Home Blog Pagina 96

Reuven Niemeijer terug in de Eredivisie bij RKC Waalwijk

RKC Waalwijk
-
0
Reuven Niemeijer terug in de Eredivisie bij RKC Waalwijk

De 28-jarige Reuven Niemeijer is, na een Italiaans avontuur bij Brescia Calcio, terug in de Eredivisie. De geboren Hengeloër hoopte om een mooi buitenlands uitstapje naast het Gardameer, maar de aanvallend ingestelde speler kon geen vaste basisplek bemachtigen. RKC sprak het vertrouwen in hem uit en wist de siervolle voetballer te contracteren.

Na meerdere periodes bij verschillende Eredivisie- en Eerste divisieclubs als Heracles, FC Emmen en Excelsior, was de 28-jarige Niemeijer op zoek naar een avontuur in het buitenland. Hij was nog maar net met Excelsior via de nacompetitie gepromoveerd naar het hoogste niveau van Nederland, voordat hij in de Serie B van Italië een club vond die bij hem paste. Brescia Calcio was de club die het ging worden. ‘’Het was uiteindelijk niet wat ik er van verwachtte,’’ vertelt de aanvallende middenvelder.

Voetbalavontuur

Op late leeftijd werd hij pas profvoetballer. Pas in 2016 verhuisde hij op 21-jarige leeftijd van derde divisionist Quick ’20 naar Heracles Almelo, waar hij in totaal vier seizoenen onder contract stond. Na een verhuurperiode bij FC Emmen sloot hij aan bij Excelsior Rotterdam. Hier kon hij veel speelminuten maken in de Eerste divisie. Met verven, want hij groeide uit tot een belangrijke speler en hielp de Rotterdammers aan een plek op het hoogste niveau van Nederland. Een bloedstollende finale in de nacompetitie met een lange penaltyreeks zorgde uiteindelijk voor de promotie. Na dit mooie jaar in Rotterdam-Oost, vond Niemeijer het tijd voor een voetbalavontuur.

‘’Ik wilde graag in Italië voetballen,’’ vertelt Niemeijer over zijn keuze voor de Serie B. ,,Maar het voetbal in deze competitie is heel anders dan in Nederland,’’ besefte hij zich al snel. Hij kwam er achter dat dit spel en deze voetbalcultuur niet bij hem past. Ook kon hij zich niet in het elftal knokken en moest hij het vooral doen met invalbeurten.

‘’Er gebeurde de gekste dingen. Niet alleen op het veld, waar het vechten om elke meter is en hopen dat de bal een keer goed valt, maar ook naast het veld en in de kleedkamer weet je niet wat je meemaakt,’’ vertelt hij over zijn Italiaanse periode. Volgens de RKC-middenvelder is het een periode die hij nooit meer gaat vergeten. ‘’Ik had dit absoluut niet willen missen. Dit zijn geweldige ervaringen,’’ aldus Niemeijer. Wel is hij gelukkig om weer op de Nederlandse velden te voetballen. ‘’Hier is het weer rondo’s en partijtjes spelen als vanouds, dat is heerlijk,’’ vertelt hij. Hij weet namelijk ook hoe het anders kan zijn: ‘’We trainden zelfs op lange ballen, het sloeg nergens op. Ik ben blij dat ik terug in Nederland ben,’’ voegt hij toe.

Beter en fitter

Terug in Nederland, waar hij weer lekker gaat voetballen. Dat gaat hij doen in Waalwijk, bij RKC. ‘’De club sprak veel vertrouwen in mij uit, wat mij goed beviel,’’ benadrukt de ervaren Niemeijer. Al lange tijd was het bestuur van RKC bezig met de komst van de aanvallende middenvelder. Op het moment dat Niemeijer bij Brescia niet veel aan spelen toe kwam en het erop leek dat hij weer terug wilde naar Nederland, zijn beide partijen tot een overeenkomst gekomen. Niemeijer kwam transfervrij over uit Italië. ‘’Ze zijn geduldig geweest, wat ook veel betekende voor mij,’’ zegt hij.

In de eerste seizoenshelft weet Niemeijer langzaamaan zijn ritme weer te vinden. Al werd hij gehinderd door een blessure aan zijn enkelbanden, die hij opliep in de thuiswedstrijd tegen Ajax. ‘’De blessure kwam precies op het verkeerde moment, want ik had net mijn basisplek te pakken,’’ blikt hij terug. Steeds meer vind hij zijn plek in het elftal. ‘’Ik kwam pas laat bij de club, maar ik voel me steeds beter en fitter,’’ aldus Niemeijer.

Klik op RKC Waalwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKC Waalwijk voor meer informatie over de club.

Vijf jaar voorzitter: ‘Het was een sprong in het diepe’

sc Kruisland
-
0
Vijf jaar voorzitter: ‘Het was een sprong in het diepe’

Toen hij in 2018 voorzitter werd van SC Kruisland, voetbalde de club in de tweede klasse en hadden nog maar weinig mensen buiten Roosendaal, van de vereniging gehoord. Hoe anders is dat als vierdedivisionist nu. Toch was dat voor Gijsbert Bos niet dé reden om in te stappen. “Het was vooral belangrijk dat kinderen uit het dorp lekker konden voetballen.”

