Home Blog Pagina 17

Vangnet voor ‘Ammers’ blijkt stevig genoeg

0

Evenals streekgenoot VVAC uit Ottoland maakt Groot Ammers er een gebruik van om het verblijf in de derde klasse regelmatig af te wisselen met een bezoek aan de vierde klasse. Dit jaar kwam er aan die sportieve migratie geen vervolg: de geel-zwarte brigade van trainer Bertus van Schaik eindigde keurig netjes op een negende plek in de eindrangschikking en dat was toereikend om rechtstreekse handhaving af te dwingen.

GROOT-AMMERS – Ruim voor het einde van de competitie klonk er op sportpark Gelkenes al een zucht van verlichting, want met vereende krachten had ‘Ammers’ zich verzekerd van nog eens een jaar in de derde klasse. Lijfsbehoud als grootste prijs van het seizoen, het werd gekoesterd door Van Schaik en zijn manschappen.

En dus werd er na het bereiken van dat grote doel uitgekeken naar de indeling van het volgend seizoen. Met de degradatie van Streefkerk naar de derde klasse diende zich een prachtige reprise van de derby in competitieverband aan, zo op het eerste gezicht voordat de competitie-indeler zijn werkzaamheden had verricht. Maar zover kwam het dus niet: Streefkerk, VVAC en Groot Ammers werden strikt van elkaar gescheiden en kwamen allemaal in aparte competities terecht waarbij ‘Ammers’ in de richting van Utrecht werd gemanoeuvreerd.

Geheimen
Het bestuur van de club overwoog nog even om te protesteren tegen de indeling, maar besloot uiteindelijk toch maar geruisloos in te stemmen met de nieuwe indeling die weinig streekontmoetingen met zich meebrengt. ,,En dat is bij ons dus wel ingeslagen als een bom’’, sprak trainer Van Schaik, die in zijn derde seizoen is beland bij Ammers en ook dit jaar met keeperstrainer Patrick Botermans en Krijn Schep, de trainer van het tweede elftal zal blijven samenwerken, duidelijke taal. ,,Alleen met Lekvogels en SC Everstein hebben we nog ploegen die enigszins uit onze omgeving komen. Maar verder moeten we vooral richting het Utrechtse.’’ Heukelum is ook nog een tegenstander die zich redelijk in de buurt bevindt. Maar van Streefkerk, dat met name in de regio Rotterdam gaat opereren, en VVAC – dat met name naar Brabant zal trekken – geen enkel spoor in competitieverband in het seizoen 2024-2025.

Van Schaik is zelf afkomstig uit de regio Lopik, dus voor hem hebben verschillende tegenstanders nauwelijks geheimen. Uit eigen ervaring weet hij dat het niveau in de regio best in orde. De spelers, die liever wat meer streekderby’s verrijkt waren geworden, konden de humor van de nieuwe indeling nog wel inzien. Gekscherend werd Van Schaik er al van beticht dat hij de indeling van de nieuwe competities beïnvloed had. Het tekent ook de sfeer bij Groot Ammers, waar staf en spelers elkaar weer op scherp hebben gezet voor opnieuw een overlevingstocht in de derde klasse.

Klik op Groot Ammers voor meer artikelen over de club.                                                Klik op Groot Ammers voor meer informatie over de club.

Ottolandse ‘Heen-en-Weer’ legt weer aan in derde klasse

0

Met een beetje fantasie zou je de hoofmacht van VVAC het FC Volendam van het amateurvoetbal in de Alblasserwaard kunnen noemen. Waar de Noord-Hollanders regelmatig tussen de eredivisie en het niveau daaronder pendelen met de ‘Heen-en-Weer’, daar hebben de Ottolanders een abonnement om van de derde naar de vierde klasse en vice versa te jojoën.

OTTOLAND – In het huidige seizoen is de derde klasse opnieuw het domein van VVAC, dat erin slaagde om het verloren gegane terrein – na de degradatie in 2023 dankzij verlies in de nacompetitiefinale tegen het zaterdagteam van Unitas – in één keer te herwinnen. Trainer Maarten de Bruijne, die na drie seizoenen de keuze maakte om sportpark ‘De Put’ te verruilen voor GDC in Eethen, bereidde daarmee zichzelf én de club een prachtig afscheidscadeau.

,,We zullen niet zomaar in één keer terug zijn’’, had De Bruijne na de duikeling uit de derde klasse op het terrein van Peursum nog opgemerkt. Dat bleken voorspellende woorden, want de Ottolanders moesten zich flink wat moeite getroosten om vanuit de vierde klasse weer op te klimmen. ,,Vooral na de winterstop zat de spanning er soms flink op’’, was de resumé van De Bruijne, die waarschuwde voor een mogelijk nieuw verval. ,,Er zit nog rek in deze groep, maar de spelers hebben soms wel een schop onder hun kont nodig. Als zij er vol voor gaan, dan kan VVAC de derde klasse aan.’’

