Home Blog Pagina 83

Op het platteland van Malawi wordt gevoetbald in FC Lienden kleuren

FC Lienden
-
0
Op het platteland van Malawi wordt gevoetbald in FC Lienden kleuren

De trainer van de JO12 van FC Lienden, Thijs van den Brink, ging vorige zomer op een uiterst bijzondere trip. Bestemming: Malawi. Samen met stichting Tree of Life hielp hij aan het opbouwen van een voorzieningencentrum voor 21 dorpen in het Mitongwe Woodland Reserve. De verbindende factor tussen die dorpen? Voetbal.

Ergens diep in het binnenland van Zuid-Oost Afrika wordt er in het blauw-wit van FC Lienden gevoetbald. Hoe die shirtjes daar zijn gekomen? Dat was een initiatief van Thijs van den Brink. Hij kwam via een kennis uit Veenendaal in aanraking met de Tree of Life stichting. Een organisatie die zelfvoorzienende projecten opzet, waardoor arme mensen zelf de kans krijgen om een bestaan op te bouwen. ‘’Dat leek me een leuk initiatief, maar dacht: zijn er nog meer manieren om die mensen te helpen? Voetbal is erg groot daar, maar ze hebben niet eens fatsoenlijke ballen. Daar wilde ik iets aan doen’’, zegt Van den Brink.

Het initiatief

Stichting Tree of Life heeft afgelopen zomer een aantal staalconstructies geplaatst in het Mitongwe Woodland Reserve. Onder andere voor een medisch centrum, een watertoren, een werkplaats en een opslag voor gedroogd voedsel. Met deze gebouwen kunnen de bewoners van 21 omliggende dorpen een betere toekomst opbouwen. ‘’Al het materiaal voor die constructies werd vanuit Nederland verscheept in een container. De lege ruimte in die container is gevuld met oude trainingspakken, wedstrijdshirts en tachtig ballen. Ik ging mee naar Malawi om te kijken waar die spullen terecht zouden komen’’, legt Van den Brink uit.

Eenmaal aangekomen in het Afrikaanse land steekt Van den Brink een aantal weken de handen uit de mouwen, om de constructies op poten te zetten. Ook ziet hij hoe de stichting er mensen leert om op een natuurlijke manier landbouw te bedrijven. Wat een kwestie van leven of dood is daar: ‘’Er zijn daar heel veel bomen gekapt en er is overmatig gebruik gemaakt van kunstmest. Daardoor is het land erg dor en verschraald. Veel oogsten mislukken en dan komen er hele dorpen zonder eten te zitten. Tree of Life probeert de mensen duurzaam te leren verbouwen door ze de juiste technieken aan te leren. Dit is soms niet makkelijk, omdat ze hun eigen technieken al generaties lang gebruiken.’’

Vertrouwen winnen met voetbal

Hoe winnen ze dan het vertrouwen van de lokale bevolking? ‘’Voetbal’’, zegt Van den Brink. ‘’Het was de manier om alle jeugd van de dorpen bij elkaar te krijgen, omdat het voetbalveld in het centrum lag. Als er een wedstrijd gespeeld werd, liepen alle dorpen uit. Daarnaast kijken de jongeren heel erg op naar hun trainers. De stichting traint die trainers en jeugdleiders, om zo de jeugd te bereiken. Ik heb zelf ook trainers geholpen bij het voorbereiden van een training.’’

Dit jaar of volgend jaar gaat Van den Brink weer naar Malawi. ‘’De lokale bevolking is verder gegaan met de constructie die er staat, maar voor cement zijn er geen middelen meer. Mensen kunnen nu doneren voor een zak cement. Ook ben ik weer van plan de lege plekjes in de containers helemaal te vullen met voetbalspullen. Als er nog clubs in de regio zijn met ongebruikte jeugdkleding, ballen of ander materiaal: neem contact met mij op. Ons oud is hun goud.’’

Contact kan via thijsvandenbrink@yahoo.com.

Voor meer artikelen over de club klik op FC Lienden
Voor meer informatie over de club klik op FC Lienden

 

Jeugdbeleid bij GVV werpt vruchten af: Van nauwelijks jeugdteams naar kampioenen

gvv Geldermalsen
-
0
Jeugdbeleid bij GVV werpt vruchten af: Van nauwelijks jeugdteams naar kampioenen

Een aantal jaar geleden, zes à zeven jaar terug, ging het niet goed met de jeugdteams bij GVV. Er was amper aanwas en de teams werden moeilijk, of niet, gevuld. Nu zijn de lichtingen onder zeven tot en met onder dertien goed bezet en wordt er zelfs op een aardig niveau gevoetbald. Daar is voorzitter Sean Buitenhuis dan ook uiterst trots op: ‘’We zijn er enorm blij mee, omdat het loon naar hard werken is voor de jeugdtrainers. Op het veld moet het namelijk gebeuren.’’

Zo’n zeven jaar geleden is er bij GVV zwaar ingezet op een nieuw jeugdbeleid. En dat moest van onderop opgebouwd worden. ‘’We hadden voor een dorp als Geldermalsen te weinig jeugdteams’’, vertelt voorzitter Buitenhuis. Dus zette de club het peutervoetbal op. En dat beleid begint nu zijn vruchten af te gooien: ‘’We hebben misschien geluk dat er veel talent in deze lichting zit, maar we hebben nu ook een JO7-2 -en -3, een JO8-2, een JO9-2 en een JO10-2. Het is nu aan ons om dit consistent te houden.’’

