Home Blog Pagina 102

Siem van Gansewinkel focust op doelpunten maken

aar De 19-jarige Siem van Gansewinkel is een echte spits. Sterk, met een neusje voor de goal, een echte killer. Sinds dit seizoen staat de talentvolle jeugdspeler in de punt van de aanval bij de zaterdagvierdeklasser en legt hij zijn focus op het maken van velen doelpunten voor Haaften 1.

,,Siem is een hele talentvolle aanvallende jongen die sinds oktober een vaste basisspeler is geworden. Hij heeft een mooie toekomst voor zich gezien zijn potentie, intrinsieke motivatie en fijne persoonlijkheid’’, waren de woorden van Haaften-coach Eelke Oomkens over zijn aanvalsleider.

,,Ik ben al heel mijn leven lang spits’’, begint Van Gansewinkel. Met zijn sterke punten als spelinzicht en het afmaken probeert hij van waarde te zijn voor het eerste elftal van VV Haaften. Met zijn 1,86, moet hij naar eigen zeggen meer het duel opzoeken met de verdedigers en de bal zien vast te houden als hij deze krijgt ingespeeld. Vroeger probeerde hij het altijd technisch op te lossen zonder in duel te komen. Dat lukt nog steeds vaak, alleen moet hij naar eigen zeggen vaker zijn fysiek leren gebruiken tegen de sterke en grote verdedigers op dit niveau. Ook op de training oefent hij daarin. Samen met teamgenoot Kevin van der Velde, verdediger van VV Haaften, gaat hij in duel.

Scherpschutter

Al vanaf zijn vierde speelt hij voor de voetbalvereniging uit het gelijknamige dorp. ,,Ik speel zo lang ik me kan herinneren hier’’, beschrijft Van Gansewinkel. ,,Het is een hele gezellige vereniging. Ik ken iedereen en alle gasten uit het dorp voetballen ook hier. Dat heb ik heel mijn leven al met hun gedaan’’, vertelt de scherpschutter. VV Haaften is volgens de aanvaller ook een beetje de plek waar iedereen bij elkaar komt, een soort stamkroeg. ,,Het is een hele gezellige plek, waar we op zaterdag altijd blijven hangen’’, aldus Van Gansewinkel.

De rol van de spits in het elftal is uiteraard het maken van doelpunten. Hij laat vooral zijn voeten spreken, al is hij zelf van mening dat hij zijn mondje vaker mag opentrekken. ,,Ik ben nog wat stil in het veld’’, zegt de jonge spits. ,,Ik vind dat het erbij hoort als je in het eerste voetbalt’’, is hij eerlijk. Het is iets wat de talentvolle aanvalsleider nog kan leren. Momenteel is hij blij met zijn plekje in het elftal. Het heeft namelijk even geduurd voordat hij de kans kreeg in het eerste. Vorig jaar kwam hij vanaf de onder 23. Hij trainde mee en maakte zijn minuten wel, maar tot veel basisplekken is hij niet gekomen. Hij viel vaak in de zestigste minuut pas in. ,,Ik gaf aan dat ik terug wilde naar de onder 23 om daar aan mijn minuten te komen. De onder 23 van VV Haaften komt uit in de vierde divisie.

Basisplek

Nu staat hij wel in de basis van het eerste elftal. Dat had ook te maken met de kruisband blessure van Haaften-spits Danny Verwolf. De oude leermeester ligt er voor de rest van het seizoen uit. ,,Het is natuurlijk vervelend dat ik op zo’n manier de spits van het eerste wordt. Maar begrijp me niet verkeerd, ik ben blij met mijn basisplek’’, zegt Van Gansewinkel. ,,Ik focus me op het maken van goals en wil het beste van mezelf laten zien.

Prestatief en gezellig

Vaak speelt hij de hele wedstrijd. Met zijn aandeel, gaat Haaften voor de bovenste plekken in de vierde klasse H. De ploeg van Eelke Oomkens draait nog volle bak mee in de strijd om promotie. Dat is ook hetgeen waar Van Gansewinkel zich op richt. ,,We hebben momenteel een goed team en we kunnen hoog eindigen’’, beschrijft hij. Het team heeft volgens de aanvaller een goede mix van serieuze en prestatieve ambities, maar ook gezelligheid. ,,En dat is op dit niveau uiteindelijk het belangrijkste’’, meent de Haaften-spits.

Klik op Haaften voor meer artikelen over de club.
Klik op Haaften voor meer informatie over de club.

