Home Blog Pagina 86

Bij SV Walcheren liggen nog een hoop mooie uitdagingen in het verschiet

Het eerste elftal van SV Walcheren speelt al een paar seizoenen in de tweede klasse, het tweede elftal speelt top reserve 1e klasse terwijl de jeugdteams JO19-1 en JO17-1 uitstekend presteren in de 4e Divisie. Het bestuur van SV Walcheren kijkt vol optimisme naar de toekomst, vol met prachtige uitdagingen.

Bij de jeugd van SV Walcheren draaien diverse teams op hoog niveau mee. Ook in het tweede en derde elftal spelen veel talentvolle veelal nog jonge spelers. Hierdoor heeft S.V. Walcheren de intentie om in het seizoen 2024-2025 te starten met een prestatief O23-team op divisie niveau. Bestuurslid technische zaken Marco Schroevers geeft aan dat een belangrijke reden hiervoor is dat SV Walcheren veel jonge talenten binnen de vereniging heeft die zich na de jeugdafdelingen verder kunnen ontwikkelen door te voetballen tegen talentvolle leeftijdsgenoten uit andere regio’s. Ook draagt een prestatief O23 op divisie niveau bij aan een meer natuurlijke doorstroom vanuit de jeugd naar het prestatieve seniorenvoetbal.

Recentelijk heeft het bestuur Daryl Hollander aangesteld als hoofdtrainer. Daryl heeft sinds de winterstop de leiding over de groep en zal ook volgend seizoen als hoofdtrainer aanblijven. Deze continuïteit biedt stabiliteit en de mogelijkheid om verder te bouwen aan een gedegen beleid.

De keuze voor Daryl Hollander als hoofdtrainer benadrukt het beleid van SV Walcheren, waar ook de trainer van het tweede elftal Renaldo Jacobs uit de eigen verenig komt. Het beleid heeft als intentie om trainers vanuit de eigen geledingen op te leiden en door te schuiven. Dit is een belangrijk speerpunt in het technische beleidsplan. Veel trainers zijn opgeleid binnen de club en/of hebben hun weg gevonden vanuit de jeugd of het tweede elftal naar het hoofdtrainerschap. In het verleden waren Marco Schroevers, Rene van Herpen, Kevin Hollander en Anthony Orprecio hier voorbeelden van.

De club

SV Walcheren, ooit een zondagclub actief in de vierde klasse, is nu een familiaire vereniging met zes senioren teams, een prachtig G-elftal, steeds meer meidenteams en de grootste jeugdafdeling in de gemeente Vlissingen. Ondanks de sportieve groei blijft het gemoedelijke karakter behouden met dat verschil dat we enorm gegroeid zijn op het sportieve niveau. Waar in het verleden de talentvolle jeugd er voor koos ergens anders op een hoger niveau te spelen zien we nu dat we de talentvolle spelers behouden voor onze vereniging.

De club heeft geïnvesteerd in goede randvoorwaarden en zelfopgeleide trainers om leden aan zich te binden. Deze succesvolle ontwikkeling, voortgekomen uit doordacht beleid, streeft SV Walcheren ernaar zo lang mogelijk voort te zetten.

Klik op SV Walcheren voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Walcheren voor meer informatie over de club.

Plezier staat voor Matthijs van Gilst nu voorop bij Veere

0

Jarenlang was hij selectielid en speelde hij zijn duels voor de hoofdmacht van v.v. Veere. Inmiddels is Matthijs van Gilst vijfendertig, nog altijd wel selectielid maar voetbalt hij voornamelijk in het tweede elftal van de vierdeklasser. ‘Het plezier staat nu bij mij voorop als het gaat om voetballen en dan is het prima zoals het nu verloopt.’

Het is een realistische kijk op de situatie bij Veere, waar hij nu ziet dat er jonge gasten zijn die fitter zijn en die de speelwijze bij het eerste elftal wellicht ook beter invullen. “Dat is niet erg en is ook een logisch gevolg van het ouder worden als voetballer. Dan moet je op een gegeven moment plaats maken voor jongere spelers die dan het stokje overnemen. Met mijn ervaring probeer ik dit seizoen nog een bijdrage te leveren tijdens de trainingen en tijdens wedstrijden bij het eerste waar mijn inbreng door de trainer nodig wordt geacht. Dat is nog altijd mooi om te doen, want het voetbalspel is en blijft het mooiste van alles.”