Hoofdklasse

De JO8-1 en JO9-1 spelen nu in de hoofdklasse, waar de JO9 zelfs het kampioenschap wist binnen te slepen, en de JO10 in de eerste klasse. ‘’De JO8 gaat heel goed mee in de Hoofdklasse. Ze hebben twee keer verloren, waarvan één keer overtuigend. Een keer gelijkgespeeld, maar de rest gewonnen. De JO9 heeft zowat alles gewonnen. Van hen hebben we echt leuk voetbal gezien. De JO10 draaide uitstekend in de Eersteklasse, maar had het wat moeilijker in de Hoofdklasse’’, zegt Buitenhuis.

In het nieuwe beleid is met name gekeken naar de manier van trainen. Volgens Buitenhuis heeft dit bijgedragen aan het succes: ‘’De JO8-1 -en -2 trainen samen. Voor de onder negen geldt hetzelfde. Ze kunnen van elkaar leren, ondanks hun niveauverschil. Dat heeft ons juist veel gebracht. En hierdoor hopen we ook dat het niveauverschil zo klein mogelijk wordt. Maar je moet het niveau van de trainingen altijd goed in de gaten blijven houden. Dat doen de trainers en jeugdcoördinatoren constant. Als de spelers van het eerste zich gaan vervelen omdat het niveau te laag wordt, moet je snel ingrijpen. Al onze trainers worden voorzien van een pupillendiploma, dus hebben dat goed in de gaten’’, legt Buitenhuis uit.

Dit soort kruisbestuiving tussen verschillende teams gebeurt bij GVV ook tussen verschillende leeftijdscategorieën. ‘’De technische trainingen zijn altijd op leeftijd ingedeeld, maar bij partijvormen spelen ze soms allemaal door elkaar. Zo kunnen de jongere jongens alvast wennen aan het spelen tegen oudere jongens, wat fysiek uitdagender is’’, vertelt Buitenhuis.

Brede blik

En met die brede blik, op alle teams en individuele spelers, probeert GVV alle kinderen op verschillende vlakken uit te dagen. ‘’De spelers die op dit moment nog niet op het hoogste niveau spelen, proberen we middels kruisbestuiving aan te laten sluiten. Kinderen die voorop lopen in hun leeftijdsklasse proberen we juist op fysiek aspect uit te dagen, door ze met oudere teams mee te laten spelen of zelfs een heel team al een jaar hoger in te delen.

Hierdoor moeten zij hun samenspel verbeteren om fysieke duels te ontlopen, maar ook hun lichaam beter te gebruiken in een duel. Het gaat er namelijk niet om dat we alleen de getalenteerde spelers goed ontwikkelen, maar we moeten alle kinderen zo goed mogelijk ontwikkelen én bovenal teams smeden. Want zeker ook dat laatste is van groot belang voor het niveau waarop je uiteindelijk kan spelen. We bouwen de club weer terug op van onderaf. Dat kost tijd, vele jaren zelfs. Maar we zullen er geraken en deze lichtingen moeten daarvoor weer de basis gaan vormen.’’

Klik op GVV voor de laatste artikelen over de club
Klik op GVV voor meer informatie over de club

Van Stijn: ‘Na tachtig jaar is de BZS-cultuur nog steeds bewaard gebleven’

vv BZS
-
0
Van Stijn: ‘Na tachtig jaar is de BZS-cultuur nog steeds bewaard gebleven’

BZS bestaat in februari tachtig jaar. Beusichemers begonnen ooit in de uiterwaarden van de Lek met het trappen tegen een bal. Tachtig jaar later ligt de accommodatie van de dorpsclub er een heel stuk anders bij. De cultuur is echter nog steeds hetzelfde. Secretaris Otto van Stijn blikt terug op hoe hij zijn club heeft zien evolueren.

BZS Beusichem is een echte dorpsclub, altijd zo geweest, en daar is Van Stijn trots op. Een dikke veertig jaar geleden zette hij voor het eerst voet op de accommodatie aan de Wielstraat. De kleine kantine, twee pollenvelden en trainingsveld dat werd verlicht met straatverlichting gaven de club charme. ‘’Over de laatste jaren hebben we een enorme groei doorgemaakt. We hebben onlangs zelfs het 500ste lid mogen ontvangen. Vijftien jaar geleden zaten we op de helft! En dat met voornamelijk Beusichemers en Zoelmonders. Dat is heel mooi om te zien’’, zegt de secretaris.

Die gestage groei betekende een grote opgave voor het bestuur. Je kunt alleen op een gezonde manier groeien als de faciliteiten in orde zijn. ‘’Eigenlijk is dat best natuurlijk gegaan. Ons clubhuis is vernieuwd en er zijn onlangs nog eens twee kleedkamers bijgekomen. Dat geeft wat ruimte. Doordat de club investeerde in een extra kunstgrasveld, kon het aantal wedstrijden per dag ook flink omhoog. Dat zijn de stappen die nodig waren om dit ledental goed te kunnen faciliteren en zorgt tevens voor weer nieuwe leden’’, zegt Van Stijn.

Het eerste

BZS 1 eindigde vorig jaar als vierde en liep promotie via nacompetitie mis. Dat jaartje ervaring op het vijfde niveau heeft de Beusichemse vereniging geen windeieren gelegd. Het staat dit jaar na tien wedstrijden op een knappe tweede plaats: ‘’Onze jongens hadden het dat eerste jaar moeilijk op het vijfde niveau. Ze speelden minder goed voetbal dan in de vierde klasse. Het zijn voornamelijk jonge jongens, gemiddeld 22 tot 23 jaar, die niet gewend waren aan het fysieke spel en de houthakkers’’, analyseert de BZS-bestuurder. ‘’Maar na deze uitstekende seizoenshelft zie ik ze op korte termijn terugkeren in de vierde klasse. Daar horen we thuis.’’

