Home Blog Pagina 85

v.v. NSVV wint net niet van Sparta

v.v. NSVV is goed uit de startblokken geschoten na de winterstop. De eerste helft was in een hoog tempo met veel kansen voor beide teams om op voorsprong te komen. De vele kansen bleven onbenut door spectaculair keeperswerk van zowel Sparta, als NSVV

In de eerste helft begon NSVV geweldig en in de eerste vijf minuten waren er al drie kansen voor NSVV om de score te openen. Eerst zette Wessel van Haren met een schot Sparta keeper Bryce Groenenboom aan het werk, die zijn schot naast tikte. Daarna haalde Kjetil Mol uit en tikte de keeper de bal over het doel. De eerste vijf minuten werden gecomplementeerd door de mee opgekomen Quinton Burk. Zijn omhaal ging over het doel. De ploegen jaagde elkaar goed af en gaven geen millimeter de ruimte. Na een half uur spelen kwam Sparta beter in de wedstrijd en mochten ze tweemaal NSVV-keeper Jarmo Hartgers testen. Eerst tikte Jarmo een bal uit de kruising en daarna moest hij gestrekt naar de hoek voor een schot van dichtbij.

De mooiste aanval van de dag was van NSVV. Boyd van Andel moest zich even Dennis Bergkamp gevoeld hebben toen hij met zijn rug naar zijn tegenstander de bal langs hem tikte en er langs de andere kant vandoor demarreerde. Boyd legde de bal goed terug op de inlopende Finn Langerak. Finn zijn schot was hard en laag in de hoek, maar Sparta keeper Bryce Groenenboom ruïneerde de geweldige aanval. Gestrekt stopte hij het schot in de hoek van zijn doel. NSVV-keeper Jarmo Hartgers dacht wat jij kan, kan ik ook. Net voor de rust mocht Lucas van Oeveren vrij op Jarmo afgaan en via knap voetenwerk wist Jarmo de inzet te keren. Er was veel om tijdens de rust over na te praten. De spelers hadden er aan beide kanten een lekkere pot van gemaakt en de keepers hadden een spectaculair scoreverloop de grond in geboord.

 

In de tweede helft was het andere koek. De vele kansen van de eerste helft waren verleden tijd. De tips van de trainers resulteerde in minder ruimte om voor het doel gevaar te stichten. NSVV heeft met Jasper Huisman een speler met individuele klasse die een wedstrijd kan beslissen. Michael Ouwens speelde Jasper op rechts in. Met de bal aan de voet dribbelde Jasper richting de hoek van het strafschopgebied. De Sparta defensie zat er even niet kort op en de keeper had niet gedacht dat Jasper met links ook de bal geweldig in de verre kruising kan krullen. Jasper verraste Sparta hiermee en bracht NSVV met een schitterend doelpunt op voorsprong.

Sparta voerde de druk daarna op richting het NSVV-doel. NSVV streed goed als team voor iedere meter en het lukte Sparta niet meer om echt gevaarlijke kansen te creëren. De beste kansen waren eigenlijk nog voor NSVV. Peter Jan Cazander zijn afstandsschot kwam op de lat en Boyd van Andel zijn afstandsschot werd uit de kruising getikt. Het leek erop dat NSVV er een knappe overwinning bij ging schrijven. Tot de geweldige NSVV-defensie weer een ingebrachte bal moest verwerken. Deze ene keer ging de bal ongelukkig via de borst en knie van een NSVV-speler precies voor de voeten van Sparta speler Lucas van Oeveren. Gretig speelde hij zich vrij en liet de NSVV-keeper kansloos. De 1-1 eindstand op het scorebord was een goede afspiegeling van de krachtverhouding op het veld.

Met het ene punt schoof NSVV nog wel twee plekjes op in de ranglijst naar de vijfde plaats. Nauwlettend houdt NSVV de streep van de negende plaats in de gaten. DCV was en is de nummer negen, maar ze wonnen deze week wel knap van XerxesDZB. Verschil met DCV werd hierdoor wel van zes naar vier punten verkleind. NSVV heeft iedere tegenstander inmiddels gehad, behalve hetzelfde DCV. Dit komt later, eerst gaan we weer beginnen met de tegenstanders van het begin van de competitie.

NSVV begon deze competitie rampzalig met vier rode kaarten in de eerste drie wedstrijden. Inmiddels hebben we het veroveren van kaarten opgelost en winnen we zelfs van de koplopers. De eerst return tegenstander waarin we ons kunnen gaan verbeteren is de thuiswedstrijd aanstaande zaterdag tegen Papendrecht. In de heenwedstrijd stonden we binnen een half uur met tien man en ondanks veel inzet verloren we met 2 – 0. Tel daarbij op dat Papendrecht ook in 2019 van NSVV gewonnen heeft in de nacompetitie wedstrijd voor promotie naar de eerste klasse. Kortom driemaal is scheepsrecht en deze keer wordt het tijd voor een overwinning van NSVV. Speciale aandacht voor Papendrecht trainer Johan Sturrus, die volgend seizoen zijn scepter zal zwaaien over de Numansdorpse ploeg. Zou leuk zijn om hem alvast te laten wennen aan hoe de Numansdorpse supporters overwinningen vieren.

