Home Blog Pagina 108

Nils Loef: Buitenspeler Roda Boys/Bommelerwaard op weg naar topscoorderstitel

Roda Boys
-
0
Nils Loef: Buitenspeler Roda Boys/Bommelerwaard op weg naar topscoorderstitel

Roda Boys/Bommelerwaard’s buitenspeler, Nils Loef, heeft onlangs zijn 50e doelpunt bereikt, een prestatie die niet onopgemerkt voorbij gaat. Met 8 goals in de competitie en 4 in de beker is hij momenteel de aanvalsleider van zijn ploeg. In het topscoordersklassement van de 2e klasse G staat hij op de gedeelde tweede plek.

Met een indrukwekkende 50 doelpunten in 8 seizoenen, inclusief een uitdagend corona-seizoen, viert Nils Loef zijn recente mijlpaal. “Het is fantastisch om deze grens te doorbreken,” spreekt Loef uit. “Maar ik ben nog lang niet verzadigd. Mijn doel is om nog meer doelpunten te scoren voor Roda Boys en een inspiratie te zijn voor de jeugd van de club.”

Een reis door zijn voetbaljaren

In een boeiend relaas over zijn voetbaljaren, benadrukt Loef het belang van goede jeugdtrainers in zijn vormende jaren. ‘’Persoonlijk denk ik dat je in de jeugd al gevormd kan worden qua motivatie/instelling omtrent het voetballen, de basis is gelegd door één van de beste trainers die ik heb gehad namelijk Karel Bauman. Ontzettend goede voetballer geweest en een keiharde trainer wat mij wel heeft gemaakt als voetballer. Daarnaast heb je natuurlijk ook wel talent nodig en dat heb ik verder ontwikkeld in de D-jeugd waarbij ik ongeveer een jaartje bij KNVB mocht trainen.’’

Zijn A-jeugdperiode was goud, met een getalenteerde lichting waarvan hij deel uitmaakte. Het debuutseizoen bij Roda Boys, samen met Christian van Aalst en Bart Goesten, was legendarisch, resulterend in een indrukwekkend aantal doelpunten.

Na de A-jeugdperiode stroomde Loef met een aantal andere teamgenoten door naar het eerste elftal. Het eerste jaar bij de hoofdmacht van de Roda Boys draaide hij meteen een topseizoen. ‘’Samen met Christian van Aalst en Bart Goesten waren wij een dodelijk trio voorin en denk goed voor een doelpuntje of 45-50 met zijn 3’en, aldus de buitenspeler. Dit eerste seizoen heeft hem toen veel vertrouwen gegeven richting de toekomst.

‘’Dat eerste jaar bij Roda Boys 1 heeft mij veel motivatie gegeven en vanuit daar proberen te ontwikkelen op punten die nog beter kunnen, 2 seizoen achter elkaar was het wat moeizamer, maar onder alle trainers heb ik alle vertrouwen gekregen. Nu probeer ik 1 van de leiders van het elftal te zijn door de nodige ervaring en de kennis van de club en zo heb je elk jaar/seizoen wel ontwikkelingspunten.’’

Goaltjes geheim

Wat is het geheim achter Loef’s doelpuntsuccessen? “Fitheid en vertrouwen zijn cruciaal,” onthult Loef. “Spelen in een goed elftal geeft je kansen. Ik heb geleerd om rustiger voor de goal te zijn en te anticiperen op mijn medespelers. Teamspirit en een goed draaiend elftal zijn onmisbaar.”

Met acht doelpunten in het huidige seizoen blijft Loef gedreven. “Als aanvaller ben je nooit tevreden,” verklaart hij. “Ons team heeft momenteel wat moeite met scoren, maar dat drijft me juist om meer doelpunten te maken. Fit blijven en goed voor je lichaam zorgen zijn cruciaal.”

Inspirerende Figuren en Toekomstdromen

Loef noemt VV Tricht als bewonderenswaardig, vooral vanwege hun jeugdige team. Zijn oude teamgenoot Diego Meerveld is een bron van inspiratie, evenals Christian van Aalst, die regelmatig schittert in het tweede elftal. Als persoonlijk doel streeft Loef naar de topscorerstitel van de 2e klasse G, terwijl hij op teamniveau hoopt op een opwaartse beweging, ondanks enkele huidige blessureperikelen.

Roda Boys: Thuis en Trots

Voor Loef is het spelen voor Roda Boys meer dan een clubkeuze; het vertegenwoordigt trots en afkomst. “Mijn dorp, mijn club,” zegt Loef met een glimlach. “Het draagt automatisch bij aan mijn persoonlijke en sportieve groei. Mijn ultieme droom is om nog eens kampioen te worden met Roda Boys en samen met vrienden in een vriendenelftal mooie jaren te beleven.”

Het interview met Nils Loef belicht niet alleen zijn voetbalprestaties maar ook zijn diepe verbondenheid met Roda Boys/Bommelerwaard. Volg zijn avontuur op de voet, want deze buitenspeler heeft nog veel meer doelpunten in petto.

Bron foto: Bron: Gerald van Zanten

Klik op Roda Boys voor meer artikelen.
Klik op Roda Boys voor meer informatie over de club.

Lucas Meeus moet met SV Dosko nog vol aan de bak dit seizoen

sv Dosko
-
0
Lucas Meeus moet met SV Dosko nog vol aan de bak dit seizoen

Na zes jaar viel in mei 2023 het doek voor SV Dosko als eersteklasser. Dit seizoen komt de ploeg van centrale verdediger Lucas Meeus (20) daardoor weer uit in de tweede klasse van het zondagvoetbal. Crescendo gaat het ook daar allerminst. Want tot op heden wacht de ploeg nog altijd op de eerste competitiezege en staat het diep in het rechterrijtje.

