‘Af en toe heb ik stiekem puntjes gepakt’, aldus Theo Borsboom van SC Monster

0
536
sc-monster-clubman

Na ruim vijftig jaar bij de club, vindt Theo Borsboom het aan het einde van dit seizoen mooi geweest. De oud-grensrechter van het eerste elftal én manusje-van-alles, zet achter zijn verhaal bij SC Monster voldaan en tevreden een punt. “Ik heb het altijd met veel plezier gedaan!”

Vanaf 1972 dus. Een bijzonder lange tijd. “Helemaal niet gek, er zijn denk ik zat mensen die het niet volhouden”, lacht de inmiddels 80-jarige Borsboom. Voetballen bij SC Monster, deed hij overigens nooit. “Dat mocht niet van de huisarts, ik had ruis in mijn hart. Jammer, maar als ze dat zeggen, moet je jezelf er maar aan houden…” Gelukkig kon met een vlag langs de lijn rennen, geen enkele kwaad. “Dat begon bij het tweede, al snel vlagde ik heel wat jaren op zaterdag én zondag. Bij het eerste en de A1.” Want, zo vertelt hij. “Ik deed het wel heel serieus hoor! Af en toe, heb ik stiekem een paar puntjes gepakt. Dat hoort er toch bij?”

Stopwatch
Net als de gezelligheid. Iets waar Borsboom 25 jaar lang als grensrechter bij het eerste van heeft genoten. Maar na die tijd, was het natuurlijk niet klaar met vrijwilligerstaken. “In het bestuur van de supportersclub en nu nog bij het wedstrijdsecretariaat. De tegenstander en scheidsrechter ontvangen. En natuurlijk zorgen voor de thee of limonade, in de rust!” Vroeger stond het manusje-van-alles ook nog op woensdag- of donderdagavond in de kantine, dat doet hij tegenwoordig niet meer, vertelt Borsboom. “De laatste jaren ben ik er vooral op zaterdag.” Wat hij stiekem het allerleukste vond? “Je helpt het elftal en ze hebben vertrouwen in je. Ze rekenen op je. Daardoor is het heel leuk. Ik had altijd een horloge, met een stopwatch, kwamen ze bij mij vragen: ‘Hoelang is het nog?’. Dat wisten ze precies.” Lekker bezig zijn en betrokken worden, Borsboom heeft er geen seconde spijt van. “Ik ging al kijken bij de voetbal, dan zien ze je vaak, dan gaan ze het natuurlijk vanzelf vragen. Zo heb ik ook nog een tijdje de was weggebracht, had ik alles thuis staan.” Ook het schoonmaken van het sportpark of het repareren van de netten, stond jarenlang op zijn lijstje. “Als alles dan netjes op orde is, en je krijgt complimenten, geeft dat veel voldoening.” Zijn liefde voor het spelletje, is er in al die jaren niet minder op geworden. “Ik ga altijd kijken! Maar van uitwedstrijden, zie ik meer dan thuis. Dan moet ik halverwege altijd de thee doen, dan mis je toch wat…” 

Mond houden
Onderweg heeft Borsboom de nodige rare dingen meegemaakt, zo zegt hij zelf. “Ik hield altijd de portemonnee, met het geld bij, om na de wedstrijd wat drinken te kunnen kopen in de kantine. Kwam ik op een keer naar buiten, stonden ze allemaal te vechten… Had ik net een doelpunt van ze afgekeurd voor buitenspel. Toen ben ik maar gewoon doorgelopen naar de kleedkamer.” Terwijl de inwoner van Monster het vertelt, begint hij al te lachen. “Het is de kunst van je mond houden, op het goede moment. Als ze vervelend deden, draaide ik niet om hoor.” Wat wil je ook, met een bak aan ervaring. “Er was één heel extreem seizoen, toen heb ik honderd wedstrijden in een jaar gevlagd. Met een weekend van vier potjes, gaat het hard!” En met al die duels in de benen, weet Borsboom als geen ander wat er tegenwoordig allemaal is veranderd. “De mentaliteit van de jeugd. Ze hebben niks meer voor elkaar over. Even een ander team helpen, is er niet meer bij. Dat was vroeger heel anders. En voetbal, dat komt op de tweede plaats. Ze zeggen zo makkelijk af.” Mede daardoor, heeft de vrijwilliger besloten om er straks na al die jaren mee te stoppen. “Ik ben nu tachtig, ik vind het wel goed. Het is een combinatie van.” Of hij het gaat missen, weet Borsboom nog niet. “Misschien als het echt zo ver is. Het is een mooie tijd geweest.” Eentje waarin hij alles voor de club over heeft gehad. “Doordeweeks, in het weekend, het maakte niet uit. In de A1 werden we kampioen, maar moest ik weg om ergens anders te gaan vlaggen. Daar gaat dan je feessie… Daarom zou een nieuw kampioenschap een mooi afscheid zijn!” Maar helemaal van hem af, zijn ze natuurlijk niet. “Ik kom nog wel een wedstrijdje kijken, hoor. Gaan genieten? Dat komt wel goed!”

Klik op SC Monster voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Monster voor meer informatie over de club.