Van Ekeren: ‘Vuren is echt mijn cluppie’

Jenno van Ekeren had altijd al een zwart-wit hart en kwam op zijn twaalfde voetballen bij de vereniging. De 64-jarige liefhebber is al vijftig jaar lid van verdienste. Een waanzinnige eer voor hem, want hij is altijd betrokken gebleven, als trainer, teamleider, bestuurslid en sponsor. ,,Je bent er en blijft er voor het leven’’.

,,We sponsoren een paar clupjes in de buurt’’, begint Jenno. ,,Maar’’, vervolgt hij direct, ,,Vuren is echt mijn cluppie’’. Als bedrijf vindt hij het belangrijk om maatschappelijk betrokken te zijn. Dat kan nergens beter dan bij een voetbalclub. Het is volgens hem waanzinnig om je bedrijf te koppelen aan een vereniging. Voor Vuren heeft hij de verantwoordelijkheid in de sponsoring. Hij krijgt er naamsbekendheid van, al kent iedereen hem eigenlijk al binnen de vereniging. ,,Je kent de achtergrond van de clubs en weet wat alle vrijwilligers voor de club doen. Iedereen helpt elkaar met de goede bedoelingen en dat zorgt ervoor dat je als vereniging staat waar je nu staat’’, meent hij. De mensen van Vuren helpen Jenno natuurlijk ook door klant te worden bij zijn bedrijf. ,,We hebben in dat opzicht dezelfde kernwaarden als VV Vuren: Je komt bij ons, en blijft er voor het leven’’, vertelt Jenno.

Geen fluwelen techniek

De enthousiaste vrijwilliger kwam zelf bij Vuren op zijn twaalfde. Hij verhuisde naar de buurt en begon met voetballen bij de vereniging, wat hij tot zijn 48e deed. Hij had altijd al een zwart-wit hart en kon zich gemakkelijk aansluiten bij de jeugdelftallen. Hij doorliep alle jeugdelftallen, maar kwam uiteindelijk te kort voor het eerste elftal. Hij speelde op ‘zes’ en was een echte leider in het veld. Bij het eerste ontbrak het aan de fluwelen techniek, dus verhuisde hij naar de rechtsbackpositie zodra hij mee mocht doen in het eerste. Door zijn doorzettingsvermogen en inzet mocht hij toch af en toe meedoen.

Hij werd leider van zijn zoon Jesse. Op deze manier bleef hij betrokken en was hij altijd bij de wedstrijden van zijn zoon. Ook was hij zeven jaar lang leider van het eerste elftal, wat nog wel eens fanatiek werd. ,,Ik was altijd zo ongelofelijk fanatiek en ik stond enorm te schreeuwen langs de kant. Maar goed, na de wedstrijd was ik ook weer de eerste die een biertje aan de tegenstanders kwam brengen’’, blikt hij terug. Hierna werd hij bestuurslid bij Vuren, wat hij vijf jaar volhield. Hij organiseerde de leukste activiteiten, trainingskampen en andere zaken binnen de vereniging.

Gehuldigd

Nu is hij alweer vijftig jaar lid van de vereniging. Het is voor Jenno fantastisch om benoemd te worden als lid van verdienste. ,,Het is een geweldige erkenning’’, benadrukt hij. Hij neemt ons mee in het verhaal van de dag van zijn huldiging: ,,Ik ga altijd schaatsen kijken in Heerenveen, dus ik kwam heen en weer rijden vanuit het noorden. Ik wist dat ik jubileerde, maar niet dat ik lid van verdienste werd. Het was een grote verrassing’’. Hij vertelt ook wat het voor hem betekent en dat voetbal meer is dan alleen een club. ,,Ik moest janken, want ik ben er super trots op. Het is gek hoeveel zo’n cluppie met je kan doen. Het is meer dan voetbal. De vereniging loopt als een rode draad door mijn leven’’, beschrijft Jenno.

Hij is niet ieder weekend meer op de vereniging, maar als hij er dan is geeft hij graag een rondje en pakt hij de microfoon om het clublied te zingen. Hij zet in met: ‘Daar togen zij naar Brakel, al voor de edele sport. Daar hebben zijn de Zwaluwen, de wieken opgekort. Ze speelden om een beker, maar dat viel niet mee, hé, hé! ,,En dat doet de hele kantine mee’’, geniet Jenno.

Klik op VV Vuren voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Vuren voor de meer informatie over de club.

Voorzitter Kevin Steenbruggen nog altijd spits van Herovina

De 39-jarige scherpschutter is voorzitter, jeugdtrainer en speler van Herovina. ,,We hobbelen lekker door’’, zou hij zelf zeggen. Al zal één van de drie taken een keer weg moeten vallen. De sportman puur sang gaat met liefde nog wat jaartjes door, totdat er plaats gemaakt moet worden voor de jeugd. ,,Ik wil niemand in de weg staan’’.