Klik op NSVV voor meer informatie over de club.
Klik op NSVV voor meer artikelen over de club.

v.v. Papendrecht loopt zich stuk op vesting Zuidland

Op zaterdagmiddag 27 januari heeft een onmachtig en slordig v.v.Papendrecht op het eigen Slobbengors de vesting Zuidland niet kunnen slopen. Daar de bezoekers wel in één van de spaarzame aanvallen het net vonden, leed v.v.Papendrecht een 0-1 nederlaag.

Papendrecht had voornamelijk de bal maar creëerde bitter weinig. Een mislukte kopbal van
Justin Beemsterboer en een kopballetje op de lat van collega-spits Lorenzo van Wijk waren
de enige mogelijkheden. Zuidland, dat zeer compact en defensief speelde, creëerde
eveneens weinig maar de eerste de beste kans was direct raak. Een lange aanval eindigde bij de geheel vrijstaande Robin van Buuren die met de bekeken schot in de verre hoek
Papendrecht-doelman Roy Rijntjes kansloos liet.

Vlak voor de rust behoedde Roy Rijntjes met een geweldige redding de gastheren van een 0-2 ruststand. Robin van Buuren kon alleen richting de Papendrecht-aanvoerder maar met een schitterende reflex kon hij de tweede treffer van Zuidland voorkomen.
Na de rust was het speelbeeld hetzelfde als ervoor. Papendrecht had de bal maar kwam tot
geen enkele uitgespeelde kans. In de laatste tien minuten kregen de rood-zwarten wat
kleine kansjes maar Zuidland-keeper Melvin Nagy werd niet echt in de problemen gebracht.
Na het laatste fluitsignaal van de prima leidende scheidsrechter Islam Elsayyad was de
vreugde-uitbarsting bij Zuidland tekenend voor de wedstrijd. Een zwaar bevochten
overwinning tegen een machteloze thuisploeg.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

 

Vlaardingse derby Victoria’04 – DVO’32

0

Een blik vooraf op de stand leerde, dat beide teams in deze Vlaardingse derby baat zouden hebben bij de volle winst. sc Victoria’04 startte behoedzaam. DVO’32 koos meteen voor de aanval en kreeg in de openingsfase enkele goede mogelijkheden, die onbenut bleven.

Naarmate de wedstrijd vorderde kreeg Victoria’04 steeds meer vat op het spel van DVO’32. De thuisclub kwam wat meer aan aanvallen, maar liep zich stuk in de hechte defensie van de bezoekers. Het spel speelde zich voornamelijk op het middenveld af, doch in de omschakeling bleven echte kansen uit voor de beide doelen.

In de tweede helft golfde het spel over en weer. Terloops kreeg Victoria’04 meer
balbezit. Na een uur spelen maakte Roy Meerten zich knap vrij en met een fraai
schot in de kruising zette hij Victoria’04 op voorsprong: 1-0. Om de gelijkmaker te
forceren zocht DVO’32 met meer mankracht de aanval. Hiermee speelde het
Victoria’04 in de kaart door meer ruimte weg te geven. Victoria’04 profiteerde hiervan
en mocht enkele snelle counters opzetten. In 69ste minuut werd een solo van Roy
Meerten foutief afgebroken binnen de 16-meter. De toegekende strafschop werd
feilloos benut door Nick Rutten: 2-0.

In het laatste kwartier zette DVO’32 een alles-of-niets offensief op. Victoria’04 koos
voor het verdedigen van de voorsprong en kwam enkele keren goed weg bij
gevaarlijke acties voor het doel van sluitpost Jochem van der Hoff. In de 85ste
minuut maakte DVO’32 dankbaar gebruik van een onoplettendheid in de
achterhoede van de thuisclub om de 2-1 aan te tekenen. In de hectische en
spannende slotfase moest Victoria’04 alle zeilen bijzetten om een tweede treffer van
DVO’32 te voorkomen. De overwinning werd echter niet meer uit handen gegeven.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

 

Opzoek naar aanvulllingen selectie v.v. SJC

0

De voetbalclub v.v. SJC is actief op zoek naar aanvulling van de selectie omdat belangrijke pijlers door onvoorziene omstandigheden halverwege dit seizoen moesten afhaken. v.v. SJC tekende deze week een overeenkomst met Roy van Leeuwen die nu uitkomt bij het Katwijkse Rijnvogels in de 3e divisie.

Van Leeuwen staat bekend als een pijlsnelle buitenspeler met diepgang. Na 6 succesvolle seizoenen in Katwijk maakt hij met reden de keuze voor SJC. Omdat er niet 3 maar 2 keer per week wordt getraind zodat hij wat meer thuis kan zijn, maar hij neemt het voetballen heel serieus en hij heeft nog wel degelijk de ambitie om
maximaal te blijven presteren en maximaal resultaat te halen, Hij heeft daarbij veel
vertrouwen heeft in de sportieve doelstellingen en ambities van SJC die dus naadloos
aansluiten bij zijn ambities.

De assistent accountant koos ook voor SJC omdat hij de overtuiging heeft dat trainer
IJzendoorn en de club SJC beiden heel goed bij hem passen. Hij noemt SJC een warme
familieclub met veel enthousiaste supporters zoals hij die ook al aantrof bij Rijnvogels. De
club die hem het hoogtepunt in zijn voetballoopbaan bezorgde met het kampioenschap in
de hoofdklasse. De technische begeleiding van SJC is blij met de komst van Roy van Leeuwen. Bestuurslid technische zaken Kees Brouwer: ‘Ik ben ervan overtuigd dat Roy gaat slagen. Hij past bij de club en beschikt over het juiste voetbal- DNA.

