De 66-jarige Marianne Baghus is al ongeveer 30 jaar betrokken als vrijwilliger bij vv SCO. Dankzij haar kinderen is ze vroeger betrokken geraakt bij de vereniging en heeft sindsdien het vrijwilligerswerk niet meer naast haar gelegd. Wij spraken met haar over haar huidige werkzaamheden binnen de club, vrijwilligerstekort en de saamhorigheid van SCO.

Komst bij de club
Vroeger heeft Marianne zelf nooit gevoetbald, haar beide kinderen wel. Voor haar was dat ook de reden om bij de club betrokken te worden. ‘’Ik was natuurlijk altijd bij mijn kinderen, langs de lijn en in de kantine, en dan komt van het een het ander en dan ga je mee helpen bij de vereniging. Toen ging ik is achter de bar staan, mee helpen met de inkoop of moest er gewassen worden en zo rol je er helemaal in.’’

Werkzaamheden als vrijwilliger
Momenteel heeft Marianne dagelijks haar handen vol met werkzaamheden voor de club. ‘’Op diverse avonden doe ik kantinedienst draaien, kantine versieren tijdens feestdagen, kijken wat er bestelt moet worden, etc. Ik heb me handen dus redelijk vol maar dat vind ik ook erg leuk, ik ben zeker niet het type om achter de geraniums gaan zitten.’’ Als ze de club ergens mee kan helpen pakt ze deze kans met beide handen. Voor haar gaat er geen dag meer voorbij dat ze zich niet met de club bezighoudt.

Gelukkig krijgt Marianne wel veel waardering voor het harde werk wat ze doet. ‘’Dan heb ik net me haar gedaan en dan komen die mannen weer door mijn haren of pakken ze me even vast, dat vind ik wel erg leuk hoor. Daar word je toch warm van als je dan knuffels krijgt van die jongens die je al sinds jongs af aan kent. Ik zou niet zeggen dat ik het hiervoor doe maar het helpt wel erg mee en het maakt het toch een stuk leuker.’’

Elke donderdag en zaterdag draait Marianne bardienst bij de vereniging en doet dit met erg veel plezier. ‘’Als we dan klaar zijn met bar draaien doen we met zijn alle nog een afzakkertje en door naar huis. De derde helft hebben we lang kunnen vieren met dat lekkere weer maar nu het kouder word gaan de meeste weer eerder naar huis’’

Vrijwilligers te kort
Bij veel clubs loopt het aantal vrijwilligers terug, zo ook bij SCO en Marianne zou maar al te graag meer mensen zien die zich willen inzetten voor de vereniging. ‘’Ik hoor dat bij alle clubs, overal loopt het terug. Dat vind ik zo zonde want mensen weten vaak niet hoe dankbaar dit werk is. Vooral de jeugd ziet dit werk niet zitten, je komt op je club en iedereen zegt je gedag en kent je. Dit heb je niet als je gaat vakkenvullen bijvoorbeeld, maar daar verdienen ze dan weer en daar gaat het hun vaak om. Wij kunnen ze dan ook wel gaan betalen maar dan is het geen vrijwilligerswerk meer, dat zou de club ook niet kunnen leien.’’

Saamhorigheid vv SCO
Hetgeen dat vv SCO zo mooi maakt volgens Marianne is de saamhorigheid. ‘’Het is een club voor alle soorten jongens die er zijn. Of je nou een kleine of een grote portemonnee hebt bijvoorbeeld, iedereen is hier welkom en gelijk. Ik vind dat dit onze club onderscheid van alle andere clubs uit de regio.’’ Voor haar is SCO de trots van het noorden.