Vorig seizoen had hij eigenlijk al aan de groep verteld te gaan stoppen met voetballen. Hij was eruit, het werd zijn laatste seizoen. Maar op een gegeven moment kwamen zijn medespelers aan de deur om te vragen of hij toch nog een jaartje door wilde gaan. ,,Dat doet wel wat met je, dus besloot ik om er nog een jaartje aan vast te plakken’’, zegt hij. Of dit zijn laatste seizoen is, weet hij nog niet. ,,Voorlopig hobbelen we lekker door’’. Waarschijnlijk is het niet dat hij gaat stoppen, want hij zorgt goed voor zijn lichaam. ,,Ik ben een echte sportman. Ik ben altijd twee keer aanwezig in de week, en ook als we niet voetballen hou ik ervan om hard te lopen om mezelf fit en gezond te houden. Dat is misschien ook de reden dat ik nooit zwaar geblesseerd ben geweest. Al komt daar ook het nodige geluk bij kijken’’.

Topscoorder

In de 25 jaar als speler van het eerste maakte hij geweldige dingen mee. Hij werd kampioen in de vierde klasse en dwong met een goede lichting zelfs bijna een promotie naar de tweede klasse af. ,,Dat waren mooie jaren’’, blikt hij terug. Verder maakte hij in ieder seizoen meer dan vijftien doelpunten en tikte weleens de dertig aan. Hij is de topscoorder aller tijden van Herovina. Steenbruggen is nooit vertrokken bij Herovina, al was hij wel een aantal keer dichtbij een mooie stap naar een eersteklasser. ,,Ik voerde wel wat gesprekken, maar mijn drukke baan stond eigenlijk iedere keer in de weg. Uiteindelijk is het gelopen hoe het is gelopen en heb ik daar vrede mee’’, aldus Steenbruggen.

Hij is er nog steeds. Naast het maken van doelpunten in het eerste elftal, is hij ook voorzitter van de vereniging. ,,Dat krijg je met zo’n kleine vereniging’’, grapt hij. Zijn werkzaamheden als voorzitter zitten hem als speler nooit in de weg. ,,Het zijn twee verschillende rollen. Als speler hoef ik niet om te kijken naar het voorzitterschap en andersom. Daar hebben we genoeg goede mensen voor’’, zegt hij.

Gezelligheid en goede ideeën

Hij neemt ons mee in de manier waarop hij ooit voorzitter is geworden: ,,Ik ben ooit als jeugdbestuurslid begonnen. Ik vond met een andere ouder dat er wat dingen misten in de jeugd. We zijn ingestapt bij het jeugdbestuur en hebben een nieuw beleidsplan opgesteld en pakten alle randzaken aan. Op een gegeven moment werd dit jeugdbestuur groter dan het hoofdbestuur. Toen de voorzitter opstapte kreeg ik de vraag of ik deze rol niet op me wilde nemen. Ik vond het uiteindelijk wel leuk om te doen. We hebben een mooi team opgesteld van gezelligheid en goede ideeën. Nog steeds werkt dat goed en heb ik het erg naar mijn zin’’, beschrijft Steenbruggen.

Naast spits en voorzitter, is hij ook nog trainer van het elftal van zijn dochter Puck. Hij heeft de JO11 onder zijn hoede. Ook zijn zoontje Milan voetbalt bij Herovina, in de JO9. Op zaterdag opent hij om half 8 het hek, gaat hij vervolgens kijken bij Milan, om daarna de uitwedstrijd van Puck bij te wonen. In de middag is hij terug op het sportcomplex om te verzamelen voor zijn eigen wedstrijd. Om een uurtje of zeven gaat hij naar huis en zit zijn voetbaldag erop. En wat vindt zijn vrouw daar allemaal van? ,,Helemaal prima, ze is helemaal volgroeit met het Herovina-leven en draait ook kantine-diensten.

Bron: DBRN Fotografie

Klik op Herovina voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Herovina voor de meer informatie over de club.

Snoek fungeert als spil in eerste elftal

Als reserve-aanvoerder speelt de 25-jarige Victor Snoek op het middenvelder van SC Everstein. Dat doet hij het liefst als verdedigende middenvelder, want met zijn overzicht is hij daar op zijn best. Dit seizoen krijgt hij vaak de aanvoerdersband om zijn arm geschoven, omdat Everstein-aanvoerder Sander Bergshoef regelmatig geblesseerd is.

