Home Blog Pagina 184

Jojo-jaar eindigt in terugval naar vierde klasse voor RKSV RCD

rksv RCD
-
0
Jojo-jaar eindigt in terugval naar vierde klasse voor RKSV RCD

,,Ik ga pas huilen als het echt gebeurd is’’, liet trainer John de Wit optekenen na de 4-2 nederlaag bij stadgenoot Dubbeldam waardoor ‘zijn’ RCD nog dieper het degradatiemoeras in de derde klasse B in werd getrokken. Een week later ging de ‘Racing Club’, dankzij de 4-1 thuisnederlaag tegen DIA definitief kopje onder en was de degradatie naar de vierde klasse een feit.

DORDRECHT – ,,Het is overwegend jong en daardoor wisselvallig’’, had De Wit zich gedurende het seizoen al regelmatig laten ontvallen en dat bleek bij de eindafrekening één van de doorslaggevende waarden. In de spannende degradatiestrijd zat RCD in een jojo-jaar, waarin goede wedstrijden werden afgewisseld met zure nederlagen en het degradatiespook daardoor nooit ver van het terrein aan de Reeweg-Oost verwijderd was, uiteindelijk aan de verkeerde kant van de streep en zakte het samen met buurman FC Dordrecht amateurs een trede op de voetballadder.

RCD beleefde derhalve een enerverend seizoen, waarin opmerkelijke zaken gebeurden. Zo werd de 3-1 zege op broeder in nood en dus uiteindelijk lotgenoot FC Dordrecht (amateurs) behaald met een markante verschijning tussen de palen.  Omdat RCD’s vaste doelman Gianni van Buuringen moest in de stadsderbyverstek moest laten gaan, nadat hij in de dagen voorafgaande aan de stads- en sportparkderby een ongeval had gehad. Hij hield aan de klap klachten aan de rug over, waardoor het raadzaam was om niet in actie te komen in die ontmoeting en de krachten te sparen voor het uitspelen van het restant bij een andere stadgenoot, GSC/ODS.

‘Opa’
In de zoektocht naar een vervanger voor Van Buuringen moest RCD het oog laten vallen op de lagere teams.. Daardoor belandde uiteindelijk de 50-jarige veteraan Edward Schrijver in het doel van de ‘Racing Club’. Opmerkelijke statistiek: Schrijver was dus ouder dan RCD’s gewaardeerde krachten Leon Vroon en Wesley Schrauwen, bouwjaren respectievelijk 1999 en 2000, samen. ,,Behalve een pupil van de week hadden we vandaag dus ook een opa van de week’’, kon Schrijver na de gewonnen derby wel de lol inzien van zijn bijdrage aan de toen nog broodnodige overwinning van de brigade van John de Wit.

Met een paar prima ingrepen had de geroutineerde doelman Edward Schrijver een vooraanstaande  bijdrage aan de triomf van zijn club die daardoor weer even (ijdele) hoop op handhaving kreeg. Als back-up had De Wit ervoor gekozen om vleugelverdediger Nathan Heuser, die met een lichte blessure kampte ten tijde van de derby, als eventuele stand-in voor de keeper in de dug-out te laten plaatsnemen. De inzet van Heuser, die wel al wat keeperservaring had, bleek echter niet noodzakelijk.

Afkoelingsperiode
Maar er gebeurden meer opmerkelijke zaken tijdens het tweede deel van het seizoen. Zo werd de derby bij Dubbeldam onderbroken doordat de hond van speler Storm Peters opeens binnen de lijnen verscheen. Ploeggenoot Ralph Amperse bleek echter goed met de viervoeter op te kunnen schieten en zorgde ervoor dat het dier weer buiten de afrastering plaatsnam om zich bij zijn geschorste baasje te voegen.

En het duel tussen GSC/ODS en RCD moest uiteindelijk zonder publiek worden afgewerkt.
Althans, het restant van ruim een helft want bij de eerste poging eindigde de confrontatie na veertig minuten toen arbiter Wilco Visser na een afkoelingsperiode besloot om de wedstrijd definitief te staken. De aanleiding was een opstootje dat ontstond toen RCD-captain Oktay Karaca een doelpoging ondernam, waarbij hij tegenstander Marlon Kramer ongelukkig in het gezicht raakte. Kramer bleef liggen, zijn ploeggenoten wachtten op het fluitsignaal van Visser dat niet zou volgen en waarna RCD een goede kans kreeg om te scoren. De ophef die vervolgens ontstond, bleek niet meer controleerbaar voor de leidsman die liet inrukken. Zonder publiek werd de wedstrijd uiteindelijk toch uitgespeeld en werden twee treffers van Ismaïl Yildirim het bezoekende RCD fataal. De 2-1 nederlaag betekende dat het derdeklasserschap verder onder druk kwam te staan.

De afglijdende tendens kon vervolgens niet meer gekeerd worden: RCD slaagde er zelfs niet meer in om naar een nacompetitieplek te klimmen en moet volgend seizoen een niveautje lager gaan acteren. En dat deed spelers en trainer John de Wit zeer, heel zeer.

