Home Blog Pagina 174

Van Muijen kan putten uit vol rugzakje

Bart van Muijen was met zijn staat van dienst als oud-prof voorbestemd om ooit aan de slag te gaan als hoofdtrainer. Dat moment liet, mede door de coronapandemie, wat langer op zich wachten dan vooraf gedacht maar is dan toch gekomen: de 40-jarige geboren Zwijndrechter debuteert als keuzeheer bij tweedeklasser De Zwerver.

,,Ik klink al als een hoofdtrainer, hè?’’ Bart van Muijen moet zelf lachen om die constatering als hij vooruitblikt op het eerste seizoen dat hij tegemoet gaat met De Zwerver in de op voorhand al met spanning tegemoet geziene regionale tweede klasse.

Maar vooral het feit dat hij de kans heeft gekregen in Kinderdijk om één van zijn grote voetbalwensen in vervulling te laten gaan, doet hem deugd. ,,Ik heb altijd voor ogen gehad om als hoofdtrainer aan de slag te gaan. Maar door corona heeft dat allemaal wat langer geduurd dan ik zelf hoopte. Ik heb pas afgelopen jaar mijn UEFA B-diploma kunnen halen, nadat ik al eerder de cursus voor het C-diploma had afgerond. En daarmee had ik eindelijk de benodigde papieren om als hoofdtrainer aan de slag te gaan.’’

Puzzel

Het afgelopen seizoen was Bart van Muijen nog assistent bij het Zwijndrechtse Pelikaan, waar hij hoofdtrainer Björn Vlasblom ondersteunde. Vlasblom keerde terug naar Oranje Wit, waardoor de opengevallen plek voor zijn assistent leek te lonken. ,,Maar Pelikaan koos uiteindelijk met Joery van der Waal voor een trainer met meer ervaring. Inderdaad, de trainer die vorig jaar bij De Zwerver voor de groep stond. Dat is dus een opmerkelijke wissel geworden. Ik ben ontzettend blij dat De Zwerver mij de kans heeft gegeven om mijn debuut als hoofdtrainer te kunnen maken.’’

Met zijn verleden in het betaalde voetbal en de kennis en kunde die hij vergaarde als jeugdtrainer en assistent was dit hét moment om in te stappen, onderschrijft Bart van Muijen. ,,Ik heb in al die jaren en met al die ervaringen mijn rugzakje aardig kunnen vullen. Nu is het tijd om met de inhoud van dat rugzakje te gaan kijken of ik de puzzel bij De Zwerver op een zo goed mogelijke manier kan leggen. Waarom De Zwerver mij zo aantrekkelijk leek? Ik kende al de nodige spelers en mijn broertje Niels van Muijen heeft ook bij de club gespeeld. Ik had dus al een goede indruk.’’

Sterkte

De puzzel die Van Muijen moet leggen bij De Zwerver is echter bepaald niet eenvoudig, zo is ook het besef bij de nieuwe keuzeheer. ,,De Zwerver heeft na de degradatie van het afgelopen seizoen wel een jasje uitgedaan. Verschillende jongens zijn gestopt of vertrokken. Maar ik heb vanaf de eerste training de bereidheid bij de spelers die wél zijn gebleven en die in de selectie zijn ingestroomd gevoeld en gezien om voor deze club te willen strijden. Ten opzichte van sommige tegenstanders die we in de competitie gaan treffen en die meer mogelijkheden hebben, komen we misschien tekort. Maar onze ‘zwakte’ kan ook onze sterkte worden, als we een hecht, strijdbaar collectief vormen.’’

En dat De Zwerver na de degradatie van afgelopen jaar weer een uitdagend seizoen tegemoet gaat, dat is op voorhand al een zekerheid. ,,De poule waarin wij zitten, is echt prachtig met veel derby’s en ploegen die ambitieus zullen zijn. Toch willen we ons met die ploegen gaan meten. Veel zal afhangen van hoe we mentaal met resultaten zullen omgaan. Want als je een paar keer op rij verliest in deze poule, kan je heel snel in de problemen geraken. Maar enkele zeges achter elkaar kunnen juist weer de andere kant opwerken.’’

Hoofdverantwoordelijk zijn, keuzes kunnen maken: het trainerschap zit Bart van Muijen gegoten als een jas. Toch heeft hij op trainersgebied in ieder geval één grote wens. ,,Als trainer aan de slag gaan bij FC Dordrecht, de club waar ik 233 wedstrijden voor heb gespeeld, zo lang heb rondgelopen en nog steeds met grote regelmaat kom. Het zou de cirkel helemaal rondmaken als ik bij die club ooit als assistent of misschien wel hoofdtrainer aan de slag kan gaan. Dat is iets wat ik nog heel graag zou bereiken.’’

Klik op hier voor de laatste artikelen over de Zwerver.
Klik op hier voor meer informatie over de Zwerver.

