans de Zeeuw komt dat steeds dichterbij. Eerlijk gezegd kunnen wij hier ook geen drie jaar meer mee vooruit, de accommodatie is verouderd en heeft weinig ruimte om sponsoren of gasten goed te kunnen ontvangen. Ook ben ik een voorstander van het nog meer verbreden en optimaliseren van de samenwerking tussen de BVO en de amateurs.’’

Een hoogtepunt voor Klinkien is het opzetten van de kabouters bij Dordrecht. Dit heeft hij gedaan omdat zijn zoon toe was aan voetballen. Dit bleek echter een groot succes te zijn.” Ik ben toen de kabouters gaan opzetten bij FC Dordrecht met flyers en facebook advertenties was dat een groot succes. Ik denk wel dat 80% wat nu in de onderbouw voetbalt vanuit de kabouters is gekomen. Gelukkig toen mijn zoon naar de JO7 moest namen Richelle, Melvin en Hans dit over en dat is niet zonder succes gebleken. De volledige kabouter groep bestaat nu uit ongeveer twintig kinderen” Ook meld Danny dat aanmelden nog mogelijk is. Elke zaterdagochtend is er training om half tien en de proeftraining is kosteloos.

over goof verspui is danny heel lovend. “ Goof is al veertig jaar lid van de KNVB als verenigingsbestuurder. Vele fusies en verschillende bestuursleden heeft hij meegemaakt en overleeft. Hij is nu voorzitter bij ons. Ik heb respect voor mensen die het zolang volhouden als vrijwilliger binnen een vereniging want het is niet altijd feest. Sommige beslissingen die genomen moeten worden zijn niet altijd even populair.”

Klik op FC Dordrecht voor het laatste artikel van de club.

Jan-Willem Bozuwa, voorzitter van Oranje Wit, maakt ruim een jaar na de entree van corona voor de club de balans op. ,,Wij hebben op een veilige manier voor onze leden steeds het randje van wat mogelijk is opgezocht.”

DORDRECHT – Oranje Wit, dat over vier jaar het eeuwfeest kan vieren, is er bij Jan-Willem Bozuwa met de paplepel ingegoten. Oranje Wit zit de Bozuwa’s in het bloed. Opa Jan Stal was een van de oprichters van de nu grootse voetbalclub van de stad. Jan-Willems vader, Leen Bozuwa, behoorde tot een van de opvolgers en was acht jaar voorzitter. ,,Ik loop er vanaf mijn vijfde jaar rond en mag de club nu al zeven jaar leiden. De coronajaren zijn zeker niet de gemakkelijkste”, vindt Jan-Willem Bozuwa.

De zaterdag-eersteklasser is uitgegroeid tot een grote club, met naast de voetbalafdeling ook een bruisende tennis- en  biljartclub. ,,Je kunt dus je hele leven Oranje Witter zijn” liet de huidige preses eerder optekenen. ,,Wij voelen het als onze taak om onze leden zoveel mogelijk de kans te bieden te bewegen. Er zijn veel creatieve ideeën ontstaan.” Bozuwa noemt voetgolf op het sportpark. Er is een wielertocht langs de dertien Dordtse voetbalverenigingen georganiseerd. De renners werden gesponsord en zo kwam er weer geld voor Oranje Wit binnen. Er vloeide 5000 euro de verenigingskas in. Ook de jeugd liep op het eigen sportpark geld bijeen. En de jubilarissen werden coronaproof in het zonnetje gezet.

Ledenbestand
Bozuwa gaat door: ,,Wij hebben op alle kosten die wij normaal maken kunnen bezuinigen. Daarnaast konden wij, evenals alle verenigingen, gebruikmaken van de potjes van de overheid. Gelukkig hebben wij een grote groep trouwe sponsors, die ons door dik en dun blijft steunen. De sponsors begrijpen dat de club overeind moet worden gehouden en dat deze vereniging een heel belangrijke functie heeft binnen de gemeenschap. Het leek altijd zo vanzelfsprekend dat je altijd maar naar Oranje Wit kwam en dat alles goed geregeld was.  Bovendien haakt van ons ledenbestand van 1400, niemand af. Ook die geldstroom droogt gelukkig niet op. Bij de jongsten komen er jaarlijks tachtig leden bij. Dat is nu niet anders.”