Klik hier voor meer informatie over RCD
Klik hier voor meer artikelen over RCD

Voor Van Biesen is het mooi geweest

sv Dussense Boys
-
0
Voor Van Biesen is het mooi geweest

Een moeilijke beslissing en één waar hij toch wel even over na moest denken. Maar na een tijdje wikken en wegen, hakte Wesley van Biesen rond de winterstop toch de knoop door. En dus is de doelman van vierdeklasser Dussense Boys, klaar voor zijn voetbalpensioen. “Het is een keer mooi geweest.”

Waarom stoppen? Het is waarschijnlijk de meest gestelde vraag, in de afgelopen maanden. En dus heeft de 30-jarige Van Biesen zijn antwoord inmiddels wel klaar. “Je wordt ouder, er is een kleine op komst en mijn vriendin werkt in de zorg. Dan is het ook lekker om een keer samen vrij te zijn.” Klinkt logisch en simpel, maar dat was het absoluut niet, vertelt hij. Want eenmaal de knoop doorgehakt, begon de inwoner van Dussen toch weer te twijfelen. “Iets daarna werd duidelijk dat Antoine Hoevenaren weer terugkwam, met hem zijn we toch kampioen geworden…”

Geen verplichting
Maar uiteindelijk bleken de minnetjes, toch groter dan de plusjes. “Als je jong bent, is het allemaal leuk. Daarna krijg je een baan, een eigen huis en heb je ‘s avonds minder tijd. En ook minder zin, om weer te gaan trainen.” Helemaal na zeven jaar in het eerste. “Ik ben hier in de F’jes begonnen, dus eigenlijk weet ik ook niet beter.” Genoten van mooie seizoenen, het kampioenschap voor promotie richting de vierde klasse en de nodige gestopte penalty’s in de derby’s met Be Ready, is Van Biesen voldaan. “Of ik het ga missen? Dat weet ik wel zeker! Maar aan de andere kant: het is straks geen verplichting meer. Dat is het vooral. In een lager elftal, móet je niet meer.” Al is dat laatste, nog maar de vraag. “Misschien ga ik dat doen, daar ben ik nog niet over uit.” Waar hij wel over uit is, is zijn liefde voor de vereniging. “Gewoon het eigen, dat dorpse gevoel. Alles is met eigen mensen, met Dussense jongens. Dat maakt het voor mij een heel mooie club.” Extra zonde is het daarom, dat het dit seizoen zo moeizaam draait. Want met een achtste plek, en dus nacompetitie, moeten ze nog altijd vrezen voor degradatie. “De jaren hiervoor, ging het veel beter. Konden we nog azen op periodetitels.” Dat is dan ook precies hetgeen, hij het meeste mist op zijn lijstje. “Dat had ik nog wel een keer mee willen maken, een periode. Tijdens corona stonden we bovenaan, moest er nog een wedstrijd voor vier minuten worden uitgespeeld, dan hadden we hem gehad. Maar dat duel is nooit meer gespeeld…”

Niet nadenken
Van een opwaartse lijn, toch wel even in een neerwaartse spiraal. Van Biesen weet wel hoe het komt. “Anders ingedeeld. In een competitie met zwaardere tegenstanders. Als je dan ook nog te maken krijgt met blessures en schorsingen, ben je niet vaak compleet. Het is eigenlijk een samenhang van die factoren.” Ook het geluk, hadden ze bij Dussense Boys niet echt mee. “Anders had het misschien heel anders gelopen.” Dat deed het dus, ondanks de wat betere resultaten op het einde, uiteindelijk niet. Tot teleurstelling ook van hem. “We hebben als team te veel doelpunten tegen gekregen. Wanneer ik tevreden ben? Als we erin blijven. Dan kan ik het pas goed afsluiten, anders zou het wel een heel zuur einde zijn.” De aanvoerder van de laatste maanden doet er zelf, in ieder geval alles aan. “Ik ben een degelijke keeper, geen uitblinker, maar gewoon niet nadenken en je ding doen.” Misschien wel precies, wat ze in slotfase van de nacompetitie allemaal zouden moeten doen. “We gaan het met vertrouwen tegemoet. En ik vind, als je naar ons complex kijkt, dat straalt vierde klasse uit. Zo’n club hoort niet in de vijfde klasse.” Genoeg motivatie, zou je zeggen. Toch is er één klein dingetje. Een best belangrijk dingetje. “Mijn vriendin staat op het punt van bevallen, dus het zou kunnen dat ik de wedstrijd moet missen…” Mede daarom, begint Van Biesen maar alvast aan zijn dankwoord. Voor keeperstrainer Dian de Ronde in het bijzonder. “Van hem heb ik het meeste geleerd!”

Klik op Dussense Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Dussense Boys voor meer informatie over de club.

Solange de Smit, de succesvolle aanvoerster van Kloetinge

vv Kloetinge
-
0
Solange de Smit, de succesvolle aanvoerster van Kloetinge

Vandaag gaan we in gesprek met Solange de Smit, een getalenteerde speelster en aanvoerster van het vrouwenteam van Kloetinge. Op 29-jarige leeftijd heeft Solange een indrukwekkend voetbalverleden en een grote rol gespeeld in het recente succes van Kloetinge. We bespreken haar carrièreverloop, hoogtepunten en verwachtingen voor het komende seizoen.