Door Ons Samenspel Komt Overwinning, zoveel betekent DOSKO. Maar de laatste zege in competitieverband dateert alweer van 8 april 2023, toen de ploeg het inhaalduel uit bij FC Eindhoven met 1-2 won. “Dat is echt al een ongekend lange tijd geleden. En eigenlijk mag dat voor een club als Dosko natuurlijk niet gebeuren. Het is echter de realiteit en de fase waarin we momenteel als ploeg zitten. Het is niet dat we niet willen, maar op de een of andere manier wil het balletje nog altijd niet de goede kant op vallen.”

Meeus is als centrale verdediger wekelijks verzekerd van een basisplaats in het elftal van de teruggekeerde hoofdtrainer Peter Sweres. Precies de reden waarom hij drie seizoenen geleden de overstap van RKSV Halsteren naar Sportpark Meilust maakte. “Ik heb de gehele jeugd bij Halsteren gespeeld en het was ook altijd mijn sportieve doel om daar het eerste elftal te halen. Maar op een gegeven moment kreeg ik te horen dat die stap er voor mij niet in zou zitten. Toen was het even een teleurstelling en ben ik verder gaan kijken. Ik ben me wel bewust dat het maar voor heel weinig jeugdspelers bij Halsteren is weggelegd om uiteindelijk de stap naar het eerste zondagelftal te maken. Ik had altijd de intentie er voor te willen gaan en dat is me niet gelukt.”

De jongeling besloot toen om met een aantal andere gasten bij SV Dosko in een vriendenteam te gaan spelen. “Ik begon daar met vrienden in lager elftal. Maar als snel werd ik gebeld om aan te sluiten bij het tweede elftal. Twee weken later werd ik al overgeheveld naar het eerste. Dus dat ging eigenlijk heel snel en Dosko bood me dus wel volop sportieve kansen.”

Meeus beseft ook heel goed, dat het bij SV Dosko qua niveau wel een paar treden lager ligt dan hij bij Halsteren gewend was. Maar vanaf het allereerste moment voelde Meeus zich thuis in Bergen op Zoom. “Absoluut! Het is een geweldige vereniging en iedereen is enorm ambitieus. Daarom is het ook zo frustrerend dat het niet wil lukken. We doen er alles aan, ook op trainingen wordt er door iedereen keihard gewerkt en getraind. Maar het gemis van een aantal ervaren krachten, dat laat zich wel voelen. Toen ik hier net kwam waren er een aantal ervaren gasten in de selectie en daar trokken de jongere spelers zich enorm aan op. Zij coachten en namen ons figuurlijk bij de hand. Daar heb ik veel van geleerd en ben ik nog altijd erg dankbaar voor. Het is een enorme boost geweest voor mijn ontwikkeling als speler.”

Dat het dit seizoen heel erg lastig gaat worden om, ambitieus als men bij Dosko immer is, direct terug te keren op het hogere niveau. “Kampioen worden zit er niet meer in.. Het is voorlopig vooral zaak om op te klimmen en onszelf in veilige haven te gaan voetballen. Dat wordt sowieso al een fikse opgave, maar is wel hetgeen waar we allemaal voor willen gaan. Persoonlijk wil ik altijd zo hoog mogelijk spelen, dat is mijn ambitie. Ik heb nu een aantal stappen terug gezet, maar wie weet welke stappen ik nog kan maken in de toekomst. Voorlopig zit ik hier prima en wil ik er alles aan doen om met SV Dosko te klimmen op de ranglijst. Dat zijn we vind ik aan onze stand verplicht.”

Klik op SV Dosko voor de laatste artikelen van de club.
Klik op SV Dosko voor meer informatie over de club.

Arnold Elenbaas heeft geen enkele moeite met een rol op het tweede plan

SPS
-
0
Arnold Elenbaas heeft geen enkele moeite met een rol op het tweede plan

Pas bij de JO15 begon Arnold Elenbaas bij SPS te voetballen. Of beter gezegd: te keepen. En dat doet hij nu nog steeds. Vorig seizoen lange tijd in het eerste elftal en ook dit seizoen een aantal duels, maar als zijn broer Richard fit is, dan keert hij probleemloos terug in een rol op het tweede plan.

“Ja hoor, zonder problemen. Het is voor mij vooral belangrijk om lekker te trainen en een pot te kunnen keepen op zaterdag. En of dat nou in het eerste elftal of in het tweede team is, dat maakt me dan niet uit. Mijn broer is er als speler veel meer mee bezig en op dat vlak een stuk fanatieker dan dat ik dat ben. Maar als ik het veld op stap ben ik ook gedreven en wil ik winnen, maar ik gun ik het hem om hier in het eerste te keepen. Er staat sowieso wekelijks een Elenbaas onder de lat in het eerste…”

”De jongste van de twee broers keepte vorig seizoen een hele lange periode wel toen zijn broer met een blessure kampte. En ook dit seizoen heeft Arnold toch ook al speelminuten in het eerste gemaakt bij absentie van de meer ervaren Elenbaas. “Als keepers lijken we ook wel op elkaar, zijn allebei wel van het meevoetballen. Dus voor het elftal maakt het denk ik niet zoveel uit wie er tussen de palen staat. Richard is fanatieker dan ik ben, maar zodra ik op het veld sta wil ik natuurlijk ook wel altijd winnen en doe daar dan alles aan.”