Waar hij bij het tweede elftal veelal verdedigend of als middenvelder speelt, daar speelt hij bij het eerste voornamelijk linksback. “Dat is een mooie positie om te spelen. Tegenstander uitschakelen en in de opbouw meedoen waar nodig. Bij het tweede maakt het me niet zo heel veel uit, daar speel ik waar het team dat nodig heeft en waar ik van waarde kan zijn.”

Terug in de tijd

Van Gilst is, met uitzondering van drie jaar Hengelo, sinds zijn negende lid van Veere geweest. Inmiddels dus zo’n drieëntwintig jaar. Daarvan was hij zo’n vijf jaar vaste basiskracht bij het eerste elftal, waarmee hij actief was in de derde- en vierde klasse zaterdag. “Een prachtige periode. Jammer dat we nu weer in de vierde klasse spelen, maar voor de vereniging is het goed om nu de boel van onderaf weer opnieuw op te bouwen. Het is mooi om te zien dat we de eerste periode hebben gepakt en dus nacompetitie gaan spelen. Wie weet kunnen we dan opnieuw de stap omhoog zetten, maar of dat nu al de juiste is dat zal moeten blijken.”

Zelf heeft de clubman wel de keuze gemaakt om dit seizoen bij de selectie af te maken en in het nieuwe seizoen volledig de stap terug te zetten naar de tweede selectie. “Ik zal dan als het nodig is nog wel klaarstaan, maar wil vooral de jongere spelers laten door ontwikkelen. Het tweede is ook een geweldige groep waar ik het enorm naar de zin heb. Het is sowieso voor mij een prachtige vereniging om mijn vrije tijd door te brengen. Een gemoedelijke, kleinschalige club met een echte ons-kent-ons cultuur. Daarbinnen voel ik me thuis en dat zal zolang ik op het veld sta als speler ook zeker zo blijven.”

Klik op VV Veere voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Veere voor meer informatie over de club.

Kaj Cevaal wil graag in toekomst werken richting basisplaats bij Serooskerke

Noodgedwongen moesten dit seizoen de overgebleven spelers van de JO19 uit de SJO Seroos/Veere doorschuiven naar de senioren van Serooskerke. Ook voor Kaj Cevaal was dat om te kunnen blijven voetballen bij zijn club de enige keuze. Tot op heden bevalt het de jonge middenvelder overigens meer dan uitstekend.

“We hadden niet voldoende spelers voor een JO19, dus hadden we weinig te kiezen. Ik vind het wel heel fijn, dat ik twee keer per week kan meetrainen met de eerste selectie. Het is, ondanks dat we nu laatste staan in de tweede klasse, toch een mooi niveau. Elke training word ik beter en leer ik dingen bij. Op zaterdagen speel ik daar waar mensen nodig zijn. De ene keer is dat bij het derde elftal, meestal bij het tweede team en toch ook geregeld zit ik bij het eerste op de bank.”

Tot op heden is het nog tot een handjevol optredens beperkt gebleven dat de controlerende middenvelder zich bij de tweedeklasser kon laten zien. Hopelijk zit het er in de toekomst voor de inwoner van Kamperland veel vaker in. “Als het aan mij ligt dan zeer zeker! Ik ben ooit bij Bevelanders begonnen, toen op mijn twaalfde overgestapt naar Serooskerke. Daarna nog twee seizoenen bij v.v. Kloetinge, maar dit is nu weer mijn derde jaar hier terug. Mijn vader heeft hier ook gevoetbald en mijn ouders brengen me twee keer per week naar de trainingen. Dus wat dat betreft heb ik geen seconde getwijfeld om weer bij Serooskerke te gaan spelen. Ik vind het een mooie en vooral ook gezellige club, waar ik me ook gewaardeerd voel. Dat is veel waard en daarom wil ik er nu ook alles aan doen om op termijn een basisplaats te veroveren.”

