Jeugdleider, jeugdtrainer, organisator van het jeugdkamp, actief in het jeugdbestuur en op dit moment onderdeel van de ‘Vutters’. Je zou kunnen zeggen dat Ton Leeggangers, best wel een band heeft met Be Ready. Of zoals hij het zelf zegt: “Ik kom er al enkele jaren, dus die club is alles voor mij!”
En enkele jaren, is in zijn geval een understatement. “Bijna 50 jaar lid!” Enkel met een korte onderbreking, vertelt hij. “Van mijn negende tot mijn achttiende heb ik hier zelf gevoetbald, toen ben ik in Duitsland gaan werken, in ’77 kwam ik weer terug. Daarna ben ik blijven voetballen, tot mijn 35ste.” Bij het vierde, nooit in het eerste. “Door die periode van afwezigheid, heb ik toch een beetje de slag gemist in de jeugd.” Toch droeg de nu 71-jarige Leeggangers wel altijd het iconische rugnummer tien. “Een middenvelder met een goede techniek en iemand die veel kon lopen. Maar ik had ook mijn beperkingen hoor!”
Borstelen
Toen dat boek gesloten was, werd het tijd voor een nieuw hoofdstuk. Dat van ‘super vrijwilliger’. “Twaalf jaar jeugdtrainer en leider, een jaar of twaalf in het jeugdbestuur en 25 seizoenen lang betrokken bij het jeugdkamp.” Een aardig rijtje dus. “Ik zit er gewoon graag tussen. En vrijwilliger zijn, is echt hartstikke leuk.” Ook nu nog. “Op dit moment zit ik bij de ‘Vutters’, voor het onderhoud van de velden. Met een groep van dertien mannen.” Elke maandag, van acht tot twaalf. “Maaien, kanten snijden, blazen of bos kappen. Alles bijhouden op en rond de velden. Maar ook de vuilnisbakken legen. Gewoon zorgen dat alles er weer pico bello uitziet.” En daar komt best een hoop bij kijken, vertelt Leeggangers. “Je moet bijvoorbeeld ook de trekker goed doorsmeren, zodat we hem daarna weer kunnen gebruiken.” Vooral om het kunstgras te ‘borstelen’. “Dat doe ik iedere week, meestal op donderdag of vrijdag. Daar ben ik anderhalf uur mee bezig, maar dat vind ik misschien wel het leukste van alles.” Al maakt het eigenlijk niet uit, wat ze moeten doen. “Het is gewoon heel gezellig met die jongens samen. Veel oud-spelers van het eerste, lekker over voetbal kletsen.” In het ‘Vuttershok’. “Met een bakje koffie en soms een appelflap.” Wonend op een ruime kilometer van het sportpark, weten ze Leeggangers nog altijd maar al te goed te vinden. “De meeste mensen weten niet wat we hier allemaal doen, gelukkig wordt het wel gewaardeerd.” Sterker nog. “In 2016 werd ik benoemd tot lid van verdienste, dat was een hele happening. En twee jaar later, kreeg ik een Koninklijke onderscheiding. Geregeld door de club.”
Mollenvanger
Toch is die erkenning voor Leeggangers, natuurlijk niet het belangrijkste. “Je bent er op deze manier toch bij betrokken. Lekker altijd bezig, dat is voor mij het voornaamste. En links en rechts, maak je toch heel wat meters. Dus het is nog gezond ook.” Zeker ook, omdat het vaak buiten is. “Maar als het regent, gaan we niet buiten staan. Dan zoeken we binnen wel een klusje uit!” Voorlopig is er dan ook nog genoeg op het sportpark te doen. “De oudste van onze groep is nu 83, de meeste mannen zitten tussen de 70 en 80. Zolang ik het kan, wil ik het blijven doen.” Gelukkig, krijgen ze hier en daar ook wat hulp. “Ze hebben het wel een beetje makkelijker gemaakt voor ons. Veel bomen zijn gekapt, dus er is wel wat werk weggenomen.” En, misschien nog wel belangrijker. “We hebben van het bestuur een beregeningsmachine gekregen. Dat is alleen maar even die slang uitrollen en dat ding doet zijn werk. Wel nodig ook, nu met dat warme weer.” Kortom, de ‘Vuttersploeg’ is van alle markten thuis. “We hebben ook nog twee lijnenzetters en zelfs een mollenvanger. We hebben bij Be Ready echt veel last van mollen, maar ook konijnen.” Allemaal in samenwerking met een fijn bestuur. “Die mensen heb ik altijd gerespecteerd, daar kunnen we goed mee opschieten.” Dus ziet Leeggangers de toekomst, en eigenlijk alles, zonnig tegemoet. “Je moet altijd positief blijven denken!”
Klik op Be Ready voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Be Ready voor meer informatie over de club.