Vogelwaarde wil graag terugkeren naar vierde klasse

Een smalle selectie en vooral heel veel blessureleed waren er volgens Michel van Jole de hoofdoorzaken van dat Vogelwaarde het niet wist te redden in de vierde klasse van het zondagvoetbal. Teveel puntverlies was fataal werd aan het eind van de rit doet Van Jole en zijn ploeggenoten weer uitkomen in de 5e Klasse A van het zondagvoetbal.

“Het is doodzonde dat we het niet hebben gered. Want als iedereen fit was geweest, dan weet ik zeker dat we nu nog vierdeklasser waren geweest. Maar teveel basiskrachten moesten we voor langere tijd of op cruciale momenten missen en dat heeft ons teveel punten gekost. Anderzijds is het dan knap om dan alsnog de finale van de nacompetitie te halen”, zegt Van Jole.

Stranden in het zicht van de haven door op neutraal terrein in Nispen met 3-1 te verliezen van Neerlandia’31. In een bovendien wisselvallig en met diverse trainerswisselingen ook ‘onrustig’ seizoen. “Met John Moes, Johny Merckx en op het laatst Patrick Boute hebben we maar liefst drie trainers voor de groep gehad, ook dat was natuurlijk niet ideaal. We hebben er echter met z’n allen alles aan proberen te doen maar dat bleek jammer genoeg niet voldoende.”

Van Jole speelt sinds zijn vijfde bij Vogelwaarde waar hij, op twee jaar judo na, altijd is gebleven. De laatste vier seizoenen als lid van de eerste selectie. Vorig seizoen was hij veelal basisspeler, mede ook door de absentie van veel vaste krachten. “Dat was wel eens prettig. Zelf ben ik vrij gebleven van blessures en heb dus veel gespeeld. Vooral wel als rechts- of linksback, niet echt mijn positie maar dat is niet belangrijk. Spelen en minuten maken, dáár gaat het me om.”

Met Veli Eryürük staat er dit seizoen weer een nieuwe trainer voor de groep. Dat ziet de fysiek sterke middenvelder, want dat is naar eigen zeggen Van Jole zijn beste positie, ook als een nieuwe kans. “Ik hoop de trainer te kunnen overtuigen en basisspeler te blijven. Daar ga ik wel alles aan doen. Hoewel het sportief gezien geen succesvol seizoen was, heb ik wel veel geleerd. Die dingen hoop ik mee te nemen in het nieuwe seizoen. Met z’n allen gaan we proberen om weer zo snel mogelijk naar die vierde klasse te promoveren. Daar hebben we in mijn ogen zeker de kwaliteiten voor. Belangrijke jongens zijn weer fit en er zijn wat speler bijgekomen. Dat maakt de groep weer breder en sterker. We moeten alleen meer scoren en hopelijk wat vrij blijven van blessures. Maar in potentie denk ik zeker dat we moeten meestrijden voor promotie. Daar gaan we in elk geval alles aan doen.”

Klik op VV Vogelwaarde voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Vogelwaarde voor meer informatie over de club.

 

 

Voor Ciske Menue was de overstap van Groede naar HBC’22 een logische

Eén jaar is Ciske Menue inmiddels samenwonend in Biervliet, terwijl hij werkt in Groede. Toch koos hij ervoor om de zondag vierdeklasser te verlaten en te verruilen voor HBC’22, de samenwerking tussen Hoofdplaat en Biervliet. ‘Ik heb er goed over nagedacht en eigenlijk was dit voor mij de meest logische.’

Dat de verdediger inmiddels woonachtig is in Biervliet dat speelde uiteraard grotendeels mee, maar toch had hij nog een andere reden om voor een overstap naar HBC’22 te kiezen. “Vrijwel alle Zeeuws-Vlaamse teams bij ons uit de competitie besloten om de overstap te maken naar het zaterdagvoetbal. Daardoor vond ik persoonlijk niet dat we met Groede in een interessante klasse terecht zouden komen met vooral veel Brabantse tegenstanders. Nu bij HBC’22 spelen we veel derby’s en dat is toch ook wel weer prettig.”

Maar ook het gegeven dat zijn buurman al actief was bij zijn nieuwe club, was ook wel één van de oorzaken dat hij niet lager in het blauwzwart, maar in het HBC-grijs zijn wedstrijden speelt. “Dat heeft ook meegespeeld, want ik had hier op het dorp al herhaaldelijk de vraag gekregen of ik geen oren had naar een overstap. Dat heb ik altijd een beetje afgehouden, want ik had het enorm goed naar mijn zin bij Groede wat gewoon een geweldige vereniging is. Misschien zelf wel eentje die, zéker als het gaat om het mixen van sportieve prestaties en een brok aan gezelligheid, uniek is in zijn soort.”

