Home Blog Pagina 84

Hans en Ria van der Lugt Victoria’04-pareltjes

Gouden krachten zijn ze voor hun club. Hans en Ria van der Lugt zijn daar twee voorbeelden van bij het Vlaardingse Victoria’04. Hans is al ruim veertig jaar actief als vrijwilliger in de voetbalwereld en Ria ook al geruime tijd.

De 70-jarige Hans is al zestig jaar lid van eerst Fortuna Vlaardigen en na de fusie van Victoria’04. “Ik ben begonnen als tienjarige in de D-pupillen samen met mijn vriendje Frans Beekhuizen. Ik speelde een tijdje in D8 met mijn jongere broer Kees, die veel meer talent had. Hij sloeg een jeugdcontract bij FC Vlaardingen af, want hij had geen trek in reizen naar Roda JC en FC Groningen. Hij bleef bij Fortuna en na zijn diensttijd in Seedorf speelde hij lang in goede elftallen in de jaren tachtig. Hij maakte de promotie vanuit de vierde naar de derde en tweede klasse mee.” 

Voetbalcarrière 

Aan de voetbalcarrière van Hans van der Lugt kwam abrupt een einde. “Ik kwam niet verder dan Fortuna 5 en lagere elftallen. Ik moest stoppen nadat ik tijdens een wedstrijd alles scheurde rond mijn enkelbanden.” Even moet hij nadenken wanneer dat was.  “Toen Linda net geboren was”, helpt zijn vrouw Ria (66) hem herinneren. “Dus op 28-jarige leeftijd. Onze dochter was nog een baby en jij moest gips om en op krukken lopen.”

Gelukkig vond Van der Lugt plezier in het fluiten van wedstrijden bij de RVB. “Oude Maas, Rijnmond, Zwarte Waal, Rhoon, Rockanje, Hellevoetsluis. Ik kwam op vele plekken. Toen ik werk kreeg met meer reizen ben ik gestopt bij de RVB. Ik ben toen bij Fortuna lagere elftallen gaan fluiten en dat deed ik na de fusie ook in de beginjaren van Victoria.” 

Op zijn 62ste stopte hij als arbiter. Daarna trad hij toe tot de werkploeg bij de Vlaardingse club. “Er zijn natuurlijk veel klussen te doen op zo’n groot complex met vijf velden. Wij doen dit vrijwel dagelijks met een handvol mensen. Kees Bouwman, oud-prof bij Fortuna, zorgt voor de eerste verdieping. Wim Mourits (oud-prof bij SVV, red.) en Henk Steenbergen houden op de begane grond de vloeren bij en verven daar van alles. Ik hou mij hoofdzakelijk met de velden bezig, samen met een aannemer. Op onze drie grasvelden moeten we regelmatig de kalklijnen opnieuw aanbrengen.”

”Bij de middencirkel en in het strafschopgebied betekent dit dat één persoon van een duo met een touwtje rondloopt dat goed strak vastgehouden moet worden. Door hobbels en bobbels worden de lijnen soms minder mooi getrokken. Dan krijgen we natuurlijk allerlei opmerkingen. “Dat komt door de kromming van de aarde die ik gevolgd heb”, pareer ik dan. Of ik stel de vraag: Kom je het zelf een keer voordoen? Dan zijn ze vaak snel uitgepraat.”

“Toch is het soms wel teleurstellend dat er zo gereageerd wordt naar vrijwilligers die met hart en ziel het beste voor hun cluppie proberen te doen.”

Zijn vrouw Ria wilde zelf als midtwintiger ook gaan voetballen bij Fortuna. Ze raakte echter zwanger van hun eerste dochter Linda, waarna ook Joyce volgde. “Ik moest er in de beginjaren zijn voor de meiden, maar toen ze nog vrij jong waren begon ik vrijwilligerswerk te doen. Ik ben begonnen met bar- en keukendiensten draaien en klaverjasavonden organiseren. Die keukendiensten waren best zwaar, van half twaalf tot half zeven stond ik dan in de vette baklucht.”

Tegenwoordig ontfermt zij zich over het interieur bij Victoria. “Meestal drinken we met alle vrijwilligers op doordeweekse dagen rond tien uur uur koffie. Maar als we net een doelnet aan het vervangen zijn vergeten we vaak de tijd”. lacht Hans.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Arno van de Woestijne laat VDL-keepers groeien

Hij kreeg zelf pas op zijn 24ste zijn eerste keeperstraining. Arno van de Woestijne moest het keepersvak bij VDL vooral zelf ontdekken. Anno 2024 leidt hij de keepers voor de selectie op. “De potentie is groot.”

