Home Blog Pagina 100

Van kampioen met Kloetinge5 naar basiskracht bij SSV’65

Vorig seizoen speelde Jasper Lindenbergh (24) nog met vrienden samen bij het vijfde elftal van v.v. Kloetinge. Hij maakte de overstap naar derdeklasser SSV’65 en heeft daar inmiddels een basisplaats veroverd in het elftal van trainer Rohan de Geus.

“Dat was wel iets wat ik vooraf niet direct had gedacht toen ik de overstap maakte. In de voorbereiding had ik wel het gevoel dat het lekker ging tijdens trainingen en oefenwedstrijden. Maar dat het zo snel zo lopen en ik na een aantal jaren op lager niveau vlot kon aanhaken, dat was ook voor mij verrassend.”

Lindenbergh begon ooit in de jeugd bij SSV’65, maar vertrok in de D-jeugd naar v.v. Kloetinge. Daar speelde hij in de resterende jeugdlichtingen tot hij uiteindelijk bij de A2 belandde. “Ik ging in die tijd studeren in Amsterdam en wist dat het voor mij dan niet meer mogelijk was om in een standaardelftal of een selectieteam terecht te komen. Samen met nog een aantal vrienden hebben we toen besloten om in een studententeam te gaan spelen bij Kloetinge. Dat werd in eerste instantie Kloetinge6, waarmee we kampioen werden. Daarna gingen we spelen als Kloetinge5, waarmee we ook vorig seizoen opnieuw de titel wisten te veroveren.”

Het was voor een aantal jongens in het elftal tegelijkertijd ook een reden om na een aantal seizoenen op lager niveau te hebben gespeeld, ermee te stoppen. Omdat we in de competitie ook tegen het tweede elftal van SSV’65 moesten spelen ben ik weer ‘op de radar’ gekomen. Mijn vader speelt er nog altijd in de 45+ en daar trainde ik eens een keertje mee. Ik had sowieso plannen om weer vanuit Amsterdam naar Zeeland te verhuizen, want mijn studie zat erop en ik wilde hier terug gaan wonen en werk zoeken. Daarop vroeg voorzitter Tim Joosse mij of het me niet leuk zou lijken om terug te komen voetballen bij SSV, in eerste instantie om dan aan te sluiten bij het tweede. Dat leek me wel wat en zodoende ben ik teruggekeerd.”

Toen Lindenbergh hoorde de eerste selectie wat aanvallende versterkingen zocht, zeker na de degradatie naar de derde klasse, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb met het eerste meegetraind. Dat beviel goed en ook de trainer zag wel de potentie. Dus zodoende ging het snel en ben ik niet bij het tweede maar bij de eerste selectie aangesloten. Dat was in het begin voor conditioneel enorm aanpoten, maar voetballend had ik het gevoel wel het niveau aan te kunnen. Het duurde even, want de eerste competitiewedstrijd begon ik nog op de bank. Daarna kreeg ik steeds meer minuten en inmiddels sta ik de laatste weken in de basisformatie dus daar ben ik wel enorm blij mee.”

In de derde klasse wil SSV’5 proberen om sowieso te handhaven, het liefst rechtstreeks. Maar ook de linksbenige aanvaller ziet dat bij momenten de prestaties van het elftal nog te wisselvallig zijn. “Als we achter komen, dan sluipt soms de angst erin en dan wordt het moeilijk. We moeten durven voetballen, want de kwaliteit is er zeker. Voor mezelf ben ik allang blij dat ik veel minuten mag maken en nu in de basis speel. Dat had ik vooraf niet verwacht toen ik hier begon, maar ik wil er alles aan doen om dat zo lang mogelijk vol te houden. Ik voel me steeds beter en sterker worden. Het enige wat ontbreekt is een paar doelpunten, dat zou pas écht lekker zijn.”

Klik hier voor meer artikelen over VV Kloetinge
Klik hier voor meer informatie over VV Kloetinge

‘Eigen jeugd op het dorp belangrijk voor toekomst Hansweertse Boys’

‘Wie de jeugd heeft, die heeft de toekomst’. Het gezegde is ook volledig van toekomst op de plannen van voetbalvereniging Hansweertse Boys. Nadat de club noodgedwongen moest terugtreden uit het standaardvoetbal, wil men nu proberen om de club van onderaf weer nieuw leven in te blazen.

