Home Blog Pagina 99

Rick van Broekhoven is de kapstok van het team

In de punt van de aanval staat een man die al zijn hele leven bij Uno Animo voetbalt en nu eindelijk een vaste plek in het elftal heeft bemachtigd. De 28-jarige spits begon als een bescheiden speler in het tweede team. Toch groeide hij uit tot een belangrijke speler voor de ploeg van Rick van Loon.

Twee meter lang, ijzersterk en een goede techniek. De 28-jarige Rick van Broekhoven heeft alles in huis om een complete spits te zijn. Maar er is één ding wat de centrumspits heel hard nodig heeft: vertrouwen. Dit seizoen krijgt hij dat meer en meer, maar dat is weleens anders geweest.

‘’Het was altijd pendelen tussen het eerste en het tweede team,’’ vertelt Van Broekhoven. Ieder seizoen zag het er weer anders uit voor de scherpschutter. Zijn hele jeugd heeft hij bij Uno Animo doorlopen en elf seizoenen zit hij al bij de selectie van Uno Animo, dat dit seizoen uitkomt in de tweede klasse C. Na deze elf jaar is het eindelijk tijd voor een vaste basisplaats in het eerste elftal. Nu hangt de ploeg het spel aan de spits op. ’Nu gaat het wel lekker,’’ zegt Van Broekhoven glimlachend. De afgelopen jaren heeft Van Broekhoven veel ups en downs meegemaakt, maar altijd bleef hij trouw aan zijn club. ‘’Rick is een hele belangrijke speler voor ons, hij is echt onze kapstok geworden,’’ vertelt hoofdtrainer Van Loon.

Van Broekhoven beschrijft zichzelf als de ‘kapstok’ van het team. Hij is de verbindende schakel tussen de verdediging en de aanval. Zijn lengte en fysieke kracht maken hem niet alleen een lastige tegenstander, maar ook een essentieel onderdeel van het team. Hij wijst op het belang van ervaring en slimmigheidjes die hij door de jaren heen heeft opgedaan. “In het begin ben je een van de jongere jongens. Dan mis je ervaring en slimmigheidjes en wordt je daarop afgetroefd in het veld,’’ legt hij uit.

Sleutel tot succes

Nu heeft hij die ervaring wel en maakt daar stevig gebruik van in zijn spel. ‘’Ik heb veel meer rust en dan gaat het allemaal veel makkelijker,’’ aldus Van Broekhoven. In het begin voelde hij constant de druk om zichzelf te bewijzen. Dat was volgens hem ook de reden waarom hij niet speelde. Bij het tweede team ging het wel zoals hij het wilde. ‘’In het tweede had ik veel minder bewijsdrang en voetbalde ik veel gemakkelijker. Als ik dan een tijdje goed had gespeeld en weer de kans kreeg bij het eerste, lukte het daar weer niet,’’ zegt hij. Nu hij de rust heeft gevonden, lukt het hem ook om zijn kwaliteiten in het eerste elftal te tonen. ‘’Als ik het vergelijk met toen ben ik heel onrustig. Rust staat bij mij bijna gelijk aan vertrouwen, het is de sleutel tot succes voor mij.’’

Het verschil tussen de afgelopen jaren en nu is voor Rick duidelijk. Hij benadrukt het belang van rust en vertrouwen wat zijn spel naar een hoger niveau hebben getild. ‘’Als je dan ook nog veel goeie ballen van je medespelers krijgt, gaat het goed,’’ zegt de aanvalsleider. Maar toch zijn er volgens de spits zelf nog veel dingen die hij kan verbeteren. Met name zijn linkerbeen, kan nog veel beter. ‘’Daar kan ik echt alleen op lopen,’’ vertelt hij. ‘’Met rechts kan ik alles doen wat ik wil. Dat is wel in orde,’’ benadrukt hij. ‘’Voor een lange speler ben ik redelijk technisch. Kappen en draaien gaat me gemakkelijk af, maar dan moet ik ook een keer naar mijn linkerbeen kunnen draaien. Anders wordt het wel heel voorspelbaar,’’ grapt hij.

Klik hier voor meer artikelen over Uno Animo
Klik hier voor meer informatie over Uno Animo

 

Ron Quinten legt als huisfotograaf alles bij v.v. Kloetinge haarscherp vast

Fotografie als hobby en een voetballende zoon. Mix die twee zaken bij elkaar en zo wordt vaak de een clubfotograaf ‘geboren’. Het was bij Ron Quinten niet anders. Sinds 2015 is hij bij v.v. Kloetinge actief als huisfotograaf en legt in de ruimste zin van het woord alles op en rond de velden haarscherp vast op beeld. ‘Ik denk dat ik inmiddels wel een meer dan honderdduizend fotobestanden in mijn archief heb staan sinds ik ben begonnen.’

Wie denkt dat Quinten leeft van het fotowerk die heeft het mis, want hij doet het vooral als hobby en uit clubliefde voor alles en iedereen bij de Bevelandse derde divisionist. “Ik heb gewoon een fulltime baan als supermarktmanager. Maar het is wel zo dat driekwart van al mijn vrije uurtjes worden opgeslurpt door v.v. Kloetinge. Elke zaterdag ben ik van 8.00 uur ’s morgens op het Wesselopark om er vanaf de jongste jeugd tot het eerste elftal alles vast te leggen. Als ik dan na een dag fotograferen thuiskom dan heb ik meestal zo’n zesduizend foto’s om uit te zoeken en daarna online te zetten.”