VDL is in de familie Van de Woestijne wat de klok slaat. Op zaterdag wordt pa (48) bij thuis- en uitwedstrijden van VDL 1 altijd omringd door vrouwlief en zijn jongste dochter. “Mijn jongste dochter keept in het tweede vrouwenelftal, mijn oudste dochter heeft ook gevoetbald bij VDL, maar kreeg al heel snel het advies om te stoppen. Ze scheurde op haar veertiende haar enkelbanden en meniscus. Die knieën zijn wel een familiedingetje.”

Steeds terugkerende knieproblemen verhinderde Van de Woestijne zelf echter niet om een behoorlijke staat van dienst op te bouwen als doelman in de VDL-selectie. “Als je bij VDL vraagt wie de beste keeper is geweest van de club zullen ze mij zeker niet als eerste noemen”, zegt hij. “Eerder een John van der Meij en Tim Teerlink. Ik kijk zelf tevreden terug op mijn periode in de selectie. Ik heb alles bij elkaar toch zo’n honderdvijftig wedstrijden in het eerste gespeeld, totdat ik op mijn 32ste moest stoppen omdat mijn knieën echt aan gort waren.”

Van de Woestijne kreeg de basisplaats in VDL 1 zelden cadeau. “Het is meermaals gebeurd dat er een nieuwe trainer kwam die ook een nieuwe keeper meenam. Uiteindelijk eindigde ik tussen de palen. Ik vond het ook nooit erg om in het tweede te spelen. Op de training liet ik zien dat ik de beste was en daardoor kon de trainer niet meer om mij heen.”

Toen hij was gestopt, ging hij zich al snel ontfermen over de talentvolle keepers bij zijn club. “Ik ben een jaar vertegenwoordiger geweest  van de selectie in het bestuur, maar dat was niks voor mij. Laat mij maar lekker mijn gang gaan met de keepers. Ik heb eerst de jeugd gedaan en later zijn daar de selectiekeepers bijgekomen. Inmiddels train ik de selectie al een jaar of negen.”

Daar was hij een paar jaar geleden bijna mee gestopt. “Ik werkte op booreilanden en dat was zeer onregelmatig. Daardoor miste ik zeker vier van de tien trainingen. Ik vond dat niet eerlijk ten opzichte van de keepers, dat ik serieus heb ik overwogen om te stoppen. Een paar jaar geleden heb ik echter een andere baan gekregen en daardoor kan ik er altijd zijn.”

Van de Woestijne traint op dinsdag de drie selectiekeepers Sjors de Bruijn, Marcel Scheick en Ruben Valstar. “We zitten dit seizoen gelukkig wat beter in de keepers. We hebben jaren van grote keepersproblemen gehad. Vorig seizoen nog heb ik zelf een wedstrijd onder de lat gestaan bij het tweede en een keer bij het eerste op de bank gezeten. Dit seizoen heb ik ook één wedstrijd op de bank gezeten, maar dat kwam meer door een samenloop van omstandigheden. Marcel is deze zomer min of meer komen aanwaaien. Hij is 33, had een paar jaar niet gekeept, maar heeft wel een serieuze achtergrond. Hij werkte echter in de continue-dienst. Dat laatste zorgt er ook voor dat hij minder geschikt is voor het eerste elftal.”

De jonge Sjors de Bruijn (21) maakt dit seizoen volgens Van de Woestijne een betrouwbare indruk. “Hij heeft alle facetten van het keepen redelijk goed onder de knie. Hij keept pas een jaar of vier, vijf en was daarvoor voetballer. Dat zie je in zijn meevoetballen terug. Daarnaast is hij sterk in de lucht en zijn spelhervattingen zijn meer dan uitstekend. Hij legt de bal zo bij spelers op de stropdas.”

Sinds drie maanden zijn ook vier talentvolle jeugdkeepers aangesloten bij de keeperstraining van de Van de Woestijne. “Stuk voor stuk jongens die erg leergierig zijn. Ik vind het belangrijk dat een keeper goed coacht, maar ook bravoure heeft. Zo van ‘daar staat iemand’.”

Klik op VDL Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VDL Maassluis voor meer informatie over de club.

 

Vrijwilligersjacht VFC krijgt een vervolg

Meer menskracht om cruciale verenigingstaken te vervullen. Dat was de inzet van VFC toen de club vorig jaar met een pilot startte om nieuwe vrijwilligers te werven. De pilot krijgt vanwege succes een vervolg.

