Home Blog Pagina 102

De Welpjes van RKDVC zoeken nieuwe trainers

Het zijn de eerste stapjes op het voetbalveld. Voetballen kun je het nog niet echt noemen, maar wat een plezier wordt er beleefd op het sportpark van RKDVC. Kinderen van drie tot en met vijf jaar leren het spelletje iedere week beter kennen en vieren achteraf een groot feestje bij de kantine. ,,Er wordt gedanst en ranja gedronken’’.

Voor trainers en organisatoren Elroy Kivits en Nick Tiemussen is het ook een feest om te doen. Iedere zaterdag proberen de levendige trainers de kinderen te enthousiasmeren om te voetballen. Er staan elke week weer 22 kindjes op het veld om te scoren, schieten en slalommen. ,,We merken dat de kinderen en de ouders het heel erg leuk vinden, want ze komen iedere week opdagen’’, zegt Elroy, de organisator van de welpjes van RKDVC. ,,Het is geweldig om te zien dat de kinderen het naar hun zin hebben en steeds handiger worden met de bal’’.

Elroy en Nick hebben de welpjes in het leven gebracht, omdat ze op deze manier een kleine voorsprong hebben op andere teams. ,,Omdat ze al op driejarige leeftijd mogen starten hebben ze een kleine voorsprong. Hoe jonger je begint met voetballen, hoe meer je jezelf kan ontwikkelen. Op de trainingen leren ze om over te passen naar elkaar en te dribbelen naar het goal. Het lijkt nog niet echt op voetbal, maar ze zijn lekker bezig met de bal en vinden het allemaal heel erg leuk om met hun vriendjes en vriendinnetjes te spelen op het voetbalveld’’, aldus Elroy, die de kids ook wil laten wennen aan het spelen van wedstrijden. De welpjes van RKDVC speelde laatst een oefenwedstrijdje. Het was de eerste die ze ooit speelden en verloren met 16-0. ,,Dan zie je wel dat ze daar nog niet klaar voor zijn’’, grapt Elroy, die wel van plan is om toernooitjes en wedstrijden met clubs uit de buurt wil blijven organiseren. Clubs als Elshout, WSC en Nieuwkuijk hebben ook een jonge jeugd die zich moet ontwikkelen in het creëren van wedstrijdgevoel.

Ranja, dansen en springen

Na afloop van de voetbalochtend drinken de voetballertjes een flesje ranja en dansen en springen ze op muziek. Ook krijgen ze een koekje als ze goed hun best hebben gedaan. Ze krijgen er zelfs twee als ze het heel goed hebben gedaan volgens Elroy, die daarmee de kids extra wil motiveren om hun best te doen. Als ze niet hun best hebben gedaan bestaat er namelijk ook de kans dat ze geen koekje krijgen. ,,Maar’’, voegt Elroy toe, ,,Dat komt eigenlijk nooit voor’’. Een training van de welpjes duurt maar driekwartier. In deze 45 minuten is het volgens Nick en Elroy belangrijk dat de kinderen ook echt goed luisteren. ,,Het is soms een grote chaos’’, vertelt Elroy, die de kinderen ook een stukje wil opvoeden tijdens deze trainingen.

De kinderen van Elroy, Brenn (4) en Lizz (6), gaan ook iedere week mee naar de voetbal. Normaal gesproken gaan de kinderen naar het vier tegen vier voetbal zodra ze die leeftijd hebben gepasseerd, maar iedereen ontwikkelt zich natuurlijk op zijn of haar eigen manier. ,,Het ligt eraan hoe snel ze zich ontwikkelen wanneer ze naar de onder zeven gaan. Dan komen ze voor het eerst in een teampje’’, zegt Elroy. Het vier tegen vier voetbal is het onderdeel waar Elroy naartoe gaat. Hij groeit mee met de leeftijdscategorie van zijn eigen kinderen en blijft daarbij betrokken. Betrokken is hij ook bij de voetbalvereniging, als shirtsponsor. 120 jeugdspelers dragen een tenue met de naam van het bedrijf van Elroy Kivits op de voorkant.

