Het jeugdkamp van DSE is inmiddels al 33 jaar een groot succes. De organisatie is in de gedreven handen van Petra de Klepper, Pjotr Hendrickx, Tomas Krak en Werner Martens. Zij bezorgen de jongens en meisjes van de Onder 11 tot en met de Onder 15 elk jaar weer een fantastisch pinksterweekend.
Petra de Klepper is inmiddels al 28 jaar lid van de organisatie van het jeugdkamp van DSE, maar vroeg toch Stephan van Ginneken om haar te assisteren bij dit interview. Haar vijf jaar oudere clubgenoot, 46 om 51 jaar, gaat namelijk nog langer mee: al sinds de eerste editie, 33 jaar geleden. “In de jaren voor dit kamp organiseerde DSE elk seizoen iets soortgelijks in Arcen. Een week lang gingen we dan op kamp. Petra en ik zijn toen zelf als jeugdleden meegegaan. Maar dat stopte na vijftien jaar, nadat de laatste editie door noodweer halverwege moest worden afgebroken.” Van Ginneken en De Klepper kregen daar echter wel het kampvirus te pakken. “Dat ene jaar zonder kamp voelde als een gemis.”
Bed, bos, bal
Van Ginneken werd benaderd om mee te denken over de invulling van dat gat. “Dat werd een jeugdkamp van een weekend. Het ene jaar met Pinksteren, het andere met Hemelvaart. Uiteindelijk zijn we gegroeid naar een jeugdkamp van vrijdag tot en met maandag en altijd met Pinksteren.” Waar bij de eerste editie 22 kinderen meegingen, heeft De Klepper 33 jaar later de verantwoordelijkheid over 86 DSE-jeugdleden, plus pakweg 40 begeleiders. “We hebben een vaste verblijfplaats in Lierop.” Het belangrijkste aan zo’n accommodatie? “Het moet vlakbij een bos zijn voor de bosspellen, stapelbedden hebben en een voetbalveld. Daarnaast is een goede keuken ook niet onbelangrijk.”
Het succes van het kamp kunnen de twee wel verklaren. Het is authentiek en laagdrempelig. De kinderen zijn weg van de schermen, doen lekker spelletjes in het bos, genieten van een typische bonte avond en een voetbaltoernooitje. “De teams maken wij, kinderen van alle leeftijden worden bij elkaar ingedeeld. Dat zorgt voor de rest van het jaar ook voor binding binnen de club. Spelertjes die bij elkaar in het team zaten op kamp, komen elkaar later weer tegen bij DSE.” Je kunt zes jaar meedoen aan het kamp en de meesten gaan ook echt alle keren mee, vertelt De Klepper. “Velen worden daarna begeleider.” De inschrijfformulieren zijn twee weken geleden uitgedeeld en ze heeft nu alweer een volle bak met aanmeldingen. Van Ginneken en De Klepper genieten allebei ook enorm van het pinksterweekend. “Als je ziet hoe leuk die kids het vinden, wat je later terugkrijgt van de ouders en de verhalen die jaren later nog opgehaald worden: dat is echt prachtig. Maar we zijn ook blij als het weer maandagavond is en we moe maar voldaan op de bank ploffen, de organisatie van het kamp is toch ook een enorme verantwoordelijkheid.”
Syrië
Van Ginneken kon het kamp zelf toch ook niet missen. Hij was er een paar jaar tussenuit, maar had met zijn dochter een goed excuus om weer mee te gaan. “Die wilde gaan voetballen en ook mee met het jeugdkamp. Ik heb me gelijk aangemeld voor de keukenploeg. De organisatie is in goede handen, daar hoef ik me niet meer mee te bemoeien.” Zijn mooiste herinnering aan het kamp van de afgelopen jaren? “Het verhaal van een vluchteling uit Syrië. Dat jongetje kende een leven vol angst in Syrië, had zo’n weekend als dit nog nooit meegemaakt. Hij keek zijn ogen uit, genoot echt enorm.”
Meer informatie over DSE? Klik hier.
Klik hier voor een ander artikel van DSE.