Solange begon op jonge leeftijd met voetballen bij v.v. Goes, waar ze tussen de jongens speelde. Op haar negende werd ze gekroond tot Nederlands kampioene Panna Knock-out, wat haar eerste grote succes was. Daarnaast speelde ze ook bij district zuid 1, waar ze onder andere samen met Jackie Groenen speelde. Na haar periode bij Goes maakte Solange de overstap naar Oostkapelle en later naar KAA Gent Ladies. Ze maakte haar debuut in de Eredivisie met Excelsior Vrouwen. Na de geboorte van haar kind speelde ze even bij Ijzendijke, waarna ze in het seizoen 2021-2022 haar debuut maakte voor Kloetinge Vrouwen 1.

Solange speelt op de nummer 10 positie en heeft ook een belangrijke rol bij het genereren van leuke content voor de social media kanalen van het team. Ze draagt bij aan de promotie van het vrouwenvoetbal en het vergroten van de bekendheid van Kloetinge.

Het behalen van het kampioenschap betekent veel voor Solange en het team. Toen ze bij Kloetinge kwam, speelde het vrouwenteam nog in de middenmoot van de vierde klasse. Ze spraken ambitieuze doelstellingen uit en werkten samen om deze te realiseren. Het feit dat ze nu al twee jaar op rij kampioen zijn geworden, is fantastisch. Dit jaar wonnen ze ook de beker, waarmee ze de dubbel pakten en hun serieuze plannen en kwaliteit bewezen.

De beslissende wedstrijd voor het kampioenschap was spannend, maar uiteindelijk won Kloetinge met overtuigende cijfers van 8-0. De bekerfinale was ook een memorabel moment, waarbij ze met 2-0 wonnen na een spannende strijd. Solange genoot van de ambiance en het meereizen van de supporters.

Er waren uitdagingen tijdens het seizoen, zoals een rode kaart in de halve finale van de beker, waarbij ze met 10 man verder moesten. Desondanks wisten ze door strijdlust en teamgeest te overwinnen en de overwinning te behalen. Tijdens de kampioenswedstrijd liep de tegenstander van het veld zonder geldige reden, maar uiteindelijk werden ze op eigen kracht kampioen.

Het kampioenschap heeft Solange en het team gevormd. Ze hebben een jong en getalenteerd team, en door tegen ervaren ploegen te spelen, zijn ze snel volwassen geworden in hun spel. Het omgaan met tegenslagen en het versterken van de teamband heeft hen hechter gemaakt.

Solange geeft graag advies aan andere spelers of teams die streven naar het behalen van een kampioenschap. Ze benadrukt dat succes niet vanzelf komt, en adviseert om elke training en wedstrijd alles te geven, goed naar je lichaam te luisteren, voldoende rust te nemen en op voeding te letten. Werk samen als team en blijf geloven in jezelf.

Het kampioenschap werd uitbundig gevierd door het team. Ze gingen naar de kantine, waar ze samen met het herenteam van Kloetinge 5 een groot feest hadden. Later bezochten ze het Oranjeboom Festival, waar ze gratis toegang kregen en het succes nogmaals vierden. Ook werden ze gehuldigd op het Wesselopark, samen met andere kampioenen.

Voor het komende seizoen heeft het team opnieuw de ambitie om kampioen te worden in de tweede klasse. Met vier versterkingen en het vertrouwen dat ze kunnen winnen van hoger geklasseerde teams, geloven ze dat dit een realistisch doel is. Ze willen opnieuw de beker winnen en het vrouwenvoetbal in Zeeland op de kaart zetten. Het streven is om te promoveren naar de Topklasse.

We wensen Solange de Smit en het team van Kloetinge veel succes in het komende seizoen en blijven hun prestaties met interesse volgen.

Klik hier voor meer artikelen over VV Kloetinge
Klik hier voor meer informatie over VV Kloetinge

Macky el Barmaki geniet van de progressie en kampioenschap met JO11

rksv Halsteren
-
0
Macky el Barmaki geniet van de progressie en kampioenschap met JO11

In de eerste fasen van de reguliere competitie behaalde de JO11-1 van RKSV Halsteren telkens een mooie derde plek. Maar in de vierde (en laatste) fase van het seizoen bleek het team van trainer/coach Macky el Barmaki de allerbeste en is dus de terechte kampioen.

“Dat was natuurlijk heel erg leuk, voor mij als trainer maar vooral voor die jongens zelf. Daar kan ik dan wel echt van genieten. Als ik zie hoeveel progressie ze hebben geboekt, als team maar ook de spelertjes individueel. Toen ik met ze begon zijn we enorm goed aan de slag gegaan en hebben ze echt gedurende het seizoen wel mooie stappen vooruit gezet. Je zag ook steeds elke keer de vooruitgang en als ze dan met zo’n overtuiging kampioen worden… Leuk, echt heel leuk!”, beschrijft El Barmaki zijn gevoel.