Liefhebbers gezocht

Als laatste doen Elroy en Nick een oproep naar nieuwe liefhebbers om trainer te worden van de welpjes. Het betreft iedere zaterdagochtend een training van 45 minuten en ruim twintig enthousiaste kinderen die graag willen leren voetballen. Stuur een mailtje naar de vereniging of klop op zaterdag even op de deur van de bestuurskamer als jou dit leuk lijkt.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van RKDVC

Bevlogen Bas van de Besselaar onmisbaar voor SC Elshout

De 26-jarige verdediger en jeugdtrainer van Elshout is niet meer weg te denken bij de vereniging. Als toegewijde jeugdtrainer en ouderwetse verdediger is hij van ongekende waarde. De JO8/9 en JO18 kennen een betrokken trainer en het eerste elftal een sterke centrale verdediger met Van de Besselaar.

Bas van de Besselaar, de 26-jarige eerste elftalspeler, die meer is dan alleen een voetballer bij SC Elshout. Naast alle andere vrijwilligers van de sportclub, is ook Van de Besselaar onmisbaar. Als eerste spreken we hem over zijn rol in het eerste elftal van de plaatselijke SC. ,,Ik ben een harde centrale verdediger, die fysiek sterk is en hard in de duels komt. Ze noemen me ook wel ‘Bas Maguire’, maar echt een compliment is dat niet, al zie ik het geintje er natuurlijk wel van in’’, grapt de verdediger, die het spelletje altijd goed ziet. ,,Ik sta op de juiste plek en zie het spelletje. Dat is ook nodig want voetballend en in de opbouw ben ik minder sterk’’, vertelt hij over zijn eigen kwaliteiten.

Al heel zijn leven is hij actief bij de club waar hij opgroeide. ,,Ik ben niet van plan om weg te gaan’’, meent Van de Besselaar, die zich in een team bevindt met grote verschillen op het gebied van leeftijd. ,,We hebben veel jonge jongens die sommigen plekken in het veld goed kunnen opvullen. Je merkt wel dat ze nog moeten wennen aan het seniorenvoetbal. Jonge spelers kijken ook naar je op en je probeert ze dingen te leren en op sleeptouw te nemen. Vroeger vond ik het spannend om erbij te komen en ik weet niet hoe de jongens dat nu ervaren, maar ik vond het fijn als iemand mij mee nam. Dat probeer ik nu zelf te doen met de jonge voetballers’’, vertelt hij.

Elshoutenaar

Naast speler uit de eerste selectie is hij ook jeugdtrainer. Dat is hij voor twee verschillende teams, beginnend met de JO18-1. ,,Dat is superleuk om te doen. Iedere zaterdag en zondag ben ik op de club te vinden. Om zelf te spelen en om als trainer aanwezig te zijn bij mijn jeugdteams’’, zegt de Elshoutenaar. Zes jaar geleden begon hij met het trainen van het hoogste jeugdelftal van SC Elshout. ,,Toen ik zelf uit de JO19 kwam wilde ik betrokken zijn en blijven. Ik deed het toen samen met Rens. Mijn broertje zat toen ook in het elftal en hij was de eerste lichting spelers waar ik trainer van was. Het was gelijk leuk en het werkte goed. Ik vind het leuk om betrokken te zijn bij de jeugdopleiding van Elshout. Op deze manier ken ik de jeugd goed en als er spelers overkomen naar het eerste dan ken je ze al goed’’, beschrijft de betrokken trainer, die dit jaar voor het eerst training geeft aan jongens die hij ook al training gaf bij de JO8/9. Van de Besselaar geeft samen met Rens, Luc en Chiel training aan de JO18-1. Rens is speler van het tweede, Chiel van het derde en Luc speelt samen met hem in het eerste. Chiel is piloot, dus kan er niet altijd bij zijn, maar is net zo betrokken als de andere drie jeugdtrainers.

