Home Blog Pagina 61

‘We wisten dat die tijd niet eeuwig zou blijven duren’

vv Moerse Boys
-
0
‘We wisten dat die tijd niet eeuwig zou blijven duren’

Als speler van Moerse Boys, is het wel eens leuker geweest om te praten over voetbal dan de laatste seizoenen het geval is. Toch probeert Hein Coremans het hoofd omhoog te houden, zelfs nu degradatie uit de tweede klasse waarheid dreigt te worden. “We wisten dat die mooie tijd niet eeuwig zou blijven duren.”

Want na jaren in de hoofdklasse en de Vierde Divisie, is er van de ‘Gouden Generatie’, zoals ze het zelf noemen in Zundert, nog maar weinig meer over. “Veel spelers zijn gestopt, dus dan moet je met eigen jeugd weer opnieuw beginnen.” En nieuwe spelers inpassen, kost tijd, heeft ook Coremans (26) de afgelopen seizoenen gemerkt. “Het is moeilijk om het niveau van die generatie, nu weer te kunnen halen.” Lastig te accepteren, vindt de inwoner van Wernhout dat overigens niet. “Als we de gezelligheid en het clubgevoel er maar in houden, dat is het belangrijkste.”

Strijdbaar

Ook al is dat op een lager niveau. In dit geval dus de tweede klasse. “We hadden toch wel de verwachting dat we onszelf op tijd veilig zouden spelen, helemaal nadat we de eerste drie wedstrijden wisten te winnen.” Maar niks is, met een dertiende plek, minder waar. “Daarna is het behoorlijk ingezakt.” Mede door een flink aantal blessures, vertelt Coremans. “Dat is voor een dorpsclub lastig op te vangen. Al vind ik dan nog steeds, dat we meer punten hadden moeten halen.” Toch weigert de centrale verdediger de handdoek in de ring te gooien. “Motivatie is niet het probleem. We blijven als groep knokken en zijn nog steeds net zo strijdbaar.” En dat is nodig ook, om de derde degradatie op rij te kunnen voorkomen. “We moeten nu tegen ploegen die bij ons in de buurt staan punten zien te sprokkelen. Maar daar heb ik alle vertrouwen in. Dat gaan we gewoon doen!” Want aan degraderen, moet Coremans voorlopig niet denken. “De tweede klasse is een mooi niveau voor ons, alleen heeft de jeugd wat tijd nodig. Die moeten we ze dan ook geven.” Iets waar hij als één van de oudere spelers, bij hoopt te kunnen helpen. “Ik zit nu vijf jaar bij het eerste, dus die ervaring probeer je over te brengen.” Onder meer van het spelen in de hoofdklasse, later Vierde Divisie. “Dat was een heel mooie tijd, maar we wisten ook dat het niet eeuwig zou blijven duren.”

Eigen spel

Desondanks geniet Coremans, die op zijn vijfde begon bij Moerse Boys en via het tweede elftal doorstroomde naar het eerste, nog altijd van het voetballen in het oranje shirt. “Het is één grote familieclub op zondag langs de lijn. Iedereen staat er nog steeds altijd. We doen het echt samen.” In goede en slechte tijden. Ook binnen het veld. “Als groep moeten we nu bij elkaar blijven en tegenstanders durven vast te zetten. Niet ineens overdreven ver inzakken, maar gewoon ons eigen spel spelen.” Met hem dus als slot op de deur centraal achterin. “Ik ben iemand die hard werkt en vooropgaat in de strijd, dat kenmerkt mij denk ik wel.” En gelukkig kunnen ze daar bij Moerse Boys, voorlopig nog wel even van genieten. “Zoals het er nu voor staat, ga ik hier nooit meer weg. Dan moet er wel iets heel geks gebeuren.”

Klik op Moerse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Moerse Boys voor meer informatie over de club.

Van Voetbalsgoal naar de JO13: De jeugd heeft bij CWO ook de toekomst

sv CWO
-
0
Van Voetbalsgoal naar de JO13: De jeugd heeft bij CWO ook de toekomst

Bij CWO loopt er momenteel een lichting voetballers rond die al vanaf hun vierde jaar bezig zijn met het spel. De huidige JO12 lichting begonnen hun voetbalcarrière bij Voetbalsgoal, spreek uit als voetbalschool, en spelen bijna allemaal nog bij de CWO. Vanaf hun vierde jaar begonnen de voetbalenthousiastelingen met trainen. Allemaal geboren in 2013 zetten zij hun eerste stappen op het veld van CWO. Dit onder toeziend oog van een aantal enthousiaste vrijwilligers. De vrijwilligers leerde de spelers vol overgave de voetbal skills, een bal aannemen, schieten, dribbelen en noem maar op.

