Home Blog Pagina 85

NSVV verliest onverwachts van Terneuzense Boys

Tegen het laag geklasseerde Terneuzense Boys kwam NSVV tweemaal slap uit de kleedkamer en kreeg tweemaal knullig een doelpunt tegen. NSVV heeft moeite met het benutten van kansen. De kansen kwamen er wel, maar het rendement was te laag. Net voor rust scoorde NSVV eindelijk de verdiende gelijkmaker. Terneuzense Boys ontving in de tweede helft weer direct een boost van NSVV met een makkelijk weggeven tegendoelpunt. Eerst waren er ook in de tweede helft weer de kansen voor NSVV die niet benut werden. Na totaal zes onbenutte kansen gaf NSVV het op en het laatste half uur ging de wedstrijd voor NSVV uit als een nachtkaars. De eindstand van 2 – 1 kwam niet meer in gevaar voor Terneuzense Boys.

Eerste helft 

De eerste helft begon direct dramatisch voor NSVV. Twee spelers van NSVV konden een bal aan het randje van het strafschopgebied wegschieten. Knullig liepen ze tegen elkaar aan en de bal kwam via hun bij toeval precies voor de voeten van Miroslav Peric van Terneuzense Boys. Laat dat nu net de topscoorder van deze competitie zijn. Hij wist ook raad met dit buitenkansje en bracht Terneuzense Boys op voorsprong. Eerste kans voor NSVV was voor Finn Langerak. In kluwen van spelers in het strafschopgebied lag de bal voor zijn voeten klaar om binnen te tikken. In plaats van uithalen ging hij naar de grond en dit leek hij niet voor zijn plezier te doen. De scheidsrechter wuifde de strafschop echter weg.

Direct daarna mocht Jasper Huisman uithalen vanuit het hoekje van het strafschopgebied, maar zijn vizier stond niet afgesteld en zijn schot ging hard naast. Terneuzense Boys kreeg een hele grote kans op een tweede treffer toen Rick Gort alleen op de Numansdorpse keeper af mocht gaan. Tot opluchting van de Numansdorpse supporters ging zijn schot via de binnenkant van de paal weer terug in het veld. NSVV liet zich in deze fase ook niet onbetuigd. Kjetil Mol zette goed door en bracht de bal bij Peter Jan Cazander. Hij schoot de bal hard in de kruising, maar wonderwel redde Terneuzense Boys keeper Dominique Pijpelink de inzet van Peter Jan.

Na deze kansenregen was er een matig tussenstuk. Het veld van Terneuzense Boys is een knollentuin en de bal maakt vaak onverwachte capriolen. Vlot combinatie spel is hierdoor niet mogelijk. Daarentegen kun je stilleggende ballen voor hetzelfde geld wel naar dezelfde kleur spelen. In deze periode lukte dit even niet meer. Net voor rust kwam er toch weer vuurwerk. Peter Jan Cazander gaf een mooi steekballetje op Finn Langerak en net binnen het strafschopgebied schoot Finn de bal schitterend hard in de kruising. De verdiende gelijkmaker stond op het scorebord.

In de laatste minuut was er nog een kans voor Miroslav Peric van Terneuzense Boys en Mitchel Louwerens van NSVV. NSVV-keeper Jarmo Hartgers moest gestrekt naar de hoek en had de bal klemvast. Mitchel Louwerens lobde de bal mooi over de keeper, maar ook over het doel. In de rust kon de balans door de Numansdorpse supporters opgemaakt worden. Naast de gelijke stand had NSVV met vier tegen twee meer goede kansen gehad. NSVV heeft veel kansen nodig om te scoren, maar als NSVV geconcentreerd blijft moet het ene punt toch in de tweede helft tot drie punten gepromoveerd kunnen worden volgens plan.

Tweede helft 

In de tweede helft kreeg Mitchel Louwerens van NSVV direct een goede kans. Via een een-tweetje met Peter Jan Cazander kreeg hij de bal net op het randje van de zestienmeterlijn terug en met links draaide hij de bal net naast de rechterkruising. NSVV stond nog even na te genieten toen Terneuzense Boys dwars door het linker verdedigingsblok van NSVV mocht combineren. Het Numansdopse centrum en rechterblok dacht hulp te kunnen bieden en linkerspits Ryleigh Doesburg van Terneuzense Boys werd geheel vrijgelaten. Terneuzen verlegde de bal naar dezelfde linkerspits en hij kon rustig binnen schuiven. NSVV liet Terneuzense Boys voor de tweede keer deze middag makkelijk op voorsprong komen. In eerste instantie ging NSVV niet bij de pakken neerzitten. Mitchel Louwerens brak over links goed door en Finn Langerak kwam voor zijn tegenstander en zijn inzet kon net gekeerd worden door de voeten van de Terneuzense Boys keeper.

