Home Blog Pagina 24

Aanvoerder Max Bakker over goed seizoen zonder beloning

vv Bergambacht
-
0
Aanvoerder Max Bakker over goed seizoen zonder beloning

VV Bergambacht kende een sterk seizoen in de vierde klasse. Het vocht zich tot aan de finale van de nacompetitie in de strijd om promotie richting de derde klasse. Het was niet genoeg, en het verloor met 2-0. Aanvoerder Max Bakker blikt in dit interview terug op een sterk seizoen, waar de beloning uitbleef.

De centrale verdediger viel zelf uit na minuut 55. Een gescheurde enkelband haalde hem uit de wedstrijd, die al gespeeld leek. Bergambacht keek al tegen een achterstand van 2-0 aan. ,,Toch zat ik er wel lekker in en had ik er vertrouwen in een goede afloop ’’, vertelt de negenentwintigjarige Bergambacht aanvoerder. ,,Ze hebben terecht gewonnen. Ze speelden een nacompetitiewedstrijd zoals ze dat moeten doen. Ze scoorden twee vroege goals en we kwamen er daarna niet doorheen. Alles zat mee bij ze. Het moet in zo’n finale een beetje bij elkaar vallen, en dat deed het bij hun wel, maar bij ons niet’’, blikt Bakker terug.

Ervaring rijker
Bergambacht stroomde in de tweede ronde in. De tactiek die Bergambacht in deze ronde voor ogen had, verliep niet helemaal volgens plan door de 1-0 achterstand, maar de promotiejagers hadden een wapen; de corner. Het wist er twee keer uit te scoren. Maar hetgeen wat in de tweede ronde nog het grote wapen van Bergambacht was, werd in de finale tegen hun gebruikt. ,,We hebben ervaring in de nacompetitie. Het lukte dit seizoen goed om de wedstrijden over de streep te trekken, dus we hadden er vertrouwen in, maar het is niet gelukt’’, beschrijft de aanvoerder, die een nieuwe nacompetitie-ervaring rijker is.

Zo dichtbij
,,We begonnen dit seizoen redelijk. We werden tweede in de periode achter Cabauw en zijn eigenlijk het meest constant van de hele competitie geweest. Altijd wel eerste of tweede in de periode geworden. Het enige wat ons de das om heeft gedaan is het puntenverlies tegen de onderste ploegen. We zijn een aantal wedstrijden goed weggekomen en het zat dicht bij elkaar’’, vertelt hij. ,,We kregen weinig doelpunten tegen, maar wisten er zelf ook weinig te scoren’’, was een beetje het verhaal van deze competitiejaargang. De trainer heeft gekeken naar de groep en daar een tactiek op aangepast. Het was volgens de aanvoerder een behoorlijke opgave om de lijnen duidelijk uit te zetten en te laten zien wat het plan was. Uiteindelijk was dit duidelijk; zo hoog mogelijk de bal terugveroveren en een goal maken. Dit plan heeft bijna tot het kampioenschap geleid en zorgde net niet voor een promotie. Het kampioenschap glipte na een opmars van VV Groeneweg uit handen van Bergambacht.

Sterke vierde klasse
,,Het is echt balen. We willen natuurlijk allemaal op het hoogste niveau spelen. We hadden eerst een giga-drang om uit de vierde klasse te komen, maar die is wel iets minder geworden. Vooral, omdat de vierde klasse ook sterker wordt. Dit had wel het ideale moment geweest om te promoveren. Iedereen binnen de groep weet ook wel dat de vierde klasse een goed niveau voor ons is om op te spelen. De verschillen zijn klein in deze competitie. Iedereen wint van iedereen en je speelt tegen leuke clubs uit de regio’’, beschrijft Bakker, die toch ontzettend baalt van de verloren finale. ,,We waren er zo dichtbij. We blijven bovenin meedoen. Als je ziet waar we tien jaar geleden als club stonden, worden we over het algemeen steeds beter. Oudere spelers blijven hangen om de jonge spelers mee te nemen. We laten daar ook ruimte in voor de jeugd. Je ziet een mooie ontwikkeling en ieder jaar stromen er weer jongens door naar het eerste elftal’’, geniet Bakker, die uitkijkt naar het volgende voetbalseizoen. ,,We blijven allemaal en er komt geen enkele nieuwe speler. We gaan met dezelfde groep opnieuw voor de titel of promotie. Samen met de nieuwe hoofdtrainer: Anton van der Stelt’’.

Toekomst
Het is de hoofdtrainer waar Bakker ook zijn eerste jaren als voetballer onder speelde. ,,Anton heeft ook mijn stiefvader nog getraind. Dat was zijn eerste periode als hoofdtrainer van Bergambacht. Zijn tweede periode was toen Bergambacht net van de zondag naar de zaterdag overging. Hij komt nu, ten opzichte van tien jaar geleden, = in een stabiele groep terecht. We kunnen iets moois neerzetten. Ik kijk heel positief naar het afgelopen voetbaljaar en heb ook heel veel zin in het nieuwe voetbalseizoen’’, sluit Bakker af.

Klik op v.v. Bergambacht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. Bergambacht voor meer informatie over de club.

