Home Blog Pagina 62

Tweede stunt van NSVV tegen XerxesDZB blijft uit

Met in het achterhoofd dat een gelijkspel of zelfs een overwinning bonuspunten zouden zijn vanmiddag, reisde NSVV en haar supporters af naar Rotterdam/Zevenkamp voor de wedstrijd tegen de koploper XerxesDZB uit onze afdeling.

Thuis lukte het NSVV om na een vroege 1 – 0 voorsprong van Mitchel Louwerens een
overwinning uit het vuur te slepen, dus de kans om dat vanmiddag weer te doen was niet
ondenkbeeldig. De vorige week geschorste Jasper Huisman en Mitchel Louwerens waren ook weer van de partij.

Het spelbeeld in de 1e helft was redelijk vergelijkbaar met de thuiswedstrijd en ook de 2 e helft was niet veel anders. Het veldspel van XerxesDZB was een stuk verzorgder dan dat van NSVV, wat resulteerde in meer balbezit. NSVV was af en toe gevaarlijk in de counter, vooral met de snelheid van Mitchel Louwerens. Uiteindelijk leidde dat niet tot echte doelkansen.

De scheidsrechter zorgde voor de nodige irritatie bij de spelers van NSVV door overtredingen van NSVV wel te bestraffen, waar hij dat omgekeerd veelal niet deed. Zo’n moment lag ten grondslag aan het tegendoelpunt. Een twijfelachtig toegekende vrije trap aan de zijlijn, ter hoogte van het strafschopgebied van NSVV, werd in de 35 e minuut gepromoveerd tot de 1 – 0 voor XerxesDZB, dat tot dan toe, ondanks het veldoverwicht, nog geen enkele uitgespeelde kans had gekregen. Niet veel later incasseerde een geïrriteerde Jasper Huisman de 1e gele kaart van de wedstrijd.

2e helft

Wessel van Haren, een eenzame spits, die in de 1e helft geen potten wist te breken, werd in de rust vervangen door Finn Langerak. In een van de spaarzame aanvallen in het eerste deel van de 2e helft was hij zowaar dicht bij de gelijkmaker. Zijn inzet, op een strakke lage voorzet vanaf de rechterkant, werd echter door de keeper van XerxesDZB net tot corner verwerkt.

In de 71 e minuut werd Jasper Huisman vervangen door Dion van Kralingen en enkele minuten later Michael Ouwens door Jerzy van Bergen. Een cruciaal moment in de slotfase van de wedstrijd was de overtreding op de doorgebroken Mitchel Louwerens. Vrije trap en een rode kaart was de conclusie van alles en iedereen van NSVV.

De warrig leidende scheidsrechter, die na rust ook nog Kjetil Mol en Michael Ouwens
met geel bestrafte, wuifde de overtreding echter weg. NSVV probeerde in de laatste minuten nog de gelijkmaker te forceren. Uiteindelijk bleef de 1 – 0 staan. Conclusie van de middag was dat NSVV, net als in de thuiswedstrijd nauwelijks kansen weg heeft gegeven, maar zelf ook weinig wist te creëren. Een doelpunt uit een dood
spelmoment bleek uiteindelijk fataal.

Klik op NSVV voor meer informatie over de club.
Klik op NSVV voor meer artikelen over de club.

Wedstrijdverslag Victoria’04 – Vierpolders

Een wedstrijd met twee gezichten. Victoria’04 zag de 3-0 voorsprong na een uur
spelen teruggebracht worden door een fanatiek spelend Vierpolders. De bezoekers bleven mede door een numerieke meerderheid Victoria’04 onder druk zetten in de jacht op de volle winst.

Beide teams kwamen behoedzaam uit de startblokken. Aanvankelijk speelde het spel
zich grotendeels af op het middenveld. Afwisselend werden de doelen opgezocht
doch zonder succes. Tot een kwartier spelen. Roy Meerten speelde Rilgilio
Ramsubagh in de diepte aan, die vervolgens Nailey Girigorie vrijzette voor het doel
van Vierpolders om van dichtbij te doelpunten: 1-0. Victoria’04 koesterde de
voorsprong en weerhield het aandringende Vierpolders ervan om de gelijkmaker te
forceren.

De thuisclub wist zelfs met enig fortuin de voorsprong te verdubbelen na
een half uur spelen. Een direct genomen vrije trap van Lars de Visser belandde
rechtstreeks in de handen van de doelman van Vierpolders, die vervolgens het leer
door de handschoenen liet glippen: 2-0. De hard werkende thuisclub consolideerde
de voorsprong tot aan de rust.