Toekomst
Bozuwa kijkt toch ook naar de toekomst. Oranje Wit beheert het huidige sportpark vanaf eind jaren vijftig. Er is sindsdien veel veranderd. ,,Zo is er bijvoorbeeld één toegangsweg en die slibt vooral op de zaterdagen volledig dicht. Wij hebben hier op die dag zo’n tienduizend bezoekers. Wij missen bij de gemeente soms visie. Het ontbreekt aan een totaalvisie richting de toekomst. De gemeente zou eens na moeten denken over een meerjarenplan. Wij zouden ook graag over een derde kunstgrasveld beschikken.” Op het hoofdveld is een serieus onderling duel tussen de twee hoogste jeugdteams bezig. Coaches kijken al naar de toekomst. ,,De samenwerking met Feyenoord spreekt aan. Zij helpen ons met ideeën bij de jeugdopleiding, geven clinics en brengen ons een kwaliteitsimpuls.”

Bozuwa is uiterst tevreden over het niveau van het eerste elftal. ,,De eerste klasse is misschien wel ons plafond. In de hoofdklasse gaat het geld weer een rol spelen en daar kiezen wij beslist niet voor.”

Klik hier voor meer artikelen over Oranje Wit

Ries Fok wordt volgend jaar de trainer van het eerste elftal van Dubbeldam. De trainer heeft al redelijk wat ervaring in het vak en heeft dan ook meerdere amateurclubs in Nederland getraind. Zo is Ries overgekomen van EBOH en kan hij niet wachten tot het nieuwe seizoen weer begint.

De geboren Dordtenaar heeft zelf vroeger ook gevoetbald. “Ik ben begonnen bij EBOH. Vanuit daar ging ik naar DS 79 gegaan, om later weer terug te keren naar EBOH. Even later vertrok ik naar Dordrecht’90.” Na een tijdje vertrok Ries naar Kozakken boys, en na hier ook een periode gespeeld te hebben keerde Fok weer terug naar de plek waar hij begon, EBOH. “Daar is mijn voetbal carrière geëindigd.  In de tussentijd heb ik ook nog zaalvoetbal gespeeld.” De stap van speler naar trainer was niet redelijk gepland voor Ries. “Ik heb mijn been gebroken in een wedstrijd vlak voor de winterstop in mijn laatste seizoen. Net daarna lag ik op de brancard en toen kwam helaas inmiddels overleden Gerrit de Keizer naar mij toe. Hij vroeg aan mij of ik wellicht trainer wilde worden. dit leek me wel wat, ik had namelijk mijn trainers diploma ook al.”

Vanaf dat moment was Ries trainer. “Dit was op het begin best wennen, omdat ik keuzes moet maken over wat eerst nog gewoon mijn teamgenoten waren. Je hebt ineens een hele andere rol in het team. Daarom was het in het begin soms ook lastig om te beslissen wie je opstelt en wie je op de bank laat zitten. Maar aan de andere kan denk je ook wel van, je behartigt het clubbelang. Je bent bezig met de spelers en elke keuze die je maakt die onderbouw je. Ik ga niet zomaar iets doen zonder onderbouwing. Maar als trainer weet je dat je voor dit soort keuzes komt te staan, en dan zal je hem uiteindelijk moeten maken.”

De begin jaren van Ries als trainer was het voor hem nog echt zoeken en zijn eigen stijl ontdekken. “Ik heb een hele goede leerschool gehad. Van het betaalde voetbal heb ik een aantal trainers gehad, en heb ook niet de minste trainers in het amateurvoetbal gehad. Je steekt van iedereen wat op. Zo heeft iedereen wel goede en minder goede punten. Ik heb zeker van iedereen wat geleerd en zo heb ik mijn eigen stijl proberen te creëren.” Ries is ongeveer veertien jaar trainer geweest bij EBOH. Daarna maakte hij de uitstap naar Unitas voor drie jaar. Hierna was Fok even een jaartje niet actief als trainer, in dit jaar volgde hij EBOH op de voet. “Na een tijdje sloot ik weer aan bij EBOH om hier trainer te worden.” Toen Ries bij de club waar hij begon nog een aantal jaar trainer was, werd hij benaderd door Dubbeldam. “We hebben hier goede gesprekken gevoerd hoe we alles willen gaan aanpakken. Uiteindelijk zijn we er beide heel positief uitgekomen en verheug ik me dan ook op mijn periode bij Dubbeldam.”

Wat de toekomst brengt voor Ries weet hij nu nog niet precies. “Ik ben heel blij dat ik met Dubbeldam akkoord ben. Wat ik heb gehoord over de club is dat het een grote maar toch hechte vereniging is. De insteek is in ieder geval om er meerdere jaren te gaan zitten. We willen er iets neer gaan zetten en of ik er nou twee, vier of acht jaar zit, ik vind het spelletje zo leuk. Dus ik blijf in ieder geval trainen want dat is het mooiste wat er is.” Aldus Ries Fok.

Klik hier voor meer informatie over de VV Dubbeldam.

Voor een ander artikel over de club, klik hier.