Home Blog Pagina 103

Maak kennis met de nieuwe hoofdtrainer van FC Drunen

fc Drunen
-
0
Maak kennis met de nieuwe hoofdtrainer van FC Drunen

Murat Toksoy, de nieuwe hoofdtrainer van de Drunense hoofdmacht zit vol ambitie en kijkt uit naar het nieuwe seizoen. Na de laatste wedstrijd van dit seizoen is de blik direct gericht op het volgende seizoen en de 38-jarige oefenmeester heeft daar ongelofelijk veel zin in. ,,We sluiten het eerst goed af en gaan daarna gelijk aan de slag’’.

Voor Toksoy is het bijzonder om hoofdtrainer te zijn van een eerste elftal. Als trainer van de hoofdmacht ligt de verantwoordelijkheid volgens hem een stuk hoger. ,,Het is apart om hoofdtrainer te zijn. Het is veel serieuzer en er komt veel bij kijken’’, zegt Toksoy, die geen moment twijfelde om deze job aan te nemen. ,,Ik doe het uit eigen wil. Ik doe alleen dingen als ik ze echt leuk vinden, dus ik doe het volkomen vrijwillig’’.

Vorm en kleur

Hij stapte eerder dit seizoen al in bij de eerste selectie. Na de winterstop heeft de hoofdmacht van de plaatselijke FC Drunen een aantal goede, maar ook mindere wedstrijden gekend. ,,We willen het seizoen nu eerst goed afsluiten met elkaar, daarna gaan we gelijk aan de slag voor volgend seizoen en richten we ons volledig daarop. We hebben daar heel veel zin in’’, aldus Toksoy, die weet met welk materiaal hij kan werken in het nieuwe voetbalseizoen. ,,Er komt gelukkig wat aanvulling. We krijgen wat spelers buiten FC Drunen, komen talentvolle jongens uit de jeugd door en zijn nog niet klaar met het betrekken van nieuwe spelers. De selectie krijgt steeds meer vorm en kleur’’.

Leider op het veld

Toksoy was altijd jeugdtrainer bij FC Drunen. Al heeft hij heel veel verschillende rollen binnen de vereniging vervult. Naast jeugdtrainer was hij ook scheidsrechter, draaide hij kantinediensten, zat hij in het bestuur en regelde hij alle wedstrijdzaken voor de gehele vereniging. Ook als voetballer was hij altijd al actief bij Drunen. Hij ging een jaartje vreemd bij RKDVC, maar speelde voor de rest bij Drunen. Een zwakke enkel zorgde ervoor dat hij vroegtijdig moest stoppen met voetballen op niveau. Zijn vrienden vroegen daarom of hij aan wilde sluiten bij hun elftal. Daar speelde hij zijn laatste wedstrijden als voetballer. Toksoy speelde altijd als verdediger. Vooral het afpakken van de bal en het tackelen waren zijn kwaliteiten. Hij was altijd al een leider op het veld, iets wat hij nu mee neemt in het trainersvak bij de club waar hij opgroeide.

Mentor

De trainingen van het eerste elftal zien er uiteraard anders uit dan die van het eerste elftal. Samen met leermeester Adam, zijn assistent, stomen ze hun spelers iedere week klaar voor een nieuwe wedstrijd. Toksoy kan veel leren van zijn assistent Adam, die hij door en door kent. ,,Ik leer van zijn manier van coachen, het uitleggen van aanvallende situaties, het uitzetten van de trainingen en allerlei andere kleine dingen. Ik krijg er op deze manier iedere dag een stukje ervaring bij. Toen hij vroeger trainer was keek ik altijd al naar hem op. Ik ben een gelukkig man om samen met hem te werken. Hij is mijn mentor’’.

Het trainerschap bij FC Drunen bevalt de oefenmeester duidelijk goed. ,,Het ging in het begin gelijk goed. Dat gaat het nog steeds. We doen het met de groep die we hebben’’, vertelt Toksoy, die aan het begin van dit seizoen nooit had gedacht voor deze groep te staan. ,,Ik had geen idee. Er werd na de winterstop gevraagd of ik voor de groep wilde staan. Toen ik hoorde dat Adam mee mocht als assistent wist ik zeker dat ik het wilde doen. Ik wilde het alleen niet voor een half jaar doen, dus is er een overeenkomst van anderhalf jaar gekomen’’.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van FC Drunen

Maikel van Baardwijk maakt razendsnelle ontwikkeling door

sv Capelle
-
0
Maikel van Baardwijk maakt razendsnelle ontwikkeling door

De 21-jarige rasverdediger kwam op zestienjarige leeftijd pas naar SV Capelle, nadat zijn vorige elftal bij SSC uit elkaar viel. Op de rechtsbackpositie doet hij wat zijn trainer van hem vraagt en maakt hij veel vlieguren in de vierde klasse.

Geboren en getogen in de voetbalwereld, begon de 21-jarige Maikel van Baardwijk zijn reis bij de jeugd van SSC, waar hij zijn eerste stappen op het veld zette tot hij zestien was. Van daaruit maakte hij de overstap naar SV Capelle, waar hij al snel zijn plek vond in de JO17-1. ,,Ons team bij SSC viel uit elkaar’’, blikt Van Baardwijk terug. ,,Ik besloot om de club te verlaten en SSC in te ruilen voor SV Capelle. Bij de Capelse SV belandde hij vervolgens in het hoogste jeugdelftal, waarna hij aan mocht sluiten bij het tweede elftal.