2e helft

De tweede helft was nauwelijks begonnen of Vierpolders moest voor de derde keer
de gang naar het eigen doel maken. Bart van der Hoeven wist aanvoerder Oscar
Knecht op de rechterflank te bereiken, die vervolgens de vrijstaande spits Nailey
Girigorie een niet te missen kans bood: 3-0. Kort hierna kwam het fanatiek spelende
team van Vierpolders terug tot 3-1. Eventjes dacht de Broekpolderformatie kans te
maken op de tweede periodetitel, dat bij een ruime overwinning mogelijk zou zijn,
maar kwam na een uur spelen bedrogen uit. Invaller Owen Passon stond pas drie
minuten in het veld of hij kon richting kleedkamer gaan na een rode kaart wegens
een onbesuisde actie. Vierpolders maakte dankbaar gebruik van de man meer
situatie en scoorde vrij snel de 3-2.

Hierna werd Victoria’04 volledig naar achteren gedrongen. De thuisclub moest alle
zeilen bijzetten om de overwinning over de streep te krijgen. Keer op keer werd het
doel van Dion Engelbracht bestookt, doch de goalie stond telkens op de goede
plaats. Kort voor tijd tikte de sluitpost van de Vlaardingers de bal onder de lat weg. In de
slotseconde belandde een strak schot van dichtbij op de binnenkant van de paal
waarna de bal terug in het veld stuiterde. Victoria’04 haalde opgelucht adem na het
laatste fluitsignaal van de goed leidende scheidsrechter; de vijfde achtereenvolgende
overwinning was een feit.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Van Hoof redt punt voor RBC in blessuretijd

0

RBC heeft ternauwernood een blamage kunnen voorkomen. De Roosendalers keken namelijk tegen het eind van de tweede helft nog tegen een 1-2 achterstand aan tegen laagvlieger Erp. De ingevallen Vincent van Hoof wist met een sublieme kopbal in de verre hoek een punt veilig te stellen.

Bij RBC moesten enkele wijzigingen doorgevoerd worden. Door de rode kaarten van Marwin Reuvers en Jelte Pal konden beiden sowieso niet opgesteld worden. Logische vervangers waren Rhomar Boudzra en Jay-Jay Meierdres. Voor de rest stonden dezelfde spelers in het veld als afgelopen week.

RBC drong Erp terug op de eigen helft en kreeg enkele kansen via Moustafa Mohammad (bal uit de kruising getikt), Tom de Bonte (kopte over) en Perry Bierkens die met een kopbal de lat raakte. Erp was nog niet voor het doel van goalie Roy de Weert gekomen, maar de eerste keer dat dit wel gebeurde was het meteen raak. Een voorzet vanaf rechts werd bij de tweede paal in een keer op de pantoffel genomen. De bal ging in de korte hoek binnen.

Na de 0-1 ging het tempo wat omhoog en trok Erp zich nog verder terug. De Bonte kreeg de grootste kans toen Meierdres hem met een lage voorzet bediende. De lange spits schoot goed in bij de eerste paal, maar de keeper van de bezoekers – die sowieso een goede wedstrijd keepte – kon met een been erger voorkomen. Vlak voor rust was Mohammad nog dichtbij, toen hij een vrije trap in de korte hoek probeerde binnen te schieten. De keeper en de paal konden nu redding brengen.

In de tweede helft ging het tempo nog wat verder omhoog. Dat leidde tot kansen via Mohammad. Een schot in de korte hoek en bij de volgende aanval kwam hij vrij voor de keeper, maar door de stuit kon hij de bal niet goed controleren en schoot over. Uiteindelijk was het clubtopscorer Jens Wirix die de stand gelijk trok. Hij probeerde De Bonte te bereiken, raakte een tegenstander, maar de rebound schoot hij wel onberispelijk binnen.

Daarna leek de 2-1 in de lucht te hangen, maar door een blessurebehandeling van Erp ging dat momentum weer weg. Een vrije trap van Mohammad was het enige noemenswaardige wapenfeit. Deze bal werd in de korte hoek gepakt. Vlak voor tijd pakte Erp ineens weer de voorsprong. Een vrije trap krulde in de verre hoek in een keer binnen. Daarna werd alles op alles gezet. Voor de 1-2 bracht trainer-coach Mark Klippel, Anass el Gamali en Zé Lucas al in, die beide in de punt gingen staan. Het was uiteindelijk Van Hoof die met een bekeken snoekduik de 2-2 op het scorebord kreeg. Een nieuwe aanval voor de volle winst kon niet meer opgestart worden, omdat de leidende arbiter al snel na de aftrap van Erp een einde aan het duel maakte.

Door het 2-2 gelijkspel blijft de voorsprong op WNC zestien punten. WNC en Emplina, de naaste achtervolgers, kwamen gisteren al in actie. Daar werd het 0-0. Volgende week reist RBC af naar Tilburg als het de degens kruist met Sarto.

Klik op RBC Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RBC Roosendaal voor meer informatie over de club.

