Toen zijn dochter een jaar of zes geleden begon met voetballen, kwam Stefan Kant als vanzelfsprekend zelf ook bij GDC terecht. Begonnen bij de kabouters, is hij nu trainer van de MO13. En dat doet de oud-keeper, nog altijd vol plezier. “Ik vind het gewoon leuk om ze iets te leren.”

En dat begon dus al vroeg, vertelt de 41-jarige Kant. “Ze hadden hier een kabouterteam met veel aanwas en ook mijn eigen dochter, wilde graag gaan voetballen. Toen dacht ik: dan moet ik ook maar trainer worden. Eigenlijk een beetje zoals dat zo vaak gaat.” Zijn eigen successen, beleefde hij als keeper bij Giessen, het huidige GRC’14. “Daar heb ik altijd in het eerste gespeeld. Tot ik in Genderen kwam wonen. Dan kom je vanzelf bij GDC terecht.”

Samenwerken

Als trainer van de meiden dus. “Ik ben altijd met voetbal bezig. Wedstrijden kijken, uitslagen bijhouden en clubs uit de buurt volgen. Dat trainen, is gewoon zo gegroeid. Ik vind het leuk om ze iets te leren. Een beetje van wat je zelf denkt over voetbal.” In combinatie met een hoop plezier. “Dat blijft uiteindelijk het belangrijkste!”

En dus moest Kant zich in het begin best een beetje aanpassen. “Natuurlijk is er een verschil tussen jongens en meiden. Jongens kunnen zich veel meer echt op het voetballen focussen, meiden zijn sneller afgeleid en bezig met andere dingetjes. Maar dat maakt het ook weer heel leuk.”

Helemaal als het allemaal lukt. “Op training zijn we veel bezig met positiespelletjes, afwerken, overspelen naar elkaar en samenwerken. Dat soort dingen probeer je over te brengen. Hoe mooi is het als je dat terugziet in wedstrijden?” Aan de teamspirit, ligt het bij de MO13 van GDC in ieder geval niet. “De helft zijn klasgenootjes van elkaar en uiteindelijk worden het natuurlijk ook allemaal vriendinnen. Zo werkt dat.”

Aanwas

Met hem als leermeester voor de groep. “Ik ben een fanatieke trainer. Dat zit er nou eenmaal in en blijft er ook gewoon inzitten.” Van zijn eigen dochter dus. Hoe is dat voor hem? En wellicht ook wel haar. “Leuk! Misschien vindt ze het zelf af en toe wel eens wat minder, maar ik ga thuis niet nog een keer de wedstrijd na zitten bespreken. Dan wordt het te gek. Af en toe ben je soms mogelijk wat strenger.”

Al helpt het, gezien de goede resultaten, blijkbaar wel. Sowieso hebben ze qua meidenvoetbal maar weinig te klagen bij GDC. “We hebben in totaal vijf teams. Dat is best wel veel. Vooral in de MO13-categorie, hebben we enorm veel aanwas. En dat gaat allemaal via-via.”

Zo ook in zijn team. “Dit seizoen begonnen we als negental, inmiddels zijn we een elftal geworden.” Voorlopig geen reden om te stoppen dus, zou je zeggen. “Dat vind ik lastig. Ik bekijk het echt per seizoen, of ik er plezier uit blijf halen. Voorlopig is dat nog zeker wel zo!” Want voetbal blijft, ook voor Kant, toch het mooiste wat er is. “Bezig zijn met het spelletje en het overbrengen op die meiden, daar geniet ik van!”

Klik op GDC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GDC voor meer informatie over de club.