Tussen de bedrijven door beheert de fotograaf de socials van de club, samen met nog een achttal andere vrijwilligers die het mediateam vormen. “We doen de socials, posten foto’s, berichten en filmpjes. Daarnaast maak ik ook geregeld flyers, maak alle elftalfoto’s en leg vast binnen de club wat men nodig acht. Zo doe ik ook veel voor de jaarlijkse presentatiegids en fotograaf bijvoorbeeld op speciale gelegenheden die de club aangaan. Ik vind het vooral enorm gaaf om te doen en heb een thuisfront dat me ook daarin ondersteunt. Als dat er niet is, dan is het onmogelijk om het op deze manier te kunnen doen, want ook thuis gaan er heel wat uurtjes inzitten om al het beeldmateriaal de selecteren, bewerken en online te plaatsen.”

En juist in een wereld die vandaag de dag heel erg beeldgericht is, merkt Quinten dat zijn foto’s het qua views altijd goed doen. “De laatste jaren ging het qua prestaties enorm crescendo en werden er tal van kampioenschappen gevierd. In de jeugd, de lagere teams en ook twee achter elkaar bij het eerste elftal. Rondom die laatste kampioenschapswedstrijd ontploft mijn site zowat en bleek dat ik rond een miljoen (!) views had. Toen knipperde ik toch echt wel even met mijn ogen moet ik bekennen….”

Naar de uitwedstrijden van het eerste gaat hij sinds dit seizoen niet meer mee, maar blijft hij ‘thuis’ om daar wedstrijden op beeld te vangen. “Daar ging zoveel tijd inzitten, dan kan ik beter vijf andere wedstrijdjes fotograferen. Ik merk dat mensen dat waarderen en dat is mooi. Ik geniet elk moment dat ik op de club rondloop en hoop dat nog heel wat jaartjes te kunnen mogen doen.”

Klik hier voor meer artikelen over VV Kloetinge
Klik hier voor meer informatie over VV Kloetinge

Blomaard is een vaste waarde bij Cluzona

Hij verhuisde in 2019 naar Bergen op Zoom, trainde vervolgens iedere dinsdag mee bij Cluzona en maakte na twee seizoenen ook daadwerkelijk de overstap naar de vereniging uit Wouw. Inmiddels is Tom Blomaard zelf gestopt met voetballen, maar zet hij zich nog altijd in als lid van de sponsorcommissie. “Dit is toch wel mijn club geworden.”

En dat is minder logisch, dan het daadwerkelijk klinkt. Want Blomaard (32), die voorheen in Zeeland speelde bij onder meer Kloetinge en Luctor Heinkenszand, is sinds vorig jaar september dus gestopt als voetballer. “Het is natuurlijk best gek, om op je 30ste te stoppen. Ik heb een kleine van zeven maanden en golf graag, dus ik mis het niet. Uiteindelijk haalde ik meer plezier uit alles eromheen, dan het voetballen zelf.” Precies wat hij nu, als onderdeel van de sponsorcommissie, dus doet. “Daar ben ik in 2020 eigenlijk gelijk al mee begonnen. Hidde (Poppelaars) nam het voortouw, maar dat was voor hem alleen, te veel. Toen hebben Nick (Lodiers) en ik, als vrienden, een deel van hem overgenomen en opgepakt. Zodat hij even tot rust kon komen. Nu doen we het met zijn vieren. Andre Schoonen is het ooit begonnen, hij zit er nu nog steeds bij.”

Specifiek doel

Een mooi groepje, zo vertelt Blomaard. “We zijn gewoon een stel vrienden, jongens uit het eerste. Samen kunnen we nu mooi de taken verdelen. Zo doet Andre voor ons altijd de bestuursvergaderingen.” Het belang hoeft de oud-aanvaller natuurlijk eigenlijk niet uit te leggen. Dat spreekt voor zich. “Als club heb je financiën nodig. Om gezond te zijn, maar natuurlijk ook om leuke dingen te kunnen doen. Daarvoor moet je sponsoren er zoveel mogelijk bij proberen te betrekken. Bijvoorbeeld door ze mee te nemen in bepaalde activiteiten. Wat gebeurt er met hun geld?” Een stukje relatiebeheer dus. “Met sponsorevents. Je moet gunning creëren en zichtbaarheid geven.” Hoe ze dat bij Cluzona doen? “Wat wij hebben gedaan, is gekeken naar hoeveel tijd we hebben en wat we naast de normale gang van zaken en het sturen van facturen of het zoeken van sponsoren nog meer wilden doen. Zo hebben we ieder jaar een specifiek doel. Zoals bijvoorbeeld toentertijd het ‘custom made’ tenue. Speciaal voor de hele vereniging. Toen hebben we anderhalf jaar lang sponsoren gezocht.” Dit seizoen richten Blomaard en zijn collega’s zich dus weer op iets anders. Namelijk de bordsponsoren. “We vonden het veld te kaal. Dus is nu ons doel, om het hele hoofdveld vol te hangen met borden en doeken.”