Debuut

Hoewel Van Baardwijk niet altijd bij de basiself begon, liet hij zich niet ontmoedigen. ,,Ik ben begonnen bij het tweede elftal’’, legt hij uit, ,,Al na een half jaar mocht ik doorschuiven naar het eerste elftal’’. Zijn doorzettings- en aanpassingsvermogen werd beloond met een debuut in het eerste elftal. Als rechtsback staat Maikel bekend om zijn taakuitvoering en verdedigende kwaliteiten. ,,Ik ben vooral een echte verdediger’’, zegt hij bescheiden. ,,Niet heel aanvallend of technisch, maar ik ben meer van de duels’’, vertelt hij. Zijn kracht en inzet op rechtsbackpositie maken hem tot een lastige tegenstander voor iedere linksbuiten uit de competitie. Buiten het veld is Maikel een gewaardeerd lid van het team en staat hij bekend als iemand met een vriendelijk en gezellig karakter. ,,Ik ben geen praatjesmaker, maar ik denk dat ik goed in de groep val en gezellig mee kan doen met iedereen’’, lacht hij.

Aanvallende rol

Onder de nieuwe trainers heeft Van Baardwijk zijn positie moeten aanpassen, maar hij blijft vastberaden om door te gaan. ,,De trainer heeft andere keuzes gemaakt’’, legt hij uit, ,,onder de vorige trainer stond ik altijd centraal achterin, maar de nieuwe trainers hebben een ervaren speler in de naam van Ralph Knops teruggehaald naar het eerste. Gelukkig mocht ik blijven staan als rechtsback, hoewel het niet mijn favoriete positie is’’, zegt de verdediger. Als rechtsback is hij taakbewust. Eén van die taken is het pakken van de kopduels. ,,Die gaan allemaal via mij’’, zegt de lange en kopsterke rechterverdediger. Hij is de mandekker en pakt zijn mannelijke duels. Als rechtsback komt hij nu meer in de gelegenheid om mee te doen in het aanvallende spel van SV Capelle. ,,Dat zit eigenlijk niet in mijn natuur, maar moet nu wel gebeuren in deze rol’’, zegt hij.

Met nog een uitdagend programma voor de boeg, blijft Van Baardwijk optimistisch over de handhaving van SV Capelle in de vierde klasse. ,,We moeten bij elkaar blijven’’, zegt hij vastberaden. ,,We houden vaak de nul, maar scoren te weinig. Het is belangrijk dat we het gezellig houden in het team, ook als we verliezen. We begonnen dit seizoen heel goed met vijf gewonnen wedstrijden. Maar goed, het is sowieso een gekke competitie waarin alles kan gebeuren’’, vindt hij.

Persoonlijke ambitie

Wat er ook gebeurd, Van Baardwijk speelt volgend seizoen bij de club en heeft de ambitie om dat voor hele lange tijd te blijven doen. ,,Mijn persoonlijke ambitie is om in het eerste te blijven spelen bij Capelle. Ik doe het vooral voor mijn plezier en hoop zo lang mogelijk bij de dragen aan het succes van SV Capelle’’, aldus van Baardwijk.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van SV Capelle

Roy Strengers en JO17-1 al bijna decennia verbonden

vv Baardwijk
-
0
Roy Strengers en JO17-1 al bijna decennia verbonden

Al bijna tien jaar groeit de fanatieke jeugdcoach Roy Strengers mee met het elftal van zijn zoontje. Vanaf de f-jes is hij verbonden aan het elftal van zijn zoon Jayden. De vooruitgang, connectie en overwinningen zijn de dingen die het trainersvak glans geven. ,,Het is gewoon genieten’’.

Zelf stond de oefenmeester al op zijn vijftiende in het eerste elftal van Baardwijk. Zijn zoon, Jayden, is nu zeventien en heeft die stap nog niet kunnen maken. Wel is het volgens zijn vader een echte creatieveling. ,,Hij heeft een basistechniek waar je u tegen zegt’’, volgens Strengers. Hij is volgens zijn trainer verfijnd en flegmatiek. Op de linksbackpositie neemt hij de boel op sleeptouw en is hij druk met praten en het coachen van zijn teamgenoten. Net zoals zijn vader vroeger heel de rechterflank bestreed, doet Jayden dat op de linkerflank. Wel heeft hij een aantal verbeterpunten. Zo moet hij volgens zijn trainer en vader wat harder in duels worden en moet hij nog weleens aangestuurd worden.

Jeugdvrienden

Andere jongens uit het team voetballen ook al lange tijd onder dezelfde trainer. Delano, Yaden, Vince en Mart zijn de jongens die al vanaf de f-jes in hetzelfde elftal zitten en alsmaar samen doorstomen naar de hoogste jeugdelftallen. Het zijn allemaal vrienden van elkaar en komen wekelijks bij elkaar over de vloer. De jongens zijn later samengevoegd met een andere elftal. ,,Ook de nieuwe jongens hebben hun plekje in het elftal weten te vinden en iedereen trekt goed met elkaar op’’. Het team kent nu een JO17-1-waardig elftal met drie trainers en goede selectiespelers. De JO17-1 heeft een serieuze staf, met een performance coach, verzorger, vlagger en materiaalman. Allemaal vaders van spelers uit het team. De vaders vinden dat fantastisch om te doen. ,,We vinden het leuk om betrokken te zijn bij onze kinderen. We zorgen voor spelers van andere teams als dat nodig is, bereiden trainingen voor en regelen oefenwedstrijden en toernooien. Eigenlijk zijn we er zeven dagen in de week mee bezig’’, aldus Strengers.

Potentie

Het is de vooruitgang en het leerproces waar Strengers van kan genieten. ,,Als je zo lang betrokken bent met de jongens, ben je ook onderdeel van hun opvoeding. Je hebt een grote connectie met de gasten. Op voetballend vlak heb je ze ook veel zien groeien. Stuk voor stuk zijn ze leergierig om bij te leren en zichzelf te verbeteren. De één ontwikkelt zichzelf sneller dan de ander, maar iedereen op zijn eigen manier. Iedereen heeft de potentie om het eerste elftal te bereiken’’.