Dat er soms gedegradeerd wordt, hoort bij het lot van een dorpsclub. En Van Stijn zou het niet anders willen zien: ‘’We spelen altijd met jongens uit het dorp. Of een dorpje verderop. Maar verder dan dat gaan we niet. We weigeren onze selectieleden te betalen. Je moet trots zijn om voor BZS uit te komen en liefde voor de club hebben. Dat zie je ook echt terug in het team. Zo waarborgen we onze clubcultuur.’’

BZS Youth Trophy

Het persoonlijke stokpaardje van Van Stijn is het BZS Youth Trophy toernooi. De editie in augustus is volgens de secretaris geweldig verlopen: ‘’Op de laatste wedstrijd na, is er geen wedstrijd met meer dan één doelpunt verschil gewonnen. De teams waren aan elkaar gewaagd en dat is zeer goede reclame voor ons toernooi. De clubs binnen- en buitenlandse clubs staan inmiddels in de rij om deel te nemen. De selectie van volgend jaar: Borussia Dortmund, AZ, KRC Genk, en FC Kopenhagen. Het belooft weer een toptoernooi te worden’’.

Klik op BZS voor de laatste artikelen over de club
Klik op BZS voor meer informatie over de club

Balletje kan raar rollen: Kevin IJff (21) speelde eerst selectie, nu organiseert hij een toernooi

CVV Vriendenschaar
-
0
Balletje kan raar rollen: Kevin IJff (21) speelde eerst selectie, nu organiseert hij een toernooi

Het Zomeravondvoetbal, ofwel de 35+ en 35- toernooien, bij CVV Vriendenschaar zijn ondertussen een echt begrip in de regio. Vorig jaar trok de organisatie een kleine maand voor aanvang onverwachts de stekker uit het toernooi. ‘’Dat konden we niet laten gebeuren’’, zegt Kevin IJff (21), die samen met drie anderen het stokje overnam.

Voetballers uit de regio Culemborg hoeven zich over het algemeen niet te vervelen als het seizoen ten einde komt. Er is altijd nog het Zomeravondvoetbal om naar uit te kijken, zo dacht ook Kevin IJff vorig jaar. Zijn team stond ingeschreven en keek al uit naar het toernooi: ‘’We gingen ervan uit dat het doorging. Tot we drie, vier weken van tevoren hoorden dat de organisatie ermee stopte. Youri Waroux benaderde mij en zei: ‘Dit kan echt niet zo. We moeten het proberen te redden’. Zo gezegd, zo gedaan.’’

Opzet toernooi

Het Zomeravondvoetbal of de 35- en 35+ toernooien werken vrij simpel. Het zijn aparte toernooien voor die twee leeftijdscategorieën. Binnen die categorieën zijn er over het algemeen twee poules. Teams spelen één tot twee poulewedstrijden per avond. Hierdoor duurt het toernooi een aantal weken. Op de laatste avond, de finale-avond, spelen de nummers één van de poules tegen elkaar, de nummers twee ook en ga zo maar door. Zo komt het eindklassement tot stand. Steevast wordt er afgesloten met gezelligheid.

Ervaring opdoen

Waroux haalde naast IJff ook Stan van de Wiel en Jeffry Verploegh bij de organisatie. Dit viertal jongemannen had totaal geen ervaring met het organiseren van een toernooi. ‘’We begonnen eind april en hadden dus maar beperkte tijd. Het belangrijkste was het werven van teams. We wilden natuurlijk ook entertainment voor de derde helften, wat leuke muziek. Maar praktische zaken als ballen en scheidsrechters moesten natuurlijk ook geregeld zijn’’, legt IJff uit.

De ervaring die de Vriendenschaarders opdeden vorig jaar komt ze dit jaar uiteraard goed van pas: ‘’We weten nu veel meer waar we op moeten letten. Omdat we vorig seizoen zo laat begonnen met het werven van teams merkten we dat het voor de grootste teams soms een te grote commitment was op korte termijn. Dat willen we voorkomen door daar dit jaar veel eerder mee te beginnen. We gaan sowieso binnen onze eigen vereniging werven, maar ook bij andere clubs als BZS, Focus’07 en Tricht, waar wij ook jongens kennen. We hebben ook een social mediakanaal opgezet voor het Zomeravondvoetbal, om zo nog meer mensen te kunnen bereiken. We mikken op 15 tot 20 teams. Als het er 22 zijn, komen we met een plan om dat ook in goede banen te leiden. Hoe meer, hoe beter’’, legt IJff uit.

De app Tournify maakte het leven van de kersverse toernooiorganisator wat makkelijker: ‘’Die app maakt het schema, houdt de stand van de poules bij, je kunt er live tussenstanden in volgen en communicatie mee doen.’’

Van voetballer naar vrijwilliger

Na twee zware knieblessures keert de 21-jarige Culemborger nooit meer terug op het voetbalveld. Maar de liefde voor zijn club Vriendenschaar is daarmee nog niet bekoeld. IJff is sinds zijn vijfde betrokken bij de vereniging en blijft dat, ondanks zijn blessures: ‘’Ik heb in de sponsorcommissie gezeten en zit nu in de seniorencommissie. Ook zit ik in een traject om toe te treden tot het bestuur, dat moet alleen nog goedgekeurd worden bij de ALV. Voetbal is voor mij de belangrijkste bijzaak in het leven en ik help mijn club daarom graag.’’

Klik op CVV Vriendenschaar voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CVV Vriendenschaar voor meer informatie over de club.