Robby van de Wetering: een uithangbord voor de jeugdopleiding

De 27-jarige Robby van de Wetering is een uithangbord voor de jeugdopleiding van Sliedrecht. Hij laat zien dat je ook zonder fluwelen techniek en uitzonderlijk talent het eerste elftal van de vereniging kan halen. ,,Ik moet het hebben van mijn inzet en doorzettingsvermogen, dat is wat mij al heel ver heeft gebracht’’.

Dat hij een belangrijke kracht voor het eerste elftal van Sliedrecht kan zijn, liet hij al op jonge leeftijd zien. Op zijn achttiende stond hij al in de basis bij de Blauw-Witte Brigade. In wat het kampioensjaar moest worden, kwam Van de Wetering over uit de A-jeugd en nestelde zichzelf op de rechtsback-positie. ,,Dat halfjaar was een soort droom. Alles ging goed en ik vond het geweldig om onderdeel uit te maken van de kampioensploeg’’, blikt hij terug. Echter was het een kampioensploeg, dat geen kampioen werd, want toen duidelijk werd dat hoofdtrainer Kees van Loon de club ging verlaten, gaven de Sliedrechters een enorme puntenvoorsprong uit handen. ,,We verloren de kampioenswedstrijd. Alles stond in het teken van ons kampioenschap; er gingen bussen met supporters mee, fakkels waren gehaald en het zou gaan gebeuren, maar het mislukte’’, vertelt de full-back.

Groot feest

Uiteindelijk belandde Sliedrecht in de finale van de nacompetitie. ,,Het was de tweede finale van het seizoen. Deze keer speelden we een tweeluik tegen Heinenoord. We verloren de eerste wedstrijd thuis met 0-2. Uit wisten wij met 0-2 te winnen. De penaltyreeks wonnen we en de promotie was alsnog een feit. Het werd een groot feest’’, beschrijft Van de Wetering.

Uitstapjes

Sindsdien heeft de flankspeler bijna altijd in het eerste elftal van Sliedrecht gespeeld. Eén uitstapje naar LRC Leerdam zorgde ervoor dat hij niet aan één stuk door heeft gevoetbald voor de Baggeraars uit Sliedrecht. Ook in de jeugdopleiding maakte hij een uitstap, naar FC Dordrecht. Hier mocht hij een jaar lang ontwikkelen. Hij maakte zelfs een kampioenschap in de tweede divisie onder 14 jaar mee. Zijn huidige trainer bij Sliedrecht, Sjoerd van der Waal, vindt Van de Wetering een uithangbord voor de vereniging: ,,Hij is een Sliedrechter die al jaren tot de vaste kern van de selectie behoort. Zijn drive en inzet is een voorbeeld voor de jeugd van Sliedrecht’’.

Jeugdopleiding

Van de Wetering is blij met de woorden van zijn trainer en kan zich er ook goed in vinden. ,,Ik denk dat ik laat zien dat je met de juiste inzet heel ver kan komen, dus ik hoop dat de jongens uit de jeugd dat ook inzien. Vroeger kwamen er heel veel jongens van buitenaf, maar dat is nu niet meer zo. Als jongen uit de jeugd krijg je snel de kans om jezelf te laten zien’’, meent de rechtsback.

De rechtspoot is groot voorstander van het ontwikkelen en toepassen van de eigen jeugd. Al is de stap van de jeugd naar het eerste elftal, dat uitkomt in de eerste klasse, iets te groot volgens hem. ,,Als we zouden degraderen, zou dat voor onze jeugdopleiding misschien wel goed zijn. De jongens die nu uit de jeugd komen hebben vaak een aantal jaar nodig om zich aan te passen. Een klasse lager zou dan eigenlijk beter zijn’’, vindt Van de Wetering.

Degradatie is overigens wel iets waar Van de Wetering totaal niet op zit te wachten. ,,We staan natuurlijk op een gevaarlijke positie, maar we hebben er alle vertrouwen in dat we het met nieuwe trainer Sjoerd kunnen tegengaan. Hij spreekt lovend over de nieuwe hoofdtrainer: ,,Je ziet echt dat het een trainer van hoog niveau is. De manier waarop we met beelden te werk gaan is heel leerzaam’’, ervaart de nog altijd leergierige speler.

Klik op Sliedrecht voor de laatste artikelen van de club.
Klik op Sliedrecht voor meer informatie over de club.

Peter de Vaal is de eerste HJO van Ameide

VV Ameide heeft een nieuwe functie in het leven geroepen. Een voetbalvereniging als deze moet het voornamelijk hebben van de eigen jeugd. In de naam van oud-hoofdtrainer Peter de Vaal probeert de vereniging de jeugdopleiding te verbeteren en te professionaliseren. Volgend seizoen gaat De Vaal aan de slag.