Van selectiespeler tot sponsorheld: Jochem van der Hoff regelt alles voor Victoria’04

sc Victoria 04
-
0
Van selectiespeler tot sponsorheld: Jochem van der Hoff regelt alles voor Victoria’04

SCHIEDAM – Jochem van der Hoff heeft een opmerkelijke transformatie doorgemaakt binnen Victoria’04. Van selectiespeler is hij nu uitgegroeid tot een drijvende kracht achter de sponsoring. Jochem’s passie en inzet voor de club is onmiskenbaar.

Vier jaar geleden kwam Jochem binnen als keeper van het eerste elftal. “Ik kende al een aantal jongens, maar ik kwam eigenlijk direct in een grote vriendengroep terecht. Met de gasten van het eerste en het tweede vormen we een hechte Victoria-familie van zo’n 45 man”, vertelt Jochem. Deze hechte band was voor hem een belangrijke drijfveer om zich actief in te zetten voor de club.

Jochem benadrukt het belang van binding met de club. “De club doet veel voor de selectie en zorgt dat alles goed geregeld is. Je hebt vaste supporters die komen kijken en op donderdagavond een biertje drinken. Ik vind het belangrijk om dan in de kantine te zijn en deze mensen te leren kennen.” Om de gezelligheid op donderdagavonden te bevorderen, begon Jochem met het draaien van bardiensten en betrok hij teamgenoten hierbij. Zo werd elke bardienst een sociale gebeurtenis.

In zijn eerste jaar bij de selectie merkte Jochem dat de organisatie van trainingskampen te wensen overliet. “We gingen naar Zuid-Spanje en er was eigenlijk niets geregeld. Een trainingskamp moet de sfeer en focus voor de tweede seizoenshelft verbeteren.” Sindsdien heeft Jochem het heft in handen genomen. “Ik regel de trainingskampen nu zelf en zorg voor een vol programma. ‘Je mag om acht uur ’s ochtends thuiskomen, maar je zit wel om half negen aan het ontbijt’, zeg ik altijd.”

Deze inspanningen hebben hun vruchten afgeworpen. “De afgelopen twee jaar zijn we na de winterstop gigantisch goed gaan spelen en hebben we veel punten gepakt, wat ons een plek in de nacompetitie heeft bezorgd. Veel mensen zeggen dat dat aan de trainingskampen ligt, maar die eer wil ik niet claimen.”

Na dit seizoen besloot Jochem te stoppen met voetballen om zich meer op werk te richten en meer tijd voor zichzelf te hebben. Toch bleef hij actief binnen de club. Samen met een andere oud-selectiespeler nam hij in maart de sponsorcommissie over. “We willen een stabiele tweedeklasser worden met vooral eigen jongens. Voor die ambities moet de club inkomsten genereren en goed op de kaart staan. Dat vind ik echt heel leuk om te regelen.”

Met het vertrek van ING als hoofdsponsor moest er snel gehandeld worden. “In een korte periode moesten er nieuwe shirtsponsors geregeld worden. Met Café Mes in Vlaardingen en het kledingmerk Equalité hebben we mooie deals gesloten. Ik vind het geweldig om nieuwe ideeën te bedenken en de club op de kaart te zetten. Zo proberen we een frisse wind door de club te laten waaien.”

Jochem vindt het belangrijk dat de club zowel sportief als sociaal goed functioneert. “We willen de selectie zo modern mogelijk aankleden om de jongste jeugd aan te trekken en door te laten stromen. Daarnaast organiseren we activiteiten voor de echte clubmensen, zodat iedereen betrokken blijft. De gezelligheid op de club is voor iedereen het belangrijkste. Deze club is zo ongelofelijk gezellig en mooi. Alles is goed geregeld. Iedereen die hier komt voetballen wil nooit meer weg, het is een soort thuiskomen”, sluit Van der Hoff af.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Routinier Mats Willemse gaat nog wel even door bij Bruse Boys

vv Bruse Boys
-
0
Routinier Mats Willemse gaat nog wel even door bij Bruse Boys

BRUINISSE – Vooraf was er bij Bruse Boys de inschatting gemaakt dat een plek in de top-vier wel haalbaar moest zijn. Dat lukt met een vijfde plek net niet. Vervelender was het volgens Mats Willemse dat ‘Bru’ de competitie eindigde zonder een prijs. ‘Wanneer je als ploeg overal naast pakt is het feitelijk een verloren seizoen geweest’.

De contolerende middenvelder is realistisch en maakt een scherpe analyse van de afgelopen tien maanden dat hij weer terug is bij de eerste selectie. “Ik speel hier al sinds mijn jeugd en heb alleen twee seizoenen bij Kloetinge gevoetbald. Met Bruse Boys heb ik prachtige jaren gehad en ook in de eerste en tweede klasse gespeeld. Toen we degradeerden is een groot deel van de selectie gestopt of lager gaan spelen. Ik koos voor het laatste omdat ik voetbal gewoon geweldig vind om te doen. Ik besloot om in het vierde te gaan spelen, waarmee we vorig jaar kampioen werden. Maar toch….. Ik ben altijd kritisch op mezelf en nog altijd bloedfanatiek. Toen trainer Michel Maaskant vroeg of ik niet wilde terugkeren heb ik de stap weer gezet en ben nu, samen Rudo van den Berge de oudste in de vooral heel jonge selectie.”

