Met Ron Timmers als trainer worden zijn aanvallende intenties nog meer aangemoedigd. Giovanni Smit is bij Heerjansdam meer rechtsbuiten dan rechtsback. “Ik schiet graag langs de zijlijn. Heerlijk.”
Zijn manier van voetballen en doen in het veld passen goed bij zijn leefwijze. De 22-jarige Rotterdammer heeft ieder uurtje in zijn agenda zo’n beetje gevuld. Hij studeert communicatie op de hoge school in Rotterdam, werkt in de horeca als bijbaan en runt tussendoor ook nog een eigen communicatie- en marketingbedrijfje. “Druk? Dat valt wel mee, hoor”, zegt hij zelf. Als het even kan houden we thuis nog een klein feestje. Dartpijltje en drankje erbij.”
Dat thuis is een maisonnette-woning in Rotterdam-Lombardijen, waar hij samen woont met twee voetbalvrienden. “De ene speelt bij IJVV de Zwervers, de andere bij Barendrecht. Het is altijd een strijd wie het er het beste heeft gedaan in het weekend. We dollen elkaar flink.”
Als voetballer zit hij ook vol boordevol energie. De rechtsbackpositie zit hem wat dat betreft als gegoten. “Ik krijg van de trainer ook alle vrijheid om aan te vallen”, vervolgt de vleugelfl itser. “Hoeveel is natuurlijk ook afhankelijk van de tegenstander, maar we spelen dit seizoen duidelijk anders dan vorig seizoen. Onder Patrick Kok plooiden we nog wel eens terug, nu is de opdracht zo lang mogelijk de druk erop te houden. Bij balverlies is het niet teruglopen naar je positie, maar de man met bal aanvallen.”
In Heerjansdam kreeg Smit de kans die hij bij Smitshoek, waar hij zijn jeugdopleiding genoot, amper kreeg. Hij schurkte tegen het eerste elftal aan. “De hoofdklasse is wel een niveautje hoger. Er wordt meer van je verwacht. Natuurlijk was de concurrentie bij Smitshoek groter. In de eerste seizoenen kon ik het geduld nog wel opbrengen, maar als je na een paar jaar nog steeds in de wachtkamer zit, is dat best frusterend. Ik speelde in het tweede en raakte steeds wat meer uit beeld bij het eerste.”
De belangstelling van Heerjansdam streelde de verdediger, die vanaf zijn vijfde in het oranje en zwart van Smitshoek speelde. “Ik wilde graag in een eerste elftal spelen. Smitshoek 2 is leuk, maar het blijft wel het tweede. Heerjansdam bood mij de kans om mezelf te ontwikkelen. Ik ben blij dat ik de stap gemaakt heb.”
Voor Smit en Heerjansdam ontstond zo een win-win situatie. Zijn succesvolle ontwikkeling maakte deze zomer de weg vrij voor meer spelers van Smitshoek. “Zij hebben ook gezien dat ze hier eerder een kans krijgen. Je speelt hier op een leuk niveau. De club wil graag hogerop en de sfeer is goed. Het is een gezellige dorpsclub met een trouwe aanhang.”
Hogerop wil Smit ook graag. Vorig seizoen werd Heerjansdam, ietwat gelukkig, derde in de eerste klasse. Voor een topdrie plaats moet de club van de Molenwei ook dit seizoen minimaal gaan, vindt hij. “Ik denk dat we als elftal ons plafond nog lang niet hebben bereikt. We hebben een wat bredere selectie dan vorig seizoen, maar het blijft altijd de vraag hoe dat uitpakt.”