Een levensgrote kans was er nog voor Mitchel Louwerens. Vrij voor de keeper schoof Mitchel de bal net langs de verkeerde kant van de paal. De moed zakte NSVV in de schoenen. Er werden vier wissel ingebracht, maar de fut was eruit. Het laatste half uur creëerde NSVV geen enkele kans meer. Het totaal aantal onbenutte kansen bleef op zes staan en er kon met een nederlaag op zak aan de lange terugreis naar Numansdorp begonnen worden.

Na de wedstrijd bleek NSVV een positie gezakt te zijn op de ranglijst. Belangrijker is dat de voorsprong op plek 9 is geslonken van 7 naar 5 punten.  Met nog 5 wedstrijden te spelen moet NSVV wel bij de les blijven en zich weer eens gaan revancheren. Wat is er dan mooier om de streekderby tegen SHO volgende week thuis te mogen spelen. SHO komt vol vertrouwen met een driepunter tegen koploper XerxesDZB op zak richting Numansdorp. Laten we met zijn allen de Beijerlanders eens een Numansdorp poepie laten ruiken!

Opstelling NSVV:

Jarmo Hartgers, Lars van der Heiden, Quinton Burk, Michael Ouwens (76e Dion van Kralingen), Kjetil Mol (76e Fabian Korbijn), Jerzy van Bergen (76e Wessel van Haren), Finn Langerak, Boyd van Andel, Jasper Huisman (61e Sjoerd Hofstede), Peter Jan Cazander, Mitchel Louwerens

 

Ruststand: 1 – 1

Eindstand: 2 – 1

Scoreverloop:

2e min.             1 – 0    Miroslav Peric

38e min.           1 – 1    Finn Langerak

47e min.           2 – 1    Ryleigh Doesburg

Geschreven door: Bas Snijders

Voor Daley Lievense is plezier nu het allerbelangrijkste aspect van het voetbal

Als vijfjarige meldde hij zich als lid bij Zeelandia Middelburg en dat is Daley Lievense vandaag de dag nog steeds. Nooit overwoog hij om de derdeklasser te verruilen voor een andere vereniging. Vanuit de jeugd sloot hij aan bij de tweede selectie, maar inmiddels heeft het prestatieve aspect niet meer de prioriteit, maar voetbalt de Middelburger puur voor zijn plezier in het vijfde elftal.

“Maar dat wil absoluut niet zeggen dat we niet willen winnen! Want zodra we het veld opstappen gaan we er vol voor, alleen niet meer zoals in de prestatieteams dat alles ervoor in het teken staat. Het resultaat is niet heilig, al smaakt de derde helft toch net even beter als je met drie punten het veld af bent gestapt. Dat is bij ons niet anders haha.”

Verloop

Als jeugdspeler was Lievense altijd speler van de selectieteams uit zijn leeftijdscategorie, waarna hij uiteindelijk drie seizoenen speelde bij het tweede elftal van de zaterdag derdeklasser. “Toen de overstap werd gemaakt van het zondag- naar het zaterdagvoetbal gingen er een hoop spelers weg bij het eerste en tweede. Toen heb ik bewust een stap teruggedaan naar het derde elftal. Een geweldig leuke groep en daar spelen we nu nog altijd mee samen in de reserve-klasse puur voor het plezier. De verplichting van twee keer trainen per week dat wilde ik niet meer en dus koos ik bewust voor Zeelandia 5.”

De verplichtingen van twee trainingsavonden heeft plaatsgemaakt voor één trainingsavond op donderdagavond, inclusief kantineafsluiting, en daarnaast doet Lievense nog op verschillende andere manieren aan sport. “Ik werk op de HZ en met een aantal collega’s duiken we ook geregeld de sportschool in voor circuittrainingen, zit ik geregeld op de racefiets of sta op de baan om een potje te padellen. Dat ik nu zelf naar eigen inzicht mij vrije tijd kan indelen, dat bevalt me uitstekend.”

”Voetballen is leuk, zeker met deze groep spelers die in het verleden toch ook op een mooi niveau hebben gespeeld. We voetballen in de Reserve 4e Klasse B en een groot deel van het team is al bij elkaar sinds de jeugd. Wanneer we op het veld stappen is er de wil om te winnen en dat zal er altijd wel in blijven zitten, maar zodra de wedstrijd klaar is begint voor ons de minste zo belangrijke ‘derde helft’. Want het sociale karakter van het voetbal dat staat ook op een voorname plek.”