VFC kampte net als andere verenigingen met een tekort. “Het probleem was niet van vandaag of gisteren en speelde al langer”, vertelt secretaris Rob Vermeer, die met vijf andere betrokken VFC’ers deel uitmaakt van het projectteam ‘Wij zijn VFC’. “We redden het niet met de vaste groep vrijwilligers. We kwamen overal handjes tekort, maar de situatie was vooral nijpend in de commissiekamer en achter de bar op zaterdag. Het was op een gegeven moment zelfs zo erg dat we op het punt waren gekomen dat we gedwongen werden om de commissiekamer dicht te houden en de bar te sluiten. Dat is natuurlijk funest voor je vereniging. Er moeten wedstrijden gespeeld worden en om omzet te draaien moeten bar en keuken open zijn.”

Het zes man en vrouw tellende projectteam kreeg begin vorig jaar de opdracht om over een oplossing na te denken. “We hebben alle opties bekeken, tot het inhuren van mensen achter de bar aan toe”, zegt Wendy Terporten, die eveneens lid is van het projectteam. “Wij kwamen al snel tot de conclusie dat die optie niet paste bij VFC. We willen een echte vereniging blijven, waarbij we willen uitdragen dat die vrijwilligerscultuur een belangrijk goed is. Ga je mensen betalen, dan krijg je ook meteen met andere problemen te maken. De contributie zal omhoog moeten en de vraag rijst ook welke vrijwilliger betaal je wel en welke niet.”

VFC zocht het in een ander model, waarbij leden en ouders van jeugdleden wat Vermeer en Terporten noemen ‘iets dwingerder’ wordt gevraagd om per jaar een bescheiden aantal uur vrijwilligerswerk te doen. “We hebben eerst een rekensom gemaakt. We hebben ingeschat hoeveel uren we aan vrijwilligers nodig hebben achter de bar en in de keuken en in de commissiekamer. Die uren hebben we gedeeld door het aantal leden. We kwamen uit op één of twee keer vier uur een vrijwilligerstaak per seizoen. Dat is prima te overzien.”

Dat is volgens Terporten ook wat zij en haar medeleden van het projectteam terugkrijgen van spelende leden en ouders van jeugdleden. “We zijn nu een tijdje bezig en heel veel mensen zijn enthousiast. Ze leren de vereniging op een andere manier kennen.”

Dat heeft wellicht ook te maken waarop VFC de pilot bij de leden heeft gebracht. “Goede communicatie is erg belangrijk”, benadrukt Terporten. “We hebben via al onze sociale mediakanalen onze leden op de hoogte gesteld van wat we van plan waren. Daarnaast hebben we veel mensen benaderd en aangesproken, vooral rondom de velden. Alles met het doel om zo breed mogelijk draagvlak te creëren.”

VFC heeft ervoor gekozen om de vrijwilligerstaken per team te vervullen. Terporten: “Het betekent in de praktijk dat elk team twee mensen levert op het moment dat het team aan de beurt is. Wie dat zijn regelt het team zelf. Hoe ze dat verder inkleden is ook aan de teams zelf. Er zijn ook teams die vier mensen leveren die dan niet vier uur maar elk twee uur achter de bar of in de keuken staan. We hebben in eerste instantie wel de trainer en leiders benaderd van een team, maar het is wel de bedoeling dat de coördinatie door iemand anders wordt gedaan. We willen voorkomen dat trainer en leider nog meer druk ervaren.”

De invoering van het systeem is zo goed ontvangen bij de club dat de leden inmiddels groen licht hebben gegeven om er mee door te gaan. “In elk geval tot het einde van dit lopende seizoen”, zegt Vermeer. “We gaan nu ook kijken hoe we andere tekort in functies kunnen aanvullen. We willen vooral de boodschap overbrengen aan de leden en de ouders van de jeugdleden dat samen doen ook veel leuker is.”

Klik op VFC Vlaardingen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VFC Vlaardingen voor meer informatie over de club.

 

 

Dennis Louter gedijt bij vrije rol

Hij wil zijn vader graag overtreffen als het gaat om aantal dienstjaren in de hoofdmacht van MVV’27. In dat geval heeft Dennis Louter (25) nog een aantal jaren te gaan. “Die twaalf jaar ga ik halen.”

Een paar dagen na de 0-0 tegen OVV komt er een grote zucht uit de mond van Louter. Dat zijn elftal niet aan klantenbinding heeft gedaan is nog zachtjes uitgedrukt volgens de aanvaller, die zelf ook stempel op de wedstrijd kon drukken. “We waren zwak aan de bal. De meeste jongens hadden een offday. Zulke wedstrijden zitten er wel eens tussen. Als je niet kan winnen, moet je zorgen dat je niet verliest. Zo’n wedstrijd was het.”

Een dag na de wedstrijd hing hij met trainer Hakan Cupur aan de lijn om te kijken waarom het niet liep. “We sparren veel”, zegt Louter. “Ik vind het heerlijk om te praten over voetbal en tactiek. Ik heb altijd mijn mondje klaar. Dat weten ze ook op de club. Ik ben kritisch, maar niet té. Ik vind dat ik als ervaren speler moet helpen om als team beter te worden.”