,,Daar geniet ik van’’

Het trainerschap bij de JO8/9 is voor Van de Besselaar misschien nog wel leuker. Hij ziet de jonge voetballertjes voor het eerst aansluiting vinden met een voetbalteam. Op vijfjarige leeftijd mogen ze zich inschrijven bij de club. Ze spelen veel spelletjes en dribbelen, passen en schieten er op los. ,,Als ze voor het eerst beginnen met voetballen kunnen ze er weinig van, maar je ziet ze al heel snel ontwikkelen en vooruit gaan. Ze zijn heel fanatiek op wedstrijddagen en daar geniet ik ook van’’, vertelt hij. Door zijn trainerschap bij deze elftallen kent hij in ieder team van de jeugdopleiding minimaal 6 á 8 spelers die hij ooit training heeft gegeven. ,,Dat maakt het leuk en daarom zal ik het nog heel lang blijven doen’’.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van SC Elshout.

 

35+ mannen nog altijd even fanatiek bij Vlijmense Boys

Oude vedettes van Vlijmense Boys komen samen bij het nieuwe 35+ elftal van de vereniging. De mannen stroomden dit seizoen in bij de 7 tegen 7 competitie en heeft een hoge animo, want een tweede elftal staat al voor de deur. Maak in dit artikel kennis met het nieuwe team van Vlijmense Boys.

Misschien komt het wel bekend voor; je speelde altijd in het eerste elftal en hebt een hele carrière achter de rug. Je bent gestopt met prestatief voetbal en bent genesteld in een vriendenelftal op een lager niveau. Je word aan alle kanten voorbij gelopen door jonge jongens die net overkomen uit de jeugdopleiding en komt amper meer vooruit.

Laagdrempelig

Bij Vlijmense Boys hebben ze hier een uitstekende oplossing voor bedacht. De nieuwe 35+ competitie blaast de voetbalcarrière van veel oud-voetballers een nieuw leven in. Eens in de drie weken doen de vedettes uit Vlijmen mee aan een wedstrijdavond. Op vrijdagavond spelen ze drie keer een wedstrijd van twintig minuten, met steeds een pauze van tien minuten tussen de wedstrijden door. Geen slidings, continu door wisselen en in dribbelen bij een uitbal. Het zijn de regels van de nieuwe zeven tegen zeven competitie. Een soort zaalvoetbal, wat het spelen in deze competitie leuk en laagdrempelig maakt. Na de wedstrijdavonden op vrijdag drinken de mannen van alle clubs een biertje met elkaar. In een seizoen speel je een keer op iedere vereniging en voetbal je tegen elkaar.

Fysieke en sociale prikkel

Patrick Hagelaars, één van de organisatoren van het 35+ voetbal, meent dat deze competitie een mooie sociale en fysieke prikkel geeft aan de voetballevens van de oud-voetballers. ,,We hadden heel veel leden die ouder werden en de jonge voetballers niet bij konden houden. We speelden regelmatig op zondag een wedstrijd en werden haast iedere wedstrijd ingehaald door jongens die op de brommer waren. We kunnen het niet meer bijbenen. Voor dit elftal is veel animo en we proberen er zelfs nog een tweede elftal aan toe te voegen’’, aldus de fanatiekeling. ,,We zijn er maar gewoon mee begonnen, omdat we graag wilden blijven voetballen’’. We zien wel waar het schip strand, was het motto aan de vooravond van het nieuwe ‘oude mannen elftal’. Iedereen is welkom en is er voor elkander. Het niveau maakt niet uit bij mannen 35+. ,,Het is een grote mix van goede en slechte voetballers. Sommigen raken voor het eerst en bal, waar anderen jarenlang in het eerste voetbalden. Patrick was zelf altijd keeper van het vijfde en zesde van Vlijmense Boys en is nu voetballer bij zijn huidige elftal.

