Home Blog Pagina 60

Leroy van Berkom koestert zijn rol als leermeester in jonge selectie

TVC Breda
-
0
Leroy van Berkom koestert zijn rol als leermeester in jonge selectie

Door het vertrek van het trio – Rijndorp, Ooms en Haalide naar TSC in de zomer van 2022 leverde TVC Breda flink wat kwaliteit in . Toch stonden daardoor andere namen weer op en was de ontwikkeling van ‘captain’ Leroy van Berkom een opzienbarende. De pas 22- jarige speler ontpopte zich als leider van het team, is als verdediger haast onpasseerbaar en lijkt ogenschijnlijk makkelijk een hoger niveau aan te kunnen. Toch vind de sympathieke Bredanaar, die als technisch commercieel medewerker bij BLT Luchttechniek werkt, zijn jonge teamgenoten bij ‘zijn’ TVC begeleiden ook een zeer belangrijke taak.

“Ik speel al vanaf de kabouters bij TVC en heb alle jeugdelftallen doorlopen. Op 15 jarige leeftijd heb ik mijn debuut mogen maken in het 1e. Een uitwedstrijd tegen DIA weet ik nog. Na twee seizoenen in de zaterdagjeugd spelen en op zondag in het eerste heb ik hierna de definitieve overstap gemaakt naar 1. Hierin speel ik nog altijd met veel plezier. Ben ook in mijn vrije tijd vaak hier op het voetbalveld te vinden. Ik woon om de hoek, dus dat is makkelijk haha. En anders zit ik in de sportschool of doe aan Padellen met vrienden.”

Tegenwoordig spelend in de laatste lijn en aanvoerder van een jonge ploeg?

“Na in de jeugd vrijwel altijd op 6 te hebben gespeeld speel ik nu als laatste man. Ik moet het vooral hebben van mijn snelheid en m’n gretigheid om de bal te veroveren en hebben. Sinds vorig seizoen mag ik ook de aanvoerdersband dragen. We hebben een heel jong team waardoor ik met m’n opgebouwde ervaring het team zo goed mogelijk probeer te helpen en coachen.”

Hoe is het met de toekomst van TVC als kleine club- goede spelers zijn vertrokken?

“ De toekomst van TVC ziet er goed uit! Momenteel spelen we met een basisopstelling met 9 spelers tussen de 15 en 23 jaar.  Als de jonge jongens zich zo blijven ontwikkelen kunnen ze heel ver komen dus dat is mooi om te zien. Al moeten ze wel nog veel leren! Momenteel spelen we voor handhaving in de 4e klasse, wat al een strijd op zich is. De middenmoot staat heel dicht bij elkaar waardoor je na 2 wedstrijden van nummer 3 naar nummer 10 – 11 kan zakken. Het belangrijkste is om nacompetitie te ontlopen en met de kwaliteiten van de ploeg moet dat zeker kunnen lukken. Echter moeten we er dan wel voor zorgen dat we voor elkaar blijven werken,” aldus ‘routinier’ van Berkom.

Met jouw kwaliteiten kan je hoger spelen – heb je de ambitie voor die stap? 

“Tuurlijk heb ik de ambitie om zo hoog mogelijk te spelen. Maar hoe vaak krijg je de kans om met je vrienden in een eerste elftal te spelen? Momenteel speel ik met veel plezier bij TVC en dat vind ik veel waard. Wie weet wat de toekomst brengt en wat voor mooie dingen er nog op mijn pad komen. Echter focus ik me voor nu op handhaven met TVC en het helpen van de jonge jongens. Hoger spelen kan ook met TVC. Dus we moeten goed ons best gaan doen om de komende jaren te gaan promoveren denk ik dan, “ besluit de aanvoerder met een knipoog.

Bron foto’s: Kees van Overveld

Klik op TVC Breda voor de laatste artikelen over de club.
Klik op TVC Breda voor meer informatie over de club.

Droomafscheid voor routinier Lars Kools

vv Achtmaal
-
0
Droomafscheid voor routinier Lars Kools

Met een kampioenschap op zak, kan Lars Kools zich bij vijfdeklasser Achtmaal op maken voor een droomafscheid. Want na negentien seizoenen in het eerste, is het voor de routinier na dit jaar mooi geweest. “Stoppen met degradatie voelde niet goed.”