Mini Competitie JO7

Een aantal van de kids speelde zelfs al in een JO7 minicompetitie. De ‘echte’ wedstrijden begonnen pas in de JO8. De groep begon met vier teams en nu in de JO12 zijn er nog steeds vier teams actief op Sportpark Nieuwelant in Vlaardingen. Na een mooi seizoen ‘echte’ wedstrijden waarin heel veel geleerd werd kwam de groep in de JO9 terecht. Er waren dan wel een paar verschuivingen in de teams, de spelers en de trainers, maar vrijwel iedereen die betrokken was pakte de handschoen weer op en konden allemaal genieten van de ontwikkelingen van de CWO-sterren. Een deel van de trainers hebben zich ook aangemeld voor de KNVB VC1 pupillencursus, zodat de trainingen nog beter en leuker werden.

Op weg naar een half veld

Vanaf de JO11 spelen de teams niet meer op een kwartveld, maar gaan ze op een half veld spelen. Sterker nog, dan wordt het ook 9 tegen 9 in plaats van 7 tegen 7. De spelers, ouders en begeleiding genoten ook van dit seizoen. De vier teams boekte dan ook succes op diverse (hoge) niveaus.

En dan naar een heel veld

Vanaf de JO13 gaan de spelers op een heel veld, met buitenspel, spelen. Grote mannen voetbal dus! Momenteel spelen de diverse teams van CWO O12 al oefenwedstrijden op een heel veld. “Het spel op een heel veld is toch heel anders. We hebben de spelers geprobeerd te leren om te gaan met de grotere afstanden, de diverse patronen waarin we willen gaan spelen en vooral de bal het werk te laten doen”, zegt Pieter Rijke, de enthousiaste TC-er van de onderbouw bij CWO. “De ouders, begeleiders en kinderen genieten allemaal van het voetballen. Dat is ook de reden dat het team al zo lang samen is. Het is een hechte groep spelers, trainers en ouders”, vervolgt de voormalig trainer van het team

Activiteiten bij CWO

“We doen allemaal ook veel mee met activiteiten bij de club. Bingo, zaaltoernooien, FIFA toernooien en vaak is een speler van onze groep speler van de week. Dan komen ook veel van de andere spelers kijken bij het eerste. Da is natuurlijk erg goed voor de binding met de club”, vertelt Rijke.

Nog geen meidenteams

“CWO heeft op dit moment nog niet de beschikking over een meidenteam. In de onder 12 categorie spelen in totaal vijf meiden en die doen het prima. Er zit er zelfs eentje in de O12-1 en zij is ook echt goed”, zegt Pieter Rijke desgevraagd.

Goed zicht op de ontwikkeling van de spelers

Vanuit zijn functie als TC onderbouw heeft Pieter Rijke dan ook een goed overzicht op de ontwikkeling van de spelers. “Ook in de O11 en O10 zit veel talent en daar gaat de club in de toekomst veel plezier aan beleven. Het doel van dit alles is uiteraard spelers opleiden voor het eerst elftal van CWO. De club was altijd een enorm stabiele tweedeklasser, maar bungelt nu in de middenmoot van de derde klasse en wil uiteraard weer op hetzelfde niveau gaan acteren. De opleiding en het kader bij CWO zullen daar gezien de huidige ontwikkelingen zeker zorg voor gaan dragen. En met Dennis, Haci, Serge, Remco, Edwin, Pascal, Sell, Frank en Emrah heeft CWO ook een aantal uitstekende trainers in huis voor nu en voor de toekomst.

Klik op sv CWO voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sv CWO voor meer informatie over de club.

Arwin van Dijk: “Ik heb een rits aan trainers zien komen en gaan.”

sv Meerkerk
-
0
Arwin van Dijk: “Ik heb een rits aan trainers zien komen en gaan.”

Als assistent was Van Dijk iemand die met één been in de spelersgroep stond en met het andere been in de technische staf. “Ja, je zou kunnen zeggen dat ik een beetje de lijm was tussen de spelersgroep en de trainers. De laatste vijf jaar was een makkie met Gert-Jan (red. Koekkoek). Maar daarvoor zijn er wel eens trainers geweest die niet op één lijn lagen met de spelersgroep. Of een technische commissie waar ik dan een gezonde discussie mee had over het inbrengen van hele jonge jeugdspelers bijvoorbeeld. Dat kon dan wel eens druk aan mijn hoofd zijn.”

Geen moment heeft Van Dijk overwogen om hoofdtrainer te worden bij Meerkerk. “Als je dat goed wil doen, moet je iedere training goed voorbereiden en ook harde keuzes kunnen maken. De twaalfde, dertiende en veertiende man moeten ook tevreden zijn. Ik zou daar iets te soft in zijn denk ik. Al met al is het een verantwoording die ik niet zou kunnen dragen. Het mooie aan assistent zijn is dat je wat meer in de spelersgroep staat. En er is altijd wel iets aan de hand. Je hebt de talentjes van zestien, zeventien, achttien die nog heel graag willen. Dan heb je die twintigers die bezig zijn met carrière maken in hun werk. En de dertigers hebben vaak kinderen en gaan langzamerhand stoppen. Inmiddels kan ik aan iemand zijn gezicht zien of er wat speelt bij hem. Mijn taak is dan om een praatje te maken.”