VV Ameide, een vereniging geworteld in gelijknamige gemeente, heeft een nieuwe Hoofd Jeugdopleiding (HJO) aangesteld in de persoon van de 64-jarige Peter de Vaal. Deze benoeming initieert een nieuwe fase voor de vereniging, die bekend staat om zijn sterke nadruk op de ontwikkeling van eigen jeugdspelers. Peter de Vaal, die eerder vier seizoenen lang hoofdtrainer was bij VV Ameide, keert nu terug in een andere rol, met nieuwe uitdagingen en doelstellingen voor ogen, dit keer voor de jeugdige talenten uit Ameide.

Voorzitter Gertjan de Wit is blij met de aanstelling van De Vaal. ,,Deze rol is belangrijk om de jeugdopleiding te versterken, ontwikkelen en professionaliseren. We hebben al moeite om elk team een goede trainer te geven, dus ook de ontwikkeling daarvan is belangrijk’’, benadrukt de Ameide-voorzitter.

Nieuwe rol

De Vaal vertelt over zijn mening en kijk op zijn nieuwe rol. ,,Ik ben vier jaar hoofdtrainer geweest bij Ameide en heb hier hele goede herinneringen aan. Dat is ook de reden dat de binding met de vereniging er nog steeds is. Als ik niks te doen heb ga ik altijd even bij het eerste elftal kijken. Ook in mijn tijd als hoofdtrainer was het al zo dat de vereniging het moest hebben van haar eigen jeugd. Het is dus belangrijk om deze goed te ontwikkelen en te verzorgen. Ik weet hoe belangrijk het is om deze goed op orde te hebben en ga graag aan de slag om Ameide hierbij te helpen.

Van 2006 tot en met 2010 was De Vaal hoofdtrainer van het eerste elftal van Ameide. Ook toen was de jeugdopleiding een grote bron van spelers voor het eerste. ,,Het vervelende daar aan was dat al onze goede spelers weg werden geplukt door de grotere verenigingen als SteDoCo en Kozakken Boys. Hierdoor verslechterden wij, wat ons in 2009 ook de kop kostte en voor een degradatie zorgde’’, blikt De Vaal terug. Ondanks deze degradatie heeft de voormalig trainer wel hele goede herinneringen aan Ameide. Hij heeft er zelfs zijn huidige vrouw ontmoet.

Het belang van een sterke jeugdopleiding voor een voetbalclub kan niet worden onderschat. De jeugdafdeling vormt de pijler waarop de toekomst van de club ligt. De Vaal benadrukt het belang van goede begeleiding en training voor jeugdspelers. ,,Het begint allemaal met de jeugd. Het zijn de ouders die naar de wedstrijden komen kijken en vaak ook als trainers betrokken raken. Maar het is essentieel dat deze trainers de nodige bagage en kennis hebben om spelers te ontwikkelen. Zelfs als je zelf nooit gevoetbald hebt, kun je nog steeds een goede training neerzetten. Hier proberen wij de ouders en beginnende trainers in te ondersteunen’’, zegt De Vaal.

Balgevoel

VV Ameide heeft al een grote jeugdafdeling, wat volgens De Vaal aangeeft dat de club al veel dingen goed doet. Toch is er volgens hem altijd ruimte voor verbetering. Hij pleit voor een benadering waarbij zo min mogelijk in rijtjes wordt gevoetbald. ,,Het is belangrijk dat iedere speler zo veel mogelijk met de bal bezig is. Hierdoor kunnen de jonge spelers zich ontwikkelen en een goede techniek ontplooien. Het is belangrijk dat alle teams, van de hoogste tot de laagste, goede trainers hebben, waardoor ook de spelers op lager niveau zichzelf kunnen verbeteren’’, beschrijft de nieuwe HJO.

Als voormalig hoofdtrainer kijkt De Vaal ook naar zijn eigen ervaringen en hoe die hem kunnen helpen in zijn nieuwe rol; ,,Ik ben de eerste HJO bij Ameide, dus er is geen draaiboek. Ik zal voorzichtig beginnen en kijken hoe alles zich ontwikkelt. Mijn ervaring als jeugdcoördinator en hoofdtrainer zal zeker van pas komen, maar het is ook belangrijk om open te staan voor nieuwe ideeën en aanpakken’’.

Klik op Ameide voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Ameide voor meer artikelen over de club.

Romero Rodrigo is de enthousiaste trainer van De Alblas MO15

Het vrouwenvoetbal bij De Alblas is hard aan het groeien, maar is nog niet waar de club wil dat het is. De meiden onder vijftien jaar is het hoogste jeugdelftal voordat deze getalenteerde meiden doorschuiven naar de dames. Hoofdtrainer Romero Rodrigo probeert deze meiden met zijn enthousiasme klaar te stomen voor het damesvoetbal.

,,De meiden vechter voor mekaar’’, zegt Romero over het grootste wapen van zijn meidenelftal. ,,Het is echt een team en geen individuele speelsters die alles zelf willen doen. Ze doen het echt met elkaar en iedereen in het team kan een doelpunt maken’’. Dat is wat het team volgens hem zo goed maakt. Vorig seizoen leverde dat zelfs een kampioenschap op voor de MO13. Veel van de meiden uit dat team schoven dit jaar door naar de MO15. Ook Amy, de dochter van Romero, schoof dit jaar door naar de meiden onder vijftien jaar.

