Home Blog Pagina 101

Doelman Bastian Spriel geniet van het voetballen in de regio bij HSSC’61

Veel supporters, beladen potjes en derby’s. Het zijn de wedstrijden die het amateurvoetbal leuk maken. Er wordt niet altijd geweldig gevoetbald, maar de beleving is er altijd. Vindt ook HSSC’61-doelman Bastian Spriel (25) ,,Het voetbal leeft hier echt’’.

Spriel begon op zijn achtste met keepen. Het zat al in zijn genen, want ook zijn vader was keeper. Hoewel zijn vader ook nog wel eens opdook in de spits. Dat doet hij overigens nog steeds, want zijn vader speelt in ‘Het ouwe lullenteam’. Dat is ook het elftal waar Spriel zelf meedoet als voetballer om tijdens de zomerstop een beetje in beweging te blijven. De 25-jarige doelman is goed met zijn voeten en houdt het team op de been met zijn coaching. In de één op één is hij sterk en in een goede flow pakt hij alles wat op hem af komt. Al heeft hij naar eigen zeggen ook nog genoeg verbeterpunten. ,,Vooral de hoge ballen en afstandsschoten zijn ontwikkelpunten’’.

Hort en stoot

De sluitpost heeft er in zijn nog jonge loopbaan al een aantal clubs op zitten. In de jeugd speelde hij altijd bij Vriendenschaar. Via vier jaar bij Brederodes in de tweede klasse, vertrok hij naar Deltasport in Houten, om vervolgens terug te keren bij Vriendenschaar in het derde elftal. Dat ging niet zonder hort of stoot, want bij Deltasport raakte hij in zijn tweede jaar zwaar geblesseerd. Hij scheurde zijn buitenste meniscus af, tijdens een potje voetballen in de zomerstop met het team van zijn vader. Op het moment dat hij weer fit geraakte, had Deltasport alle elftallen reeds voorzien van een keeper. ,,Dat was lastig, ik raakte het plezier kwijt, terwijl ik tot nog toe altijd eerste keeper was bij een tweede- of derdeklasser’’, vertelt Spriel.

Extra beleving

Hij vertrok naar zijn jeugdclub Vriendenschaar en ging daar met vrienden voetballen. Het plezier vond hij ook terug. Dat plezier bracht hem zo ver dat hij het weer wilde proberen in een eerste elftal, dat werd HSSC. ,,Ik heb het hier goed naar mijn zin’’, zegt de doelman. ,,In deze regio ken ik veel andere clubs, het zijn allemaal kleine dorpjes hun eigen vereniging, dat is gewoon mooi’’, aldus de meevoetballende goalie. Hij merkt dat dit stuk voor stuk verenigingen zijn met eigen vrijwilligers. ,,De mensen doen veel voor de club en het voetbal leeft hier echt’’, benadrukt hij. Er komen veel mensen kijken bij de wedstrijden, en dat is iets waar de doelman echt van kan genieten. ,,Het brengt een extra beleving met zich mee’’.

Nieuwe uitdaging

Dus is hij blij dat hij de stap naar HSSC heeft gezet. ,,Ik wilde graag weer eerste keeper worden en ik was klaar voor een nieuwe uitdaging’’, zegt Spriel. Hij had namelijk ook voor Vriendenschaar kunnen kiezen, waar ze hem ook als eerste doelman wilde hebben. ,,Toch koos ik voor deze uitdaging, het was iets nieuws en HSSC zag er goed uit vanaf de buitenkant. Het voelde goed’’.

Bij de club uit Hei- en Boeicop is hij goed begonnen. ,,Ik denk dat ik wel veel punten pak’’, meent Spriel. Al heeft hij dat nog niet genoeg gedaan, want de vereniging is nog niet zeker van handhaving. Met de zware degradatieregeling speel je voor promotie of vecht je tegen degradatie. Het is namelijk zo dat de helft van de competitie degradeert naar de vijfde klasse. ,,We moeten de rust bewaren en niet in paniek raken’’, beseft Spriel zich. ,,En het is heel simpel, maar we moeten gewoon zo veel mogelijk punten pakken’’, zegt hij.

Klik op HSSC’61 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op HSSC’61 voor meer informatie over de club.

Van Haaften houdt zichzelf bezig bij de voetbalvereniging

De 71-jarige vrijwilliger heeft een echt hart voor de club. Zelfs zijn achternaam is hetzelfde als de voetbalvereniging waar hij opgroeide en intussen al zestig jaar lid van is. Drie keer in de week zet hij zich in voor VV Haaften. ,,Dan weet ik tenminste wanneer het maandag, woensdag of vrijdag is’’.