Speelster, mentor, trainer: VV Wadenoijen hoort voor Francisca bij haar dagelijks leven

vv Wadenoyen
-
0
Speelster, mentor, trainer: VV Wadenoijen hoort voor Francisca bij haar dagelijks leven

Bij vv Wadenoijen staat één ploeg bovenaan in hun competitie: de Dames 30+1. Het vrouwenensemble steekt met 44 punten in 20 wedstrijden met kop en schouders boven hun concurrenten uit dit seizoen. Sterkhouder Francisca van Zijderveld (36) geeft een beeld van haar gezellige team, dat tegelijk een ijzersterke indruk op het veld achterlaat.

Voetballen staat centraal in het leven van Francisca van Zijderveld. Ruim vier dagen in de week is ze terug te vinden op sportpark de Iepengaard. De Zoelense is als speelster op het veld actief in twee teams en geeft training aan meerdere jeugdteams. ‘’Het is mijn passie. Voetbal en Wadenoijen horen gewoon bij mijn dagelijkse leven’’, legt ze uit.

Route naar Wadenoijen

Hoe Van Zijderveld ooit bij de Wadenoijense voetbalvereniging terechtkwam, is een uniek verhaal op zich, lacht ze: ‘’Ik heb eigenlijk mijn hele jeugd, en tot in het eerste, bij SC Zoelen gespeeld. Daar kom ik ook vandaan. Op een dag speelden we tegen Wadenoijen. Die wedstrijd verloren we hopeloos. Ik zat met veel jonge meiden in dat elftal, die in huilen uitbarstten na elke verliespot. Daar kon ik niet zo goed tegen, zag de trainer van Wadenoijen ook. Hij stapte op me af en vroeg: ‘Kom je niet een keer bij ons meetrainen?’. Het beviel me zo goed hier, dat ik me na één training ingeschreven heb.’’

Helemaal onbekend was ze niet bij Wadenoijen. Haar schoonzus speelde er ook in Dames 1. Inmiddels woont Van Zijderveld al achteneenhalf jaar in het dorp en is ze niet meer weg te denken bij de club. ‘’Ik begon bij Dames 1. Uiteindelijk hadden we niet genoeg meiden om een elftal te kunnen vormen. Sommige stopten met voetballen, sommigen gingen ergens anders heen. Maar een klein groepje bleef over. Waaronder ik. Wij wilden graag blijven voetballen. Het zeven tegen zeven concept bleek voor ons een mooie uitkomst’’, legt Van Zijderveld de geschiedenis van haar team uit. ‘’Eerst hebben we in de 18+-categorie gespeeld. Een tijdje later zijn we overgestapt naar de 30+-variant.’’

Dames 30+1 bestaat tegenwoordig uit twaalf speelsters, waar er eventueel nog twee bijkomen. ‘’Het groeit enorm. Sommige moeders kwamen een keer bij een toernooi kijken en werden enthousiast, anderen kennen we van vroeger. Maar de kern van het team ken ik al 8,5 jaar. Ik denk ook dat dat onze kracht is. We zijn zo goed op elkaar ingespeeld en weten wat we aan elkaar hebben. Dat zie je terug op het veld en buiten het veld. We gaan vaak met elkaar op stap en komen bij elkaar over de vloer.’’

Dames 1

Later keerde het Dames 1 elftal terug bij Wadenoijen en begon het bij Van Zijderveld te kriebelen: ‘’Ik vind 11 tegen 11 nog steeds het leukst. Alhoewel de meeste meiden tegenwoordig de benen onder mijn lijf vandaan lopen, ik ben namelijk de oudste speler van het team, denk ik nog steeds van waarde te kunnen zijn. Ik kan van achteruit goed sturing geven aan die meiden en probeer veel te coachen. Ervaring helpt daarbij. Maar de volle negentig minuten houd ik niet meer vol. Ik heb een dubbele beenbreuk gehad en beide enkelbanden gescheurd, dus ik moet goed naar mijn lichaam luisteren.’’

Trainer

Als trainer is Van Zijderveld actief bij het team van haar oudste zoontje: de JO9. En dat trainerschap smaakt naar meer: ‘’Ik haal er heel veel plezier uit. Dat zien de meiden van Dames 1 ook. Zei zeggen al gekscherend: ‘Moet jij geen trainer worden, als je ooit stopt met voetballen?’’, lacht ze.

 

Nieuwe trainer Abdullah Tan gooit roer om bij SC Zoelen: ‘Winnen zit in mijn aard’

sc Zoelen
-
0
Nieuwe trainer Abdullah Tan gooit roer om bij SC Zoelen: ‘Winnen zit in mijn aard’

Het eerste van Zoelen kende een uiterst zwakke seizoensstart. Na drie wedstrijden stond de ploeg onderaan met nul punten. Daar moest verandering in komen en dus werd er een nieuwe trainer aangetrokken: Abdullah Tan (32). ‘’Ik combineer discipline met plezier’’, zegt de Tielenaar.

Een samenloop van omstandigheden bracht Abdullah Tan en SC Zoelen samen. De kersverse hoofdtrainer speelde tot voor kort nog in de aanval bij LRC Leerdam in de vierde divisie. In oktober, drie maanden na zijn debuut voor de club, kwam zijn dienstverband in Leerdam tot een abrupt einde: door een blessure en verlies van spelplezier besloot hij tot een vroegtijdig vertrek. ‘’Maar ik wilde niet stil zitten. Al snel kwam Zoelen met een hele mooie voetbaluitdaging, die kon ik niet aan me voorbij laten gaan’’, legt Tan uit.

Trainerscarrière

Dat Tan ooit hoofdtrainer zou worden, is voor niemand een verrassing. Zijn liefde voor het vak begon toen hij slechts tien jaar oud was. Tan leerde het computerspelletje Online Soccer Manager (OSM) kennen en het zaadje was geplant. 