Ben van Overdijk

In het elftal zitten ook mannen van 55 of 60. Het zijn spelers die het simpelweg mooi vinden om af en toe in competitieverband actief te zijn. Dit seizoen stond er bij de 35+ selectie een keeper van 72 jaar tussen de palen. Ben van Overdijk is de naam. Een man die zijn laatste wedstrijd bij Vlijmense Boys waarschijnlijk al heeft gespeeld, want hij is opgegeven en er is geen behandeling meer mogelijk. Ben zal komen te overlijden. Een echte vedette binnen Vlijmense Boys die zijn laatste stappen op het voetbalveld bij het 35+ team heeft mogen zetten. ,,Ben keepte de sterren van de hemel’’, aldus de mannen uit de selectie. Ook dat is het mooie van het nieuwe voetbalelftal van Vlijmense Boys.

Damesvoetbal

Als laatste heeft Patrick nog een oproep voor het 35+ dameselftal van Vlijmense Boys. Ook de dames van Vlijmense Boys zoeken nog namelijk nog liefhebbers voor het 35+ team. Ze hebben bijna genoeg speelsters om zich in te schrijven als team. Vrouwen die zich geroepen voelen om zich aan te melden voor dit elftal kunnen mailen naar de vereniging.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Vlijmense Boys.

Gerhadeus getransformeerd van middenvelder tot aanvaller

Op de velden van voetbalvereniging Uno Animo, waar de ploeg mee deed voor de bovenste plekken in de tweede klasse C, is Luuk Gerhadeus genesteld op de rechtsbuitenpositie. Een positie waar hij zich normaal gesproken niet thuis in voelt, want van nature is de 21-jarige Gerhadeus middenvelder en spelverdeler.

Het belangrijkste voor Gerhadeus is altijd al geweest dat hij speelt. Op het middenveld van Uno Animo is dit seizoen nog altijd weinig ruimte. Die ruimte was er ook vorig seizoen niet en dus speelde de aanvallende middenvelder weinig wedstrijden voor de ploeg van Rick van Loon. Al snel maakte hij de stap van de jeugdopleiding naar de senioren. Basisspeler was hij voor dit seizoen nog niet, maar deze jaargang bloeit hij op vanaf de rechtsbuitenpositie. Ook naast het voetballen scoort de ambitieuze Gerhadeus, want een duaal-tijd opleiding Cyber Security & Cloud is iets wat hem druk bezig houdt naast het voetballen. Op de Hogeschool in Utrecht werkt hij een dag per week aan school, heeft hij een dag zelfstudie en mag hij drie dagen per week werken naast zijn studie.

Nacompetitie

Vorig seizoen speelde hij voor het eerst in Uno Animo 1. ,,Het seizoen verliep niet hoe ik had gehoopt’’, vertelt Gerhadeus. ,,Ik was vanuit de jeugdopleiding gewend om altijd in de basis te spelen en veel minuten te maken. Dat lukte in het eerste elftal niet en dus moest ik aan de bak’’, aldus de jonge buitenspeler. Zijn plaats op de reservebank zorgde ervoor dat de jonge voetballer het spelletje minder serieus nam en zijn vrije tijd in andere dingen besloot te stoppen. Tijdens de belangrijke nacompetitiewedstrijd van vorig seizoen besloot de hoofdtrainer om Gerhadeus niet op te nemen in de wedstrijdselectie. De coach mocht 18 namen op het formulier zetten, maar de middenvelder zat er niet bij. Hij besloot met zijn vrienden naar het festival Intents te gaan, in plaats van zijn team te steunen tijdens de belangrijke nacompetitiewedstrijd. ,,Het was mijn keuze. Sommigen begrepen het en anderen ook weer niet’’, blikt hij terug. Of het kwam doordat Gerhadeus niet bij de selectie zat, zullen we nooit weten, maar Uno Animo verloor de kwartfinale van de nacompetitie om promotie met 4-0.