Dit jaar is het eerste jaar dat de meiden op een groot veld spelen. ,,Het verschil is gigantisch’’, zegt Romero. ,,Vorig seizoen waren we onverslaanbaar. We tikten iedereen weg’’, meent hij. Volgens hem is het echt aanpoten voor de meiden. ,,We proberen veel te oefenen op positiespel, want dat vinden veel meiden nog lastig’’, benadrukt de hoofdtrainer.

Iedereen welkom

Een mooi initiatief van de enthousiaste trainer waren de theorieavonden. Tijdens deze avonden werd de maandagtraining verdeeld in twee delen. De ene helft van de training werd er gewoon gevoetbald, maar de andere helft werd besteed aan theorie over posities, spelopvattingen en tactieken. ,,De meiden zaten hier eerst niet op te wachten, maar later zagen ze dat ze er wel veel van opstaken. Op een gegeven moment hadden ze zelfs zin in de lessen over het voetbal. Dat vond ik wel leuk om te zien’’, zegt Romero.

Trainingsopkomst

De trainingen van het meidenteam worden sowieso druk bezocht, want de trainingselectie bestaat ondertussen al uit achttien enthousiaste meiden. Iedereen is welkom in het elftal van Romero; ,,Ik zeg nooit dat we vol zitten, want iedereen mag aansluiten. Niet iedereen speelt ook daadwerkelijk wedstrijden, maar de meidentak van De Alblas is duidelijk aan het groeien. Een aantal jaar geleden waren we nog hard op zoek naar voetbalsters, maar nu hebben we eerder teveel speelsters dan te weinig. Maar dat is alleen maar goed hoor. Het is leuk om te zien dat het voetballen onder meiden steeds populairder wordt’’.

Trainer Romero staat voor een grote uitdaging, want na de onder vijftien jaar, schuiven de meiden direct door naar de dames van De Alblas. Dat betekent dat veel meiden van veertien á vijftien jaar al mee moeten doen met volwassen dames. Romero heeft eigenlijk geen ervaring in het voetbal. Zelf heeft hij meer kennis op het gebied van volleybal en honkbal, wat hij vroeger beoefende. Verstand van het spelletje heeft hij naar eigen zeggen wel. ,,Maar’,, zegt hij, ,,met elke sport is het vooral belangrijk dat je een team vormt. En dat is precies wat de meiden doen’’.

Eerder coachte hij een gemengd team van De Alblas. Er is volgens hem één duidelijk verschil bij de jongens ten opzichte van de meiden. ,,Bij de jongens wil iedereen de ster zijn. De meiden gunnen elkaar alles en vormen een team. Dus eigenlijk vind ik het coachen van een meidenteam veel leuker, maar dat is nu ook vooral omdat mijn eigen dochter erbij zit’’, geeft Romero toe.

Zijn dochter is een hele belangrijke speler binnen het team. Amy is centrale verdediger en als zij er niet bij is, merk je direct verschil. ,,Ze staat altijd haar meisje en doet het heel goed achterin’’, zegt Romero. ,,Ook onze keepster verdient het om genoemd te worden, want die houdt heel erg veel tegen. Eigenlijk doet iedereen heel goed zijn best’’.

Klik op De Alblas voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Alblas voor meer informatie over de club.        

Jelle van der Wal focust op eigen ontwikkeling bij Streefkerk

De 24-jarige Van der Wal is een vaste kracht op de rechterflank van Streefkerk. Na jarenlang ontwikkelen in het tweede en invalbeurten maken bij het eerste, is de rechtspoot sinds anderhalf jaar niet meer weg te denken bij de Blauw-Zwarte Koeten.

Hij is een echte jongen van de club. Al meer dan twintig jaar speelt de pas 24-jarige flankspeler bij de Streefkerkers. ,,Het is een echte dorpsclub, waar ik van houd’’, zegt Van der Wal. In een dorp met 3.000 inwoners, waar elk jongetje gaat voetballen, is het volgens Van der Wal logisch dat je jezelf inschrijft bij VV Streefkerk. Al twee decennia lang speelt hij met veel plezier bij zijn dorpsclub. De behoefte om naar een andere club te gaan, is er dan ook niet. ,,Ik wil een hele belangrijke speler worden voor het eerste elftal van Streefkerk’’, ambieert de conditioneel sterke Streefkerker.

Multifunctioneel

Van der Wal bestrijkt de gehele rechterkant van de Blauw-Zwarten. Rechtsbuiten, rechtsmidden of rechtsachter, het maakt hem allemaal niet uit. Voor hem is het een mooie eer om te spelen voor de vereniging waar hij opgroeide en leerde voetballen. ,,Het is heel mooi om voor het eerste elftal te spelen’’, benadrukt hij. Dat doet hij ook nog eens samen met zijn vrienden, waar hij na de zaterdagmiddagwedstrijden ook de kroeg mee induikt.