Opruimen, schilderen, renoveren en vernieuwen. Siem van Haaften en de rest van de onderhoudsploeg van Haaften pakken alles aan op Sportpark Elzenbos. Op maandag pakken ze de grote hap. De ploeg ruimt alle zooi van het afgelopen weekend op en zet alles weer op de juiste plek. Als er een deur kapot is wordt deze gerepareerd en als de commissiekamer geschilderd moet worden, pakken ze dat aan. De vereniging heeft ook 72 nieuwe zonnepanelen geplaatst. Dit is uitbesteed en was dus geen klusje voor de mannen van de onderhoudsploeg.

Mooi spul

Ook het nieuwe kunstgrasveld had er niet gelegen zonder de vrijwilligers van VV Haaften. Het oude veld van de vereniging moest namelijk eerst gesloopt worden. De vangnetten en doelen moesten naar de grond gehaald worden. ,,Daar zijn we ruim twee maanden mee bezig geweest’’, vertelt Siem. Hij is dan ook zeker trots op het nieuwe veld: ,,Dat is mooi spul’’, aldus Siem. Wat ook mooi spul wordt, is de massagekamer. Siem gaat samen met zijn compagnons van de onderhoudsploeg de massagekamer aanpakken. NL Doet heeft een bedrag beschikbaar gesteld voor de voetbalvereniging. Van dat geld gaat Haaften de massagekamer renoveren.

Siem is blij dat hij op maandag, woensdag en vrijdag bezig kan zijn op de vereniging. Hij doet het al een jaartje of negen. ,,Dan weet ik tenminste wanneer het maandag, woensdag of vrijdag is’’, grapt hij. Het houdt hem bezig. ,,Sinds ik in de vut zit, is het een mooie bezigheid om doordeweeks te doen’’. Hij doet het samen met zeven á acht andere vrijwilligers. ,,We beginnen met een bakje koffie en gaan dan in een rustig tempo aan de slag. We zijn tenslotte allemaal op leeftijd’’, beschrijft Siem. En natuurlijk is de voetballiefhebber ook op zaterdag aanwezig om naar het eerste elftal te kijken. Bij de zaterdag hoort ook af en toe een bestuurskamerdienst, al is dat volgens Siem een stuk minder werk dan vroeger. ,,Nu gaat alles al via de telefoon en hoeven mensen niet meer langs te komen’’, baalt Siem, want vroeger ging dat een stuk persoonlijker en kwam iedereen even langs voor een bakkie.

Verkering

Vroeger was sowieso alles anders, want toen was Siem ook nog voetballer. Hij speelde lange tijd als aanvaller, tot hij verhuisde naar het middenveld. Hij speelde daar aan de rechterkant. Hij brak nooit helemaal door in het eerste elftal. Dat kwam door de liefde. Hij kreeg verkering met een dame uit Zuid-Limburg. Hierdoor was hij om het weekend in het zuiden van Nederland en was zijn kans op het eerste elftal verkeken, weet ook Siem. ,,Ik zat er op dat moment dicht bij, maar de liefde had andere plannen. Ik heb overigens nooit spijt gehad van deze keuze’’.

Voetbalfamilie

Dankzij die keuze heeft hij twee dochters gekregen. Het heeft hem een voetbalfamilie opgeleverd. Iedere twee weken zit te familie in De Kuip om naar hun favoriete voetbalclub te kijken. Ook zijn kleindochter gaat dan mee. Siem heeft ook een klein zoon, maar die heeft volgens hem voor de verkeerde club gekozen. ,,Ik mag het niet uitspreken’’, zegt Siem. Welke club de kleinzoon van Siem wel goed heeft uitgekozen, is VV Haaften. Alle drie zijn kleinkinderen spelen voor de plaatselijke VV. Net als hun moeders dat vroeger hebben gedaan. Bij dat elftal, dames 1, is Siem ook dertien jaar lang de leider geweest. ,,Voetballen zit in ons bloed’’, zegt Siem.

Klik op Haaften voor meer artikelen over de club.
Klik op Haaften voor meer informatie over de club.

Michael Soepnel niet meer weg te denken uit centrum WNC

De 26-jarige Micheal Soepnel kwam op 19-jarige leeftijd van Vriendenschaar naar WNC Waardenburg. Hij mocht verkassen van de derde naar de eerste klasse en liet direct zien dat hij zich staande kon houden. Wat een grote stap leek, was voor de sterke centrale verdediger geen enkel probleem.