“Nu er een nieuwe hoofdtrainer komt, leek het mij een mooi moment om ook te stoppen. Mijn vertrek heeft twee redenen. Je moet natuurlijk iedere dinsdag en donderdag aanwezig zijn. Dat is soms alle zeilen bij zetten en ook voor een regenachtige novemberavond. Ten tweede vind ik het tijd voor een ander. Ik denk dat het voor een groep ook goed is als er een keer een andere assistent is. Een nieuwe frisse wind.”

De andere assistent-trainer is al bekend. Zijn naam is John de Bruin en is een bekende binnen de club. De Bruin: “Al jaren ben ik leider bij jeugdteams binnen de vereniging en ik ben een beetje het schoffie van het dorp. In de positieve zin van het woord. Ik ben een verbinder.”

Van Dijk vult aan: “De groep is in goede handen met John. En andersom ook. John is inderdaad een echte verbinder. Hij is ook leider geweest van mijn zoon Milan in de Onder 11. Die twee waren een prachtig koppel. John omarmt zijn spelers, maar kan ze ook aanpakken als het moet.”

Van Dijk vervolgt: “Het zou kunnen dat ik het zijn van assistent stiekem enorm ga missen. Zeker in de zomer. Dat zijn heerlijke dagen om op het veld te staan. Heel af en toe mocht ik dan zelf ook nog even meedoen als we iemand tekort kwamen. Er zijn heel veel mensen die ik zou willen bedanken of nog even noemen, maar ik wil me beperken tot de spelers die het een stapje hoger zijn gaan proberen. Het is enerzijds jammer dat spelers weggaan, maar aan de andere kant ook juist een goed teken. Een teken dat we op de juiste manier trainen bij Meerkerk. Dat zijn Bryan Dekker en Sam van Veen die naar ASWH zijn gegaan, Melvin van de Heuvel en mijn zoon Milan van Dijk die naar Almkerk zijn gegaan en Daan en Luuk van der leun naar SteDoCo.”

klik op SV Meerkerk voor de laatste artikelen over de club.
klik op SV Meerkerk voor meer informatie over de club.

Trainer Remco en assistent Martin gaan door bij MOC’17 

MOC 17
-
0
Trainer Remco en assistent Martin gaan door bij MOC’17 

BERGEN OP ZOOM – De kans dat hekkensluiter MOC’17 ook na de zomer nog tweedeklasser is die wordt met de week kleiner. Toch is men bij de club heel tevreden over de werkzaamheden van de technische staf en is onlangs het contract van hoofdtrainer Remco Broos en assistent Martin van der Helm met een seizoen verlengd.

“Dat is misschien wel gek voor de buitenwacht, maar intern heerst er op dat vlak vooral heel veel positiviteit en tevredenheid. De stand op de ranglijst staat eigenlijk niet in verhouding tot de ontwikkeling die onze piepjonge selectie heeft doorgemaakt dit seizoen. We krijgen wekelijks de complimenten maar helaas zonder de punten. Dat is het verhaal van ons seizoen tot nu toe. Het feit dat de spelersgroep en ook vanuit de club unaniem tevredenheid heerst over de samenwerking is voor ons als trainers alleen maar mooi. En wij zien ook volop mogelijkheden met deze groep, dus in dat kader is een verlenging van ons contract het logische gevolg”,, zegt Remco Broos.

De trainer heeft de afgelopen decennia zijn sporen in het Brabantse amateurvoetbal meer dan verdiend bij clubs als RKVV Roosendaal (assistent), Meto, Sprundel VVC’68 en Internos. Nu staat Broos, in het dagelijks leven werkzaam binnen het VMBO-onderwijs, als eindverantwoordelijk voor de spelersgroep van MOC’17, met Martin van der Helm als rechterhand.

“Het is een geweldige vereniging om te mogen werken. Werkelijk alles is geregeld. Van verzorgers en fysio’s tot materiaal, velden en andere faciliteiten. Bovendien is er een duidelijke visie en vooral heel veel realiteitszin. Al die zaken bij elkaar maken het voor ons als technische staf tot een prima werkomgeving. De beleidsbepalers luisteren goed naar wat er leeft en kijken verder dan alleen dit seizoen. Dan doe je niks ad-hoc maar zijn gemaakte keuzes onderbouwd en realistisch.”