Met het tweede team speelt hij in de reserve-eerste klasse, terwijl het eerste elftal vecht voor lijfsbehoud in de 2e Klasse E van het zaterdagvoetbal. “Die klasse is echt enorm sterk en het helpt natuurlijk ook niet mee als bepalende spelers zoals Aron Wattel en Ruben Hollemans al tijden niet meedoen vanwege blessure. Stilaan komen er mensen terug en dat zie je direct aan ons niveau. Dan pak je wel punten en win je wedstrijden. Het zit er dus zeer zeker wel in, maar het is nu zaak om het vast te blijven houden. Want het zou geweldig zijn als we het nog zouden redden om ons in veiligheid te spelen. Daarvoor hebben we nog wedstrijden zat en is het gat nog zeker overbrugbaar.”

Het 17-jarige talent mag nu af en toe al aan het ‘grote werk’ ruiken en heeft in oefenduels, enkele bekerwedstrijden en een paar invalbeurten in de competitie zichzelf al mogen tonen. “Natuurlijk smaakt dat naar meer, maar ik ben ook realistisch. Ik ben nog heel jong en heb alles nog te leren en verbeteren. Het is mooi dat ik met ervaren spelers kan trainen, dat is geweldig leerzaam ook voor een jonge speler. Ik hoop dat we het redden in tweede klasse, al zou ik een niveau lager misschien meer kansen op speelminuten hebben wellicht. Toch wil ik proberen om het ook op dit niveau te redden en uiteindelijk een basisplaats te veroveren. Dat zal ik zelf moeten afdwingen en daar ga ik alles aan doen. Ik heb hopelijk nog heel wat seizoenen voor de boeg om dat te realiseren.”

Klik op VV Serooskerke voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Serooskerke voor meer informatie over de club.

Geweldig internationaal weekend bij VV Klundert

VV Klundert kijkt trots terug op een geweldig, sportief en gezellig internationaal voetbalweekend met de Engelse vrienden van Wivenhoe Tempest FC. Een traditie die inmiddels al 19 jaar voortduurt.

Het éne jaar komt Wivenhoe Tempest naar VV Klundert en het volgende jaar
gaat voetbalvereniging Klundert naar Engeland. Dit jaar was Voetbal Verenging Klundert (VVK) de gastheer.

Op zaterdag werd er een onderling mixtoernooi georganiseerd. Op deze manier kwamen de spelers van VV Klundert en Wivenhoe met elkaar in contact en leerden zij elkaar beter kennen. Na de wedstrijden werd er samen genoten van heerlijke pizza en kebab wat goed in de smaak viel bij de jeugd. Daarna is er een voetbalquiz gespeeld waar iedereen fanatiek aan mee deed. De avond is afgesloten met gezellige muziek en een drankje.

De volgende dag op paaszondag werd er gestreden om de wisselbeker. De gasten uit Engeland waren in alle 3 de wedstrijden de bovenliggende partij. Het mag duidelijk zijn dat het voetbal in het land is uitgevonden en fanatiek beleefd wordt. De zondag werd afgesloten met een heerlijke barbecue, waarbij iedereen zijn steentje heeft bij gedragen.

De gastvrijheid werd erg gewaardeerd door de Engelse gasten. Volgend jaar is de volgende generatie aan de beurt om de overtocht naar Engeland te maken. Door een goede samenwerking en inzet van enthousiaste vrijwilligers heeft iedereen genoten van een sportief en geweldig weekend. Waarvoor enorm veel hulde!

Klik op V.V. Klundert voor de laatste artikelen over de club.
Klik op V.V. Klundert voor meer informatie over de club.

Combinatie Scheldemond College en JVOZ bevalt Yassir Laarille goed

0

Hij was al student op het Scheldemond College, maar sinds dit seizoen ook speler van JVOZ O16. Een combinatie die Yassir Laarille heel goed bevalt. ‘Het is een leuke school en dat ik nu direct na schooltijd kan gaan trainen is ideaal.’