Toch koos de centrale verdediger voor een nieuwe uitdaging, die hem bovendien ook de nodige nieuwe kansen biedt op sociaal vlak. “We trainen nu op andere dagen en gaan dus op zaterdag spelen. Het zorgt ervoor dat ik mijn weekenden anders kan invullen zoals de vrijdagen en zondagen. Dat vind ik ook wel prettig en toen ik al die zaken weloverwegen naast elkaar had gelegd viel de keus op HBC’22 en dat bevalt tot op heden heel goed. De resultaten zijn nog niet wat we eigenlijk zouden willen, maar we hebben een jonge groep en zijn nog volop in opbouw en ontwikkeling. Zoiets heeft tijd nodig. Bij Groede stond het team er ook niet direct, daar gingen ook jaren overheen. Ik zie zeker dat hier bij HBC’22 jongens lopen met potentie om te groeien, maar dat zal geleidelijk aan wel komen en daarin hoop ik mijn bijdrage te kunnen leveren.”

Een doelstelling op sportief gebied heeft men bij SSA HBC’22 dan ook niet hardop uitgesproken. “Nee, omdat er nog veel onbekend is. Hoe sterk zijn sommige tegenstanders en hoe gaat de switch naar het zaterdagvoetbal uitpakken. Je weet pas na een reeks wedstrijden een beetje waar je staat en dat zullen we dan gaan bekijken. Het is als het ware een beetje een transitieseizoen en vooral het smeden van een hecht team is belangrijk. De puzzel moet nu stukje voor stukje worden gelegd. Het is een leuke selectie, jong en vol potentie. Het is nu zaak te bouwen en de boel bij elkaar te houden. Als dat lukt, dan weet ik zeker dat we steeds stappen omhoog zullen maken.”

Menue speelde voornamelijk bij v.v. Groede, al voetbalde hij ook nog een jaar voor SV Oostburg in de jeugd én een seizoen bij de senioren. “Net als bij Groede zal ik hier ook voornamelijk als centrale verdediger mijn wedstrijden spelen. Een positie die wel bij me past. Ik coach veel en overzie het spel ook goed. Maar nog een aantal jongens coachen ook uit zichzelf dus hebben we een prima mix daarin met elkaar. En een persoonlijk doel? Dat ik weer minimaal vijf goals kan maken dit seizoen. Bij Groede is me dat gelukt en daar ga ik hier ook weer voor. Maar spelplezier beleven met elkaar, gekoppeld aan wat leuke resultaten. Dat zorgt voor teamgeest. Dat is mijn voornaamste doel om met elkaar te realiseren. En dan komen de vervolgstappen met HBC’22 vanzelf.”

Klik hier voor meer informatie over HBC’22.
Klik hier voor meer artikelen.

Daan Martlé zit prima op zijn plek bij vierdeklasser Cadzand 

Vele jaren lang was voetbalvereniging Cadzand de enige West-Zeeuws-Vlaamse zaterdagclub die uitkwam in de laagste klasse. Vijf seizoenen geleden voegde Schoondijke zich erbij. Maar vanaf dit seizoen ziet het voetballandschap er compleet anders uit. Daan Martlé (20) kijkt er in elk geval enorm naar uit.

“Het is heel leuk om ineens een competitie te hebben waarin het bol staat van de derby’s. Op Groede en Breskens na zijn hier in West-Zeeuws-Vlaanderen alle clubs overgestapt naar het zaterdagvoetbal. Het geeft een compleet andere invulling van onze competitie. Hadden we altijd te maken met tegenstanders uit de rest van Zeeland, daar spelen we nu bijna wekelijks een Zeeuws-Vlaamse derby. Wellicht dat het voor meer publiek gaat zorgen en qua reistijden scheelt het ons natuurlijk ook een hoop. Laten we dan ook maar proberen om zoveel mogelijk punten te pakken, dan wordt het ook nog eens éxtra mooi.”

Sinds vorig seizoen staat Niels de Krijger als trainer voor de groep en dat bevalt Martlé enorm goed. “We hebben vorig seizoen veel progressie geboekt en dat proberen we ook nu weer te realiseren. De trainingsopkomst is altijd goed en iedereen wil ook heel graag beter worden. Dat we vorig seizoen nog niet de resultaten hebben behaald die we zouden willen is jammer, maar toch kijk ik wel heel positief naar de ontwikkeling van iedereen. Het is ook niet voor niks dat de club en de trainer de samenwerking met minstens twee jaar hebben verlengd. Voor ons als jonge groep alleen maar goed en op die manier is er duidelijkheid voor iedereen.”

De middenvelder is al sinds hij kan lopen en achter een bal kan rennen te vinden op het Cadzandse voetbalveld. “Mijn vader was in de jeugd altijd mijn trainer en inmiddels voetbal ik er al een jaartje of vijftien, waarvan de laatste paar jaar in het eerste. Dat bevalt goed, ik voetbal wekelijks, speel met mijn vrienden en we treffen altijd leuke tegenstanders. Toch heb ik wel eens getwijfeld of ik niet elders een uitdaging moest aangaan, maar heb er toch voor gekozen om hier lekker te blijven. Met Cadzand stappen maken en proberen om verder omhoog te klimmen in de rechterrij van de vierde klasse. Dat is de ultieme uitdaging en daar gaan we dit seizoen alles aan doen met z’n allen.”