In het huidige seizoen heeft MOC’17 de beschikking over een heel jonge, maar ook heel talentvolle selectie. Allemaal met spelers die afkomstig zijn vanuit de jeugdafdeling. “Alleen Kevin Uyl is afkomstig van SPS. De rest heeft allemaal een link met de club en kennen dus heel goed de cultuur van de vereniging. De trainingsopkomst is hoog en ondanks dat we laatste staan is er een geweldige sfeer in de groep. Iedereen doet wekelijks zijn stinkende best om beter te worden en dat gaat nou eenmaal met horten en stoten. In wedstrijden vergeten we ons soms te belonen. Tegenstanders straffen onze foutjes genadeloos af en daardoor verlies je. We krijgen van trainers vaak complimenten, maar staan nog te vaak met lege handen. Dat is zonde, vooral voor de jongens. Want zij verdienen het echt om voor hun enthousiasme en inzet die ze wekelijks laten zien vaker ook beloond te worden met punten.”

De samenwerking en chemie tussen de trainer, staf en de groep is goed, ook mocht men het niet redden om tweedeklasser te blijven. “Ik heb het hier enorm naar mijn zin en zie veel potentie in de groep voor de komende jaren. En ook met wat er vanuit de jeugd nog bijkomt. Daar wil ik graag een bijdrage aan leveren. Mocht dat eventueel in de derde klasse zijn dan is dat zo, maar dan werken we op dezelfde manier verder. We hebben een hechte groep gecreëerd met een duidelijke voetbalvisie waar de spelers achter staan. De selectie blijft nagenoeg intact met wat extra aanvullingen. Het is voor iedereen heel leerzaam seizoen en daar moeten we in de toekomst ons voordeel mee kunnen doen. Op welk niveau dat volgend seizoen is, dat zal de tijd uitwijzen.”

Klik op MOC’17 voor meer artikelen over de club.
Klik op MOC’17 voor meer informatie over de club.

Cláudio Braga neemt per direct taken over van vertrokken Agterberg

Excelsior Maassluis
-
0
Cláudio Braga neemt per direct taken over van vertrokken Agterberg

Excelsior Maassluis hoeft niet lang te zoeken naar een opvolger van Cesco Agterberg. Cláudio Braga, die eerder al was gepresenteerd als hoofdtrainer voor het seizoen 2025-2026, zal per direct voor de groep staan en het seizoen afmaken als eindverantwoordelijke.

Agterberg stopte eind maart omdat er diverse zaken in zijn privéleven speelde, waardoor de trainer niet meer de volledige focus op Excelsior Maassluis kon houden. Agterberg volgde in oktober de ontslagen Steye Jacobs op en behaalde in 19 wedstrijden 20 punten.

Braga wordt in de resterende weken van het seizoen ondersteund door de bestaande trainersstaf van het eerste elftal en O21. Daarbij gaat het om Dick Tol, Cor van Hoeven (HJO) en Pim van der Hoorn, die gezamenlijk zorgen voor continuïteit en intensieve begeleiding van de spelersgroep in de cruciale fase richting handhaving in de Tweede Divisie.

Claudio Braga is 50-jarige Portugese trainer. Geboren in Lissabon, maar sinds zijn jeugd al woonachtig in Nederland. Braga was trainer bij Excelsior, Sparta, Feyenoord, Vitoria Setúbal, PSV, Santa Clara, FC S-Gravenzande, Nieuwerkerk, Fortuna Sittard, Maritimo, FC Dordrecht, Al Wahda en Maccabi Tel Aviv. Bij vrijwel alle clubs was Braga jeugdtrainer of assistent trainer.

Cláudio Braga: “Hoewel ik aanvankelijk pas in de zomer zou beginnen, hoefde ik niet lang na te denken toen deze vraag kwam. Ik heb veel zin om nu al met deze groep aan de slag te gaan. De komende weken zijn ontzettend belangrijk voor de club, en ik wil mijn steentje bijdragen aan een succesvol slot van het seizoen.”

Het bestuur en technisch manager Raymond Frehe zijn verheugd dat de oplossing zo snel kon worden gevonden en hebben het volste vertrouwen in Braga en zijn team om de komende weken met volledige focus en energie de strijd aan te gaan. Op 5 april speelde de Tricolores hun eerste wedstrijd onder de nieuwe trainer. RKAV Volendam werd in Maassluis met 1-0 verslagen door een doelpunt van Olaf van der Sande.

Klik op Excelsior Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Excelsior Maassluis voor meer informatie over de club.

‘We hebben stappen gezet in onze manier van spelen’

vv RSV
-
0
‘We hebben stappen gezet in onze manier van spelen’

Had er voor vierdeklasser RSV dit seizoen meer ingezeten? Als het aan Niels van Poortvliet ligt wel. En dus kunnen ze in Rucphen het behalen van de doelstelling, nacompetitievoetbal voor promotie, uit hun hoofd zetten. “Maar toch denk ik dat we uiteindelijk tevreden kunnen zijn.”