Trainer Marcel IJzendoorn kende Roy al uit de tijd dat hij bij Rijnsburgse Boys speelde. Toen
viel hij hem mij op door zijn spelinzicht en doelgerichtheid. IJzendoorn: ‘Hij heeft zich bij
Rijnvogels goed ontwikkeld en beschikt nu ook over het nodige scorend vermogen.
Daarnaast is hij ook goed voor een groot aantal beslissende assists’.

Naast Van Leeuwen meldde zich deze week Vincent ter Burg, nu nog uitkomend voor DCS
Putten. De 30-jarige verdedigende middenvelder komt naar SJC omdat hij recent verhuisde
naar Zandvoort. Waardoor hij wekelijks 3 keer de tijdrovende rit naar Putten Gld rijdt. Hij
was eerder lid van asv Dronten maar maakte hij de overstap naar SDC Putten waar hij
inmiddels 6 seizoenen van grote waarde was. Hij koos heel overtuigd voor SJC waarover hij
zegt: ‘Het eerste gesprek met de enthousiaste technische staf beviel direct al goed.
Daarnaast kan ik mij vinden in de sportieve doelen en de onbevangen sfeer.

Bestuurslid Kees Brouwer oordeelt dat er alle reden is om aan te nemen dat deze ervaren
speler die onder andere over een uitstekende trap beschikt van meerwaarde zal zijn voor
SJC. En zegt het bijzonder te vinden dat Ter Burg uit het scala aan clubs rondom Zandvoort
juist voor SJC koos. Brouwer zegt ook dat hij de SJC-selectie nog niet compleet acht en dat er mogelijk nog een tot een enkele extra aanvulling wordt besloten.

Klik op SJC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SJC voor meer informatie over de club.

Larssen staat voor laatste stunt met Zuidland

Na vijf seizoenen komt er over een paar maanden dan toch echt een einde aan het huwelijk tussen Tom Larssen en eersteklasser Zuidland. Maar niet voordat de hoofdtrainer er ook in zijn tweede periode bij de club, alles aan heeft gedaan om met een hoogtepunt af te sluiten. Al wordt dat niet gemakkelijk. “Dat wisten we van tevoren.”

Want met een elfde plaats en slechts twee overwinningen, vallen de resultaten tot nu toe een klein beetje tegen. Al blijven ze bij Zuidland, dat vorig seizoen als nummer twee via de nacompetitie promoveerde, nuchter en realistisch. “Soms heb je een keer een goed jaar, dan ga je naar de eerste klasse”, vertelt Larssen. “Dat zijn heel mooie dingen, maar uiteindelijk zijn we gewoon een tweedeklasser. Zo staan de club en ik er ook in.” Voorlopig ligt hij dan ook nog niet wakker. “Wij worden nooit een stabiele eersteklasser. Dat weten we.” Maar minder fanatiek zijn ze daardoor natuurlijk niet. “Je probeert er altijd het maximale uit te halen, dat is nu handhaving.” Alleen, zo voegt de 63-jarige trainer meteen toe. “Die degradatieregeling is ongelooflijk. Daardoor is het nog moeilijker geworden.”

Te weinig

Toch heeft zijn ploeg al de nodige ‘leuke wedstrijden’ gespeeld, vindt Larssen. “We zijn er nog geen één keer dik afgegaan. Sterker nog, we spelen heel aardig voetbal. Vaak is het eerste uur prima, daarna zakt het wat terug.” Een verklaring, heeft de oefenmeester daar nog niet voor. “In ieder geval niet het conditionele, maar ik weet niet wat wel. Misschien worden we ongeduldig en gaan we uit de positie lopen. Ploegen op dit niveau, blijven dan toch iets meer vanuit de organisatie voetballen.” Al zat het Zuidland tot nu toe ook nog niet echt mee. “Tegen bijna alle ploegen hebben we leuk meegedaan, maar we hebben nog geen wedstrijd te veel gekregen. Geen punt. Eerder zelfs te weinig. Of dat toeval is? Dat weet ik niet.”

Want, zo is de oefenmeester ook eerlijk. “Waar we staan is natuurlijk wel kwaliteit.” Aan hem de taak, om de neuzen dezelfde kant op te houden. “Het is zó makkelijk voor een trainer, als de resultaten goed zijn. Dat wordt lastiger, wanneer het minder gaat. Juist dan moet je als groep blijven functioneren en niet uit elkaar vallen. Gelukkig zit dat bij Zuidland wel goed.” Al heeft dat ook een keerzijde, weet hij inmiddels. “Als wij een keer een weekend niet spelen, heb je meteen drie afmeldingen meer. Dat heb je bij andere clubs iets minder.” Toch is Larssen na zijn eerdere periode van zeven jaar, inmiddels verknocht geraakt aan de vereniging. “Het is een fantastische club, met een fantastische groep. En we hebben de afgelopen jaren natuurlijk geweldig gepresteerd. Van de vierde én derde klasse naar de eerste, wie kan dat nou zeggen?”