Op zijn zestiende begon Tan met training geven in de jeugd bij TEC, om vervolgens zijn trainerscarrière bij Theole voort te zetten. Daar trainde hij elftallen tot aan de O23. Gaandeweg haalde de Tielenaar zijn UEFA B en C diploma’s. ‘’Eigenlijk ben ik altijd actief geweest als trainer. Totdat ik zelf op zaterdag ging voetballen en noodgedwongen moest stoppen’’, legt Tan uit.

In het najaar van 2023 kwam voor Tan eindelijk het juiste moment om als hoofdtrainer aan de slag te gaan. Het bestuur van Zoelen klopte op zijn deur toen zij vernamen dat hij zonder club zat. Volgens de Tielenaar was dat geen toeval: ‘’Ze hebben me al vaker benaderd, omdat ik jongens ken die er nu of in het verleden voetbalden. Zij wisten dat ik het trainerschap erg serieus neem.’’

Cultuurverandering

Sinds de komst van Tan heeft er een ware cultuurverandering plaatsgevonden in de selectie van SC Zoelen 1. De ploeg klom in zijn eerste vijf wedstrijden van de elfde naar een gedeelde vijfde plaats. ‘’We hebben snel stappen gezet. Ik probeer de trainingen zo uitdagend en leuk mogelijk te maken. Voordat ik kwam, werd er namelijk regelmatig met maar zes, zeven man getraind. Dat zijn er nu achttien tot twintig, omdat ook jongens van het tweede enthousiast raakten en wilden aansluiten. Dat stukje discipline heeft ons veel gebracht’’, legt Tan uit.

SC Zoelen ging uiteindelijk als achtste de winterstop in, na twee moeilijke potten tegen MEC’07 en BZS, de nummers twee en drie. ‘’Maar de middenmoot staat dicht bij elkaar. Met één overwinning kunnen we weer naar plek zes’’, houdt Tan hoop.

Aan concrete doelen voor de tweede seizoenshelft wil Tan zich nog niet binden: ‘’We moeten natuurlijk realistisch blijven, na zo’n seizoensstart ga je niet bovenin meedoen. Ik heb vooral heel veel zin om het seizoen te hervatten. We worden wekelijks beter en ik zal elke wedstrijd benaderen om de drie punten binnen te slepen. We zien wel waar we eindigen. Maar winnen zit in mijn aard.’’

Klik op SC Zoelen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Zoelen voor meer informatie over de club.

‘Teisterbander ben je niet voor even, dat ben je voor je leven’

vv Teisterbanders
-
0
‘Teisterbander ben je niet voor even, dat ben je voor je leven’

De Teisterbanders hebben op bestuurlijk vlak een roerige tijd achter de rug. Ze stelden dit seizoen een nieuwe voorzitter aan: Sandra de Kock. In december moest de dorpsclub weer de markt op voor een nieuwe bestuurder. Jeugdvoorzitter Friso Korthouwer stopte wegens privéomstandigheden. De club uit Kerk-Avezaath kwam uit bij clubman Jan van Mourik (35), die het, voor nu, op interimbasis overneemt.

‘’Op één jaar na ben ik er nooit weggeweest’’, geeft Van Mourik zijn band met de Teisterbanders weer. Hij doorliep zowat alle geledingen van de club. Dertig jaar geleden schreef hij zich in als mini, werkte zich op tot speler van het eerste en speelt nu in het derde. Een paar jaar geleden rolde hij per toeval het bestuur in. ‘’Ik heb met Goos van Alphen, de vorige voorzitter, altijd een goede band gehad. Met hem besprak ik het reilen en zeilen van de club. Hij wist dat ik een sterke mening heb’’, legt Van Mourik uit.

Van sparpartner tot bestuurder

Zo sprak Van Mourik zich altijd stevig uit tegen roken, waar Van Alphen meer moeite mee had: ‘’Hij vroeg me of ik het antirookbeleid wilde vormgeven. Daar ben ik mee begonnen. Twee jaar geleden ben ik begonnen met de communicatie over onze vitaliteit richting de gemeente. Ik woonde hier en daar eens een vergadering bij om op de hoogte te blijven. Maar ik vond dat ik elke vergadering moest bijwonen om mijn rol goed te kunnen vervullen. Zo ben ik toegetreden tot het bestuur.’’

In december kwam de vacature voor jeugdvoorzitter open te staan. Van Mourik stapte, op voorwaarde dat het een tijdelijke rol zou zijn, in. ‘’Gezien hoe moeilijk het is om vrijwilligers te vinden, en al helemaal voor een bestuursrol, ben ik ingestapt. Voor nu doe ik het tijdelijk, om te zien hoeveel tijd ik eraan kwijt ben. Ik heb een boerderij en dus weinig vrije tijd. Als je zo’n rol op je neemt, vind ik dat je het wel goed moet kunnen uitvoeren’’, vertelt Van Mourik.

Als jeugdvoorzitter is Van Mourik verantwoordelijk voor alle zaken met betrekking tot de jeugdafdeling, zowel binnen als buiten het veld. ‘’In de ideale situatie hoef je weinig te doen. Maar zo loopt een seizoen nooit!’’, lacht Van Mourik.

