Als zelfs een degradatie je er niet van weerhoudt om bij een club aan de slag te gaan, weet je dat het goed zit. En dus staat Rob Ouwens dit seizoen als trainer voor de groep bij de dames van vv DSE. Een mooie uitdaging, maar vooral één waar hij veel energie van krijgt. “Het verhaal was gewoon interessant!”

Of dat verhaal ook klopt in de praktijk? Ouwens (54) heeft er na de eerste weken inmiddels een antwoord op: “Het bevalt heel goed!” Heel gek is dat gezien de gesprekken die hij voerde, dan ook niet. “De technische commissie en de dames zelf overtuigden me. En ze timmeren hier natuurlijk al een aantal jaar aan de weg, hè. Dus was één plus één snel twee. Binnen tien minuten waren we er al uit.” Want, zo vertelt de inwoner van Klaaswaal. “Wat de club wilde, hoe de organisatie in elkaar steekt en er zit echt muziek in de groep. Ondanks de degradatie, kijken ze naar de toekomst en zien ze daar ook zelf een uitdaging in.” Een belangrijke reden voor het voetbaldier om met de club uit Etten-Leur in zee te gaan. “Het is heel prettig om met zulke speelsters te werken. Ze moeten wel willen, anders werkt het niet.”

Vragen

Ouwens, die naast zijn functie als trainer bij DSE ook jeugdscout is bij NAC Breda, ziet het zelf dan ook al helemaal voor zich. In de hoofdklasse dus. “De groep is al lang bij elkaar en ze hadden vorig seizoen geen rare uitslagen, dat geeft vertrouwen.” Toch zal het voor hem persoonlijk, ook een ontdekkingstocht worden. “Ik kende DSE wel een beetje, volg het altijd natuurlijk wel, maar ik kom niet uit die regio. Dat is juist leuk, zo leer je weer andere dingen kennen.” Eén ding weet Ouwens in ieder geval wel: “De club groeit gigantisch. Daar wil ik mijn steentje aan bijdragen, gericht op de dames. Die krijgen gelukkig ook steeds meer prioriteit.” Aan hem de taak, om als trainer met de groep aan de slag te gaan. “Qua trainen, zijn vrouwen makkelijker dan mannen. Ze doen veel meer wat je zegt. Bij heren krijg je veel meer ‘de vraag’.” Al, moet Ouwens meteen lachen. “Deze groep vraagt ook wel hoor! Als een dopje niet goed ligt, zullen ze dat echt wel zeggen.” Gelukkig kan hij zijn ervaring, die hij opdeed bij onder meer SSS en Piershil, nu meer dan goed gebruiken. “Het niveau vind ik hoog. Je ziet wel wat niveauverschil, maar dat komt ook door de leeftijd.”

Aanwezig

Wat dat betreft is het damesvoetbal een avontuur dat op zijn lijf geschreven is, vertelt Ouwens. “Ik ben er een beetje ingerold. Je kunt veel met een groep en krijgt er op een andere manier energie van.” Zeker bij DSE. “Een beetje tegengas, maakt het uitdagend.” Al blijft het soms nog wennen, is hij eerlijk. “Normaal zak je na een wedstrijd neer in de kleedkamer, dat kan nu niet. Je loopt niet in en uit. Die interactie mis je wel een beetje.” Ook in de manier van coachen, zit een verschil. “Ik kan best druk zijn, maar bij vrouwen is dat anders. Daar houd je toch rekening mee.” Al blijft Ouwens diep van binnen net zo fanatiek. “Na een degradatie, ga je bouwen aan iets. We willen er vooral veel voetbal in krijgen, maar ook samen plezier hebben.” Aan de beleving, zal het volgens hem komend seizoen zeker niet liggen. “Dat is wel een beetje de kracht van DSE, blijven gaan tot de laatste minuut. Het is al een team, dus dat is makkelijker voor mij als trainer.” Op de aanval en voor de titel? “Die doelstelling spreken we niet uit, we gaan gewoon voor het maximale.” En dat gaat niet vanzelf, weet Ouwens. “In balbezit moeten we stappen maken, zonder bal hebben we zoveel power. Dat doen we vooral door tactisch en in kleine vormen te trainen, richting de zondag.” Met hem er in veel van de gevallen kort bovenop. “Nadrukkelijk aanwezig, maar altijd positief. Nooit afbranden, juist proberen te helpen. Veel interactie met de groep, sociaal én veeleisend. In de juiste context.” En misschien wel het belangrijkste: “Ik ben gewoon voetbalmaf!”

Klik op DSE voor meer artikelen over de club.
Klik op DSE voor meer informatie over de club.