Aanvalslinie

De rol van Gerhadeus in het elftal van Van Loon is dit seizoen compleet veranderd. ,,Ik en de trainer hadden het ook over deze ontwikkeling; ‘van intents naar basis in een paar maanden tijd’, was hetgeen wat we tegen elkaar zeiden’’, vertelt hij. In het nieuwe seizoen ging Gerhadeus namelijk met frisse moed voor een basisplek in het eerste elftal. Die vastberadenheid wierp zijn vruchten af toen het team te kampen kreeg met blessures en een dunne bezetting voorin kreeg. en dun bezet was voorin. Gerhadeus stapte in de rol van rechtsbuiten en toonde meteen zijn potentieel. ,,Tot op heden heb ik basis gestaan op rechtsbuiten’’, zegt Gerhadeus trots. Het aanpassingsvermogen van de jonge flankspeler maken Gerhadeus van grote waarde voor de eerste selectie van Uno Animo. Hoewel hij van oorsprong een middenvelder is, heeft Gerhadeus met zijn nieuwe rol een plaats gevonden in de aanvalslinie. ,,Ik ben niet de snelste en moet het niet van mijn diepgang hebben, dus ik speel een beetje hangend als halve ‘10’’, legt hij uit. ,,Het bevalt nu goed en zolang ons middenveld bezet is, blijf ik spelen als hangende rechtsbuiten’’.

Uno Animo begon sterk aan het nieuwe seizoen. In een 4-3-3 systeem met Gerhadeus als extra ‘10’ eindigde het op de derde plek, maar werd het na de winterstop geplaagd door blessures en schorsingen.

 

Succesvolle 3e editie van het Atik Stadion  

Bedrijventoernooi in samenwerking met het RBC Netwerk 

Het Atik Stadion stond afgelopen weekend in het teken van sportiviteit en gezelligheid tijdens het Atik Stadion Bedrijventoernooi, georganiseerd in samenwerking met het RBC Netwerk. Het evenement was een groot succes met maar liefst 27 deelnemende bedrijven die in een sportieve sfeer de strijd met elkaar aangingen op het veld in het Atik Stadion.  

De dag begon met een warm welkom voor alle teams en supporters. De sfeer zat er meteen goed in, mede dankzij het mooie weer en de uitstekende organisatie door TIC Toernooien. De teams streden fanatiek, maar met respect voor elkaar, wat zorgde voor spannende en sportieve wedstrijden. 

Tussen al het voetballen door konden de deelnemers en supporters genieten van een heerlijke BBQ, verzorgd door de Catacombe. De culinaire verzorging werd zeer gewaardeerd en droeg bij aan de ontspannen en gezellige sfeer van de dag. 

De feestavond vormde een perfect sluitstuk van het toernooi. Met een spetterend optreden van Marco Kanters werd er volop gedanst en gefeest. De gezellige ambiance en de muziek  zorgden ervoor dat de avond tot in de late uurtjes doorging. 

Dankzij de inzet van alle deelnemers, de fantastische organisatie door TIC Toernooien, en de samenwerking met het RBC Netwerk, was het Atik Stadion Bedrijventoernooi wederom een groot succes.  

Met de positieve reacties van alle betrokkenen kijkt de organisatie nu al uit naar de volgende editie van het toernooi. Het Atik Stadion Bedrijventoernooi belooft een blijvende traditie te worden waar bedrijven uit de regio Roosendaal elkaar in een sportieve sfeer kunnen blijven ontmoeten en uitdagen. Namens de organisatie, alle bedrijven nogmaals bedankt voor jullie deelname! Tot volgend jaar, dan vindt het toernooi plaats op 14 juni 2025!