Al op zijn zeventiende mocht Van der Wal voor het eerst ruiken aan het eerste elftal. Als A-junior wist hij zijn debuut te maken in een wedstrijd tegen Alblasserdam. ,,Ik weet er niet heel veel meer van, maar dat het spannend en leuk was weet ik nog wel. Als jonge jongen wil je graag het eerste elftal bereiken en als dat dan lukt, ben je trots’’, verteld de multifunctionele Van der Wal.

Vanaf dat moment werkte hij toe naar een basisplek in het elftal van Ferry van Dijk en Bart Toom. Jarenlang mocht hij zichzelf ontwikkelen in het tweede elftal. ,,Vooral op fysiek en technisch gebied moest ik mezelf verbeteren’’, zegt hij. ,,Ook de ervaring en slimmigheidjes van de oudere spelers miste ik’’. Dit kon Van der Wal een lange tijd ontwikkelen en opdoen in het prestatieve tweede elftal van Streefkerk. ,,Ik koos voor minuten in het tweede elftal om ervaring op te doen en uren te maken op het veld’’, blikt Van der Wal terug.

Ontwikkelen doet hij nog steeds, want de rechtspoot is nog niet de voetballer die hij wilt zijn. ,,Ik mis af en toe de rust aan de bal’’, is hij zelfbewust. Conditioneel sterk en gedreven is hij absoluut. Dat zijn tevens ook de kwaliteiten van de vereniging Streefkerk. ,,Sterker door strijd’’, zijn de woorden van Van der Wal en Streefkerk. ,,Wij moeten het hebben van ons doorzettings- en loopvermogen in de wedstrijden. Daar moeten wij onze punten mee pakken’’.

110 procent

Die punten zijn dit jaar keihard nodig in Streefkerk, want de ploeg van kersverse interim-trainers Van Dijk en Toom vecht tegen degradatie uit de tweede klasse F. Al hebben de Streefkerkers alle vertrouwen in lijfsbehoud. ,,Tweede klasse is een mooi niveau voor Streefkerk, dus daar willen we graag inblijven’’, zegt Van der Wal. Vorig jaar draaide Streefkerk een goed seizoen in de tweede klasse, maar dit jaar is het eerste elftal in een andere regio ingedeeld. ,,Vorig jaar waren we sterk, maar dit seizoen spelen we in een hele sterke competitie met vier clubs die degradeerden uit de eerste klasse. We zullen 110% moeten geven om onszelf te verzekeren van nog een jaar in de tweede klasse. We zullen wel zien waar het schip strand’’.

Klik op V.V. Streefkerk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op V.V. Streefkerk voor meer informatie over de club.

Achilles Veen wint strafschoppenserie bij Dongen

Donderdag 7 maart werd dan eindelijk door Achilles Veen de veelbesproken strafschoppenserie bij Dongen opnieuw afgewerkt. Het massaal toegestroomde Veense publiek was getuige van een korte maar krachtige ‘wedstrijd’.

Over de aanleiding van deze opnieuw af te werken strafschoppenserie is inmiddels al genoeg gezegd en geschreven en het enige wat de ploeg van Dennis van der Steen kon doen was ervoor zorgen om goed voorbereid aan de ‘aftrap’ te staan.

Voor Achilles Veen verschenen Jari Koenraat, Jochem Scheij, Tim van Broekhoven, Fabian Korporaal en Nikki Baggerman aan de stip en allemaal wisten zij  het net te vinden. Voor Dongen ging het bij de vierde strafschop mis (lat) en daardoor was de vijfde van Nikki Baggerman beslissend om de overwinning te pakken!

Er werd een mooi feestje gevierd met het toegestroomde publiek en ploeg mag dus door naar de kwartfinale. Deze wordt gespeeld op De Hanen Weide in het paasweekeinde. De aftrap staat gepland voor zaterdag 30 maart om 17:00 uur. Tegenstander is competitiegenoot Best Vooruit.

Bron: www.achillesveen.nl 

Klik op Achilles Veen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Achilles Veen voor meer informatie over de club.

Sven Woudenberg: het opkomende talent van Groot Ammers

Sven Woudenberg, een naam die steeds vaker opduikt binnen bij Groot Ammers. Op slechts 19-jarige leeftijd is hij al een vaste basiskracht in het eerste elftal. Als nieuwkomer in het seniorenvoetbal heeft de technische middenvelder al snel zijn stempel gedrukt en laat hij zien dat hij klaar is voor het grote werk. ,,Ik had het zelf ook niet verwacht.’’