Via Vriendenschaar belandde hij bij WNC. Soepnel speelde in de jeugd van FC Utrecht met Jesse Lammers, wie vervolgens bij FC Lienden belandde en daarna naar WNC vertrok. Zijn oude teamgenoot vroeg hem om aan te sluiten bij de Waardenburgse formatie. Cor Prein, zijn trainer, gaf hem de kans. Hij speelde gelijk als basisspeler en doet dat nog steeds onder hoofdtrainer Prein. Ook volgend jaar, want zijn contract is opnieuw verlengd. ,,Ik heb het altijd naar mijn zin gehad, en ook met mijn trainer heb ik een hele goede band’’, vertelt Soepnel. ,,We weten elkaar weleens gek te maken’’, zegt Soepnel over de relatie met zijn trainer, waar hij al zeven seizoenen onder speelt. ,,We kennen elkaar inmiddels door en door en weten precies wat we aan elkaar hebben’’.

Klein dorp

WNC kent een vaste kern van jongens die al vijf á zes jaar bij de club spelen. Het is een grote mix van jongens uit Den Bosch, Rosmalen en Culemborg. Een groep van tien jongens speelt al vijf jaar met elkaar samen. ,,De vaste kern is overal bij’’, vervolgt Soepnel. ,,We hebben een leuk groepje’’. Het mag van de 26-jarige verdediger alleen wel wat drukker zijn in de kantine, al zal de vereniging dat nooit echt krijgen, aangezien het een klein dorp is, weet ook Soepnel.

Hij speelde zelfs een jaar met WNC in de vierde divisie, en nog steeds leeft de ambitie om dat nog een keer mee te maken. ,,Dat was het grootste hoogtepunt van mijn tijd bij WNC’’, beschrijft Soepnel. ,,Het leeft meer, je wordt iedere week uitgedaagd en moet keer op keer alles van jezelf geven. Dat was heel leuk om mee te maken’’, aldus de verdediger. Ook dit seizoen doet de ploeg uit Waardenburg weer mee om de bovenste plekken en maakt het kans op promotie. ,,Het zou een mooie stap zijn voor ons allemaal’’, weet hij. Iedereen bij WNC heeft de wens om te promoveren en wil het liefst zo snel mogelijk naar de vierde divisie. ,,We hebben het zelf in de hand’’, voegt de centrumspeler toe.

IJzersterk duo

De inmiddels ervaren voetballer speelt al jaren in het centrum en is niet meer weg te denken uit de ploeg van Cor Prein. Hij vormt het centrale duo samen met Roman Rahmani. Een ijzersterk duo dat goed op elkaar is ingespeeld. ,,Ik ben zelf heel voetballend als verdediger. Aan de bal liggen mijn kwaliteiten en vind ik ook het leukste’’, vertelt Soepnel. ,,Roman lost het verdedigend vaak op, want dat is niet mijn hobby, maar hoort er natuurlijk bij. Zo vullen we elkaar goed aan’’, zegt hij. Soepnel mag zijn handen dichtknijpen met de sterke Rahmani aan zijn zijde. ,,Roman is een echte verdediger’’. Met dit centrale duo gaat WNC er alles aan doen om de nacompetitie te winnen en te promoveren naar het vijfde niveau van Nederland.

WNC komt op dit moment uit in de eerste klasse E en zit in de competitie met RBC Roosendaal, de club die in 2011 failliet raakte en helemaal opnieuw moest beginnen in het amateurvoetbal. Het stadion is blijven staan en is nog altijd de thuisbasis voor de voetbalclub uit Roosendaal. Deze ploeg staat op dit moment, na een eerdere promotie van vorig jaar, bovenaan in 1E en is niet meer in te halen. WNC strijd samen met Emplina, de ploeg die ook vorig jaar promoveerde uit de tweede klasse, voor de tweede plek.

Klik op WNC voor het laatste artikel over de club.
Klik op WNC voor meer informatie over de club.

Kersbergen is de duizendpoot van Lekvogels

Studie in Manchester, afstuderen bij de KNVB en FC Utrecht, jeugdtrainster, jeugdbestuurslid en spits van vrouwen 1. De 22-jarige Marcha Kersbergen doet het allemaal. De studente sportmarketing aan de Hogeschool van Rotterdam zit vol ambitie en zet zich graag in voor Lekvogels. In dit interview maken we kennis met de creatieve duizendpoot.

Eerder rondde ze een MBO Toerisme af, omdat ze gek is van taal en cultuur. Maar iets waar haar hart écht sneller van gaat kloppen is voetballen. Het liefst gaat de 22-jarige spits dan ook later aan de slag in de voetbalwereld, zoals ze dat op dit moment doet tijdens haar afstudeerstage bij de KNVB. ,,Ik zou het heel leuk vinden om door te groeien bij de KNVB. Bij een BVO (betaald voetbal organisatie) lijkt me ook super gaaf. Dat heb ik eerder ervaren tijdens mijn stage bij FC Utrecht’’, beschrijft Marcha.