Loyaliteit

Al zijn ze daardoor misschien een klein beetje, de dupe van hun eigen succes. “Wanneer je die kans krijgt, wil je er als sportman voor gaan. Dat hebben we nu twee keer achter elkaar gedaan, dan weet je dat zo’n seizoen als dit kan gebeuren.” Maar Larssen zal allesbehalve zelf, vroegtijdig de handdoek gooien. “Het is niet zo dat we kansloos zijn, we gaan er nog steeds voor. De komende weken worden cruciaal, om te proberen twee teams onder ons te houden.” Met een positieve groep én een klein verbeterpuntje. “Zuidland wil er altijd een echte wedstrijd van maken. Dus als het 1-0 staat, vol op zoek gaan naar meer. Juist dan moet je vanuit de organisatie blijven spelen en genoegen nemen met de stand.”

Want, zo heeft de inwoner van Zuidland inmiddels gemerkt. “Andere ploegen hebben minder kansen nodig. Dat is ook kwaliteit. Altijd in het laatste half uur, gebeurt er iets bij ons…” Zaak om daar wat aan te doen, in zijn laatste maanden bij de club dus. “Ik heb er lang over getwijfeld. Het bestuur en de club wilden graag door.” Maar op vakantie, kwam daar opeens het besef. “Sinds mijn 27ste ben ik hoofdtrainer, in al die jaren, ben ik nooit ergens weggestuurd. Het zou jammer zijn als je nu net te lang doorgaat en het dan wel gebeurt.” Helemaal bij Zuidland. “Een geweldige tijd! Met heerlijke gasten. En in totaal vijf of zes keer gepromoveerd.” Mede door het wederzijdse vertrouwen. “Van het bestuur en de spelersgroep. Loyaliteit vind ik heel belangrijk, dat staat bovenaan. Daardoor hebben we samen echt iets opgebouwd. Daar ben ik trots op.” Aan stoppen denkt Larssen voorlopig nog niet. “Al ben ik wel kieskeuriger geworden.” Maar eerst de boel hier mooi afsluiten. “Degradatie zou toch een klein smetje zijn.”

Klik op VV Zuidland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Zuidland voor meer informatie over de club.

 

Van Bochove begint zijn plekje te vinden

Bovenin meespelen en heel stiekem misschien zelfs wel een gooi doen naar het kampioenschap. Dat was voorafgaande aan het seizoen bij Simonshaven toch wel de insteek. En dus valt de eerste seizoenshelft van de vijfdeklasser een beetje tegen, vindt Kasper van Bochove. “Ondermaats is overdreven, maar we moeten zeker hoger eindigen dan dit.”

En na een seizoen waarin de club uit Simonshaven via de nacompetitie op een haar na promoveerde naar de vierde klasse, is dat ook niet zo gek. “Tuurlijk zouden we weer om het kampioenschap mee willen spelen, dat is logisch”, vertelt de 23-jarige Van Bochove. “De competitie is misschien sterker geworden, maar onze selectie is dat ook.” Werk aan de winkel dus voor de middenmoter in de vijfde klasse. “Zo hard mogelijk knokken om terug te komen. We zouden beter moeten kunnen dan dit, daar zijn we het allemaal over eens. Alleen hebben we dat tot nu toe nog te weinig laten zien.” Hoe dat komt? “We beginnen te slap, of komen slap uit de rust. Toch een stukje concentratie.”

Even wennen

Desondanks zit de inwoner van Zuidland meer dan goed op zijn plek. In alweer zijn vijfde seizoen bij Simonshaven. “Lekker dichtbij huis en in een gezellig team. Veel bekende gezichten, dus het was eigenlijk als thuiskomen voor mij. En alles is goed geregeld, de shirts hangen altijd klaar.”

Toch begon het voor de student Logistics Management aan de Hogeschool in Rotterdam, ooit dus ergens anders. “In de jeugd voetbalde ik altijd bij Zuidland. Rond de A’tjes ging ik naar SCO’63, omdat we een vriendenteam op wilden starten. Daarna hebben we ook nog even een tweede elftal gevormd, maar dat viel op een gegeven moment uit elkaar.” Peter Hoek zag vervolgens zijn kans schoon. “Die vroeg of ik samen met nog twee vrienden, mee wilde naar Simonshaven. Dat heb ik toen gedaan.” Dit seizoen onder een andere trainer, was het voor Van Bochove even zoeken. “Vooral naar hoe we willen spelen.” Ook voor hemzelf. “Ik ben altijd rechtsbuiten geweest, maar nu spelen we met twee spitsen. Ondertussen heb ik dat aardig opgepakt. Ik sta wel op mijn plekje.” Op voor hem dus weer een nieuw plekje. “Vroeger was ik altijd verdediger. Langzaamaan ben ik steeds verder naar voren gegaan. Ik heb ook nog een tijdje op het middenveld gestaan.”

Vertrouwen

Maar als aanvaller, worden er natuurlijk doelpunten van hem verwacht. “We creëren vaak genoeg, alleen maak ik mezelf er dan ook wel schuldig aan dat ik zo nu en dan een kansje mis…” Tijd om daar verandering in te brengen. “Ik sta nu op vijf goals, dat zijn er meer dan vorig jaar. Natuurlijk hoop ik er nog een paar bij te maken.” Als het maar punten oplevert. “We moeten waken voor onderschatting. Soms denken we er te makkelijk over, zo van dat doen we wel even.” Gemakzucht overboord en vol in de aanval, met hem dus in de punt. “Dat is wel echt anders. Je hebt minder ruimte en altijd iemand in je rug. Dan is het vooral samenspelen met de andere spits.” En zijn snelheid gebruiken. “Ik ben redelijk rap, dus probeer nog steeds vaak de achterlijn te halen en voor te geven. Duels wil ik zoveel mogelijk vermijden, want groot of sterk ben ik niet.”