Door een 6-1 overwinning op DVO’60 uit Roosendaal pakten de spelers van de  JO11-1 op overtuigende wijze de kampioenstitel in de hoofdklasse. Met 18 punten uit 7 wedstrijden en een doelsaldo van +26 kunnen zij zich een overtuigende kampioen noemen. In de competitie wisten ze onder meer RKVV Roosendaal, DVO’60, v.v. Terneuzen, MZC’11 uit Zierikzee, BSC Roosendaal, SJO De Markiezaten achter zich te houden. “Daar zitten toch ook een aantal grote verenigingen bij en dat maakt de prestatie van de jongens misschien nog wel mooier. Clubs die vergelijkbaar zijn dan Halsteren qua grootte en als je dan ziet dat je in deze klasse zo overeind blijft en zelfs de beste bent dan hebben ze het echt heel goed gedaan.”

De trainer blijft eigenlijk zelf het liefste een beetje op de achtergrond en wil vooral de credits geven aan de spelertjes zelf en ook aan de ondersteuning van assistent-trainer Sander. “We hebben het met zijn allen gedaan. Dit is een talentvolle groep en die jongens stralen plezier uit, tijdens de trainingen hier op sportpark De Beek maar ook tijdens de wedstrijden. En resultaat helpt daar natuurlijk altijd een beetje extra bij. Want hoewel vooral plezier in het voetbalspelletje aanwezig moet zijn tijdens het beoefenen van je hobby, als je ook leuke resultaten haalt en geregeld je wedstrijden wint dat maakt het allemaal nóg niet iets leuker.

Ik ben nu een aantal jaar jeugdtrainer, mijn kinderen voetballen hier ook bij de club en ik beleef er enorm veel plezier aan. Het geeft voldoening om te zien dat hetgeen je ze probeert bij te brengen ook terugkomt in wedstrijden. Dat is natuurlijk geweldig.”

“We trainen twee keer per week en dan probeer ik ze technisch en tactisch wat dingetjes mee te geven die ze in wedstrijden kunnen helpen. En als je dan die laatste reeks wedstrijden bekijkt, dan hebben ze daarin toch sprongen gemaakt. Nu zijn ze kampioen en zullen de meesten de overstap maken naar een leeftijdscategorie hoger. Wat ik zelf ga doen, dat weet ik nog niet precies en daar ben ik nu nog niet mee bezig. Ik ben vooral enorm veel energie gekregen van deze groep en heb genoten van dit seizoen. En niet alleen ik, want de blijdschap die ik bij de spelers op hun gezichten heb gezien, tijdens het seizoen en zeker toen ze kampioen werden…. Dat was genieten en ze hebben het zonder meer allemaal héél goed gedaan.”

Klik op Halsteren voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Halsteren voor meer informatie over de club.

‘Legends’ van Heukelum nemen op prachtige wijze afscheid

vv Heukelum
-
0
‘Legends’ van Heukelum nemen op prachtige wijze afscheid

Hoe neem je op een passende wijze afscheid van spelers die vele jaren wat betekent hebben voor de vereniging? Bij Heukelum weten ze daar wel raad mee. De club organiseerde zelfs een speciale Legends Day, voor de spelers die meer dan dertig jaar op de velden te bewonderen waren.

HEUKELUM – Het had veel weg van een reünie op sportpark De Vriezenwijk aan de Groeneweg in Heukelum tijdens de speciale Legends Day, die voor een gouden generatie spelers georganiseerd was die Heukelum door de jaren heen mooie sportieve tijden hadden laten beleven.

Eigenlijk had die gouden generatie dit seizoen het vijfde team van Heukelum moeten vormen, maar die opzet slaagde niet omdat het onmogelijk bleek een representatief team op de been te brengen. Om spelers als Jan de Groot, Jillis van Meeteren, Sam Papilaja en Boudewijn Pronk niet met stille trom met ‘voetbalpensioen’ te zien gaan, was een speciale wedstrijd gearrangeerd. Met als tegenstander een Regio Team bestaande uit oud-spelers van Asperen, Leerdam Sport, Vuren en Arkel met aanvulling van enkele gastspelers van Heukelum. Voor de arbitrage was ook een coryfee speciaal naar Heukelum gekomen: voormalig toparbiter Roelof Luinge, nog steeds actief als scheidsrechter in het amateurvoetbal, was naar Heukelum gekomen om zijn aandeel tijdens de bijzondere dag te leveren.

Successen
Voor de organiserende club was het haast een vanzelfsprekendheid om de toppers van weleer een passend voetbalafscheid te gunnen. Spelers die zich jarenlang, oorspronkelijk in de jeugd, hebben ingezet voor de vereniging in het eerste, tweede en derde team en later in de veteranen en ook mooie successen vierden met Heukelum kregen de gelegenheid om toch nog een keer te schitteren. Want die gouden generatie, die fraaie prijzen won maar inmiddels de 60 jaar ook gepasseerd is, bedrijft geen competitievoetbal meer. De levende legenden van Heukelum kregen de gelegenheid om te ‘shinen’ tijdens het succesvolle evenement, waarin voetbal slechts even hoofdzaak was maar het gezellig samenzijn na afloop eigenlijk nog veel beter was.