Strengers weet hoe het is om de hele jeugdopleiding onder dezelfde trainer te voetballen. Dat heeft hij namelijk zelf ook gehad in zijn tijd als voetballer. Tot aan het eerste toe speelde hij onder dezelfde coach. ,,Je kent je trainer door een door en speelt een grote rol in hun leven. Alle jongens kunnen ook bij mij terecht als ze met dingen zitten. De thuissituatie, schoolproblemen en voetbal. Alles kan besproken worden met elkaar. We zijn een beetje hun tweede vader. Het respect is er van beide kanten en ze luisteren naar onze normen en waarden. Dat gaat al jaren goed op die manier’’.

Fanatiekeling

De fanatieke jeugdcoach is minimaal tot de onder negentien nog hoofdtrainer van de jonge voetballers. Hij heeft nog niet zijn papieren om ook door te groeien naar de senioren, maar denkt dat wel over na. ,,Het is eigenlijk nog veel te leuk om te toen’’, aldus Strengers, die zelf drie jaar geleden stopte met voetballen toen zijn dochter van twee in aankomst was. Natuurlijk hoopt de coach dat zijn jongens door stromen naar het eerste.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van VV Baardwijk

Dit is echt iets waar we trots op kunnen zijn

vv Be Ready
-
0
Dit is echt iets waar we trots op kunnen zijn

Bijna was het ze gelukt: ongeslagen kampioen worden van de vierde klasse. Lang leek Be Ready dit jaar op weg naar een foutloos seizoen, maar vlak voor de eindstreep struikelde de ploeg van Kevin van Gool en Jonathan van Eerd voor het eerst. Al smaakte de titel daardoor natuurlijk niet minder zoet. “Dit is echt iets waar we trots op kunnen zijn.”

Trots is Van Eerd natuurlijk ook, al klinkt ergens in de verte toch dat stemmetje. “Het was gewoon balen van die eerste nederlaag, ik zou liegen als ik zeg dat het niet zo is.” Want na 23 overwinningen op rij, ging het bij poging 24 mis. Na een meer dan dominant seizoen, analyseert de spits. “Ploegen gingen zich tegen ons steeds meer ingraven. De kampioenswedstrijd was daar een mooi voorbeeld van, stonden ze bijna met elf man in de zestien.” Al snapt hij dat ook weer wel. “We hebben veel kwaliteit en het is een jonge groep, dus er zit nog altijd rek in.”

Voldoening

Een jonge ploeg waar de 29-jarige Van Eerd sinds dit seizoen deel van uitmaakt. En dat is gekker dan het in eerste instantie klinkt. “Na vier jaar bij Almkerk, was ik toe aan iets nieuws. Ik had net een kindje gekregen en kon er wel mee leven om lager te gaan voetballen. Dat was eigenlijk voor mij de hoofdreden.” En met 49 doelpunten, heeft die keuze best heel behoorlijk uitgepakt. “In het verleden heb ik al eens in de vierde klasse gespeeld, toen maakte ik er tussen de twintig en de 30. Dus ik had niet verwacht dat ik er zoveel zou scoren.” Minder plezier, deed het hem daarom natuurlijk niet. “Het was ook heel mooi om mee te doen om het algehele topscorersklassement, de ‘Zilveren Schoen’, tuurlijk volg je dat dan wel. Even kijken hoeveel die ander heeft gescoord. Uiteindelijk vind ik een tweede plaats een mooie eer.” En tegelijkertijd een soort motivatie. “Je gaat soms wel denken: moet ik mezelf meer uitdagen? Daarom ben ik blij dat we met Be Ready naar de derde klasse gaan.” Al, zo vertelt Van Eerd. “Als spits wil je op ieder niveau scoren, dat zit er toch in. Die voldoening is even groot, alleen van winnen misschien iets minder.”

Zegeningen

Helemaal als dat dan ook nog eens mooie doelpunten zijn. “Mijn mooiste van dit seizoen, was tegen Right ‘Oh, een omhaal. Dat is wel een beetje mijn ‘trademark’, stond ik bij Almkerk ook om bekend.” Gelukkig kunnen ze daar in Hank, ook volgend jaar nog van blijven genieten. “Er waren clubs op divisieniveau die interesse toonden, daar heb ik wel over nagedacht en getwijfeld, maar uiteindelijk heb ik toch toegezegd! Ik heb het hier goed naar mijn zin, dan moet je soms ook je zegeningen tellen.” Want met het vertrouwen in Be Ready, zit het bij Van Eerd wel goed. “Ik denk dat we klaar zijn voor die derde klasse. Julian Geelhoed komt erbij en ook in de breedte worden we sterker.” De topschutter zet dan ook maar meteen hoog in. “Onze doelstelling is om gewoon weer bovenin mee te spelen. Heel ambitieus? Ja, maar we hebben er de spelers voor.”

Dienende rol

Met hem er dus opnieuw bij, al is het in een iets andere rol, verwacht hij. “Volgend seizoen ben ik eigenlijk van plan om iets meer dienend te gaan spelen, dus aangeven en balvast zijn. Proberen om op die manier het team te helpen.” Want, zo realiseert Van Eerd zich. “Voetbal is meer dan alleen maar goals maken. En misschien geeft het mezelf ook wat meer rust, als scoren niet meer het hoofddoel is. Al zit dat toch in de aard van het beestje, kijken hoelang ik het volhoud…” Die scoringsdrang, zit er bij de Bredanaar dan ook niet voor niks in. “Ik ben een spits die in de zestien moet komen. Ballen van de zijkanten en dan afmaken, dat is mijn kracht. Lager op het veld, ben ik maar gewoon een modale speler.” Wel één die dus volop in de belangstelling stond van hoger spelende clubs. “Als ik het nog in me heb, wil ik nog wel eens kijken waar mijn plafond ligt. Baronie, de club waar ik ooit ben begonnen, blijft kriebelen. Maar tot welke leeftijd kan het? Dat is de vraag.”