Hoewel dit seizoen er dus door Bruse Boys geen prijs werd gepakt, ziet Willemse wel dat er stappen vooruit zijn gezet. “Michel heeft de jonge gasten echt wel beter gemaakt en daar kan de nieuwe trainer op voortbouwen. Zelf wil ik daar met Rudo graag nog een sturende rol in nemen. Want het is geweldig om prestatief met je sport bezig te zijn. Al is de mentaliteit totaal anders dan een jaartje of zes geleden. Als het toen niet liep dan scholden we elkaar verrot en gingen we door. Nu kan dat niet meer, het is allemaal was softer geworden. Niet erg, maar soms wel wennen. Toch denk ik dat Bruse Boys op termijn wel weer omhoog kan klimmen, die overtuiging heb ik zeker.”

Bijna twintig jaar geleden maakte de 35-jarige Willemse zijn debuut voor paarswit en nog altijd dicht hij onverzettelijk de gaten op het Bruse middenveld. “Ik werk in de Rotterdamse haven en dat is dagelijks flink aanpoten. Dan is het heerlijk om op het veld mijn energie eruit te gooien. Soms heb ik voor een training wel al vijftienduizend stappen gemaakt, maar dat boeit niks. Op het veld voel ik me geweldig, voetbal is voor mij echt een uitlaatklep en niets komt daarbij in de buurt. Het vierde was leuk, maar echt tot het uiterste moeten gaan daar geniet ik van. Met volle teugen.”

De ervaring die Willemse brengt, die kan het elftal in zijn ogen nog altijd goed gebruiken. En hij heeft nog altijd de nodige sportieve ambitie. “Ik vind dat een club als Bruse Boys elk seizoen moet meedoen bovenin en een prijs moet pakken. Die ambitie moet je durven uitspreken en uitstralen. Dat doen we soms te weinig en dan werkt het niet. De rol op iedereen scherp te houden en aan te jagen in het veld als een soort mentor is heerlijk. Dus ik ga voorlopig nog wel even door. Ik heb altijd gezegd dat ik stop wanneer mijn zoontje gaat voetballen. Die is nu twee, dus ik heb nog een paar jaartjes te gaan hoop ik haha.”

Klik op vv Bruse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Bruse Boys voor meer informatie over de club.

Volgens Harmen van der Bok heeft WIK’57 zichzelf enorm tekort gedaan

sv WIK 57
-
1
Volgens Harmen van der Bok heeft WIK’57 zichzelf enorm tekort gedaan

KERKWERVE – Wil je prijzen pakken, dan moet je zoveel mogelijk wedstrijden winnen. Maar zéker thuis moet je laten zien de sterkste te zijn. Het lijkt logisch, maar voor WIK’57 uit Kerkwerve was het dat dit seizoen allesbehalve. ‘We hebben ons als ploeg enorm tekort gedaan’, zegt verdediger Harmen van der Bok.

Het was voor de vierdeklasser dan volgens Van der Bok (29) ook een teleurstellend jaar. “Wanneer je bijna al je punten buitenhuis pakt… Dat hoort natuurlijk niet. We hadden als doel gesteld om minimaal een periode te pakken en mee te doen in de nacompetitie. Maar door de wisselvalligheid in onze prestaties hebben we in geen enkele periode kunnen meestrijden, dus dan kan je wel van een teleurstelling spreken. We zitten er al een aantal seizoenen dichtbij, maar dat laatste stapje maken lukt steeds net niet.”

Tegen met name de topploegen uit de competitie wist WIK’57 zich naar zeggen van de centrale verdediger prima te weren, maar toch ging het soms door persoonlijke fouten alsnog mis. “We kunnen echt prima voetbal laten zien, hebben ook voldoende kwaliteit en ervaring in het elftal. Maar er sluipt ook regelmatig een bepaalde nonchalance in ons spel en dat moeten we eruit zien te krijgen. Ook bij mij is dat zo en dan zie je het in bepaalde wedstrijden soms door je handen glippen of geven we uit het niets een kans of doelpunt weg. Toch kijk ik wel redelijk tevreden terug op mijn eigen seizoen, al kan en moet het natuurlijk altijd beter.”

Van der Bok speelt pas sinds zijn tiende bij WIK’57 waar zijn vriendjes van de basisschool al eerder lid waren geworden. “Ik ben er iets later mee begonnen maar vond het wel direct heel leuk. De meesten voetballen er nu nog altijd en met een aantal speel ik nu ook in het eerste, dus dat is wel heel gaaf. Toch denk ik dat we er met z’n allen nog steeds niet alles hebben uitgehaald van wat er aan mogelijkheden in ons vermogen ligt. Vorig jaar door een eigen doelpunt missen we de nacompetitie, nu zijn we te wisselvallig. Dat is doodzonde. Ik besef goed dat een stap hogerop met WIK’57 geen simpele opdracht zou zijn, maar we zitten er nu al zo lang dichtbij. Als we met z’n allen echt eens een seizoen lang de scherpte kunnen tonen en wekelijks er vol voor gaan, dan ben ik benieuwd tot hoever we kunnen komen de aankomende jaren.”

Klik op sv WIK’57 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sv WIK’57 voor meer informatie over de club.