Klik op Heukelum voor het laatste artikel over de club.
Klik op Heukelum voor meer informatie over de club.

‘The Boss’ is klaar voor de volgende stap

FC Dordrecht
-
0
‘The Boss’ is klaar voor de volgende stap

Voor het tweede achtereenvolgende seizoen miste doelman Liam Bossin geen competitieminuut bij FC Dordrecht. De Iers-Belgische goalie groeide in die twee jaar uit tot een zekerheidje onder de lat en tot de beste keepers in de Keuken Kampioen Divisie. Een terugkeer na de zomer in Dordrecht lijkt dan ook uitgesloten.

DORDRECHT – ,,Het is goed zo.’’ Het waren veelbetekenende woorden die Liam Bossin na het laatste competitieduel met TOP Oss (2-2) uitsprak. Woorden waarmee de sluitpost de verwachting dat hij deze zomer een transfer zal maken extra leek te voeden. 

Hoewel de sluitpost en publiekslieveling nog een doorlopend contract heeft, wijst immers er alles op dat Bossin de volgende stap in zijn voetballoopbaan zal gaan maken. Een stap vol dankbaarheid dat wel. ,,Want ik ben FC Dordrecht eeuwig dankbaar dat ik de kans heb gekregen om bij de club aan de slag te gaan. Zonder algemeen directeur Hans de Zeeuw was mijn carrière nu over geweest. Ik heb in Dordrecht de laatste kans gekregen en gegrepen en ik ben van deze stad, waar ik met plezier woon, gaan houden.’’

Eigenlijk viel alles samen aan de Krommedijk voor Liam Bossin, die met keeperstrainer Rody Hoegee – hij kondigde aan het eind van het seizoen aan dat hij zou stoppen bij FC Dordrecht – ook de juiste man op het juiste moment trof. ,,Met Rody heb ik geweldig samengewerkt. Hij was als een tweede vader voor me, maar ook soms mijn psycholoog. Hoewel onze samenwerking dus sowieso ten einde zou lopen, weet ik zeker dat we contact zullen houden en elkaar nog zullen zien. De afspraak staat sowieso dat ik met Rody en zijn zoon tijdens de periode voor de start van de voorbereiding ga trainen.’’

Op maandag 26 juni begint FC Dordrecht aan de voorbereiding op het nieuwe seizoen. Als een eventuele transfer nog niet is afgerond, meldt Bossin zich ‘gewoon’ op die training. ,,Ik ben klaar om de volgende stap te maken, maar het is natuurlijk ook afwachten wat er gaat komen. Er was destijds sprake van dat ik misschien in de winterstop al de overstap zou maken, maar het blijft de voetballerij. Ik heb me hier kunnen ontwikkelen tot de keeper die ik nu ben en ben benieuwd wat het vervolg is.’’

Verbolgen was Bossin toen Hans Kraay junior hem ooit een ‘krokettenplukker’ noemde tijdens één van de vrijdagse uitzendingen van ESPN. Kraay is inmiddels teruggekomen op die uitspraak, zeker nadat dit seizoen tweemaal werd genomineerd als beste keeper van de periode in de KKD. ,,Hij heeft me daarmee geprikkeld’’, lacht Bossin. ,,Ik heb de afgelopen twee seizoenen alles gekeept in de competitie, ondanks dat ik tweemaal snel op vier gele kaarten stond en daarnaast geen blessures kreeg. Dat is een bijzondere prestatie. Toch voelde, zeker de tweede helft van het vorige seizoen waarin we veel punten haalden, veel beter aan dan dit hele seizoen waarin we op de zeges thuis tegen PEC Zwolle en FC Eindhoven na geen grootse prestaties hebben geleverd ondanks dat we veel vaker de nul hebben gehouden.’’ 

Klik op FC Dordrecht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Dordrecht voor meer informatie over de club.

‘Vooraf hadden we hiervoor getekend’

vv Sparta 30
-
0
‘Vooraf hadden we hiervoor getekend’

Zó dichtbij en er dan toch net naast grijpen. De teleurstelling bij Sparta’30 was voelbaar groot. Want na het mislopen van nacompetitie om promotie naar de tweede klasse, overheerste ook bij Derk Groenenberg toch vooral een dubbel gevoel. “Vooraf hadden we hier zeker voor getekend.”

Maar achteraf, is altijd makkelijk wonen. Weten ze ook inmiddels bij de derdeklasser uit Andel. “Als je er dan, tot op de laatste speeldag, zó dichtbij bent. Dan baal je uiteindelijk ontzettend…” Toch is de teleurstelling bij de 23-jarige middenvelder, inmiddels verwerkt. “We wilden ons handhaven, dat is wel gelukt. Als we nu terugkijken, is een vijfde plaats gewoon een heel goed resultaat voor Sparta’30.” Helemaal, als je de afgelopen seizoenen in ogenschouw neemt. “Vaak streden we tegen degradatie, nu deden we ineens dit!”