“We hebben nu voor het eerst sinds jaren weer twee teams in de JO7 die volledig onder eigen vlag actief zijn. Jeugd op het eigen dorp is voor een vereniging zoals die van ons enorm belangrijk. We proberen op deze manier van onderaf weer terug vorm te geven. Dat loopt vrij aardig tot op heden. We hebben twee basisscholen op het dorp en van beide scholen hebben we nu leerlingen die ook lid zijn van de voetbal en dus hier nu in de JO7 voetballen. Prachtig om te zien ook hoeveel plezier ze er aan beleven”, zegt Jim Paauwe, bestuurslid jeugdzaken en trainer/ coach bij de jongste Hansweertse jeugdteams.

Waar de twee JO7-teams volledig actief zijn op het Bevelandse dorp, daar heeft men voor de oudere jeugd een samenwerking met vierdeklasser v.v. Kapelle. “Dat was ook noodzakelijk om iedereen een beetje op niveau en in de eigen leeftijdscategorie te laten voetballen. Voor de ontwikkeling van jeugd is het niet wenselijk om te grote leeftijdsverschillen in een jeugdelftal te hebben. Dat houdt de ontwikkeling van voetballers tegen en is bovendien ook voor het plezier niet altijd optimaal. Dus daarom hebben we voor die samenwerking gekozen.”

Met de twee jongste jeugdteams op het eigen dorp merkt Paauwe ook dat er weer wat meer reuring ontstaat op het voetbalveld. “Je ziet dat de kinderen elkaar prima weten te vinden, ze mengen zich goed met elkaar en ook zien we dat we de ouders steeds meer meekrijgen. Dat is ook belangrijk, want je kunt op een vereniging nooit voldoende vrijwilligers hebben. En het is ook voornaam dat ouders de hobby van hun kinderen ondersteunen. Als dat er niet is, dan wordt het een lastig verhaal. In het verleden zagen we een afnamen van leden en waren we bij de senioren onder neer genoodzaakt om uit het standaardvoetbal te stappen. Daar hebben we nu nog twee teams die op een lager niveau actief zijn. Maar om als vereniging te overleven, dan is de aanwezigheid van jeugd essentieel. Daar is iedereen zich van bewust en daar investeren we ook in. Een jaar of twintig geleden waren er nog een stuk meer verenigingen op het dorp, maar dat is niet meer het geval. De muziekvereniging heeft het moeilijk, de tennisvereniging moet aanpoten en dat geldt ook bij ons hier op de voetbal. Het zijn in mijn ogen wel mooie ontmoetingsplaatsen voor dorpelingen en dus moeten we er alles aan doen om die in stand te houden.”

Paauwe was in het verleden zelf onder meer actief als speler en leider bij het eerste elftal, bij het tweede team en als bestuurslid. Inmiddels heeft hij na een inactieve periode de draad dus bij de jeugd weer opgepakt. “Ik ben er een aantal jaar tussenuit geweest, maar doordat mijn eigen zoons gingen voetballen raak je er automatisch weer bij betrokken. En dat is nog puur spelplezier wat zijn beleven. Dat verdient ook in mijn ogen optimale ondersteuning en daar zet ik me dan, gelukkig ook met ondersteuning van een hoop welwillende vrijwilligers en ouders, nu met volle overgave voor in en dat begint zeker vruchten af te werpen. Het gaat nog een hele tijd duren natuurlijk, maar het is wel de insteek. In het verleden is getracht om heel lang het standaardelftal in stand te houden. Dat is niet gelukt, dus nu doen we het andersom en starten we helemaal van onderaf bij de jeugd.”

Klik op vv Hansweertse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Hansweertse Boys voor meer informatie over de club.

Corné de Jonge hoopt met Luctor Heinkenszand voor promotie te strijden

Vol ambitie, zo mag Luctor Heinkenszand elk seizoen opnieuw weer worden omschreven. De afgelopen jaren won het steevast een periodetitel en strandde het telkenmale in de jacht op de felbegeerde promotie. Ook dit seizoen is volgens aanvaller Corné de Jonge de doelstelling ongewijzigd.

“We zijn in het tussenseizoen best een aantal spelers verloren en dat waren zeker niet de minsten.

Daan Schouw is overgestapt naar Kloetinge, Kevin van Iersel en Nicky Vermeulen kozen beiden voor DwO’15. Demy Kole speelt nu bij competitiegenoot ‘s-Heer Arendskerke, Rick de Punder is bij SSV’5 in een lager team gaan spelen en Jaap Esser is gestopt. Dat is een behoorlijk rijtje spelers die de afgelopen jaren een bepalende rol speelden in het elftal. Dat moeten we nu op een andere manier zien op te vangen, al biedt het ook volop kansen voor andere jongens om nu te laten zien wat ze in hun mars hebben.”