Klik op vv Cadzand voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Cadzand voor meer informatie over de club

Jaar van de revanche leidt naar smulpoule

De pijn van het gemiste kampioenschap in 2022 verdween in ijltempo en het jaar van de revanche zorgde voor een kolossale pleister op de wonde van het jaar ervoor. De Alblas haalde dit jaar, in tweede aanleg, toch het kampioenschap in de derde klasse en incasseerde daarmee toegang tot een ongelooflijke smulpoule in de tweede klasse.

‘Jantje huilt, Jantje lacht’ in een heuse voetbalvorm. Voor de spelers en technische staf van De Alblas ging dat absoluut op in de tijdspanne van een jaar. In 2022 leek het niet meer fout te kunnen, had de formatie van trainer Maarten van Gastelen een grandioze voorsprong op de concurrentie en was de titel ogenschijnlijk een kwestie van tijd. Tot er zand in de Oud-Alblasser motor kwam, puntenverlies zich aaneenreeg en uitgerekend buurman Alblasserdam optimaal profiteerde van de totaal verstoorde balans bij De Alblas dat uitgeknepen als een sinaasappel het seizoen in desillusie eindigde. Met ook nog eens de hoon en de schimpscheuten van de buurman op sportpark Souburgh, die keihard inwreef wat er mis was gegaan aan de overzijde van het park. En ook een andere regiogenoot, het verrassende Streefkerk, ging nog eens met een ticket voor de tweede klasse aan de haal.

Smalen

De sportieve wraak volgde echter binnen twaalf maanden. De Alblas speelde opnieuw, en nog steeds onder trainerschap van Maarten van Gastelen, een steady seizoen waarin de concurrentie weer op achterstand werd gezet. Hardinxveld stribbelde nog wel tegen, maar de traumatische ervaring van een jaar eerder op sportief vlak wed voorgoed naar de vergetelheid gespeeld. Via een 5-0 triomf op Arkel werd drie speeldagen voor het einde de titel behaald. Eind meer dan goed, al goed dus voor de Alblasserwaarders die dit keer konden smalen en een lange neus trekken naar de overkant. Buurman Alblasserdam redde het namelijk in de nacompetitie niet om in de tweede klasse te blijven en werd door RCS naar de derde klasse verwezen. Waarmee de Souburgh-derby dus in competitieverband weer uit zal blijven.

Trainer Maarten van Gastelen, ook dit seizoen nog steeds aan het roer bij De Alblas, was na het behalen van de titel dol van vreugde. ,,Dit is gewoon een heel stabiele selectie. Het hele seizoen is er rust, bezieling en overtuiging geweest. En als je het dan zo af kunt maken, dan is dat natuurlijk fantastisch. Drie speeldagen voor het einde waren we kampioen. Wie durfde er toen nog te zeggen dat dat niet terecht was.’’

,,Het mocht dit keer niet meer misgaan’’, was de constatering van Remco van der Burgh, captain van De Alblas en één van de bouwstenen van het succes van de ploeg. ,,Wij hadden drie wedstrijden om één punt te pakken en het kampioenschap te behalen. Vorig seizoen gaven wij een voorsprong van elf punten weg. Na de komst van Bryan Jongeneel en Walter Heijkoop waren we stabieler en deden het veel beter. Ik was overigens blij dat we niet een week eerder al kampioen waren geworden, want toen was ik geschorst. Tegen Arkel kon ik wel van de partij zijn en dat was mooi, want er is niets leuker dan zelf een aandeel in de kampioenswedstrijd te hebben.’’

Na een afwezigheid van vijftien jaar is De Alblas daarmee terug in de tweede klasse, waarin het in de clubhistorie in totaal drie jaar verbleef. Daar komt, als het aan spelers en staf ligt, in de volgende termijn in ieder geval meer dan een jaar bij. In de selectie waren verschillende mutaties: Sjoerd de Groot (Pelikaan), Erwin van der Heiden en Djordy de Boer (beiden stoppen) verdwenen van het toneel. Sander van Groningen (Rijsoord), Luuk de Graag (Dubbeldam), Daan Koops (Alblasserdam), Wouter Dijkgraaf (RCD), Natanja de Haan, Delano Wiltenburg, Coen Spies en Michel Brouwers (waren allen gestopt) stroomden in. Van der Heiden gaat afbouwen in het derde team van Drechtstreek, na een prachtig afscheidsjaar bij De Alblas. ,,Dit jaar staat in mijn persoonlijke top-drie, naast de promotie naar de eerste klasse met Drechtstreek in 2012 waarin ik in de verlenging van de nacompetitiefinale tegen WNC de winnende treffer maakte. Ook mooie herinneringen: de verschillende nacompetitiewedstrijden met veel supporters langs de lijn’’, liet de routinier, die naar het moment van het afscheid toegroeide mede door de fysieke ongemakken die net iets te vaak opspeelden.