Zekere kracht

Al kwam het ook weer niet helemaal ‘ineens’, zo vertelt Groenenberg. “We zijn niet alleen beter gaan spelen als team, maar zijn ook echt blijven knokken. Daardoor viel het met wat geluk ook een aantal keer de goede kant op, daar moeten we eerlijk in zijn.” En dan kom je vanzelf, in de welbekende ‘flow’. “Op zich begonnen we aardig, vervolgens was het een paar wedstrijden wat minder, daarna wonnen we er op vijf op rij. Dan gaat het bij iedereen toch wel leven.” Want winnen is behalve lekker, ook het beste medicijn. “Je gaat toch kijken wat er mogelijk is. En als ik eerlijk ben, had een periode over het hele seizoen gezien, eigenlijk best wel verdiend geweest.” Toch kwam die er, op de laatste speeldag, uiteindelijk dus niet. “Uit bij Sleeuwijk, die kampioen konden worden. Dan hoop je op wat extra druk, maar het mocht niet zo zijn. Als we niet hadden verloren, hadden we hem gehad. Nét niet, blijft toch wel zuur.” Al kreeg Groenenberg, in de vorm van een persoonlijke prijs, snel een doekje voor het bloeden. “Binnen de club werd ik verkozen tot ‘Speler van het Jaar’, dat is iets waar ik zeker trots op ben. Het is toch een blijk van waardering.” In een voor hem, vooral stabieler seizoen, zo vindt de inwoner van Andel zelf. “Zeker ten opzichte van vorig jaar. Ik heb ook wel mindere wedstrijden gespeeld, maar was over het algemeen een zekere kracht binnen het elftal.”

Hard werken

En die zekerheid biedt Groenenberg, het liefste vanaf de ‘acht positie’. “Een rustige speler aan de bal, iemand met overzicht en kopsterk in de duels. Als verdedigende middenvelder is dat wel fijn.” Toch is hij ook in balbezit, meer dan van waarde. “Ik zie vaak vooraf al wel, waar de ruimte is. Zodat ik het spel snel op gang kan brengen.” Een kwaliteit, waar ze bij Sparta’30 al heel wat seizoenen van kunnen genieten. “Sinds mijn vierde voetbal ik hier, vooral voor mijn plezier. Lekker met vrienden uit het dorp. De sfeer is leuk, het is lekker dichtbij en je kent de mensen.” Het is duidelijk, Groenenberg heeft het uitstekend naar zijn zin. “Op dit moment denk ik er niet aan, om te vertrekken.” En dus, kan er alweer een klein beetje vooruitgekeken worden. Naar komend seizoen. “De doelstelling moeten we nog maken, maar natuurlijk zou het mooi zijn, als we hier als team op voort kunnen borduren. Daar hebben we naar mijn mening ook de kwaliteiten voor.” Toch wil de jongen van de club, ook niet meteen al te hoog van de toren blazen. “We gaan echt niet ineens voor de titel… Beginnen gewoon weer met ‘niet degraderen’ en beide voeten op de grond.” Vasthouden aan de basis, van het afgelopen succes. “Hard werken en strijden, combineren met mooi voetbal.” Ten slotte ook op persoonlijk vlak. “Ik hoop voetballend nog meer te kunnen brengen en constanter bij te dragen aan de ploeg!”

Klik op Sparta’30 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Sparta’30 voor meer informatie over de club.

Djurre Verschut presteert dit seizoen uitstekend met DESK 1

vv Desk
-
0
Djurre Verschut presteert dit seizoen uitstekend met DESK 1

Djurre Verschut presteert dit seizoen uitstekend met het eerste elftal van DESK. De middenvelder speelt met zijn ploeg in de top van de derde klasse. Verschut haalde het profvoetbal niet, maar geniet misschien nu nog wel extra van het spelletje. 

Verschut had nu misschien wel met PSV in het Phillips Stadion kunnen spelen, als hij een aantal jaar geleden zijn profdroom in leven had gehouden. De Eredivisie, strijden om prijzen en Europees voetbal… Verschut ligt er geen moment wakker van dat hij het uiteindelijk niet heeft gered. “Nee, ik vind het echt heel erg leuk om weer bij DESK te spelen.”

De middenvelder werd al op jonge leeftijd gescout voor PSV en mocht dromen van een bestaan als profvoetballer, maar trok na vijf jaar in de Eindhovense jeugdopleiding zelf de stekker eruit. “In mijn eerste jaren vond ik het nog super leuk, maar op een gegeven moment werd het een stuk serieuzer en volwassener. In mijn laatste seizoen bij PSV heb ik eigenlijk nauwelijks gevoetbald. Dan moesten we uit bij FC Groningen spelen en kwam ik tien minuten voor tijd het veld in. Daardoor werd het eigenlijk steeds minder leuk.” 

“Ik zag mijn vrienden uit het dorp bovendien bijna nooit meer. Ik vertrok vaak om 7 uur ‘s ochtends van huis en kwam 7 uur ‘s avonds weer eens thuis. Dan moest ik alweer bijna naar bed om de volgende dag fit te zijn”, aldus Verschut. “En mijn vrienden gingen op vrijdagavond juist met elkaar op stap en maakten plezier. Dat wilde ik ook heel graag.”