Mees Brand leert snel bij GHVV ’13: ‘Ik heb geen wedstrijd gemist’

GHVV 13
-
0
Mees Brand leert snel bij GHVV ’13: ‘Ik heb geen wedstrijd gemist’

Mees Brand heeft zijn eerste seizoen in de hoofdmacht van GHVV ’13 erop zitten. Samen met nog drie teamgenoten maakte de verdedigende middenvelder in de zomer van 2023 de overstap van JO19 naar het team van trainer Rob Vuik, die inmiddels is vertrokken bij de fusieclub en aan de slag gaat bij Spijkenisse. “Het had voor mij eigenlijk niet beter uit kunnen pakken”, vertelt de tiener.

Sportief gezien wel, benadrukt Brand direct, want GHVV ’13 eindigde als zesde in de competitie na een moeizaam seizoen. “Maar zelf heb ik geen wedstrijd gemist. Heel eerlijk: toen ik bij de selectie kwam dacht ik echt ook weleens op de bank terecht te komen. Maar door blessures, en ook door mijn eigen prestaties, kreeg ik direct de voorkeur. Eigenlijk top. Beter kan natuurlijk niet. Ook de andere jongens die van de JO19 kwamen, mijn vrienden, hebben veel minuten gemaakt. De een wat meer dan de ander, maar dat kwam door blessureleed.”

Twee posities
Naast Brand hebben ook Adisamat Orfane, Jort Seegers en Marco Landman hun eerste seizoen als seniorenvoetballer achter de rug. “Het was wel wennen”, zegt Brand. “In de JO19 liep je nog weleens twee man voorbij en gaf je een assist. Dat is in het eerste elftal gewoon anders. Logisch ook. Het was vooral ballen afpakken en weer inleveren. Het is heel anders voetballen. De trainer gebruikte mij op twee posities; centraal achterin en op mijn favoriete positie, als verdedigende middenvelder. Ik denk dat het een beetje fifty-fifty was. Ik kan op allebei de plekken wel uit de voeten, dat wel, maar ik voel me meer middenvelder.”

Klein duwtje
De stap van jeugd naar senioren is voor veel jonge spelers wennen. “Ook fysiek, dat heb ik wel gemerkt. Ik stond als centrale verdediger tegenover gasten van Rockanje en ZBVH die een kop groter waren. En zwaarder. Dan heeft het voor mij, als niet bepaald de grootste voetballer, geen zin om met zo’n gozer mee te springen. Daar leer je wel van, vind ik. Om op een andere manier toch een duel te winnen. Door net een klein duwtje te geven bijvoorbeeld. Het is hartstikke goed voor je ontwikkeling. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik door die kleinigheden wel vijf gele kaarten heb gepakt”, lacht Brand. “Ook in de laatste competitiewedstrijd. Daardoor mis ik de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen.”

“Maar ik heb wel echt genoten van het eerste seizoen in het eerste van GHVV ’13 en het smaakt absoluut naar meer. Zwartewaal-uit vond ik, ondanks de nederlaag, geweldig qua sfeer. Van Abbenbroek-thuis genoot ik ook echt. We maakten tien minuten voor tijd de 1-0 en wonnen uiteindelijk nog met 3-0. Dat zijn mooie dingen om mee te maken. En bij Rijnmond Hoogvliet Sport was er vuurwerk. Eigenlijk vond ik het hele seizoen een belevenis als 19-jarige. Met veel mensen langs de kant, niet alleen meer ouders. Mensen komen echt speciaal naar de club om naar het eerste elftal te kijken. Dat was nieuw voor mij.”

Doseren
“Als het aan mij ligt blijf ik altijd bij deze club spelen, als we sportief stappen kunnen maken met GHVV ’13. Het liefst wil ik hogerop met de club waar ik opgroeide, voor de fusie, bij PFC. Ik denk dat we met de spelersgroep die we hebben in het nieuwe seizoen veel hoger kunnen eindigen in de vierde klasse. En ik hoop zelf weer meer te leren. Ik heb al wel stappen gemaakt, denk ik. Ik heb meer overzicht, speel slimmer, en maak niet te veel overbodige meters. In het begin van het seizoen was ik na de eerste tien minuten kapot, bij wijze van spreken, maar later in het seizoen kon ik na negentig minuten nog wel een sprintje trekken. Ik heb wel leren doseren.”

Klik op GHVV’13 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GHVV’13 voor meer informatie over de club.

MVV’58 plukt vruchten van techniektrainingen: ‘Basistechniek sterk verbeterd’

MVV 58
-
0
MVV’58 plukt vruchten van techniektrainingen: ‘Basistechniek sterk verbeterd’

METEREN – De JO17-1 van MVV’58 is dit seizoen twee keer kampioen geworden in de eerste klasse. En dat is niet geheel ontoevallig, volgens bestuurslid technische zaken Patrick Grisel. Hij wijst naar de techniektrainingen, die zevenenhalf jaar geleden werden geïntroduceerd bij de club: ‘’We plukken daar nu de vruchten van.’’

Grisel stond in 2017 samen met een aantal mannen van de toenmalige technische commissie van MVV’58 te kijken naar het Geldermalsen Zaalvoetbaltoernooi. Beesd, Rhelico (nu BRC), GVV en Tricht namen het op tegen afgevaardigde teams van hun club. Een ding viel ze op: de basistechniek van de Meterense spelers was van een minder niveau dan die van hun tegenstanders uit de regio. Dat bracht de mannen op ideeën: ‘’We gingen op zoek naar een trainer die de basistechniek er in kon slijpen vanaf het begin van de opleiding’’, vertelt Grisel.