Hoogtepunt

Een vraag die teamgenoot Kevin van Gool (33) voor zichzelf na dit seizoen wel kan beantwoorden, hij hangt namelijk zijn voetbalschoenen aan de wilgen. “De keuze om te stoppen is van heel diep gekomen. Ik ben een op en top voetbaldier, dan is dat niet makkelijk.” Toch maakte hij hem dus wel. “Ik speel vanaf mijn zestiende in een eerste elftal, nu gaat ook mijn oudste zoontje voetballen, die wil ik graag in zijn ‘voetballeven’ begeleiden. En dan is dit wel een aardig hoogtepunt om op te stoppen, toch?” Want ook voor de middenvelder, was het natuurlijk een fantastisch jaar. “Dit is echt iets unieks, iets waar we trots op kunnen zijn.” Al dreunt ook bij hem, die ene nederlaag nog altijd een beetje na. “Het was wel echt een dingetje, dat we ongeslagen wilden blijven. Maar de laatste weken werd het steeds moeilijker om die scherpte te behouden.”

Discipline

Ondanks zijn fanatisme, overheerst ook bij hem vooral het positieve gevoel. “Na de degradatie van vorig jaar, hebben we de koppies bij elkaar gestoken en ging de knop verrassend snel om. Dat voelde meteen goed. Jonge jongens kwamen erbij en hebben zich uitstekend ontwikkeld, dat was mooi om te zien. Uiteindelijk gaan we dik verdiend terug naar waar we thuishoren.” De basis daarvoor, werd volgens Van Gool al veel eerder gelegd. “Vorig seizoen. Door twee uur te trainen, waren we super fit. Qua spel en breedte van de selectie, zijn we de meer dan terechte kampioen.” Mede dankzij een bepaalde teamdiscipline. “We mochten niet te snel tevreden zijn, dat hebben we met elkaar uitgesproken. Dan moest het meer dan 5-0 worden, als basis voor volgend seizoen.” Want, zo weet Van Gool. “Met sommige wedstrijden komen we in de derde klasse niet weg, dat weten we.” Is dat straks anders? “Ik vond ons vorig jaar, om eerlijk te zijn, al niet degradatiewaardig. Nu is onze selectie alleen nog maar sterker geworden.”

Huidige generatie

Al zullen ze het dan dus wel zonder Van Gool moeten doen. Als aanjager op het middenveld. “Ik moest het altijd vooral van mijn energie en mentaliteit hebben. Op die manier probeerde ik belangrijk te zijn voor de ploeg.” En dat lukte dus vaak best aardig. “Bij de huidige generatie mis je ‘die drive’ wel een beetje. Niet zomaar afmelden, dat heb ik ze in al die jaren mee willen geven.” De inwoner van Dongen gaat Be Ready, de club waar hij sinds zijn 26ste voor speelt, toch wel een beetje missen, zo is hij eerlijk. “De mooie wedstrijden, derby’s en op wedstrijddagen allemaal de koppies de juiste kant op. En daarna met een pilsje in de hand genieten.” Waar gaat hij nu van genieten? “Ik vind het lastig, want weet nog niet wat ik ga doen. Voorlopig de rust maar even over me heen laten komen en zien wat het brengt…”

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Be Ready.

Meer gele kaarten dan doelpunten voor Simon van der Werff

RKDVC
-
0
Meer gele kaarten dan doelpunten voor Simon van der Werff

De 24-jarige buitenspeler begon voortvarend aan het nieuwe seizoen. In de voorbereiding wist hij het net aan de lopende band te vinden en scoorde hij maar liefst twaalf doelpunten en gaf hij vier assists in zes wedstrijden. In de competitie zat het dit jaar niet mee bij RKDVC en Van der Werff blikt in dit interview terug op zijn eigen seizoen.

De linksbenige buitenspeler, die zijn snelheid en actie inzet om de directe tegenstander te slim af te zijn, draait een goed seizoen. Ondanks de vele wedstrijden, basisplekken en indrukwekkende mentaliteit, scoorde hij weinig doelpunten en gaf hij enkele assists. Iets waar de 24-jarige flankspeler wel hoge cijfers haalde, want in het gele kaarten-aantal. ,,Dat zie ik wel als een verbeterpuntje’’, vindt hij zelf.

Hongerig

,,Mijn inzet en strijdlust is altijd goed. Ik ben iedere week weer hongerig naar goals en assists, maar het zat dit seizoen niet mee. Als aanvaller moet je rendement hebben, dat begrijp ik, maar ik mis dit seizoen veel kanten’’, blikt de vleugelaanvaller terug. ,,Het is gek, want in de voorbereiding liep het wel lekker. We speelden tegen mindere ploegen en ik scoorde veel. Ook tegen hoger geklasseerde ploegen scoorde ik en in de beker wist ik het net te vinden, maar in de competitie wil hij maar niet vallen’’.

Geen hek van de dam

In november maakte hij zijn eerste doelpunt van de competitie en hoopte daarmee het hek van de dam te hebben geschoten, maar het lukte dit seizoen niet om zijn doelpuntenaantal te vergroten. Ik hoopte dat het na die goal ging lopen, maar dat deed het niet. .,,Gelukkig heb ik wel een aantal assists kunnen geven. Daarmee heb ik wel een bijdrage geleverd aan onze prestaties van dit seizoen. Gelukkig voor mij laat de trainer me ook staan en geeft hij me het vertrouwen’’, zegt Van der Werff, die een mooi hoogtepunt kende dit seizoen met zijn goal tegen Dongen in de beker. ,,Helaas ging die wedstrijd wel verloren. Maar het maken van een goal tegen zo’n goede tegenstander was mooi’’.