De 15-jarige Yassir heeft het prima naar zijn zin binnen de Jeugd Voetbal Opleiding Zeeland, waar hij als ‘nummer tien’ speelt bij de JO16. Een rol die past bij zijn kwaliteiten. Bij zijn vorige club RCS uit Oost-Souburg speelde hij van zijn vijfde tot zijn vijftiende en dan vooral als links- of rechtsvoor. “Wanneer je de kans krijgt om bij JVOZ aan te sluiten dan voelt dat ook wel als een eer en bovendien ook als een bevestiging dat ik als voetballer bij mijn club ben opgevallen. Mijn technische vaardigheden was onder andere één van de voornaamste redenen dat ik werd gevraagd om in de opleiding van JVOZ aan te sluiten.”

Dat er voor Yassir qua school niets veranderd is daar is hij ook wel blij mee. “Ik ging al naar het Scheldemond College en het is een heel fijne school voor mij. Mijn vrienden zitten er ook en vanuit JVOZ is er altijd een aanspreekpunt wat ook prettig is. Daarnaast hoef ik nu niet meer ’s avonds te trainen, maar door de samenwerking die de school met JVOZ heeft zijn de trainingstijden afgestemd op de lessen. Zo kan ik nu vier keer aansluitend op school het trainingsveld op en dat scheelt me best wat tijd en hoef ik niet meer zoals voorheen ’s avonds na de training bij RCS mijn huiswerk te doen.”

Qua cijfers gaat het voor de eindexamenleerling op het Scheldemond College ook goed en kan hij met een gerust hart het voetballen en leren combineren. “Dat gaat inderdaad ook goed. Gelukkig maar, want er zijn ook goede afspraken tussen school en JVOZ dat bij eventuele mindere schoolresultaten het voetbal op een lager pitje wordt gezet. Bij mij is dat niet het geval en dus kan ik na school doen wat ik het liefste doe en dat is met voetballen bezig zijn.”

Ook de ouders van Yassir kregen vanuit Scheldemond College en JVOZ prima uitleg over de zaken en afspraken die van belang zijn wanneer iemand vanuit zijn club overstapt naar JVOZ en wat er dan ook op school verandert. “Dat is allemaal goed uitgelegd en is prima dat ze dat op die manier doen. Zo weet iedereen heel goed wat er wel en niet kan of mag worden verwacht. Op die manier wordt de overstap een stuk gemakkelijker.”

Naar alle waarschijnlijkheid zal ook komend seizoen Yassir zijn wedstrijden spelen voor JVOZ. “Dat is wel de bedoeling. Omdat ze geen JO19 hebben bij de JVOZ zal ik normaal gezien nog een jaar met dispensatie gaan spelen in de JO16. Voor mij een prima leerschool, want er zijn nog zat zaken in mijn spel die ik kan en moet verbeteren. Uiteindelijk hoop ik erop dat ik misschien in het profvoetbal terecht zal komen. Maar ik ben ook bewust dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Gelukkig heb ik dan nog altijd mijn school waarop ik kan terugvallen. Zolang ik die twee zaken goed kan blijven combineren dan zal ik er alles aan doen om het maximale eruit te halen.”

Klik op JVOZ voor de laatste artikelen over de club.
Klik op JVOZ voor meer informatie over de club.

Sjoerd de Ridder al ruim dertien jaar ‘stille kracht’ bij Arnemuiden

In de luwte wekelijks zijn minuten maken, zijn wedstrijden spelen én zijn bijdrage leveren aan de eventuele resultaten. Op de achtergrond als ‘stille kracht’ zorgen voor de balans. Zo laat zich het verblijf van Sjoerd de Ridder in het elftal van v.v. Arnemuiden volgens eigen zeggen het beste beschrijven.

“Ik ben geen jonge van de fijnbesnaarde techniek of een speler die met een individuele actie wedstrijden beslist. Maar een verdediger die met veel werklust, inzet en een positieve instelling probeert wekelijks zijn stinkende best te doen. Vuile meters maken voor anderen die wél de kwaliteiten hebben om voor v.v. Arnemuiden beslissend te zijn. Dat is een rol die het beste past bij mij als voetballer en misschien ook wel als persoon. Al durf ik me zeker wel te laten horen als dat nodig is.”