Vooralsnog is winnen juist een manco bij SPS dit seizoen. Terwijl ook vorig seizoen niet helemaal crescendo verliep. “We zouden graag een keer de stap omhoog maken, maar dat wil op de een of andere manier steeds maar niet lukken. Dat is balen, maar we hebben ermee te dealen. Vorig seizoen was echt dramatisch en hadden we op een gegeven moment een stuk of twaalf geblesseerden, waaronder dus ook mijn broer Richard. Dat is voor een kleine vereniging als SPS nauwelijks op te vangen. Dit seizoen zijn er ook wat jongens afwezig en zijn we met vertrek van Arjen de Heer naar WHS bovendien een hoop doelpunten kwijtgeraakt. Dat soort zaken vang je niet heel eenvoudig op en dan heb je het gewoon lastig in de competitie zoals blijkt.”

Met het vooruitzicht dat er volgend seizoen een vijfde klasse gaat bijkomen zal men bij SPS alle zeilen moeten bijzetten om in het restant van de competitie de veilige haven, in dit geval de zesde plaats, te zien bereiken. “Dat wordt een hels karwei want dan zullen we echt wedstrijden moeten gaan winnen of in elk geval punten gaan pakken. Er zit in mijn ogen zeker voldoende kwaliteit en potentie in de selectie maar iedereen zal dan wel fit moeten zijn. Hopelijk kunnen we met z’n allen stappen blijven zetten en kan men dit seizoen alsnog de vorm vinden om de resultaten in ons voordeel te laten uitvallen.”

Of de jongste van de twee Elenbaas-broers dat nog in een actieve rol als eerste keeper meemaakt, dan zal blijken. “Zolang mijn broer fit blijft, dan ga ik er vanuit dat hij in het eerste keept en ik gewoon mijn wedstrijden bij het tweede zal spelen. We proberen elkaar tijdens de keeperstrainingen altijd uit te dagen en het beste in elkaar boven te halen. Dat twee broers beiden keeper zijn én feitelijk bij dezelfde club elkaars concurrenten is best uniek. Dat koester ik ook. Maar een echte concurrent ben ik niet hoor. Hij mag lekker in het eerste keepen en als het nodig is, dan sta ik altijd klaar voor de club en zal ik mijn stinkende best doen om zoveel mogelijk ballen tegen te houden.”

Klik op SPS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SPS voor meer informatie over de club.

 

Voor Stavenisse is een nieuwe start in de vijfde klasse wellicht een uitkomst

sc Stavenisse
-
0
Voor Stavenisse is een nieuwe start in de vijfde klasse wellicht een uitkomst

Het vertrek van een aantal ervaren krachten een aantal seizoenen geleden, suddert nog altijd na bij SC Stavenisse. De vierdeklasser ziet zich ook dit seizoen opnieuw terug diep in het rechterrijtje. Volgens Thymo de Ruiter is het dan ook niet heel slecht wanneer de club volgend seizoen zal uitkomen in de nieuw te formeren vijfde klasse.

“Ik denk dat het voor de club en voor deze groep misschien wel beter is. Nu komen we toch vaak tegen ploegen te spelen die gewoon veel beter zijn. En dat is ook niet bepaald lekker voor het vertrouwen. De sfeer in de ploeg zal er niet onder leiden en ook de derde helft zal er niet minder om worden, al is het natuurlijk wel wat prettiger als je zelf af en toe ook een keer punten pakt.”

De Ruiter is geboren in Stavenisse, maar speelde in de jeugd echter voor WHS en later in de hoofdklasse bij RKSV Halsteren. “Bij Halsteren speelde ik in de C- en de B-jeugd op hoofdklasseniveau. Maar op een gegeven moment was ik het plezier kwijt en ben ik drie jaar gestopt met voetbal. Toen kwam ik wat vrienden tegen die me wisten te overtuigen om naar Stavenisse te komen. Tot nu toe heb ik er nog geen seconde spijt van gehad, al hebben we niet de meest rustige en sportief beste jaren tot nu toe. Dat is jammer, maar als je ziet hoeveel jonge jongens er bij ons spelen. Maar ook gasten die pas op latere leeftijd zijn gaan voetballen. Dat moet nu allemaal bij elkaar komen en groeien tot een vaste ploeg en zoiets kost tijd.”

Het is volgens de inwoner van Sint Annaland vooral belangrijk dat de club blijft bestaan en door de komst van enkele nieuwe jongens is de selectie breder en is er met Frans Ceton als trainer weer wat rust  teruggekeerd. “We hebben nu weer twee seniorenteams in competitie en kunnen met de selectie gezien de leeftijden hopelijk nog flink wat jaren vooruit. Dat is wel belangrijk en uiteindelijk zullen dan hopelijk ook de prestaties weer beter worden. Ooit haalden ze in 2017 hier een zesde plek met maar liefst vijftig punten… Nu zijn we nog altijd puntloos en dat is zuur, maar we moeten zorgen dat het plezier blijft. De wil en de inzet is er in elk geval en dat is de eerste vereiste. Als we in het vervolg nog wat puntjes kunnen pakken óf een derby tegen Smerdiek of SPS kunnen winnen, dat zou wel lekker zijn.”

Klik hier voor meer informatie over Stavenisse.
Klik hier voor meer artikelen over Stavenisse.

 

Niels van Wingerden: ‘Bij Honselersdijk vind ik voetballen weer leuk’

sv Honselersdijk
-
0
Niels van Wingerden: ‘Bij Honselersdijk vind ik voetballen weer leuk’

Niels van Wingerden is afgelopen zomer teruggekeerd bij Honselersdijk, de club waar hij als vijfjarige jongen begon met voetballen. De rechtsback is pas 19 jaar, maar heeft al veel meegemaakt in zijn jonge carrière. Na Feyenoord, ADO Den Haag en Westlandia is Van Wingerden weer thuis. “Ik wil weer met plezier voetballen. Dat kan bij Honselersdijk.”