Gele kaarten

Zoals eerder gezegd kent de jonge buitenspeler nog een verbeterpuntje. Hij staat dit seizoen namelijk al op zeven gele kaarten. ,,De meeste zijn terecht’’, is hij eerlijk. ,,Het zijn vooral domme en lompe overtredingen. Mijn teamgenoten zeggen vaak dat ik wat lomp ben, en dat klopt ook wel een beetje. Ik ben al twee wedstrijden geschorst geweest, alleen door gele kaarten’’. De laatste wedstrijden is Van der Werff bezig aan een goede periode. Ook zijn teamgenoten zijn met hem bezig en gunnen hem wat doelpunten. ,,Ze peppen me op en geven me vertrouwen om een goal te maken’’, zegt Van der Werff. Weliswaar zonder rendement, is hij belangrijk voor het elftal, dat nog mee doet om de bovenste plekken in de competitie. Met een periode op zak speelt RKDVC hoe dan ook voor de nacompetitie en dat geeft een goed gevoel: ,,We doen het goed met het team’’.

Fanatisme

Een promotie met RKDVC zou voor Van der Werff fantastisch zijn. Al vanaf zijn zesde speelt hij namelijk in dezelfde clubkleuren. Een stormachtige ontwikkeling in het derde elftal zorgde ervoor dat hij mocht aansluiten bij de selectie. Hij begon bij het tweede en mocht vervolgens doorstomen naar het eerste elftal. Nu heeft hij zich bewezen en is hij vaste kracht van de eerste selectie. Ondanks zijn lage rendement dit seizoen, blijft de vleugelaanvaller fanatiek om zijn doelpunten te maken en alles te geven voor de club waar hij opgroeide.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van RKDVC

Jenner Koek is bij Almkerk terug op zijn niveau

vv Almkerk
-
0
Jenner Koek is bij Almkerk terug op zijn niveau

Het ene seizoen, is het andere niet. Dat weten ze inmiddels ook bij Almkerk. Want waar de eersteklasser zich vorig jaar pas op de laatste dag veilig speelde, doet het dit jaar via de nacompetitie mee voor promotie naar de vierde divisie. Tot grote tevredenheid van Jenner Koek. “Ik zou heel graag willen promoveren.”

Hoe anders was dat vorig seizoen. De 23-jarige Koek weet het nog goed. “Pas op de laatste dag waren we veilig…” Toch waren de verwachtingen dit jaar een stuk hoger gespannen, vertelt hij. “Op papier was dit een mindere competitie, dus we wisten dat we goed mee zouden kunnen doen. Al hoefden we ook weer niet meteen voor nacompetitie te gaan.” Dat werd het dus wel. “Net voor de winterstop, kreeg ik wel het gevoel dat het moest kunnen. We begonnen goed, speelden leuk voetbal en hadden vaak de bal.”

Ambitieus

In zijn inmiddels vierde seizoen bij Almkerk. Al verliepen die jaren, uiterst moeizaam. “In het tweede jaar scheurde ik mijn kruisband af. Dit is eigenlijk het eerste seizoen dat ik echt mijn niveau kan halen.” De voormalig speler van Sleeuwijk, maakte op negentienjarige leeftijd de overstap naar het blauw met wit. “Daar stond ik op mijn zestiende al in het eerste, maar ik was op een gegeven moment toe aan een klasse hoger.” Dus toen Almkerk belde, was Koek vrij rap om. “Ik ben ambitieus, dus voor mij was het snel duidelijk.” Spijt heeft hij dan ook niet, toch had de inwoner van Sleeuwijk het wellicht een beetje anders voor zich gezien. “Natuurlijk had ik niet verwacht dat ik pas na vier jaar op mijn echte niveau zou zitten. Maar ik ben wel blij met de stap.” Ook buiten het veld. “De mensen, vrijwilligers en feestjes in de kantine. Dat soort dingen maken het leuk.” Naast een hechte groep en veel kwaliteit. “We willen echt voor elkaar werken, gooien er samen veel energie in. Het is een jong team, met gasten die allemaal graag willen. Daar herken in mezelf in.” Net als in zijn trainer. “Over Vincent (de Klerk) ben ik heel positief. Hij is modern, maakt gebruik van een app en zijn trainingen zitten vol tactiek.”

Beach Soccer

Misschien wel daardoor, speelt Koek tegenwoordig als linksback. “Van origine ben ik linksbuiten of spits, maar door blessures speel ik dit seizoen daar. Conditioneel sterk, veel meters maken, snel en explosief. Eigenlijk een soort extra aanvaller.” Toch hoopt hij in de toekomst ‘gewoon’ weer voorin te spelen. “Ik wil graag mijn plafond opzoeken en kijken waar ik kan eindigen. Met Almkerk of misschien ergens anders.” Zaak voor hem dus, om zich te blijven ontwikkelen. “Vooral in een stukje volwassenheid, ben ik wel gegroeid. Ik mocht bijvoorbeeld wat minder gele kaarten krijgen voor praten. Maar ook qua looplijnen, het tactische aspect, heb ik stappen gemaakt.” Mede door de presentaties van De Klerk. “Daarom heb ik toen ook die stap gemaakt, dat miste ik wel. Dat soort dingen vind ik heel interessant.” Net als voetballen op zand. Want ook dat doet Koek regelmatig. “Daar ben ik eigenlijk op mijn elfde mee begonnen, nu speel ik bij Beach Soccer Altena, in de Eredivisie. Binnenkort vliegen we naar Portugal, voor de Euro Winners Cup, eigenlijk een soort Champions League voor het Beach Soccer.” Hij maakte in die tak van sport zelfs zijn debuut voor Oranje, toen hij mee mocht naar Marokko. “Het gaat voor mij vooral om het spectaculaire; bal in de lucht, omhalen en veel goals. Dat maakt het zo leuk.” Heeft hij ook daar zulke hoge ambities? “Dat is een beetje afhankelijk van hoe snel de sport groeit, het zou helpen als de KNVB zich ook weer aansluit. De Eredivisie is voor nu nog samen met België.” Voorlopig is het in ieder geval goed te combineren. “Lekker in de zomerstop. Dat helpt ook om fit te blijven!” Mocht Almkerk de finale van de nacompetitie halen, heeft Koek een luxeprobleem. “Dan valt het samen. Misschien kan ik dan later naar Portugal gaan…”

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Almkerk.