Renovatie

Gewoon leuke projecten om aan te werken dus. “Zo blijft het ook leuk én te overzien.” Helemaal met een goede taakverdeling. “Mijn rol is het overzicht houden, de taken uitzetten en leiding nemen. Ook de kleding valt onder mij. Nick doet de communicatie en Hidde heeft contact met de huidige sponsoren én zoekt nieuwe.” Bij de kleine vereniging, voelt Blomaard zich als een vis in het water. Zelfs nu hij er zelf niet meer speelt. “Juist daarom moet je het samen allemaal goed regelen. En dat gaat met kleine stapjes. Ik ben heel blij dat ik deze rol nog heb. Veel mensen hadden verwacht dat ik ermee zou stoppen, omdat ik natuurlijk niet echt een Cluzona-man ben.” Maar aan stoppen, heeft de Zeeuw persoonlijk nooit gedacht. “Het is gewoon een leuke vereniging. Waar ik vrienden en sociale contacten aan heb overgehouden.” En waar hij dus met alle liefde tijd in steekt. De volgende stap? “Sponsoren helpen om iets terug te geven. Wij hebben als club natuurlijk heel veel mensen te bieden. Op die manier kun je waarde teruggeven. Daar denken we over na.” Net als het initiatief wat betreft het renoveren van de kleedkamers en de kantine. “We hebben ons toekomstplan voor het hele complex gedeeld met het bestuur.” Want ook daar kunnen bedrijven volgens Blomaard bij helpen. “Zijn we in staat om als sponsoren én vrijwilligers groot te denken? Dan kunnen we het in één keer goed doen.” Voorlopig met hem als één van de kartrekkers. “Als voetballer ben je meer betrokken, dit is wel echt anders. Maar stoppen zit niet in mijn hoofd. Dit is toch wel mijn club geworden!”

Klik op Cluzona voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Cluzona voor meer informatie over de club.

Voorzitter Cornelisse met grote plannen voor de toekomst

FC Drunen barst van ambitie. Het versterken van de jeugdafdeling, de promotie van het eerste elftal en het verduurzamen van de vereniging zijn de grote voornemens van voorzitter Henk Cornelisse voor de toekomst. ‘’Er moet nog wel het één en ander gebeuren.’’

Henk Cornelisse, de gedreven voorzitter van FC Drunen, heeft de ambitie om de club zowel in ledenaantal als klasse-indeling te laten groeien. Cornelisse weet wel dat het tijd kost en blijft realistisch: ‘’Er moet nog wel het één en ander gebeuren in de ontwikkeling van spelers en de vereniging. Hierbij wil ik de familiare sfeer die FC Drunen zo kenmerkt niet uit het oog verliezen.’’

Momenteel neemt FC Drunen deel aan de competitie met drie seniorenteams op zondag, twee seniorenteams op zaterdag en dit seizoen ook in de 35+ (7×7) competitie. Het eerste elftal komt uit in de vijfde klasse C. Het damesteam heeft een sabbatical genomen, maar met slechts twee jeugdteams is er een tekort aan jeugdspelers.

Belang van jeugdleden

De voorzitter uit zijn zorgen over de stagnatie in de komst van nieuwe jeugdleden ondanks diverse promotie-inspanningen, inclusief gratis proeftrainingen en contributievrije opties. Hij benadrukt het belang van jeugdontwikkeling, maar ziet ook een grote uitdaging in het improviseren met teams van verschillende leeftijden. Cornelisse hoopt dat de jeugd gemotiveerd kan worden om de jeugdteams te versterken. Hij oppert zelfs de mogelijkheid van complete vriendenteams die zowel bij de jeugd als senioren welkom zijn. ‘’Aanvoer van jeugd is zo belangrijk omdat dit de basis is voor de toekomstige selectie. Ons oudste jeugdteam is nu JO16, wat betekent dat het nog vier á vijf jaar duurt voor een dergelijk team door kan stromen naar de selectie. Het team hieronder betreft de JO12. Ook dit betekent doorstroming op erg lange termijn,’’ vertelt de FC Drunen-voorzitter

Talentvolle hoofdtrainer

Ondanks de vele uitdagingen heeft FC Drunen ook geïnvesteerd in een talentvolle trainer, Khalid Boubkar, met als doel om via promotie terug te keren naar de vierde klasse. Want volgens Cornelisse is en blijft het eerste elftal blijft altijd het vlaggenschip van een vereniging. ‘’Een goed presterend 1e elftal heeft aantrekkingskracht op nieuwe leden,’’ benadrukt hij.

Dit rechtvaardigt  investeren in het eerste elftal. De nieuwe hoofdtrainer is een oud semiprofvoetballer en beschikt over de licenties UEFA B en C. Naast diverse resultaten die hij bij verenigingen in hogere klasses heeft bereikt is hij ook nog steeds trainer bij PSV Eindhoven Soccerschool. Cornelisse geeft aan dat de hand van de trainer al duidelijk te zien is. ‘’Je merkt dat zijn visie, trainingen en aanpak de selectie aanspreekt en het sommige spelers inmiddels individueel beter maakt. Een succesvol team smeden vergt enige tijd, maar we zien duidelijk progressie in de speelwijze. Ik verwacht dat de bijbehorende resultaten dan ook niet uitblijven.