Uiteindelijk kwam de commissie via via bij een geschikte kandidaat uit: ‘’Jordy Thomassen, speler van Helmond Sport op dat moment, gaf toen training aan een team van DSS’14’’, begint Grisel. ‘’Een van de vaders van iemand uit dat team was fan van FC Den Bosch en kende Jordy uit de tijd dat hij daar speelde en organiseerde die trainingen in zijn achtertuin. Die trainingen bevielen erg goed. Uiteindelijk stapte een gedeelte van DSS’14 over naar ons, waaronder dat team. Zo kwamen we te weten dat Jordy deze trainingen gaf en hebben we hem gevraagd om bij ons techniektrainingen te gaan geven.’’

De techniektrainingen werden vanaf dat moment aangeboden aan alle teams tot en met de JO12. Een van de twee reguliere trainingen werd vervangen door een techniektraining, gegeven door Thomassen op de woensdagmiddag. ‘’Hij fungeerde als een soort opzichter van de circuittraining. Hij zette de lijnen uit en werd ondersteund door een aantal trainers van Meteren en jongens die vanuit hun studie stage kwamen lopen’’, vertelt Grisel.

Toen Thomassen stopte, nam Daan Disveld het stokje over. Disveld, die als aanvoerder het EK onder 17 won in 2011, verzorgde twee jaar lang de trainingen, voordat Ryan Robinson hem weer opvolgde. ‘’Ook runt hij een voetbalschool op onze velden, waar veel van onze spelers, maar ook van buitenaf, gebruik van maken. Daarnaast was hij afgelopen seizoen trainer van NAC O14. Aankomend seizoen gaat Ryan aan de slag in de opleiding van Ajax, waardoor hij na drie jaar moet stoppen met de techniektrainingen. We hebben enorm geprofiteerd van Ryan’s jaren hier’’, zegt Grisel.

Om deze trainingen aan te bieden, moest de Meterense club flink investeren: ‘’En flinke investeringen moeten onderaan de streep iets opleveren’’, is Grisel realistisch. ‘’Maar hoe wil je zoiets meten? Je gaat niet na een half jaar kijken of een jeugdspeler opeens wèl iemand kan passeren of een pass over vijf meter kan geven. Je moet echt naar de lange termijn kijken.’’

Nu zevenenhalf jaar later is er iets drastisch veranderd bij MVV’58. De club is niet alleen substantieel gegroeid in ledental, ook de teams zijn steeds een niveau hoger gaan voetballen: ‘’De JO17 is bijvoorbeeld twee keer kampioen geworden dit jaar in de eerste klasse. Maar niet alleen de spelers zijn beter geworden, ook onze trainers hebben erg geprofiteerd van het samenwerken met jongens als Robinson, Disveld en Thomassen. Zo gaat Rick Schroer komend seizoen aan de slag als trainer in de jeugd van FC Den Bosch en Jelle van Toorn bij Willem II.’’

Klik op MVV’58 voor de laatste artikelen over de club
Klik op MVV’58 voor meer informatie over de club

Shedwin Martina verbaast zichzelf bij Heerjansdam

vv Heerjansdam
-
0
Shedwin Martina verbaast zichzelf bij Heerjansdam

In zijn derde jaar bij het eerste, wordt Shedwin Martina meer uitgedaagd dan ooit. Want na het kampioenschap in de eerste klasse van vorig jaar, staat de verdediger van Heerjansdam nu tegenover aanvallers in de vierde divisie. Gelukkig bevalt hem dat alleraardigst. “Voetballend worden we meer getest, dat is leuker.”

En dus is het maar goed dat de ploeg zich uiteindelijk via de nacompetitie wist te handhaven, beseft ook de twintigjarige Martina. “Niemand wilde terug naar die eerste klasse.” En gezien het aantal punten (36) dat Heerjansdam in die vierde divisie wist te behalen, misschien ook wel terecht. “Aan de ene kant was het jammer dat we ons niet direct wisten te handhaven, maar we mogen ook trots zijn op bepaalde overwinningen. Als je ziet waar we vandaan komen, hebben we het gewoon goed gedaan!”

Zekerheidje

Van die eerste klasse dus. Een groot verschil volgens Martina. “Vooral qua snelheid. In de eerste klasse wint vaak de sterkste en is het vooral de lange bal, nu worden we voetballend meer getest. Dat is leuker.” Ook op trainingen. “Daar ligt het niveau nu ook hoger.” En dat merk je tijdens wedstrijden, vertelt de verdediger. “Directe handhaving zat er zeker in, maar in een paar duels hebben we het laten liggen.” Voor zichzelf, kan de inwoner van Heerjansdam terugkijken op een goed seizoen, zo vindt hij. “Ik heb heel veel minuten gemaakt, meer dan ik had verwacht. Als je dat voor het seizoen tegen mij zou hebben gezegd, had ik je waarschijnlijk uitgelachen.” Toch beschikt de rechtspoot over behoorlijk wat kwaliteiten. “Snel, sterk, en verdedigend toch wel een ekerheidje. Bal afpakken en inleveren, dan heb ik mijn taak gedaan.” Zijn favoriete positie, is een lastige vraag zo blijkt. “In principe centraal, maar als linksback heb ik misschien wel mijn beste wedstrijden gespeeld. Voor mij maakt het niet veel uit, het is ook een beetje afhankelijk van tegen wie we spelen.” Maar als hij écht moest kiezen? “Als linksback ben je meer betrokken bij het spel, kun je opkomen en aanvallen. Toch heb ik de meeste wedstrijden als centrale verdediger gespeeld.”

