Navarro hervindt voetbalplezier bij VVGZ

0
132

Moises Navarro werd in oktober pas 21 jaar, maar de behendige aanvaller uit Rotterdam heeft er al een roerig voetballeven opzitten. Afgelopen zomer streek Navarro neer bij VVGZ, waar hij het plezier in het voetbal heeft hervonden.

ZWIJNDRECHT – Drie jaar geleden speelde Navarro nog in het pompeblêdenshirt van SC Heerenveen met jongens als Albert Gudmundsson, Michel Vlap en Pelle van Amersfoort als teamgenoten en spelers als Abdelhak Nouri, Donny van de Beek en Arnaud Danjuma Groeneveld als tegenstanders. Nu speelt Navarro zijn wedstrijden in het rood, wit en blauw van VVGZ. De 1,75 meter lange aanvaller uit Rotterdam streek afgelopen zomer vol enthousiasme neer bij de Zwijndrechtse eersteklasser, maar een paar jaar geleden droomde Navarro nog van volle stadions in de eredivisie. ,,Inmiddels heb ik wel geaccepteerd dat een profloopbaan er voor mij niet in zit, maar daar heb ik het de afgelopen jaren wel moeilijk mee gehad. Dat geef ik eerlijk toe,” zegt Navarro, die al zijn hele leven op Katendrechtwoont.

,,Toen ik veertien was, werd ik door Jeffrey Talan en Guus Klein gescout voor SC Heerenveen. Ik speelde op dat moment bij Spartaan ’20, maar ik was opgevallen tijdens een wedstrijd met de KNVB-regioselectie Rotterdam tegen Amsterdam, waarin ik een paar keer scoorde. Ik liep op dat moment al stage bij PSV en Sparta, maar Heerenveen had na één wedstrijd genoeg gezien. Bij Heerenveen heb ik drie jaar met veel plezier gespeeld en veel geleerd. Ik ging van de pleintjes in Rotterdam naar een Fries gastgezin, maar alles was super geregeld. Ook op school in Heerenveen was alles heel anders dan in Rotterdam, maar ik heb me goed kunnen aanpassen en heb me daar altijd goed gevoeld. Ik kon me volledig richten op het voetbal, want alles was uitstekend geregeld op de club. Het was ook super om al op jonge leeftijd te voetballen met jongens uit allerlei andere culturen. Bij Heerenveen lopen altijd veel Scandinavische jongens rond, maar er waren er bijvoorbeeld ook spelers uit Armenië, Hongarije, Curaçao en Marokko. Dat was erg leuk en leerzaam voor mij als jonge voetballer. Helaas heb ik het niet gered bij Heerenveen, maar ik heb mooie herinneringen aan die jaren. Ik heb ook goede vrienden aan die periode overgehouden. Jeremiah St. Juste, nu rechtsback bij Feyenoord, zie en spreek ik nu nog regelmatig in Rotterdam.”

BLESSURES

Na zijn periode bij Heerenveen speelde Navarro de afgelopen drie jaar voor Spartaan ‘20 A1, het beloftenteam van FC Dordrecht en Scheveningen, dat vorig seizoen promoveerde naar de tweede divisie. ,,Bij FC Dordrecht draaide ik in de voorbereiding nog mee bij het eerste en hoopte ik op een kansje in de Eerste Divisie, maar dat zat er helaas niet in. Ik moest het eerst laten zien in het beloftenteam, maar er deden iedere week zeker vijf of zes spelers van het eerste mee bij de beloften. Die groep was gewoon veel te groot, waardoor er veel jongens ongeduldig en ontevreden waren. We stonden soms wel met veertig spelers van de beloften en de A1 op het trainingsveld. Dat was voor niemand leuk. Toen ben ik vervolgens naar derdedivisionist SVV Scheveningen gegaan, waar ik mede door een aantal vervelende blessures helaas nooit een vaste basisplaats heb kunnen veroveren. Scheveningen promoveerde vorig seizoen knap naar de tweede divisie, maar het voelt voor mij niet alsof ik daar echt een belangrijke bijdrage in heb gehad.”

ENTHOUSIAST

Toen Navarro zag dat er ook bij Scheveningen geen toekomst voor hem lag, besloot hij een paar stappen terug te doen. ,,Ik heb zelf contact gezocht met een aantal interessante clubs uit de hoofdklasse en eerste klasse, omdat ik gewoon weer lekker wilde voetballen. Ik heb bijvoorbeeld ook contact gehad met Nieuw-Lekkerland, maar na de gesprekken met de technische man Ad Bossers en  trainer Danny Mulder voelde ik direct dat VVGZ goed bij mij zou passen. Een gemoedelijke club met een jong en enthousiast eerste elftal, waar aanvallend en verzorgd voetbal voorop staan. Twee stappen terug om er straks hopelijk weer drie vooruit te doen, want ik blijf wel ambitieus. Ik sluit niet uit dat ik langer bij VVGZ blijf als ik het hier echt goed naar m’n zin heb, maar ik wil in de toekomst

nog wel op echt hoog amateurniveau spelen. Dat heb ik volledig in eigen hand. Ik zal het zelf moeten laten zien.” Navarro liep kort voorde competitiestart nog een hamstringblessure op, maar maakte de afgelopen maanden al een paar fraaie treffers voor zijn nieuwe club. Bij zijn debuut in het eerste elftal als invaller tegen Nieuw-Lekkerland (1-2 winst) eind oktober scoorde hij met een prachtige halve omhaal en begin november maakte hij twee fraaie goals in de 4-0 overwinning in de districtsbeker tegen derdeklasser De Alblas: een stiftbal in de kruising à la Eric Cantona en een vrije trap in de bovenhoek. ,,Ik heb die bekerwedstrijd tegen De Alblas echt aangegrepen om mijn kwaliteiten te tonen. Nu moet ik dit niveau zien vast te houden. Pas als ik elke week zo presteer kanik echt tevreden zijn, want ik weet dat ik de kwaliteiten in me heb. In de competitie gaat het nog te wisselvallig, maar daar moeten we als team aan  werken.”