Hij vervuld meerdere rollen binnen het elftal van Everstein: ,,De posities waarop ik speel zijn verschillend. Ik begon als middenvelder, maar verhuisde naar het centrum achterin. De laatste tijd speel ik weer vaker op het middenveld. Ik ben niet snel, maar heb wel een goed overzicht. Mijn beste positie is verdedigend op het middenveld’’, zegt Snoek over de positie die hij het liefste invult.

Tussenstap

Hij speelt al zo lang hij zich kan herinneren voor SC Everstein. Hij had één tussenstap bij VV Tricht. ,,Ik ging toen weg, omdat de ik een andere kijk op het spel had dan de trainer en ik een beetje stil stond met blessures. Ik ging op zoek naar een nieuw avontuur en kwam uit bij Tricht. Dat was het jaar van corona, waarin we na vier seizoenen al stopten met voetballen. Ik miste Everstein en besloot om weer terug te gaan naar mijn jeugdclub’’, blikt hij terug. ,,Nu heb ik het naar mijn zin bij Everstein. Het is een hele gezellige club. Bij het eerste zitten veel jongens uit eigen jeugd. Het is een dorpse club die ook aan het groeien is. We hebben mooie kleedkamers en een mooi clubgebouw en krijgen altijd complimenten over onze faciliteiten’’.

Spil

Naast het verdelen van het spel, heeft de verdedigende middenvelder ook andere rollen in het elftal. ,,Mijn rol in het elftal is om de linies bij elkaar te houden. Ik ben niet alleen een verbinder op het middenveld, maar ook in de groep. Ik ben goed met de oudere jongens, maar ook zeker met de jongere jongens uit de groep, want ik zit qua leeftijd ook middenin de groep’’, vertelt Snoek. ,,Ik denk veel over het spelletje en de tactieken na. Ik probeer ook hier en daar de jonge jongens in de groep te helpen. Ik zou het leuk vinden om later trainer te worden, al zie ik best wel op tegen de cursussen van de KNVB die ik moet volgen’’, zegt Snoek, die op dit moment ook al trainer is. Dat doet hij voor de JO12-1 van SC Everstein. ,,Dat doe ik nu twee jaar en we spelen eerste klasse. Ik probeer de jongens wat te leren en het leuke is om te zien hoe snel ze beter worden. Ik probeer te focussen op het voetballen met twee benen. Ik probeer ze ook te laten zien dat het oké is om fouten te maken. Je ziet dat de jongens die sterker zijn veel met lange ballen willen spelen, maar het is juist belangrijk om over de grond te voetballen. Vroeger kon ik ook niet hooghouden en voetballen met mijn verkeerde been. Ik ben veel gaan oefenen en trainen, al gaat het bij mij ook nog lang niet altijd goed’’, grapt de balansbewaker, die sinds dit seizoen steeds vaker de band om zijn arm mag dragen.

Uitgesproken mening

,,Ik ben aanvoerder geworden omdat ik al een tijdje in het eerste speel’’, meent hij. ,,Ik maakte mijn debuut op mijn zeventiende en ging steeds meer zeggen in de groep. In de kleedkamer en op het veld heb ik een uitgesproken mening en probeer ik veel te coachen. Ik zeg wel vaak wat ik denk. Voor sommigen is dat lastig en voor anderen is dat fijn. Ik bespreek het met mijn trainers’’, aldus Snoek. Ook probeert hij zijn medespelers te verbeteren door te coachen wat ze beter kunnen doen’’, sluit hij af.

Bron foto’s: Jan de Gier

Klik op SC Everstein voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Everstein voor meer informatie over de club.

VV Asperen kiest voor ervaring met hoofdtrainer Van Rooij

Vanaf volgend seizoen heeft de zwart-witte formatie uit Asperen een nieuwe hoofdtrainer. De plaatselijke voetbalvereniging ging de afgelopen maanden door een zwarte periode met het overlijden van hoofdtrainer Jeffrey Kleijn. Weet ook nieuwe hoofdtrainer Erik van Rooij: ,,We komen met z’n allen uit de moeilijke periode.

Op een vrijdagmiddag, de enige vrije dag van de 53-jarige Van Rooij, neemt hij de tijd voor een interview met ons. Het weekend is hij naar eigen zeggen ook druk met het trainen en het kijken bij wedstrijden van oud-spelers die hij onder zijn hoede heeft gehad. Hij neemt ons mee in zijn ervaringen als hoofdtrainer en zijn ambities met Asperen.