Want met een nieuwe trainer (Bas Antens) en een jong team, zou je kunnen spreken van verzachtende omstandigheden. Toch heeft de 24-jarige Van Poortvliet, bezig aan zijn eerste seizoen bij RSV, dus het gevoel dat er meer in had gezeten. “We hebben last gehad van een aantal blessures en sommige wedstrijden zijn nét niet onze kant opgevallen.” Desondanks, overheerst bij de inwoner van Kruisland het goede gevoel. “In onze manier van spelen en hoe we het uitvoeren, hebben we stappen gezet.” Vooral verdedigend, staat het als een huis. “Het is moeilijk om tegen ons te scoren.”

Competitief

En dat is mede te danken, aan de trainer, vertelt Van Poortvliet. “Bas speelt het liefste aanvallend voetbal, met hoge druk en zo min mogelijk de lange bal.” Maar stiekem, wist de nieuweling dat eigenlijk al. “Toen Bas nog trainer was bij BSC, heb ik daar een keer meegetraind. Daardoor kende ik hem al.” Van een samenwerking kwam het toen niet, dit seizoen dus wel. “Op het moment dat ik zag dat hij naar RSV ging, heb ik hem een berichtje gestuurd.” En niet voor niks. “Bij Kruisland speelde ik in het tweede met mijn vrienden, maar ik wilde graag serieuzer gaan voetballen.” Gewoond in Nieuw-Vossemeer en begonnen bij RVS, was Van Poortvliet nadat hij op zijn zestiende in Kruisland ging voetballen, toe aan selectievoetbal. “Ik ben competitief en ik train graag, dus het gevoel dat resultaat uitmaakt, miste ik wel een beetje. Nu kan ik gewoon weer lekker twee keer in de week hard trainen.” Zijn overstap naar RSV, bevalt hem dan ook prima. “De sfeer is goed en we hebben een leuk team!” Toch had Van Poortvliet vooraf zo zijn twijfels, is hij eerlijk. “Bij Kruisland mocht ik onder John Taks wel eens meetrainen met het eerste, maar ik had mezelf nog nooit echt kunnen meten met dit niveau.” Na één training bij RSV, wist de verdediger echter genoeg. “Toen wist ik dat ik meekon!” Al was het vooral fysiek, in het begin even aanpoten. “Het gaat en stuk harder, dus moet je ook meer herstellen.”

Portugal

Desondanks klinkt dat alles, een stuk logischer dan het daadwerkelijk is, zo blijkt. “Ik ben geboren in Portugal. Mijn ouders werkten daar, dus ik heb daar tot mijn zevende gewoond.” Op zijn plek in Rucphen, mist hij het zonnige land zo nu en dan nog wel eens, lacht Van Poortvliet. “Het weer en het eten, waren daar beter…” Maar aan een terugkeer of een vertrek bij RSV, denkt de rechtspoot voorlopig niet. “Ik verwacht dat ik de komende jaren gewoon hier blijf voetballen. Het is een jong team, met genoeg potentie.” De lat, legt Van Poortvliet dan ook hoog. “We hebben de ambitie om boven in de vierde klasse mee te spelen én wie weet, kunnen we wel een keertje stunten met promotie naar de derde.” Aan zijn inzet, zal het in ieder geval niet liggen. “Ik ben een hardwerkende speler, iemand die alles geeft en zijn taken uitvoert. Daar moet ik het van hebben.” Naast zijn snelheid en loopvermogen. “In mijn vriendenteam was ik altijd buitenspeler, nu ben ik een opkomende back.” Tegenwoordig steeds vaker als linksback. “Met mijn rechts op links, is soms best pittig!”

Klik op RSV de laatste artikelen over de club.
Klik op RSV voor meer informatie over de club.

Merijn Noom hoopt dat Stavenisse lijn qua veldspel door kan trekken

sc Stavenisse
-
0
Merijn Noom hoopt dat Stavenisse lijn qua veldspel door kan trekken

STAVENISSE – Slechts negen keer wist een speler van SC Stavenisse dit seizoen pas het net te laten bollen. Het gebrek aan scorend vermogen als elftal is volgens Merijn Noom (18) de voornaamste reden dat de ploeg elfde staat in de 5e Klasse B.

Noom is op zijn achttiende bezig aan zijn derde seizoen in de senioren van de Thoolse dorpsclub. Daarvan speelde hij het eerste half seizoen in het tweede elftal. “Maar ik trainde wekelijks twee keer en het ging bij het tweede niet onaardig, dus na de winterstop ben ik doorgeschoven en sindsdien niet meer weg gegaan. Ik speel al twaalf jaar bij de club en het is wel leuk om dan vanuit de jeugd nu in het eerste elftal te kunnen spelen. Alleen zou het wel eens leuk zijn om wat vaker wedstrijdjes te winnen.”