Zoals zoveel jongens had Van Wingerden een droom: profvoetballer worden. Dat hij talent had bleek al snel, want hij was acht jaar toen hij door Sparta én Feyenoord werd gescout. “Een jongensdroom natuurlijk, ik ging naar Feyenoord. Dat was heel bijzonder. Gaston Taument en Ulrich van Gobbel waren onder meer mijn trainers. Maar uiteindelijk was ik niet goed genoeg. Als je na acht jaar wordt weggestuurd, komt dat hard aan.”

Groeiklachten

Toen hij in het onder 15-elftal speelde van Feyenoord begonnen de problemen voor Van Wingerden. “Ik groeide in een jaar tijd geloof ik 14 centimeter. In die periode kreeg ik last van mijn knieën en hamstrings. Ik speelde anderhalf jaar niet. Als je dan terugkeert voel je de bui al hangen, dan wordt het lastig. Als je op die leeftijd, ik was 15 of 16 jaar, niet voetbalt heb je een probleem. Dat zijn de belangrijkste jaren. Ik voelde dat ik het niveau niet meer haalde bij Feyenoord. Als je speelt moet je het laten zien, zo werkt dat, maar dat lukte niet meer. Dat ik het niet gered heb is niet gek natuurlijk, veel spelers bij Feyenoord breken nooit door. Meestal halen maximaal twee spelers het eerste elftal.”

Gjivai Zechiël

Een van de spelers waar Van Wingerden mee samenspeelde in de jeugd van Feyenoord is Gjivai Zechiël. De middenvelder, net als Van Wingerden 19 jaar, heeft dit seizoen al minuten gemaakt in het elftal van trainer Arne Slot én hij schittert ook in de UEFA Youth League – de kleine Champions League – met Feyenoord onder 19. Dat team staat onder leiding van Robin van Persie. “Het grappige is dat ik van Zechiël nooit had verwacht dat hij door zou breken.”

Van Wingerden geniet van zijn leeftijdsgenoot. “Niet normaal hoe goed hij is geworden. Toen ik in de onder 15 stond, zat Zechiël altijd op de bank. Zo zie je maar hoe snel het kan veranderen. In die periode kwam hij kracht te kort. Ik weet niet hoe dat nu is, maar hij kan geweldig voetballen. Ik heb ook met Antoni Milambo gespeeld een paar jaar. Hij maakt ook al minuten in Feyenoord 1 en scoorde nog tegen Vitesse. Ik heb het helaas niet gered bij Feyenoord en dat was echt een klap, maar aan de andere kant heb ik wel prachtige jaren meegemaakt. Niet veel mensen kunnen zeggen dat ze in de opleiding van Feyenoord hebben gezeten, ik wel.”

Van Feyenoord verkaste Van Wingerden naar ADO Den Haag, midden in coronatijd. “Ik heb geloof ik in het eerste jaar vier wedstrijden gespeeld in ADO onder 17, toen kwam er een lockdown. In mijn tweede jaar bij ADO speelde ik weinig. Eigenlijk wist ik al dat ik geen profvoetballer zou worden. Bovendien was ik het plezier helemaal kwijtgeraakt. Ik vond er weinig meer aan.”

 

Plezier terug

Dat plezier keerde terug bij Westlandia, waar Van Wingerden een jaar in het onder 21-elftal speelde. “Dat was wel echt fijn. We speelden ook nog op hoog niveau, tegen betaald voetbalclubs. Maar ik wilde niet alleen plezier op het veld hebben, ook buiten het veld, met vrienden. Daarom ben ik afgelopen zomer teruggekeerd bij Honselersdijk. Voetballen op een leuk niveau (eerste klasse, red.) en gezellig na afloop met vrienden.”

Dat laatste heeft Van Wingerden gemist, vertelt hij. “Misschien dat ik in de toekomst wel weer hogerop wil hoor, in de derde of vierde divisie ofzo. Die stap wil ik wellicht nog wel maken, maar voorlopig vind het goed zo. Het plezier staat weer voorop. Natuurlijk willen we ook presteren, maar er is zoveel meer buiten het voetbal om. Bij ADO Den Haag ging ik echt met de pest in mijn lijf naar de club, nu vind ik voetballen weer leuk. Dat is zoveel waard.”

Van Wingerden is al van jongs af aan een rechtsback. “Dat vind ik de fijnste positie, ik heb nooit ergens anders gestaan. Vroeger keek ik op televisie vaak naar Rick Karsdorp en Dani Alves. Aanvallende backs, dat ben ik ook. Ik probeer aanvallend mee te doen en ben sterk in de één-tegen-één duels.”

 

Djenairo Holder

Met zijn 19 jaar is Van Wingerden nog steeds jong, maar hij is zeker niet de jongste van de selectie van Honselersdijk. Djenairo Holder, 16 jaar pas, maakte ook al wat minuten in het eerste elftal van de club. “Dat vind ik echt heel knap op die leeftijd”, zegt Van Wingerden. “Ik weet hoe moeilijk het is om die stap te maken. Vooral fysiek, als je speelt tegen iemand van boven de dertig. Djenairo doet het heel goed. Hij is sterk in de één-op-één duels, heeft veel creativiteit en is snel.”