Toekomst

De 26-jarige middenvelder heeft nooit ergens anders gevoetbald dan in het groenwit van Zeelandia Middelburg en dat zal ook in de toekomst niet veranderen. “Mijn vader en broer hebben hier gespeeld, mijn vader was trainer in de jeugd en ik heb hier heel veel vriendschappen opgebouwd. Dat is voor mij belangrijker dan voor een niveautje hoger de stap naar een andere club maken. Deze spelersgroep is ook een echte vriendengroep en we ondernemen ook veel met het team of zetten ons in voor de club. Zo hebben we onder andere het clubhuis geschilderd en de barkrukken opnieuw gespoten. Dat is wel het minste om te doen want die krukken hebben we ook zelf aardig ‘versleten’ na trainingen en wedstrijden, dus een likje verf aanbrengen deden we graag hahaha.”

Vaak wordt gezegd dat rond je achtentwintigste voetballers op hun top zijn, maar dat gaat er voor de Middelburger prestatief gezien dus niet meer inzitten. “Nee, het prestatieve is voor mij een gepasseerd station. Ik heb in de jeugd onder meer in de vierde divisie gespeeld en dat was flink aanpoten. Nu is het allemaal ongedwongener en een stuk meer relaxt. Dat bevalt me prima en dat hoop ik hier nog heel wat jaren vol te houden.”

Klik op Zeelandia Middelburg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Zeelandia Middelburg voor meer informatie over de club.

 

Jerro Francke wil doorontwikkelen en groeien als keeper bij SVOD’22

0

Een goed gesprek kan soms leiden tot andere inzichten en het maken van een nieuwe keuze. Dat was ook zo bij Jerro Francke. Als keeper bij de JO19 speelde hij vorig jaar de gedachte om te stoppen met voetballen. Een goed gesprek met hoofdtrainer Pim Bruins en leden van de technische commissie van SVOD’22 deden hem van gedachte veranderen en wakkerden een nieuwe ambitie aan. ‘Ik wil nu vooral leren en groeien om op termijn een zo hoog mogelijk niveau te halen.’

“Het spelplezier was vorig seizoen weg en dat gesprek was voor mij wel prettig. Het kwam op het juiste moment en heeft bij mij voor nieuwe ambitie gezorgd. Die hernieuwde drive geeft een goed gevoel en ik probeer er nu het maximale uit te halen als keeper. We zijn met vier keepers in de eerste selectie en we trainen altijd op een hoog niveau. Daar leer ik ontzettend veel van en sinds ik dit seizoen de knop heb omgezet ben ik in mijn ogen zeker ook gegroeid.”

Het eerste doel van Francke is om stappen op te schuiven in de keepershiërarchie en te proberen om tweede keeper te worden. “Nu hebben we de afspraak dat ik om en om keep in het derde elftal en twee keer per maand op de bank zit bij het eerste. Af en toe overigens ook minuten pakken bij het tweede elftal. Dat wil ik gewoon vaker doen om zodoende steeds meer te leren en mezelf door te ontwikkelen. Vorig seizoen trainde ik ook al enkele keren mee met het eerste maar dat voelde toen qua drive helemaal anders dan nu. Het plezier is volledig terug en ook mijn uitdaging en ambitie om ooit hier eerste keeper te worden. Nu zit ik vol in het leerproces en ervaar wekelijks dat het keepen bij de senioren toch wel even next level is ten opzichte van ballen tegenhouden in een jeugdelftal.

Verloop

In de D-jeugd begon Francke met af en toe eens op doel te gaan staan en vanaf de JO17 besloot hij om volledig voor het keepen te kiezen. “Op late leeftijd misschien daardoor heb ik nu nog heel veel stappen te zetten. Gelukkig hebben we elke dinsdag keeperstraining en dat niveau ligt echt hoog. We proberen elkaar als keepers uit te dagen zodat iedereen beter wordt. Concurrentie is altijd goed en daar profiteert op termijn hopelijk iedereen van.”

De inwoner van Grijpskerke wil in eerste instantie de onbevangen jeugdigheid uit zijn spel verbannen en daar werkt hij dus met de keeperstrainer hard aan. “Sneller scannen van spelsituaties, hogere handelingssnelheid en veel meer coachen. Dat zijn zaken om aan te werken al hoop ik daarin wel snel stappen te maken. Want ik wil nu toch op korte termijn meer speelminuten gaan maken en het mijn concurrenten én de trainers zo moeilijk mogelijk maken. Ik wil laten zien wat ik in mijn mars heb als keeper. En waartoe dat uiteindelijk zal leiden hier, dat zal de tijd uitwijzen.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.

Stap naar Nieuwland voor Mats Franke de juiste gebleken

Een stapje omlaag om er wellicht in de toekomst weer eentje omhoog te maken. Soms is dat om bepaalde doelen te bereiken de beste om te maken. Voor Mats Franke was speeltijd in een eerste elftal de reden om over te stappen van VCK naar Nieuwland. Daar is hij wekelijks basisspeler is het vooralsnog de juiste stap gebleken.