Aan de vooravond van zijn zesde seizoen als voorzitter, blikt de 47-jarige Bos nog maar een keertje terug. “Het was toen eigenlijk een toevallige vraag. Of ik geen interesse had in een bestuursfunctie. Ze waren op zoek naar vervanging én verversing. En ik stond vaak langs de lijn bij mijn zoon te kijken, dat was mijn binding met de club.” Na een overlegje, ging het snel. “Of ik ook niet meteen voorzitter wilde worden. Vers bloed is nooit verkeerd én het leek mij wel leuk. Al wist ik ook wel dat het geen populaire rol is.”

Schaatsen

Waarom dat is, kwam Bos in de maanden daarna, snel genoeg achter. “Ik dacht nog: dat zal niet zo’n vaart lopen, dat kost niet zoveel tijd. Eén keer in de maand een vergadering en af en toe je gezicht laten zien. Na vijf jaar, weet ik inmiddels wel beter.” Want, zo vertelt de inwoner van Wouw. “Er komt veel meer bij kijken dan alleen het voetballen. Je bent bezig met de gemeente, het complex, de KNVB, het financiële plaatje en andere verenigingen.”

En dat terwijl Bos juist net, liefhebber van het spelletje begon te worden. “In het verleden, op een blauwe maandag, heb ik ooit bij Chrislandia gespeeld, maar vrij snel daarna ben ik gaan schaatsen.” Toch moet hij nu dus een voetbalvereniging zien te runnen. “Het draait eigenlijk vooral om het voortbestaan van je club. Het toekomstbestendig maken. Vooral door leden én vrijwilligers te behouden.” Hoe? “Door samenwerkingen binnen het dorp aan te gaan, te praten over nieuwbouw en strategische doelstellingen op te stellen.”

Naamsbekendheid

En dat begon, eigenlijk al in 2018. “Toen kwamen er in één klap vijf nieuwe mensen in het bestuur. Dat was fors, maar wel goed.” Of Bos toen deze ontwikkeling had verwacht? “Die ambitie hadden we als nieuwbakken bestuur eigenlijk nog helemaal niet. We zijn een dorpsclub, waar het eerste hoger speelt, dan je eigenlijk verwacht.” Eén van zijn belangrijkste taken, was het verkleinen van de afstand tussen de selectie en de rest van de vereniging. “Dat beeld bestond heel erg, dat we alleen aandacht hadden voor ons eerste elftal. Terwijl, we zijn samen één.”

Inmiddels is dat aardig gelukt, vindt Bos. “We moeten zorgen dat kinderen hier plezier hebben. Dat ze lekker met hun vriendjes kunnen spelen. Die beleving vind ik heel belangrijk. Het is mooi om te zien, wat we samen voor elkaar hebben gekregen.” Ook qua naamsbekendheid. “Ineens moet ons ‘kleine clubje’ verder weg en kan het zich meten met clubs uit andere regio’s. Dat is even anders dan vijf jaar geleden.” En dat merk je. “Het leeft en bruist veel meer. Dat zie je aan het aantal bezoekers.” Ook voor hem als voorzitter, een mooie ontwikkeling. “Je krijgt bij andere bestuurskamers eens een kijkje in de keuken. Dat is goed voor je netwerk.”

Modern complex

Maar wat is nou het geheim van hun succes? Bos heeft er wel een antwoord op. “Ze zeggen vaak dat we bij Kruisland veel geld hebben. Ik heb gezocht, maar kon het niet vinden. Het gaat bij ons niet om geld. Dat is juist onze kracht. Spelers vinden het leuk om samen te spelen. De jongens trekken elkaar aan.” Het geld dat wél beschikbaar is, wordt gestoken in kleding of de kleedkamers. “Dat zorgt ook voor een stukje uitstraling én eenheid. Belangrijk, vinden we dat.” Een sprong in het diepe, die meer dan goed heeft uitgepakt. “Ik vond het vijf jaar geleden vooral belangrijk dat kinderen lekker konden voetballen. En ook maatschappelijk gezien, voor het dorp, was dat essentieel. Daarom wilde ik toen wel de hamer in handen nemen.”

Maar stilzitten, kan Bos voorlopig nog niet. “We moeten een toekomstperspectief hebben én houden. Daar heb je leden voor nodig. Gelukkig gaan ze weer bouwen op Kruisland.” En dus ziet de voorzitter het al helemaal voor zich. “We willen aantrekkelijk blijven, daar helpt een mooi en modern complex bij. Het huidige is oud en versleten. Dat is voor nu onze stip op de horizon.” Met hem als voorzitter. “Ik moet het meer van het bestuurlijke aspect, dan van het voetbalinhoudelijke gedeelte hebben. Dus ik probeer mensen vooral in hun kracht te zetten.” Bijvoorbeeld door verschillende commissies op te richten. Maar alles valt of staat, met vrijwilligers. “Dat baart wel zorgen. Hoe blijf je die handjes organiseren? Die uitdaging zal alleen maar groter worden. We zitten nu op het minimale, dus er moeten gewoon mensen bij.” Aan zijn inzet, zal het in ieder geval niet liggen. “Ik woon dan wel net over de gemeentegrens in Wouw, maar voel me op en top Kruislander!”

Klik op SC Kruisland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Kruisland voor meer informatie over de club.

 

Amiel Reka belangrijk op het middenveld van SSC

SSC 55
-
0
Amiel Reka belangrijk op het middenveld van SSC

Amiel Reka, op 24-jarige leeftijd een opvallende speler bij SSC uit Sprang-Capelle, heeft dit seizoen een vaste plek veroverd in het basiselftal. Zijn positie is links centraal op het middenveld, waar hij bekend staat om zijn goede techniek en balvaardigheid. In zijn eerste seizoenen bij SSC’55 was hij niet zeker van een basisplek, maar nu is Reka één van de eerste namen die hoofdtrainer Paul van den Donk opstelt.