Ook kregen De Jonge en zijn ploeggenoten te maken met een trainerswissel. Erwin van der Woerdt is de vervanger van Giovanni Siereveld die naar Kloetinge O23 vertrok. De selectie werd van buitenaf en vanuit eigen gelederen aangevuld. Huub Wolters kwam over van Kloetinge, Joost Platschorre van JVOZ. Uit eigen jeugd kwam Luca Nagtzaam, terwijl Quinten Kaat en Jur van de Berg vanuit een lager elftal erbij zijn gekomen. In de breedte zijn we er qua ervaring niet sterker op geworden, maar de basis is competitief genoeg om opnieuw een gooi te willen doen naar minimaal een periodetitel.”

Elk seizoen zat Luctor Heinkenszand er aan het eind van de rit dichtbij, maar het lukte de afgelopen vijf jaar niet om te promoveren naar de tweede klasse. “Elke keer was er wel iets waardoor het lukte. Dan was het corona dat ons nekte, twee jaar terug gingen we onverwacht in de finale onderuit tegen RCS en vorig seizoen was het na een slechte wedstrijd gebeurd. Het is steeds ‘net niet’ en daar baal ik ontzettend van. We voetbalden goed, scoorden veel en als het dan steeds niet lukt is dat best wel frustrerend. Zeker ook omdat je nu de wetenschap hebt dat we misschien wel al in een veredelde tweede klasse spelen nu. Er zijn zoveel degradanten erbij gekomen dat het een ongekend sterke klasse is, waar je niet zomaar even periodekampioen wordt. Bij de eerste negen ploegen zitten zes voormalig tweedeklassers en daarin draaien we prima mee. Alles zit enorm dicht bij elkaar en laat zien dat we momenteel uitstekend mee kunnen op dit niveau.”

De 27-jarige flankaanvaller is van mening dat ze dit seizoen laten zien, zeker tegen de beter voetballende ploegen, dat ze prima mee kunnen doen. “Al had er op sommige momenten nog wel meer ingezeten. Ook als ik naar mezelf kijk, dan vind ik dat het beter had gemoeten. Ik moet nog veel bepalender kunnen zijn. Met acties, assists en doelpunten. Elk jaar pik ik die mee, maar nu loopt dat nog niet zoals ik gewend ben. Gelukkig is Rick Olierhoek aan een ongekend seizoen bezig en schiet aardig met scherp, dus dat scheelt een hoop. Vorig seizoen had ik na de winter tien doelpunten op mijn naam, een aantal dat ik minimaal opnieuw wil halen en het liefst nog een paar meer.”

De Jonge, die een drukke baan heeft als makelaar van bedrijfsvastgoed, kan bij Luctor op het trainingsveld en tijdens de wedstrijden prima zijn energie kwijt. “Het is voor mij ideaal om te ‘ontladen’ na een drukke werkdag. Ik geef altijd mijn hele ziel en zaligheid en doe er alles aan om het maximale eruit te halen. Hopelijk is dat opnieuw een periode. En dat we het dan eindelijk wel een keer kunnen afmaken, dat zou geweldig zijn.”

Klik op Luctor Heinkenszand voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Luctor Heinkenszand voor meer informatie over de club.

 

‘Eerst hard werken, daarna een pilsje’

0

Hij is voor zijn werk al jarenlang actief in de bouw, dus toen ze bij de voetbal iemand zochten om het onderhoud van het sportpark op zich te nemen, wisten ze Tonny Haverkamp bij NSV snel genoeg te vinden. En gelukkig zag de oud-jeugdvoetballer van RSV, dat zelf ook wel zitten. “Eerst de handjes uit de mouwen, daarna samen een pilsje drinken.”

Want hard werken, dat is het, lacht de 58-jarige Haverkamp. “Op maandagmorgen en woensdagavond is er een groenploeg van vaak een man of vijf, die het snoeiwerk doet en eigenlijk alles wat groen betreft rondom het sportpark onderhoudt. Gewoon om het park netjes te maken én te houden.” Dat laatste, lukt best aardig. “We krijgen veel complimenten van andere clubs, dat het er mooi bij ligt. Daar zijn we trots op! ” Maar dat doet hij dus zeker niet alleen. “De gehele ploeg bestaat uit ongeveer achttien vrijwilligers.”