Zonder stuit

Bij de club waar Martina al bijna zijn hele leven speelt. “Ik was zes toen ik bij Heerjansdam ging voetballen. Altijd hier gewoond en mijn vriendjes zaten op de voetbal.” Al had het ook zomaar heel anders kunnen lopen, begint hij te lachen. “In de JO16 gingen een paar vrienden naar Barendrecht, toen heb ik zelf ook wel even getwijfeld. Uiteindelijk heb ik het niet gedaan. Waarom weet ik eigenlijk ook niet.” Heeft hij daar spijt van? “Ja en nee. Je speelt daar op een hoger niveau, dus ik had mezelf beter kunnen ontwikkelen, maar dan was ik hier misschien nooit meer teruggekomen…” Een aantal jaar verder, is Martina een vaste waarde in het eerste van Heerjansdam. Misschien soms nog steeds tot zijn eigen verbazing. “Dit is nu mijn derde seizoen bij één, maar in de jeugd was ik nooit echt heel goed. Later mocht ik meetrainen bij het tweede, dat was toen nog niet zo serieus.” Aansluiten bij het eerste, was dat wel. “Toen schrok ik wel even! Ik kon nog geen bal zonder stuit spelen, was eigenlijk alleen snel en sterk.” Gelukkig is dat nu heel anders, vertelt Martina. “Qua inzicht en het spelletje zelf. Daar ben ik nu veel beter in. Vroeger was ik daar nooit zo mee bezig.” Over zijn ambities, heeft de jongeling dan eigenlijk ook nog nooit zo nagedacht. “Ik deed voetbal altijd puur voor de lol. Het liefste blijf ik zo lang mogelijk bij Heerjansdam. Ik ga geen overstap maken om een overstap te maken.” Maar toch, zo is hij eerlijk. “Zou ik graag de tweede divisie willen halen.” Door vooral nu heel veel minuten te maken én te luisteren naar zijn teamgenoten. “Dan word ik vanzelf rustiger aan de bal!”

Klik op VV Heerjansdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Heerjansdam voor meer informatie over de club.

Valentijn’s Voetbal Fiesta: Nieuwe Voetbalschool voor Jonge Talenten

Unitas 30
-
0
Valentijn’s Voetbal Fiesta: Nieuwe Voetbalschool voor Jonge Talenten

Mijn naam is Delano Valentijn, jeugdtrainer bij Unitas’30 en speler van het eerste elftal. Met veel trots en enthousiasme kondig ik een bijzonder nieuw avontuur aan: Valentijn’s Voetbal Fiesta.

Door de jaren heen als voetballer ben ik in aanraking gekomen met het trainerschap. Dit doe ik nu inmiddels al weer zes jaar bij de Leurse Club. Op dit moment ben ik in het bezit van mijn UEFA C/ VC 2 trainersdiploma en ben ik nu bezig met mijn opleiding voor UEFA B/ VC 3. Deze ervaring heeft me de nodige kennis en vaardigheden gegeven om mijn idee te realiseren: het opstarten van een eigen voetbalschool.

Valentijn’s Voetbal Fiesta opent zijn deuren op 6 september 2024 bij Unitas’30 en loopt tot december. Dit project is speciaal ontworpen voor kinderen van 7 tot en met 12/13 jaar. Het doel? Kinderen helpen zich te ontwikkelen in het prachtige spelletje voetbal, en dat alles met een grote glimlach op hun gezicht.

Waarom Valentijn’s Voetbal Fiesta?

  1. Professionele Begeleiding Met mijn ervaring als jeugdtrainer en speler, zorg ik ervoor dat elke training van topkwaliteit is. Ik geloof dat een sterke basis essentieel is voor elke voetballer. Daarom focus ik op technische en tactische vaardigheden die essentieel zijn voor de ontwikkeling van een speler.
  2. Plezier Voorop Voetbal moet vooral leuk zijn. Bij Valentijn’s Voetbal Fiesta staat plezier centraal in elke sessie. Kinderen leren het best als ze genieten van wat ze doen. Daarom zorgen we ervoor dat elke training boeiend en leuk is.
  3. Persoonlijke Ontwikkeling Elk kind is uniek en heeft zijn eigen talenten en leerbehoeften. Wij richten ons op de persoonlijke ontwikkeling van elke speler, zodat ze op hun eigen tempo kunnen groeien en bloeien.

Praktische Informatie

📅 Startdatum: 6 september 2024
🏟️ Locatie: Unitas’30
🌟 Leeftijdsgroep: Onder 7 tot en met onder 12/13 jaar
📈 Doel: Ontwikkel jezelf met een glimlach

Ik nodig alle jonge voetballiefhebbers uit om deel te nemen aan Valentijn’s Voetbal Fiesta. Dit is een unieke kans om te trainen, leren en plezier te hebben in een professionele en ondersteunende omgeving. Wees er snel bij, want de plekken zijn beperkt!

Schrijf je nu in via www.valentijnsvoetbalfiesta.nl en zorg ervoor dat je deel uitmaakt van dit avontuur. Samen gaan we groeien en genieten van het prachtige spelletje voetbal!

Tot snel op het veld!