Een sierlijke, creatieve en tweebenige middenvelder. We hebben het niet over Kevin de Bruyne, maar over de 24-jarige SSC-middenvelder Amiel Reka. Met zijn onvoorspelbare acties en beweeglijkheid groeit hij steeds meer uit tot een belangrijke pilaar in het elftal van Paul van den Donk. Waar hij eerder in zijn carrière nog op vrijdagavond twijfelde over een basisplek, weet hij nu elk weekend zeker dat hij speelt.

‘’Ik ben wat zakelijker gaan spelen,’’ vertelt hij. ‘’Vroeger hield ik de bal altijd te lang bij me, want ik ben verliefd op de bal,’’ aldus de middenvelder. De reden dat hij nu wel ieder weekend op het wedstrijdformulier staat, is de switch die hij in zijn spel heeft gemaakt. In het doorspelen, doordraaien en het tempo bepalen is hij veel ontwikkeld.

Balverliefd

Reka is verliefd op de bal. ‘’Als ik de bal niet krijg, kom ik hem wel ophalen,’’ grapt hij. ,,Vroeger was ik altijd al met de bal bezig, op straat en in huis,’’ aldus Reka. De straat heeft hem niet alleen technische finesse bijgebracht, maar heeft ook zijn vastberadenheid gevormd. Reka is gewend om veel de bal op te eisen, en als dat niet gebeurt, aarzelt hij niet om de bal zelf op te halen. Vorig seizoen was een doorbraak voor hem, waar hij veel speelminuten kreeg, maar helaas werd zijn vooruitgang onderbroken door een blessure na de winterstop.

Zijn naam is op dit moment één van de eerste die op het wedstrijdformulier verschijnt en hij is een constante aanwezigheid in het veld. Elke zaterdag middag staat hij aan de aftrap bij SSC, dat uitkomt in de vierde klasse F. Reka onderscheidt zich door zijn kwaliteit om met beide benen uit de voeten te kunnen, waarbij zijn rechterbeen iets sterker is. Als een creatieve speler fungeert hij als spelverdeler en blinkt uit in het geven van steekballen en het verplaatsen van het spel. Hoewel hij voorheen veel met de bal liep, heeft hij zijn speelstijl aangepast door meer over zijn schouder te kijken, wat resulteert in een beter overzicht. Hij staat erom bekend zijn team te coachen en gaat er vol voor. Naast het veld zullen zijn teamgenoten hem ook omschrijven als een rustige jongen. Maar ondanks dit gegeven en zijn speelstijl die nogal flegmatiek en sierlijk is, gaat hij voorop in de strijd.

Duidelijke doelen

Voor het huidige seizoen heeft Reka duidelijke doelen gesteld. Het voornaamste doel is om niet te degraderen en te handhaven in de vierde klasse, en indien mogelijk, te streven naar promotie. Hij streeft naar een goede teamprestatie en hoopt het seizoen af te sluiten bij de eerste zes in het klassement. ‘’Het kan een lastig seizoen worden, maar we hebben genoeg kwaliteit om het te laten lukken,’’ aldus Reka.

Persoonlijk heeft Reka geen grote ambities. Het belangrijkste voor hem is om SSC’55 zo hoog mogelijk te laten eindigen in de competitie en te groeien met het elftal. Dat Reka vertrekt naar een andere club, is bijna een onwaarschijnlijkheid. ‘’Ik heb het hier heel erg naar mijn zin,’’ vertelt hij. Andere clubs kunnen hem altijd bellen, maar het zal lang duren voor de creatieve middenvelder zijn jeugdclub verlaat. ‘’Dan moet er wel iets heel geks gebeuren,’’ zegt hij.

Klik op SSC’55 voor meer artikelen over de club.
Klik op SSC’55 voor meer informatie over de club.

 

 

Vinny Kruijssen breekt door op het middenveld

vv Berkdijk
-
0
Vinny Kruijssen breekt door op het middenveld

Berkdijk heeft dit seizoen met Lars Hutten een oud-profvoetballer op de velden rondlopen, maar Vinny Kruijssen steelt met zijn werkethiek en wilskracht vaak de show. De middenvelder uit Kaatsheuvel vult alle posities op het middenveld en VV Berkdijk kan daar nog veel plezier aan beleven.

Hard werken, altijd blijven gaan en voorop in de strijd. Dat zijn uitingen die goed passen bij de voetballer Vinny Kruijssen. De 21-jarige middenvelder van VV Berkdijk is niet het grootste voetbaltalent, maar komt met zijn waanzinnige inzet een heel eind. ,,Ik ga altijd voorop in de strijd. Voetballend lukt het niet altijd allemaal. Als het dan weer niet mee zit, kun je maar één ding doen en dat is keihard werken en alles geven.’’ Het maakt de rechtsbenige middenvelder dan ook niet uit of zijn team voor of achterstaat. ‘’Ook al staan we met zes doelpunten achter, ik blijf altijd werken,’’ zegt Kruijssen.

Maar het is zeker niet zo dat Kruijssen helemaal niks met de bal aan zijn voeten kan. Met zijn goede trap en inzicht weet hij de aanvallers van Berkdijk vaak op hun wenken te bedienen. Toch weet hij precies wat hij nog moet verbeteren aan zijn spel. ‘’Ik moet wat meer rust aan de bal hebben.’’