Vriendengroep

Haverkamp, die op zijn achtste begon met voetballen bij RSV, is sinds ongeveer tien jaar verantwoordelijk voor het onderhoud. Geboren in de gemeente Rucphen, raakte hij in Nispen verzeild. “Het is ons kent ons, dus ze weten waar je kundig in bent. Dan word je vanzelf benaderd. Ik ben al jaren werkzaam bij een woningcorporatie, maar heb jarenlang in de bouw gewerkt als timmerman.” Als voetballer kwam hij niet verder dan de jeugd, maar als vrijwilliger, scoort Haverkamp nu dus alsnog. “Het staat er allemaal strak en netjes bij!” En heel gek, is dat ook niet. “We hebben een vaste ploeg om de velden te maaien. Het is inmiddels ook echt een vriendengroep geworden.” Ooit begonnen met het aanpakken van de kleedkamers. “Daarna hebben we weer gespaard en is de kantine gekomen.” Net als de keuken en de entree van het complex. “Nu richten we ons op het verduurzamen. Muren isoleren en over twee jaar het dak.” En daarna? “Is de hoofdtribune aan de beurt. Voor het nodige schilderwerk!”

In het zonnetje

Het klinkt allemaal veel, maar valt volgens Haverkamp best mee. “Iedereen kent elkaar. Dus als je vraagt: ‘Heb je tijd?’ Dan komen ze!” Want, zo vertelt hij. “In het dorpje Nispen, hebben heel veel mensen een hart voor de club.” Net als hijzelf. “Ik woon bijna in de straat. Kom altijd op het fietsje.” Een vriendenclub, die weet waar ze voor staan. Met vrijwilligers die zo nu en dan in het zonnetje worden gezet. “Tijdens de vrijwilligersavond.” Gewoon als dank. Bijvoorbeeld voor het helpen bij het plaatsen van de nieuwe pannakooi en het aangelegde speeltuintje. “We hebben het kunstgras laten doen, maar het grondwerk en de keerwanden, deden we zelf”, vertelt Haverkamp. “Als club zijn we heel tevreden met het resultaat! Er wordt ook nu al veel gebruik van gemaakt.” Het is de voldoening, die hem als vrijwilliger en bestuurslid genoeg energie geeft om door te blijven gaan. “Zolang ik het kan, en het leuk is, blijf ik het doen. Ze hebben vanuit het bestuur al gevraagd of ik mijn termijn met drie jaar wil verlengen. Daar heb ik volmondig ‘ja’ op gezegd!”

Klik hier voor meer informatie over NSV Nispen
Klik hier voor meer artikelen over NSV Nispen

Martino van den Broek al bijna vier decennia jeugdtrainer: ‘Dit is waar je het voor doet’

De hooftrainer van de JO18 van SV Capelle geniet nog altijd van het jeugdtrainerschap. De 58-jarige Van den Broek stoomt al bijna veertig jaar de jonge talenten klaar voor het seniorenvoetbal. Jonge voetballers die debuteren in het eerste elftal, is voor hem de ultieme beloning: ‘’Dat is waar je het allemaal voor doet.’’

Het is de fase waarin het jeugdige, snelle en onvolwassen spel verandert in het fysieke, rustige en volwassen spel dat het seniorenvoetbal is. Van den Broek heeft bakken vol ervaring in het klaarstomen van de jeugdspelers voor de senioren. Ieder jaar een nieuwe groep met nieuwe uitdaging houdt het voor de 58-jarige oefenmeester interessant en leerzaam.

In het begin merkt de hoofdtrainer altijd dat de jongens moeite hebben met het fysieke gedeelte. Zeker dit jaar is het aanpoten voor de voetballers van de JO18 van Capelle. Veel jongens die vorig jaar in de onder 19 zaten zijn doorgestroomd naar de senioren. De rest van de JO18-selectie bestaat uit jongens uit de JO16-selectie van vorig jaar. ‘’We hebben een heel erg jong team en een compleet nieuwe selectie,’’ vertelt Van den Broek.

Ontwikkeling

Het is volgens Van den Broek een jonge selectie met ontzettend veel potentie. Bovendien was het een bewuste keuze van de club om de JO17 over te slaan dit jaar. ‘’Zo maken de jongens kennis met het fysieke voetbal van de oudere jongens. Ze moeten aan de bak, want we komen vaak fysiek te kort,’’ aldus de hoofdtrainer. Wel is er volgens hem heel veel ruimte voor ontwikkeling, want een groot gedeelte van het team speelt volgend jaar nog steeds in hetzelfde team. Dat de ploeg nog veel te leren heeft, is duidelijk. Niet alleen op het fysieke vlak, maar ook op andere aspecten van het spelletje. ‘’Omdat de tegenstanders fysiek sterker zijn, moeten we meer uit de duels blijven. Ook moeten we leren om over de grond te voetballen en de bal langer in de ploeg te houden,’’ aldus Van den Broek.