Als speler in het veld gedijt hij vooral bij een vrije rol. Die vrijheid krijgt hij van zijn trainer, die hem als een ‘voetbalintelligente speler’ beschrijft. “Ik speel officieel als linksbuiten, maar ben geen linksbuiten die, zo gezegd, aan de zijlijn is geplakt. Ik wil graag de bal hebben. En als ik die niet krijg ga ik naar die bal op zoek. Mijn medespelers weten ook dat ik de bal graag in mijn voeten heb. Meestal komt er dan wel iets goed uit, zet ik een medespeler met een steekpassje vrij voor het doel of maak ik zelf een actie.”

Zijn vader schopte het tot twaalf seizoenen in MVV 1 en als het aan de medewerker van een evenementenbedrijf ligt gaat hij daar overheen. “Dat is wel mijn doel. Ik lijk qua voetballer overigens totaal niet op mijn vader, die, als ik de verhalen thuis aan tafel hoor, vroeger vooral een harde werker was.” Hard werken doet Louter zeker ook wel, maar hij probeert vooral vorm te geven aan het Maaslandse aanvalsspel. “Op zoek naar de bal overdrijf ik nog wel eens”, pakt hij de wedstrijd tegen OVV erbij waarin hij zelfs fases vlak voor zijn verdediging te vinden was.

Bang dat Louter sportpark De Commandeur ooit de rug terugkeert hoeft MVV niet te zijn. “Die behoefte voel ik totaal niet”, zegt hij. “Ik heb in de B ruim een seizoen bij Westlandia gespeeld. Dat deed ik zeker niet met tegenzin, maar ik vind voetbal vooral leuk als ik met vrienden kan spelen. Dat heb ik bij MVV. Van mijn lichting in de jeugd zitten tien jongens in de selectie. Dat is mij heel veel waard.”

Hij is tevreden over de ontwikkeling van zijn ploeg dit seizoen. “We zijn vooral veel stabieler geworden. De echte slechte wedstrijden zitten er niet meer tussen. Tegen OVV was het aanvallend matig, maar uiteindelijk weten we er wel een punt uit te slepen. We zijn rijper geworden en daardoor acht ik een top4-klassering in de derde klasse tot een realistisch doel.”

Klik op MVV ’27 voor meer informatie over de club.
Klik op MVV ’27 voor meer artikelen over de club.

 

Ilja Groen is trots op VDL-familie

Ilja Groen is zijn derde jaar als voorzitter van VDL ingegaan. En wat hem betreft blijft de club, die zichzelf graag omschrijft als familievereniging, zich ontwikkelen. “Maar niets gaat vanzelf, hé.”

Oud en nieuw vierde de 45-jarige Groen met vrouw en dochter over de grens in een aantrekkelijk vakantiepark. Even weg van de hectiek en weg uit de drukte. Want naast voorzitter van VDL is Groen in zijn werkzame leven een druk bezet ondernemer die jaren geleden een succesvol bedrijf, dat in brandveiligheid doet, opzette.

Zijn band met VDL is lang en hecht en daarom ook volgde hij in december 2021 Arie Herlaar op als voorzitter. “Mijn vader Bert heeft jarenlang in het eerste elftal gekeept op de zaterdag en zondag”, vertelt de 45-jarige voorzitter. Zelf heb ik jarenlang bij Spijkenisse gekeept, daar waren wij met onze ouders naar toe verhuisd. Toen we in Maassluis zijn gaan wonen, ben ik gaan voetballen in het vierde elftal. Dat was een bijzonder elftal. Ik weet nog goed dat ik mij voor mijn eerste training meldde op donderdag. Er was niemand. Bleek dat ze dat al jaren niet deden.”

Zijn oom Jan keepte verdedigde na zijn vader ook jarenlang het doel van VDL 1. En ook de nieuwe generatie van de familie voetbalt. “Desiré Groen, die sinds enige tijd in het bestuur zit, is mijn nichtje.”

Voordat hij voorzitter was, kwam Groen al regelmatig op de club. “We zijn al heel wat jaartjes sponsor. Ik kwam regelmatig kijken naar wedstrijden. Toen ze mij vroegen als voorzitter beschouwde ik dat als een eer. Ik zie dat VDL in veel opzichten nog steeds dezelfde club is als pakweg dertig jaar geleden. Vrijwilligers hebben VDL gemaakt zoals we nu zijn. Dat karakter moeten we beschermen en aan de andere kant moeten we ook mee in onze tijd.”

