De mannen van Quick Boys 13 zitten er niet mee dat ze het dertiende elftal vormen. “We zijn er eerder trots op, want een paar jaar geleden waren we nog het 21ste en twintigste team”, lacht speler Chiem van de Put.
“Onze prestaties zijn wisselvallig. Af en toe laten we mooi voetbal zien. Maar soms is het ook zo dat we onze dag niet hebben en gewoon met 6-1 verlies er af gaan”, stelt Van de Put. “Dit seizoen gaat het heel aardig, waardoor we vijfde staan.”
Ondanks dat ze het op één na laagste team vormen van Quick Boys is het dertiende elftal een team dat ook vrij trouw trainingen volgt. “Deze zijn op woensdagavond en er trainen ook altijd wel een paar spelers uit het elfde en twaalfde team mee, die ook wel eens bij ons invallen tijdens wedstrijden. We zijn een vriendenteam en vinden het heerlijk om ook doordeweeks een keer te bewegen.”
Het team vindt haar oorsprong in het schoolwezen. “We zaten allemaal bij elkaar op middelbare school. Op een gegeven moment leek het ons leuk om met elkaar een voetbalteam te gaan vormen”, blikt de 30-jarige Van de Put terug. “Ik had zelf sinds mijn twaalfde na een paar jaartjes bij UVS niet meer gevoetbald en sommigen kwamen over van Katwijk. Zelf stopte ik met basketbal.”
René de Zeeuw, Arend Messemaker, Jeroen van Duijvenbode en de broers Wim en Ronald de Boer maken ook al tien jaar deel uit van de vaste kern. “Het meest bizarre dat we beleefden was in ons tweede of derde seizoen. We konden kampioen worden en speelden tegen de nummer één. Een speler van de tegenstander sloeg de bal met twee handen in het doel en de scheidsrechter stond er bovenop, maar keurde de goal gewoon goed. We verloren met 2-1 en het was de enige keer in al die jaren dat we boos van het veld stapten. Sindsdien proberen wij elke week zelf met twee handen te scoren”, steekt Van de Put er de draak mee.
Dat zij een hecht vriendenteam vormen heeft geholpen dat ze door de twee coronajaren gekomen zijn. “We hadden altijd al buiten het voetbal om contact en dat bleef bestaan.”
Ook bij Quick Boys 14 vormen langdurige vriendschappen de basis. Aanvoerder Nick de Jager trad dit seizoen toe, maar kent een groot deel van de spelers van de middelbare school. “Ik voetbalde tot mijn dertiende ook al bij Quick Boys, maar ben daarna gaan basketballen en bereikte het eerste team”, vertelt de rasechte Katwijker. “Door blessures moest ik ermee stoppen. Om fit te blijven ben ik weer gaan voetballen en mijn vrienden vroegen om ook wedstrijden mee te gaan doen. Het is hartstikke leuk. Er wordt op heel behoorlijk niveau gevoetbald en iedereen wil winnen binnen ons team. Ook is Quick Boys een leuke vereniging en drinken we na elk duel gezellig een biertje met dit team.”
De Jager verbaast zich over het niveau in de achtste klasse waarin Quick Boys 14 acteert dit seizoen. “We spelen vaak tegen jongens van rond de twintig, die zeker selectievoetbal hebben gespeeld. Zodoende hebben we een wisselvallig seizoen en een paar wedstrijden verloren tegen dat soort ploegen, maar ook regelmatig gewonnen. Het is elke keer een verrassing tegen welk team we spelen. Tegen Moerkapelle hoorden we net voor de aftrap dat ze een paar spelers van het eerste bij zich hadden en werd het 4-4. We kampen zelf met zeven tot acht blessures, dus voor volgend seizoen kijken we naar nieuwe spelers.”
Klik op Quick Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Quick Boys voor meer informatie over de club.