Het bestuur heeft enkele wijzigingen ondergaan en ondanks de impact van de coronaperiode zijn de meeste sponsoren trouw gebleven. Toch heeft een sub-hoofdsponsor zich teruggetrokken, gevolgd door de hoofdsponsor aan het einde van het seizoen. Cornelisse is dan ook dankbaar aan alle sponsoren die trouw zijn gebleven en hun bijdrage hebben geleverd. Daarbovenop kondigt hij ook de nieuwe hoofdsponsor aan, evenals andere nieuwe subsponsors. De club heeft ook stappen gezet in duurzaamheid, met de vervanging van halogeen veldverlichting door LED en verdere plannen voor het verduurzamen van de warmwatervoorzieningen. Het is duidelijk dat FC Drunen op elk vlak probeert te verbeteren.

Ter afsluiting benadrukt Cornelisse het vertrouwen van FC Drunen in de toekomst, waarbij hij stelt: “Bij ons is het glas altijd halfvol en niet halfleeg. Als we voldoende groeien in de jeugd, kan het glas zomaar helemaal vol komen.”

Klik hier voor meer artikelen over FC Drunen
Klik hier voor meer informatie over FC Drunen

 

Langstraat jeugdvoetbaltoernooi belooft groot succes te worden

Baardwijk staat bekend om een vereniging die veel doet voor haar jeugdleden. Het Langstraat Jeugdvoetbaltoernooi verwacht niet alleen een mooi toernooi voor Baardwijk, maar voor de hele regio te worden. ‘’Sporten en verbinden met kinderen uit je regio is het allerbelangrijkste.’’

Guus Smulders, één van de organisatoren van het Langstraat Jeugdvoetbaltoernooi kan niet vaak genoeg benadrukken hoe belangrijk jeugdtoernooien in de regio zijn. ‘’Dat zijn de toernooien en herinneringen die je nooit vergeet,’’ weet hij nog van zijn eigen tijd als voetballer. Nu zijn er eigenlijk geen grote regiotoernooien meer, tot spijt van de voetballiefhebber. ‘’Je verwacht dat de grotere clubs uit de regio initiatief nemen op dit op te zetten, maar dat gebeurt niet. Gelukkig zet Baardwijk zich in voor haar jeugdleden en op deze manier zelfs voor de jeugdleden van alle verenigingen uit de regio,’’ aldus Smulders.

In het verleden was er al een groot toernooi in regio Langstraat, het taartentoernooi. Toen de coronaperiode kwam is dit toernooi opgeheven. Sindsdien heeft de KNVB zo’n druk schema opgesteld, dat er eigenlijk geen ruimte meer is voor grote regio jeugdtoernooien. Toen Smulders een aantal jaar geleden bij de vereniging kwam, omdat zijn zoontje daar begon met voetballen, vond hij al dat er een jeugdvoetbaltoernooi mistte. ‘’Je weet hoe leuk deze toernooien zijn, dus breng je ze graag terug in de regio,’’ vertelt de medeorganisator.

Het begon allemaal op een feestje van de vereniging. ‘’We kwamen tot de conclusie dat we onze handen uit de mouwen moesten steken om een jeugdtoernooi op te zetten. Nadat we het bij onze voorzitter Dennis Vos hadden neergelegd en hij enthousiast was, zijn we gelijk aan de slag gegaan,’’ vertelt hij. Hij is blij met vereniging Baardwijk, dat zich normaal gesproken al hard inzet voor het jeugdvoetbal, want ook het schoolvoetbaltoernooi wordt ieder jaar op sportpark Olympia. Gelukkig kreeg Baardwijk ook goed nieuws vanuit de KNVB; er is meer ruimte gelaten voor jeugdtoernooien.

Langstraat jeugdvoetbaltoernooi

Naast de bioscoopavonden, kampen, het paaseieren zoeken en jeugdcarnaval, kunnen de jeugdleden van VV Baardwijk op Hemelvaartsdag een groot regio jeugdvoetbaltoernooi verwachten. ‘’We hopen alle 23 vereniging uit de regio Langstraat enthousiast te maken voor dit toernooi,’’ zegt Smulders. Met dit toernooi wil de organisator alles kinderen tot de leeftijd van twaalf jaar te betrekken. ‘’We vinden het belangrijk dat iedere voetballer van elk niveau mee kan doen aan dit toernooi,’’ benadrukt hij. Het toernooi gaat er als volgt uit zien; S ’ochtends spelen alle kinderen in de leeftijdscategorie 7 t/m 12 uit de derde en vierde klasse hun wedstrijden en S ‘middags zijn de kinderen van 8 t/m 12 uit de eerste en tweede klasse aan de beurt. De teams uit de hoofdklasse zullen de eerste editie nog niet meedoen. Het Langstraat Jeugdvoetbaltoernooi hoopt wel snel uit de breiden en de volgende keren deze elftallen ook uit te nodigen.

Smulders haalt het belang van sporten met leeftijdsgenoten nog eens aan: ‘’Ik vind het heel belangrijk dat je verbind, beweegt met jongens en meisjes van je leeftijd. Er zijn zoveel verenigingen in de regio dat dit toernooi er gewoon hoort te zijn. We hopen een mooi begin te maken met deze opzet.’’ Daarnaast ziet Baardwijk een grote kans om te laten zien hoe leuk en gezellig het is bij de voetbalvereniging uit Waalwijk.