Familiaire club

De uitstraling van een vriendelijke, familiaire club heeft VDL geen windeieren gelegd. Het ledental is gegroeid naar 750. Die schaalvergroting neemt ook uitdagingen met zich mee, zoals Groen het noemt. “Ik ben enorm trots hoe we alles binnen de club met vrijwilligers alles georganiseerd hebben. We zijn ook enorm trots op de grote meisjesafdeling, die volledig is geworteld binnen de clubcultuur. We hebben daarnaast een prachtige accommodatie waar door de onderhoudsploeg het hele jaar hard aan gewerkt wordt.”

Toch leven er ook wensen bij de voorzitter en het bestuur. “We zouden graag ons clubgebouw willen vernieuwen. Een ruimere bar, ruimere keuken. Maar je kan je geld maar één keer uitgeven. Voorlopig liggen de prioriteiten op het voetbal.”

Daarmee doelt hij op de komst van een derde kunstgrasveld. “We hebben nog één veld met natuurgras. Leuk voor mensen die daarvan houden, maar voor ons als club niet praktisch. Om iedereen genoeg trainingsfaciliteiten te geven hebben we een derde kunstgrasveld hard nodig. met al die regen de afgelopen periode kunnen we niet of nauwelijks gebruik maken van dat veld.”

En dan zijn er nog de sportieve wensen. De degradatie naar de vierde klasse van het eerste elftal ligt nog vers in het geheugen. “Totaal onnodig”, beschrijft de voorzitter de degradatie. “We hebben vorig seizoen zó veel blessures gehad… dat was niet normaal meer. We maakten aan het einde nog een geweldige serie met acht overwinningen. We wonnen daarmee de laatste periodetitel nog, maar dat was niks waard doordat we degradeerden. Hoe bizar kan het zijn.”

Hij is echter vol vertrouwen dat VDL 1 snel het verloren terrein goedmaakt. “Alles is er op gericht te promoveren.”

Klik op VDL Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VDL Maassluis voor meer informatie over de club.

Zure nederlaag drukt Spirit verder in de degradatiezone

Spirit heeft afgelopen zaterdag een zeer onfortuinlijke nederlaag geleden. Op eigen veld leek het er lang op dat de Ouderkerkers een punt zou gaan pakken tegen koploper Oranje Wit, maar in blessuretijd gingen de Dordtenaren er alsnog met de winst vandoor: 1-2.

In de eerste wedstrijd na de winterstop kampte Spirit met een grote hoeveelheid spelers die niet of nauwelijks konden spelen. Zo waren Marijn Advocaat (begrafenis) en Cris de Jong (geblesseerd) niet bij de wedstrijd selectie. Eric Jansen, Stefan Bitter en Daniel van der Zwan waren niet wedstrijdfit, maar stonden wel op het wedstrijdformulier. Niels de Vries was fit genoeg om te starten. De aanvoerder vormde met Timme van Hof en Ruben de Vries het middenveld. Ook in het centrum van de verdediging moest trainer Richard van Cappellen puzzelen. De net fit genoeg zijnde Jochem Schrader kreeg jeugdspeler Thijs Loeve aan zijn zijde. De verdediger uit de JO19-1 maakte daarmee zijn debuut in het eerste elftal van Spirit. In de punt van de aanval stond Lukas Bos. De aanvaller keerde, na een tegenvallend avontuur in Spanje waar hij ging studeren en voetballen, deze winterstop terug bij Spirit.

Het gehavende Spirit begon afwachtend, controlerend, tegen de makkelijk scorende tegenstander. De bezoekers namen het initiatief en kreeg een aantal mogelijkheden voor het doel van Sean Luthart. De doelman kwam echter niet in problemen. De eerste kans voor Spirit was voor Tjerk de Kogel. Een voorzet van Lukas Bos werd door de buitenspeler net naast het doel gekopt.

Oranje Wit kwam na bijna een half uur spelen toch op voorsprong. Er kon niet voorkomen worden dat een Dordtse speler langs de achterlijn kon voorgeven waaruit simpel gescoord werd (0-1).

Vlak voor rust schoot Niels de Vries net over en ging Spirit met een minimale achterstand aan de thee. In de 2e helft nam Spirit het voortouw en kwam al snel op gelijke hoogte. Tjerk de Kogel zette voor op Ruben Slooff die de Oranje Wit doelman in de korte hoek verschalkte: 1-1.

De geel-witten roken kansen op een stunt. Ze creëerden kansen via Lukas Bos (geblokt schot), Ruben Slooff (kopbal), Robbin Brouwer (uithaal) en nogmaals Lukas Bos met een te zwak schot om het tot een doelpunt te bekronen. Timme van Hof zag zijn inzet op de lat belanden.

