Dat het voetballeven niet ophoudt bij 40 jaar, wordt wekelijks bewezen door de vele duizenden veteranen die de Nederlandse voetbalvelden op zaterdagmiddag en zondagochtend onveilig maken. Dat het voetballeven na de veertig zelfs veel leuker kan zijn dan ervoor is minder bekend, maar wie de dwaze oude kerels van IFC’s zondag 10 (ook wel bekend als ‘jongens onder 60’) een tijdje volgt, kan toch moeilijk tot een andere conclusie komen.
H-I-AMBACHT – Met hun knalroze shirts zijn ze een opvallende verschijning op de voetbalvelden van Rotterdam en omgeving, de mannen van IFC 10. Leider Gerard Stolk, ook wel bekend als ‘De Generaal’ of ‘De Man met de Pet’ vertelt wat graag over ‘zijn’ jongens.
Hoe kom je aan die pet?
Gerard Stolk: ,,Daar is de ‘Anti-Loop’ in ons eerste jaar een keer mee aan komen zetten. Zijn vrouw had hem ergens op een rommelmarkt gekocht en had het Zondag 10-logo erop geplakt. Het schijnt een oude brandweercommandantspet uit Duitsland te zijn. Vanaf de eerste keer dat ik hem op heb, krijg ik er zoveel commentaar op dat de pet niet meer is weg te denken. Ik ben hem wel eens vergeten mee te nemen naar een uitwedstrijd en toen vroegen zelfs de tegenstanders waar mijn pet was.’’
Vanwaar die roze shirts, IFC speelt toch in het rood/zwart?
Gerard Stolk: ,,Klopt, maar toen onze oude shirts aan vervanging toe waren, speelden we in een competitie waarin meer dan de helft van de tegenstanders ook een rood shirt hadden. We moesten dus bijna elke thuiswedstrijd reserveshirts aan, en dat waren we op een gegeven moment knap zat. Daarom hebben we gekozen voor een shirt dat niemand heeft, en hoeven we nooit meer reserveshirts aan. Overigens komen de IFC-kleuren terug in een rood-zwarte diagonale baan, dus helemaal afwijkend zijn we niet. Het mooie is dat onze resultaten sinds we deze shirts hebben sterk verbeterd zijn.’’
Vertel eens over jullie resultaten
Gerard Stolk: ,,Nou, in de eerste jaren verloren we alles, en waren we al blij als het aantal tegendoelpunten onder de 100 bleef. Gelukkig heeft de sfeer er nooit onder geleden, want die is altijd top geweest en is dat nog steeds. Na de wedstrijd muziek en een biertje in de kleedkamer en elkaar flink plagen met de gemiste kansen en de onnodige tegendoelpunten, want dat kan tussen vrienden.
In de loop der jaren zijn er mindere voetballers afgevallen en betere en vooral jongere ingestroomd, zoals Verlosser, Abe, Blonde Pijl, Mels, Bunzing, John Beton en Engel. Daardoor eindigden we elk jaar weer een plekje hoger. De laatste twee jaar is die instroom met Patigol, Hapsnurker, Sheriff en Kikker nog versterkt, waardoor we tot onze eigen verbazing dit jaar ineens bovenaan staan. Dat hadden we zeven 7 jaar geleden niet kunnen bedenken.
En wat zijn jullie ambities?
Gerard Stolk: ,,Er is eigenlijk maar één echte ambitie: het moet vooral leuk blijven! Maar nu we op tweederde van de competitie bovenaan staan, willen we natuurlijk ook kampioen worden. Dat kun je wel begrijpen. Eerlijk gezegd verheug ik me nu al op het feest dat dan zal losbarsten. Hoe het dan volgend jaar gaat, in een hogere klasse, zien we dan wel weer.’’