Maar met ruimte, is hij levensgevaarlijk. “Dan ben ik op mijn best!” Al kan Van Bochove, naast zijn studie werkzaam bij DORC Zuidland, nog beter. “Meer creativiteit in de één tegen één krijgen. Daar mis ik nog een beetje het vertrouwen in mezelf. Terwijl ik gewoon de bal er voorbij kan spelen en dan kan gaan rennen. En misschien een lesje afmaken, dat kan ook geen kwaad…” Vooral dat laatste, is niet heel onlogisch. “Pas sinds een jaar of zes, sta ik voorin. Sinds de laatste jaren bij Zuidland. Daarvoor werd ik een beetje rondgegooid en overal gerouleerd. Daardoor ben ik ook niet echt gewend aan het opzoeken van mijn man.” Als de rappe aanvaller dat over een tijdje wel is, zit er misschien nog wel een mooie nieuwe uitdaging in bij een andere club. “Of ik die ambitie heb? Ik ga er niet zelf naar op zoek, maar zou het ook niet zomaar wegwuiven.”

Klik op SV Simonshaven voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Simonshaven voor meer informatie over de club.

Dennis Nijkamp gaat nu dan echt stoppen

Precies zes jaar geleden, maakte Dennis Nijkamp (30) naar eigen zeggen één van zijn beste beslissingen ooit. Want waar de verdedigend ingestelde speler aanvankelijk dacht aan stoppen, besloot hij naar Rockanje te gaan. Daar vond de routinier het plezier helemaal terug, toch zwaait de inwoner van Oostvoorne na dit seizoen met pijn in het hart af.

Maar voordat het daadwerkelijk zo ver is, moeten we eerst terug naar het begin. Terug naar zes jaar geleden. “Ik speelde bij Hellevoetsluis en wilde stoppen met voetballen. Toen belde Rockanje.” Of eigenlijk beter gezegd, Rockanje 2.0. “Zo noemden ze het destijds. Heel de selectie ging weg en ze wilden opnieuw beginnen met eigen jongens én wat ervaring van buitenaf.” Samen met Dave Leurs, hij kwam over van Botlek, sprong Nijkamp in dat avontuur. “We zijn nu beste maten. Dat heeft de voetbal ons ook gebracht.” Eén van zijn beste beslissingen ooit dus. En allesbehalve spijt. Of misschien toch een beetje? “Ik had dit veel eerder moeten doen! Het is zo’n warme club, echt hartstikke leuk. We hebben ook een fantastische selectie, met het eerste én tweede. Eén grote vriendengroep.”

Moeilijkste

Heel gezellig dus. “We werken hard voor elkaar, geen gezeur en geen groepjes.” De vierdeklasser voelt ondertussen dan ook als thuis. “Ik heb eigenlijk heel mijn leven bij Nieuwenhoorn gevoetbald, onder Ben Mierop. Alles draaide toen om voetbal. Tot daar een nieuw bestuur kwam en er gekozen werd voor een andere richting.” Via Rozenburg, belandde Nijkamp bij Hellevoetsluis. “Daar was ik ineens geen basisspeler meer, dat vond ik lastig. Ik had het niet meer naar mijn zin, het was wel mooi geweest.” Zo ‘mooi’, dat hij als 24-jarige op het punt stond te stoppen. “Dat gevoel heerste heel erg. Ik had het zelfs al tegen mijn opa gezegd, die was er altijd bij. Dat vond ik misschien nog wel het moeilijkste.”

Gelukkig heeft hij zijn voetbalplezier inmiddels, dus weer helemaal hervonden. “Rockanje heeft mij wat dat betreft gered.” Al hebben ze het dit seizoen lastig. “We zijn heel wisselvallig. Als we gewoon ons niveau halen, kunnen we de nacompetitie makkelijk ontlopen. En misschien zelfs wel voor een periode spelen.” Toch is dat, weet Nijkamp zelf ook, nog niet zo makkelijk. “Dave is inmiddels gestopt, dus je mist wel wat oudere jongens die de coaching oppakken.” Helemaal wanneer het even niet loopt. “Als we niet makkelijk scoren of op achterstand komen, gaat er toch iets in die koppies zitten. Dan sluipt er iets in de ploeg en kunnen we het maar moeilijk omdraaien.”

Voorbeeld

Tijd om daar na de winterstop verandering in te brengen. “Bij Rockanje hebben we eigenlijk altijd een moeizame eerste seizoenshelft, daarna pakken we het op. Daar houd ik mij aan vast.” Maar beter ook, want Nijkamp moet toch een beetje het goede voorbeeld geven. “Het is heel leuk om één van de oudere jongens binnen de groep te zijn. Gasten die zes jaar geleden voor het eerst seniorenvoetbal gingen spelen, hebben ondertussen enorme stappen gemaakt. Ik hoop dat ik daar iets aan heb kunnen bijdragen. Dat is wel altijd mijn doel geweest.” Hoe hij dat doet? “Door ze te helpen met bepaalde coaching, maar ook door buiten het veld met ze te praten of iemand even apart te nemen.”