Daar wordt hij langzaam maar zeker al een stuk beter in. Want, vorig seizoen speelde hij nog in de onder 23 van Berkdijk. Zelfs vorig seizoen mocht hij al af en toe meedoen in het eerste elftal. In die competitie ging het volgens Kruijssen allemaal net wat makkelijker dan bij de senioren. ‘’Je krijgt net wat meer ruimte en tijd om je acties uit te voeren en het spel te verdelen,’’ aldus Kruijssen.

Betrouwbaar

Door zijn eigen, goede ontwikkeling heeft hij zijn vaste plek in het elftal bemachtigd. Ook had hij wat geluk, aangezien een concurrent op het middenveld geblesseerd raakte. ‘’Je moet af en toe wat geluk hebben,’’ zegt Kruijssen eerlijk. Wat ook meehelpt voor de jonge Kruijssen, is dat hij er altijd is. Zelden mist hij een training en op wedstrijddagen kun je al helemaal op hem rekenen.

Kruijssen kan overal ingezet worden. Dan staat hij weer op zes, dan meer aanvallend op het middenveld, het maakt hem eigenlijk niet uit. Een voorkeur heeft hij wel: rechts op het middenveld. Daar komt hij met zijn sterke rechterbeen het meeste tot zijn recht.

Oud-profvoetballer

VV Berkdijk, dat uitkomt in de vierde klasse C, heeft er duidelijk een grote speler bij. Al is Kruijssen niet de enige ster van zijn team. Oud-profvoetballer Lars Hutten speelt nu bij de amateurs van Berkdijk. Hutten kwam in het verleden uit voor Excelsior, Fortuna Sittard, Willem II en speelde in de jeugdopleiding van PSV Eindhoven.

Dat is leuk om mee te maken en met hem op het veld staan geeft je vertrouwen, vindt Kruijssen. ‘’Het is een leuke jongen. Ik kende hem nog niet, maar andere jongens uit het team wel. Met zijn komst voelden we ons sterk. In de voorbereiding en de eerste drie bekerwedstrijden verliepen lekker.’’ De jonge middenvelder merkt zelfs tijdens de trainingen dat er een oud-profvoetballer op het veld staat. ‘’Als spelers niet alles geven op de training en niet met hun mannetje mee lopen, krijgen we het wel te horen. Dan merk je wel dat iedereen respect voor hem heeft,’’ zegt hij.

Met Hutten en Kruijssen op het veld, wil Berkdijk dit seizoen hoge ogen gooien. ‘’We weten dat er veel van ons wordt verwacht dit seizoen,’’ vertelt Kruijssen.

Klik op vv Berkdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Berkdijk voor meer informatie over de club.

 

Na 10 seizoenen hoopt Martijn Sluijter te promoveren met FC De Westhoek

FC de Westhoek
-
0
Na 10 seizoenen hoopt Martijn Sluijter te promoveren met FC De Westhoek

Het is voor Martijn Sluijter (27)  inmiddels zijn tiende seizoen in de hoofdmacht van vierdeklasser FC De Westhoek. In zijn ‘jubileumseizoen’ hoopt hij eindelijk een keer de felbegeerde promotie te kunnen maken naar de derde klasse, het niveau waarop hij ooit debuteerde.

“Als ons dat zou lukken, dan zou dat natuurlijk heel erg mooi zijn. Maar ik besef ook heel goed, dat wij met FC de Westhoek niet de enige ploeg zijn die daarop aanspraak willen maken. Het niveau is door de terugkeer van enkele derdeklassers zeker al toegenomen, dus een eenvoudige klus zal het in elk geval niet worden. Ik heb in het begin ook aangegeven dat we alle weken echt scherp en alert zullen moeten zijn. Want er zijn heel veel teams die van iedereen kunnen winnen, maar dus ook verliezen. En daar horen wij ook bij. Het is zaak om bij te blijven, want als je onnodige punten verliest gedurende het seizoen, dan kan je dat op het eind gewoon opbreken.”

Dicht bij elkaar

Sluijter begon ooit bij DFS en ging na de fusie automatisch verder bij FC De Westhoek, waarmee hij vrijwel elk seizoen meestreed bovenin om de prijzen. Ook dit seizoen gaat het vanaf de start vrij behoorlijk en ziet de verdediger/middenvelder zichzelf met zijn ploegmaats hoog in de linkerrij terug. “Maar de gehele linkerrij staat op een paar punten van elkaar, terwijl we weten dat er aan het eind van het seizoen zes ploegen degraderen. Je kunt het jezelf dus niet permitteren om teveel punten te laten liggen, want dan kan je zomaar onder de rode streep belanden en dat zou wel enorm zuur zijn. Ik ga er niet vanuit, want daarvoor hebben we in mijn ogen simpelweg meer dan voldoende kwaliteiten in de selectie. Al moet je het natuurlijk wel gewoon wekelijks op het veld laten zien.”

Sterkere 4e klasse

De vierde klasse van het zaterdagvoetbal is al een decennium de habitat van de ploeg uit Burgh Haamstede, terwijl het al enkele keren via de nacompetitie dichtbij promotie was. “Het is echter enorm lastig om uit die vierde klasse te komen. En doordat er nu steeds een hele hoop ploegen uit de derde klasse degraderen wordt die opgave er niet eenvoudige op. We hebben een voetballende ploeg en dan heb je het soms erg lastig tegen ploegen die niet zelf het spel maken maar vooral fysiek de beuk erin gooien. Dus op dat vlak is het mooi dat er wel steeds meer ploegen bijkomen die ook meer voetballend vermogen hebben. Anderzijds is het ook wel mooi dat je nu op dit niveau op meerdere vlakken een heel seizoen iets hebt om voor of tegen te voetballen nu er ook gedegradeerd kan worden.”