Al 38 jaar is de ervaren hoofdtrainer actief in het trainersvak. Hij promoveerde negentien keer, via de nacompetitie en door kampioen te worden. Hij heeft successen geboekt bij clubs zoals LRC Leerdam, waar hij promoveerde van de tweede naar de eerste klasse en zich handhaafde in de eerste klasse. Dit hoopt hij ook met VV Asperen te bereiken. ,,Of het nu in de derde, vierde of vijfde klasse is, het maakt niet uit. We staan voor een mooie uitdaging om elkaar beter te maken en onszelf naar een hoger niveau te tillen’’.

Momenteel is hij hoofdtrainer van SV Budel. Hij promoveerde in zijn eerste jaar en doet mee om de bovenste plaatsen in de derde klasse in zijn tweede jaar. ,,Ik vind het jammer dat ik moet stoppen. Het is beleid van de club om een trainer maximaal twee jaar te verbinden aan het eerste elftal, dus ik moet op zoek naar een nieuwe uitdaging’’, vertelt Van Rooij.

Nieuwe uitdaging

Die nieuwe uitdaging heeft hij gevonden bij VV Asperen. ,,De eerste gesprekken en momenten op de club gaven mij gelijk een goed gevoel. Er waren wel vijf clubs waar ik uit kon kiezen, maar ik koos voor Asperen’’. Gevraagd naar zijn keuze voor VV Asperen, legt Van Rooij uit: ,,Het totaalplaatje was het beste. Waar de club stapsgewijs naartoe wil kwam overeen met mijn plannen. Ook de jeugd vind ik heel belangrijk. Ik ben een trainer die de jeugd graag een kans geeft als ze goed genoeg zijn voor het seniorenvoetbal’’. Hij benadrukt het belang van een uitdaging, en erkent de moeilijke periode waarin de club zich bevindt na het verlies van Jeffrey Kleijn. ,,Daar gaan we aan werken met z’n allen’’, voegt hij toe.

Klik op VV Asperen voor de laatste artikelen over de club
Klik op VV Asperen voor meer informatie over de club.

Weer 2 nieuwe spelers voor OSV Oud-Beijerland

Na de eerdere bekendmaking van 8 nieuwe spelers voor volgend seizoen, kan zowel de commissie Voetbal Technische Zaken als het bestuur, dan ook met trots melden dat de volgende spelers komend seizoen op sportpark Olympia te bewonderen zullen zijn;

Het gaat om de spelers Kevin Troost (vv SHO) & Nick van de Hoek (vv SHO).

Op de foto staat ook Calvin van Beijeren welke reeds had aangegeven vv OSV Oud-Beijerland trouw te blijven.

Klik op OSV voor de laatste artikelen van de club.
Klik op OSV voor meer informatie over de club.

Sieme Zijm volgt Bas van Loenen op

Sieme Zijm wordt volgend jaar de nieuwe hoofdtrainer van VFC Vlaardingen. De in Vlaardingen woonachtige geboren Texelaar heeft gedurende 15 jaar als professioneel voetballer gespeeld bij o.a. AZ, FC Zwolle, GAE, Excelsior en natuurlijk Sparta. In totaal kwam de 46 jarige trainer tot 320 wedstrijden als een altijd hardwerkende middenvelder.

Als trainer, jeugdcoördinator en hoofd jeugdopleiding heeft hij gewerkt bij een tal grote regionale (Excelsior M., Gravenzande, Westlandia en Den Hoorn) voetbalclubs. In het professionele voetbal is hij werkzaam geweest bij de Dutch Lions in Atlanta en de jeugd van PSV. Tevens is hij regelmatig te zien en te horen als analist bij RTV Rijnmond.

Samen met Najim Nasri , Nas voor intimi, gaat Zijm proberen het hechte VFC-team op een hoger plan te krijgen. De opbouw van het eerste elftal van VFC is al jaren stabiel. In de komende jaren wil VFC proberen om deze groep nog iets verder omhoog te stuwen en blijvend in de top van de tweede klasse te nestelen en wellicht de stap naar de eerste klasse te kunnen maken. Met Bas en Nas is er al grote progressie gemaakt. Begonnen in de vierde klasse naar een derde plaats in een sterke tweede klasse. Met daarbij nog aanwezige promotie kansen.

Klik op VFC Vlaardingen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VFC Vlaardingen voor meer informatie over de club.

Sem Rozendaal breekt door bij ASV Arkel

De 20-jarige middenvelder is na een seizoen ‘rijpen’ in het tweede elftal doorgebroken bij ASV Arkel 1. Kritisch op zichzelf is hij enorm, maar is volgens trainer Jerome Ceton ontzettend talentvol. Sem Rozendaal is trots om in het eerste van zijn jeugdclub te voetballen.