Van den Broek is een gedreven trainer en een echte liefhebber. ‘’Als het aan mij ligt trainen we altijd,’’ zegt de enthousiasteling. Dat alles om zijn selectie beter te maken. Zijn ultieme doel is om de jongens te begeleiden naar het eerste elftal. ‘’Dat is waar je het allemaal voor doet,’’ vertelt hij. Ook in de huidige selectie van SV Capelle spelen veel jongens die Van den Broek in het verleden heeft getraind. ‘’Ik volg het eerste elftal nauwlettend. Dan is het leuk om te zien als er jongens inspelen die je ooit onder je hoede hebt gehad,’’ zegt hij.

In de selectie van dit jaar zitten opnieuw een aantal potentiële eerste elftal spelers. Mike van Os (17) maakte al zijn debuut in het eerste elftal. De snelle buitenspeler zoekt met zijn onvoorspelbare acties graag zijn tegenstander op om vervolgens zijn explosiviteit te gebruiken en voorbij te glippen. Door zijn dreiging aan de flanken is hij van grote waarde voor het elftal van Van den Broek, wat hem ook zijn debuut voor SV Capelle 1 heeft opgeleverd.

Aan de aftrap

‘’Op een gegeven moment zie je wel welke talenten de potentie hebben om het te halen tot het eerste elftal,’’ vertelt de ervaren jeugdtrainer. ‘’Maar,’’ voegt hij toe, ‘’als ze niet de juiste mentaliteit en het doorzettingsvermogen hebben, komen ze er ook niet.’’ Meer dan alles hoopt hij dan ook dat deze talenten de juiste mentaliteit en motivatie houden om het te schoppen tot het eerste. ‘’Om de jongens een aantal jaar later op zaterdagmiddag om half drie aan de aftrap te zien staan, is dat prachtig om mee te maken,’’ vertelt de voetballiefhebber.

Klik hier voor meer informatie over SV Capelle

Klik hier voor meer artikelen over SV Capelle

 

 

Overstap naar Yerseke blijkt voor Martijn Ganzeman prima keus     

Bij de jeugd van Kloetinge verliep het voor Martijn Ganzeman (22) volgens planning. Net op het moment dat er voor hem kansen gloorden richting de senioren sloeg het noodlot toe. Een meniscus- en daarna kruisbandoperatie zorgden voor een lange revalidatieperiode. Dat deed hij bij de O23, waar hij vorig seizoen alleen de laatste drie maanden weer kon spelen. Kansen op perspectief bij de senioren waren klein, dus besloot hij elders te kijken. De keus viel op tweedeklasser Yerseke.

“Ik heb nog even gekeken bij teams in de eerste klasse, maar daar waren ook weinig mogelijkheden. En voor mezelf wilde ik vooral na die blessure veel minuten maken. Garanties krijg je nooit, maar het gevoel dat ik bij Yerseke had was enorm positief. Ze zijn ambitieus en doen over het algemeen altijd wel bovenin mee. Dus besloot ik om de stap te maken en tot op heden blijkt het een prima keuze te zijn geweest. Het is een hechte en gezellige vereniging met een prima spelersgroep. Ik kende al wat jongens van vroeger en dat maakt het wel makkelijker om te integreren natuurlijk.”

In de zomerperiode heeft Ganzeman, die zowel op het middenveld als centraal achterin prima uit de voeten kan, volop doorgetraind. “Ik wilde bij mijn nieuwe club sowieso fit en ook conditioneel goed aan de nieuwe uitdaging beginnen. En daarbij ook vooral zekerheid en vertrouwen krijgen in mijn knie. Ik had er twee operaties, vier maanden krukken en anderhalf jaar herstel opzitten, dat hakte er flink ik. De laatste drie maanden bij Kloetinge heb ik flink aan mijn vertrouwen gewerkt, maar het is toch altijd weer afwachten als je in de zomer komt stil te liggen qua voetbal wat zoiets dan weer doet.”

Wennen was het wel voor de verdediger/middenvelder, die naast Kloetinge ook nog vijf seizoenen uitkwam voor JVOZ. “En dan met name aan de duelkracht die er is bij de senioren. We speelden bij de jeugd van Kloetinge wel op divisieniveau, maar toch is dat totaal andere dynamiek dan bij de senioren. Je moet daar toch jezelf zien te wapenen en mee te gaan in het tempo. Dat ging wel snel, maar het was ook aanpoten. Van de trainer krijg ik veel vertrouwen, dus dat is voor een jonge speler bij een nieuwe club wel fijn. Al moet ik me wel constant laten zien op mijn positie. Logisch verhaal, maar het geeft wel drive om elke training en wedstrijd tot het uiterste te gaan.”