De eerste editie beoogt plaats te vinden op Hemelvaartsdag in de volgende jaargang. Als het aan Smulders ligt wordt het een groot voetbalfeest: ‘’We gaan er alles aan doen om hier een succes van maken. Voetballen met én tegen kinderen die je kent, dat is toch het leukste wat er is. Hoe mooi zou het zijn als alle verenigingen hierbij aansluiten? Als het aan Baardwijk ligt wordt het een super leuke dag.’’ Daarnaast voegt hij toe dat dit soort ondernemingen nooit mogelijk waren geweest zonder een mooie groep vrijwilligers. ‘’Met meer handen kunnen we meer bereiken,’’ voegt hij toe.

Klik op VV Baardwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Baardwijk voor meer informatie over de club.

‘Zijn gemis voelen we nog iedere dag’

Dat het overlijden van Ben Bartels bij Moerstraten tot op de dag van vandaag nog voelt als een groot gemis, dat is duidelijk. Toch probeert de club onder leiding van Jim van den Berge, zo goed en kwaad als het gaat, de boel weer op te pakken. “We doen het met z’n allen!”

Want sinds het overlijden van oud-voorzitter Ben Bartels, eerder dit jaar, is er noodgedwongen het één en ander veranderd bij Moerstraten. Onder andere dus voor de 32-jarige Van den Berge. “Ik zat al een aantal seizoenen als algemeen bestuurslid in het bestuur, om te helpen waar nodig. Dat is nu nog steeds zo, alleen heeft het beestje een andere naam.” Die van voorzitter om precies te zijn. “Ze vroegen of iemand het wilde doen, dus in de papieren ben ik nu benoemd als voorzitter. Maar we proberen het echt met z’n allen op te pakken.”

Informeler

Een nieuwe rol, ook voor hem. “Normaal heb je misschien een iets meer afwachtende houding, dan wacht je op de voorzitter. Nu moet je zelf meer het voortouw nemen. Maar omdat we geen standaardelftal hebben en op het dorp de school is gesloten, heb je wel minder taken. Het gaat allemaal iets informeler. Ik denk dat andere voorzitters het er drukker mee hebben. We willen het vooral mogelijk maken dat iedereen lekker kan ballen.” Toch laat het gemis van Bartels, zich nog voelen. “Tot op de dag van vandaag, merk je dat binnen de club.” Al hebben ze bij Moerstraten, steun aan elkaar. “Er heerst een heel gemoedelijke sfeer. Doe maar gewoon normaal, dan doe je gek genoeg.” Een gezonde vereniging, waar Van den Berge inmiddels al heel wat seizoenen deel van uitmaakt. “Sinds een jaar of twintig kom ik bij Moerstraten. Waarvan achttien als voetballer.” En dat klinkt logischer, dan het daadwerkelijk is. “Ik kom oorspronkelijk van Goeree-Overflakkee, maar ben toentertijd in Steenbergen komen wonen. En ik hield van een gemoedelijke club.” Die vond Van den Berge, via een kennis. “Of ik niet een keer mee wilde komen trainen…” En heel wat jaren later, zit hij er dus nog steeds. In het zaterdagelftal tegenwoordig. “Vroeger was ik een beetje de ‘joker’, nu sta ik meestal centraal achterin. Ik ben fanatiek, tot op zekere hoogte.”

In gevaar

Een welkome afleiding, in een verder drukke periode. “Volgend jaar vieren we niet alleen ons 50-jarig bestaan, maar organiseren we ook het vijfdorpentoernooi.” En daar zijn natuurlijk vrijwilligers voor nodig. “Je moet de mensen die je hebt, waarderen. Dat doen we bijvoorbeeld met een vrijwilligersavond.” Het tekent de club, vindt Van den Berge. “Het is echt ons kent ons, waardoor iedereen bereid is om een stapje extra te doen. Een familiaire dorpsclub. Dat is ook wel dé reden, waarom ik hier nog zit.” Desondanks, maakt de voorzitter zich enige zorgen. “De continuïteit komt wel in gevaar. We zijn klein, dus hoelang duurt het nog? Moet je dan met dat perspectief, nadrukkelijk op zoek gaan naar een echt nieuwe voorzitter?” Het zijn vragen die Van den Berge zichzelf zo nu en dan stelt. “Ik wil Moerstraten over vijf jaar wel eens zien. Ga je dan noodgedwongen afsluiten met de mensen die je hebt, of met onbekenden? Moet je dat willen?” Het zijn dingen, waar ze voorlopig nog wel even over na kunnen denken. “Als je ook kijkt naar andere verenigingen, met fusies of clubs die er niet meer zijn. Tuurlijk ben ik positief, maar met de sluiting van de school en jeugd die met vriendjes wil voetballen en naar buurtverenigingen gaat, wordt het steeds moeilijker om elftallen op de been te houden. Als er dan vanaf de onderkant niks bijkomt…”

Klik op FC Moerstraten voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Moerstraten voor meer informatie over de club.