Sportieve groet,
Delano Valentijn

Klik op Unitas’30 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Unitas’30 voor meer informatie over de club.

Sportpark Molenzicht bruist: ‘Bij BRC is voor iedereen een plek’

vv Beesd
-
0
Sportpark Molenzicht bruist: ‘Bij BRC is voor iedereen een plek’

BEESD – Sportpark Molenzicht is het afgelopen seizoen een bruisende plek geweest. De uitvalsbasis van fusieclub BRC opende dit seizoen haar deuren voor allerlei evenementen, toernooien, een voetbalschool en uiteraard nieuwe leden: ‘’Het is prachtig om te zien dat wanneer je ons terrein op loopt, ziet dat de parkeerplaats en fietsenrekken vol staan en alle velden bezet zijn. Dat laat zien dat we een bedrijvige club zijn’, vertelt interim-bestuurslid Brian Heijkoop.

Zoals inmiddels bekend, fuseerden v.v. Beesd en v.v. Rhelico twee jaar geleden hun jeugdafdelingen en kwamen daar dit seizoen de senioren bij. De BRC-vlag werd gehesen en het harde werken van alle betrokkenen werd realiteit. ‘’Vanaf komend seizoen zal de club voor de volle honderd procent gefuseerd zijn’’, vertelt Heijkoop. Hij was bij Rhelico bestuurslid en lid van de jeugdcommissie en is nu bij BRC ook medeverantwoordelijk voor het jeugdbeleid. ‘’Twee jaar geleden begon onze SJO. We hadden ongeveer twee maanden de tijd om alles daarvoor in gereedheid te brengen. Dat was een flinke uitdaging, maar het blijkt als je met goede mensen met de juiste bedoelingen je zinnen ergens op zet, dat je heel ver kan komen. We zijn erg blij met gang van zaken nu.’’

Een van de redenen voor de tevredenheid bij Heijkoop is het feit dat er voor kinderen van alle leeftijdscategorieën een plekje is bij BRC. Vanaf de JO7 tot aan de JO19; voor iedereen is er een team. Ook zijn er verschillende meidenteams, namelijk de MO17 en de MO20. ‘’Maar het houdt niet op bij alleen maar jeugdteams’’, vertelt Heijkoop. ‘’Ons jongste lid is vier jaar oud en ons oudste lid is tachtig. En het is niet zo dat de ouderen alleen terreinklusjes kunnen doen of wedstrijden kunnen kijken. Nee, ze kunnen hier gewoon nog op het veld staan bij ons Walking Football team. Daarnaast hebben we ook nog een G-team, welke vrij schaars zijn in deze regio.’’

Het interim-bestuurslid vindt het van groot belang dat er bij BRC plek is voor iedereen. Hij haalt het motto van de club aan om die intentie nog eens te benadrukken: ‘’De Linge verbindt ons. We willen echt een verbindende factor spelen voor de zeven Lingedorpen en dat doen we middels ons open karakter.’’

Dat open karakter is terug te zien aan het aantal initiatieven waarvoor BRC haar deuren opent: ‘’We werden bijvoorbeeld door de KNVB benaderd of wij open stonden voor de regiofinales van het Schoolvoetbal. Dat heeft in mei plaatsgevonden en is vlekkeloos verlopen. Er kwamen achttien schoolteams op bezoek en zij hebben hier een paar spannende finales gespeeld. We vonden het erg leuk om daarvoor benaderd te worden; het voelde als een beloning voor de succesvolle fusie en het harde werk, wat wij daarin gestopt hebben.’’

Er waren ook andere toernooien te bezichtigen bij BRC. Zo organiseerde voetbalschool Level Up, die ook gebruik maakt van de faciliteiten van BRC, in maart een tweedaags MO15 toernooi: ‘’De oprichter, Dadier Casal, is sinds kort ook bij ons neergestreken. Hij verzorgt trainingen en organiseert elk jaar een aantal toernooien, waar ook BVO’s aan meedoen. Zo hebben we bij het MO15-toernooi FC Groningen, Heerenveen, ADO, Excelsior, de Graafschap en zelfs de Duitse vrouwenbundesligaclub SGS Essen over de vloer gehad. Die

dagen waren echt een happening; het was gigantisch druk op de club. En daar staan wij voor: een bedrijvige club.’’

Ook het Dorpenvoetbal werd in stand gehouden. In dit toernooi spelen teams, bestaande uit spelers afkomstig uit hetzelfde dorp, om de beker voor het beste Lingedorp: ‘’Het is georganiseerd door een aantal jongens van de club. Het is een fanatiek toernooi, maar ook zeker voor de gezelligheid. Het mooie is, is dat je weer hele andere teams krijgt waar 17-jarigen samenspelen met 35-jarigen. Het mooiste is dat de cohesie die je dan ziet tussen de dorpen, ondanks dat ze tegen elkaar spelen’’, vertelt Heijkoop.

Maar sportpark Molenzicht is niet alleen een plek voor voetballers. Zo nestelde er een jeu de boules-club: ‘’Ze hebben hier een paar banen en we zien ze dan ook regelmatig een balletje gooien’’, vertelt Heijkoop. ‘’Maar ook stichtingen Run Rondje Rhenoy en Spelweek gebruiken ons complex als uitvalsbasis voor respectievelijk hun hardloopwedstrijden en evenementen voor kinderen.’’