“Ik trainde tweeënhalf jaar mee met het eerste elftal bij VCK, maar mijn wedstrijdminuten maakte ik voornamelijk in het tweede. In totaliteit heb ik er in die periode niet veel gespeeld, ook omdat de concurrenten op mijn positie gewoon beter waren. Het leek me echter leuk om te kijken of ik dan elders wel een kans kon afdwingen om basisspeler te worden in een eerste elftal. Nieuwland toonde interesse, heb er een paar keer meegetraind en dat gaf een goed gevoel. Ik werd direct goed opgevangen en een goed gesprek met wat spelers en de trainer overtuigde me om de stap te maken. Tot nu toe bevalt het me enorm goed.”

Het enige minpuntje is wellicht dat Nieuwland meer had verwacht van het seizoen tot nu toe. Want waar de ploeg vorig seizoen als tweede eindigde in de 4e klasse A en in de nacompetitie werd uitgeschakeld voor promotie, daar bivakkeert Franke nu met zijn ploeg net boven de rode degradatiestreep. “We begonnen heel lastig, maar de laatste maanden zijn we echt een team geworden en zie je dat we resultaten boeken. Dat is ook noodzaak, want bijna de helft van alle teams degradeert aan het eind van de rit en daar willen we absoluut niet bijzitten!”

De 21-jarige middenvelder speelt bij Nieuwland voornamelijk als controleur in een defensieve rol. “Dat is momenteel het beste voor het elftal en dan vul ik die rol zo goed mogelijk in. Van nature ben ik vooral aanvallend ingesteld, maar om toe te werken naar vaste patronen en een vaste formatie is ervoor gekozen om mij op een positie tussen verdediging en middenveld te laten spelen. Nu ben ik er aan gewend en gaat het steeds beter. De balans in het elftal staat en het was mij in eerste instantie vooral te doen om speelminuten in een eerste elftal. Ik speel wekelijks en voel dat ik zo van waarde kan zijn voor het team en dat is mooi.”

De doelstelling vooraf voor Nieuwland was handhaving, mede gezien de kwaliteit van de tegenstanders. “Dat doel is nog altijd prioriteit en dat moet gezien de selectie die we hebben en de teamgeest die er in de groep heerst ook zeker mogelijk zijn. De middengroep zit echter heel dicht bij elkaar en het is zaak om toch zoveel mogelijk punten te pakken gaandeweg de rit. Want we willen het zeker niet op de laatste duels laten aankomen.”

Klik op Nieuwland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Nieuwland voor meer informatie over de club.

Voor Matthijs Janisse is er één club en dat is De Noormannen

Echte clubmensen zijn er zeker nog wel te vinden. Tot die categorie mag toch ook Matthijs Janisse zichzelf wel rekenen. Op zijn vijfde stapte hij de poort van Sportpark De Prelaat door om er nooit meer te vertrekken. Ondanks dat hij nu onregelmatig werkt op zee, keert hij er altijd weer terug om te voetballen. ‘Er is voor mij maar één club en dat is De Noormannen.’

Door een teleurstellend verlopen revalidatie door een vervelende knieblessure nam hij drie jaar afscheid van het voetbal. Hij speelde toen in het eerste elftal van de club uit Westkapelle, maar toch begon het uiteindelijk weer te kriebelen. “Een gescheurde meniscus herstelde slecht en dat irriteerde me mateloos. De motivatie zakte even weg. Eén jaar heb ik niks gedaan en twee jaar was ik toen leider bij een elftal met spelers uit de JO17 en JO19, dat in zijn geheel werd doorgeschoven naar de senioren. Dat was leuk, maar het haalt het niet bij zelf voetballen en wedstrijden spelen.”

Daar had Janisse in zijn ogen wel een goede conditie voor nodig, dus hij ging terug trainen. “Ik kocht een racefiets en ben toen veel gaat fietsen om conditie te kweken zonder directe weerstand op mijn knie. Daarna ook gaan hardlopen en dat ging steeds beter. Vijf jaar geleden ben ik uiteindelijk weer het voetbalveld opgestapt. Even in het derde, maar al snel stapte ik over naar het tweede elftal en daar voetbal ik nog altijd met heel veel plezier.”

Als aanvallende middenvelder speelt hij daar als hij thuis is in Westkapelle zijn wedstrijden en is hij voor en na de trainingen en wedstrijden steevast op het sportpark te vinden. “Ik werk al storingsmonteur voor windmolens op zee. Twee weken op het water verblijf ik op een hotelboot in Groningen zo’n tachtig kilometer uit de kust. Daarna ben ik dan weer twee weken thuis in Westkapelle. Dat doe ik nu drie jaar en ben er inmiddels goed aan gewend. Trainen kan ik dan natuurlijk niet, maar we hebben een sportschool aan boord en daar ben ik dan veel te vinden. Fietsen en de spieren sterker maken om zodoende fit te zijn en te blijven.”