Doelstellingen

Toch kijkt Sluijter vooral omhoog als het gaat om prestaties en doelstellingen met zijn club. “We hebben een jonge groep, maar wel eentje waarmee we in mijn ogen zeker top-drie moeten kunnen halen. Daar moeten we ook alles aan doen, want dan doe je ook gelijk mee voor meer. Dat moet voor een voetballer altijd het streven zijn.  Naast het feit dat het natuurlijk ook leuk en gezellig moet zijn, want dat is in eerste instantie de basis bij het uitoefenen van een hobby. Goede prestaties helpen daar overigens wel heel goed bij, want als je wint dan is de derde helft over het algemeen toch echt wel een stuk leuker. De mix van talent en ervaring is goed, de wil en motivatie is er. De meesten hebben nog nooit derde klasse gespeeld, dus voor de ontwikkeling zou het ook mooi zijn. Als we het met z’n allen kunnen opbrengen om wekelijks scherp te blijven en ons eigen spel te spelen, dan moeten we heel dichtbij onze doelstellingen kunnen komen.”

Klik op FC De Westhoek voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC De Westhoek voor meer informatie over de club.

 

Nick Vermerris wil ook in het tweede elftal gaan voor het maximale

vv Rillandia
-
0
Nick Vermerris wil ook in het tweede elftal gaan voor het maximale

Een andere werkomgeving waarbij hij in ploegendienst werk. Het was voor Nick Vermerris de voornaamste reden om er drie jaar geleden bewust voor te kiezen een stap terug te doen naar het tweede elftal. ‘Ik merkte dat ik regelmatig bij het eerste conditioneel in de problemen kwam en het geen hele wedstrijden wist vol te houden. Dan moet je keuzes maken.’

En sindsdien maakt de verdediger geen onderdeel meer uit van de hoofdmacht, maar is hij speler op zaterdag bij het tweede team, dat uitkomt in de reserve-vijfde klasse. “Ik woon in Bath en heb hier altijd in de jeugd gespeeld. Daarna heb ik ook drie jaar in het eerste elftal gevoetbald. Dat was leuk, maar gezien mijn werksituatie niet langer vol te houden. Als je in wedstrijden op een gegeven moment conditioneel in de problemen komt, dan is dat niet wenselijk. Daar ben ik feitelijk ook te competitief voor.”

Vanwege de ploegendiensten kan Vermerris nog altijd niet wekelijks aanwezig zijn op trainingen, maar ook wedstrijden moet hij soms laten schieten. “Wanneer je voor een eerste elftal speelt, dan moet een trainer erop kunnen vertrouwen dat je er wekelijks bent. Bij het tweede elftal is die druk en verplichting een stukje minder. Daar kan je ook doorlopend wisselen, dus als je even geen lucht meer hebt dan kan je even een tijdje eruit gaan en daarna weer terug meedoen. Dat is op dit moment voor mij dus ideaal.”

Toen hij bij het tweede aansloot, waar hij ook al een seizoen aanvoerde was, speelden er van Vermerris een grote groep vrienden. Dus de stap terug voelde voor de laatste man ook direct wel prettig. “Het waren allemaal gasten waarmee ik ben opgegroeid en altijd mee heb gevoetbald. Inmiddels is de samenstelling van de tweede selectie wel wat veranderd. Veel vrienden wonen nu verder weg en zijn gestopt. Er zijn nu veel jonge gasten die in het tweede actief zijn, maar het blijft leuk en erg gezellig. We willen proberen om dit seizoen te promoveren, terwijl kampioen worden helemaal gaaf zou zijn.”

Voorlopig is voor de centrale verdediger het tweede elftal prima, maar wie weet dat ik ooit nog een keer de stap terug naar het eerste maak. “Ik geniet ervan om op het veld te staan. En sowieso geniet ik hier bij Rillandia, dit is voor mij de perfecte vereniging. Iedereen is goed met elkaar, heeft interesse in elkaar en staat voor elkaar klaar. In die omgeving besteed ik graag mijn vrije tijd op een gezellige en sportieve manier.”

Klik op V.V. Rillandia voor de laatste artikelen over de club.
Klik op V.V. Rillandia voor meer informatie over de club.

 

Droom is werkelijkheid voor Tarfit en Kroeven

VoetbalJournaal
-
0
Droom is werkelijkheid voor Tarfit en Kroeven

Toen Anwar Tarfit als jongetje van elf begon met zaalvoetballen, droomde hij stiekem al van de eredivisie. Maar dat die droom ooit werkelijkheid zou worden, had de speler van ZVV Kroeven zelf waarschijnlijk ook nooit verwacht. Toch is dat sinds dit seizoen de realiteit. “Je speelt nu tegen spelers die écht voor de zaal kiezen.”