Al deze gebeurtenissen, samen met de evenementen georganiseerd door de activiteitencommissie, maken dat BRC een bruisende club is: ‘’Je moet als club aan een aantal voorwaarden voldoen om je leden tevreden te houden. Vooral in een tijd waarin kinderen al snel stoppen met sporten. Je moet ten eerste zorgen dat alles goed geregeld is; met trainers, barbezetting, etcetera. Gelukkig hebben we op het gebied van vrijwilligers niets te klagen. Daarnaast wil je dat er genoeg te beleven valt op de vereniging, om je leden actief te houden. Omdat wij willen groeien, besteden we daar ook heel veel aandacht aan.’’

Vanaf 1 juli wordt de fusie officieel voltrokken. Dat betekent dat er een nieuw bestuur gekozen zal worden. Het toekomstige bestuur ligt een grote kluif te wachten: ‘’We hebben natuurlijk de plannen om een prachtig nieuw clubhuis te laten bouwen. Dat zal de kroon op deze geslaagde fusie worden.’’

Klik op BRC voor meer informatie over de club.                                                                Klik op BRC voor meer artikelen over de club.

MVV’27 VR1 kijkt terug op een waanzinnig seizoen

MVV 27
-
0
MVV’27 VR1 kijkt terug op een waanzinnig seizoen

De dames van MVV’27 VR1 hebben een ongelooflijk seizoen achter de rug in 2023-2024. Ze zijn niet alleen kampioen geworden, maar haalden ook de halve finale van de beker. Het seizoen zat vol hoogte- en dieptepunten, maar uiteindelijk werd het een jaar om nooit te vergeten. Hoogste tijd om even terug te blikken op dit geweldige seizoen.

Het seizoen begon moeilijk voor de dames en kende een ietwat stroeve start. Blessures teisterden het team en de eerste wedstrijd eindigde in een pijnlijke 8-1 nederlaag tegen Nalek. Dit liet weinig hoop voor de rest van het seizoen. De ene na de andere speelster viel uit met blessures die niet slechts een paar weken duurden, maar soms wel zes tot zeven weken. Hierdoor moest het team voortdurend beroep doen op de andere dameselftallen van MVV’27, met speelsters van de Vrouwen 2 en 4 die regelmatig invielen en soms zelfs twee wedstrijden op een dag speelden.

Ondanks de tegenslagen toonde het team een opmerkelijke veerkracht. De samenwerking met de andere dameselftallen zorgde ervoor dat MVV’27 VR1 toch elke zaterdag een compleet elftal op het veld kon brengen. Deze samenwerking was geen eenrichtingsverkeer; de speelsters van VR1 vielen ook regelmatig in bij de wedstrijden van de andere teams. Deze wisselwerking benadrukte de sterke onderlinge band en het teamgevoel binnen de club.

Langzaam maar zeker begon het tij te keren. De wedstrijden werden gewonnen en het team maakte ook in de bekercompetitie indruk door verder te komen. Hoewel blessures nog steeds een rol speelden, wist het team zich steeds aan te passen en flexibel te blijven. De derby’s tegen lokale rivalen werden een keerpunt en gaven het team het nodige vertrouwen en momentum om verder te klimmen op de ranglijst.

Na de winterstop begon het team echt te schitteren. De dames bleven dertien competitiewedstrijden ongeslagen, een prestatie van formaat. In de beker bereikten ze zelfs de halve finale, waarin ze nipt met 2-1 verloren van Quick Boys VR2, de uiteindelijke winnaar van de beker. Ondanks het verlies was het een geweldige ervaring voor het team en een bewijs van groei en potentieel van het team.

Het competitieverloop kende een spannend einde met de mogelijkheid om kampioen te worden in een thuiswedstrijd, een derby nog wel. In een week tijd speelden ze drie wedstrijden, waarvan de laatste op zaterdag cruciaal was. De spanning was te snijden, maar het team hield het hoofd koel en wist de beslissende wedstrijd te winnen. De overwinning werd groots gevierd met een rit op een platte kar door het dorp, gevolgd door een foto op het bordes. Momenten die voor altijd in het geheugen gegrift staan van de speelsters en hun fans.

Josephine, een van de speelsters, sprak mooie woorden uit naar alle speelsters die hebben bijgedragen aan dit succes, zowel uit het eigen team als uit de andere dameselftallen van de club. “Een club ben je niet alleen, maar samen”, zei ze dan ook.

Als kers op de taart werd MVV’27 VR1 op de familiedag van de club uitgeroepen tot Team van het Jaar. Deze erkenning zet het team wederom in het zonnetje en laat de buitengewone prestaties en het harde werk van het team zien. Het seizoen werd afgesloten met een feestelijke avond bij Lerry in de tuin, gevolgd door de traditionele afsluiting bij Sport & Spel.

Met het afscheid van enkele speelsters, waaronder Ger, La, Tes en Ras, en de komst van nieuwe gezichten als Joyce, Jordan en Annie, kijkt het team vol vertrouwen naar het nieuwe seizoen. Met de band en het enthousiasme binnen het team zit het wel goed; de nieuwe speelsters worden met open armen verwelkomd, want aan sfeer is geen gebrek bij de dames.

Klik hier voor meer informatie over MVV ’27
Lees hier meer artikelen over MVV ’27

1...232425...1.307Pagina 24 van 1.307

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.