Sportief gezien bezet het tweede elftal van De Noormannen de laatste plaats in de competitie, maar het heeft geen invloed op het plezier van de middenvelder. “Ik heb het enorm naar mijn zin. Het is een geweldige manier om mijn energie kwijt te kunnen, voetbal met vrienden en we hebben een enorm goede spirit in de ploeg. We gaan steeds wat beter spelen en hebben nu toch ook al wedstrijden gewonnen. Dat is ook wel weer eens lekker natuurlijk, want een resultaat boeken is voor iedereen leuk. De trainingsopkomst is en blijft ondanks dat het nog niet loopt zoals we zouden willen elke week nog heel hoog. We hebben veel jonge gasten erbij en dat heeft tijd nodig.”

De zaken rondom het team zijn volgens Janisse goed geregeld, al missen ze nog een echte elftalleider die wat taken op kan pikken. “Met elkaar doen we dat nu en Jacco Cijsouw en Marco Verburg regelen als trainers heel veel. Het is gewoon een geweldige groep om deel van uit te kunnen maken en als ik kan dan ben ik ook altijd van de partij. Trainingen, wedstrijden, maar zéker ook tijdens de derde helft. Want sportieve prestaties zijn leuk, maar een goede sfeer en spelplezier, ook na de wedstrijden en buiten het veld zijn, voor mij minstens zo belangrijk. Gelukkig ontbreekt het daar hier niet aan en dat maakt het voor mij tot een unieke vereniging.”

Klik op De Noormannen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Noormannen voor meer informatie over de club.

Ooit hoopt Nout de Waele op rol als centrale verdediger bij De Meeuwen

Met een periode in de pocket weet De Meeuwen zich al verzekerd van een extra kans op promotie naar de tweede klasse van het zaterdagvoetbal. De ploeg van verdediger Nout de Waele (21) vond vorig seizoen in de nacompetitie zijn Waterloo en degradeerde naar de huidige, ijzersterke 3e Klasse A.

“Het was een tegenvaller dat we degradeerden, maar met ons daalden er nog een aantal tweedeklassers af. Dat maakt het nu tot een fikse klus om onze doelstelling te realiseren. Want we hebben we afgesproken dat we sowieso bij de bovenste vier teams willen eindigen, waardoor je normaal gezien ook meedoet voor promotie. Dat we de eerste periode hebben gepakt, geeft aan dat we goed aan de competitie zijn begonnen. Het is in deze klasse wel zaak om wekelijks bij de les te zijn want voor je het weet raak je achterop en dat willen we koste wat kost voorkomen.”

Jeugdproduct

De Waele is een product uit de eigen jeugd en doorliep tot de JO17 alle jeugdlichtingen. Door het ontbreken van een JO19 werd de aanwezige jeugd, waaronder ook De Waele doorgeschoven naar de senioren. “In eerste instantie sloot ik aan bij de tweede selectie, maar na een half jaar mocht ik als zeventienjarige me al melden bij de eerste selectie. Een mooie beloning, maar ik moest wel enorm wennen aan de fysieke wetten van het seniorenvoetbal. Bovendien kreeg ik ook een nieuwe positie in het elftal. In de jeugd was ik vooral aanvallende middenvelder, in het tweede rechtsback en centrale verdediger. Maar nu bij het eerste elftal moet ik me vooral richten op een rol als rechtsback. Gelukkig spelen we heel aanvallend en mag ik me ook als het kan inschakelen bij de opbouw. Een rol die me goed ligt in elk geval.”

Huidige situatie

Over het algemeen kan de inwoner van Zoutelande rekenen op een basisplaats, maar rijk rekent de offensieve flankverdediger zichzelf zeker nog niet. “Er valt voor mij elke training en wedstrijd nog voldoende te winnen, te leren en de ontwikkelen. Sportieve doelen heb ik volop. Ten eerste vast basisspeler worden en blijven, maar het grootste doel is kampioen worden. Als dat lukt zou gaaf zijn. Net zoals ik op termijn hoop hop een rol als centrale verdediger. Dat is het ultieme doel om naartoe te werken. Voorlopig richt ik me op een vaste basisplaats. Ik ben blij met het vertrouwen dat ik voel en krijg van mijn medespelers en technische staf. Dat is in mijn ogen ook essentieel wil je groeien als speler en met durf kunt voetballen. Ik heb er nu drie keer een half seizoen bij het eerste opzitten en de rest bij het tweede, dus in alle opzichten heb ik nog alles te bewijzen. Ik ben blij met hoe het tot nu toe verloopt en hoop die stijgende lijn zo lang mogelijk vast te houden.”

