André Maas heeft het prima naar zijn zin bij voetbalvereniging De Fendert. Na twintig jaar trainerschap in Zeeland, Zuid-Holland en WestBrabant, streek hij twee jaar geleden neer op het sportpark aan de Parallelweg. Met een verlenging voor twee seizoenen toonde hij begin dit jaar zijn vertrouwen in de potentie van de zaterdagclub uit Fijnaart.

Een nieuw seizoen, een nieuwe voorbereiding. André Maas begint aan zijn derde jaar bij De Fendert, waar hij nog genoeg uitdagingen ziet liggen. “We hebben een redelijk jonge groep, met wat aanvullingen vanuit de jeugd en een keeper van Kogelvangers, Stefan Heijstek. Wouter Visser is gestopt, verder zijn we intact gebleven. In deze selectie zie ik nog veel potentie. Daarnaast hebben we hier een prachtige accommodatie staan, zeker voor dit niveau. We hebben vijf velden, waarvan er drie verlicht zijn. De club heeft alles in zich om een goede, stabiele derdeklasser te blijven.

DERDE KLASSE
De jonge fusieclub, in 2011 ontstaan uit het samengaan van Kaaise Boys en FSV, kent nu al een spectaculaire geschiedenis. De vereniging werd na het ontstaan twee jaar op rij kampioen, waarna direct weer een degradatie naar de derde klasse volgde. Daar speelt De Fendert inmiddels vijf seizoenen. Het niveau past bij de selectie, vindt Maas. “Zeker omdat deze competitie sterker wordt, steeds meer grote zondagclubs kiezen voor de zaterdag en moeten dan in de vierde klasse beginnen. Die komen we nu in de derde klasse soms al tegen, daarnaast zitten we ingedeeld bij best wat teams die een paar jaar geleden nog in de tweede of eerste klasse speelden.” De vele derby’s geven de competitie extra glans voor De Fendert.

Achtste, negende, zevende, vierde en tiende: de eindklassering van Fendert in de derde klasse fl uctueert nogal. Onder Maas valt op dat de club gedurende het seizoen steeds één sterke helft kent en één zwakke. “Vorig jaar zijn we redelijk goed gestart, waarna een serie volgde van zes overwinningen uit zeven wedstrijden. In de winter stonden we vierde, we kregen weinig goals tegen en scoorden zelf makkelijk. Na de winterstop was dat weg, toen maakten we nauwelijks doelpunten en kregen we er wél veel tegen. Het vertrouwen verdween en dan zie je jezelf steeds verder terugzakken op de ranglijst. Waar die mindere vorm door kwam, is lastig te zeggen. Onze keeper Brian Krijnen raakte zwaar geblesseerd, dat speelde mee. De verdediging moest wennen aan de nieuwe doelman, de zekerheid verdwijnt dan. Verder hadden we vaak aardig wat afwezigen, jongens die vanwege hun werk niet konden trainen. We hebben geen hele grote nederlagen geleden, maar het was allemaal net niet. Noem het vorm of geluk, maar het is ook een kwestie van scherpte.”

Met een wat bredere selectie hoopt Maas de concurrentiestrijd om een basisplek te verhogen en de trainingsopkomst ook. “Het doel moet komend seizoen het linkerrijtje zijn. Wij zijn geen ploeg die kan afwachten op de bevlieging van een individu, moeten het als team doen. Als we er als team staan, kunnen wij het iedereen lastig maken.”

DURE HUID
De 55-jarige oefenmeester ziet nog genoeg uitdagingen in zijn werk bij De Fendert. “Ik vind het mooi om alles uit een groep spelers te halen, jongens individueel beter te maken en een hecht team te smeden. We moeten spelen naar onze mogelijkheden. Ik kan er best vrede mee hebben als we van een goede tegenstander verliezen, als we onze huid maar duur verkopen en er alles aan doen. Ik heb er een bloedhekel aan om achteraf te moeten concluderen dat we iets anders hadden moeten doen.” De Wouwenaar en vader van Cluzona-topschutter Ruben Maas heeft het prima naar zijn zin in Fijnaart. “Het klikt vanaf het begin, ik kom zelf uit een dorp en weet dus dat het belangrijk is om je aan te passen. Ik vind het vertrouwen van de spelers en staf het belangrijkst, als die zeggen dat het op is, stop ik ermee.”