Iets dat de 29-jarige Tarfit, als speler van eersteklasser RBC, nog altijd niet heeft gedaan. “Vijf jaar geleden speelde ik nog in een zaalteam met allemaal Roosendaalse jongens. Gewoon lekker met vrienden, niet te serieus.” Tot een fusie, hem bij de huidige eredivisionist bracht. “De club is echt ontstaan uit de wijk Kroeven. In het begin zaten er ook echt alleen maar jongens uit de wijk, nu nog een stuk of vijf, plus het hele bestuur. Het is één en al saamhorigheid en liefde.” Mede daardoor, zit het ook altijd vol, vertelt Tarfit. “We doen het zonder geld, maar vanuit de liefde om voor Kroeven te willen spelen. En voor zoveel supporters. Dat blijft mooi!”

Mooi verhaal

Helemaal als je veel wint. Zoals afgelopen seizoen in de eerste divisie. “Ik had het eigenlijk wel moeilijker verwacht, moet ik eerlijk zeggen. We wonnen vijf of zes keer, dan gaat het leven.” Sterker nog, Kroeven bleef bijna heel de competitie ongeslagen. “Tot de laatste wedstrijd. Dan ben je volgens mij wel de terechte kampioen, toch?” Een mooi verhaal, zo heeft Tarfit gevoel voor understatement. “Niemand had vijf jaar geleden natuurlijk ooit gedacht dat we de eredivisie zouden halen. Maar dit is prachtig. Met deze groep spelers én al die supporters.” Want, zo herinnert de Roosendaler. “Het zat altijd al helemaal vol, ook op een lager niveau.”

Toch is het dit seizoen anders. “We spelen onze thuiswedstrijden nu in Breda, omdat de Roos niet aan de eisen voldeed. Te klein en daardoor gevaarlijk.” Misschien is dat wel de reden, dat Kroeven een moeizame start kent. “Dat doet natuurlijk pijn, maar we moeten ook realistisch zijn. Al die teams, hebben veel meer vermogen dan wij. En we hebben al tegen behoorlijk goede ploegen gespeeld, veelal uit het linkerrijtje.” Dus zit het met het vertrouwen bij Tarfit nog wel goed. “Het zal niet makkelijk worden, toch verwacht ik dat wij erin gaan blijven. We hadden eigenlijk al twee keer moeten winnen en nu komen er wat ‘mindere’ tegenstanders aan.”

Genadeloos

Al was die tegenstand, zeker in het begin, wel even wennen. “Dit is écht niveau! Je speelt nu tegen jongens die gewoon voor de zaal kiezen. De volwassenheid van teams, alles gaat sneller. Als er één iemand verzaakt, wordt dat afgestraft. Iedereen is genadeloos.” Want, zo weet Tarfit als veldvoetballer bij RBC ook als geen ander: “In de zaal kun je geen verstoppertje spelen.” Helpt die combinatie hem? “Soms train je te veel, dan moet je even rust nemen. Maar juist daardoor, ben ik topfit. Je vraagt als zaalvoetballer veel meer van je lichaam. Ik kan bijvoorbeeld niet op dezelfde dag eerst op het veld spelen en dan in de zaal. Andersom kan wel.”

Toch levert het hem, vooral heel veel energie op. Niet in de laatste plaats, door alle successen. “Het is mooi om dat allebei mee te kunnen maken. Helemaal als jongen uit Roosendaal.” En dus heeft Tarfit twee belangrijke doelen: “Met RBC promoveren naar de vierde divisie en Kroeven behouden voor de eredivisie.” Vooral dat laatste, doet hij op een opmerkelijke positie. “Op het veld ben ik linksbuiten, in de zaal laatste man. Dan ben ik een zakelijke voetballer.”

Want, zo heeft hij wel gemerkt. “In de eredivisie kun je niet dribbelen, dan moet je vooral in beweging zijn. Na twee of drie minuten, ben je kapot. Dan moet je gewisseld worden.” Tot slot heeft Tarfit nog een boodschap voor alle fans. “Zoals het hier leeft… Dat hebben die andere clubs niet. Juist voor onze supporters, hoop ik dat het goedkomt!”

Tristan Krijnen is dol op het spelletje: ‘Ik wil gewoon lekker voetballen’

vv Waspik
-
0
Tristan Krijnen is dol op het spelletje: ‘Ik wil gewoon lekker voetballen’

Voetballen in een eerste elftal; dat is toch het mooiste wat er is. Dat ondervindt de 21-jarige Tristan Krijnen nu ook. Jarenlang pendelde hij tussen het eerste en het tweede elftal van Waspik en nu krijgt hij eindelijk zijn kans. ‘’Ik heb een bepaalde knop omgezet.’’

Net even wat harder werken tijdens de training, geen 100, maar 110% geven in de wedstrijden en energie stoppen in je ontwikkeling. Het kan net het verschil maken tussen wel of niet spelen. Krijnen, die de rechterflank van Waspik onvermoeibaar bestrijdt, maakt dit seizoen dat verschil.

Vorig jaar zat hij tussen ‘één en twee’. Zijn wedstrijden speelde hij voornamelijk bij ‘twee’, omdat op zijn leeftijd minuten moet maken. Dat deed hij in het tweede elftal wel, maar nog steeds speelde hij geen hele wedstrijden, want hij moest energie overhouden om eventueel in te vallen bij het eerste, waar hij later op de zondag aansloot. Vaak resulteerde dat in een hele wedstrijd toekijken op de bank of een korte invalbeurt vlak voor het ingaan van de blessuretijd. Volgens Krijnen zaten er wel wedstrijden tussen waar hij wat meer minuten kreeg. ‘’Dan probeer je jezelf te laten zien,’’ zegt hij.