MO17

Ook voor haar vereniging Lekvogels zet ze zich hard in. Ze zit in het jeugdbestuur voor het vrouwen voetbal en traint het meiden elftal onder zeventien jaar. ,,Ik vang de meiden op die graag bij Lekvogels willen voetballen’’, zegt Marcha. Ze verwijst de nieuwe meiden door naar de trainster van het elftal waar ze in komen voetballen. Het grappige is dat ze zelf ook trainster is van de MO17 en de meiden zelf onder haar hoede krijgt. De meiden van MO17 trainen twee keer per week. Marcha is er zelf alleen op woensdag bij, want de andere dag van training moet ze zelf aan de bak, en op zaterdag komt het vaak niet goed uit met haar eigen wedstrijd. ,,Dit seizoen is het nog niet gelukt om erbij te zijn’’, aldus Marcha.

Verrekte hamstring

In haar eigen wedstrijden speelt ze als spits en is ze dus verantwoordelijk voor het maken van doelpunten. Dit seizoen is het vrouwenelftal van Lekvogels goed bezig in de competitie. In de vijfde klasse doet het elftal mee om de bovenste plekken. Marcha kampte na de winterstop wel met een verrekte hamstring en was hierdoor een tijdje uitgeschakeld. ,,Dat is echt vreselijk’’, ervaart Marcha. ,,Ik wil altijd negentig minuten spelen en het team helpen. Al doen ze het zonder mij ook echt goed’’. Gelukkig is haar hamstring nu sterker geworden en is ze weer fit geraakt om wedstrijden te spelen.

Marcha speelt al vijf jaar in het eerste elftal van Lekvogels. Daarvoor zat ze bij het hoog aangeschreven SteDoCo. ,,We speelden in de hoofdklasse, wat toen het hoogste niveau meidenvoetbal was. Het was heel serieus en echt een goed niveau. Het is jammer dat ze er nu mee gestopt zijn’’, vertelt Marcha, die zelf een half jaar eerder vertrok, omdat ze niet drie keer in de week kon trainen en daardoor niet zou spelen. Na een periode van vijf jaar, verkaste ze weer naar Lekvogels, waar ze ook al vandaan kwam voordat ze naar SteDoCo ging.

Manchester

Een andere club waar ze heeft gespeeld, zat in Engeland. Manchester, wel te verstaan. Bij de University van Manchester sloot ze aan bij het tweede dameselftal van de school. Ze deed daarvoor eerst wat selectietrainingen en kon vervolgens vier maanden vlammen voor haar universiteit. ,,Het was een hele gave ervaring. Het voetbal is wat harder, ofzo’’, beschrijft ze. Wat haar avontuur in Engeland vooral bijzonder maakte, waren de wedstrijden tegen andere scholen in Liverpool en Leeds. ,,Dat was echt tof’’.

Sinds de winter is ze weer terug bij haar jeugdclub Lekvogels. Het is de vereniging waar ook haar vader Gert en broer Lars actief zijn. Gert is scheidsrechter op de vereniging en Lars speelt in het prestatieve derde elftal van Lekvogels. ,,Lekvogels zit in de familie’’, sluit Marcha af.

Klik op Lekvogels voor het laatste artikel over de club.
Klik op Lekvogels voor meer informatie over de club.

Matthijs, Thijmen en Henk zoeken teamgenoten

FC Heron, het G-team van VV Vianen zoekt nieuwe teamspelers. Matthijs (19), Thijmen (18) en Henk (15) vormen de driekoppige selectie van het team en zijn hard op zoek naar spelers die hun kleine elftal kunnen versterken. We maken kennis met het elftal en spreken daarom met Ruth, de moeder van Henk.

,,Meedoen is belangrijker dan winnen’’, begint Ruth, één van de initiatiefnemers van FC Heron. Zo noemen de jongens van VV Vianen zichzelf. ,,Natuurlijk is winnen leuk, daar streven we ook naar. Maar het belangrijkste is dat iedereen mee kan doen’’. Matthijs, Thijmen en Henk speelden eerst alle drie bij een andere club uit de omgeving. Matthijs en Thijmen kwamen daar allebei niet aan spelen toe, omdat ze daar fysiek niet goed genoeg voor bevonden werden. ,,Ik vond dat zielig voor Matthijs en Thijmen’’, aldus Ruth. ,,Op een gegeven moment is het ook gewoon klaar. Het raakte mij’’, vervolgt ze. Het G-team van die vereniging viel uit elkaar en de jongens begonnen een eigen elftal bij VV Vianen. FC Heron is geboren. ,,Ik heb natuurlijk helemaal geen verstand van voetballen, maar het organiseren wel. Dus heb ik samen met andere voetbalmoeder Francis het G-team binnen Vianen opgezet’’.