In de slotfase ging het voor Spirit toch mis. Sean Luthart voorkwam eerst nog een tegenstreffer, maar een verkeerde inschatting op een verre uittrap van de keeper van Oranje Wit werd Spirit in de extra tijd fataal (1-2).

Ondanks de nederlaag kon Richard van Cappellen wel positief terugkijken op de prestatie van zijn team. Kijkend naar het groot aantal potentiële basis-elftalspelers dat ontbrak, heeft Spirit het goed gedaan. ‘Ik denk dat een gelijkspel dik verdiend zou zijn geweest’, zei de afscheid nemende trainer. Volgend seizoen gaat hij als assistent aan de slag van 4e divisionist Smitshoek. ‘Maar eerst gaan we de klus bij Spirit afmaken’, vertelde hij aan RTV Krimpenerwaard. ‘Wij gaan onze punten heus nog wel halen, daar ben ik van overtuigd’, sprak de oefenmeester zijn vertrouwen uit.

Voorlopig bevindt Spirit zich door deze nederlaag nog wel in de gevarenzone. Door de overwinning van Rijsoord op De Alblas (3-0) is het gat naar de ‘veilige’ plaatsen nu 5 punten.

Volgende week gaat Spirit op bezoek bij IFC.

 

RVVH niet bij de les tegen Heerjansdam

RVVH leverde weer drie belangrijke punten in. Thuis tegen concurrent Heerjansdam ging het ondanks een vroege voorsprong voor de rust al mis. Die klap kwamen de Ridderkerkers in deel twee niet meer te boven.

De derby tussen de twee concurrenten om het kampioenschap van vorig seizoen begon met een indrukwekkende minuut stilte voor de met kerst overleden Teus Leenheer, die ruim 71 jaar lid was van RVVH. Daarna ontspon zich een gelijk opgaande strijd waarbij aan beide kanten wat speldenprikjes werden uitgedeeld. Na een kwartier kreeg RVVH echter een penalty na een aangeschoten handsbal in de zestien bij Heerjansdam. Everton Pires Tavares stuurde heel koel keeper Oscar Roos de verkeerde kant op, 1-0. Wie toen dacht dat RVVH door zou gaan en op zoek ging naar revanche voor de eerdere uitnederlaag kwam bedrogen uit.

Het werd er niet beter op en de gasten kwamen steeds wat nadrukkelijker in het spel voor. Nog voor de rust sloegen de “Dammers” binnen tien minuten keihard toe. Na een dik half uur speelde Pires Tavares vanaf het middenveld de bal te zacht terug richting zijn keeper Delano Kortstam, waarvan Lars Brinkman dankbaar profiteerde door de bal op te pikken en hem onder Kortstam door te schuiven, 1-1. Twee minuten later kopte diezelfde Brinkman uit een corner goed in maar redde Jessie Proost op de doellijn. De rebound werd door  Davy Mierop over gekopt. Kort daarna wel de voorsprong voor Heerjansdam. Een vrije trap van Mierop van links werd door de vrijgelaten Mathijn Valster bij de tweede paal binnen gekopt, 1-2. Nauwelijks bekomen van de schrik werd het een minuut later ook nog eens 1-3 toen de op links aangespeelde Toby Obiku een voorzet dan wel schotpoging losliet die tot verbazing van iedereen via de binnenkant van de verste paal binnen viel, 1-3. Na nog een kans voor Brinkman brak de rust aan.

2e helft

Na de rust een direct aandringend RVVH wat via Mohamed el Yakoubi voor dreiging zorgde. Zijn voorzet naar Papito Merencia werd door laatstgenoemde net naast de kruising geschoten. Toch bleken de uitvallen van Heerjansdam ook niet ongevaarlijk. Een voorzet van Gert Jan Plaizier bereikte de ingevallen Milan van den Berg die de bal in handen kopte van Kortstam. Even later schoot Mathijn Valster over.

Aan de andere kant probeerde RVVH het met een kopbal net naast van Merencia na een korte corner van links. En had El Yakoubi een kansje bij de tweede paal. RVVH bleef het proberen maar had moeite om de juiste man te vinden in de zestien. Een kwartier voor tijd lukte dat blijkbaar wel, want Suently Alberto werd net binnen de berichte lijnen licht aangetikt en ging neer. De strafschop werd vervolgens binnen geschoten door Merencia en gaf weer hoop in de Ridderkerkse harten, 2-3. RVVH voerde de druk op en er ontstonden in de slotfase de nodige mogelijkheden voor de invallers Wessel Verhaar, Daan Blij en Jeremy Moreno maar gescoord werd er niet.

In de tegenstoten kregen ook de gasten nog mogelijkheden op meer maar dat gebeurde ook niet. Zo ging de wedstrijd alsnog weer verloren en schrijven we inmiddels de achtste nederlaag met één doelpunt verschil bij. Hoe zuur ook, ook kleine nederlagen leveren geen punten op en daarom moet RVVH nog vol aan de bak in de tweede seizoenshelft om het hoofd boven water te houden.

