Net als bij veel voetbalclubs liggen ook bij Rockanje de vrijwilligers niet voor het oprapen en dus wordt er voor het geven van training en het coachen van wedstrijden vaak een beroep op ouders gedaan. Bij de JO12 is die eer weggelegd voor Roland Riesmeijer, Pascal Klok en John Stravers en inmiddels zijn de mannen net zo fanatiek als hun spelers. “Soms zeggen we tegen ze: vragen we niet te veel van jullie?”
Trainer zijn van je eigen kind, daar komt een hoop bij kijken weten ze inmiddels. “Vaak is het verstandiger om het door één van de andere trainers te laten zeggen”, lacht Roland. Pascal vult hem aan. “Ze zitten nu tegen puberen aan, dus dat kan soms best lastig zijn. Dan is het fijn als een keer iemand anders het zegt. Zie je wel, hoor je het eens van een ander, haha!” Het fanatisme druipt er dan ook vanaf bij de drie heren. “We zijn echt strijdlustig om te winnen.”
Goede lichting
Tot thuis aan toe, maar gelukkig zijn daar bij Roland (42) duidelijke afspraken over gemaakt. “Ze werden er op een gegeven moment gek van. Dus alleen op de voetbal, thuis even niet meer.” Collega Pascal herkent dat als geen ander. “Ik kon er echt wel een weekend ziek van zijn als we verloren, maar dat had mijn zoon ook. Dat was dan niet een heel lekker begin van het weekend, inmiddels hebben we dat allebei een beetje los kunnen laten.” Gelukkig zijn de nederlagen schaars, vertelt John. “Het is echt een goede lichting. We hebben drie spelertjes van tien jaar, maar het loopt hartstikke goed en ze maken elkaar beter. Ze gaan nu ook steeds meer coachen, gewoon om te helpen.” En dus geniet de 41-jarige Pascal ieder weekend opnieuw. “Het leukste is natuurlijk als je ergens op traint, dat je dat op zaterdag terugziet in de wedstrijd. Iedereen wil winnen, maar ze zijn vooral bereid om veel voor elkaar te doen, dat is mooi om te zien.” Hoe ouder ze worden, hoe meer ze van het spelletje gaan begrijpen. “Je kunt nu veel meer met ze over voetbal praten. Positiegericht, maar ook in het zoeken van de makkelijke oplossing.” Dat is terug te zien tijdens de trainingen, die volgens een redelijk vast schema worden afgewerkt. John (41) is vaak verantwoordelijk voor de conditietraining en krachtoefeningen op maandag. “Dat vinden we toch wel heel belangrijk. Eén keer in de maand doen we een piepjestest.”
Rondje uitdelen
Ook de wedstrijd van zaterdag wordt absoluut niet vergeten, vertelt Roland. “We doen altijd een nabespreking en dan weten ze precies wat er beter kan.” Na de evaluatie is het tijd om anderhalf uur aan de slag te gaan, vaak met positiespelletjes, maar niet voordat er minimaal drie rondjes zijn ingelopen. “Ze zitten allemaal bij elkaar op school, dus ze hebben al heel de dag samengezeten. Die wil je niet in één klas hoor, haha! Dan laten we ze eerst even uitrazen.” Ontwikkeling staat centraal. “Die mannetjes willen zelf natuurlijk het allerliefste winnen. Het belangrijkste is dat we het leuk houden”, aldus John. Maar vooral competitief, vullen ze meteen aan. Het latje trappen is dan ook populair. “Als ze één keer de lat raken, ontkomen ze aan een half rondje rennen. Maar als ze hem twee keer raken, mogen ze er eentje uitdelen. Nou, die delen ze graag uit hoor!” Plezier staat dus absoluut voorop, dat heb je het meeste als je wint. Dat doen ze dus regelmatig. “Deze competitie hebben we acht van de negen wedstrijden gewonnen, maar omdat we één keer gelijkgespeeld hebben, mogen we niet naar de eerste klasse. Terwijl dat eigenlijk beter zou zijn voor hun ontwikkeling.” Niet alleen bij de spelers, maar ook bij de trainers straalt het plezier ervan af. “Het blijft gewoon ontzettend leuk om te doen, helemaal in deze periode dat er weinig mag.” Pascal vult tot slot aan. “Iedereen is van harte welkom om een keertje mee te trainen bij Rockanje, als we daar iemand blij mee kunnen maken, is dat alleen maar mooi!”
Klik op Rockanje voor het laatste artikel van de club.