Klik op VV De Meeuwen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV De Meeuwen voor meer informatie over de club.

Handhaven in vierde klasse moet haalbaar zijn voor MZVC

Wisselvallig, zo kan volgens verdediger Matthijs van Belzen (28) het seizoen van zijn club MZVC in één woord tot nu toe worden omschreven. De zaterdagvierdeklasser bevindt zich onderaan de brede middenmoot, net onder de gevreesde rode degradatiestreep. Toch is Van Belzen er van overtuigd, dat handhaving haalbaar moet zijn.

“Het is inderdaad nog veel te wisselvallig. Maar om te handhaven hebben we voldoende kwaliteit in de selectie, ondanks dat er een aantal bepalende spelers zijn vertrokken of gestopt. Dat is tenminste mijn mening als ik kijk naar andere teams in de competitie, dan zijn wij zeker niet minder. Al moet je wel punten blijven pakken, want in de middenmoot zit het allemaal enorm dicht bij elkaar.”

Daar komt volgens de verdediger/ middenvelder ook nog bij, dat er dit seizoen een aantal degradanten uit de derde klasse zijn. “Waar we de voorgaande seizoenen regelmatig bovenaan de subtop eindigden, merk je nu dat die teams toch kwalitatief sterker zijn en dan zak je automatisch ook wat verder omlaag. Het is voor nu wel zaak om bij te blijven, want als je een aantal slechte resultaten boekt, dan val je onder de streep, win je een paar keer dan sta je er boven. Het is aan ons om daar waar we kunnen de broodnodige punten te pakken.”

Met Henk Willemse als nieuwe trainer is er volgens de geboren Zeeuws-Vlaming wel het een en ander veranderd. “We hebben goed met elkaar gesproken en vaste afspraken gemaakt. Daardoor is er toch wat meer vertrouwen in de ploeg en merk ik dat het, zeker verdedigend, steeds beter staat. Het is een belangrijke basis om resultaten te kunnen halen.”

Van Belzen groeide op in Axel waar hij eerst bij AZVV en daarna JVAB speelde. Toen AZVV en vv Axel fuseerden tot FC Axel verhuisde Van Belzen naar Walcheren. Hij speelde er onder meer bij Zeelandia Middelburg en Oostkapelle. Zes seizoenen geleden kwam hij binnen bij MZVC om er, als het aan de verdediger zelf ligt, nooit meer weg te gaan. “Een aantal vrienden hebben me destijds gepolst of ik niet de stap naar MZVC wilde maken. Dat heb ik gedaan en nog geen seconde spijt gehad.”

In de voorgaande jaren had hij vaak last had van verschillende blessures. Inmiddels is Van Belzen, die vooral als rechtsback, centrale verdediger en controlerende middenvelder wordt gebruikt, zo’n twee jaar blessurevrij. “Dat is echt een fijn gevoel. Ik ben fitter en sterker dan voorheen. Werk er ook hard aan. Veel hardlopen en fitnessen. Dat werpt vruchten af. Ik krijg van de trainer ook veel vertrouwen en dat voelt prettig. Dus ondanks dat we nog niet staan waar we willen, ben ik zelf blij met hoe het gaat. Hopelijk weten we het te redden. Het wordt een geweldige uitdaging, maar ik denk dat het zeker mogelijk moet zijn. We gaan er alles aan doen met elkaar.”

Klik op MZVC voor meer artikelen over de club.
Klik op MZVC voor meer informatie over de club.

 

Bjorn Francke wil daar waar hij kan steentje bijdragen voor Serooskerke

Op aanraden van de arts stopte Bjorn Francke (27) halfweg vorig jaar noodgedwongen met voetballen vanwege een chronische knieblessure. Na de winterstop assisteerde hij Cees Houtepen tijdens de trainingen en op zaterdagen. Maar inmiddels is het toch weer gaan kriebelen en heeft hij toch alweer getraind en wedstrijdminuten gemaakt bij Serooskerke. ‘Of het verstandig is weet ik niet, maar het spelletje is te leuk om zomaar vaarwel te zeggen….’

Het is overigens niet zo dat Francke, die al zijn gehele leven actief is voor ‘Seroos’ zichzelf nu illusies maakt over basisplaatsen bij de tweedeklasser. “Verre van dat zelfs, maar ik ben blij dat ik vooralsnog pijnvrij mee kan doen. In de winterstop trainden we in de zaal, deed ik mee had ik erna geen last. Daarna voorzichtig op het veld getraind en opnieuw geen reactie erna. Toen stelde Cees voor om weer wat gerichter mee te gaan trainen en dat doe ik nu en dat gaat goed.”