Verschut nam daarom een drastisch besluit en stopte ermee. Hij ging weer bij DESK voetballen. “Ik wilde weer met mijn maatjes voetballen”, aldus de middenvelder. “En ik kan nu buiten het voetbal zoveel meer doen, ik heb zoveel tijd over. Dat is me heel veel waard.”

Maar toch had hij ook profvoetballer kunnen zijn. “Die gedachte heb je natuurlijk altijd. Ik zou best willen weten waar het uiteindelijk gestrand zou zijn. Maar ik heb er echt geen moment spijt van gehad.” Vooral omdat hij het bij DESK goed naar zijn zin heeft. “We hebben een goed team. Natuurlijk is er een verschil met het niveau van bij PSV, maar dat vind ik niet erg.”

De talentvolle ploeg van DESK promoveerde twee jaar geleden naar de derde klasse en gooit daar inmiddels ook hoge ogen. “We hebben heel veel talent en jonge jongens rondlopen. Ik denk dat we de komende jaren nog wel door kunnen groeien. Waar ons plafond ligt? DESK kan de komende jaren een stabiele tweedeklasser worden.”

En daar wil Verschut aan bij blijven dragen. Plezier staat voorop bij de jonge voetballer. “Ik geniet er nu echt weer van, daar ben ik heel blij mee”, vertelt Verschut. “En het is voor mij als jongen van de club ook heel mooi om het eerste elftal te hebben bereikt. Er staan wekelijks toch heel wat mensen langs de zijlijn voor ons. Dat maakt me wel trots.”

Klik op DESK voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DESK voor meer informatie over de club.

Viering 90-jarig jubileum v.v. Steenbergen meer dan geslaagd

vv Steenbergen
-
0
Viering 90-jarig jubileum v.v. Steenbergen meer dan geslaagd

Bij zaterdag vierdeklasser v.v. Steenbergen is men al volop in de weer om in 2023 te kunnen stilstaan bij het 90-jarig bestaan van de vereniging. Een jubileumcommissie met vertegenwoordigers uit verschillende geledingen van de club is aan de slag gegaan met het samenstellen van een jubileumprogramma. Een van hen is Patrick van Kaam.

“Als jubileumcommissie hebben we met z’n allen er alles aan gedaan om dit 90-jarig jubileum voor iedereen een zo groot mogelijk feest te laten zijn. Met spelletjes, een wedstrijd Oud-Steenbergen tegen Oud-NAC Breda en met een feestelijke reünie. Dat konden de leden en overigens ook andere bezoekers tijdens ons feestelijk jubileumweekend erg waarderen, want het was echt en geweldig feest van de allerjongsten tot de oudere (oud) leden van de club. We kijken er dan ook absoluut met een geweldig goed gevoel op terug”, zegt Patrick van Kaam, één van de twaalf leden van de jubileumcommissie.

Op 18 maart 1933 zag de voetbalclub WVS (Wapen van Steenbergen) het levenslicht. Na een fusie met voetbalclub Dia ontstond vervolgens voetbalvereniging Steenbergen. De jubileumfestiviteiten waren voor het college van burgemeester en wethouders hét ideale moment om de club extra in het zonnetje te zetten met ‘De Heraut’. “Met die gemeentelijke onderscheiding wilde men hun waardering uitspreken voor de club en al haar vrijwilligers. Volgens de gemeente hebben we onze sporen in de samenleving dik verdiend sinds de oprichting. Natuurlijk voor ons een complete verrassing om met De Heraut onderscheiden te worden, maar ook een waardering waar we heel trots op zijn.”

Er werd tijdens de feestelijkheden aan de Seringenlaan een bronzen replica op schaal van het beeld van De Heraut, gemaakt door kunstenaar Léon Vermunt, en een bijhorende oorkonde. Tijdens het jubileumweekend was ook oud-speler Pierre van Hooijdonk aanwezig. Hij wist via de amateurs van Steenbergen uiteindelijk het profvoetbal te bereiken en speelde voor onder meer NAC Breda, Feijenoord en was international bij het Nederlands elftal. Met oud-NAC speelde hij een wedstrijd tegen oud-Steenbergen. Met veel publiek langs de zijkant speelden oud Steenbergen en oud NAC een spannende wedstrijd, die met 6-3 een prooi was voor de jubilerende thuisploeg. winnen.

“Op zaterdag was het de feestdag voor de jeugd. We begonnen met een gezamenlijk lunch voor de teams tot en met de JO13. Na de lunch was er een KNVB-voetbalclinic waarbij vooral het plezier van onze jeugdleden prachtig was om te zien. Na de clinic hadden we voor de oudere jeugdteams nog led-voetbal geregeld, tot groot plezier van deelnemende jeugdleden en aanwezige toeschouwers.”

Met een feestavond werd het zaterdagprogramma afgesloten voor alle Steenbergse leden. “Het was een geweldige sfeer in de kantine waar we jong en oud samen konden zien genieten met optredens van de Fatguys, DJ Ovano en Marco Kraats. Het was een afwisselende dag vol met jeugdige sportiviteit en daarna nog de nodige gezelligheid en samenzijn.” 