Holder is een buitenspeler, die zowel op links als rechts uit de voeten kan voorin. “Ik ben tweebenig”, vertelt Holder. “Toch heeft de linkerkant wel mijn voorkeur. Ik word echt goed opgenomen in de groep. Het maakt helemaal niet uit dat ik pas 16 jaar ben. Voor mij is dit een mooie stap, maar het is natuurlijk wel zwaarder. Mijn doel is om een vaste speler in het eerste team, maar dit seizoen wil ik vooral minuten maken. Nu speel ik soms en train ik mee. Daar leer ik al veel van. Ook van Niels leer ik, ook al is hij verdediger. Hij heeft een fantastische pass in zijn voet.”

Net als Van Wingerden dat deed, droomt ook Holder stiekem van een mooie carrière. “Natuurlijk hoop je ooit gescout te worden, iedere jonge voetballer droomt ervan om profvoetballer te worden. Maar gebeurt het niet, is dat ook prima. Ik wil nu in ieder geval bij Honselersdijk slagen en meer minuten gaan maken in het eerste team.”

Klik op SV Honselersdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Honselersdijk voor meer informatie over de club.

 

 

 

Kees de Rooij zijn laatste seizoen bij SC Gastel

sc Gastel
-
0
Kees de Rooij zijn laatste seizoen bij SC Gastel

De huidige hoofdtrainer van SC Gastel, Kees de Rooij, heeft besloten om zijn contract aan het einde van het seizoen niet te verlengen. In een verklaring legt hij uit: “Het nemen van zo’n besluit is altijd lastig, maar om zo snel als mogelijk duidelijkheid te verschaffen is zowel voor de club als voor mijzelf de beste manier.”

Daarom maakte de ervaren oefenmeester op dinsdagavond 5 december zijn besluit bekend bij de spelersgroep. “De spelersgroep reageerde begripvol. Het was voor hen geen super onverwachts besluit. Ondanks dat de gehele organisatie top is bij SC Gastel is het nu eenmaal zo dat trainers wisselen na een aantal seizoenen. Natuurlijk zal dit besluit niks veranderen in de goede samenwerking en ambities die ik momenteel deel met zowel de spelersgroep als de rest van de club.’’

Kees legt uit dat de gretigheid om terug te keren in de tweede klasse in de groep zo groot is, dat hij denkt dat zijn besluit dit niet zal veranderen. ‘’SC Gastel heeft nu zo’n mooie kwalitatieve mix met gasten van jong en oud. Zowel de jongeren gasten, als die met ervaring zijn zo ontzettend gretig dat ze allemaal graag willen terugkeren in de tweede klasse. Tot mijn vertrek gaan wij daar natuurlijk alles aan doen om deze ambitie voor de club te realiseren.’’ Daarnaast hoopt de hoofdtrainer dat zijn opvolger nog meer nieuwe succes gaat boeken met Gastel.

Tijd bij SC Gastel

Kees de Rooij trad aan bij SC Gastel in het seizoen ’21/’22, waar hij trainerschap overnam van Johan van Batenburg. Zijn eerste seizoen was meteen een succes, aangezien de ploeg onder zijn begeleiding kampioen werd in de derde klasse.

“Vanaf het eerste uur klopten de ambities van SC Gastel. Het was eigenlijk meteen een goede match, en dat heeft geleid tot mooie successen gedurende mijn tijd als hoofdtrainer.” Hiermee benadrukt hij niet alleen zijn eigen betrokkenheid, maar ook de gedeelde ambities die tot gezamenlijk succes hebben geleid.

Bestuurlijke reactie SC Gastel

Gedurende zijn driejarige termijn heeft Kees de Rooij bij SC Gastel dus een stempel gedrukt met het behalen van het kampioenschap. Zijn vertrek, hoewel begrijpelijk, laat een leegte achter.

“We respecteren uiteraard Kees zijn besluit en begrijpen zijn keuze. We werken fantastisch samen en dat zal zeker tot het einde van het seizoen zo blijven. We hebben nu allebei ruimte om op zoek te gaan naar opvolging. We gunnen Kees een mooie nieuwe club en we hopen zelf een geschikte kandidaat te vinden die onze nieuwe trainer mag worden,” aldus technisch commissielid Marcel Moerings.

“Gelukkig is ons netwerk groot en uitgebreid, we komen daar vast wel iemand in tegen.  We gaan er eens rustig voor zitten, de decembermaand leent zich daar uitstekend voor. Met een goede profielschets gaan we op zoek naar een trainer die past in het DNA van onze club,” voegt Hans van den Broek, lid technische commissie toe.

Toekomstbeeld

Het vertrek van Kees de Rooij markeert het einde van een tijdperk bij SC Gastel. Terwijl de club vooruitkijkt naar een nieuwe fase, blijft de erfenis van De Rooij als een herinnering aan succes en harmonie binnen de clubgemeenschap.

Terwijl de oefenmeester afscheid neemt van SC Gastel, werpt hij ook een blik op de toekomst: “Ik koester altijd een goede samenwerking. Ik ben trots dat ik overal kan terugkomen, dat men terugkijkt op een prettige samenwerking.” Zijn woorden suggereren niet alleen een afsluiting, maar ook een openheid voor nieuwe uitdagingen elders.

Klik op SC Gastel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Gastel voor meer informatie over de club.

Klik hier voor alle ontwikkelingen omtrent amateurtrainers.

 

Bas Helleman: ‘Quintus heeft mijn jeugd echt mooier gemaakt’

vv Quintus
-
0
Bas Helleman: ‘Quintus heeft mijn jeugd echt mooier gemaakt’

Bas Helleman is sinds enkele maanden jeugdvoorzitter van Quintus. “Ik heb heel veel leuke reacties gehad”, zegt de 43-jarige oud-speler van de club. “Maar ik merk wel dat veel mensen mij nu jeugdvoorzitter noemen en niet meer gewoon Bas. Daar moet ik even aan wennen. Het is leuk om terug te zijn bij de vereniging waar ik als 6-jarige jongen begon met voetballen.”