In de competitie zal Yerseke vol aan de bak moeten om zichzelf in het kielzog van topploegen zoals SVOD’22, MZC’11 en Heinenoord te doen gelden. “Die drie ploegen laten zien dat ze qua veldspel en kwaliteit zonder meer aanspraak kunnen maken op de titel. Wij kunnen ons zeker meten met alle teams in deze sterke klasse. Daarom is het zonde dat we zo’n matige start hadden. De laatste weken is het wat constanter en dan zie je ook dat we punten pakken. Het kan letterlijk alle kanten op in deze competitie, waarbij iedereen van elkaar kan winnen of verliezen. Dat geldt dus ook voor ons. Als we ons in de subtop kunnen nestelen, dan denk ik dat we het prima doen. Voor mezelf wil ik vooral veel trainen, minuten maken en een betere speler worden. Als dat allemaal lukt, dan kan ik tevreden terugkijken op mijn eerste seniorenseizoen.”

Klik op vv Yerseke voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Yerseke voor meer informatie over de club.

Doelman Everse hoopt snel weer onder de lat te staan bij SC Waarde      

Hij had in het verleden al een keer eerder last van de lies gehad, maar niet in die mate waarmee het fout ging in de uitwedstrijd tegen v.v. Veere. Henk-Jan Everse . (30) had in de tiende minuut direct wel door dat dit wel eens een tijdje kon duren. Hij speelde de wedstrijd uit, maar sinds 11 november jl. moet hij vanaf de kant toekijken bij SC Waarde.

“Dat is best klote, want voetbal is echt wel een manier voor mij om even echt te kunnen ontspannen. Ik ben zelfstandig ondernemer in de houtbouw en dat is veel fysiek werk. Dan is het lekker om op het voetbalveld even de energie kwijt te kunnen. Dat dit nu even niet mogelijk is, daar baal ik wel van. Je kunt ook het team niet helpen, maar ik wil wel weer eerst volledig terug fit zijn. Anders is de kans groot dat het misschien terugkeert of erger wordt en daar zit ik niet op te wachten. Het voelde direct aan alsof er een scheurtje ontstond. Daar valt weinig tegen te doen, dus eigenlijk is rust de enige remedie.”

Door de blessure van de eerste doelman staat momenteel de keeper van het tweede elftal onder de lat bij de vierdeklasser. Diens plek bij het tweede wordt nu ingevuld door de voorzitter die in het verleden ook keeper is geweest. “Die is dus tijdelijk even uit zijn voetbalpensioen gehaald haha. Het is even behelpen maar de bereidheid hier bij de club is groot en is ook noodzaak om alle teams in competitie te houden. In het verleden heb ik zo’n soortgelijke blessure wel een keer gehad, maar niet zo erg als nu. Zelf ben ik enorm fanatiek als het gaat om trainen en wedstrijden spelen, dus probeer nu ook vanaf de kant daar waar ik kan het team wel te steunen.”

En het elftal kan, gezien de huidige klassering diep in de rechterrij, alle support, coaching en ondersteuning zeker wel gebruiken. “We hadden stiekem we wat hogere verwachtingen dan wat er tot nu toe is uitgekomen. Het blijkt toch een pittige klasse te zijn en bovendien maakt het feit dat de helft van de ploegen degraderen naar de vijfde klasse er ook niet eenvoudiger op. Maar het is een gegeven waarmee we mee te dealen en er zijn meerdere ploegen die nu eigenlijk wekelijks met het mes op de keel voetballen.”

Voorafgaand aan het seizoen was voor Everse en zijn ploeggenoten de missie helder: strijden om lijfsbehoud. “Doordat er nu een aantal degradanten bijgekomen zijn uit de derde klasse is het elke week flink aanpoten voor de benodigde punten. Voor een klein dorp en een kleine vereniging die wij zijn is het dan soms lastig om met grotere clubs te wedijveren. Zij hebben toch net even wat meer keus qua spelers bijvoorbeeld. Vorig seizoen zijn we hier met ons derde elftal gestopt omdat het wekelijks moeilijks was de teams te vullen. Nu hebben we twee teams in competitie en dat gaat prima. We zijn ook afhankelijk van spelers die van buitenaf hierheen komen, want vanuit de jeugd bijvoorbeeld is het ook lastig om aanvulling te krijgen.”