Of juist een keer goed de waarheid te vertellen. “Dan moet je even ‘een klootzak’ zijn en boos worden. Dat is ook het mooie van ons elftal. Alles kan tijdens een wedstrijd gezegd worden, in de kleedkamer is het met een krat bier weer goed en vergeten.” Al moet er daarvoor natuurlijk nog wel even gepresteerd worden. “Ik ben een harde werker, iemand die vooropgaat in de strijd en daarin mensen probeert mee te nemen. Speel de laatste tijd veel op zes, maar sta liever centraal achterin. Geen opbouwer of voetballer, ook nooit geweest.”

Veel tijd om dat wel te worden, heeft Nijkamp overigens niet meer. Na dit seizoen hangt hij namelijk zijn voetbalschoenen aan de wilgen. “Kortgeleden ben ik opnieuw vader geworden, heb nu twee dochters en die zaterdag begint steeds meer een opgave te worden. Mijn vrouw en kinderen hebben nu ook gewoon een dag minder weekend.” Fysiek, is het nog geen probleem. “Al merk ik wel dat ik ouder begin te worden. Twee dagen na de wedstrijd, heb ik nog pijntjes.” Nog even genieten dus. “Het is wel met pijn in mijn hart en ik ga die jongens enorm missen. Ik heb bij deze club hartstikke leuke jaren gehad.” Rest hem niets anders, dan af te sluiten met handhaving. “Dat is wel de minimale doelstelling én ook reëel met onze selectie.”

Klik op vv Rockanje voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Rockanje voor meer informatie over de club.

Sparen voor een boek vol herinneringen

0

Een feest der herkenning. Dat moet de voetbalplaatjesactie bij de Albert Heijn in Heenvliet de komende maanden gaan worden. Want als het aan Ad Bevaart ligt, sparen alle leden van de omliggende verenigingen, hun album vol. Dus ook die van GHVV’13. “Dat boek haal je over twintig jaar uit de kast, dan weet je het nog precies!”

De ondernemer is dan ook blij dat alle plaatselijke clubs meedoen, vertelt hij. “Dat vinden we fantastisch! Abbenbroek was nog even twijfelachtig, maar die zijn gelukkig ook aangehaakt!” Na een korte ‘interventie’, lacht Bevaart. “Toen ik dat hoorde, ben ik meteen naar voorzitter Michel Blok gereden. Die heeft zelfs nog bij ons gewerkt. Wat is er aan de hand, waarom doen jullie niet mee? Dat is het voordeel als je korte lijntjes hebt.” En dus kunnen alle volgers van GHVV’13, Zuidland, Zwartewaal, OHVV én Abbenbroek van 18 maart tot 12 mei hun verzamelwoede de vrije loop laten. “Niet alleen de spelers, maar ook vaders, opa’s en oma’s. Zoiets is leuk om later terug te kunnen zien. Alle teams, met hun gezichten.”

Boodschappen

Niet alleen leuk, maar ook iets waarover is nagedacht, vertelt Bevaart. “Met de opening van onze winkel, op 11 oktober, hebben we budget vrijgemaakt om een maatschappelijke actie te kunnen doen. Daarmee laten we ook onze betrokkenheid zien.” Dat deden ze overigens al eens eerder. “We hebben ooit, kan zomaar tien jaar geleden zijn, een plaatjesactie gedaan. Dat is toen zó goed bevallen.”

En dus kwam daar de Local Loyalty Group om de hoek kijken. Darek Koster, één van de mede-eigenaren en verantwoordelijk voor de marketing, legt uit wat ze doen. “We hebben op jaarbasis tachtig van dit soort campagnes. Door heel Nederland, België en Duitsland.” Nu is dus Voorne-Putten aan de beurt. “Bij aankoop van vijftien euro aan boodschappen, krijgen klanten een stickerpack. Met plaatjes van jezelf, teamgenoten of de club. Vol met informatie.”

GHVV’13 en Zuidland krijgen allebei een eigen album. Abbenbroek, Zwartewaal en OHVV delen er één in een zogeheten combialbum. “Wij faciliteren eigenlijk alles. Zorgen dat er foto’s worden genomen, dat de boeken worden gemaakt en begeleiden het hele project. Ook het drukken, doen we van A tot Z.” En natuurlijk wordt ook de winkel, mooi aangekleed. “Dit soort acties doen we vooral om de supermarktondernemers te helpen in de regio. Bedoeld om mensen naar de winkel te krijgen.” Een win-winsituatie. “Een mooie omzet en iets terug voor sponsoring van de clubs.”

Verbinden

Want dat Bevaart met zijn supermarkt bij de plaatselijke voetbal betrokken is, dat mag duidelijk zijn. “We sponsoren overal met een bord!” Toch was hij zelf, veel minder een liefhebber van het spelletje. “Op een blauwe maandag heb ik nog eens gevoetbald, een jaartje. Ik heb overal gestaan, keeper en linksback. Extra training gehad, maar ook dat heeft niet gezorgd voor enthousiasme.” Het trok hem gewoon niet. “Mijn opa was jarenlang voorzitter van PFC en is zelfs erelid van GHVV’13. En ook mijn ouders waren altijd betrokken. Dus werd er van mij verwacht dat ik ook wel op voetbal zou gaan. Maar ik werd er niet warm van.”

Gelukkig wordt hij dat van de spaaractie natuurlijk wel. “Er zit ook een commerciële gedachte achter. Dat er meer mensen boodschappen komen doen en het extra klanten oplevert. Dat hopen we!” Al is het veel meer dan dat, weet Koster uit ervaring. “Je raakt de klant in hun hart. Het is toch iemands kind. Kinderen gaan voor winkels staan, opa en oma sparen mee. Het is een feest der herkenning. En het verbindt in het dorp. Mensen raken met elkaar in gesprek, gaan plaatjes ruilen. Zo leer je weer nieuwe mensen kennen.”