Een prachtige periode was het, zegt Helleman, zijn jeugdtijd bij Quintus. “Dat is misschien ook wel een reden geweest om ja te zeggen en als jeugdvoorzitter aan de slag te gaan. Ik heb het met vrienden van toen nog steeds over de mooie uitstapjes naar Engeland, of een weekend met de E en F-jeugd in 1988, twee dagen slapen op de club, toen het Nederlands voetbalelftal Europees kampioen werd in Duitsland. Dat zijn unieke dingen die je nooit meer vergeet.”

 

‘Jeugd mooier gemaakt’

“Het heeft mijn jeugd echt mooier gemaakt, alles wat ik bij Quintus heb meegemaakt als kleine jongen. Vanaf mijn zestiende was ik als trainer of leider bijna elke dag op de voetbal, tot halverwege de twintig. Ik ben zelf gestopt met selectievoetbal toen ik 29 jaar was en in een vriendenteam gaan voetballen, bij Honselersdijk. Maar het Quintus-gevoel is altijd gebleven, mijn dochters hebben ook op de club gevoetbald en mijn zoontje doet dat nu nog steeds.”

Helleman wil dat mooie gevoel van toen overbrengen op de jeugd van nu. “Dat hoop ik echt. Dat de huidige jeugdleden over een tijdje terugkijken op een verjaardag en zeggen: weet je nog hoe gaaf dat was! Om die ervaring mee te geven. Sporten moet leuk zijn, je moet op een vereniging vriendschappen voor het leven maken. Dat heb ik ook gedaan en mijn oud-teamgenoten kijken met net zoveel plezier terug.”

 

Peter van der Valk

Toen Helleman gevraagd werd om jeugdvoorzitter te worden, als opvolger van Peter van der Valk, moest hij wel even nadenken. “Peter stopte ermee na twaalf jaar en de club moest op zoek gaan naar een vervanger. Ik ben door Peter en voorzitter Marcel Vis benaderd. Ik heb toen een keertje een vergadering meegedraaid, er in de zomer over nagedacht, en ben de uitdaging aangegaan. Kijken wat we kunnen doen.”

“Het is niet zo dat ik een schuld wil inlossen ofzo, dat ik het gevoel heb dat ik iets terug moet doen, maar het gevoel bij deze club is altijd gebleven en ik wil zeker mijn steentje bijdragen. Er is mij vaak genoeg gevraagd wanneer ik zou terugkeren. Ik kwam nog steeds regelmatig op de club. Ik ben blij dat ik ja heb gezegd. Als we met z’n allen de schouders eronder zetten, komen we een heel eind. Quintus is ook niet zo’n heel grote club, het is wat dat betreft heel overzichtelijk.”

 

Thuiskomen

De kersverse jeugdvoorzitter komt thuis bij Quintus, zegt hij. “Dat voel ik elke keer als ik weer door het hek het complex op loop. Wij zijn, als je het vergelijkt met andere clubs, toch een kleine jongen. Het is een beetje wij tegen de rest. Het is bij ons wat kneuterig, maar daar gedij ik goed bij. Mensen blijven hier nog hangen op de club. De saamhorigheid is heel prettig.”

Concrete doelen heeft Helleman niet als jeugdvoorzitter. “Omdat de organisatie bij ons staat, we doen heel veel dingen echt goed. We moeten zorgen dat het goed blijft gaan. Wellicht dat we hier en daar wat dingen kunnen aanscherpen of moderniseren. Dat maakt het ook wat makkelijker voor onze vrijwilligers. We willen dat de jeugd blijft voetballen bij Quintus. Als we dan toch een doel hebben, is dat het. Zorgen dat iedereen het naar zijn zin heeft.”

Klik op vv Quintus voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Quintus voor meer informatie over de club.

 

 

 

 

 

Kieran Pijnen wil zich vooral blijven ontwikkelen bij WVV’67

WVV 67
-
0
Kieran Pijnen wil zich vooral blijven ontwikkelen bij WVV’67

Sinds zijn vierde was hij al ingeschreven als lid bij de Woensdrechtse Voetbal Vereniging, WVV’67, en doorliep Kieran Pijnen (20) er daarna de gehele jeugdopleiding. Inmiddels is hij bezig aan zijn tweede seizoen als vast selectiespeler en wist hij ook direct een basisplaats in het elftal van trainer Ruud Spierings af te dwingen.

Vanuit de JO19 mocht de aanvaller al geregeld meetrainen en minuten maken onder destijds nog Gerard Lazarom, maar was hij niet direct basisspeler. “Ik heb toen wel heel veel geleerd, want het voetballen in de senioren is toch wel even wat anders dan een potje bij de jeugd. Alles gaat sneller en ook een stuk fysieker. Dat was voor mij als snelle buitenspeler wel wennen. In de winterstop hield  de JO19 ermee op en ben ik definitief overgegaan naar de senioren en heb ik me na de winterstop onder Gerard in de basis kunnen spelen.”

Toen vorig jaar in de persoon van Ruud Spierings een nieuwe (en ook voor WVV’67 onbekende) trainer het roer overnam, begon iedereen in de selectie weer op nul. Ook Pijnen moest zichzelf opnieuw laten zien en bewijzen. “Toen Ruud trainer werd en zijn manier van spelen duidelijk werd, ben ik er vol voor gegaan en heb mijn kans gepakt. Ik voel vertrouwen en dat is voor een jonge speler altijd prettig. Ook als ik een keer wat minder speel dan blijf ik dat vertrouwen krijgen en dat is fijn. We hebben overigens ook niet direct heel veel echte buitenspelers in de selectie, dus ook dat is voor mij wel fijn om mezelf daar vol op te kunnen richten en door te ontwikkelen.”