Dribbelen, passen en schieten

In december begonnen ze met het elftal. Iedere zaterdag trainen de jongens met elkaar. De vader van Henk, die dezelfde naam draagt, traint iedere week de enthousiaste voetballers. Ze beginnen meestal met het lopen van rondjes om het veld. Ze schieten op doel, dribbelen om pionnen en passen en trappen naar elkaar. ,,Het mooie van de trainingen is dat ze mogen doen wat ze zelf willen. Als ze langer door willen trainen mag dat, en als ze willen stoppen mag dat ook.

Keeper Henk

Henk, de zoon van Ruth en Henk, is keeper. Ook hij zat niet helemaal op de juiste plek bij de andere verenging. Hij speelde veel met de jongere kinderen mee. Hij was daar keeper, middenvelder en aanvaller te gelijk volgens zijn moeder. Bij VV Vianen kunnen ze iedere zaterdag doen wat ze het liefste doen, voetballen. Op de woensdag krijgt Henk ook nog keeperstraining van trainer Hans. Een extra training voor de jonge Henk om het keepersvak steeds beter te leren kennen.

Promotie

De voetbalmoeders Ruth en Francis zijn druk bezig om spelers te werven voor het voetbalelftal van Matthijs, Thijmen en Henk. Via verschillende instanties, sociale media, ziekenhuizen, scholen en flyers in brievenbussen proberen de initiatiefnemers nieuwe spelers enthousiast te maken voor het voetballen bij FC Heron. De jongens vinden het trainen namelijk leuk om te doen, maar met drie spelers kun je geen partijtjes spelen.

Om die reden zijn Ruth en Francis bezig met het organiseren van een training met één van de jeugdelftallen van VV Vianen. ,,De jongens willen graag wat meer medespelers om zich heen’’, zegt Ruth. ,,We hopen heel erg dat een keer mag. We zijn druk bezig met het prikken van een datum’’, aldus Ruth. Het is mooi om te zien dat iedereen bij VV Vianen graag meedenkt met het elftal van de jonge voetballers. ,,Het is echt een warm bad’’, zegt Ruth. ,,Iedereen is welkom en wilt graag meewerken met ons. Ook hun trainer, de vader van Henk, denkt mee met de jongens. Je komt thuis bij Vianen en het is heel huiselijk hier. Je wordt met open armen ontvangen bij VV Vianen. Daar is ook ons logo van gemaakt’’, beschrijft Ruth.

Als je je aan wilt melden bij het G-team van VV Vianen, kan dat op de website van de vereniging onder het ‘FC Heron’ menu. Hier kun je een formulier invullen om mee te spelen met Matthijs, Thijmen en Henk. Ze zouden het super leuk vinden.

Klik op Vianen voor het laatste artikel over de club.
Klik op Vianen voor meer informatie over de club.

Brederodes kent verbinder tussen verdediging en aanval met Tim Diks

Tim Diks, een veelbelovende voetballer bij VV Brederodes, is op 21-jarige leeftijd de reserve-aanvoerder en het aanspeelpunt op het middenveld. Na het uit elkaar vallen van een groot gedeelte van de selectie, kent de ploeg van Bryan Simons een hele jonge selectie. Vandaag gaan we met de creatieve middenvelder in gesprek.

,,Tim is één van onze creatiefste spelers en is ondanks zijn jonge leeftijd al reserve-aanvoerder’’, aldus Brederodes-coach Bryan Simons. ,,Dat is inderdaad best jong,’’ erkent Diks. ,,Maar ik heb vorig seizoen veel speelminuten gekregen en laten zien wat ik waard ben. Ik denk dat ik heb laten zien dat ik wellicht iets meer ervaren ben dan de rest’’. Ook zijn leiderschapskwaliteiten en balans op het middenveld zorgen ervoor dat hij deze positie heeft verdiend, vooral in een team dat voornamelijk bestaat uit jonge voetballers.

Aanspeelpunt

Met zijn kenmerkende stijl beschrijft Diks zichzelf als een creatieve speler die altijd op zoek is naar de voetballende oplossing. ,,Ik zal nooit de bal blind weg schieten’’, zegt hij vastberaden. Als een middenvelder op de ‘6’ positie, fungeert hij als de verbindende schakel tussen verdediging en aanval. Zijn teamgenoten kunnen altijd op hem rekenen als aanspeelpunt om het spel voort te zetten en de bal vooruit de zoeken. ,,Ik probeer altijd de bal vooruit te spelen’’, aldus Diks.