De jonge middenvelder, spelend op ‘8’ begon zijn voetbalcarrière bij VVAC en vertrok vervolgens naar Alexandria 66, waarna hij op zijn vijftiende terecht kwam bij Groot Ammers. Het gesprek met Sven begint met een vraag over zijn eerste jaar in de senioren. ,,Het bevalt goed,’’ antwoordt Woudenberg. Vorig jaar koos hij ervoor om bij de O19 te blijven, maar hij mocht toch regelmatig met het eerste elftal meetrainen. ,,Dat ik nu zo veel speel, had ik zelf ook niet verwacht’’, voegt hij eraan toe. ,,Sven is een groot talent. Hij kwam dit seizoen over uit de JO19, maar speelt nu al heel veel wedstrijden’’, waren de woorden van hoofdtrainer Bertus van Schaik.

Ruimte voor verbetering

Als het gaat om zijn speelstijl, beschrijft Sven zichzelf als een middenvelder met een goede pass in zijn benen, die niet bang is om het duel aan te gaan. Hij benadrukt zijn technische vaardigheden en zijn vermogen om het spel te lezen, maar hij vindt ook dat er nog genoeg ruimte is voor verbetering, vooral verdedigend. Onder leiding van Kevin Korrel, een ervaren speler waar Sven veel van leert, probeert hij zijn emoties op het veld onder controle te houden en slimmer te spelen. Korrel speelde in het verleden bij Schelluinen en Nieuw Lekkerland en stuur Woudenberg gedurende de hele wedstrijd aan. ,,Kevin coacht mij veel op het veld. Zodra ik me in moet houden tegen de scheidsrechter of om moet schakelen voor het verdedigen’’, zegt Woudenberg. ,,Gelukkig zegt Kevin ook dat hij af en toe van mijn acties kan leren, dat is ook wel weer mooi’’, beseft de jonge middenvelder.

In zijn vrije tijd kijkt Sven op naar spelers zoals Mats Wieffer, die hij bewondert om hun eenvoudige spelstijl en effectiviteit op het veld. ,,Zelf ben ik ook voor Feyenoord, dus ik zie hem vaak spelen’’, vertelt Woudenberg. ,,Ik ben zelf meer een ‘8’, dus ik kijk ook veel naar Quinten Timber, maar de rust en de werkethiek van Wieffer is echt goed’’, weet de leergierige spelverdeler.

Gangmaker

Buiten het veld staat Woudenberg bekend als een sociale en aanwezige persoon in de groep. Hij vertelt over zijn goede band met zijn teamgenoten en het feit dat hij met iedereen goed overweg kan. ,,Ik ben niet bang om wat andere mensen van me vinden’’, zegt hij zelfverzekerd. ,,In de kleedkamer en kantine ben ik wel een gangmaker’’, voegt hij eraan toe.

Als het gaat om zijn ambities, is de spelverdeler vastberaden om zichzelf te blijven ontwikkelen en zijn best te doen voor het team. Hij waardeert de speelstijl van de trainer en heeft een goede band met hem, wat ervoor zorgt dat hij optimaal kan presteren bij Groot Ammers. ,,We zetten de tegenstander vaak vast op hun eigen helft. Als we dan de bal veroveren, kunnen we gelijk iets creëren en kan ik met mijn passes iemand voor de goal zetten of een aanval in gang zetten.’’ Twee jaar geleden was dat wel anders volgens Woudenberg, maar onder leiding van de nieuwe trainer is dat behoorlijk veranderd. Het middenveld wordt niet meer overgeslagen en de bal gaat meer over de grond. De laatste wedstrijden lukt dat alleen wat minder bij het elftal van Bertus van Schaik. Maar ondanks de mindere resultaten, heeft Woudenberg het altijd wel naar zijn zin bij Groot Ammers.

Klik op Groot Ammers voor meer artikelen over de club.                                                Klik op Groot Ammers voor meer informatie over de club.

Hennie (56) is onmisbaar voor het eerste elftal van SteDoCo

Het is zaterdagmiddag; de technische staf heeft er de hele week alles aan gedaan om de tegenstander optimaal te analyseren en een tactiek te bedenken. Dan is het aan de spelers om dit zo goed mogelijk uit te voeren op het veld. Achter de schermen is er een vrouw die ervoor zorgt dat iedereen zorgeloos te werk kan gaan, voor SteDoCo is dat onder meer Hennie Schrijver-Welbie.

SteDoCo, wat staat voor Sterker Door Combinatie, draait al lange tijd mee in de derde divisie. Jarenlang maakt SteDoCo zich op voor een promotie naar de tweede divisie. Met een ijzersterk elftal van oud-profs en jonge talenten maakt de ploeg van Rick Adjei zich op voor het kampioenschap en gaat het de strijd aan met concurrent BVV Barendrecht. Zonder eerste elftal-verzorgster Hennie was de opmars van SteDoCo absoluut niet mogelijk. Op deze pagina nemen we je mee in het belang van een verzorgster als Hennie en vertellen we je over de historie en ambities van de voetbalvereniging uit Hoornaar.