Inmiddels zag hij zichzelf tegen SVOD’22 terug bij de wedstrijdselectie en viel hij een kwartier voor tijd in. “Het was ongetwijfeld het slechtste kwartier dat ik ooit heb meegemaakt in een Serooskerke-shirt, maar dat boeide niet. Het gevoel wat het gaf was voor mij geweldig. Daarna ben ik nog een aantal wedstrijden ingevallen en het voelt goed. Je wilt het team graag helpen en als speler gaat dat dan toch net even wat makkelijker. Al ben ik wel zo realistisch dat ik het doel om weer volledige wedstrijden te gaan spelen uit mijn hoofd heb gezet. Dat zit er niet meer in en dat risico ga ik ook niet meer lopen. Nu heb ik geen pijn of reactie na trainingen of wedstrijden en dat hoop ik zo lang mogelijk vast te houden.”

‘Juiste’ herstel

Zo kan het dus verkeren in het voetbal. Francke heeft in zijn knie nog nauwelijks kraakbeen over, maar een jaar inactiviteit en nu gedoseerd belasten blijken voor hem het juiste ‘herstel’ te zijn geweest. “Het voelt heerlijk om weer ‘echt’ onderdeel van de groep te zijn, want wanneer je geblesseerd bent dan is het totaal anders. Dan sta je aan de bar of langs de kant en heb je niet direct inbreng of écht invloed op het resultaat. Het was ook leuk om te assisteren tijdens de trainingen en ik heb zelfs tegen MOC’17 de coaching overgenomen. Ook leuk, maar niets haalt het nog bij zelf voetballen. Nu ik dat weer kan, hoe minimaal misschien ook, geeft dat veel voldoening. Ik wil helpen waar het kan en was blijkbaar nog niet klaar om het groepsproces als voetballer los te laten.”

Klik op VV Serooskerke voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Serooskerke voor meer informatie over de club.

Jochem Hazelaar hoopt met SVOD’22 terug te keren naar eerste klasse

0

Terugkeren naar de eerste klasse van het zaterdagvoetbal. Dat staat bij verdediger Jochem Hazelaar (26) met dikke letters bovenaan de sportieve wensenlijst. Slechts één seizoen duurde het avontuur voor fusieclub SVOD’22 op dat niveau, nadat het als Oostkapelle/Domburg in 2022 de titel pakte. ‘Dat niveau smaakt echt naar meer en ik denk ook dat we daar zeker op moeten kunnen meekomen.’

Hazelaar zegt het met de nodige overtuiging, daarbij gesterkt met de prestaties die hij en zijn ploeg dit huidige seizoen kunnen overleggen. Met een tweede plaats op de ranglijst van de 2e Klasse E is de linkspoot samen met zijn ploeggenoten volop in de race voor promotie of zelfs een eventueel nieuw kampioenschap. “Ik speel al ruim zeventien jaar hier bij de club en dat kampioenschap was geweldig om mee te maken en om de stap te maken naar dat niveau. Een podium wat voor mij zeker smaakte naar meer en dan is het teleurstellend dat het tot nu toe maar één seizoen heeft geduurd. Daarom hebben we als groep wel uitgesproken dat we opnieuw willen promoveren en dat we daarvoor alles in het werk gaan stellen.”

Lastige uitdaging

Toch beseft Hazelaar, die voornamelijk als linksback zijn wedstrijden speelt voor SVOD’22, dat het een meer dan lastig karwei zal worden om na de degradatie weer direct de stap omhoog te zetten. “Daar zijn we ons zeker van bewust. Want het is een sterke klasse waarin veel ploegen het elkaar lastig maken en waarin ook Heinenoord en MZC’11 geduchte concurrenten zijn voor ons. Ook zij hebben dezelfde ambitie en we zullen daarom elke week het maximale moeten brengen om ons doel te bereiken aan het eind van de rit.”

Blessure

Dit seizoen heeft Hazelaar, wiens broer Maarten ook in het eerste speelt, overigens ook al te kampen gehad met de nodige fysieke ongemakken waardoor hij deels moest toekijken vanaf de kant. “Klopt inderdaad. Een vervelend enkelblessure die blijft af en toe terugkomen. Vorig seizoen heb ik een enkelband verrekt en dat blijft een zwakke plek. In de winter blokte ik een bal tegen Kruisland en was het direct foute boel. Ik ging er doorheen en voelde direct dat het niet lekker zat. Balen, want je wilt zoveel mogelijk van waarde zijn en als je dan moet toekijken dan sta ik me wel op te vreten. En daarbij is het ook belangrijk om iedereen zoveel mogelijk fit te houden, want ten opzichte van concurrerende teams is onze kern niet heel erg groot dus hebben we iedereen ook écht nodig om resultaten te blijven boeken.”