Gevarenzone

Brederodes begeeft zich op dit moment in de gevarenzone. Met de sterke degradatieregeling van dit jaar moet de vereniging vrezen voor hun plek in de vierde klasse. ,,Vorig jaar ging het bergafwaarts, we verloren heel veel en het geloof in de groep was weg’’, vindt Diks, die wel merkt dat het geloof weer een beetje terugkomt in de groep. ,,Na de winter zijn we goed bezig. We willen met zijn allen vechten voor handhaving’’. Wat hij ook weet is dat Brederodes echt moet werken om erin te blijven. ,,Dan heb ik er nog wel vertrouwen in’’, meent de reserve-aanvoerder.

Stappen

Ook buiten het veld heeft Diks een goede verhouding met zijn teamgenoten. Het zijn namelijk niet alleen de jongens waar hij drie dagen in de week mee op het voetbalveld staat, maar ook zijn vrienden die hij naast het voetballen zien. ,,Het is een hele goede en leuke groep jongens’’, benadrukt hij. Na de wedstrijden blijven ze vaak hangen in de kantine, om daarna bij iemand thuis te chillen of de stad in de duiken om te stappen in Utrecht.

Uitstapje

Diks is duidelijk op zijn plek bij Brederodes. Het is de vereniging waar hij op is gegroeid en door is gebroken in het eerste elftal. Hij maakte tussendoor één uitstapje, naar Hercules. ,,Ik ben één keer weggeweest. Ik wilde hogerop en kon naar Hercules, dus koos ik daarvoor’’, blikt de full-time wijnkoerier terug. Zijn avontuur duurde echter maar één jaar. ,,Het was in de onder veertien en ik had veel last van groeipijn. Ik speelde af en toe een wedstrijd, maar was over het algemeen meer bezig met mijn herstel. Op een gegeven moment vond ik dat niet meer leuk en wilde ik terug naar mijn vrienden bij Brederodes’’, beschrijft Diks. De groeispurt van Diks is niet voor niks geweest, want de verdedigende middenvelder groeide tot wel 1,93. Best lang voor een middenvelder, vindt ook Diks. ,,Ik ben een beetje een type Busquets’’.

Hij geniet er nu van om in het eerste elftal van het dorp te spelen, maar zou het ook interessant vinden mochten er clubs zijn die zich in de toekomst zullen melden. ,,Ik zou het wel heel leuk vinden als er iets komt’’, zegt Diks over zijn toekomst in het amateurvoetbal.

Bron foto’s: Micha Nijveen

Klik op Brederodes voor het laatste artikel over de club.
Klik op Brederodes voor meer informatie over de club.

Danny Bijl over bijna twintig seizoenen ASH Hellouw

De 34-jarige aanvallend ingestelde Danny Bijl zit al bijna twee decennia bij de eerste selectie van de vereniging aan de Korfgraaf in Hellouw. Op zijn vijftiende sloot hij aan en is daar nooit meer weggegaan. Het kampioenschap en de mooie campagnes in nacompetities geven zijn carrière kleur. VoetbalJournaal ging met de ASH-aanvoerder in gesprek.

Hij maakte veel goals voor de voetbalvereniging uit Hellouw, scoorde maar liefst tien hattricks gedurende zijn carrière en wist met trainer Gerrit Molenaar het kampioenschap in de vierde klasse af te dwingen. Het zijn de mooie momenten die zijn ASH-leven glans geven. Waar hij natuurlijk ook dieptepunten heeft gekend met meerdere degradaties en tegenslagen, kijkt hij vooral terug op de mooie momenten uit zijn voetballeven.

In het seizoen 2010/2011 werd hij onder trainer Gerrit Molenaar kampioen in de vierde klasse. ,,Dat is wel het grootste hoogtepunt uit mijn tijd bij ASH’’, vertelt Bijl. Ook de promotie uit het seizoen 2014/15 was een hoogtepunt, deze keer ging de ploeg via de nacompetitie een niveau hoger voetballen. Een persoonlijk lichtpunt uit zijn lange voetbalcarrière was de hattrick tegen Herovina in 2013. ASH won met 0-3 op bezoek in Herwijnen.

Twintig jaar geleden stoomde hij vol energie door naar het eerste elftal. Samen met voetbalmaatje Luuk van Noord mocht hij na de winterstop van dat seizoen aansluiten bij de selectie. ,,Zo gaat dat hè, bij een dorpsclub. Als je een beetje kan ballen, word je doorgeschoven’’, beschrijft de ASH-scherpschutter. Of hij volgend jaar op gaat voor zijn twintigste seizoen in ASH 1 en op jacht gaat naar meer hoogtepunten, is nog de vraag. ,,Ik ben erg aan het twijfelen. Het gaat allemaal wat moeizamer en mijn benen doen niet altijd meer wat mijn hoofd wil. Al kan ik met mijn ervaring nog wel van waarde zijn voor het team. We gaan het wel zien’’, aldus de ervaren Bijl.