Hoog aangeschreven

Hennie kan niet zonder SteDoCo, maar SteDoCo kan al helemaal niet zonder Hennie. Ze is de verzorgster van het eerste elftal, maar eigenlijk is Hennie veel meer dan alleen een uitstekende masseuse. Ze is een luisterend oor, de wasvrouw, materiaalvrouw en simpelweg degene die ervoor zorgt dat alles voor de spelers geregeld is. ,,Zonder mij raakt iedereen in paniek’’, grapt de clubvrouw.

In haar jongere jaren voetbalde ze zelf al bij SteDoCo. De dames stonden toen hoog aangeschreven. Door een blessure en de geboorte van haar twee dochters was ze geneigd te stoppen. Haar twee dochters zijn ook begonnen met voetballen bij SteDoCo. De vereniging had een heel goede academie voor meidenvoetbal. ,,Dat vond ik heel erg leuk’’, vertelt ze. Op het moment dat haar dochters bij het eerste dameselftal van de vereniging aansloten, is ze verzorgster geworden van dit team. Dat heeft ze vier jaar lang met heel veel plezier gedaan. ,,Maar’’, vertelt Hennie, ,,bij de heren zit ik beter op mijn plek. Jongens zijn direct, ze zeggen altijd waar het op staat en lossen de dingen snel op. Bij vrouwen blijft het altijd te lang in de lucht hangen’’.

Op het moment dat de verzorger van de herenselectie ermee stopte, twijfelde ze dan ook geen moment. Ze deed een open sollicitatie, deze werd goedgekeurd. Nu zit Hennie alweer in haar negende seizoen als verzorgster van het eerste herenelftal. ,,De tien jaar wil ik natuurlijk aantikken, maar dat moet ik makkelijk halen’’, vertelt ze ambitieus. ,,Zo lang de mannen van de technische staf mij erbij willen hebben, ben ik erbij’’.

SteDoCo betekent heel veel voor de 56-jarige Hennie. Het is de club waar ze groot is geworden, haar man heeft leren kennen en nog steeds vier keer per week vanuit Heukelum naartoe rijdt om de spelers optimaal voor te bereiden op een goede training of wedstrijd. Bij de trainingen is ze altijd als eerste aanwezig en is ze regelmatig als laatste weg. ,,Ik ben een voetbalmens en een SteDoCo mens’’.

Ieder jaar lachen

De reden dat ze het zo lang volhoudt bij de vereniging, is het mooie voetbal van het eerste elftal. ,,Ze spelen zo geweldig. Ik maak op deze manier heel veel mooie wedstrijden van dichtbij mee’’, vertelt Hennie. Daarnaast is niet alleen de zaterdagmiddag het hoogtepunt, maar ook het trainingskamp, dat ieder jaar plaatsvindt. ,,Dat is ieder jaar weer lachen’’. Een ander hoogtepunt in haar jaren bij de herenselectie was haar allereerste wedstrijd. Haar ploeg speelde een uitwedstrijd bij IJsselmeervogels, deze vergeet ze nooit meer. Net als de uitwedstrijd in het Kras Stadion van Volendam. ,,Dat zijn allemaal mooie herinneringen’’, zegt Hennie. In de negen seizoenen dat Hennie verzorgster is van het eerste elftal, speelde de ploeg uit Hoornaar eenmalig voor de KNVB Beker tegen een profclub. Er werd in 2021 met 0-5 van FC Utrecht verloren op het eigen complex.

Dit seizoen hoopt Hennie opnieuw op een kampioenschap. Waar de ploeg van Rick Adjei vorig jaar nog net naast de promotie greep, door in de finale van de nacompetitie te verliezen, draait SteDoCo dit seizoen nog volle bak mee voor het kampioenschap. En Hennie, die is er altijd bij. ,,Alleen tegen Barendrecht was ik er niet bij, die hadden we gelijk verloren. Ik denk dat het door mij komt’’, knipoogt de verzorgster.

Kampioenschap

SteDoCo strijdt dit seizoen samen met Barendrecht voor het kampioenschap in de derde divisie B van Nederland, want het gat met de rest is enorm. Nog nooit maakte Hennie een kampioenschap mee met het eerste mannenelftal, dus het zou een mooie eerste ervaring kunnen worden voor de 56-jarige verzorgster. In het seizoen 20/21 eindigde SteDoCo weliswaar op de eerste plek, maar werd de competitie opgeschort wegens corona. In een jaar wat SteDoCo naar de tweede divisie had kunnen brengen, werd het een jaar om te vaccineren en overleven. Nu zijn er geen Covid-problemen en kan er volop gestreden worden om het kampioenschap en de plekken in de tweede divisie. Het seizoen van 23/24 zou het dus weleens kunnen gebeuren voor Hennie en haar mannen.

Klik op SteDoCo voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SteDoCo voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.