Tijdlijn

De Ridder is dertig, afkomstig uit en woonachtig in Arnemuiden, waar hij als klein jochie begon met voetballen. Vanuit de jeugd kwam hij als zeventienjarige bij het eerste en mocht hij meetrainen en invallen. Om niet lang daarna een basisplaats te veroveren en sindsdien niet of nauwelijks nog uit het elftal te verdwijnen. “Dat is in vogelvlucht wel hoe het is gegaan. We spelen hier op een mooi niveau en vorig seizoen waren we zelfs nog heel dichtbij een stuk door in de nacompetitie bijna te promoveren naar de eerste klasse.”

Dat niveau is echter dit seizoen ver voor de tweedeklasser verwijderd want de ploeg van de verdediger is al maanden ver verwijderd van de vorm die het vorig seizoen liet zien. “Het verschil is enorm en is ook nauwelijks voor mij te verklaren. We hebben onszelf in diverse wedstrijden al onnodig tekort gedaan. Kansen laten liggen en ook knullig doelpunten weggeven waardoor je tegen puntverlies aanloopt. Dan weet je dat het lastig wordt en dat blijkt ook, want de tegenstanders zijn van goed niveau en dan moet je zelf ook het beste uit jezelf halen. Dat hebben we helaas te vaak laten afweten. Nu moeten we vol aan de bak om in deze klasse te blijven maar dat gaat ons zeker lukken. Daarvoor hebben we simpelweg teveel kwaliteit in de selectie. Individuele klasse van gasten die ook op een hoger niveau hebben gespeeld. Dat het er momenteel niet altijd uitkomt is balen, maar toch gaan we het redden.”

Blessure

De rechts- en linksback is echter voorlopig genoodzaakt tot toekijken vanaf de zijlijn, want een vreemde knieblessure belemmert hem om pijnvrij te trainen en wedstrijden te spelen. “Heel erg klote om geen bijdrage te kunnen leveren. In november speelde ik voor het laatst een wedstrijd en sindsdien niks meer. Af en toe heb ik geprobeerd te trainen en kreeg ik weer last. Doktoren en fysio’s kunnen niet verklaren wat er mis is. In maart ga ik naar de orthopeed en hoop dat hij wel uitsluitsel kan geven. Er zijn foto’s gemaakt, een echo maar daar is niks op te zien. Ik heb gefietst en getraind, maar ineens wordt de knie rood en dik en geeft pijn zodra er druk op komt rondom de knieschijf. Nu baal ik vooral, omdat ik niks kan betekenen voor het elftal en langs de kant sta. Ik ga wel altijd kijken want naast speler ben ik ook gewoon supporter van de club. Het is een sterke klasse waarop we actief willen blijven. Daar moeten we alles aan doen, want we horen ook op dat niveau thuis. Voorlopig richt ik me eerst op mijn herstel, dat is het belangrijkste. Daarna hoop ik weer opnieuw van waarde te kunnen zijn. Maar wanneer dat is dat durf ik niet te zeggen.”

Klik op VV Arnemuiden voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Arnemuiden voor meer informatie over de club.

Daan Hokken keert wekelijks uit Maastricht terug voor wedstrijden van VCK

Al een aantal is Daan Hokken doordeweeks in Maastricht te vinden, waar hij fysiotherapie studeert en momenteel bezig is met een master sport & voeding. In het weekend keert hij echter steevast terug naar Zeeland, om met VCK aan te treden in de 3e Klasse A van het zaterdagvoetbal. ‘Dat doe ik nu een aantal jaar en die reistijd heb ik er heel graag voor over.’

Hokken geeft aan dat het zeker niet alleen is om thuis de was in de machine te kunnen stoppen, maar vooral ook de sociale contacten en het sportieve plezier dat hij beleeft bij de Koudekerkse derdeklasser tellen zwaar mee. “Zeker weten! Ik ben met mijn ouders op mijn vijfde vanuit Berkel en Rodenrijs naar Zeeland verhuisd. Direct ben ik lid geworden op de voetbalclub en sindsdien voetbal ik al samen met een aantal gasten die nu ook hier in het eerste spelen. Dat is gewoon enorm gaaf dat met elkaar te kunnen delen. Het kampioenschap was wel een hoogtepunt overigens, al was het jammer dat we niet langer tweedeklasser zijn gebleven. We hebben een heel leuke en mooie groep, met daarin ook veel kwaliteit. Hopelijk kunnen we op termijn nog een keer die stap maken.”