Dit seizoen verrast de Woensdrechtse formatie geregeld in de vierde klasse van het zondagvoetbal en doet de ploeg volop mee voor de bovenste plekken. “We hebben er met onder andere Sander van ’t Hof een echte afmaker bij gekregen en dat is wel prettig. Daarnaast is de kern al heel lang bij elkaar en krijg je ook vastigheden in de ploeg. Zelf heb ik sinds ik bij het eerste elftal speel al overal in de aanval en soms op het middenveld gespeeld. Onder Ruud ben ik vaste linksbuiten en daar voel ik me wel het prettigste. Ik kan zowel in de diepte worden aangespeeld en heb ook graag de bal in de voeten om een actie te kunnen maken. Op die manier probeer ik belangrijk te zijn voor het elftal,”

Door de prima start van WVV’67 hoopt de student bedrijfskunde dat ze dit seizoen minimaal de nacompetitie kunnen halen. “Vorig seizoen liepen we die op het laatste moment mis en dat was wel een domper. Nu hebben we met elkaar uitgesproken om wél die prijs te pakken. Iedereen wil er vol voor gaan en we hebben er denk ik ook echt de groep voor om het ook te kunnen halen. We zijn de competitie in elk geval goed gestart en als je bovenin meedoet in het begin is dat ook goed voor de flow in het elftal. Het is dan jammer dat we de derby tegen Grenswachters verloren en onze ongeslagen reeks niet wisten vast te houden. Al loop je in een seizoen natuurlijk altijd tegen puntverlies aan. Het is vooral zaak om zo lang mogelijk aan te haken en zoveel mogelijk wedstrijden te winnen.”

Zelf heeft de vleugelspeler ook nog een paar duidelijke doelstellingen op sportief vlak die hij graag wil behalen dit seizoen. “Vorig jaar heb ik tien goals gemaakt, dus dat aantal wil ik graag evenaren en liefst nog verbeteren. Met de komst van Sander ben ik tot op heden vaker de man van de vooractie of de assist. Al zou af en toe een goaltje meepikken toch ook wel prettig zijn.”

Klik hier voor meer informatie over WVV’67
Klik hier voor meer artikels van WVV’67

Remco Hill: ‘Ik wil dat HVC ’10 op deze manier blijft bestaan’

HVC 10
-
0
Remco Hill: ‘Ik wil dat HVC ’10 op deze manier blijft bestaan’

Hoelang is Remco Hill nog voorzitter van HVC ’10? “Ik weet het niet, zeg ik eerlijk. Het is hartstikke leuk om te doen, maar er gaat wel veel tijd in zitten. Zeker 15 a 20 uur in de week ben ik wel met de club bezig. Maar ik heb ook een drukke baan. Ik geef leiding aan twee bedrijven, heb vier kinderen, ben voorzitter van een telersvereniging en nog KNVB-scheidsrechter.”

HVC ’10 komt van ver de laatste jaren, vertelt Hill. “Ik ben nu twee jaar voorzitter en daarvoor was ik penningmeester. Financieel ben ik aardig geschoold en als penningmeester was ik met wat pittige dossiers bezig. We stonden een aantal jaren geleden met het toenmalige bestuur echt voor een financiële uitdaging. Zo hebben we een schuld ingelost bij de gemeente. HVC ’10 staat er nu beter voor, maar we zijn er nog niet. We zitten middenin een transitie en het zou jammer zijn als we het nu door onze vingers laten glippen.”

 

Twijfels

Want heel eerlijk, Hill twijfelt soms over het voorzitterschap. En niet alleen omdat het tijd opslokt. “Het stond niet echt op mijn bucketlist, voorzitter zijn van een voetbalclub, ha ha. En ik wist toen ik begon ook niet dat het zoveel tijd in beslag zou nemen. Vroeger had ik een drukke baan met veel reizen. Nu iets minder, maar nog steeds veel. Gelukkig krijg ik van mijn opdrachtgevers de ruimte, kan ik bijvoorbeeld soms een uurtje eerder weg, door het in de afgelopen jaren opgebouwde vertrouwen. Maar eigenlijk kan je pas voorzitter zijn van een voetbalvereniging als je gepensioneerd bent, want er komt veel op je af en het zijn niet alleen maar leuke dingen.”

Dat laatste legt Hill – een plantenkweker in het dagelijks leven – uit. “We zijn allemaal vrijwilligers, maar in een club gaan verschillende kracht rond. Er wordt best wat gemopperd. Dat is niet heel erg, maar het is niet de energie die nodig is om een club verder te helpen. Want dat willen we toch? Ik ben al dertig jaar eindverantwoordelijke in mijn werk, ik ben een beetje gewend om gelijk te krijgen. Nu moet ik mijn gelijk gaan vragen. Dat maakt het wel uitdagend om dit te doen.”

 

Energie

Daarnaast moet Hill zakelijk gezien harder strijden dan een aantal jaren geleden. “Dat betekent ook dat ik daar meer energie in moet stoppen. Ik wil tijd vrij maken voor HVC ’10, want ik wil ook dat de club vooruit gaat, maar de vraag is of ik die tijd nog wel heb om het te doen zoals ik wil. Want als ik iets niet wil, is het half doen.”