Everse begon in de jeugd bij de club met keepen, speelde in het tweede elftal en schoof daarna door naar het eerste. Tot hij de concurrentiestrijd verloor van de andere keeper in de selectie. “Dat was een Portugees en die was toen simpelweg beter. Hij raakte echter geblesseerd, ik pakte mijn kans terug en sindsdien ben ik niet meer uit het elftal geweest. Tot nu dan. Al hoop ik wel zo spoedig mogelijk weer terug te keren en minuten te maken. Want lekker door de blubber glijden, duiken en stuk gaan. Ik doe niks liever en kan niet wachten om weer pijnvrij onder de lat te staan.”

Klik op Waarde voor meer artikelen over de club.
Klik op Waarde voor meer informatie over de club.

Wedstrijdverslag Abbenbroek – Rockanje

Abbenbroek dat na een goede start van de competitie in een flinke winterdip is beland trad aan tegen Rockanje een ploeg die in de competitie wisselende resultaten heeft behaald maar keurig in de middenmoot staat.

Op een lastig bespeelbaar veld was Rockanje de eerste helft de bovenliggende partij, Rockanje besloot hoog druk te zetten wat resulteerde in een aantal kansen, deze kansen werden niet benut en door goed keeperswerk van de Abbenbroek doelman bleef de 0-0 op het scorebord.

Een paar minuten voor het verstrijken van de 1e helft werd vanuit een corner de bal achter Abbenbroek doelman Dennis Vermeer gewerkt.

Na deze goal leek Abbenbroek eindelijk wakker en creëerde nog wat kleine kansjes. De teams gingen de rust in met 0-1.

Trainers Peter Hoek en Marco van Diën veranderde in de rust wat van formatie en brachten Roy Verwijs en Arjan Blaak in de ploeg. De tactische wijzigingen pakte goed uit want op een grote kans vlak na rust voor Rockanje na werd Rockanje niet meer gevaarlijk en stond de verdediging als een huis.

Via een goede vrije trap van Gavin Lo Kioeng Shioe werd de gelijkmaker gemaakt en na een lange bal van de sterk spelende Karim Attsou kopte Roy Verwijs de bal door op de pijlsnelle Euson Hek 1 op 1 met de keeper ronde Euson beheerst af en zo kwam Abbenbroek op een 2-1 voorsprong.

Deze voorsprong werd niet meer uit handen gegeven en zo pakte Abbenbroek een broodnodige overwinning.

Klik op vv Rockanje voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Rockanje voor meer informatie over de club.

Het loopt dit seizoen bij Lewedorpse Boys nog lang niet zoals gewenst

Als negende eindigen is het ultieme doel voor Lewedorpse Boys, of anders een plek in de nacompetitie voor handhaving. Zo lang rechtstreekse degradatie maar wordt vermeden. Beide doelen raken langzaam uit het zicht voor de Bevelandse derdeklasser. ‘Het loopt dit seizoen tot nu toe nog lang niet zoals gewenst.’

Dat zegt Emiel Kloosterman over de start van zijn ploeg. “We spelen leuk voetbal en doen bij momenten aardig mee. Toch weten we op de beslissende momenten niet om zelf de kansen in doelpunten om te zetten. Aan de andere kant worden de foutjes die we maken door tegenstanders genadeloos afgestraft. We hebben we gemerkt dat ploegen die nu in deze klasse zitten veel kwaliteit herbergen.  Het zal dus voor ons als relatief klein clubje een gigantische klus worden om het schip in veilige haven te loodsen.”

In tegenstelling tot vorig seizoen is er ook het nodige veranderd bij ‘Lebo’. Een andere trainer, nieuwe speelwijze, spelers die vertrokken zijn of in een lager team zijn gaan voetballen. En niet in de laatste plaats ook een andere rol voor Kloosterman zelf in het elftal. “Klopt allemaal. We speelden altijd 1:4:3:3 en daarin was ik rechtsbuiten. Nu spelen we met vijf verdedigers en moet ik als rechter ‘wingback’ eigenlijk de complete rechterflank belopen. Dat was wennen en vraagt toch andere kwaliteiten. Ik ben iemand die het van zijn snelheid moet hebben. Dat kan ik gebruiken op die positie, maar soms kom ik dan in de eindfase net de rust en lucht te kort om een goede voorzet af te leveren. Het is constant omschakelen en alert zijn, dat kost veel kracht. Ik moet leren om meer te doseren, dus dat probeer ik nu meer te doen.”

