Degraderen en dan het seizoen erna direct weer de stap terug omhoog maken, het is niet altijd een vanzelfsprekendheid. Verre van zelfs, dat ondervindt ook vijfdeklasser VIVOO uit Huijbergen. Na de degradatie vorig seizoen uit de 4e Klasse B van het zondagvoetbal bevindt de ploeg van middenvelder Roel Paulus zich een treetje lager pas terug in de middenmoot.
“We hadden zeker wel de inschatting gemaakt, dat het niet eenvoudig zou worden dit seizoen. Maar dat het zo wisselvallig zou gaan, dat hadden we vooraf niet ingecalculeerd. We spelen in een competitie waar we bijna alleen maar onbekende tegenstanders treffen. Aan de ene kant een voordeel, maar het feit dat je de kwaliteiten van de andere teams niet kan inschatten is het niet zo simpel om te weten waar je als ploeg zelf staat. Toch is de klassering niet terecht als ik zie hoe we tot op heden hebben gespeeld. Al is het nu zaak aan ons om de weg naar boven weer terug te vinden. Het is alleen geen ABC-tje dat je na een degradatie automatisch titelkandidaat bent, want je keert als degradant niet ‘zomaar eventjes’ direct weer terug.”
De 21-jarige Paulus begon bij de Huijbergse club en speelde daarna één seizoen bij Meto en was actief binnen de jeugdopleiding van RBC in Roosendaal. Vijf seizoenen geleden keerde hij op het oude en vooral bekende nest weer terug.
“Dat was een bewuste keuze, want ik zie voetbal vooral als een plezierige hobby. En die wil ik beoefenen in een omgeving waar ik me prettig voel met vrienden om me heen. Het werd op den duur meer een verplichting en dan gaat de glans er snel vanaf. We hebben nu hier bij VIVOO een jonge ploeg en daarin probeer ik een zo goed mogelijke rol te vervullen. Qua veldspel en zeker ook qua coaching, al moet ik daarin zeker nog wel groeien. Want ik ben van nature niet iemand die constant loopt te roepen en spelers op hun plek zet. Als centrale middenvelder is dat overigens wel één van de taken die daarbij hoort en daarin probeer ik stappen vooruit te maken.”
Toen hij van RBC terugkeerde was het wennen om als tweede jaar B-junior aan te haken bij het seniorenvoetbal. Inmiddels heeft hij al was vlieguren gemaakt en maakt het voor hem niet direct uit dat hij op het laagste amateurniveau actief is. “Ik kan wekelijks lekker trainen en wedstrijden spelen met vrienden in een gezellige omgeving. Dat is soms veel meer waard dan de constante drang van het moeten presteren op een hoger niveau. Natuurlijk wil ik ook hier bij en met VIVOO elk week het beste resultaat eruit slepen, maar dat lukt nog niet altijd. We moeten samen veel constanter worden en onszelf vaker belonen.”
”Als dat lukt dan zullen we stap voor stap opschuiven richting de bovenste plekken. Ik vind zeker dat we daar thuishoren, maar je moet dat wel zelf afdwingen. Aan het eind van de rit sta je altijd waar je als ploeg thuishoort. Ik hoop in elk geval, dat dit in de buurt gaat komen van plekken die recht geven op promotie. Want dat is voor ons nog altijd de belangrijkste doelstelling.”
Het eerste seizoen in de senioren bij VIVOO speelde Paulus, nadat hij terugkeerde vanuit Roosendaal, ook vijfde klasse. “Dat was toen wel compleet anders. In die Zeeuws-Vlaamse klasse gingen ze er soms echt fysiek vol in. Dat was ik niet gewend, want ik was gewend dingen voetballend te doen. Het was wel een pittige vuurdoop, waar ik nu nog mijn voordeel mee doe. Ik kan me beter wapenen en probeer toch ook voetballend nog de oplossing te zoeken. In de zestien komen en het overzicht te houden. Veel spelen en belangrijk zijn voor de ploeg. En vooral plezier hebben, dat is voor mij het voornaamste.”
Klik op vv Vivoo voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Vivoo voor meer informatie over de club.