En dus plakte de 35-jarige Kools er dit jaar nog maar een seizoentje aan vast, bij de club waar hij op zevenjarige leeftijd begon. “Het speelde al langer door mijn gedachte. Vorig seizoen zei ik: Als we degraderen, dan kap ik. Alleen voelde dat als een opwelling.” Nu is het dus een weloverwogen besluit. “Ik heb er nog altijd heel veel plezier in, maar het is tijd om de jeugd de kans te gaan geven. Je krijgt kleine pijntjes en moet langer herstellen. Met je kuit en hamstring, lig je er zo weer twee maanden uit. En daarnaast, heb ik ook gewoon nog twee kleintjes thuis.”

Gegroeid

Hoe mooi is het dan, om af te sluiten met een kampioenschap. Kools ziet het al helemaal voor zich. “Na de degradatie hadden we het al wel een beetje verwacht, maar je moet het toch nog waarmaken. Inmiddels hebben we een mooi gat geslagen.” Het doel is dan ook simpel, voor de koploper van de vijfde klasse. “Dat was altijd al het kampioenschap. En daar kunnen we nu ook niet meer onderuit.” Hoe groot is het verschil met vorig jaar? “Eigenlijk horen we hier niet thuis, maar daar hebben we het zelf naar gemaakt. Je merkt gewoon dat we meer individuele klasse hebben.” Naast een sterk collectief, vertelt Kools. “We zijn als groep verder. Er zijn wat spelers bij, dus ook in de breedte zijn we gegroeid. Meer concurrentie, dus gaat het niveau op de trainingen omhoog.” En dat blijkt. “In oefenwedstrijden tegen vierdeklassers, hebben we eigenlijk nog niet verloren.”

Toch is de inwoner van Zundert dus bezig aan zijn laatste seizoen. Zijn negentiende in het eerste. “Ik was zestien toen ik mijn debuut maakte. Ons kent ons en hechte saamhorigheid, het voelt als thuiskomen. Helemaal als je wint, heb je vrienden.” Vrienden die Kools in al die jaren natuurlijk sowieso wel heeft gemaakt. “De groep ga ik ontzettend missen. Maar ook de wedstrijden, daar train je uiteindelijk voor. Op zondag had ik altijd het meeste plezier. Samen een doel hebben en samen presteren.” Al gaat hij wel lager voetballen, zondagmorgen vroeg. “Dat wordt even wennen straks. Ineens ben je op zondag ‘vrij’. En als je een weekendje weg wilt, kan dat gewoon.”

Relativeren

Een boek vol met mooie herinneringen, is straks geschreven. “Mijn debuut was natuurlijk heel bijzonder. In die tijd speelde ik ook vaak ‘dubbel’. Bij de jeugd én de senioren. Op een gegeven moment kon ‘die zaterdag’ me gestolen worden. Werd zondag steeds belangrijker.” En mooier, herinnert hij zich. “De eerste promotie, thuis tegen Koewacht, 3-2 in de 93ste minuut. Die ontlading was heel bijzonder.” Net als zijn eerste jaar in de vierde klasse. “Volgens mij kregen we toen thuis maar twee of drie goals tegen. Speelden we meteen nacompetitie voor de derde klasse.”

In al die tijd, heeft Kools Achtmaal dan ook behoorlijk zien groeien. “Van onderin vijfde klasse, naar een stabiele vierdeklasser. Dat zouden we in mijn ogen ook nog steeds moeten zijn.” Met hem als centrale verdediger. “Ik heb ongeveer de helft van mijn carrière op het middenveld gespeeld, nu sta ik alweer acht jaar achterin. Proberen het team te sturen en te coachen, in hoe we druk willen zetten. Dat is wel iets natuurlijks, dat zat eigenlijk altijd al in me.” Helemaal als aanvoerder. “Misschien geen geboren leider, wel heel rustig.” Ook in het veld. “De rust bewaren, zorgen voor een goede positionering en iemand met inzicht.” Dat bleek dus genoeg voor het kampioenschap “Dat was hier al heel lang geleden! Mijn vader was er toen nog bij. Afsluiten met de titel, is heel mooi. Dat wilde ik nog een keer meemaken!”

Klik op VV Achtmaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Achtmaal voor meer informatie over de club.