Kloosterman begon in de jeugd op Lewedorp en speelde daarna vijf seizoenen bij v.v. Kloetinge, tot hij vier seizoenen geleden weer terugkeerde. “Bij Kloetinge speelde ik in de B- en A-junioren en nog een seizoen in het tweede elftal. Toch besloot ik om terug te keren en dat is nog altijd een prima keus gebleken. Het is een kleine maar hechte en vooral gezellige club. We hebben in mijn ogen teveel kwaliteit om te degraderen naar de vierde klasse. Ik ben er van overtuigd dat we minimaal die rechtstreekse degradatie kunnen ontlopen. Als ik ons zie trainen en ook in wedstrijden in fases zie voetballen, dan kan het niet anders dan dat we ons boven die streep weten te voetballen.”

Klik op Lewedorpse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Lewedorpse Boys voor meer informatie over de club.

 

NSVV was al met de winterstop begonnen en verliest derby tegen SHO

In het vervolg van de in de 28ste minuut gestaakte wedstrijd ontbraken er bij NSVV 5 spelers ten opzichte van het eerste wedstrijdformulier. Bij een 1-0 achterstand werd de wedstrijd hervat en in het restant van de eerste helft werd het ruim aanwezige publiek niet vermaakt. De tweede helft was daarentegen wel met spanning en sensatie.

Beide teams scoorde snel een doelpunt en NSVV bleef in de achtervolging. Bij een 2-1 stand had NSVV kansen om de gelijkmaker te scoren, maar aan de andere kant stond de poort vaak wagenwijd open. In blessuretijd maakte SHO de 3-1 en konden de spelers die nog niet vervroegd aan de winterstop waren begonnen, ook gaan genieten van een welverdiende winterstop.

In de tweede helft was het tikkie breed uit beide teams verdwenen en werd snel de diepte gezocht. De eerste kans was voor NSVV. Mitchel Louwerens liet zijn hielen zien en speelde Wessel van Haren goed aan in het strafschopgebied. Wessel leek los van zijn tegenstander op het SHO-doel af te kunnen gaan. Hij besloot echter de bal terug te kappen om geheel vrij te komen, maar de SHO-verdediger liet zich niet in de leuren leggen en veroverde de bal. In de opbouw was NSVV een moment later onnauwkeurig en in de omschakeling profiteerde SHO hier optimaal van. Kevin Angel Queijo mocht van links de bal voorgeven en SHO spits Tim de Pender was attenter dan zijn bewaker en tikte de bal binnen.

Bij een 2-0 achterstand was er de perfecte voorzet van Mitchel Louwerens op NSVV spits Wessel van Haren. Wessel was los van zijn tegenstander en kopte de bal helaas op de paal. De volgende kans op de aansluitingstreffer werd wel benut. Een vrije trap van Peter Jan Cazander vanaf rechts, werd door Jeroen Voshart bij de tweede paal binnen geschoten. NSVV ging daarna op jacht naar de gelijkmaker, maar het effect was dat NSVV met kunst en vliegwerk het derde doelpunt van SHO een paar keer moest voorkomen.

Uiteindelijk kwamen er nog wel een paar kansen voor NSVV. Mitchel Louwerens verraste bijna de SHO-keeper met een afstandsschot en Jeroen Voshart kopte een corner op de bovenkant van de lat. Het ontbrak NSVV vandaag aan stootkracht om de Beijerlanders echt aan het wankelen te brengen. Ver in blessuretijd kreeg NSVV het deksel op de neus en werd de eindstand op 3-1 gezet.

Conclusie blijft ook na deze laatste verliespartij dat NSVV tevreden kan zijn over de resultaten van de eerste seizoenshelft. Ter verdere verbetering van de resultaten willen de supporters wel als tip onder de kerstboom meegeven om het wedstrijdschema goed af te stemmen met het thuisfront. Topwedstrijden tegen XerxesDZB en Spijkenisse werden door een knappe teamprestatie gewonnen. Belangrijkste doel blijft ook na de winterstop voor NSVV weg te blijven van plek 9. Momenteel staat NSVV 6 punten los van plek 9, die momenteel bezet wordt door DCV.

Na de winterstop hervatten we op 20 januari met een thuiswedstrijd tegen hetzelfde DCV. De seizoenstart van NSVV was zeer matig. Na een buitenlands trainingskamp verwachten de supporters van NSVV wel direct vuurwerk tegen DCV in het nieuwe jaar.

Klik hier voor meer informatie over NSVV
Klik hier voor meer artikelen over NSVV

 

 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.