Jeugdcoördinator

Zo is de kersverse jeugdvoorzitter nu naarstig op zoek naar een nieuwe jeugdcoördinator. Die positie werd vacant nadat Andries van Mourik (geen familie) de overstap maakte naar BZS. In Beusichem kon hij zijn lang begeerde droom om hoofdtrainer te worden in vervulling laten gaan. Ook de rol van jeugdcoördinator heeft Van Mourik tijdelijk op zich genomen. ‘’We hebben een paar oriënterende gesprekken gevoerd, maar iedereen die zich geroepen voelt, kan nog contact met me opnemen. Bij die taak ligt de focus voornamelijk op het voetbalgebied, een gebied waar ik wel thuis in ben, maar ik heb geen trainerspapieren. Als club vinden we het wenselijk dat die positie door een voetbaltechnisch onderlegd persoon ingevuld wordt. Daarnaast wil je natuurlijk iemand hebben om mee te sparren, dat kan niet in de huidige situatie’’, legt Van Mourik uit.

Trots

Over een aantal zaken voelt de nieuwe jeugdvoorzitter nu al trots. Zo is het jeugdledenbestand dit jaar gestegen van 95 naar 106. ‘’Ook vind ik het mooi dat we bijna nooit spelers kwijtraken aan andere clubs. Spelers bouwen hier een hechte vriendengroep voor het leven op. Onze club draagt bij aan wie de kinderen laten worden’’, glundert Van Mourik.

Klik op Teisterbanders voor het laatste artikel over de club.
Klik op Teisterbanders voor meer informatie over de club.

Jubilarissen TEC 2023 in het zonnetje gezet

sv TEC
-
0
Jubilarissen TEC 2023 in het zonnetje gezet

Zaterdag 6 januari vond in de kantine de nieuwjaarsreceptie van TEC plaats. Zoals elk jaar tijdens de nieuwjaarsreceptie werden ook dit jaar de jubilarissen van de club in het zonnetje gezet. Maar liefst 11 jubilarissen ontvingen dit jaar de uitnodiging om de erespeld van TEC in ontvangst te nemen. 

Een aantal jubilarissen is al lid vanaf de geboorte. Want zo ging dat vroeger. “Na mijn geboorte reed mijn vader eerst naar TEC om me daar lid te maken om daarna door te rijden naar het gemeentehuis om mijn geboorte aan te geven”, aldus Leo de Blank, die afgelopen zaterdag gehuldigd werd voor zijn 75-jarig lidmaatschap. Bestuursleden Wim van Eldik en Natasja Jansen overhandigden de oorkondes, jubilarisspelden en bloemen aan jubilarissen.

20-jarig jubileum

Als eersten werden de jubilarissen met een 20-jarig jubileum naar voren geroepen. Dit jaar was die eer voor Sam van Empel, Alie Zaaijer en Henry Schiltmans.

Henry Schiltmans behoort tot één van de oudsher echte TEC-families, die met vele broers actief waren bij TEC. Als lid, sponsor en trouwe supporter en volger van de club was hij in de afgelopen jaren zowel bij uit- als thuiswedstrijden langs de lijn te vinden. In goede én slechte tijden.

Alie Zaaijer is vanaf haar jongste jaren opgevoed met TEC. Het is dus niet vreemd dat ze zelf ook zeer nauw betrokken is geraakt bij de club. Nog altijd maakt Alie deel uit van een trouwe groep vrijwilligers die onopvallend veel en zeer nuttig werk verrichten bij TEC. Van het schoonhouden van de business club tot het doen van allerlei bijkomende klusjes: Alie is ook weer zo’n stille kracht, je ziet of hoort ze vaak niet maar zijn wel onmisbaar.

Ook Sam van Empel is weer zo’n bijzonder verhaal. Met zijn 20 jaar al 20 jaar lid. Vanaf zijn geboorte lid gemaakt door vader Peter. Sam is een talentvolle voetballer en heeft een groot deel van zijn jeugd ook bij de club gevoetbald. Na een tussenstap bij Theole keerde Sam weer terug bij TEC in O23 en mocht hij zelfs proeven aan het spelen in het eerste. Helaas werd Sam achtervolgt door blessureleed en is hij momenteel actief bij Leones in Beneden Leeuwen. Te bewonderen valt dat Sam altijd lid is gebleven van TEC. Hopelijk zien we hem eens terug keren op De Lok.

25-jarig jubileum
Daarna was het de beurt aan Daniël Schuurman. Naast voetballer is Daniël ook jarenlang actief geweest bij de jeugd van TEC en tot voor kort maakte hij ook deel uit van de staf van TEC 1. Daar verzorgde hij de kleding van de selectie en nam hij ook de nodige administratieve rompslomp, die bij de wedstrijden van TEC 1 kwamen kijken, voor zijn rekening. Met zijn verhuizing van Tiel naar Veenendaal werd het al lastiger om nog veel tijd aan TEC te besteden en toen zijn talentvolle zoon Vince bij De Graafschap ging voetballen ging terecht alle tijd en aandacht uit naar de verrichtingen van zijn zoon. Nu is Daniël nog regelmatig te vinden langs de lijn bij de thuiswedstrijden van TEC 1.

Patrick van Lint, ook 25 jaar lid van TEC, kon helaas niet bij de huldiging zijn en zal op een later tijdstip gehuldigd worden. Patrick is een niet weg te denken speler uit ons G-Voetbal team. Het zegt natuurlijk alles dat je met je 46e nog steeds van vaste waarde bent in ons G-Team. Op zich al een prestatie van formaat wat maar weinige hem kunnen navertellen.