Middenvelder Michiel van Damme heeft zijn draai bij Vogelwaarde gevonden

VV Vogelwaarde
-
0
Middenvelder Michiel van Damme heeft zijn draai bij Vogelwaarde gevonden

Na de gehele jeugd bij v.v. Terneuzen te hebben doorgebracht zag Michiel van Damme al snel in dat een echte kans bij de eerste selectie er voor hem niet inzat. Daarop ging hij zich oriënteren in de buurt en op zoek naar een club waar hij wel kans had op speelminuten. Die club vond hij in vijfdeklasser v.v. Vogelwaarde waar hij bezig is aan zijn tweede seizoen.

“Via Jayvano Tieleman die ik nog kende uit de jeugd van Terneuzen, en sindsdien ook een vriend van me is, kwam ik in contact met de mensen hier bij Vogelwaarde. Zo kwamen er gesprekken en het gevoel wat ik kreeg was van het eerste moment goed. Daarop heb ik besloten om de stap te maken en tot op heden bevalt die me heel goed. Soms is het nog wel eens wennen qua niveau, maar dat wist ik toen ik van Terneuzen voor een club koos in deze klasse. Dan gaat het niet altijd om goed voetbal, maar worden er andere dingen gevraagd.”

Huidig seizoen

De 21-jarige Terneuzenaar kent samen met zijn ploeggenoten overigens wel een teleurstellend seizoen in de vijfde klasse zondag. Vooraf was een plek halfweg het rechterrijtje niet bepaald de doelstelling. “Nee verre van dat zelfs. En als ik kijk naar de kwaliteit in onze selectie dan staan we ook echt veel te laag op de ranglijst. Er zit voldoende ervaring in het elftal, dus daar ontbreekt het niet aan. Wel willen we misschien te vaak de mooie oplossing zoeken, gooien we te weinig de beuk erin en houden we ons teveel bezig met randzaken in het veld. Dat gaat ten koste van de concentratie met alle gevolgen van dien. We hebben daar met elkaar over gepraat en het gaat ook wel beter, maar als je eenmaal onderin speelt is het lastig daar weg te komen.”

Bovendien zijn er gedurende het seizoen ook wel een aantal ervaren spelers geblesseerd geweest, waardoor een reeks wedstrijden spelen met een vaste groep nauwelijks mogelijk was. “Ook Rick Moens, onze aanvoerder, is er vanwege een knieblessure al een jaar niet bij. Dat zijn aderlatingen en dat zie je ook terug in het veld. Als het dan even tegenzit dan lijkt het soms wel of we ineens stoppen met voetballen, de twijfel erin sluipt en we niet de juiste keuzes maken. Dat soort zaken moeten uit ons spel en dan ben ik overtuigd dat we wel de resultaten boeken die passen bij deze groep. Nu is het vooral zaak om nog wat goede resultaten te boeken om nog paar plekjes te kunnen stijgen en het seizoen toch wat positiever af te sluiten.”

Klik op VV Vogelwaarde voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Vogelwaarde voor meer informatie over de club.

 

GJS groeit en barst van ambitie

GJS Gorinchem
-
0
GJS groeit en barst van ambitie

Voorzitter Jan van Veen ziet GJS groeien. De voetbalvereniging uit Gorinchem acteert in de tweede klasse en telt zo’n 1100 leden. De groei van GJS is positief, maar kent ook nadelen. In dit interview spreken we met Jan van Veen over de groei en ambities van GJS.

Het grootste voordeel van de groei van de vereniging is dat het zorgt voor een goede doorstroom naar het eerste elftal. Van Veen vertelt dat GJS niet betaalt, en het daardoor veelal moet hebben van de eigen jeugd. ,,Natuurlijk komen er ook spelers van buitenaf, maar we blijven een echte amateurvereniging’’. Volgens de clubvoorzitter is het belangrijk dat GJS wel de juiste faciliteiten heeft, zodat de voetballers wel graag voor de vereniging spelen. ,,Dan hebben we het over een mooi clubgebouw, goede velden en kleedkamers’’, zegt Van Veen.