Klik op RVVH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RVVH voor meer informatie over de club.

v.v. NSVV wint net niet van Sparta

v.v. NSVV is goed uit de startblokken geschoten na de winterstop. De eerste helft was in een hoog tempo met veel kansen voor beide teams om op voorsprong te komen. De vele kansen bleven onbenut door spectaculair keeperswerk van zowel Sparta, als NSVV

In de eerste helft begon NSVV geweldig en in de eerste vijf minuten waren er al drie kansen voor NSVV om de score te openen. Eerst zette Wessel van Haren met een schot Sparta keeper Bryce Groenenboom aan het werk, die zijn schot naast tikte. Daarna haalde Kjetil Mol uit en tikte de keeper de bal over het doel. De eerste vijf minuten werden gecomplementeerd door de mee opgekomen Quinton Burk. Zijn omhaal ging over het doel. De ploegen jaagde elkaar goed af en gaven geen millimeter de ruimte. Na een half uur spelen kwam Sparta beter in de wedstrijd en mochten ze tweemaal NSVV-keeper Jarmo Hartgers testen. Eerst tikte Jarmo een bal uit de kruising en daarna moest hij gestrekt naar de hoek voor een schot van dichtbij.

De mooiste aanval van de dag was van NSVV. Boyd van Andel moest zich even Dennis Bergkamp gevoeld hebben toen hij met zijn rug naar zijn tegenstander de bal langs hem tikte en er langs de andere kant vandoor demarreerde. Boyd legde de bal goed terug op de inlopende Finn Langerak. Finn zijn schot was hard en laag in de hoek, maar Sparta keeper Bryce Groenenboom ruïneerde de geweldige aanval. Gestrekt stopte hij het schot in de hoek van zijn doel. NSVV-keeper Jarmo Hartgers dacht wat jij kan, kan ik ook. Net voor de rust mocht Lucas van Oeveren vrij op Jarmo afgaan en via knap voetenwerk wist Jarmo de inzet te keren. Er was veel om tijdens de rust over na te praten. De spelers hadden er aan beide kanten een lekkere pot van gemaakt en de keepers hadden een spectaculair scoreverloop de grond in geboord.

 

In de tweede helft was het andere koek. De vele kansen van de eerste helft waren verleden tijd. De tips van de trainers resulteerde in minder ruimte om voor het doel gevaar te stichten. NSVV heeft met Jasper Huisman een speler met individuele klasse die een wedstrijd kan beslissen. Michael Ouwens speelde Jasper op rechts in. Met de bal aan de voet dribbelde Jasper richting de hoek van het strafschopgebied. De Sparta defensie zat er even niet kort op en de keeper had niet gedacht dat Jasper met links ook de bal geweldig in de verre kruising kan krullen. Jasper verraste Sparta hiermee en bracht NSVV met een schitterend doelpunt op voorsprong.

Sparta voerde de druk daarna op richting het NSVV-doel. NSVV streed goed als team voor iedere meter en het lukte Sparta niet meer om echt gevaarlijke kansen te creëren. De beste kansen waren eigenlijk nog voor NSVV. Peter Jan Cazander zijn afstandsschot kwam op de lat en Boyd van Andel zijn afstandsschot werd uit de kruising getikt. Het leek erop dat NSVV er een knappe overwinning bij ging schrijven. Tot de geweldige NSVV-defensie weer een ingebrachte bal moest verwerken. Deze ene keer ging de bal ongelukkig via de borst en knie van een NSVV-speler precies voor de voeten van Sparta speler Lucas van Oeveren. Gretig speelde hij zich vrij en liet de NSVV-keeper kansloos. De 1-1 eindstand op het scorebord was een goede afspiegeling van de krachtverhouding op het veld.

Met het ene punt schoof NSVV nog wel twee plekjes op in de ranglijst naar de vijfde plaats. Nauwlettend houdt NSVV de streep van de negende plaats in de gaten. DCV was en is de nummer negen, maar ze wonnen deze week wel knap van XerxesDZB. Verschil met DCV werd hierdoor wel van zes naar vier punten verkleind. NSVV heeft iedere tegenstander inmiddels gehad, behalve hetzelfde DCV. Dit komt later, eerst gaan we weer beginnen met de tegenstanders van het begin van de competitie.