Van der Heiden zal ongetwijfeld met interesse gaan volgen hoe zijn voormalige ploeggenoten zich gaan manifesteren in de tweede klasse, in een poule met heerlijke streekduels en geweldige affiches met uitdagende tegenstanders. Captain Van der Burgh keek al na het bekend worden van de poule-indeling reikhalzend uit naar dat wat komen zou: ,,Hartstikke mooie afdeling. Zo op het eerste gezicht zit er geen enkele zwakke ploeg tussen. Leuk is ook dat we clubs als De Zwerver en Streefkerk gaan tegenkomen, maar het meest verheug ik me op de duels met mijn oude club Oranje Wit. Ik ken de verhoudingen niet goed. Wel verwacht ik dat het een pittig jaar gaat worden, zeker ook omdat we in de tweede klasse F vier oud-eersteklassers treffen. We gaan zien hoe het loopt, maar verheugen ons er zeer op.’’ De komende maanden zal blijken of De Alblas, dat tot een homogeen team uitgroeide in de afgelopen jaren, zich in de nieuwe omgeving als een vis in het water zal voelen.

Klik op De Alblas voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Alblas voor meer informatie over de club.       

 

 

 

Voetbal ‘over de grens’ past prima bij Hulsterloo-verdediger Kamiel de Wolf

Er zaten een aantal voetballoze jaren bij als veldvoetballer voor Kamiel de Wolf. De studie vroeg dusdanige tijd, dat het niet te combineren bleek met voetballen bij het Belgische Kieldrecht. Inmiddels heeft hij meer tijd en heeft hij sinds vorig seizoen ook zijn grootste hobby weer opgepakt. Niet in zijn thuisland, maar over de grens in Nieuw-Namen bij vierdeklasser v.v. Hulsterloo.

“Een aantal van mijn vrienden speelden hier al en dat trok me wel over de streep. Het leek me bovendien ook wel een keer leuk om te ervaren hoe het voetballen er in Nederland aan toe zou gaan en ik moet zeggen dat het me prima past. Ondanks dat we maar in vierde klasse spelen is het voetbal hier toch wel wat minder fysiek dan in België. Ook de sfeer is toch wel wat gemoedelijker, al moet ik ook wel toegeven dat Hulsterloo natuurlijk geen heel grote vereniging is. Maar een heel gezellige dorpsclub, waar vooral de sfeer erg belangrijk is. We hebben ook niet zo’n hele grote selectie, dus de druk ligt ook voor de spelers wel iets lager, al willen we natuurlijk wel gewoon elke week winnen of in elk geval het best mogelijke resultaat behalen.”

De 24-jarige centrale verdediger leverde vorig seizoen samen met zijn teamgenoten een wellicht schier onmogelijke en deel verrassende prestatie door rechtstreeks te handhaven. “Dat was inderdaad een heel knappe prestatie. Want vooraf hadden we ingeschat dat het enorm lastig en misschien wel té lastig zou worden om maar liefst zeven ploegen onder ons te houden. Toch hebben we laten zien voldoende voetballende kwaliteiten in onze toch niet heel ruime kern te bezitten en het gewoon voor elkaar te boksen. We werden uiteindelijk zesde en ontliepen zelfs de nacompetitie.”

De Wolf, die een opleiding volgt tot industrieel ingenieur, geeft bij Hulsterloo leiding aan de verdediging en probeert vaak op een voetballende manier tot een oplossing te komen. “Dat is wel altijd de intentie. Toen ik was gestopt op het veld, heb ik vier jaar lang minivoetbal gespeeld in België. En dat is toch een ander spelletje. Veel meer gericht op techniek en looplijnen. Een aantal van die zaken die ik daar heb geleerd, die probeer ik nu in mijn veldspel ook toe te passen. Dat is zeker wel handig gebleken. Ik ben daarnaast ook enorm verrast door de schoonheid van de sportvelden hier in de Zeeuws-Vlaanderen. In België zie je heel veel kunstgras en dat is toch echt minder leuk om op te spelen vind ik. Natuurlijk is echt gras wel eens een spelbreker om de voetballende oplossing te kunnen zoeken, maar over het algemeen vind ik het wel fijner.”

De inwoner van Meerdonk krijgt dit seizoen in de vierde klasse nu ook te maken met ploegen en sportcomplexen die sowieso voor hem nog tot onbekend zijn. “Wat ik heb gehoord van medespelers is dat het zeker geen makkie gaat zijn om onze prestatie van afgelopen seizoen te evenaren. Die Brabantse tegenstanders zijn vaak goed voetballend en toch ook wel flink fysiek. Het is dus voor ons raadzaam om daartegen direct goed uit de startblokken te schieten. Toch ben ik er van overtuigd, dat we ook dit seizoen, ondanks enkele wisselingen, opnieuw een selectie hebben die voldoende kwaliteiten heeft om het opnieuw te gaan redden. Er zijn een aantal jonge jongens bijgekomen en die brengen nieuwe energie met zich mee, hopelijk kunnen we daar allemaal van profiteren. Directe handhaving is wederom het streven en daar zullen we met z’n allen vol voor gaan.”