Hill heeft het beste voor met HVC ’10. “Want dat is het ook natuurlijk, je ziet dat kinderen plezier hebben. Dat ze met een glimlach naar de vereniging komen. We hebben 600 leden, trouwe leden kan ik wel zeggen, want ook de senioren blijven ons trouw. Mijn persoonlijke motivatie om dit te doen is omdat ik wil dat HVC ’10 op deze manier blijft bestaan. En alle bestuursleden denken er zo over. Voor de mensen. Ik ben van huis uit niet echt een verenigingsmens, maar wel een gemeenschapsmens.”

 

Jonge generatie

Wat Hill goed doet, is dat hij samenwerkt met een jongere generatie Hoekenezen. “Mensen die het echt leuk vinden om wat voor de club te doen. We hebben acht bestuursleden en ik durf wel te zeggen dat we allemaal onze vrije tijd in de club stoppen. Maar het is niet heel overweldigend met vrijwilligers. Hoe los je dat op? Door het misschien minder zakelijk te benaderen en aan de voorkant te zeggen dat we als club wel iets terugverwachten? Is dat de juiste energie? Ook wij zitten nu op die wip en vragen ons af hoe dat te doen.”

Klik op HVC’10 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op HVC’10 voor meer informatie over de club.

 

 

‘We maken echt stappen met de jeugdafdeling van Westlandia’

rkvv Westlandia
-
0
‘We maken echt stappen met de jeugdafdeling van Westlandia’

Voor Wim Verschoor, jeugdvoorzitter van Westlandia, is er niets fijner dan op zaterdag langs het veld te staan om naar de jeugd van zijn vereniging te kijken. “Het is prachtig om te zien dat al onze velden bezet zijn, dat je kinderen met een glimlach ziet voetballen. Daar doe je het als club voor, om dat te realiseren met een groep mensen. Elke zaterdag weer.”

Dat kinderen uitkijken naar de zaterdagen, weet Verschoor maar al te goed. “Ik heb zelf drie kinderen, waarvan er twee nog bij Westlandia spelen. Ik heb jaren geleden, in 2010, de 4 en 5-jarigen getraind en ben nog een jaartje leider geweest van wat toen nog de E4 was. Mijn zoon zat in dat team. Ontzettend mooi om te doen. Het voordeel nu als jeugdvoorzitter is dat ik me kan verplaatsen in hoe de huidige trainers en leiders zich voelen. Hoe zij dat ervaren.”

Zelf stopte Verschoor met in functie langs de lijn staan om op een andere manier iets voor de club te betekenen. “En dan denk je al snel aan een organisatorische functie. Ik ben destijds in 2015 gevraagd voor de jeugdcommissie en inmiddels ben ik jeugdvoorzitter. Als opvolger van Ton van Marrewijk, die sinds 2019 voorzitter is.”

 

Professionaliseren

De jeugdopleiding van Westlandia staat er al vele jaren goed op. Vijf jaar geleden werd de opleiding nog verkozen tot beste van Nederland. “We doen veel om nu ook de breedtesport beter te faciliteren. Johan Vis en ik sparren veel met elkaar. Als ik kijk hoe wij begonnen in 2015 en hoe het er nu voor staat, dan zie je veel verbeteringen. Betere trainers voor veel elftallen en dus betere trainingen. Meer trainingen ook, minimaal twee keer per week. We maken samen met de jeugdcoördinatoren echt stappen in het professionaliseren van de jeugdafdeling. Met steeds meer mogelijkheden voor bijna iedereen, maar we zijn er nog niet.”

 

ROC Mondriaan

Trots vertelt Verschoor over een samenwerking met ROC Mondriaan. Onze Hoofd Opleidingen Pieter Jongmans en technisch coördinator Mats van der Meer waren hier bij betrokken. “Studenten van de school verzorgen voetbaltrainingen voor kinderen van Westlandia onder 8 tot onder 12 jaar. En deze studenten worden op hun beurt weer begeleid door KNVB-docenten. Vorig jaar zijn we hiermee gestart als pilot, maar we hebben het dit seizoen doorgezet omdat het een succes is. We zorgen ook dat de studenten het naar hun zin hebben, dat ze echt voelen dat ze erbij horen.”

Bovendien ziet Verschoor dat er weinig verval is onder jeugdleden. “Bij de O13 en 016 hebben we vier teams, dat is best een grote groep. Bij de O17 drie teams. Het heeft wel onze aandacht, want we willen naar een situatie toe dat we per klasse vier teams hebben. Zo ver zijn we nog niet. Wat ook mooi is, is dat de jeugd blijft hangen na wedstrijden op zaterdag. Dat zie je ook bij de senioren. De derde helft, of blijven kijken naar het eerste elftal. Dat wil je als club bereiken, dat leden blijven hangen, het is een sociaal gebeuren. Westlandia is ook een familieclub.”

 

Meisjesvoetbal

Hoog op de agenda bij Westlandia staat de damesafdeling. “We hebben nu één damesteam, dat is te weinig. Er lopen wel meisjes rond op de club, maar dan tussen de jongens. Prima natuurlijk, voor hun ontwikkeling goed, maar we willen ook breedteteams formeren. Het meisjesvoetbal moet meer een plek krijgen binnen Westlandia. En dan begin je onderaan, met 5 en 6-jarigen. Dat heeft wel onze aandacht”, vertelt Verschoor. “Met elkaar maken we het elke dag weer wat beter. Westlandia is een vereniging waar iedereen welkom is en waar vrienden met elkaar in een elftal voetballen. Als een familie.”

Klik op RKVV Westlandia voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKKV Westlandia voor meer informatie over de club.

1...107108109...1.326Pagina 108 van 1.326

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.