‘Het liefste staan ze met een bal aan hun voeten’

De jeugd stimuleren en betrokken proberen te houden bij de club. Dat is wat Yvonne Ippel en Sylvia Hoogendoorn van Kozakken Boys samen als activiteitencommissie voor de jeugd doen. En dat lukt in hun eerste seizoen, voorlopig best aardig, vertelt laatstgenoemde. “Ik ben trots op wat we tot nu toe hebben bereikt.”

En dat terwijl Hoogendoorn (34) eigenlijk pas vorige zomer werd gevraagd. “De complete commissie stapte op en doordat mijn kinderen hier voetballen, sta ik midden in de jeugd. Het klonk als een uitdaging, dus ik dacht: waarom niet?” Een uitdaging bleek het te zijn, maar wel een heel mooie, vertelt ze. “Het is bijna een dagtaak, maar wel een leuke. Er gaat geen dag voorbij dat we er niet mee bezig zijn. Iedere dag komt er wel een belletje of appje.”

Stimuleren

Allemaal min of meer aangestoken, door haar drie zoontjes. “Twee voetballen er inmiddels bij ‘de Boys’, dus ik kom er zelf nu zo’n vier jaar.” Sinds dit seizoen dus ook echt als vrijwilliger. “Als lid van de activiteitencommissie en sinds kort ook als onderdeel van de sponsorcommissie. Zodat we daar kunnen zorgen voor een goed budget voor de jeugd.” Want dat is uiteindelijk wel het doel, vertelt Hoogendoorn. “Sporten is gezond, dus willen we kinderen blijven stimuleren. Daarnaast zorgt het ook voor een stukje betrokkenheid bij de club.” Hoe ze dat doen? Bijvoorbeeld door clinics te organiseren. “Dat hebben we onlangs op 22 april nog gedaan. Daar kregen we veel positieve feedback op, dus daar zijn we trots op.” Maar dat niet alleen. “We regelen ook de kleding en hebben de interne voetbalschool voor volgend seizoen binnengehaald, dat is een mooie ontwikkeling.” Bij de club waar Hoogendoorn zich als inwoonster van Werkendam meer dan prima op haar gemak voelt. “Het is gewoon een heel mooie vereniging. En voor een kleine club, is alles best wel groot. De sfeer alom is goed en we hebben een leuke groep met vrijwilligers.”

Enthousiast

Die allemaal helpen bij het organiseren van de ‘vaste dingen’. “Zoals het ouder/kind-toernooi, Sinterklaas of het tentenkamp.” Alles voor het plezier én de ontwikkeling. “Uiteindelijk komen ze om te voetballen. Wat je ook doet, het liefste staan ze met een bal aan hun voeten. Dus dat proberen we toch altijd wel te doen.” Hoogendoorn merkt dat het werkt. “Als je de reacties ziet van die kinderen op het veld, hoe enthousiast ze zijn, dat is voor mij het leukste.” Een geslaagd eerste seizoen dus, wat dat betreft. “Dit jaar was een beetje de vuurproef, hopelijk kunnen we alles nu nog naar een hoger niveau tillen. Zo willen we de clinic jaarlijks terug laten komen, maar gaan we bijvoorbeeld ook kijken naar het vernieuwen van het speeltuintje.” Het grootste doel, is volgens Hoogendoorn in ieder geval bereikt. “De voetbalschool komt komend jaar vast training geven, dat zorgt voor groei in kwaliteit van de jeugd.” Het duo staat dan ook in nauw contact met Anne Ippel en Arjen Borsje, verantwoordelijk voor het jeugdvoetbal bij Kozakken Boys. “Dat is ook een stukje voetbalinhoudelijk, waar we ons op willen richten.” Met oog voor de lange termijn. “Ik hoop dit zeker langer te kunnen blijven doen!”

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Kozakken Boys.