GJS groeit, en telt ondertussen 1100 leden. De vereniging telt wel zeventig teams en heeft op een zaterdag gemiddeld dertig thuiswedstrijden. ,,Dat is natuurlijk geweldig, maar het zorgt ook voor nadelen’’, aldus Van Veen. ,,Parkeren op zaterdag is echt hopeloos’’, begint de voorzitter, die ook andere nadelen ziet binnen de vereniging. ,,Het lijkt alsof de mensen op en rond het veld aan het verharden zijn. Een incidentje hier en een incidentje daar, het lijkt steeds vaker te gebeuren en de mensen hebben in mijn ogen een steeds korter lontje’’, meent Van Veen. ,,Hoe groter je bent als vereniging, hoe minder zicht je hebt op deze incidenten.’’ Een ander punt van aandacht is de trainingscapaciteit in de winter. GJS telt twee kunstgrasvelden en vier grasvelden. In de zomer is er geen vuiltje aan de lucht, maar in de winter is het soms lastig om te blijven trainen. ,,Je wilt een amateurvereniging zijn, en dan moet je het ook kunnen zijn. Als iedereen twee keer wilt trainen, moet je dat ook kunnen voorzien’’, is Van Veen eerlijk.

Steentje bijdragen

Uiteraard wegen de voordelen zwaarder dan de nadelen. Op zaterdag is het volgens de GJS-voorzitter echt gezellig. De kantine is iedere week vol en er wordt volle bak gevoetbald. Onder de leden zijn er enthousiastelingen die de barcommissie invullen. Het zijn stuk voor stuk jonge mensen tussen de 25 en 30 die zich inzetten voor de vereniging. ,,Ze willen een steentje bijdragen, en dat is top’’, vindt ook Van Veen. Ook heeft GJS een goed en gespreid sponsorbeleid van meer dan vijftig á zestig sponsoren. ,,Ik hoef niet mijn handje op te houden’’, grapt de voorzitter. ,,We hebben ook mensen die een loterij houden, dat loopt prima’’. Tenslotte heeft GJS ook vier á vijf feestavonden in het jaar, die drukker dan ooit zijn. Vorig jaar is de kantine van GJS verbouwd. ,,De kantine is gebaseerd op gezelligheid’’, vertelt Van Veen. ,,Ook is het leuk om te zien dat onze eigen mensen daar een handje bij hebben geholpen’’.

Stabiele tweede klasser, eerste klasse?

Met de juiste faciliteiten en spelers, heeft Van Veen één droom: ,,We willen heel graag een stabiele tweede klasser zijn en blijven, maar we kijken stiekem ook weleens naar de eerste klasse. We weten dat het eigenlijk niet kan zonder centjes. Toch zien we het als een prachtige uitdaging om zonder centjes in de tweede klasse te stabiliseren en stiekem een keer naar de eerste klasse te gaan’’.  Andere doelen van de vereniging zijn om iedereen de aandacht te geven die ze verdienen. ,,De jongens van het eerste team zijn uiteraard heel belangrijk. Niettemin zijn de jongens van de JO19-3 ook belangrijk, aangezien ze zorgen voor veel gezelligheid in de kantine’’, beschrijf Van Veen, die ook een andere ambitie voor de jeugd heeft. ,,We willen dat alle hoogste jeugdteams op hoofdklasse niveau kunnen acteren. Het allerbelangrijkste is het recreatieve gedeelte, want iedereen moet zichzelf belangrijk voelen, het naar zijn of haar zin hebben en blij zijn om te voetballen bij GJS’’, sluit de ambitieuze voorzitter af.

Klik op GJS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GJS voor meer informatie over de club.

Lucas Umar van jongste ‘bediende’ naar routinier in 1 jaar

UVV 40
-
0
Lucas Umar van jongste ‘bediende’ naar routinier in 1 jaar

De familie Umar bestaat uit de drie voetballende broers Bram, Sam en Lucas. Een echte voetbalfamilie mag je de Umars’ wel noemen dus. Bram is al vele jaren de vaste back in het 1e van Baronie en Sam speelde daar tot vorig jaar nog in zaterdag 1 op de Blauwe Kei.

Lucas is begonnen aan zijn 5e seizoen bij de Ulvenhoutse (zaterdag) ploeg nadat hij bij de Baronnen in alle hoogste jeugdteams had gespeeld. Daarna volgde hij z’n vrienden Bart de Koning en Nick Mertens naar de eveneens in groen en wit spelende Ulvenhoutse Voetbal Vereniging. En dat is heel anders nu dan de vier voorgaande jaren vindt de Accountant in opleiding die zijn master aan het afronden is met o.a. een stage bij Deloitte in Breda. Komt bij dat de technisch vaardige buitenspeler transformeerde van eén van de jongste van het team vorig seizoen, naar de oudste van de ploeg in het huidige voetbaljaar.