50- en 60-jarig jubileum
Voor Rinie Visee stond de teller al op vijftig jaren. Rinie Visee steunt als trouwe supporter TEC al 50 jaar! Hennie Huliselan doet daar nog 10 jaar bovenop en is een begrip binnen de club. Want iedere TEC-volger en -supporter weet zich de onnavolgbare en supersnelle buitenspeler Hennie Huliselan nog te herinneren. Hennie speelde vele jaren in de hoofdmacht van de ploeg en met zijn snelheid was hij een plaag voor menig tegenstander. Het meest bijzondere aan Hennie was dat hij uit de meest onmogelijke situaties de mooiste doelpunten kon maken en daar tegenover de soms de niet te missen kansen onbenut kon laten. De mooiste en beste periode beleefde Hennie ongetwijfeld samen met spelers als Louis van Tuil, Jan Mulder, Bart van Dee, Toon van Neerbos en ga zo maar door want als je begint met namen noemen dan vergeet je er zeker ook een aantal…

Na zijn actieve voetballoopbaan bij TEC is Hennie de club altijd op de voet blijven volgen en heeft hij zich ook nog ingezet als vrijwilliger bij TEC, waarbij hij met name als clubscheidsrechter zeer goed uit de voeten kon.

65-jarig jubileum
Toen Cor van Tricht geboren werd, was het eerste van vader Dik (een fanatiek TEC supporter) deed zijn net geboren zoon lid maken van TEC. Het voetballen werd Cor dan ook met de paplepel ingegoten en niet zonder succes. Cor wist het met zijn talent te schoppen tot het eerste elftal van TEC waarin hij als spits regelmatig het net wist te vinden. Na zijn actieve voetballoopbaan is Cor ook nog binnen TEC actief geweest als jeugdtrainer en jeugdcoördinator.

Erelid Gerrit Gerritsen is één van de stille krachten bij TEC. En je kunt het zo gek niet bedenken of Gerrit heeft invulling gegeven aan één van de vele functies binnen TEC. Van secretaris tot jeugdleider en van wedstrijdsecretaris tot jeugdtrainer: Gerrit heeft het allemaal gedaan.

Men zegt weleens dat iemand onmisbaar is, in het geval van Gerrit is dat ook echt zo! Ondanks zijn leeftijd is Gerrit nog altijd zeer actief aanwezig bij TEC zowel op wedstrijddagen als ook doordeweeks voor onderhoud, lijnen trekken en noem alles maar op dat het mogelijk maak dat jong en oud kunnen trainen en voetballen. Ook bij Gerrit past de titel “Echte TEC’er”.

75-jarig jubileum
Dat leden 75 jaar betrokken zijn bij een club, is heel bijzonder. De meeste leden van nu zullen dat niet snel meer halen. Leo de Blank en Geurt Hobé wel.

Leo de Blank heeft in het verleden vele functies binnen TEC bekleed: jarenlang in het hoofdbestuur, jeugdbestuur, jeugdleider, bingomaster, kantine vrijwilliger. Wat heeft Leo niet gedaan voor TEC?! Leo heeft zich op vele terreinen belangeloos ingezet voor TEC en is nog altijd een trouw volger van zijn geliefde oranje-witte club. Vaak wordt er al snel gezegd dat iemand een echte TEC’er is maar (ook) Leo komt deze titel echt toe.

Geurt Hobé is de broer van oud-scheidsrechter en TEC-beroemdheid van de helaas te vroeg overleden Jan Hobé. Geurt staat wat minder op de voorgrond maar is met zijn jarenlange steun aan TEC een zeer gewaardeerd lid.

Klik op sv TEC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sv TEC voor meer informatie over de club.

 

Ervaren trainer Van Gardingen verlengt: ‘Potentie om stabiele vierdeklasser te worden’

sv Buren
-
0
Ervaren trainer Van Gardingen verlengt: ‘Potentie om stabiele vierdeklasser te worden’

Trainer Rob van Gardingen (58) heeft in november een nieuw contract ondertekend bij SV Buren. Hij blijft een tweede jaar, met optie tot verlenging van nog een jaar. Het bestuur onderkent de opbouwfase waarin het eerste elftal zit en heeft alle vertrouwen in de werkwijze van de Houtense coach.

De 58-jarige Van Gardingen heeft een bewogen trainerscarrière achter de rug. Heel wat clubs staan al op zijn cv, zoals het tweede elftal van Kozakken Boys, VV Hees, SV Hercules, MSV’19, SVF Cothen, SV Zeist, JSV Nieuwegein en WDS. In de zomer stak hij de provinciegrens naar Gelderland over en begon daar aan een nieuw avontuur bij SV Buren. De spelersgroep en het bestuur zijn ondanks de sportieve resultaten zeer positief over de ervaren trainer, wat hem een nieuw contract opleverde. 

Aanstelling Van Gardingen

Vorig seizoen ontliep de Burense voetbalvereniging degradatie na een overtuigende nacompetitie. De ervaren oefenmeester Arie Kraaijeveld (66) legde na het seizoen zijn taken naast zich neer, het was zijn laatste klus geweest, en dus moest SV Buren op zoek naar een nieuwe trainer. De zoektocht kwam uit bij Van Gardingen: ‘’Het verhaal ging dat er een vacature openstond en ik zat zonder club. Ik was namelijk net weg bij het tweede van Kozakken Boys. Via via ben ik in contact gekomen met het bestuur. Na een eerste gesprek met hen en een deel van de selectie zijn we heel snel overeengekomen om een dienstverband te starten’’, legt Van Gardingen uit.

Dat de club snel overtuigd was van de kunde van Van Gardingen was niet geheel onverwacht. Met 24 jaar ervaring haalden zij een heuse vakman binnen. Dat was ook nodig, er stond een flinke klus klaar voor de 58-jarige trainer: ‘’Veel oudere jongens waren gestopt. Eigenlijk moesten we een hele nieuwe selectie opbouwen. Dat betekende veel jonge jongens toepassen in het eerste. Die jongens hadden nog veel te leren, vooral omdat ze voor het eerst mannenvoetbal gingen spelen.’’