De Oostkapellenaar geniet nog altijd van elke training en wedstrijd bij zijn club, waar hij op zijn zeventiende begon mee te trainen bij het eerste, zijn debuut maakte en ook eigenlijk sindsdien nooit meer uit het elftal verdween. “Het is een geweldig mooie club om voor te voetballen. Daarnaast ook een club waar alles goed is geregeld en waar we te maken hebben met hele trouwe supporters en vrijwilligers. De spelersgroep is ook al jarenlang bij elkaar en wordt geregeld aangevuld met een paar versterkingen van buitenaf. Noodzaak ook om bij te blijven en om iedereen scherp te houden.”

Ambitie

”We hebben vorig jaar geproefd aan de eerste klasse en dat smaakte voor mij naar meer. Je moet sneller denken en sneller handelen. Daarbij krijg je ook écht heel sterke tegenstanders waardoor je jezelf blijft ontwikkelen als speler. Voor mijn gevoel kan ik zo’n niveau zeker aan, al zullen we met z’n allen vol aan de bak moeten om terug te kunnen keren. We gaan er in elk geval alles aan doen.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.

Johan de Visser hoopt dat VC Vlissingen zich alsnog weet te handhaven

‘Een verschrikkelijk lastig half jaar’, zegt voorzitter Johan de Visser als hij in één zin moet uitleggen hoe het seizoen tot op heden verloopt voor zijn club VC Vlissingen. De derdeklasser pakte vorig seizoen eindelijk de titel en promoveerde. Een niveau hoger vindt de voormalig BVO zichzelf terug op de laatste plaats en dreigt degradatie.

Vanaf de start van het seizoen kreeg de ploeg van trainer Thomas Ragut, die ook komend seizoen eindverantwoordelijke blijft bij de Vlissingers, te maken met de nodige tegenslag. Een aantal ervaren krachten hadden aangegeven te stoppen, terwijl een aantal bepalende spelers te maken kregen met langdurige blessures. “Dan wordt de spoeling ineens ook bij ons heel erg dun en moeten jeugdige spelers voor de leeuwen worden geworpen die er eigenlijk helemaal nog niet klaar voor zijn. Tel daarbij op dat door verschillende verplichtingen aanvoerder Said Bouzambou weinig beschikbaar was, dan wordt het allemaal wel heel dunnetjes en loop je al vanaf het begin van het seizoen achter de feiten aan.”

Degradatieregeling

De versterkte degradatieregeling die de KNVB al sinds vorig seizoen hanteert en ook dit seizoen van kracht is om de voetbalpyramide te ‘herstellen’ speelt daarbij ook niet in Vlissings voordeel. “Er zijn een aantal heel sterke teams in de derde klasse terecht gekomen en door die versterkte regeling gaan er twee rechtstreeks uit en moeten er drie teams de nacompetitie in. We hebben dus nog een flinke inhaalslag te maken om niet het kind van de rekening te worden.”

”Gelukkig zijn onder andere Khalid el Hattach en ook Abdoe Abdendi teruggekeerd om de ploeg te helpen en te voorzien van de broodnodige ervaring. Het zijn jongens met hart voor de club en dat is prettig om die weer op het veld terug te zien. Er zijn in het voetbal al gekkere dingen gebeurd, maar de nacompetitie halen dat moet er in mijn ogen zeker toch inzitten. Het liefst wil je meer, maar we moeten ook realistisch zijn.”

Doelstelling

De doelstelling was helder: handhaven als derdeklasser en dan van daaruit de weg omhoog zien te zoeken. Vooralsnog is alleen die eerste opdracht er al eentje van gigantische omvang, beseft ook De Visser die inmiddels zo’n vijf jaar voorzitter is. “We zijn blij met de teruggekeerde ervaring in de selectie, maar willen op termijn ook insteken op doorstroming van jeugd. Een hele lastige opgave, zeker omdat de oudere jeugd steeds vaker afhaakt en daar dus de schoen wringt. Niet alleen bij ons overigens, maar het is een breder probleem waar veel clubs mee te kampen hebben. Het is echter voor ons wel zaak om die weer aan het voetballen te krijgen en te houden, want dat moet de levensbron zijn om op termijn uit te kunnen putten.”

De voorzitter is blij met het aanblijven van Ragut als trainer en de assistentie die ook Hoessein Bouzambou levert. “Dat zijn echte VCV-jongens en die heb je nodig om de kar te trekken en de groep bij elkaar te houden. Daarom is het te hopen dat we weten te handhaven op dit niveau, want het is een prachtige klasse met veel derby’s om te voetballen. Terugvallen naar de vierde klasse zou doodzonde zijn en in mijn ogen met dit materiaal ook onnodig. Hopelijk valt het balletje de komende weken eens een aantal keer de goede kant op en dan kan je zomaar in de juiste flow komen. We gaan er met z’n allen in elk geval alles aan doen.”

Klik op VC Vlissingen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VC Vlissingen voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.