Liefde voor het voetbal houdt Thomas de Bie op de been

vv Blauw Wit 81
-
0
Liefde voor het voetbal houdt Thomas de Bie op de been

De 31-jarige, door blessures geteisterde, Thomas de Bie blijft genieten van het spelletje. Ondanks het lichaam dat hem altijd maar in de weg zit, blijft hij vechten voor speelminuten. Een gescheurde voorste kruisband, zware rugproblemen en een burn-out krijgen de centrale verdediger niet klein. ,,Het is te leuk om er mee te stoppen’’.

Voor Thomas de Bie is voetbal meer dan alleen een sport; het is een uitlaatklep en een spelletje waar hij intens van kan genieten. Hij kende vele obstakels in zijn leven en overwon het allemaal. Op 31-jarige leeftijd heeft Thomas een lange voetbalreis achter de rug, met veel blessureleed en persoonlijke moeilijkheden. Toch blijft hij sterk en vastberaden om zijn kwaliteiten op het voetbalveld van Blauw Wit te laten zien. ,,Het is te leuk om er mee te stoppen’’, begint De Bie.

90 minuten

,,Soms wordt er op het veld geen woord gezegd en is de bal de enige die praat. Als het dan loopt, en de bal doet het werk, is dat zo’n lekker gevoel. Dat is denk ik wel wat het mooiste aan het voetballen is’’, aldus De Bie, die zijn wedstrijden als voetballende centrale verdediger speelt. Dit seizoen maakte hij één keer negentig minuten. Uit bij Tulbania speelde hij voor het eerst in lange tijd weer een hele wedstrijd. Gek genoeg werd deze wedstrijd met 0-1 gewonnen door Blauw Wit, iets wat dit seizoen niet vaak is gelukt.

Het verhaal van Thomas bij Blauw Wit begint in 2016, toen hij zich aansloot bij de vereniging. De eerste twee jaren verliepen vlekkeloos en hij kende mooie jaren, met zelfs een gespeelde nacompetitie wedstrijd in de strijd om promotie In het voorjaar van 2018 scheurde Thomas zijn voorste kruisband, wat leidde tot een lange en moeizame revalidatieperiode van maar liefst 15 tot 16 maanden. ,,Het ging van het een naar het ander’’, herinnert hij zich, want na zijn kruisbandblessure had hij erge last van lage rugpijn. Ook werd hij geplaagd door overbelaste achillespezen. ,,Het lichaam heeft nooit meer hetzelfde gedaan als voor mijn blessures’’.

Motivatie

Maar ondanks de tegenslagen blijft Thomas vastberaden om door te gaan. Het is de teamsport die het voetballen zo leuk maakt. ,,Zeker op dit niveau is het belangrijk dat je het samen doet. Met één goede speler ga je het niet maken. Het is een heel lekker gevoel als het samen lukt en het lekker loopt’’. Dat gevoel heeft het altijd gemotiveerd om door te zetten en sterker terug te komen na zijn blessures. Zelfs een burn-out in 2021 kon deze motivatie niet doorbreken. ,,Misschien is mijn lichaam niet gemaakt om te voetballen, maar tien jaar geleden ging het wel allemaal’’, vraagt De Bie zichzelf af. De Bie heeft ook gelijk een antwoord op zijn eigen gestelde vraag: ,,Misschien komt het ook, omdat ik wat ouder ben geworden en mijn lichaam veel klappen heeft gehad. Dat moet ik dan maar zien te accepteren.

Degradatie

De lage rugpijn is een blessure die hem op dit moment nog teistert. Hij traint wel mee met de groep, maar moet regelmatig vroegtijdig uitstappen als de pijn hem te veel wordt. Blauw Wit speelt nog een aantal wedstrijden voor het einde van het seizoen. Echter is de ploeg uit De Moer al gedegradeerd en speelt het nergens meer om. De Bie baalt van de degradatie en vindt het vervelend om te degraderen naar de laagste klasse. Aan de andere kant is de directie van Blauw Wit minder getreurd om de degradatie dan dat De Bie dat is. ,,Blauw Wit blijft een club van gezelligheid en plezier, dat gaat altijd boven het niveau waar het eerste elftal in uitkomt’’, vertelt De Bie, die zijn club het liefst zal helpen aan een promotie in het volgende seizoen’’.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van Blauw Wit

Han Bruurmijn: Topscoorder aller tijden van RWB

RWB Waalwijk
-
0
Han Bruurmijn: Topscoorder aller tijden van RWB

Johan Bruurmijn, beter bekend als Han, is de afgelopen maanden de grote man van RWB. Ruim vijfhonderd wedstrijden en doelpunten en 75 jaar lidmaatschap zorgen voor een ongekende prestatie van de 81-jarige spits. De gemiste penalty in ’65 spookt nog altijd door zijn hoofd, wat zijn karakter als oud-topschutter tekent.

Met 75 jaar lidmaatschap en zijn status als topscoorder aller tijden van RWB kent iedereen binnen de vereniging zijn naam. Hij speelde meer dan twintig seizoen op de spitspositie van de vereniging en schoot er ieder seizoen zo’n twintig á dertig tegen de touwen. ,,Reken maar uit hoeveel doelpunten dat zijn’’, grapt de scherpschutter van de zestig- en zeventigerjaren.