“Het zaterdagvoetbal op zich bevalt me erg goed, gezien je dan toch makkelijker gezellig kan blijven hangen na de wedstrijd. Echter sportief gezien valt het wel tegen, de prestaties zijn slecht en de selectie is toch kleiner dan vooraf verwacht en beloofd. De trainingsopkomst is daardoor ook tegenvallend. Hierin merk ik toch wel een generatiekloof tussen ons (de oudere gasten) en de nieuwe jonge aanwas, dit is dan voornamelijk te zien in de verantwoordelijkheid naar het team en het makkelijk en laat afmelden. Toch probeer je er iedere training te zijn, desnoods trainen bij een ander team. We proberen er nog het beste van te maken, om er toch nog een geslaagd seizoen van te maken, zegt de in Breda woonachtige Lucas Umar.

Een heel jong elftal natuurlijk nu – zit er wel progressie in?

“Het is zeker een erg jong team, en we moeten niet vergeten dat het een overgangsjaar is. Voor mij is het ook wennen. Van vorig jaar een van de jongere naar nu ineens de oudste van het team. Er is zeker wel enige vooruitgang te zien en daarnaast hebben we ook te weinig punten, want als je kijkt naar hoeveel wedstrijden we eigenlijk beter waren, had je toch wel wat hoger kunnen en misschien wel moeten staan. Als we daarin wat verbeteren, zit er zeker potentie in voor de 2e seizoenshelft en de toekomst, mits iedereen er ook vol voor wil gaan.

Het is daarom afwachten welke keuzes de jeugd gaat maken natuurlijk. Dat gezien het feit dat het niet meer vanzelfsprekend is dat zij door willen stromen en liever naar een vriendenteam gaan. Dus hoe de toekomst eruit gaat zien durf ik nog niet te zeggen. Of ik daar dan bij ben? Op dit moment ben ik wel aan het nadenken over wat ik volgend jaar wil ja. Ik ben nu op een leeftijd dat ik eventueel nog wel een stap hogerop kan maken. Echter vind ik het nog een lastige keuze en kan het nog alle kanten op. Dit kan ook gewoon nog bij UVV zijn of ook gezellig in een vriendenteam,” besluit ‘nestor’ Lucas Umar . De ‘jonge’ routinier van trainer Niels van Dongen.

Klik op UVV’40 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op UVV’40 voor meer informatie over de club.

Morris Meesters vijftien maanden buitenspel: ‘Je valt in een soort gat’

vv Internos
-
0
Morris Meesters vijftien maanden buitenspel: ‘Je valt in een soort gat’

Na vijftien maanden blessureleed, maakte Morris Meesters afgelopen januari zijn rentree in het eerste van Internos. En dus is de middenvelder van de derdeklasser voorlopig vooral heel blij om weer terug te zijn. Want makkelijk, was die periode voor hem absoluut niet. “Je voelt jezelf er toch geen onderdeel van.”

En dat allemaal, door dat ene moment tijdens een training begin oktober 2022. “Het liep al heel de avond niet lekker, uit frustratie schiet ik een bal weg en ik klap vol door mijn enkel.” Foute boel, wist Meesters (26) zelf ook direct. “Ik verging van de pijn en kon er meteen niet meer op staan.” Foto’s en bezoekjes aan de fysio volgden. “Ze dachten dat ik mijn binnenste enkelband had afgescheurd, dat proces duurde drie maanden. Stapje voor stapje, kon ik weer het veld op.” Tot het opnieuw misging. “Ik landde weer op die enkel…”

Gelukkig

Nieuw onderzoek in het ziekenhuis, zorgde voor uitsluitsel. “Uit een CT-scan en MRI-scan bleek dat ik kraakbeenschade had in mijn enkel. Een operatie werd aangeraden.” Die volgde in mei van dat jaar, waarna Meesters zes weken op krukken moest lopen. “Ze hebben ‘gaatjes’ gemaakt, zodat daar littekenweefsel kon groeien.” Heel wat bezoekjes aan de fysio later, is de voormalig aanvoerder terug. “Sinds de winterstop ben ik weer fit. Op 8 januari, tijdens een oefenwedstrijd met Sprundel, maakte ik mijn rentree. Dat was heel bijzonder”, herinnert hij zich. “Iedereen op de bank ging klappen en was natuurlijk blij voor mij. Dat was heel leuk. Eindelijk weer ‘het spelletje’ spelen, toen kwam ik vrij gelukkig thuis, kan ik je zeggen.” Want na vijftien maanden zonder wedstrijd, beleefde Meesters naar eigen zeggen een bij vlagen moeilijke periode. “Het is niet alleen het voetballen wat je mist, maar ook padel en fitness. Ineens kan je niks meer. Je valt echt in een soort gat.” Niet alleen sporttechnisch, vertelt hij. “Het sociale aspect mis je ook. De spelers. Tuurlijk ga je iedere wedstrijd kijken, maar je voelt jezelf er toch geen onderdeel van. Staat je te verbijten langs de lijn.” Mentaal zwaar dus. “Klap na klap, iedere keer wordt je rentree opnieuw vooruitgeschoven, daardoor heb je geen doel. Dat wordt op een gegeven moment een beetje troosteloos.”