Marcel Van Helmond en NEO gaan door

Marcel van Helmond, de voetbaltrainer en oud-voetballer uit Oosterhout, heeft zijn leven gewijd aan de sport die hij liefheeft, voetbal. Als voormalig profvoetballer en voetbaltrainer heeft de 57-jarige oefenmeester zijn stempel gedrukt op zowel het betaalde als het amateurvoetbal in Nederland.

Van Helmond begon zijn professionele voetbalcarrière bij NAC Breda, waar hij in juni 1985 zijn debuut maakte in de met 2-1 verloren wedstrijd tegen FC Groningen. In totaal speelde hij achttien jaar in het betaalde voetbal. Na vier seizoenen in de Eerste Divisie te hebben gespeeld, maakte hij de overstap naar Fortuna Sittard, gevolgd door periodes bij de Noord-Brabantse voetbalclubs FC Eindhoven, FC Den Bosch en RBC Roosendaal. Na zijn carrière bij de profs, speelde hij twee jaar in de eerste klasse, toen het hoogste amateurniveau van Nederland. In zijn eerste jaar bij Achilles Veen werd hij direct kampioen en promoveerde hij. Van Helmond had zelf niet meer de ambitie om op dat niveau te acteren, dus vertrok hij naar Kozakken Boys, waar hij ook kampioen mee werd en opnieuw promoveerde. ,,Dat waren mooie jaren’’, blikt de oud-prof terug.

Trainersvak

Op zijn 37e hing hij zijn voetbalschoenen aan de wilgen en zijn we nu twintig jaar verder. Na zijn succesvolle carrière als speler, besloot Van Helmond zijn kennis en ervaring over te dragen als voetbaltrainer. Hij begon zijn trainersloopbaan bij verschillende amateurclubs, waaronder VV WNC, IFC, GRC ’14 en Wilhelmina ’26. Zijn ervaring en passie voor het spelletje kwamen goed van pas bij het trainerschap. Het trainersvak dat hij even later heeft vervolgd bij NEO ’25.

Al drie jaar is hij met veel plezier hoofdtrainer van de ploeg uit Waalwijk. Geen verrassing dus dat hij heeft verlengd bij de club. ,,Ik train een hele jonge, goede groep met veel potentie’’, aldus Van Helmond. ,,Op dit niveau is het belangrijk dat het gezellig en leuk op de club is. Dat is zeker het geval. Het is een hele kleine, maar warme club. Iedereen kent elkaar hier en is er voor elkaar’’. Ook over zijn eigen ploeg is Van Helmond te spreken: ,,De jongens luisteren allemaal goed en zijn leergierig om beter te worden’’, zegt hij. ,,De uitvoering kan vaak nog beter, maar de intentie is aanwezig’’. Ook ziet hij dat zijn jongens goed bevriend zijn met elkaar en naast de voetbal ook veel met elkaar om gaan.

,,We zijn nog niet klaar met elkaar’’

Onder zijn leiding heeft NEO’25 zich ontwikkeld tot een geduchte tegenstander in het amateurvoetbal. Met zijn manier van spelen, mooi, verzorgd en dominant voetbal, heeft Van Helmond een sterke en hechte ploeg gevormd die klaar is om hogerop te gaan. ,,We willen het graag verder uitbouwen’’, zegt hij vol ambitie. ,,We willen naar de derde klasse en ons laten uitdagen op dat niveau’’, ambieert hij. Voor een kampioenschap in de vierde klasse is er volgens Van Helmond meer nodig dan er nu wordt gegeven. Vorig seizoen degradeerde NEO uit de derde klasse en wil het uiteraard zo snel mogelijk terug omhoog. De ploeg van Van Helmond draait mee in de top, maar heeft het kampioenschap niet meer in eigen hand. ,,We zijn nog te lief en moeten wat gemener zijn. We zijn hierin nog onervaren en de spannende wedstrijden dit seizoen hebben we niet naar een overwinning om weten te zetten’’, aldus de NEO-coach. ,,Er zijn dingen die je niet kan leren, maar alleen beter van kan worden als je het hebt meegemaakt. Nu is het belangrijk dat we de ervaringen van dit seizoen meenemen naar de komende seizoenen en vlieguren maken op dit niveau. En dus zijn we nog lang niet klaar met elkaar’’, sluit de hoofdtrainer af.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van NEO’25