Met VCK heeft Hokken een heel duidelijke rode stip aan de horizon gezet, namelijk promotie afdwingen. “Dat gaat zeker niet eenvoudig zijn, want in mijn ogen is deze derde klasse ongekend sterk. De helft zijn allemaal afkomstig uit de tweede klasse en hebben de ambitie om terug te keren. Het is aan ons dus om dan vooral aan te haken en zo lang mogelijk in de race te blijven. Wil je minimaal een periode pakken of overnemen, dan zullen we vierde moeten worden denk ik. Gezien de sterkte van de tegenstanders en kijkend naar onze eigen kwaliteiten in de selectie dan moet dan haalbaar zijn.”

Waar andere teams beschikken over een heel ruime kern van spelers om uit te kiezen, daar moet VCK volgens de 23-jarige linksback proberen om de boel zoveel mogelijk fit te houden. “Wij missen nu al een geruime tijd bepalende jongens zoals Jesper Harinck en Joshua den Dolder. Die ervaring moeten we nu zien op te vangen en dat is soms best pittig. Toch doen we het niet onaardig. Net voor de winter zaten we even in een mindere fase, maar zeker na de winter hebben we het weer goed opgepakt.”

In het begin van het seizoen begon de linkspoot nog als bankzitter, daarna kwam hij als linksachter in het elftal en de laatste periode krijgt hij vooral speeltijd als middenvelder. “Ik weet zelf ook niet echt wat ik van nature het beste beheers. Het bevalt me beide wel, al is het belangrijkste dat ik speel en mijn waarde kan hebben voor het team. Natuurlijk is het wel eens lastig dat ik doordeweeks in Maastricht train bij Sporting Heerlen. Ook dat is een derdeklasser, dus het is fijn om op soortgelijk niveau als VCK actief te zijn. Ik ben blij dat ik daar de kans krijg om mee te trainen en op conditie te blijven.”

Hij is bezig aan zijn laatste jaar in Maastricht en heeft dan plannen om terug te keren naar Zeeland en naar Koudekerke in het bijzonder. “Dat is de bedoeling en om dan werk te gaan zoeken hier. Dan kan ik ook weer volledig bij de club terugkeren en meetrainen. Want dit is voor mij echt een fijne plek om mijn vrije tijd door te brengen. Hopelijk heb ik als het goed is nog heel wat jaren voor de boeg hier bij VCK.”

Klik op VCK Koudekerke voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VCK Koudekerke voor meer informatie over de club.

 

Rol als speler/trainer had Yannik Taniwel niet in gedachten bij Jong Ambon

Hij speelde bij RCS in Oost-Souburg en was er assistent van Ralph Zegers. Maar Yannik Taniwel besloot dat dit seizoen een mooie kans over te stappen naar Jong Ambon. Vooral om er de jonge selectie van de nodige ervaring te voorzien. Het uitblijven van een nieuwe trainer deed het bestuur besluiten om Yannik Taniwel (32) tevens te polsen of hij ook die rol op zich wilde nemen.

“Dat lag niet in de lijn der verwachting en was al zeker in eerste instantie niet mijn bedoeling. Toen de club niet slaagde om een geschikte trainer te vinden hebben we samengezeten en hebben we de constructie van speler/trainer afgesproken. Tot nu toe bevalt het, afgezien van de sportieve resultaten, heel erg goed. Ik was me er heel goed van bewust dat ik zou moeten schakelen qua niveau en dat ik niet direct te hoge verwachtingen moest hebben. Ik had voor de makkelijkste weg kunnen kiezen en dat was om bij RCS te blijven. Toch besloot ik echter om mijn clubhart en gevoel te laten spreken en te kiezen voor de uitdaging bij Jong Ambon. Daar is in elk geval een hele hoop te doen en liggen voldoende uitdagingen.”