Van kampioen met Kloetinge5 naar basiskracht bij SSV’65

Vorig seizoen speelde Jasper Lindenbergh (24) nog met vrienden samen bij het vijfde elftal van v.v. Kloetinge. Hij maakte de overstap naar derdeklasser SSV’65 en heeft daar inmiddels een basisplaats veroverd in het elftal van trainer Rohan de Geus.

“Dat was wel iets wat ik vooraf niet direct had gedacht toen ik de overstap maakte. In de voorbereiding had ik wel het gevoel dat het lekker ging tijdens trainingen en oefenwedstrijden. Maar dat het zo snel zo lopen en ik na een aantal jaren op lager niveau vlot kon aanhaken, dat was ook voor mij verrassend.”

Lindenbergh begon ooit in de jeugd bij SSV’65, maar vertrok in de D-jeugd naar v.v. Kloetinge. Daar speelde hij in de resterende jeugdlichtingen tot hij uiteindelijk bij de A2 belandde. “Ik ging in die tijd studeren in Amsterdam en wist dat het voor mij dan niet meer mogelijk was om in een standaardelftal of een selectieteam terecht te komen. Samen met nog een aantal vrienden hebben we toen besloten om in een studententeam te gaan spelen bij Kloetinge. Dat werd in eerste instantie Kloetinge6, waarmee we kampioen werden. Daarna gingen we spelen als Kloetinge5, waarmee we ook vorig seizoen opnieuw de titel wisten te veroveren.”

Het was voor een aantal jongens in het elftal tegelijkertijd ook een reden om na een aantal seizoenen op lager niveau te hebben gespeeld, ermee te stoppen. Omdat we in de competitie ook tegen het tweede elftal van SSV’65 moesten spelen ben ik weer ‘op de radar’ gekomen. Mijn vader speelt er nog altijd in de 45+ en daar trainde ik eens een keertje mee. Ik had sowieso plannen om weer vanuit Amsterdam naar Zeeland te verhuizen, want mijn studie zat erop en ik wilde hier terug gaan wonen en werk zoeken. Daarop vroeg voorzitter Tim Joosse mij of het me niet leuk zou lijken om terug te komen voetballen bij SSV, in eerste instantie om dan aan te sluiten bij het tweede. Dat leek me wel wat en zodoende ben ik teruggekeerd.”

Toen Lindenbergh hoorde de eerste selectie wat aanvallende versterkingen zocht, zeker na de degradatie naar de derde klasse, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en heb met het eerste meegetraind. Dat beviel goed en ook de trainer zag wel de potentie. Dus zodoende ging het snel en ben ik niet bij het tweede maar bij de eerste selectie aangesloten. Dat was in het begin voor conditioneel enorm aanpoten, maar voetballend had ik het gevoel wel het niveau aan te kunnen. Het duurde even, want de eerste competitiewedstrijd begon ik nog op de bank. Daarna kreeg ik steeds meer minuten en inmiddels sta ik de laatste weken in de basisformatie dus daar ben ik wel enorm blij mee.”

In de derde klasse wil SSV’5 proberen om sowieso te handhaven, het liefst rechtstreeks. Maar ook de linksbenige aanvaller ziet dat bij momenten de prestaties van het elftal nog te wisselvallig zijn. “Als we achter komen, dan sluipt soms de angst erin en dan wordt het moeilijk. We moeten durven voetballen, want de kwaliteit is er zeker. Voor mezelf ben ik allang blij dat ik veel minuten mag maken en nu in de basis speel. Dat had ik vooraf niet verwacht toen ik hier begon, maar ik wil er alles aan doen om dat zo lang mogelijk vol te houden. Ik voel me steeds beter en sterker worden. Het enige wat ontbreekt is een paar doelpunten, dat zou pas écht lekker zijn.”

Klik hier voor meer artikelen over VV Kloetinge
Klik hier voor meer informatie over VV Kloetinge

‘Eigen jeugd op het dorp belangrijk voor toekomst Hansweertse Boys’

‘Wie de jeugd heeft, die heeft de toekomst’. Het gezegde is ook volledig van toekomst op de plannen van voetbalvereniging Hansweertse Boys. Nadat de club noodgedwongen moest terugtreden uit het standaardvoetbal, wil men nu proberen om de club van onderaf weer nieuw leven in te blazen.

“We hebben nu voor het eerst sinds jaren weer twee teams in de JO7 die volledig onder eigen vlag actief zijn. Jeugd op het eigen dorp is voor een vereniging zoals die van ons enorm belangrijk. We proberen op deze manier van onderaf weer terug vorm te geven. Dat loopt vrij aardig tot op heden. We hebben twee basisscholen op het dorp en van beide scholen hebben we nu leerlingen die ook lid zijn van de voetbal en dus hier nu in de JO7 voetballen. Prachtig om te zien ook hoeveel plezier ze er aan beleven”, zegt Jim Paauwe, bestuurslid jeugdzaken en trainer/ coach bij de jongste Hansweertse jeugdteams.

Waar de twee JO7-teams volledig actief zijn op het Bevelandse dorp, daar heeft men voor de oudere jeugd een samenwerking met vierdeklasser v.v. Kapelle. “Dat was ook noodzakelijk om iedereen een beetje op niveau en in de eigen leeftijdscategorie te laten voetballen. Voor de ontwikkeling van jeugd is het niet wenselijk om te grote leeftijdsverschillen in een jeugdelftal te hebben. Dat houdt de ontwikkeling van voetballers tegen en is bovendien ook voor het plezier niet altijd optimaal. Dus daarom hebben we voor die samenwerking gekozen.”