Klik op v.v. Hulsterloo voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. Hulsterloo voor meer informatie over de club.

Snelle terugkeer geen garantie voor Ameide

0

Ameide slaagde er het afgelopen seizoen niet in om degradatie naar de vierde klasse te vermijden. En dus wacht er een nieuw seizoen met veel nieuwe tegenstanders, die inmiddels al aan een bijzondere verkenning zijn onderworpen. Op sportpark Meihoven beseffen trainer Ger Klop, zijn spelersgroep én de supporters dat een snelle terugkeer zeker niet gegarandeerd is.

Op een zonnige junidinsdagavond viel het doek voor Ameide, dat via een 2-1 nederlaag tegen MVV’58 via de extra route van de nacompetitie degradeerde naar de vierde klasse. Een bitter slot voor trainer Jan Verveer, die afscheid nam met het slechtst denkbare resultaat maar wel heel heerlijk was over de uitkomst van de wedstrijd: ,,We speelden gewoon niet goed genoeg.’’

Verveer liet zijn opvolger Ger Klop dus geen derdeklasser na. En de door de wol geverfde oefenmeester beseft op voorhand al dat de weg terug naar dat niveau niet bepaald optimaal geplaveid zal zijn en dat Ameide verschillende obstakels zal moeten overwinnen wil de ploeg aan het einde van de rit succesvol zijn. ,,Een terugkeer is niet zomaar even gerealiseerd.’’

Fietstocht

Ten aanzien van het vorig seizoen zijn er wel de nodige veranderingen in de selectie van Klop, die geassisteerd wordt door Erik de Kruijk. Laatstgenoemde heeft zich, in geval van nood, bereid verklaard om zijn schoenen aan te trekken en ‘Termei’ een handje te helpen als de personele nood aan de man is. Harm Harteveld en Kevin Kroeze hebben hun punt achter hun carrière in het eerste gezet, voor de rest is de selectie intact gebleven.. Bovendien is een flink aantal jonge jongens ingestroomd bij de selectie. Stuk voor stuk jongens die  de kans zullen gaan krijgen en die Klop op termijn wil inpassen in zijn formatie. Daarnaast heeft Robbert Bakker zich weer aangemeld. Met Roel de Kruijk en Richard den Hartog zal Bakker voor de nodige ervaring moeten zorgen en daarmee de mix tussen oud en jong goed laten verlopen.

Voetballen in een andere competitie-omgeving betekent ook het leren kennen van veelal nieuwe tegenstanders. En terwijl de spelersgroep van Ameide zich prepareerde voor het nieuwe seizoen, deed het fanatieke deel van de supporters van de hoofdmacht dat ook. Evenals vorig jaar werd een fietstocht uitgestippeld langs alle tegenstanders van het eerste team in het toekomstige seizoen.

Op de teller stond dit keer een rondje van 126 kilometer langs de sportcomplexen van alle ploegen die Ameide straks gaat tegenkomen. Een tocht die begon om 8.00 uur in de morgen die eerst voerde naar het dichtstbijzijnde terrein, het op acht kilometer afstand bivakkerende Noordeloos. Via oude bekende VVAC, dat ook een trapje lager speelt dit seizoen, werd de tocht voortgezet naar het Dordtse SSW dat de verst gelegen opponent is samen met stadgenoot FC Dordrecht (amateurs). Ook Peursum, SVS’65, Leerdam Sport’55 (via het pontje), Asperen, SC Everstein, HSSC’61 en Lekvogels werden met een bezoekje vereerd waarna de terugtocht naar Meihoven werd aanvaard. Een verkenning die opnieuw beviel en het positieve gevoel voor het nieuwe seizoen heeft aangewakkerd.

Klik op Ameide voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Ameide voor meer artikelen over de club.

Voetbal is ‘tweede liefde’ van Wout Martens

Al zolang hij zich kan heugen rent Wout Martens (22) al achter een voetbal aan. Maar tegelijkertijd slaat hij ze ook al jarenlang weg met een racket. Van mei tot en met eind september komt tennis echter wel op de eerste plek. Kort daarop gevolgd met voetbal bij RKVV Koewacht als ‘tweede liefde’.

“Ik ben mijn hele leven niet anders gewend en hier bij de voetbalclub weten ze dat ook. Zodra de tennisbanen open gaan, dan gaat daar de prioriteit naar uit. Natuurlijk probeer ik dan ook daar waar het kan nog wel te trainen en wedstrijden te voetballen, maar tennis heeft voorrang”, zegt de aanvallende middenvelder.

Logisch ook wel, want op de tennisbaan komt Martens met TC Animo uit Terneuzen uit op het allerhoogste landelijke niveau. “Op zondag speel ik overigens ook nog met een ander team competitie op het derde niveau in Nederland. Bij Animo is het voor mij dan ook best aanpoten, maar het is gewoon geweldig om samen met mijn oudere broer Ruud in een competitieteam te spelen. Ik train dan soms vier tot vijf keer per week en dan ook nog wedstrijden spelen, dus de weken zitten in die periode goed gevuld.”