In de jeugd werd hij overal opgesteld. Van aanvaller tot verdediger. Zijn jeugdtrainers vonden altijd wel een manier om te talentvolle Rozendaal in hun elftal te passen. Vanaf de C’tjes had hij dan toch zijn favoriete positie gevonden. Naar eigen zeggen speelt hij het beste op ‘8’. Dankzij zijn loopvermogen en instelling komt hij op deze positie het beste tot zijn recht. ,,Ik durf wel te zeggen dat ik een veelzijdige middenvelder ben, want ook dit seizoen heb ik alle posities op het middenveld wel gehad’’, beschrijft de jonge spelverdeler.

Allround

,,Ik denk niet dat ik unieke eigenschappen heb’’, is de student Future Planet Studies bescheiden. Wel is hij ontzettend allround. ,,Misschien is dat ook wel de reden dat ik vaak wordt opgesteld, ik kan op veel plekken worden ingezet en kan goed in dienst van het elftal spelen’’. Hij kan dan ook zeker zeggen dat hij nu echt is doorgebroken. Hij maakt duidelijk meer minuten dan vorig seizoen. Waar hij vorig seizoen nog vaak in het tweede moest spelen om aan minuten te komen, heeft hij dit seizoen nog niet mee hoeven doen met het tweede elftal van ASV Arkel.

In zijn eerste jaar bij de senioren was dat vaak nog wel zo. Hij zat vaak bij de tweede formatie van de vereniging uit Arkel, om vervolgens op de bank te moeten zitten bij het eerste. Bij uitwedstrijden ging hij direct mee, en als beide elftallen van Arkel thuis speelden was hij bij allebei betrokken. ,,Ik vond het vorig seizoen niet erg om op de bank te zitten bij het eerste’’, blikt hij terug. ,,Maar’’, zegt hij, ,,dit seizoen vind ik dat wel vervelend, omdat ik nu gewend ben om te spelen’’.

De hort op

Spelen doet hij nu veel in het eerste elftal. Samen met de jongens waar hij ook naast het voetbal goed bevriend mee is. Jens Cornelissen, Han Dubbeldam, Jordi van Mill, Dennie Kleijn, Youri de Jong en Tomas Viset zijn goede vrienden van hem en spelen ook in het eerste van ASV Arkel. Ook na de voetbal gaat de vriendengroep vaak met elkaar de hort op. Ook in de zomervakantie maken de voetballers van Arkel een trip met de vriendengroep. ,,Daarnaast zijn ook alle andere gasten van het team top’’, vertelt Rozendaal. Ook de oudere gasten uit het team hebben de jonge balansbewaker goed opgevangen in het elftal. ,,Ik kan veel leren van de ervaren spelers’’, benadrukt hij.

Zoals eerder al gezegd is de talentvolle speler nog altijd kritisch op zichzelf. Hij heeft in zijn ogen te vaak balverlies en is hij slordig. ,,Ik moet daar constanter in worden’’, is hij eerlijk. ,,Ook mijn rendement moet omhoog’’, vindt hij. Hij wacht namelijk nog altijd om zijn eerste goal voor de ploeg van Jerome Ceton ,,Ik was in de jeugd ook niet echt een doelpuntenmaker, want ik heb niet zo’n goed schot. Ik denk dat ik wat aanvallersinstinct moet ontwikkelen’’, meent hij.

Rendement

Als Rozendaal zijn rendement kan opkrikken, kan Arkel zich wellicht verzekeren van nog een jaar in de derde klasse. De vereniging uit het gelijknamige dorp is namelijk nog niet gehandhaafd. Dat is ook het grote doel van Rozendaal en de rest van de ploeg. De middenvelder hoopt nog heel wat jaren voor de Arkelse formatie te voetballen, maar focust zich vooral op het handhaven van dit seizoen in de derde klasse C.

Bron foto’s: Rick den Besten

Klik op ASV Arkel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op ASV Arkel voor meer informatie over de club.

Jules en Jesse de Gans samen in het centrum van Ameide

De voetbalbroers van VV Ameide spelen sinds de winterstop samen in het eerste elftal van het gelijknamige dorp. De ploeg van Pieter van Zessen is na de winterstop bezig aan een ijzersterke reeks, mede dankzij het kersverse centrale duo De Gans. In een duo-interview maken we kennis met de voetballers.

De zaterdagvierdeklasser wist zelfs een periode te pakken. Maar al te uitbundig werd het nog niet gevierd, want aan de andere kant was Ameide nog niet veilig gespeeld. Dat kwam door de dramatische start van dit voetbalseizoen. Een wissel in het centrum zorgde voor een opmars en Ameide zette een sterke serie naar na de winterstop.