Bevaart zelf, kan ook eigenlijk niet wachten. “Ik heb goed contact met Ad van der Bom, voorzitter van GHVV’13, en ik hoor alleen maar hoe enthousiast ze er over zijn!” Logisch, want bij de kick-off ontvangen de spelers van alle verenigingen een gepersonaliseerd album, met daarop hun eigen plaatje op de cover. Bij de Albert Heijn zelf, zijn ook nog algemene albums te verkrijgen. Wat de supermarkteigenaar betreft, is het tijd om te gaan sparen. “Ik ben blij als de leden van de verenigingen tevreden zijn en het een leuke actie is geweest. Met maatschappelijke betrokkenheid en samenhang van de dorpjes!”

Klik op GHVV’13 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GHVV’13 voor meer informatie over de club.

 

‘Dan voel ik mezelf weer even kind’

Iedereen heeft recht op een trainer en de kans om te kunnen voetballen. Dus als er geen trainer is, springt Wendy van Ooijen met alle liefde bij. Inmiddels is ze namens Nieuwenhoorn daardoor naast coach van de JO7, ook nog jeugdsecretaris en betrokken bij het Ukkebal. “Als die kids plezier hebben, haal ik daar veel voldoening uit.”

Dat laatste doet Van Ooijen (39) eigenlijk pas sinds een half jaar. Want ook Ukkebal, kwam voort uit haar onmiskenbare passie voor het spelletje. “Ik merkte dat er voor die allerkleinsten, kinderen van twee en drie jaar, eigenlijk niks te doen was. Terwijl er wel voldoende vraag was. Nu doen we dat iedere zondagochtend, voor kinderen uit Hellevoetsluis. Een soort Voetjebal.” Maar dus ook als trainster bij Nieuwenhoorn, draagt ze meer dan haar steentje bij. Inmiddels voor het tweede jaar bij de JO7. “Vijf jaar geleden ging mijn zoon voetballen en werd er aan mij gevraagd of ik het leuk zou vinden. Toen ben ik trainer van hem geworden en meegegroeid tot de JO14.”

Positief

Nadat haar zoon stopte, was het ook voor Van Ooijen wel even mooi geweest. “In de tussentijd had ik ook nog een paar keer een team getraind dat geen trainer had, omdat ik vind dat iedereen moet kunnen voetballen. Alle leeftijden.” Maar toch, zo vertelt ze, ligt haar hart bij ‘de kleintjes’. “Zeker met mijn spierziekte. Dan kan ik af en toe op de grond zitten, ‘levelen’ en gek doen. Dan voel ik mezelf weer even kind.” En dat niet alleen. “De jeugd heeft de toekomst! Alles draait echt om plezier en lekker kunnen voetballen.”

Al is het meer dan dat, begint Van Ooijen te lachen. “Het leukste, is misschien nog wel om de ouders op te voeden langs de kant. Positieve coaching, daar spreek ik ze ook echt op aan. Gelukkig wordt dat steeds positiever.” Ook in het veld. “Als we scoren, moeten ze van mij eerst onze goal aantikken en dan mogen ze weer meedoen. Om de tegenstander wat ruimte te geven. Als je 30-0 wint, hebben die anderen toch geen plezier?”

Want dat plezier centraal staat, merk je ook tijdens de trainingen. “Eén keer in de maand doen we een ouder-kind training. Afwerken op doel, met ouders tegen kinderen. Of partijtje, waarbij de ouders niet mogen rennen. Die wisselwerking is prachtig. En de band tussen ouders en kind, wordt er natuurlijk sterker van!”  Met soms wel twintig kids, heeft Van Ooijen het druk genoeg. “We doen simpele, maar leuke vormen. Tikkertje, bal afpakken. Dingen waar kinderen wat van leren en waar ze veel plezier in hebben.”

Betrokken

De oud-speelster van Theole, kan het weten. “Zelf voetballen werd door mijn spierziekte steeds lastiger, toen heb ik het omgedraaid. Ik wilde mensen graag wat leren. Daar steek ik nu al mijn energie in én haal ik veel voldoening uit.” En dus doet ze er daarnaast, nog maar een aantal dingen op de club bij. “Ik ben nu ook actief rond het eerste. De pupil van de week en de ballenjongens regelen. Soms mogen spelertjes van de JO7 mee het veld op, dat vinden ze natuurlijk fantastisch. Daardoor raakt de jeugd meer betrokken.”

Maar goed ook, zegt ze. “Het draait hier nu niet meer alleen om het eerste. Ik zie dat er geprobeerd wordt om steeds meer met de jeugd te doen.” Een klein beetje mede dankzij haar. “Sinds drieënhalf jaar ben ik ook jeugdsecretaris. Daardoor ben je een soort aanspreekpunt, maar we pakken ook evenementen op. Omdat het belangrijk is dat er hier dingen te doen zijn.”