Extra mooi

Hoe anders, is dat nu. “Ik heb nergens meer last van! Mijn enkel wordt nog wel ingetaped, alleen ik speel zonder angst. Maar wel met verstand.” Loon na vijftien maanden hard werken. “Dat geeft een goed gevoel!” Bij de club waar Meesters al zijn hele leven speelt. “Op mijn vierde ben ik lid geworden. In al die jaren heb ik wel eens overwogen ergens anders te gaan kijken, maar heb het hier ook altijd naar mijn zin gehad. Uiteindelijk wil ik hier iets moois neerzetten.” De laatste seizoenen, lukt dat met goede prestaties best aardig. “Samen met sommige jongens, zijn we richting het eerste gegaan. Dat maakt het extra mooi. Buitenom de voetbal, zijn dat ook gewoon vrienden.” Net als veel anderen binnen de vereniging. “Je kent natuurlijk ondertussen bijna iedereen. Mensen zijn hier vriendelijk en altijd bereid om te helpen”, vertelt de inwoner van Etten-Leur. “En ook daar ga ik nooit meer weg!”

Fit blijven

Zelfs al vallen de resultaten op het voetbalveld tegen. “Op zich kan het beter. Vooral tegen laagvliegers hebben we te weinig punten gepakt, mede vanwege de personele bezetting. Dat is soms lastig.” En dus wordt de vooraf gestelde doelstelling een lastig verhaal, voor de derdeklasser. “We gingen voor promotie, maar rond de winterstop, stonden we ineens rond de nacompetitieplekken voor degradatie en moesten we naar beneden kijken.” Met een competitie die heel erg dicht bij elkaar ligt, blijft het dan ook oppassen, weet Meesters. “Dat heb ik eigenlijk nog nooit zo meegemaakt. Als we vrijuit gaan voetballen, kunnen we hopelijk nog stiekem kans maken op een doorgeschoven periode.” Met hem voorlopig dus niet als aanvoerder. “Ik ben het altijd geweest, maar nu even niet. Dat is ook niet erg na vijftien maanden afwezigheid, het belangrijkste is dat ik weer voetbal. Al was ik altijd heel trots op die band.” Tijd genoeg voor de middenvelder, om zich nu te focussen op zijn eigen spel. “Ik heb een beetje een vrije rol, box-to-box en maak veel vuile meters. Van voor naar achter en van links naar rechts.” En voorlopig, kunnen ze daar bij Internos nog wel even van genieten. Als het aan hem ligt dan tenminste. “Ik had het er laatst nog met Sven (van Zwam) over. Hoelang gaan we nog door? Tot ons 32ste bij het eerste en dan een stapje terug.” Maar eerst, moet er dan nog samen wat bereikt worden. “Ik zou héél graag naar die tweede klasse willen gaan.” En fit blijven natuurlijk. “Dat is voor mezelf wel een belangrijk dingetje. Mijn lichaam heel houden.” Want, zo heeft Meesters geleerd. “Voetbal is heel belangrijk, maar niet alles…”

Klik op Internos voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Internos voor meer informatie over de club.