Waar zijn broer Ruud inmiddels volledig is gestopt met voetballen, daar blijft Wout de beide sporten nog altijd combineren. “Het is ook gewoon leuk om op het voetbalveld te staan. Zodra de tennisbanen sluiten dan ga ik altijd weer vol energie en enthousiasme trainen hier op het dorp. Conditioneel is het vanwege het trainen en tennissen nooit een probleem om de omschakeling te maken van de tennisbaan naar het voetbalveld, al zijn het wel andere belastingen natuurlijk die je lichaam te verwerken heeft.”

Op de tennisbaan speelt hij tegen de top van Nederland, op het voetbalveld speelt hij echter in de laagste klasse van het zondagvoetbal. Een flink contrast, maar de wil om te winnen is er bij de student aan de Tilburg University niet minder om. “Het is jammer dat we na zes jaar nu weer uitkomen in de vijfde klasse, maar we wisten dat het lastig zou worden om ons te handhaven. In sommige wedstrijden hadden we tegen concurrenten meer punten kunnen en moeten pakken. Dat is achteraf teleurstellend en zonde ook. Het zal nog een flinke klus worden dit seizoen om mee te doen om de eventuele prijzen. Er zijn een aantal ervaren jongens gestopt of lager gaan voetballen. Dat is dus afwachten hoe dat gaat uitpakken.”

En niet alleen de spelersgroep heeft dus wat mutaties ondergaan, maar in Peter Koster staat er bovendien ook een nieuwe trainer voor de groep. Koster debuteerde ooit zelf nog als zestienjarige bij Koewacht en keert er nu dus terug als trainer. “Met nieuwe spelers en een andere trainer gaat er ook een nieuwe wind waaien. Dat geeft weer voor jongens nieuwe kansen. Iedereen begint op nul en dat is fijn. Als ik straks weer op het voetbalveld stap, dan ga ik er vol voor en hoop ik mijn steentje te gaan bijdragen. Ik ben in alles wat ik doe competitief en prestatief ingesteld en dan wil ik winnen.”

Martens hoopt dat ook de nieuwe trainer een rol als aanvallende middenvelder in petto heeft, want dat is wel de plek waar hij zich het fijnste voelt. “Ik heb ook regelmatig in de spits gespeeld, maar dat ligt me niet zo. Ik ben een lopende speler en hou ervan om dan in de zestien op te duiken. Als spits sta je er vaak al en dat ligt me minder. Maar aan de andere kant wil ik vooral spelen en dat kan bij Koewacht prima. Deze club is het meest ideaal voor mij om tennis en voetbal te combineren. Hopelijk kan ik dit jaar op beide vlakken mooie resultaten neerzetten, daar zou ik voor tekenen.”

Klik op RKVV Koewacht voor de laatste artikelen van de club.
Klik op RKVV Koewacht voor meer informatie over de club.

Zoektocht naar nieuwe preses en sportparkproblematiek bij Sliedrecht

Door het vertrek van Marco Verbeek moest Sliedrecht op zoek naar een nieuwe hoofdtrainer. Maar er is momenteel op De Lockhorst nog een andere zoektocht gaande: er wordt naarstig gespeurd naar een opvolger van voorzitter Kees Verhoef (inzet), die aan het begin van dit jaar heeft aangekondigd dat hij zijn functie zal gaan neerleggen.

Op vrijdag 10 november, tijdens de algemene ledenvergadering van de vereniging, zal Verhoef het stokje na een voorzitterschap van tien jaar doorgeven. De grote vraag is echter aan wie, want de zoektocht naar zijn opvolger duurt nog steeds voort. ,,In de afgelopen maanden is al gezocht naar een opvolger/ster voor Kees, maar tot op heden is deze persoon nog niet gevonden. Dus hebben we een oproep geplaatst’’, geeft secretaris Tom Pauw aan. ,,We zijn gestart met het nieuwe voetbalseizoen, een frisse blik voor een ieder en hopelijk gaan we binnenkort iemand vinden. Het is duidelijk dat ook bij de voetbalvereniging ze niet in de rij staan, om een vereniging te leiden met 1200 leden, 60 teams, werknemers en ruim 200 vrijwilligers. Uiteraard hebben we een soort profielschets, maar iemand die 40 uur per week tijd heeft, verstand heeft van voetbal, bestuurlijke ervaring, een netwerk, sociaal actief is en het liefst nog geld meebrengt die is niet zomaar te vinden.

We zoeken dus eerder iemand die het wil, enthousiast is, het een uitdaging vindt, een steentje wil bijdragen en samen met de overige bestuursleden de vereniging wil leiden’’, aldus Pauw.