Met de twee jongste jeugdteams op het eigen dorp merkt Paauwe ook dat er weer wat meer reuring ontstaat op het voetbalveld. “Je ziet dat de kinderen elkaar prima weten te vinden, ze mengen zich goed met elkaar en ook zien we dat we de ouders steeds meer meekrijgen. Dat is ook belangrijk, want je kunt op een vereniging nooit voldoende vrijwilligers hebben. En het is ook voornaam dat ouders de hobby van hun kinderen ondersteunen. Als dat er niet is, dan wordt het een lastig verhaal. In het verleden zagen we een afnamen van leden en waren we bij de senioren onder neer genoodzaakt om uit het standaardvoetbal te stappen. Daar hebben we nu nog twee teams die op een lager niveau actief zijn. Maar om als vereniging te overleven, dan is de aanwezigheid van jeugd essentieel. Daar is iedereen zich van bewust en daar investeren we ook in. Een jaar of twintig geleden waren er nog een stuk meer verenigingen op het dorp, maar dat is niet meer het geval. De muziekvereniging heeft het moeilijk, de tennisvereniging moet aanpoten en dat geldt ook bij ons hier op de voetbal. Het zijn in mijn ogen wel mooie ontmoetingsplaatsen voor dorpelingen en dus moeten we er alles aan doen om die in stand te houden.”

Paauwe was in het verleden zelf onder meer actief als speler en leider bij het eerste elftal, bij het tweede team en als bestuurslid. Inmiddels heeft hij na een inactieve periode de draad dus bij de jeugd weer opgepakt. “Ik ben er een aantal jaar tussenuit geweest, maar doordat mijn eigen zoons gingen voetballen raak je er automatisch weer bij betrokken. En dat is nog puur spelplezier wat zijn beleven. Dat verdient ook in mijn ogen optimale ondersteuning en daar zet ik me dan, gelukkig ook met ondersteuning van een hoop welwillende vrijwilligers en ouders, nu met volle overgave voor in en dat begint zeker vruchten af te werpen. Het gaat nog een hele tijd duren natuurlijk, maar het is wel de insteek. In het verleden is getracht om heel lang het standaardelftal in stand te houden. Dat is niet gelukt, dus nu doen we het andersom en starten we helemaal van onderaf bij de jeugd.”

Klik op vv Hansweertse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Hansweertse Boys voor meer informatie over de club.

Corné de Jonge hoopt met Luctor Heinkenszand voor promotie te strijden

Vol ambitie, zo mag Luctor Heinkenszand elk seizoen opnieuw weer worden omschreven. De afgelopen jaren won het steevast een periodetitel en strandde het telkenmale in de jacht op de felbegeerde promotie. Ook dit seizoen is volgens aanvaller Corné de Jonge de doelstelling ongewijzigd.

“We zijn in het tussenseizoen best een aantal spelers verloren en dat waren zeker niet de minsten.

Daan Schouw is overgestapt naar Kloetinge, Kevin van Iersel en Nicky Vermeulen kozen beiden voor DwO’15. Demy Kole speelt nu bij competitiegenoot ‘s-Heer Arendskerke, Rick de Punder is bij SSV’5 in een lager team gaan spelen en Jaap Esser is gestopt. Dat is een behoorlijk rijtje spelers die de afgelopen jaren een bepalende rol speelden in het elftal. Dat moeten we nu op een andere manier zien op te vangen, al biedt het ook volop kansen voor andere jongens om nu te laten zien wat ze in hun mars hebben.”

Ook kregen De Jonge en zijn ploeggenoten te maken met een trainerswissel. Erwin van der Woerdt is de vervanger van Giovanni Siereveld die naar Kloetinge O23 vertrok. De selectie werd van buitenaf en vanuit eigen gelederen aangevuld. Huub Wolters kwam over van Kloetinge, Joost Platschorre van JVOZ. Uit eigen jeugd kwam Luca Nagtzaam, terwijl Quinten Kaat en Jur van de Berg vanuit een lager elftal erbij zijn gekomen. In de breedte zijn we er qua ervaring niet sterker op geworden, maar de basis is competitief genoeg om opnieuw een gooi te willen doen naar minimaal een periodetitel.”

Elk seizoen zat Luctor Heinkenszand er aan het eind van de rit dichtbij, maar het lukte de afgelopen vijf jaar niet om te promoveren naar de tweede klasse. “Elke keer was er wel iets waardoor het lukte. Dan was het corona dat ons nekte, twee jaar terug gingen we onverwacht in de finale onderuit tegen RCS en vorig seizoen was het na een slechte wedstrijd gebeurd. Het is steeds ‘net niet’ en daar baal ik ontzettend van. We voetbalden goed, scoorden veel en als het dan steeds niet lukt is dat best wel frustrerend. Zeker ook omdat je nu de wetenschap hebt dat we misschien wel al in een veredelde tweede klasse spelen nu. Er zijn zoveel degradanten erbij gekomen dat het een ongekend sterke klasse is, waar je niet zomaar even periodekampioen wordt. Bij de eerste negen ploegen zitten zes voormalig tweedeklassers en daarin draaien we prima mee. Alles zit enorm dicht bij elkaar en laat zien dat we momenteel uitstekend mee kunnen op dit niveau.”