Dat moet dan gebeuren zonder speler Wilco Slob, die meteen na het behalen van de titel zijn besluit om te stoppen bekrachtigde, én met een nieuwe trainer voor de groep. Pieter Lagendijk is op De Put neergestreken als opvolger van De Bruijne. Lagendijk vergaarde bekendheid als trainer van Streefkerk, dat onder zijn leiding naar de tweede klasse promoveerde. In het afgelopen seizoen was hij actief als assistent-trainer bij het Zwijndrechtse Pelikaan, dat ook naar de derde klasse duikelde.

Van een weerzien met Pelikaan, dat onder andere aan Drechtstreek gekoppeld werd, komt het niet. Evenmin als met Streefkerk en  Groot Ammers in competitieverband, want het regionale trio werd van elkaar gescheiden bij de indelingen. Ter compensatie werden de streekgenoten aan elkaar gekoppeld in een poule van de strijd om de districtsbeker.

Teammanager
Lagendijk zal dit seizoen ook te maken krijgen met Stevan Jovanovic, die de ontstane vacature bij het tweede team van VVAC heeft ingevuld. De 68-jarige Dordtenaar heeft trainingservaring opgedaan bij onder andere Nieuw-Lekkerland, FC Dordrecht en Peursum. Onder Rob Fluijt was hij assistent-trainer bij BZC’14.

In het begeleidingsteam van het in de derde klasse teruggekeerde VVAC speelt Elard de Raad als teammanager een belangrijke rol. Die rol binnen VVAC zal nog prominenter worden, want De Raad is voorbestemd om de huidige ‘interim’ Rick den Besten op te volgen als voorzitter. Daartoe zal hij vanaf de winterstop langzaam zijn taken als manager gaan terugschroeven. In november van dit jaar zal hij al worden voorgedragen als nieuwe preses, op 1 januari 2025 zou zijn voorzitterstermijn dan ingaan.

Klik op VVAC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVAC voor meer informatie over de club.

Driss El Akchaoui wil wat moois bouwen

0

Na zes jaar heeft Papendrecht een nieuwe trainer en assistent-trainer voor de groep staan bij het eerste. Johan Sturrus vertrok na zes succesvolle seizoenen naar NSVV uit Numansdorp, dat op 7 december en 12 april de tegenstander van Papendrecht zal zijn in 1C. Ook de ervaren assistent-trainer Richard Nardten zette een stap opzij. Papendrecht ging vervolgens in zee met Driss El Akchaoui en John den Dunnen, twee voormalig profvoetballers en ook als trainers zeker geen onbekende namen in de regio.

PAPENDRECHT – De 41-jarige Driss El Akchaoui komt over van Slikkerveer en was eerder hoofdtrainer van Meeuwenplaat, DRL, Alexandria’66 en Pelikaan. Hij zal zijn kennis en ervaring ook gaan inzetten voor de Papendrechtse jeugdafdeling. In zijn spelersloopbaan kwam El Akchaoui uit voor Alblasserdam, Feyenoord, RBC Roosendaal, Spijkenisse, FC Utrecht, AGOVV en Helmond Sport. Vanwege hartproblemen zegde hij in 2007 het betaald voetbal vaarwel, waarna hij nog vijf seizoenen op hoog amateurniveau speelde voor DOTO, Capelle en RVVH.

Zijn assistent John den Dunnen (52) speelde voor Drechtstreek, Sparta Rotterdam, PEC Zwolle, FC Dordrecht, Papendrecht en Drechtstreek. Daarna was hij trainer bij Drechtstreek, Wieldrecht, Barendrecht (jeugd) en SC Feyenoord (assistent). Een staf met voldoende ervaring en kennis van het spelletje dus, maar ook met frisse energie en ideeën. ,,Ik heb Johan gefeliciteerd met zijn nieuwe club, maar uitgebreid contact is er niet geweest. We zijn er lekker blanco ingestapt. Voor Johan was het misschien lastig geweest om een nieuwe achterhoede te moeten bouwen, maar voor ons voelt dat helemaal niet zo omdat we gewoon op nul zijn begonnen. Iedereen heeft zijn kans gekregen in de voorbereiding”, zegt de in Alblasserdam woonachtige El Akchaoui, al jaren docent economie op het Willem de Zwijger College in Papendrecht.

Spelersbeleid
,,De voorbereiding was soms nog wat wisselvallig, maar het belangrijkste voor ons om was iedereen aan het werk te zien. De jongens moeten laten zien dat ze horen te spelen, daar is de voorbereiding voor met een nieuwe staf. Ik ervaar dit is als een hele leuke en fijne groep om mee te werken. Iedereen wil natuurlijk graag spelen, dat hoort ook, maar er zitten geen moeilijke jongens tussen”, zegt El Akchaoui.