Tijd voor verandering

Het was tijd voor verandering. ‘’Het seizoen van vorig jaar was niet lekker. Ik wil gewoon lekker voetballen en hele wedstrijden spelen,’’ zegt de rechtermiddenvelder. Om dat voor elkaar te krijgen wist hij één ding zeker. ‘’Ik moet alles geven en nog meer energie in de wedstrijden en trainingen leggen.’’

Krijnen wilde niet nog een jaar tussen twee elftallen bewegen en zich focussen op één team. Hij wist dat hij alles moest geven om daarvoor te zorgen. ‘’Er is een bepaalde knop omgezet in mijn hoofd. Als ik alles zou geven en het was uiteindelijk niet gelukt, was het ook prima. Nu heb ik er in ieder geval alles aan gedaan.’’

Door de omgezette knop, is het hem gelukt. Elke wedstrijd staat hij aan de aftrap. ‘’Achteraf heb ik het goed genoeg gedaan. Daar ben ik blij mee, want van elke wedstrijd op de bank zitten word je ook niet beter,’’ zegt Krijnen.

Nu ontwikkeld hij zich razendsnel. Dat doet hij op de rechterflank van Waspik. ‘’Ik vind het fijn om ruimte voor me hebben om in te lopen. Voorheen speelde ik weleens centraal, maar daar is het wat benauwder. Bovendien hebben we daar al seizoenen lang een topspeler staan, genaamd Tom van Ool,’’ vertelt hij.

Mede door het loopvermogen, de diepgang en goede trap is Krijnen van grote waarde voor het elftal van Emiel Heefer. ‘’Ik maak veel vuile meters en zorg voor diepgang. Ik kan de hele wedstrijd blijven gaan. Met mijn passing probeer ik mijn medespelers in stelling te brengen voor de goal,’’ aldus Krijnen. Ook de hoofdtrainer is blij met de middenvelder en heeft een aantal mooie woorden te zeggen over de 21-jarige Krijnen. ,,Tristan heeft zich de afgelopen tijd enorm ontwikkeld. Dat is mooi, want het is een echte jongen van de club,’’ vertelt hoofdtrainer Heefer.  Dat Heefer lovend over Krijnen spreekt, is niet zo gek. De twee hebben namelijk een sterke band. ‘’Ik krijg vertrouwen van hen. Ze erkennen de ontwikkeling die ik doormaak,’’ zegt Krijnen.

Dit is waar je het voor doet

Er kan wel gesteld worden dat Krijnen gelukkig is bij Waspik. Hij heeft een vaste basisplaats in het eerste elftal weten te bemachtigen en voelt zichzelf onderdeel van het team. ‘’Je hebt nu echt een aandeel in het elftal en je voelt je betrokken. Het is een wereld van verschil met vorig jaar, want nu ben ik er altijd bij,’’ aldus Krijnen. Het is hetgeen waar elke voetballer het voor doet: elke zondag, negentig minuten lang voetballen op het kortgeknipte gras. ,, Het is het leukste wat er is en ik krijg er een kick van,’’ voegt Krijnen toe.

Klik op VV Waspik voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Waspik voor meer informatie over de club.

‘Door onze brede selectie moet handhaving hopelijk mogelijk zijn’

vv Wemeldinge
-
0
‘Door onze brede selectie moet handhaving hopelijk mogelijk zijn’

Resultaten uit het verleden zijn meestal geen garantie voor de toekomst en al helemaal niet in de voetballerij. Zéker niet als de KNVB besluit dat er in 2024, in de vorm van een vijfde klasse, een compleet nieuwe onderste laag wordt toegevoegd aan de voetbalpiramide. ‘Een ding is zeker, wij willen met Wemeldinge gewoon lekker blijven waar we nu spelen. In de vierde klasse dus.’

Het zijn de duidelijke woorden van Maurick Steenhard, de reserve-aanvoerder van de Bevelandse middenmoter. “We hebben de voorgaande seizoenen altijd bovenin meegedaan en hopelijk nu met al die gedegradeerde derdeklasser erbij toch ook nog in het linkerrijtje te eindigen. We hebben een bredere selectie nu, want er zijn een aantal jongens bijgekomen. Dat geeft meer concurrentie en moet er hopelijk voor zorgen dat we het een heel seizoen kunnen volhouden. In het verleden zag je dat er sommige posities niet dubbel waren bezet en we, zeker als er blessures ontstaan of schorsingen, in de problemen kwamen. Dat zou nu niet het geval moeten zijn en dat is wel een prettige gedachte.”

Steenhard (28) is alweer bezig aan zijn twaalfde seizoen bij Wemeldinge, waar hij overigens op zijn vijftiende al debuteerde. Een jaar later werd hij basiskracht en sindsdien is hij niet meer uit het elftal geweest. “Het is echt mijn cluppie en een onderdeel van mijn sociale leven. Ik heb hier al heel wat vrije tijd doorgebracht en kan me ook niet voorstellen dat ik ooit een ander shirt dan het rood van Wemeldinge zal dragen. Het is echt een familiaire club, waar iedereen elkaar kent en die enorm belangrijk is voor de gemeenschapszin. Dat ik al zolang onderdeel ben hier van het eerste elftal, dat vind ik dan wel mooi.”