Goede klik

Jules vindt het mooi om te zien hoe zijn broertje ontwikkelt in het centrum. ,,Hij wordt iedere wedstrijd beter’’, aldus Jules. De broers hadden nooit de kans om samen te voetballen, gezien het leeftijdsverschil. ,,Het is wel bijzonder, want het is voor het eerst dat het zo uitpakt’’. De voetballers zijn naast teamgenoten en broers, ook gewoon vrienden. De klik is er binnen én buiten het veld. ,,We kunnen lezen en schrijven met elkaar’’, benadrukt de ervaren verdediger.

De twee vullen elkaar dan ook goed aan. ,,Eigenlijk lijken we best wel veel op elkaar’’, zegt Jules. ,,Ik ben een voetballende verdediger en probeer altijd op te bouwen. Vroeger was ik altijd spits en doelpuntenmaker en later ben ik pas naar achteren geschoven. Ik schuw het duel ook niet en als het hard gewerkt moet worden, ga ik voorop in de strijd’’, zegt Jules over zijn eigen kwaliteiten. Zijn broer Jesse lijkt zoals gezegd best wel op zijn broer. Jesse is gewend om op het middenveld te spelen, dus ook hij is handig met de bal en heeft een goede passing. Het echte verdedigen leert hij van zijn oudere broer. Jules weet dat hij zijn broertje kan helpen in het veld. ,,Ik probeer hem in het veld te coachen. Dat neemt hij gelukkig aan’’, vertelt hij. Naast het veld is Jesse volgens Jules de slimmere van de twee, dus Jules is blij dat hij zijn broertje ook nog ergens in kan helpen.

Geweldige doelpunten

Jules zag zijn broertje doorbreken in het eerste elftal. Jules speelt al vanaf zijn zestiende in het eerste en heeft bakken vol ervaring. Het is ook ervaring waar Jesse op dit moment veel van leert. ,,Ik leerde buiten het veld al veel van hem, omdat hij mijn oudere broer is, maar in het veld leer ik helemaal veel. Ik probeer gewoon hetzelfde te doen wat hij doet, want dat gaat meestal goed. Hij is een fantastische voetballer’’, vertelt Jesse. ,,Jules heeft dit seizoen ook een aantal geweldige doelpunten gemaakt, dus dat moet ik ook proberen na te doen’’, grapt hij.

Jesse speelde lange tijd in het tweede. Door zijn drukke studentenleven was hij niet altijd bereid om twee keer in de week te trainen en dat zorgde er eigenlijk voor dat hij geen kans kreeg in het eerste. Onder Pieter van Zessen, huidig trainer van Ameide 1, maar voorheen Ameide 2, speelde hij vaak als ‘6’ in het tweede elftal. Sinds dit seizoen lukt het Jesse meestal wel om iedere training aanwezig te zijn. Er kwam in december een plekje vrij in het centrum van het eerste. Pieter had altijd al het vertrouwen in Jesse en gaf hem, vlak na zijn aanstelling als hooftrainer, ook de kans in het eerste elftal. Het pakte goed uit, want de ploeg wist een periode te pakken.

Voor de ouders van de voetbalbroers is het natuurlijk ook geweldig om te zien hoe hun kinderen schitteren in hetzelfde voetbalshirt. Merkt ook Jesse: ,,Het is mooi om je trotse vader langs de kant te zien. Hij is ook helemaal voetbalgek, dus het is ook leuk voor hem’’, sluit Jesse af.

Klik op VV Ameide voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Ameide voor meer artikelen over de club.

Wil Sleeuwits is een echte Leerdam Sporter

De 75-jarige Wil Sleeuwits is Leerdam Sporter in hart en nieren. Al vanaf jongs af aan is hij dat, want zijn ouders waren al echte Leerdam Sporters. Waar de ouders van Wil al zorgden voor velen opbrengsten voor de vereniging, heeft de enthousiaste Wil daar zelf later ook een handje in geholpen bij de sponsorcommissie.

Wil Sleeuwits, een naam die bijna bij ieder Leerdam Sport ’55-lid wel bekend is. Een naam doordrenkt met passie voor de sport en de club. Als hem wordt gevraagd naar wat het betekent om een echte Leerdam Sporter te zijn, spreekt hij met een glimlach, een vonk van trots en veel herinneringen komen naar boven. ,,Natuurlijk is het leuk, anders hou je het niet zo lang vol’’, begint Wil. ,,Mijn ouders waren al echte Leerdam Sporters. Ze zaten aan de kassa en verkochten de entreekaartjes. Ook de Eredivisie-toto briefjes werden door diverse supporters bij ons thuis afgeleverd’’, vervolgt hij. Het verhaal van Wil Sleeuwits is dus niet alleen zijn eigen verhaal, maar ook dat van zijn familie en van de club zelf. ,,Ik heb de trend voortgezet’’, zegt hij. Al zat hij niet aan de kassa, want dat bestaat niet meer. Het is tegenwoordig gratis om naar de wedstrijden te komen kijken.