NSVV begon deze competitie rampzalig met vier rode kaarten in de eerste drie wedstrijden. Inmiddels hebben we het veroveren van kaarten opgelost en winnen we zelfs van de koplopers. De eerst return tegenstander waarin we ons kunnen gaan verbeteren is de thuiswedstrijd aanstaande zaterdag tegen Papendrecht. In de heenwedstrijd stonden we binnen een half uur met tien man en ondanks veel inzet verloren we met 2 – 0. Tel daarbij op dat Papendrecht ook in 2019 van NSVV gewonnen heeft in de nacompetitie wedstrijd voor promotie naar de eerste klasse. Kortom driemaal is scheepsrecht en deze keer wordt het tijd voor een overwinning van NSVV. Speciale aandacht voor Papendrecht trainer Johan Sturrus, die volgend seizoen zijn scepter zal zwaaien over de Numansdorpse ploeg. Zou leuk zijn om hem alvast te laten wennen aan hoe de Numansdorpse supporters overwinningen vieren.

Klik op NSVV voor meer informatie over de club.
Klik op NSVV voor meer artikelen over de club.

v.v. Papendrecht loopt zich stuk op vesting Zuidland

Op zaterdagmiddag 27 januari heeft een onmachtig en slordig v.v.Papendrecht op het eigen Slobbengors de vesting Zuidland niet kunnen slopen. Daar de bezoekers wel in één van de spaarzame aanvallen het net vonden, leed v.v.Papendrecht een 0-1 nederlaag.

Papendrecht had voornamelijk de bal maar creëerde bitter weinig. Een mislukte kopbal van
Justin Beemsterboer en een kopballetje op de lat van collega-spits Lorenzo van Wijk waren
de enige mogelijkheden. Zuidland, dat zeer compact en defensief speelde, creëerde
eveneens weinig maar de eerste de beste kans was direct raak. Een lange aanval eindigde bij de geheel vrijstaande Robin van Buuren die met de bekeken schot in de verre hoek
Papendrecht-doelman Roy Rijntjes kansloos liet.

Vlak voor de rust behoedde Roy Rijntjes met een geweldige redding de gastheren van een 0-2 ruststand. Robin van Buuren kon alleen richting de Papendrecht-aanvoerder maar met een schitterende reflex kon hij de tweede treffer van Zuidland voorkomen.
Na de rust was het speelbeeld hetzelfde als ervoor. Papendrecht had de bal maar kwam tot
geen enkele uitgespeelde kans. In de laatste tien minuten kregen de rood-zwarten wat
kleine kansjes maar Zuidland-keeper Melvin Nagy werd niet echt in de problemen gebracht.
Na het laatste fluitsignaal van de prima leidende scheidsrechter Islam Elsayyad was de
vreugde-uitbarsting bij Zuidland tekenend voor de wedstrijd. Een zwaar bevochten
overwinning tegen een machteloze thuisploeg.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

 

Vlaardingse derby Victoria’04 – DVO’32

0

Een blik vooraf op de stand leerde, dat beide teams in deze Vlaardingse derby baat zouden hebben bij de volle winst. sc Victoria’04 startte behoedzaam. DVO’32 koos meteen voor de aanval en kreeg in de openingsfase enkele goede mogelijkheden, die onbenut bleven.

Naarmate de wedstrijd vorderde kreeg Victoria’04 steeds meer vat op het spel van DVO’32. De thuisclub kwam wat meer aan aanvallen, maar liep zich stuk in de hechte defensie van de bezoekers. Het spel speelde zich voornamelijk op het middenveld af, doch in de omschakeling bleven echte kansen uit voor de beide doelen.

In de tweede helft golfde het spel over en weer. Terloops kreeg Victoria’04 meer
balbezit. Na een uur spelen maakte Roy Meerten zich knap vrij en met een fraai
schot in de kruising zette hij Victoria’04 op voorsprong: 1-0. Om de gelijkmaker te
forceren zocht DVO’32 met meer mankracht de aanval. Hiermee speelde het
Victoria’04 in de kaart door meer ruimte weg te geven. Victoria’04 profiteerde hiervan
en mocht enkele snelle counters opzetten. In 69ste minuut werd een solo van Roy
Meerten foutief afgebroken binnen de 16-meter. De toegekende strafschop werd
feilloos benut door Nick Rutten: 2-0.

In het laatste kwartier zette DVO’32 een alles-of-niets offensief op. Victoria’04 koos
voor het verdedigen van de voorsprong en kwam enkele keren goed weg bij
gevaarlijke acties voor het doel van sluitpost Jochem van der Hoff. In de 85ste
minuut maakte DVO’32 dankbaar gebruik van een onoplettendheid in de
achterhoede van de thuisclub om de 2-1 aan te tekenen. In de hectische en
spannende slotfase moest Victoria’04 alle zeilen bijzetten om een tweede treffer van
DVO’32 te voorkomen. De overwinning werd echter niet meer uit handen gegeven.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.