Omdat iedereen wil spelen, zijn dit seizoen de basisplekken ‘duur’ en moet iedereen wekelijks vol aan de bak. “We trainen met het eerste en de JO17 samen, dat zorgt ervoor dat er op trainingsavonden zo’n dertig man rondlopen. Dat geeft voldoende mogelijkheden om een zo sterk mogelijke selectie samen te stellen en te proberen om dit seizoen die zware degradatieregeling te overleven. Daar doen we in elk geval alles aan met z’n allen en het besef daarvan is bij iedereen wel aanwezig. Want die rode streep, dat is écht iets wat bij iedereen speelt. We moeten de focus er wekelijks wel vol ophouden, want soms is het nog veel te wisselvallig. Het zou doodzonde zijn, dat je daardoor kind van de rekening wordt, al ben ik er van overtuigd, dat we ons dat niet laten gebeuren.”

Klik op VV Wemeldinge voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Wemeldinge voor meer informatie over de club.

 

 

‘Ik wist dat ik hier weer plezier zou hebben’

sc Gastel
-
0
‘Ik wist dat ik hier weer plezier zou hebben’

Hij deed vanwege zijn werk een stapje terug, voetbalde een jaartje bij DVO’60 in een vriendenteam, maar is sinds dit seizoen speler van derdeklasser SC Gastel. Want toen Wesley Kotta in gesprek ging met trainer Kees de Rooij, was die klik er eigenlijk meteen. “Hij had oprechte interesse in mij als speler én als persoon.”

En dus is de voormalig speler van RKVV Roosendaal, waar hij in de pupillen begon met voetballen, sinds deze zomer beland in Gastel. Een aangename kennismaking. “Ik kende al wat jongens en de sfeer is leuk. Het bevalt heel goed!” Iets waar de 26-jarige Kotta, stiekem toch wel aan toe was. “Bij DVO’60 speelde ik in een vriendenteam, maar ik miste toch wel een beetje dat competitieve. Toen kwam ik twee vrienden van SC Gastel tegen, of ik niet eens wilde praten met Kees de Rooij.”

Plezier hebben

Waarom ook niet? Dacht de verdedigende middenvelder. Sterker nog. “Die gesprekken waren heel aangenaam. Hij had oprechte interesse in mij als speler én als persoon.” Want, zo herinnert Kotta zich nog goed. “Vorig jaar september, werd ik al gebeld door Kees. Daar spreekt toch wel vertrouwen uit. Dat was voor mij eigenlijk dé reden, om hier naartoe te komen.” Al trok niet alleen het moment van bellen, hem over de streep, vertelt hij. “De mogelijkheid om samen te spelen met bekenden uit mijn middelbareschooltijd, speelde ook een grote rol. Daardoor kende ik al wat gasten, waar ik goed mee overweg kon.” Zelfs een degradatie naar de derde klasse, bracht hem niet aan het twijfelen. “Ik had al ‘ja’ gezegd, met het idee dat we tweede klasse zouden gaan spelen. Dat was jammer, maar ik hield er misschien stiekem wel een beetje rekening mee. Dan moet je ook niet meer terugkrabbelen, vind ik.”

En achteraf, is dat een goede keuze geweest, glundert Kotta. “Voor mij was het vooral belangrijk om weer gewoon plezier te hebben. Ik wist dat ik dat hier zou hebben!” Al is het, zo is hij eerlijk, behoorlijk aanpoten gebleken. “Ten opzichte van een vriendenteam… Het gaat iets sneller en ook de duels, zijn een stuk meer fysiek.” Gelukkig beschikt de derdeklasser, over meer dan genoeg kwaliteit. “Het niveau is eigenlijk wel een beetje zoals ik had verwacht. We moeten in deze competitie, zeker bovenin mee kunnen draaien.” En dat is nodig ook, vertelt Kotta. “Onze doelstelling is promoveren, terug naar die tweede klasse.” Maar vanzelf, gaat dat zeker niet. “Iedereen kan van elkaar winnen. Dan is het zaak om consistent en stabiel te zijn.”

Stoom afblazen

Wie hij ziet als grootste concurrenten? Kotta heeft wel een idee. “Voor mijn gevoel zijn BSC en HVV’24 wel een beetje de favorieten, maar ik hoor ook over Virtus en Zundert dat het goede ploegen zijn.” Volledige focus is dus nodig. Op zichzelf, en het team. “Het leukste is om met z’n allen te trainen en ergens naartoe te werken. De neuzen allemaal dezelfde kant op.”

In een groep, waar Kotta zich nu al meer dan thuis voelt. “Hoe ik ontvangen ben, zegt veel over het team.” Maar, is hij meteen ambitieus. “Ik wil waardering voelen en een rol van betekenis spelen. Die prestatiedrang heb ik nog steeds.” Ook al zijn het, als analist bij een bank en eigenaar van een juridisch adviesbureau, soms lange dagen voor hem. “Vanuit kantoor, door naar de voetbal. Even stoom afblazen. Dat geeft altijd een voldaan gevoel.”

Net als het uitschakelen van de nummer tien van de tegenstander. “Ik sta ‘op zes’, ben met name verdedigend ingesteld.” Toch probeert Kotta ook in balbezit zijn voetballende steentje bij te dragen. “Eigenlijk zou ik de bal wel iets meer moeten vragen én hebben. Ik probeer wel op te bouwen, maar heb te vaak nog de drang om terug te spelen. De veilige keuze.” Een mooi verbeterpunt voor dit seizoen dus. “Dat zou mijn spel wel ten goede komen.” Voorlopig bij SC Gastel. “Ik heb het hier ontzettend naar mijn zin!”

Klik op SC Gastel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Gastel voor meer informatie over de club.

1...959697...1.324Pagina 96 van 1.324

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.