Klik op ASH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op ASH voor meer informatie over de club.

Investering in de jeugd en op jacht naar Eredivisie

ZVG/Cagemax is hard op weg om kampioen van de eerste divisie te worden. In een interview met voorzitter Johnny Wijnbelt vertelt hij over het beleid van de zaalvoetbalvereniging en hun weg naar het kampioenschap. ,,We zijn lekker bezig’’.

Het is niet alleen het eerste elftal van ZVG dat goed draait. Ook is de vereniging bezig met de jeugd. Met een project genaamd AJB (Alleen jij bepaalt) werkt men samen met scholen zoals De Windroos en het Omnia College om de jongeren actief te houden. ,,In tijden waarin jongeren vooral binnen zitten te gamen is dit heel belangrijk. Het prestatieve waar wij naar streven bij onze eerste elftallen is bij de jeugd nog niet belangrijk. Ze moeten het vooral leuk hebben’’, zegt de organisatie van AJB. De één is natuurlijk beter dan de ander, maar het gaat om het opleiden en het ontwikkelen van een bepaalde discipline’’, aldus voorzitter Wijnbelt over het nieuwe project.

Daarnaast is het ook voordelig als er grote talenten later door kunnen stromen naar het eerste elftal. Want, hoe hoger het eerste komt te spelen, des te meer zullen ze afhankelijk zijn van goede doorstroom uit de jeugd en een goede bezetting van spelers. Dat komt volgens de ZVG-voorzitter wel goed. ,,We zijn lekker bezig’’. Het eerste elftal is namelijk hard op weg om de zaalvoetbal Eredivisie te bereiken. Als ZVG kampioen wordt, promoveert het naar het hoogste niveau van Nederland. In de Eredivisie speel je twaalf wedstrijden voor de winterstop. Dan wordt de balans opgemaakt en wordt de competitie verdeeld in een kampioenspoule en een degradatiepoule. Er degraderen dan vier van de acht ploegen die in de degradatiepoule terecht komen.

Attractieve speelstijl

Met de attractieve speelstijl wil de Gorcomse zaalvoetbalvereniging hun publiek vermaken en bovendien vele punten verzamelen om het kampioenschap te verzekeren. Een mix van Gorcomse spelers en voetballers van buitenaf zorgen voor een goed team dat indruk maakt in de eerste divisie. ,,We hebben nog geen wedstrijd verloren’’, weet Wijbelt, die vol vertrouwen zit richting het eventuele kampioenschap.

Klik op ZVG/Cagemax voor meer artikelen van de club.

LRC Leerdam vindt betrokken sponsor in Kleppe en Europaplein

De grootste club van Leerdam kent een fanatieke sponsor met Adrie Kleppe van het Europaplein in Leerdam-West. Van de tribune tot het scorebord en van de shirts van jeugdelftallen tot de spelersbus, Europaplein is betrokken en beleeft een fijne samenwerking met de voetbalvereniging uit Leerdam.

,,Voor ons is het belangrijk dat iedereen betrokken wordt bij de sport en andere sociale activiteiten’’, begint Adrie Kleppe, eigenaar van Kleppe Beheer, dat dit jaar honderd jaar bestaat, en Europaplein. Europaplein is het actieve winkelcentrum van Leerdam-West. Net buiten het stadscentrum van Leerdam is het winkelcentrum gevestigd. Goed gelegen voor inwoners uit Leerdam en omliggende gemeentes als Lingewaal en Zederik. Je kunt er alles vinden wat je nodig hebt. Bij winkelcentrum Europaplein vind je onder andere: Keurslager R. Baas,  J4 Deco & Fashion, Leerdams Lekkers, Supermarkt Plus, Bakker de Jager, Etos, De Kapper, Bloem & Zo, Cafetaria & Café Beja, Supermarkt Aldi, Poelier Cees Kip en Vishandel Brian Kooij.

Tribune gepimpt

Europaplein is overal te zien op Sportpark Glaspark van LRC Leerdam. Het winkelcentrum heeft de tribune van het hoofdveld van LRC ‘gepimpt’ met clubkleuren en gesponsorde stoeltjes. Op de tribune is de slogan van Europaplein te zien: ‘Winkelcentrum Europaplein. Samen Actief: Daar moet je zijn.’ Daarnaast zijn alle twaalf zaken binnen het centrum te zien op de tribune. Ook het scorebord is gesponsord door Europaplein. ,,Dat was een mooi project’’, benadrukt Adrie. In totaal heeft dat €25.000 euro gekost. Het is een waanzinnig bord waar de logo’s van tegenstanders op geprojecteerd worden, de standen en tijden worden aangegeven en alle overige sponsoren van de vereniging op te zien zijn.