Op eigen benen

Nu hij op eigen benen staat als hoofdtrainer, leert hij zichzelf te ontwikkelen op heel veel gebieden en loopt hij volop tegen zaken aan. “Eindverantwoordelijke zijn is mooi, maar is ook een proces waarin ik moet groeien. Je leert in elk geval heel erg snel heel erg veel. Ik ben van nature een winnaar en dat is juist op sportief gebied hetgeen wat er tot nu toe nog altijd aan ontbreekt. We zijn hekkensluiter in de vierde klasse en gaan komend seizoen dus moeten bouwen van onder af. Daar zie ik zeker mogelijkheden, want de wil bij de spelers is absoluut aanwezig en vanuit de club krijg ik het vertrouwen om die uitdaging aan te gaan.”

Klagen over inzet en bereidheid bij de spelers heeft Taniwel totaal niets. “Zeker niet! De jongens willen stappen maken en zijn heel leergierig. We hebben op trainingen altijd een groep van zeventien of achttien speler. Maar ze zijn ook vaak heel jong en onervaren. Dat brak ons, zeker in het begin van het seizoen heel vaak op. Nu zie je dat we in gedeelten van wedstrijden ook meevoetballen en soms tegen teams ook de nodige kansen krijgen op het halen van een resultaat. Hopelijk weten we in het restant van de competitie eindelijk een keer die overwinning te pakken. Dat leeft wel in de groep en we komen er in mijn ogen ook steeds dichterbij.”

Klik op Jong Ambon voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Jong Ambon voor mee informatie over de club.

Ontwikkeling Jeugd Academie ZVV Groene Ster op schema

Om op termijn de continuïteit en de doorstroming vanuit eigen gelederen te realiseren is men bij eredivisionist ZVV Groene Ster uit Vlissingen sinds seizoen 2022-2023 gestart met een eigen jeugdopleiding: Jeugd Academie Groene Ster. Die stap en ontwikkeling bij de hoogst spelende zaalvoetbalclub van Zeeland ligt keurig op schema.

De aanpak van scouting, vaste zaaltrainingen. Oefenwedstrijden én competitiedeelname van de vier verschillende jeugdteams werpt vruchten af. De O13, O15 en O17 zijn kampioen geworden in hun verschillende klassen. Alleen de O19 vond zichzelf niet terug op de hoogste trede.

Tevredenheid

Toch stemt de ontwikkeling van de Jeugd Academie tot tevredenheid van Salim ben Sellam, verantwoordelijke voor de technische zaken bij de jeugdopleiding. “We zijn zo’n twee jaar geleden ermee begonnen, een jaar daarvoor zelfs met het uitwerken van de concrete plannen dus eigenlijk zijn we er drie jaar mee bezig nu. Als je dan ziet dat we inmiddels zo’n honderd jeugdleden hebben, dan kan je wel spreken van een succesvolle groei. Tel daarbij op dat we met drie teams nu kampioen zijn geworden, dan geeft het naast groei in kwantiteit ook een kwalitatieve ontwikkeling aan bij de jeugd.”

Voor de toekomst ziet Ben Sellam dan ook zeker dat er muziek inzit qua doorstroming, al houdt hij ook een slag om de arm. “Bij de jongste jeugd gaat het goed en zie je ook dat ze er veel voor willen doen en laten om voor Groene Ster te voetballen. De oudere jeugd is wat dat betreft soms wat lastiger. Die moet je vaak harder pushen en motiveren. Vaak denken ze er te makkelijk over en je ziet dat ze op die leeftijd vaak nog andere keuzes maken. Er is absoluut talent, maar je moet het ook ten volle willen benutten en jezelf maximaal willen uitdagen en ontwikkelen. Want je maakt niet ‘zomaar even’ de stap naar het eerste team van Groene Ster. Dat is echt een hoog niveau, het hoogste in Nederland en daar worden specifieke kwaliteiten gevraagd. De voetbalverliefdheid bij met name die oudere jeugd moet terug omhoog en dat is iets waaraan we hard moeten werken.”

