Een beetje verrast was Robbin Brouwer wel toen Spirit-trainer Richard van Cappellen een beroep op hem deed als linksback. Inmiddels is de 19-jarige Schoonhovenaar een vertrouwd gezicht aan de linkerkant van de verdediging van de Ouderkerkse club. “Ik denk dat mijn manier van spelen goed past bij de aanvallende speelwijze van het elftal.”
Als student van de sportacademie in Utrecht ligt voor Brouwer altijd overbelasting op de loer. “Het is niet altijd fijn om hard te trainen als je overdag én veertig minuten hebt moeten zwemmen en een uur rollend op de judomat hebt gelegen”, legt hij uit. “Die combinatie is soms heel pittig.”
“Gelukkig snapt de trainer dat ook. Hij heeft zelf ook de sportacademie gedaan. Desondanks ben je gewoon vatbaarder voor blessuretjes.”
Mits fit kan Brouwer dit seizoen rekenen op een basisplaats bij de ‘Kanaries’. Richard van Cappellen, vorig seizoen ook lange tijd zijn trainer in de JO19-1, zette hem op de linksbackplaats. “Ik ben van origine meer middenvelder en aanvaller, maar de trainer legde uit dat hij in mij een goede linksback zag. Hij wist vanuit de jeugd wat ik kon. Hij heeft uitgelegd wat hij van mij verwachtte en ik probeer dat zo goed mogelijk in te vullen. Voor mij is het een mooie manier om ervaring op te doen in het eerste.”
Zijn rol bevalt hem uitstekend. “We hebben als ploeg vaak het initiatief. Van de backs wordt verwacht dat ze opkomen, maar ook bij balverlies hun taak doen. Ik heb veel loopvermogen en ben goed in de omschakeling. Ik had verwacht dat ik meer moeite met het echte verdedigen zou hebben. Wat doe je als de rechtsbuiten de bal heeft en de achterlijn opzoekt? Stap je in of wacht je? Dat heb ik redelijk snel onder de knie gekregen.”
Bij Schoonhoven, de club die hij twee seizoenen geleden in de JO19 verliet voor Spirit, hopen ze op een terugkeer van Brouwer. Dat zit er volgens de tiener en eerstejaarssenior echter niet in. “Op korte termijn zeker niet”, geeft hij. “Ik train bij Schoonhoven als stagiaire de JO13-1 en ik loop dus regelmatig mensen van de club tegen het lijf. Vaak komt dan de vraag wanneer ik terugkom. Niets ten nadele van de club maar Schoonhoven is in mijn situatie een stap terug, terwijl ik met de keuze voor Spirit juist een stap vooruit heb willen zetten. Spirit is ambitieus, wil graag naar de tweede klasse en als het kan zelfs doorstoten naar de eerste klasse. Ik wil daar graag onderdeel van uit maken.”
Toch zal Schoonhoven altijd een speciaal plekje in zijn hart blijven houden. “De eerste keer dat we tegen Schoonhoven speelden, was ik best zenuwachtig. Normaal heb ik daar totaal geen last van, maar nu voelde ik wel behoorlijke spanning. Het is goed dat we niet verloren, want dat had ik weken-, misschien maandenlang moeten aanhoren. Ik kan nu rustig over straat zonder nageroepen te worden.”