De 27-jarige flankaanvaller is van mening dat ze dit seizoen laten zien, zeker tegen de beter voetballende ploegen, dat ze prima mee kunnen doen. “Al had er op sommige momenten nog wel meer ingezeten. Ook als ik naar mezelf kijk, dan vind ik dat het beter had gemoeten. Ik moet nog veel bepalender kunnen zijn. Met acties, assists en doelpunten. Elk jaar pik ik die mee, maar nu loopt dat nog niet zoals ik gewend ben. Gelukkig is Rick Olierhoek aan een ongekend seizoen bezig en schiet aardig met scherp, dus dat scheelt een hoop. Vorig seizoen had ik na de winter tien doelpunten op mijn naam, een aantal dat ik minimaal opnieuw wil halen en het liefst nog een paar meer.”

De Jonge, die een drukke baan heeft als makelaar van bedrijfsvastgoed, kan bij Luctor op het trainingsveld en tijdens de wedstrijden prima zijn energie kwijt. “Het is voor mij ideaal om te ‘ontladen’ na een drukke werkdag. Ik geef altijd mijn hele ziel en zaligheid en doe er alles aan om het maximale eruit te halen. Hopelijk is dat opnieuw een periode. En dat we het dan eindelijk wel een keer kunnen afmaken, dat zou geweldig zijn.”

Klik op Luctor Heinkenszand voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Luctor Heinkenszand voor meer informatie over de club.

 

‘Eerst hard werken, daarna een pilsje’

0

Hij is voor zijn werk al jarenlang actief in de bouw, dus toen ze bij de voetbal iemand zochten om het onderhoud van het sportpark op zich te nemen, wisten ze Tonny Haverkamp bij NSV snel genoeg te vinden. En gelukkig zag de oud-jeugdvoetballer van RSV, dat zelf ook wel zitten. “Eerst de handjes uit de mouwen, daarna samen een pilsje drinken.”

Want hard werken, dat is het, lacht de 58-jarige Haverkamp. “Op maandagmorgen en woensdagavond is er een groenploeg van vaak een man of vijf, die het snoeiwerk doet en eigenlijk alles wat groen betreft rondom het sportpark onderhoudt. Gewoon om het park netjes te maken én te houden.” Dat laatste, lukt best aardig. “We krijgen veel complimenten van andere clubs, dat het er mooi bij ligt. Daar zijn we trots op! ” Maar dat doet hij dus zeker niet alleen. “De gehele ploeg bestaat uit ongeveer achttien vrijwilligers.”

Vriendengroep

Haverkamp, die op zijn achtste begon met voetballen bij RSV, is sinds ongeveer tien jaar verantwoordelijk voor het onderhoud. Geboren in de gemeente Rucphen, raakte hij in Nispen verzeild. “Het is ons kent ons, dus ze weten waar je kundig in bent. Dan word je vanzelf benaderd. Ik ben al jaren werkzaam bij een woningcorporatie, maar heb jarenlang in de bouw gewerkt als timmerman.” Als voetballer kwam hij niet verder dan de jeugd, maar als vrijwilliger, scoort Haverkamp nu dus alsnog. “Het staat er allemaal strak en netjes bij!” En heel gek, is dat ook niet. “We hebben een vaste ploeg om de velden te maaien. Het is inmiddels ook echt een vriendengroep geworden.” Ooit begonnen met het aanpakken van de kleedkamers. “Daarna hebben we weer gespaard en is de kantine gekomen.” Net als de keuken en de entree van het complex. “Nu richten we ons op het verduurzamen. Muren isoleren en over twee jaar het dak.” En daarna? “Is de hoofdtribune aan de beurt. Voor het nodige schilderwerk!”

In het zonnetje

Het klinkt allemaal veel, maar valt volgens Haverkamp best mee. “Iedereen kent elkaar. Dus als je vraagt: ‘Heb je tijd?’ Dan komen ze!” Want, zo vertelt hij. “In het dorpje Nispen, hebben heel veel mensen een hart voor de club.” Net als hijzelf. “Ik woon bijna in de straat. Kom altijd op het fietsje.” Een vriendenclub, die weet waar ze voor staan. Met vrijwilligers die zo nu en dan in het zonnetje worden gezet. “Tijdens de vrijwilligersavond.” Gewoon als dank. Bijvoorbeeld voor het helpen bij het plaatsen van de nieuwe pannakooi en het aangelegde speeltuintje. “We hebben het kunstgras laten doen, maar het grondwerk en de keerwanden, deden we zelf”, vertelt Haverkamp. “Als club zijn we heel tevreden met het resultaat! Er wordt ook nu al veel gebruik van gemaakt.” Het is de voldoening, die hem als vrijwilliger en bestuurslid genoeg energie geeft om door te blijven gaan. “Zolang ik het kan, en het leuk is, blijf ik het doen. Ze hebben vanuit het bestuur al gevraagd of ik mijn termijn met drie jaar wil verlengen. Daar heb ik volmondig ‘ja’ op gezegd!”

Klik hier voor meer informatie over NSV Nispen
Klik hier voor meer artikelen over NSV Nispen

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.