Toekomst

Op termijn is het de bedoeling dat de Jeugd Academie de kweekvijver wordt voor doorstroming naar het eerste en tweede team. “De stap naar het tweede is iets makkelijker te maken, al is dat ook geen eenvoudige klus. Want je hebt te maken met afvallers uit het eerste en jeugd die van onderaf doorkomt. Dat goed mixen en managen is ook een mooie uitdaging. Maar een stap maken vanuit de jeugd naar het eerste, dat doe je niet makkelijk en wordt door velen onderschat. Talent hebben is één, maar om dat te koppelen aan mentaliteit en doorzettingsvermogen om aan te haken op het hoogste niveau is heel wat anders. We liggen op en misschien wel voor op schema qua opleiding. Het is nu zaak om dat in de toekomst een mooi vervolg te geven.”

Klik op ZVV Groene Ster voor de laatste artikelen over de club.
Klik op ZVV Groene Ster voor meer informatie over de club.

Tessa Wisse ruilt tijdelijk keepershandschoenen in voor coachjas bij SVOD’22

0

Een één-op-één duel met een doorgebroken spits bleek voor keepster Tessa Wisse van SVOD’22 voorlopig het laatste moment als actief speelster op het voetbalveld. Direct hoorde en voelde ze wat knappen in de knie en ze wist: foute boel.

Dat bleek later toen het verdict kwam dat de voorste kruisband bleek afgescheurd. Noodgedwongen moet ze nu toekijken, maar niet zonder rol want de keepershandschoenen heeft ze tijdelijk ingeruild voor een coachjas.

“Dat klopt inderdaad. Ik ben tijdens de trainingen en wedstrijden nu assistent van de trainers bij ons damesteam. Maar dat is wel van tijdelijke aard als het aan mij ligt. Je bent op deze manier toch heel nauw betrokken bij het team, maar zodra het kan dan neem ik mijn plaats onder de lat direct weer in.”

Herstel

Het moment dat ze zichzelf weer actief keepster mag noemen, dat zal overigens nog minstens een aantal maanden op zich laten wachten. “Ik ben in juli vorig jaar geopereerd en toen is er een pees uit mijn bovenbeen als kruisband geplaatst. Nu zit ik ongeveer halfweg de revalidatie. Ik ben de spieren aan het versterken bij de fysio. Tot die tijd is het vooral voorzichtig hardlopen en werken aan spieropbouw. Gelukkig is de ergste fase, dat je niks kunt en met krukken jezelf moet verplaatsen, achter de rug. Dat was echt verschrikkelijk! Nu probeer ik stapje voor stapje zonder te haasten toe te werken naar volledig herstel, maar dat zal pas op zijn vroegst volgend seizoen zijn.”

Tot die tijd zullen de ploeggenoten van Wisse de rol van keepster op zich nemen. “We hebben geen reservekeepster en de eerstvolgende keepster is actief bij de MO13 van SVOD’22. Dus dat was en is geen optie. Er zijn wat dames die prima kunnen keepen, maar die gewoon liever in het veld staan als speelster. Das natuurlijk voor mij wel lekker om te weten. Wanneer ik terug fit ben mijn plekje onder de lat weer kan overnemen.”

Verloop

Tessa begon ooit met turnen omdat haar klasgenootjes ook op turnen zaten. Maar tijdens het naar huis fietsen passeerde ze altijd het voetbalveld van SVOD’22, waar haar broer al speelde. “Na een jaartje ben ik ook op voetbal gegaan en er nooit meer mee gestopt. Het is gewoon een geweldig spelletje en dat ik nu aan de kant sta en noodgedwongen moet toekijken, dat vind ik echt verschrikkelijk. Het is mooi om te zien vanaf de zijkant hoe sommige meiden stappen maken en beter worden, maar het liefst wil je zelf een actieve bijdrage leveren. Maar om toch zoveel mogelijk bij de groep te zijn en blijven, helpt in nu de trainers tijdens de trainingen en met de coaching op zaterdag bij SVOD’22. Een leuke rol, maar voor mij vooral een tijdelijke invulling. Terugkeren als keepster is voor mij in sportief opzicht het enige wat telt en daar werk ik nu stapje voor stapje weer naartoe. Tot die tijd draag ik met plezier de coachjas, maar ik kan niet wachten tot ik die handschoenen weer kan aantrekken.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.