Al is dat niet gemakkelijk, weet Van Ooijen inmiddels. “We proberen ouders enthousiast te maken. Dat wil ik laten zien. Hoe leuk, maar ook laagdrempelig het kan zijn met je kind. Er zijn steeds minder mensen, toch draait een vereniging uiteindelijk op vrijwilligers.” Alleen dan, kun je trainers nóg beter opleiden. “Afgelopen jaar, heb ik zelf mijn trainersdiploma gehaald. Daar ben ik hartstikke trots op!” En dus blijft Van Ooijen voorlopig alles nog vol passie doen. “Ik ben verhuisd naar Werkendam, moet nu een uur rijden, maar deze vereniging heeft een plekje in mijn hart. De ouders, de kinderen, gewoon de mensen!”

Klik op VV Nieuwenhoorn voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Nieuwenhoorn voor meer informatie over de club.

Rozenburg moet flink aan de bak

Na een tegenvallende eerste seizoenshelft, moeten ze bij derdeklasser Rozenburg in het restant van de competitie nog flink aan de bak. Toch maakt de achttienjarige Sam Jongejan zich voorlopig nog geen zorgen om mogelijke degradatie. “Het gat is best groot, maar ik heb nog steeds vertrouwen dat we het om kunnen draaien.”

En dat het gat best groot is, leert een blik op de ranglijst al snel. Met slechts vijf punten en een dertiende plaats, is de achterstand op een veilige plek flink opgelopen. Zeven punten om precies te zijn. “We wisten dat het een moeilijk seizoen zou worden, maar dat we zo ver onderaan zouden staan, had ik niet zien aankomen.” Want als één na laatste, moet er na de winterstop flink wat gaan gebeuren. “De eerste seizoenshelft was slechter dan gedacht, nu moeten we er alles aan doen om van die onderste plekken af te komen.”

Hoger tempo

Al weet Jongejan, dat het een flinke uitdaging gaat worden. “We hebben eigenlijk een heel nieuw elftal, met veel nieuwe spelers. Jongens die voor het eerste of misschien tweede seizoen bij de senioren voetballen. De ervaring zijn we wel een beetje kwijt.” Eén van de redenen voor het beperkte aantal punten, zo denkt de jongeling. “Er zijn nu zeker nog spelers met ervaring, maar in vergelijking met vorige jaren wel minder. Die kwaliteit en ervaring mis je.”

Ook bij hem. “Dit is mijn eerste seizoen. Het bevalt goed, al is de overstap behoorlijk groot. Dat verschil merk je enorm.” Aan wat vooral? “Het tempo ligt hoger en het is een stuk meer fysiek. In de jeugd kon je nog wel eens rustig een balletje ophalen en een keuze maken, hier zit er dan meteen iemand kort op je. Je moet sneller handelen.”

Toch lukt Jongejan dat ondertussen steeds vaker. “Er zijn nog wel dingetjes waar ik aan moet wennen, maar het gaat al beter dan in het begin van het seizoen.” De middenvelder kan dan ook tevreden zijn. “Ik heb heel veel minuten gemaakt, dus dat is mooi. Over het algemeen heb ik een prima eerste seizoenshelft gespeeld. Gewoon een voldoende.”

Bij een club die Jongejan ondertussen maar al te goed kent. “Ik ben bij Rozenburg begonnen in de F2.” Ergens anders, speelde de tiener nooit. “Het is lekker dichtbij en ik zat altijd in de selectieteams. Dus speelde je met vrienden op een mooi niveau. Ik had eigenlijk geen reden om weg te gaan.”

Rust houden

Om dat mooie niveau ook nu bij het eerste te kunnen handhaven, moeten ze dus nog aan de bak. De basis daarvoor werd begin januari gelegd tijdens het trainingskamp in het Spaanse Benidorm. “We willen in die derde klasse blijven! Wat er dan beter moet? Vooral minder slordige fouten maken. In veel wedstrijden krijgen we weinig kansen tegen, maar door foutjes verlies je dan alsnog. Dat heb ik zelf ook een keer gehad. Daardoor geef je heel lullig doelpunten weg. Zulke dingen zijn gewoon zonde.”

Steeds net aan verliezen, dat moet eruit. “Maar ook voetballend kan het nog beter. Omdat er te weinig beweging is, slaan we vaak het middenveld over en gaan we meteen voor de lange bal in de diepte. Daarin moeten we niet te snel de verkeerde keuzes maken.”

Geldt ook voor Jongejan zelf, is hij kritisch. “Ik moet meer aan de bal komen. En als ik de bal dan heb, rust houden en daarna doorspelen. Niet te gehaast.” Toch beschikt de linkspoot op zijn leeftijd al over een hoop kwaliteiten. “Iemand met een sterk linkerbeen en goede passes. De laatste tijd heb ik geregeld op tien gespeeld, dan moest ik vooral ballen doorkoppen.” Al is hij naar eigen zeggen beter, met de bal aan zijn voet. “Ik heb eigenlijk heel mijn jeugd op acht gespeeld en één seizoen op zes. Het balletje ophalen bij de verdediging en dan passen. Naar de spits of in de diepte.”

Wie weet kan de inwoner van Rozenburg zich ook op die positie, nog verder ontwikkelen. “Dan moet je, zeker bij de senioren, nog meer om je heen kijken voordat je de bal krijgt. Scannen en daarna sneller handelen.” Bij ‘zijn clubje’. “Mijn ambitie is om hier zo lang mogelijk in het eerste te spelen. Lekker op het fietsje. En ik kan het niveau nu soms nog niet helemaal bijbenen, dan kun je niet gaan nadenken over een stapje hoger. Eerst wat ervaring opdoen!”

Klik op VV Rozenburg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Rozenburg voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.