In de voorbereiding van het seizoen miste hij een aantal duels vanwege een blessure, maar over het algemeen is de rechtsbenige linkermiddenvelder wekelijks wel basiskracht in het elftal van trainer Frans Ceton, die ook in het seizoen 2025-2026 als eindverantwoordelijke voor de groep zal staan. “Het is wel fijn om het vertrouwen van de trainer te krijgen, al besef ik ook wel dat de spoeling bij ons in de selectie niet zo heel groot is. Ik speel ook op een fijne positie waar ik mijn energie wel prima in kwijt kan. Zowel verdedigend als aanvallend kan ik me laten gelden en dat is wel iets wat me ligt.”

Hoewel de ranglijst anders doet vermoeden en er af en toe nog een negatieve uitschieter bijzit, ziet de jonge middenvelder absoluut een verandering in het veldspel. “We verdedigen na de winterstop beter dan in het begin. Dat doen we met het hele team en we staan ook veel compacter. Daardoor krijgen we minder tegengoals te verwerken. En verliezen we nu vaker met slechts één goal verschil. We komen te weinig in de aanval en bedienen dan onze spitsen niet goed genoeg. Het is ook niet dat we geen kansen krijgen, alleen halen we de trekker zelf nog niet over en dat breekt ons dan jammer genoeg vaak nog op.”

Over zijn eigen seizoen is de Stavenissenaar overigens gematigd tevreden. “In het begin na mijn blessure zat ik op de bank en daar baalde ik natuurlijk wel van. Want je wilt altijd spelen en een bijdrage leveren. Vrij snel kwam ik wel in het elftal en ben er sindsdien niet meer uit geweest, al kunnen mijn prestaties ook beter. Die zijn nog te wisselvallig. Sportieve ambities om ergens anders te gaan spelen op een hoger niveau heb ik niet, daarvoor bevalt het me hier te goed. Er zijn wat jonge jongens doorgekomen en die zorgen voor wat extra fitheid en concurrentie, ook op trainingen. Mochten er voor het nieuwe seizoen nog een aantal spelers erbij komen, zéker eentje die de ballen er makkelijk inschiet, dat zou welkom zijn. In het verleden speelde Rudy Ridderhof hier, zo’n type zou perfect zijn voor ons.”

Voor komend seizoen hoopt de student aan de Middelbare Agrarische Landbouwschool naast wat extra schotkracht vooral ook op meer punten dan er nu bij elkaar zijn gevoetbald. “Als we de lijn van ons veldspel kunnen doorzetten en we de kansen verzilveren, dan moet dat in mijn ogen zeker lukken met z’n allen.”

Klik hier voor meer informatie over Stavenisse.
Klik hier voor meer artikelen over Stavenisse.

Martijn Hagens beleeft veel plezier aan rol als assistent bij SC Welberg

sc Welberg
-
0
Martijn Hagens beleeft veel plezier aan rol als assistent bij SC Welberg

WELBERG – Tussen pot en pint werd aan Martijn Hagens gevraagd of hij geen heil zag in een rol als assistent-trainer bij het eerste elftal van SC Welberg. Hij zei ‘ja’ en wilde seizoen het per seizoen bekijken. Inmiddels is hij een aantal trainers verder en is hij begonnen aan zijn vijfde seizoen als rechterhand van hoofdtrainer Ad Straver.

“Toen ik stopte als speler bij het eerste op mijn vijfendertigste ben ik daarna nog altijd doorgegaan in het tweede en het derde elftal haha. Het bloed kroop toch waar het niet gaan kon en voetballen blijft het allerleukste. Maar nu ben ik al een tijdje volledig gestopt en beleef veel plezier aan mijn rol als assistent, zéker samen met Ad is het prettig werken.”

Vanaf het eerste moment was er een goede klik tussen het duo, dat wekelijks probeert om de jonge selectie van de vijfdeklasser wegwijs te maken in het seniorenvoetbal en probeert om stapje voor stapje het niveau omhoog te brengen bij de kleine dorpsclub. “Vanaf de eerste kennismaking met Ad merkte ik dat er een soort chemie was. Dat was heel gek, maar we leken elkaar direct goed aan te voelen en aan te vullen en dat is nu in het tweede seizoen nog altijd het geval. Ik neem soms oefeningen of een training over en we zitten vrijwel altijd ook op één lijn. Dat maakt dat ik er heel veel lol in beleef op het moment, al zou het qua resultaten nog wel wat beter kunnen, mogen en soms moeten.”