Er werden volgens Wil behoorlijk wat tickets verkocht, want Leerdam Sport acteerde toen in de tweede klasse. ,,Het voetbal leefde. Zondag stond voor iedereen uit de regio in het teken van voetballen. Gemiddeld kwamen er wel zes á zevenhonderd man kijken bij de wedstrijden. In de grote wedstrijden konden dat er ook wel duizend zijn’’, vertelt hij.

Rood-witte shirt

Wil kwam uiteindelijk zelf ook in het eerste elftal. Als voetballer heeft hij een decennium lang het rood-witte shirt van het eerste elftal gedragen, van 1971 tot 1981. ,,In het begin was ik een aanvaller’’, herinnert hij zich. ,,Ik heb zelfs wat doelpunten gemaakt. Dat zag ik later toen ik de clubbladen aan het doorlezen was, want eigenlijk was ik dat helemaal vergeten’’, grapt Wil. Hij werd voorstopper, want met zijn postuur kon hij daar beter zijn ei in kwijt. ,,De ballen kwamen nu op me af, dus ik kon lekker klimmen in de kopduels’’, meent Wil.

Na zijn actieve carrière op het veld nam Sleeuwits een nieuwe rol op zich binnen de club. Hij werd leider van de pupillen tot de A-junioren. ,,Van 1984 tot 1990 was ik leider en trainer’’, vertelt Wil. Op dat moment was hij al bijna dertig jaar lid van de vereniging, want hij schreef zich in 1956 in. Maar zijn betrokkenheid beperkte zich niet tot het coachen van jong talent. In 1979 richtte hij samen met een andere voormalige eerste elftalspeler, Otto van der Paat, de sponsorcommissie op. ,,We hebben het hele complex voorzien van reclameborden’’, vertelt hij trots. ,,Ons oude complex had een mooie uitstraling. Er kwamen veel mensen kijken, dus de reclameborden waren aantrekkelijk. Het voetbal leefde toen wel meer’’, aldus Wil. Dat is behoorlijk veranderd, want op een gegeven moment ging iedereen, zoals Wil het mooi kan vertellen; lopen van de zondag naar de zaterdag.

Aan alle mooie dingen komt een eind. Ook aan de tijd van Wil zijn toewijding aan de vereniging. Er wordt hem de vraag gesteld: Waarom bent u gestopt? Wil antwoordt: ,,Het punt is, als je het zo lang doet, raak je energie kwijt. Je moet ruimte maken voor andere mensen met nieuwe ideeën’’, is Wil eerlijk. In 2022, na bijna veertig jaar dienstbaarheid aan Leerdam Sport ’55, besloot Wil Sleeuwits plaats te maken voor een nieuwe generatie. ,,Dick Kruijs, Marcel van Leusden, John Klok, Ton van Lent en Dick de Jong’’, noemt hij hun namen op. Het zijn vrienden van elkaar en zijn goed op elkaar ingespeeld. Ik wilde geen sta-in-de-weg zijn. Ik heb de verantwoordelijkheid volledig overgedragen’’. Maar betekent stoppen met de sponsorcommissie bij Leerdam Sport ’55 het einde van Sleeuwits’ betrokkenheid bij de vereniging? Niet helemaal. ,,Ik zal op de achtergrond aanwezig zijn’’, zegt hij. ,,Als het gevraagd wordt zal ik helpen, maar de verantwoordelijkheid neem ik niet meer’’.

Tafeltennis & kleinkinderen

Hij wijdt zijn tijd nu aan tafeltennis, een sport die hij al 25 jaar beoefent. ,,Je moet concentreren en actief zijn’’, legt hij uit. ,,We hebben de zaal op maandag dus dan trainen we met elkaar. Ik speel in de lagere teams vanwege mijn leeftijd’’.

Bij de vraag over zijn plannen voor de toekomst, moet Wil lachen. Hij is al geruime tijd gepensioneerd, maar is nu echt nergens meer verantwoordelijk voor. ,,Ik ga genieten van mijn kleinkinderen’’, antwoordt hij. Het zijn de kleinkinderen waar hij zijn passie voor sport mee deelt. ,,Ik breng ze naar hun activiteiten, drummen en tennissen. Daar zit best veel tijd in, hoor’’, sluit hij af.

Klik op Leerdam Sport’55 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Leerdam Sport’55 voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.