Tijdens de derde en laatste jubileumdag werd er door een groep oudere leden walking football gespeeld. “Daarvan wordt nu gekeken of we dit op de club ook navolging kunnen geven. De deelnemers hadden het in elk geval enorm naar de zin.  Net zoals tijdens de afsluitende reüniemiddag. Daar waren heel veel oud-leden op afgekomen en was een mooie afsluiter van een gedenkwaardig jubileumweekend. We kijken met z’n allen vol trots terug op het geslaagde jubileumweekend en ook tegelijk alweer een beetje vooruit richting de toekomst.”

Klik hier voor meer artikelen over VV Steenbergen
Klik hier voor meer informatie over VV Steenbergen

Rob Clarijs: voorzitter in een gespreid bedje bij NSV

rkvv NSV
-
0
Rob Clarijs: voorzitter in een gespreid bedje bij NSV

Vanaf het moment dat de hamer in november vorig jaar aan hem werd doorgegeven, kwam Rob Clarijs bij NSV terecht in een gespreid bedje. En dus geniet de voorzitter volop van zijn nieuwe functie bij de club. “Dat klinkt bijna een beetje saai hè?”

Maar saai, is het toch allerminst bij de vierdeklasser uit Nispen. Weet Clarijs inmiddels uit eigen ervaring. “NSV is een familiaire club, als je er komt, dan zie je dat! Altijd netjes en de sfeer is uitstekend. Het kringetje gezelligheid wordt steeds groter, ik kom er gewoon echt graag.” Dat laatste klinkt logisch, maar is het gezien zijn geschiedenis misschien niet helemaal. “Ik heb tot mijn 24ste bij Schijf gevoetbald, tot een verhuizing naar Nispen voor de liefde. Dan wil je de mensen op het dorp leren kennen, hoe kan dat beter dan via de voetbal?”

Goed moment
De 43-jarige Clarijs trok het zwart-geel van NSV aan, voetbalde nog een jaar of vier door, tot een gebroken enkel roet in het eten gooide. “Daarna werd ik trainer van mijn zoontje en raakte ik betrokken bij de viering van het 95-jarig jubileum, dan gaat het balletje vanzelf rollen.” Want zijn verkiezing voor het voorzitterschap, was er één van de lange adem. “Dat duurde eigenlijk al een aantal jaar. Jan (Gommers) wilde nog wel even blijven, dus er zat ook geen druk achter. Op een gegeven moment kom je op een punt: ga ik daar mijn energie in stoppen? Dan moet je een knoop doorhakken.” En die knoop, hakte Clarijs dus vorig seizoen door. “Het was een goed moment, want een aantal mensen binnen het bestuur besloot te stoppen na 25 jaar.” Tijd voor nieuwe aanwas dus. “Je wordt regelmatig gevraagd én dingen organiseren, vind ik leuk. Dan wil je ook graag wat doen voor de club. Zien dat dingen goed lopen en iedereen het naar zijn zin heeft.” Vooral op de achtergrond. “Zodat het lijkt, alsof het allemaal ‘vanzelf’ gaat. Daar draait het eigenlijk om.” En dat lukt in zijn eerste maanden als voorzitter, tot nu toe best aardig. “Ik kwam in een gespreid bedje terecht, het is vooral op de winkel passen.” Een geruststellende gedachte. “De club is gezond, we hebben genoeg leden en ook de accommodatie is in orde. Net als het aantal sponsoren en vrijwilligers. We kunnen alles afvinken!”

Onzichtbare dingen
Vooral tijd steken in het behouden van dingen dus, maar natuurlijk zitten Clarijs en zijn collega’s ook niet stil. “We hebben een activiteitencommissie opgericht, omdat we dat heel belangrijk vinden. Als je veel jeugdleden hebt, bij ons zijn dat er meer dan 150, dan moet je ze iets kunnen bieden.” Ook op het sportpark. “Daar zijn we nu over aan het nadenken, bijvoorbeeld met een speeltuintje of een pannaveldje. Maar dat soort dingen, moeten we natuurlijk eerst bespreken met elkaar.” Kortom, Clarijs verveelt zich voorlopig niet. “Ik heb daar vooraf uitvoerig met Jan over gesproken, zijn rol als voorzitter neem ik over, de rest van zijn taken niet. Om eerlijk te zijn, het kost nóg meer tijd dan ik had verwacht.” Waar hem dat in zit? “Vooral in de kleine en onzichtbare dingen, die je als buitenstaander eigenlijk nauwelijks ziet, als het allemaal goed loopt. Een gesprekje met een vrijwilliger, een sponsor of het sportpark fris houden. Je wilt of moet toch vaak overal even bij zijn.” Toch vindt hij dat allesbehalve erg. “Zolang het energie geeft, is het natuurlijk goed!” En dat doet het. “Mensen die op het sportpark komen, brengen altijd vreugde en blijdschap mee. Daar geniet ik iedere keer weer van.” Voorlopig is hij er daar zelf, op loopafstand van de club, één van. “Dat mensen gelukkig zijn als ze bij ons komen, dat moeten we zo houden!”

Klik hier voor meer informatie over NSV Nispen
Klik hier voor meer artikelen over NSV Nispen

1...183184185...1.344Pagina 184 van 1.344

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.