Als servicemanager van een fitnessclub en groot sportfanaat zat Joeri Melissant de afgelopen maanden allesbehalve stil. Toch is de linksback van vierdeklasser WFB maar wat blij dat de voetbal weer is begonnen, al is het alleen maar om zijn vrienden weer te kunnen zien. “Je kijkt uit naar iets normaals, gewoon weer samen op een veld, wedstrijden spelen.”
Werken in Rotterdam, voetballen bij WFB. Dat is ongeveer precies zoals de 27-jarige Melissant het al jarenlang doet, want ergens anders speelde hij nooit. “Op mijn zesde ben ik hier begonnen, vlak nadat ik mijn zwemdiploma had gehaald. Vriendjes van de basisschool zaten ook bij WFB, dan kom je op voetbal terecht.” Ruim twintig jaar later is het eigenlijk niet veel anders, vertelt hij. “Ik speel nog steeds met vrienden, het gaat iets meer om de prestatie, maar toch ook zeker om de gezelligheid.” Al op zestienjarige leeftijd maakte Melissant zijn debuut in het eerste, toch wel een beetje een droom die uitkwam. “Als je later groot bent, hoop je ooit in het eerste te spelen. Dat denk je toch als jeugdspelertje.”
Promoveren
Die droom is dus uitgekomen, maar de inwoner van Ouddorp heeft zoals gezegd een brede interesse als het op sport aankomt. “Fitnessen, fietsen, mountainbiken, maar ook hardlopen en wandelen. Voor het goede doel heb ik al eens een halve marathon gedaan. Eigenlijk bestaat mijn leven uit werken, voetbal en nog meer sporten.” Een deel daarvan heeft Melissant de afgelopen maanden dus moeten missen, hij is dan ook blij dat de bal weer is gaan rollen. “Soms mocht je dan weer in groepjes, of alleen op afstand. Nu is het gewoon weer normaal, lekker wedstrijden spelen.” En dus kan er aan de goede start van het seizoen eindelijk een vervolg worden gegeven. Al zijn ze dat ook aan hun stand verplicht, vindt de verdediger. “We moeten met WFB gewoon boven in die vierde klasse mee kunnen draaien, al gaat dat niet vanzelf.” Toch hoopt de linkspoot in de komende jaren die stap naar de derde klasse weer eens te kunnen zetten. “Kampioen zullen we niet zomaar worden, maar een periode is realistisch. Ik weet alleen niet zeker of we daar nu al klaar voor zijn.” Want makkelijk gaat dat niet zomaar worden, beseft hij. “In de derde klasse kun je makkelijker dat spelletje meespelen, nu moet je veel meer het spel maken en zakken tegenstanders in. Dat is lastig voetballen.”
Mooie jaren
Maar Melissant ziet dat de club goed bezig is. “We hebben ervaring, maar ook een aantal jonge gasten. Wat dat betreft gloort er licht aan de horizon. Als iedereen behouden blijft, zitten er mooie jaren aan te komen.” Toch zal er dan aan de mentaliteit nog een beetje gesleuteld moeten worden, denkt hij. “Jeugdspelers lijken nu minder graag in het eerste te willen spelen dan vroeger, dat is wel een verschil. Het is een ander soort motivatie. Wij wilden echt knallen en alles geven. Je wilde bij het eerste horen.” Ook de komende weken zal het even aanpoten worden, nu er na een lange onderbreking weer gevoetbald wordt. “We starten weer op ‘0’. Niet iedereen is even fit, maar we moeten er samen wel weer staan.” In een competitie met een hoop bekende gezichten. “Het is wel leuk om op het eiland te voetballen, veel tegenstanders ken je goed. Dat heeft wel iets.” Voor veel opponenten zal het spel van Melissant dan ook geen verrassing meer zijn, denkt hij. “Ik ben een aanvallende linksback, geef graag assists. Ben liever voorin dan achterin.” En dat is gezien zijn geschiedenis niet zo gek. “Vroeger ben ik ooit begonnen als linksback, maar daarna was ik altijd linksbuiten of middenvelder. Pas sinds een jaar of zes sta ik weer achterin. Dat bevalt heel goed, lekker er overheen komen.” Die aanvalsdrang leverde hem tijdens zijn basisdebuut een doelpunt op, de komende jaren moet het nog veel mooier worden. “Ik hoop met dit team te promoveren, dat zou geweldig zijn.” Samen met zijn vrienden. “Op het fietsje met je tasje naar de club, lekker voetballen en de derde helft. Mooier wordt het toch niet?”
Klik op WFB voor het laatste artikel van de club.