Groot feest

,,Ik was goed in het maken van doelpunten en deed dat vaak met de kop’’, vertelt Bruurmijn, die ondanks zijn schamele één meter zeventig veel doelpunten met zijn hoofd wist te maken. ,,Ik was snel en behendig en stond altijd op de goede plek. Het was best een leuk niveau’’, blikt de RWB’er terug. ,,Diverse keren kon ik naar het betaalde voetbal, maar vroeger ging dat niet zo makkelijk. Ik heb altijd voor dezelfde club gevoetbald. We kwamen niet rond met NOAD uit Tilburg, nu failliet. Ik ben een principemens en de club was te laat met bellen, het ging niet door’’, aldus de oud-spits. ,,Ik kan me het seizoen van 64/65 nog goed herinneren’’, vervolgt Bruurmijn. ,,In dat seizoen werden we kampioen. Het was een geweldig seizoen, waarin in 35 keer scoorde. Het hadden er 36 moeten zijn, want in de kampioenswedstrijd in de zomer van ’65 miste ik een penalty. Gelukkig wonnen we de wedstrijd wel en konden we een groot feest vieren’’.

Honderd doelpunten

Voor Bruurmijn is RWB veel meer dan gewoon een voetbalclub. Het is volgens hem een vereniging die steeds groter is geworden. Dit seizoen hoopt de oud-speler van het eerste elftal dat het eerste elftal promoveert naar de derde klasse, want vierde klasse is volgens hem veel te laag voor de deze vereniging. ,,Ze hebben dit seizoen al meer dan honderd doelpunten gemaakt. De competitie stelt niks voor. Ze moeten wel promoveren voor een beetje weerstand. Een club zo groot als deze moet minimaal in de derde klasse spelen. De jongens doen daar hun uiterste best voor’’, vindt hij. ,,In de jaren 60/70 speelden we zelfs in de tweede klasse. Het enige niveau dat doen nog boven ons zat, was de eerste klasse. Best wel goed dus’’, meent hij.

Nu is Bruurmijn op 81-jarige leeftijd al 75 jaar lid van zijn club. Ondanks een aantal uitstapjes als hoofdtrainer van FC Heusden en Haarsteeg, bleef hij RWB altijd trouw door als rustend lid actief te blijven. Nadat hij in 1980 stopte met voetballen was hij naast hoofdtrainer ook voorzitter van de veteranen van RWB en zat hij in het hoofdbestuur van de vereniging. ,,Ik vond mijn eigen weg in het amateurvoetbal nadat ik stopte, maar RWB blijft altijd mijn club’’, vertelt hij. ,,RWB is nooit uit mijn hart verdwenen. Ik was er altijd als er iets te doen was’’, vertelt Bruurmijn.

Bruurmijn verdwijnt niet

De hele familie Bruurmijn is volgens de voormalig topschutter betrokken bij de vereniging. Ook zijn zoon, Berry speelde lang in het eerste elftal van RWB. Zijn nicht, Carola, is voorzitter van de kantine en ook zijn neef, Bas, is actief bij RWB als voorzitter. ,,Bruurmijn verdwijnt niet bij RWB’’, aldus Han Bruurmijn, die zijn eigen tijd heeft gehad: ,,Het is nu aan de volgende generatie’’. Het enige wat Bruurmijn nog doet op de vereniging is biljarten met wat oud-voetballers op de woensdagavond. ,,Het contact blijft goed op deze manier, en dat zal ook niet verdwijnen’’.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van RWB

SV Capelle zet in op zonne-energie

sv Capelle
-
0
SV Capelle zet in op zonne-energie

De zaterdagvierdeklasser heeft begin dit jaar voor verduurzaming gekozen. Alle energievretende apparaten zijn sinds begin maart voorzien van zonne-energie. Niet alleen bespaart SV Capelle hier veel geld mee, het is ook uitstekend bezig voor het milieu. In een interview met voorzitter Coert van Caem horen we meer over de ontwikkelingen binnen de voetbalvereniging.

Sinds de aanbouw van de moderne voetbalkantine in 2013 heeft S.V. Capelle een prachtige locatie aan de Juffrouwsteeg in Sprang-Capelle. Het architectonische meesterwerk met een panoramisch dakterras werd opgetrokken volgens de normen en vereisten van die tijd. De thermische behoeften worden vervuld door een HR-ketel op gas. Lage-temperatuurverwarming (LTV) doordringt alle vertrekken met behaaglijke vloerverwarming, terwijl een gasgestookte boiler garant staat voor het warme water. Het pand is bovendien uitgerust met HR++ glas voor optimale isolatie.

Mooie timing

Iets waar SV Capelle, net als vele andere clubs uit de omgeving, mee te maken heeft zijn de aanzienlijke energierekeningen. Dit komt voornamelijk door de aanzienlijke energiebehoefte van het gebouw, met onder andere een balansventilatiesysteem, douches, koelcellen en de ledverlichting van de velden. Bij het recent aflopen van het langlopende energiecontract, dreigden de energiekosten verder te stijgen. ,,Het was eigenlijk al lang tijd voor zonne-energie. Gelukkig is het nu gerealiseerd’’, zegt de Capelle-voorzitter, die erg te spreken is over de nieuwste ontwikkelingen op het sportpark. Na grondig intern overleg en deskundig advies, is men tot de conclusie gekomen dat investeren in zonnepanelen momenteel de meest rendabele oplossing is om de energiekosten te verlagen. Hierdoor wordt tevens een aanzienlijke verhoging van contributie voorkochijmen. ,,We konden de energiekosten dankzij deze oplossing voorzien en ook de kosten van de zonnepanelen redelijk snel terugverdienen’’, meent Van Caem. ,,Als we niets zouden doen, nemen de kosten ook toe’’, voegt hij toe. De geschatte terugverdientijd van deze investering bedraagt ongeveer vier jaar. Onlangs heeft installatiebedrijf Breman het clubgebouw voorzien van 168 zonnepanelen, waarbij Verhagen Kaatsheuvel verantwoordelijk was voor het grondwerk. Begin maart zijn de zonnepanelen in werking gegaan. ,,Precies op tijd’’, vindt de voorzitter. ,,Een mooie timing, want de zon begint straks te schijnen’’, glimlacht hij.  SV Capelle heeft deze aanzienlijke investering grotendeels gefinancierd met eigen middelen die de afgelopen jaren zijn gereserveerd. Daarnaast ontvangt de club een substantiële BOSA-subsidie van de rijksoverheid voor investeringen in energiebesparing. Bovendien staat er een energieloterij op de planning met aantrekkelijke prijzen, ter ondersteuning van deze en andere energiebesparende initiatieven. Er liggen nog verdere mogelijkheden om de energiekosten te verlagen, met name door de toepassing en ontwikkeling van innovatieve installatietechnieken. ,,We wachten momenteel op de initiatieven van de gemeente Waalwijk, als eigenaar van diverse sportaccommodaties, die naar verwachting in de nabije toekomst zullen investeren’’, aldus Van Caem.