Terwijl Sliedrecht zoekt naar een nieuwe preses loopt ook nog steeds het plan van een mogelijke verhuizing naar Sliedrecht-Noord, waar de club een complex zou krijgen met zes voetbalvelden, een clubgebouw en een tribune. De voetbalclub heeft de plannenmakerij echter met de nodige scepsis bekeken: het is immers al de negentiende schets voor een nieuw complex, zo wordt geredeneerd. ,,Volgens het schema gaan we in 2028 over, maar dat weet je natuurlijk niet. Wij zijn nu ook op een punt dat we denken: we kijken naar de schetsen, geven ons commentaar, maar er komt echt wel weer een 20ste versie’’, liet Pauw optekenen.

Klik op Sliedrecht voor de laatste artikelen van de club.
Klik op Sliedrecht voor meer informatie over de club.

Jordy Michielsen ziet volop nieuwe uitdagingen bij Groede

Eén voor één besloten kozen Zeeuws-Vlaamse clubs voor een overstap naar het zaterdagvoetbal. Bij v.v. Groede koos men ervoor om actief te blijven op zondag. Het zorgt dit seizoen voor tal van veranderingen. Centrale verdediger Jordy Michielsen ziet daardoor volop nieuwe uitdaging. Voor hemzelf en voor de club.

“Heel veel omringende clubs zijn overgestapt naar het zaterdagvoetbal. Daardoor zitten we nu in een competitie met een aantal Brabantse tegenstanders. Dat maakt het ook wel weer leuk en uitdagend. Want tegenstanders zijn onbekend en moet alles zichzelf ook weer uitwijzen. Voor mij als verdediger zorgt het ook voor nieuwe spitsen die ik tegenover me krijg, daar kijk ik wel weer naar uit want dat maakt je toch weer extra alert en scherp.”

De achttienjarige Michielsen is bezig aan zijn derde seizoen bij het eerste elftal van de West-Zeeuws-Vlaamse dorpsclub. De inwoner van Nieuwvliet doorliep er de verschillende jeugdteams om uiteindelijk op zijn zestiende al te mogen ‘ruiken’ aan de hoofdmacht. “In het begin was het af en toe eens meetrainen en invallen. Het tweede seizoen was wisselend met veel blessures, maar vorig seizoen wist ik vrijwel direct ook een basisplek af te dwingen. Extra mooi natuurlijk want die vele speelminuten en kansen hebben we toch nu de nodige ervaring opgeleverd.”

De Scalda-student Marketing & Communicatie geeft bij de stabiele vierdeklasser leiding aan de verdediging en deed dat vorig seizoen nog aan de zijde van Ciske Menu. Daarin zal dit seizoen verandering komen en krijgt hij, door het vertrek van de ervaren verdediger naar HBC’22, een nieuwe verdediger in de achterhoede. “Jammer dat Ciske is vertrokken. We voelden en vulden elkaar goed aan. Ook daarin wordt het nu even kijken en uittesten wat de beste nieuwe samenstelling gaat worden. Er zijn vanuit de jeugd nog wat jongens bijgekomen, dus ik ben benieuwd hoe de puzzel in elkaar gaat vallen. Voor mezelf is het vooral zaak om te blijven ontwikkelen en te laten zien aan de trainer dat ik in het elftal hoor. Al heb ik daar wel voldoende vertrouwen in.”

De jeugdige verdediger vind het mooi om leiding te geven aan de verdediging bij de blauwhemden, al vindt hij ook dat daarin zeker qua coaching nog veel te winnen valt. “We staan over het algemeen goed georganiseerd, maar ik moet me aanwenden om nóg meer en beter te coachen. Wanneer je als jonge speler het vertrouwen krijgt en spelers ook zeggen dat ik moét durven coachen, dan is dat toch wel fijn. En dat gaat ook steeds beter denk ik. We hebben een aantal jongens met een hoop ervaring en daar kunnen de jongeren alleen maar veel van leren. Die mix blijkt hier goed te werken en zorgt voor prima prestaties.”

Toch is er volgens Michielsen naast presteren ook vooral heel veel ruimte voor gezelligheid. Een gegeven waarom Groede in de wijde omgeving en ook daarbuiten veelal wordt geroemd. “Dat is zeker waar. We zijn serieus als het aankomt op wedstrijden willen winnen, maar daarna is het hier ongeacht het resultaat altijd sfeervol. Dat is ook noodzaak vind ik, want het is en blijft een hobby die we met z’n allen zo goed mogelijk willen beoefenen. Het maakt ook Groede in mijn ogen tot de unieke vereniging die het al jarenlang is. En het is ook een sfeer die prima bij mij past en waar ik me enorm thuis voel.”

De afgelopen seizoenen wist Groede zich altijd weer keurig te handhaven in de vierde klasse en streed het zelfs een aantal keren mee voor promotie. Voor dit seizoen is het voor de verdediger en zijn ploeggenoten even afwachten wat de kracht is van de nieuwe teams. “Het wordt denk ik op veel vlakken een uitdagend seizoen met hopelijk weer mooie resultaten.”

Klik op VV Groede voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Groede voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.