In de vijfde klasse bivakkeert Welberg in de onderste regionen en dat is een plek waarop Hagens (47) in eerste instantie niet direct op had gerekend. “Nee, we hadden zeker op meer gehoopt en eigenlijk ook gerekend. Het behalen van de top-vijf hadden we voor ogen, maar al snel bleek dat geen haalbare kaart. We hebben een jonge selectie en bovendien is het een heel fysieke klasse waarin we spelen. Elke week vol aan de bak om de punten te pakken en dat hebben we helaas te vaak nagelaten.”

Aan de trainingsopkomst en de motivatie bij de spelers ligt het niet volgens de clubman en aan de drive van het technische duo evenmin. “We maken elke week weer stappen in ons veldspel, maar de kern is heel smal en dat breekt ons soms ook op. Als er een aantal basiskrachten afwezig zijn dan hebben we het moeilijk. Geen verwijt aan iemand, maar een simpele constatering en het lot van veel kleine clubs. Daardoor behalen we niet altijd de resultaten die we verdienen, al sta je aan het eind van de rit wel altijd op de plek die recht doet aan je gespeelde seizoen vind ik. Al blijft het zonde dat we tot op heden ook teveel onnodige punten hebben verspeeld als ploeg…”

Potentie qua spelersmateriaal is er in de ogen van Hagens voor de komende jaren bij Welberg zeker aanwezig. “Absoluut! In de jeugd en ook in het tweede elftal spelen een paar gasten die zeker versterking zouden betekenen. Maar die jongens moeten wel de wil hebben natuurlijk. Daarvan moeten wij ze als staf overtuigen en dan zie ik het heel positief in voor de komende jaren. Als we qua duelkracht en fysiek nog kunnen groeien, dan moeten we in het nieuwe seizoen zeker stappen vooruit kunnen zetten. Nu worden we daarop nog geregeld overbluft, maar als jongens blijven ontwikkelen en geloof houden in de manier van spelen, dan zie ik het hier zeker goedkomen in de nabije toekomst.”

Klik op SC Welberg voor de laatste artikelen over de club
Klik op SC Welberg voor meer informatie over de club

Melvin van Ast op zijn plek als assistent-trainer bij WHS

WHS
-
0
Melvin van Ast op zijn plek als assistent-trainer bij WHS

SINT ANNALAND – Drie zware kruisbandblessures en evenveel pittige operaties deden Melvin van Ast vijf jaar geleden besluiten op zijn vierentwintigste te stoppen als voetballer bij het tweede elftal van WHS. De rol als speler heeft in vier jaar geleden omgeruild voor die van trainer. Van Ast begon als assistent bij het tweede en is nu assistent bij het eerste elftal. Een rol die hem prima bevalt.

“Vanuit de club kreeg ik de vraag of ik het zag zitten om de nieuwe trainer Wim Nieuwland te assisteren. Ik heb toen wat gesprekken gehad en besloten om het te doen. Ik krijg veel vrijheid en leer ontzettend veel van Wim. Die heeft al zoveel jaren ervaring en daar kan ik alleen maar mijn voordeel mee doen. Vanuit de club geeft het ook aan dat ze vertrouwen in mij hebben en dat is altijd prettig om te merken natuurlijk.”

Van Ast heeft momenteel nog niet direct de ambitie om een trainerscursus te gaan volgen, dus een rol in de luwte als assistent is een ideale opstart van een eventuele trainersloopbaan in het amateurvoetbal. “Ik weet nu nog niet of die loopbaan er ooit gaat komen, maar ik beleef er wel enorm veel plezier aan. Wim is heel duidelijk en we doen het echt samen. Tijdens trainingen mag ik ook geregeld oefenvormen bedenken of een deel van de training voor mijn rekening nemen. Een rol als trainer of assistent is, zeker als je moet stoppen met voetballen vanwege een blessure, een mooie manier om toch nog intens met voetbal bezig te kunnen blijven. En zo beleef ik het ook.”

Als jonge voetballer het advies krijgen om te stoppen met je favoriete sport is een boodschap die je het liefste niet krijgt. “Dat had ik uiteraard ook, maar ik moet met voetbal niet mijn boterhammen verdienen dus luisteren naar de specialist was de enige optie. Ik ben wel altijd betrokken gebleven bij het tweede en langzaamaan kwam ik in de rol als assistent terecht tijdens trainingen en wedstrijden. Ik ben van nature wel een ‘aanwezig’ type en dat is ook bij het eerste elftal zeker zo. Gelukkig is Wim enorm rustig langs de lijn dus zijn we wat dat betreft ook een goede combi haha.”

Het duo beleeft momenteel met WHS een prima seizoen in de derde klasse waar het stevig in de middenmoot. “Daar zijn we zeker ook tevreden mee, want we kenden een heel lastige start met een aantal langdurig geblesseerden. We beschikken niet over een heel brede selectie dus is iedereen van groot belang om fit te hebben en houden. Bovenliggend zijn we zeker niet altijd de bovenliggende partij, maar met werklust weten we wekelijks veel te compenseren en punten te pakken.”