Bloemetjes en bijtjes

SV Capelle is druk met nieuwe ontwikkelingen aan de Juffrouwsteeg. Alle grasvelden worden op dit moment gemaaid met de nieuwste robotmaaiers. Van Caem is trots op de grasvelden van zijn vereniging, en houdt ze graag goed en vlak. Dankzij de robotmaaiers is dat mogelijk. ,,Ik ben geen tegenstander van kunstgras, maar groot voorstander van lekker natuurgras’’, vertelt hij. Ook wil SV Capelle focussen op een groene en duurzame uitstraling van het sportcomplex door middel van planten en kruiden. ,,De zonnepanelen helpen natuurlijk ook al bij het hebben van een duurzame uitstaling’’, benadrukt de voorzitter. ,,Duurzaamheid is iets wat ik heel belangrijk vindt. Voor de uitstraling én voor de toekomst. We willen bloemetjes en bijtjes zien op ons sportcomplex’’, meent de voorzitter.

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van SV Capelle

 

Spannend seizoen voor Tim van Rooijen en GDC

vv GDC
-
0
Spannend seizoen voor Tim van Rooijen en GDC

Een pittige competitie, versterkte degradatieregeling en dus een spannend seizoen. Voor derdeklasser GDC bleef het tot op de laatste speeldag spannend, maar kwam het uiteindelijk allemaal goed. Zag ook doelman Tim van Rooijen. “Eigenlijk ben je gewoon een middenmoter.”

Maar zo voelden ze zich bij GDC dit seizoen toch lange tijd niet, vertelt de 23-jarige keeper. “Iedereen kan van elkaar winnen en alles staat dicht op elkaar. Zonder die versterkte degradatieregeling, speel je jezelf al veel eerder veilig. Dan ben je er minder mee bezig.” In een pittige competitie, kwam het uiteindelijk dus toch nog goed, voor de club uit Eethen. “Uiteindelijk staan we denk ik op de plek waar we horen.”

Familie

Al was het dus wezenlijk anders dan vorig seizoen, toen de ploeg af leek te stevenen op het kampioenschap in de derde klasse. “Toen hebben we het natuurlijk héél goed gedaan.” Het verschil met dit jaar? “Jongens die zijn gestopt en last van blessures”, zo vertelt Van Rooijen. Bij de club waar hij al zijn hele leven voetbalt. Of eigenlijk keept. “Ik was een jaar of zeven, toen ik hier begon.” Inmiddels heel wat jaren verder, zit de inwoner van Wijk en Aalburg nog altijd uitstekend op zijn plek. “Je kent elkaar allemaal en voetbalt al sinds de jeugd samen met vrienden. Dat is heel veel waard.” Net als spelen met zijn broer, Joost. “Dat gaat gelukkig goed, haha! We kunnen elkaar altijd de waarheid zeggen, op een positieve manier.” Ook thuis. “Onze vader is voorzitter, mijn zus heeft hier gevoetbald en onze moeder regelt de kleding. Wat dat betreft zijn we wel een echte GDC-familie.” Met hem dus als keeper van het eerste elftal. “Ik probeer zoveel mogelijk mee te voetballen, dat is iets wat ik graag doe. Als we op de training een partijtje doen, sta ik geregeld gewoon in het veld.”

Voorbeelden

Van Rooijen is dan ook tevreden over zijn eigen seizoen. “Over het algemeen heb ik goed gekeept en de nodige punten gepakt. Weinig tegengoals, dat geeft een fijn gevoel. En voor een doelman is het altijd lekker om belangrijk te kunnen zijn.” En te blijven groeien. “Vooral in een stukje coaching, heb ik stappen gemaakt. Dat doe ik nu veel beter dan in het begin.” Al mag dat ook wel, is de doelverdediger zelf eerlijk. “Inmiddels speel ik nu zes jaar in het eerste. De toenmalige keeper stopte, zo ben ik erin gerold.” Nadat hij vanaf de E1 al begonnen was met keepen. “Op tv kijk ik ook altijd extra naar keepers. Vroeger altijd naar Manuel Neuer, nu ook steeds meer naar Ederson. Dat zijn voor mij een beetje dezelfde types.” Voorbeelden om van te kunnen leren, vindt hij. “Met hoge ballen, kan ik nog wel stappen maken. En ook mijn zelfverzekerdheid in de goal en een leider worden van achteruit, zijn dingen waar ik nog aan kan werken.” Voorlopig in ieder geval bij GDC. “Het zit niet echt in mijn hoofd om een stap te maken, daar denk ik eigenlijk niet aan. Ik voetbal hier met vrienden, dat vind ik hartstikke leuk.” Want zijn liefde voor de club gaat verder, dan alleen maar zelf keepen. “Het is mooi om betrokken te zijn, daarom geef ik ook nog keeperstraining aan de jeugd en zit ik in de evenementencommissie!”

Klik hier voor de gepersonaliseerde clubpagina van GDC.

1...102103104...1.383Pagina 103 van 1.383

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.