VoetbalJournaal Oosterhout, voorjaar 2024

VoetbalJournaal
-
0
VoetbalJournaal Oosterhout, voorjaar 2024

VoetbalJournaal Etten-Leur, voorjaar 2024

VoetbalJournaal
-
0
VoetbalJournaal Etten-Leur, voorjaar 2024

VoetbalJournaal Hoeksche Waard, voorjaar 2024

VoetbalJournaal
-
0
VoetbalJournaal Hoeksche Waard, voorjaar 2024

Claudia Riemens kijkt al uit naar jubileumweek bij Terneuzense Boys

v.v. Terneuzense Boys
-
0
Claudia Riemens kijkt al uit naar jubileumweek bij Terneuzense Boys

Dit jaar bestaat voetbalvereniging Terneuzense Boys 75 jaar. Die mijlpaal wilde men bij de club natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan. En daarom is er een werkgroep opgericht om het jubileum in alle facetten tot een onvergetelijk feest te maken. Claudia Riemens is één van de stuwende krachten binnen de werkgroep. Ze is al ruim tien jaar vrijwilligster bij de club en een van de vaste gezichten achter de bar in de kantine.

“Samen met Corrie Hiemstra zijn de taken qua kantinebeheer goed verdeeld. Ik regel de planning van de bardiensten en de frituur en Corrie doet de bestellingen. Daarnaast helpen we geregeld ook bij het organiseren van evenementen, dat is zo leuk om te doen. Nu ook voor het jubileumfeest van de club is het fijn om met een groep enthousiaste mensen ervoor te zorgen dat het voor iedereen een onvergetelijke feestweek wordt. Want we hebben maar liefst vierdagen lang tal van festiviteiten. We zijn met een groep van zo’n zeventig vrijwilligers en ik zorg voor de planning en coördinatie van de mensen, zodat er overal voldoende vrijwilligers zijn om de boel in goede banen te leiden. Superleuk om te doen.”

Met de werkgroep is er gekeken om voor alle geledingen binnen de jarige vereniging een zo gevarieerd mogelijk feestprogramma samen te stellen. “Daar zijn we denk ik met z’n allen prima in geslaagd. Onder andere een quizavond, zeskamp, outdoor-soccer, een barbecue, foodplein, feesttent, optredens, springkussens, verschillende voetbalwedstrijden voor G-team, dames, old-stars en natuurlijk een receptie en feestavond staan geprogrammeerd binnen die vijf feestelijke dagen. Daarvoor maak ik de schema’s. Wie doet wat? Wie helpt waar? Hoeveel mensen hebben we nodig en wie wil wat doen? Ik benader zelf de mensen of ze interesse hebben en iedereen reageert enorm enthousiast om een klein radertje in het grotere feestgeheel te willen zijn. Dat zegt ook heel veel over de bereidheid om van dit jubileum met elkaar iets heel moois te maken.”

Volgens Riemens, die dus al een decennium aan vrijwilligerswerk bij de club erop heeft zitten, leeft het jubileum bij heel veel mensen en is het ook een mooie mijlpaal om zichzelf voor in te spannen. “Het geeft me enorm veel energie en het is prachtig om te ervaren dat iedereen zoveel betrokkenheid toont. Clubmensen die allemaal hun steentje bijdragen om op wat voor manier een bijdrage te leveren en ons te helpen. Iedereen pakt zijn of haar rol die past bij hun interesse en kwaliteiten. Daar hebben we ook mensen op benaderd en dat werpt zijn vruchten af.”

Programma

De 4-daagse festiviteiten bij Terneuzense Boys beginnen dus al op woensdagavond 8 mei 2024. Dan wordt er ‘afgetrapt’ met een quizavond. Op Hemelvaartsdag 9 mei is het een dag voor de jeugd, met Outdoor-soccer in de ochtend en een zeskamp met barbecue in de middag. Op vrijdagavond is er een ‘officiële’ receptie voor sponsoren en genodigden. “De zaterdag wordt een heel actieve afsluiter van een week vol festiviteiten. Voor de jeugd is er dan een springkussenfestijn, terwijl vanaf 11.30 uur verschillende wedstrijden op de rol staan. Onder andere de G-voetballers, dames en Old-stars van Terneuzense Boys komen in actie. En dan natuurlijk kan een feestavond met DJ en optredens ook niet ontbreken. We zijn volop bezig om de puntjes overal op de ‘i’ te zetten, maar het is zo leuk om te doen. Iedereen die de club een warm hart toedraagt is uitgenodigd om deelgenoot te zijn van ‘onze’ verjaardag. Want vijfenzeventig jaar bestaan, daar hoort een passend feest bij toch? Ik kijk er in elk geval enorm naar uit.”

Klik op Terneuzense Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Terneuzense Boys voor meer informatie over de club.

1...596061...1.324Pagina 60 van 1.324

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.