Het doel voor Van Ast en WHS was en is voor dit seizoen handhaving. “We hebben achterin de ploeg veel routine en kwaliteit. Dat is ook waar we qua organisatie op leunen en dat zie je ook in het weinige aantal tegengoals die we hebben. Het laat zien dat we met deze groep prima op ons plaats zijn in deze klasse. Als we de boel bijeen houden en er vanuit de jeugd de komende tijd nog wat doorkomt dan zie ik zeker kansen om op termijn in de top-vijf te spelen en een stabiele derdeklasser te worden.”

In rol van assistent ziet de Stallander en grote mate van acceptatie en leert hij veel. “Ik kan me volop ontwikkelen en hier bij WHS is het voor mij de ideale omgeving om dat te doen. Daar ben ik de club heel dankbaar voor.”

Klik op WHS voor meer artikelen over de club.
Klik op WHS voor meer informatie over de club.

Nieuwe bestuurlijke rol als secretaris bevalt Sietse Geluk goed bij NVS

NVS
-
0
Nieuwe bestuurlijke rol als secretaris bevalt Sietse Geluk goed bij NVS

NIEUW VOSSEMEER – Hij was eerder al een keer door de voorzitter benaderd of hij niet iets extra’s voor zijn club NVS kon betekenen. Sietse Geluk (44) gaf aan dat met zijn drukke baan dan een bestuurlijke rol het beste zou passen. En zo geschiedde. De inwoner van Tholen is sinds november vorig jaar de nieuwe secretaris bij de vijfdeklasser.

“Het bevalt me heel erg goed. Het is natuurlijk ook niet zo dat kandidaten voor bestuurlijke rollen binnen een sportclub dik bezaaid zijn. Dus dat ik deze rol nu kan en mag vervullen is prima. Ik kon al vrij snel lekker aan de bak omdat we konden communiceren dat we in Perry Snoep een opvolger hadden gevonden voor de vertrekkende trainer Wil Raats. Daarvoor heb ik dus samen met de voorzitter de communicatie geregeld. Dat was wel een leuke en positieve binnenkomer bij de club.”

Geluk is in het dagelijks leven in Den Bosch werkzaam als manager bij een inkoopadviesbureau voor overheden. “Dat is een drukke baan en dus kon ik onmogelijk structureel bijvoorbeeld een elftal trainen, coachen of begeleiden. Een rol binnen het bestuur is voor mij makkelijker te combineren met mijn werk en de tijd kan ik veel flexibeler invullen. Met periodes zitten daar wel de nodige uurtjes in maar soms heb je het ook wekenlang wat rustiger. Dus nee, dit is prima voor mij zo en ik kan op deze wijze toch een extra bijdrage leveren voor de club.”

Naast zijn functie als secretaris is Geluk nog altijd actief als voetballer voor de trotse koploper in de Zondag 5e Klasse B. Niet als speler van de hoofdmacht overigens. “Nee haha, die tijd ligt al even achter me. Ik ben in 2013 gestopt bij het eerste hier bij NVS en daarna via het tweede, derde en vierde nu terecht gekomen bij de veteranen van de club. Het is mooi om nog regelmatig met een aantal ploeggenoten van het eerste uit die tijd op het veld te staan. We spelen 7X7 op een half veld, dat is meer dan groot genoeg tegenwoordig…”

In het verleden speelde hij jarenlang bij NOAD’67 en toen hij verhuisde naar zijn huidige woonplaats Tholen ging hij niet bij de lokale club voetballen, maar hij koos destijds bewust voor NVS. “Er woont veel familie van mij in Nieuw-Vossemeer en het was toen een ideale kans om samen met mijn neefjes nog een aantal jaren in het eerste te spelen. Dat was een mooie periode en daarna ben ik eigenlijk hier altijd blijven hangen. Het is een kleine dorpsclub waar we de zaakjes denk ik goed voor elkaar hebben. Het is een hechte vereniging en het is leuk dat ik nu ook in een andere hoedanigheid iets voor de club kan betekenen.”

De club draait goed op meerdere vlakken, maar dus zeker als het gaat om de sportieve prestaties van het vlaggenschip. “Die doen het heel goed in de vijfde klasse. Het zou wel heel mooi zijn dat ze een stapje omhoog kunnen maken en kampioen zouden worden. Zover is het nog niet, maar zo’n feest zou wel leuk zijn voor iedereen. Al moeten we wel realistisch blijven als kleine club. Dit zijn unieke kansen en die moet je wel pakken als het kan. In mijn eerste seizoen als secretaris zou dat best bijzonder zijn om mee te maken.”

Klik op NVS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op NVS voor meer informatie over de club.

1...606162...1.408Pagina 61 van 1.408

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.