Adrie Kleppe begon met het sponsoren van de voetbalvereniging, omdat het volgens hem belangrijk is om een vereniging te zijn waar iedereen kan meedoen aan de sport. Zo sponsort hij met zijn onderneming ook andere verenigingen in de regio. Asperen, Heukelum en Leerdam Sport worden ook ondersteund door de fanatieke ondernemer. En niet alleen het voetbal, want ook hockey, tennis en zelfs muziekverenigingen worden gesteund door Adrie. ,,Het is belangrijk dat iedereen op zijn of haar niveau deel kan nemen aan een club’’, aldus de ondernemer.

Vooral voor de lagere jeugdelftallen van de vereniging is Adrie actief. ,,Alle jeugdelftallen van de vereniging hebben dezelfde uitstraling. Iedereen draagt dezelfde shirts en krijgen evenveel aandacht’’, vertelt Adrie. Op deze manier maakt het niet uit op welk niveau je speelt. De shirtjes van de jeugdteams worden gesponsord door meerdere bedrijven. Leerdam Druk, de organisatie dat ieder jaar de presentatiegids drukt, staat pontificaal op de voorkant. Transfer Solution is te zien op de achterkant van de shirts. ,,Transfer Solutions is normaal gezien niet zo van de sponsoring, maar hopen toch wat meer jeugd toe te kunnen voegen aan hun bedrijf. Op deze manier hopen ze jongeren uit de omgeving enthousiast te maken voor het werken bij hun bedrijf’’, beschrijft Adrie. Ook op de mouwen zijn meerdere subsponsors te zien.

Voetbalzaterdag

Adrie heeft zelf ook twee voetballende kleinkinderen. De één bij Asperen en de ander bij Heukelum. ,,Het is uiteraard belangrijk dat ze voetballen bij de club uit hun buurt, met vriendjes van school’’, zegt Adrie, die natuurlijk hoopt dat ze later in het eerste van LRC Leerdam zullen schitteren. De ondernemer beschrijft een zaterdagmiddag vol met voetbal: ,,Ik ga dan eerst in Asperen bij de ene kleinzoon kijken, om vervolgens bij Heukelum de andere wedstrijd van mijn andere kleinzoon bij te wonen. Als het uitkomt kijk ik ook nog een deel van de wedstrijd van LRC en drink ik daarna graag een biertje in de kantine’’, aldus Adrie.

Klik op LRC Leerdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op LRC Leerdam voor meer informatie over de club.

Linksback Cane van den Berg: het loopwonder op de flanken bij Spijk

Waar de 19-jarige Van den Berg vorig jaar nog kampioen werd bij SVS’65 2, speelt hij nu zijn wedstrijden in het eerste elftal van de dorpsvereniging aan de Kweldijk. In het elftal van Menno Beusenkamp kreeg hij de kans, en deze heeft hij gepakt. ,,Hij geeft de jeugd een kans’’.

Hij kwam een aantal jaren geleden over van SteDoCo, waar hij twee jaar voetbalde. Voordat hij naar SteDoCo vertrok, zat hij ook al bij Spijk. Sinds zijn avontuur bij de ploeg uit Hoornaar is hij niet meer vertrokken. Vorig jaar werd hij kampioen met het tweede elftal van SVS’65. Hij speelde al regelmatig mee met het eerste elftal, maar had alsnog een groot aandeel in dit kampioenschap. Nu speelt hij vast bij het eerste en werd hij vorig seizoen direct speler van het jaar.

De jonge linksback kreeg deze kans zoals gezegd vorig seizoen al een aantal keer. Nu heeft hij zijn basisplek te pakken en bestrijd hij de hele linkerflank van SVS’65. Samen met zijn maatjes Cas Gieltjes en Nick de Jong versterkt hij het elftal. ,,De trainer geeft de jeugd de kans, wat goed uitkwam voor mij’’, aldus de jonge linksback. Op de linksbackpositie komt hij vaak uit op linksmidden en probeert hij met aanvallende impuls het doelpuntenaantal te vergroten. ,,Ik word gezien als een lopende speler’’, zegt hij. Al is zijn rendement nog niet hoog en wil hij dit graag verder ontwikkelen. Andere facetten van het spelletje die hij nog wil ontwikkelen zit hem in het coachen van zijn teamgenoten. ,,Ik wil meer een prater worden. Daar wil ik belangrijk in zijn’’, weet hij van zichzelf. Ook zijn rechtervoet is nog een punt van verbetering. ,,Je moet mij niks met rechts laten doen’’, zegt de linkspoot eerlijk.

Klik op SVS’65 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVS’65 voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.