Potentie

De eerste maanden bevallen Van Gardingen goed bij zijn nieuwe club. Hij ziet de potentie: ‘’Het is een erg leuke spelersgroep, waar ook veel rek in zit. Vooral op het gebied van fysiek en slim omgaan met je tegenstander. We spelen tegen veel clubs uit Den Bosch, die sterker en slimmer zijn. Ook konden de jongens nog stappen zetten in hun taakbewustheid. Ze moesten leren vanuit de organisatie te spelen. Dat was goed te zien in het begin van het seizoen, we hebben toen twee keer vijf doelpunten om onze oren gehad. Over de laatste zeven wedstrijden ben ik tevreden. Als we verloren, was dat nog maar met 1 of 2 doelpunten verschil. We hebben 5 punten binnen weten te slepen en we zijn wat volwassener gaan spelen.’’

Dat de Burense club de een-na-laatste plaats bekleedt op de ranglijst is geen reden tot paniek voor Van Gardingen: ‘’Al gaan we naar de vijfde klasse. Het gaat er mij om dat de jongens zich ontwikkelen. We hebben een goede lichting en de potentie om ons uiteindelijk door te ontwikkelen tot een stabiele vierdeklasser. Maar dat heeft tijd nodig.’’

Klik op SV Buren voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Buren voor meer informatie over de club

De Focus’07-formule: ‘Waarom zou je überhaupt nog naar een andere club willen gaan’

Focus 07
-
0
De Focus’07-formule: ‘Waarom zou je überhaupt nog naar een andere club willen gaan’

1000 leden. Die mijlpaal bereikte Focus’07 in november. Op de heugelijke dag werd het voetballertje, Tom Versteeg, gehuldigd door burgemeester Gerdo van Grootheest. Voorzitter Giel Smits vertelt het verhaal achter het succes van de groeiende, tevens voetballend goed presterende, vereniging.

‘’Apetrots’’. Dat is het eerste wat er in voorzitter Giel Smits (42) opkomt als hij het over de groei van zijn club heeft. Focus’07 zit in de lift en dat is geen toeval. Het ingezette beleid van de fusieclub uit Culemborg werpt zijn vruchten af: ‘’We willen een vereniging zijn voor iedereen. Van ambitieuze voetballers tot gezelligheidsdieren, van ouders tot de jongste jeugd. We willen eigenlijk dat onze leden denken: ‘Waarom zou ik überhaupt nog naar een andere club gaan?’. Dat is aardig gelukt denk ik’’, glundert de Focus’07-bestuurder.

Groeifactoren

Waar komt die groei vandaan? Meerdere factoren spelen daarin een rol. De enige waar het Focus’07-bestuur niet zelf verantwoordelijk voor is, is de aanwas afkomstig uit de nieuwe inwoners van de stad. Gelegen in nieuwbouwwijk Parijsch, waar veel jonge gezinnen zich vestigen, stroomt de jongste jeugd vanzelf binnen. ‘’Maar als je die mensen niet goed faciliteert, kiezen ze toch voor een andere vereniging. De kantine is opnieuw gedaan, de kleedkamers zijn top en we hebben een mooi terras. Daarnaast zorgen we ervoor dat voor alle leden goede materialen aanwezig zijn. Ouders komen bij een club terecht waar het gewoon geregeld is’’, legt Smits uit.

Daarnaast is Focus’07 voor ambitieuze voetballers een interessante omgeving. De JO18, 15,14,13 en 11 spelen allemaal in de hoofdklasse. ‘’Goede spelers zien dat ze bij ons op niveau terecht kunnen. We hebben goede trainers en een camerasysteem waarmee we individuele spelers kunnen analyseren. Dat we op de juiste weg zitten, bewijst zich in het aantal spelers dat bij ons gevolgd wordt door BVO’s. Drie tot vier jongens hebben via ons al een stap gemaakt naar een profclub. Dat heeft een aanzuigende werking’’, vertelt Smits trots. ‘’De jongens in de bovenbouw bieden we een goed perspectief. Kansen om mee te trainen en spelen met het eerste liggen voor het oprapen, dat is te zien aan de gemiddelde leeftijd van ons eerste elftal: 21/22 jaar.’’

‘’Maar de focus op de volledige breedte verliezen we niet uit het oog’’, zegt Smits. Verenigingen hebben vaak moeite met het behouden van 16, 17 jarige leden. Studies in andere steden, vriendinnetjes en uitgaan spelen daarin mee. ‘’Ook voor die leden proberen wij er te zijn. We hebben meerdere JO19 en 18 elftallen en er is ruimte om door te gaan in een gezelligheidselftal na de jeugd. We hebben een activiteitencomité opgericht om ook buiten het voetbal om onze leden te binden. En de derde helften zijn altijd gezellig. Dat maakt dat iedereen graag op de club is’’, legt Smits uit.

Jeugdraad

Met een betrokken jeugd heb je de toekomst. Dat weet Smits ook. Daarom is er een jeugdraad geïntroduceerd bij Focus’07, om zo ook hun perspectief mee te nemen in het beleid. ‘’Ik deel de hoofdpunten uit de ALV met ze, zo hebben we onlangs ‘Het Gouden Idee’ in het leven geroepen. Omdat we een goed jaar achter de rug hebben, loven we tienduizend euro uit voor het beste idee om onze club te verbeteren. De jeugdraad is van plan om met wat ideeën te komen. Maar we laten ze bijvoorbeeld ook meedenken over de nieuwe shirts’’, zegt Smits.

Klik op Focus ’07 voor de laatste artikelen over de club
Klik op Focus’07 voor meer informatie over de club

1...828384...1.324Pagina 83 van 1.324

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.