 

Peter Burg verlaat Sparta’30 met gemengd gevoel

Degraderen is nooit leuk en al helemaal niet als dat in je laatste seizoen bij de club is. Het overkwam Peter Burg met derdeklasser Sparta’30. En dus sluit de trainer drie jaar in Andel toch een beetje in mineur af. “Ik vertrek niet met goed voetbal, dat vind ik jammer.”

Toch was het voor de 49-jarige Burg dit seizoen al voor de winterstop duidelijk: “Op een gegeven moment is het tijd voor iets anders. Dat voelde ik, maar ook de club zo. Een andere omgeving, een nieuwe uitdaging. Dat voel je dan gewoon vanbinnen.” Heel lastig was de beslissing dan ook niet. Tot de laatste wedstrijd. “Als je dan degradeert, is het toch een zwarte dag. In je laatste jaar, zo afscheid nemen, dat is niet fijn. Voor niemand niet.”

Onrust

En dat terwijl er in de eerste twee seizoenen onder zijn leiding, heel behoorlijk gepresteerd werd. “Vorig jaar werden we vijfde, dan valt dit zeker tegen. Al moet je ook realistisch zijn”, doelt Burg op de zwaarte van de competitie. “Er zijn een aantal tweedeklasser bijgekomen, daardoor is de concurrentie sterker geworden.” Toch begon Sparta’30 nog prima aan het seizoen. “De eerste zeven wedstrijden waren goed, daarna kwamen we in een slechtere fase. Als je dan acht keer op rij verliest, wordt het allemaal anders. Dan sluipt er onrust in en gaat het in het hoofdje zitten. Op zo’n moment gaan de koppies hangen en wordt winnen steeds lastiger.” Al probeerde Burg dat natuurlijk nog wel om te draaien. “Dan ga je een ander systeem spelen, maar ook dat hielp niet.” Had het toch nog kunnen lukken? “Qua beleving wel, qua voetbal niet. In de loop van het seizoen merk je dat. Als je continu verliest, ga je steeds meer omlaag.” Tot er eigenlijk geen houden meer aan was, herinnert hij. “Onbewust houd je er natuurlijk wel rekening mee. Degradatie speelt dan stiekem steeds meer in je achterhoofd.” Iets waar Burg voorafgaand aan het seizoen, toch niet meteen aan had gedacht. “Je wilt er altijd het maximale uithalen, dan is degraderen het ergste wat kan gebeuren. Laatste worden wil niemand.”

Kritisch

Toch probeert de inwoner van Den Bosch ook vooral positief terug te kijken. “We hebben ook goede wedstrijden gespeeld. Met een leuke spelersgroep, bij een echt mooie dorpsvereniging. De trainingsopkomst was altijd goed en de aanhang massaal aanwezig.” Vol kritische supporters, lacht Brug. “Maar dat hoort erbij!” De bereidheid van zijn spelers, zal de trainer dan ook gaan missen. “De wil om er altijd te zijn. Net als de mensen die regelmatig kwamen kijken. Al met al, heb ik een ontzettend leuke tijd gehad.” Maar kritisch blijven, doet Brug zelf ook tot de laatste snik. “Die degradatie, blijft dan toch hangen. Met matig voetbal. Ik houd van 433, maar ben overgestapt naar 532. Aanvallend voetbal, zat er nu niet in.” En dus vertrekt hij straks richting HRC’14, met een gemengd gevoel. “Ik kan de club niet verlaten met goed voetbal, dat vind ik jammer. Maar ook dat is degradatievoetbal, dan moet je punten sprokkelen…”

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Sparta’30.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.