,,Dat Johan hier zes jaar goed heeft kunnen werken zegt veel over voetbalvereniging Papendrecht, een rustige en stabiele club. Misschien niet met de ambitie om door te pakken richting de vierde divisie, maar dat is ook begrijpelijk omdat daar een heel ander spelersbeleid bij komt kijken waarbij jongens ook betaald willen worden. Papendrecht heeft dat vroeger lang gedaan op de zondag, maar wil dat niet meer. Ik denk dat deze competitie ook een heel mooi podium is, met veel aansprekende tegenstanders. Naar welke wedstrijd ik het meest uitkijk? Allemaal, maar ik ben vooral benieuwd waar onze ploeg toe in staat is. Het zijn allemaal jongens die lekker willen voetballen, met ook in de voorste linie spelers die allemaal hun kwaliteiten hebben. En met positiewisselingen en diepgang zonder bal, dat vind ik ook altijd belangrijk. Hopelijk gaat dat tot veel kansen en doelpunten leiden, want we willen natuurlijk ook het publiek vermaken.”

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

Nieuwe mannen op de flanken bij Papendrecht

0

Eersteklasser Papendrecht zag met Justin Beemsterboer (Sparta AV), Donevan Stewart (Hermes DVS ) en Cerezo Drenthe (NSVV) drie aanvallers vertrekken. Daar kwamen met Dilivio Felida en Ties van Aggelen twee vleugelaanvallers voor terug in de plaats. Lorenzo van Wijk en Izzy Karfouh lijken het uit te mogen gaan vechten om de plek in de punt van de aanval.

PAPENDRECHT – Van Aggelen speelde vorig seizoen voor IFC, maar die terugkeer in Hendrik-Ido-Ambacht werd niet wat hij ervan had gehoopt. ,,Ik had daar niet zo’n goede klik met de trainer. Ik probeer altijd kritisch naar mezelf te kijken en te verbeteren, maar ik kreeg niet echt feedback waar ik mee aan de slag kon”, zegt Van Aggelen. ,,In de kwartfinale en halve finale van de nacompetitie was ik belangrijk met invalbeurten, maar in de finale tegen Oranje Wit moest ik toch weer op de bank beginnen. Dat was zeker frustrerend, maar ik had graag nog afscheid genomen met promotie.”

In maart besloot Van Aggelen al voor Papendrecht te kiezen, nadat hij zich eerder al bewees als snelle linksbuiten bij Drechtstreek. ,,Hier bij Papendrecht wisselen we veel van flank. Het maakt mij niet zoveel uit, het is ook een beetje afhankelijk van het type spits dat er staat. Maar ik denk dat we het de tegenstanders dit seizoen zeker lastig kunnen maken met veel snelheid en beweging in onze voorhoede”, zegt Van Aggelen, die begin september ook een ‘transfer’ maakte van het Erasmus MC in Rotterdam naar het Albert Schweitzer ziekenhuis in Dordrecht.

Bravoure
Een opvallende nieuwe naam bij Papendrecht is Dilivio Felida, die onlangs 23 jaar werd. De Rotterdamse vleugelaanvaller had de afgelopen twee seizoenen geen club, maar speelde daarvoor vijf jaar bij SC Heerenveen en ging daarna nog voor zijn kans bij Willem II en Carlisle United in het noordwesten van Engeland. Een doorbraak in het profvoetbal kwam er niet van, maar Felida heeft overduidelijk de kwaliteiten om het verschil te kunnen maken in de eerste klasse.

,,Ik heb de afgelopen twee jaar vooral tijd met mijn familie doorgebracht. Dat was er lang niet echt van gekomen. Op mijn dertiende verhuisde ik al naar Heerenveen. De eerste maanden nog in een gastgezin, maar daarna ging ik al snel op mezelf wonen. Een hele omschakeling van Rotterdam naar Friesland, maar het was mooi om dagelijks met voetbal bezig te mogen zijn”, zegt Felida, die daarvoor al bij Alexandria’66, Spartaan’20, Feyenoord en Sparta speelde.

,,Wat voor type ik ben? Ik kan op links en rechts uit de voeten, heb een goed schot in de benen en kan ook wel lekker rennen. Een beetje die backs gek maken weer en hopelijk veel goals en assists natuurlijk, dat is het plan voor dit seizoen”, zegt hij vol bravoure. ,,Het was prima om even afstand te nemen van het voetbal, maar die bal blijft toch altijd trekken. Bij Papendrecht heb ik nu een mooi podium om weer te laten zien wat ik kan en daar ben ik de club dankbaar voor.”

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

Het G-Team van De Jonge Spartaan kan nog wel versterking gebruiken

Een andere competitie, maar vooral een grote vraag naar nieuwe spelers. Het G-team van De Jonge Spartaan kan nog wel wat versterking gebruiken. Want één ding is volgens assistent-trainer René van der Groef duidelijk: “Stoppen is geen optie!”

En dus wordt er, vooral door hoofdtrainer Chris van der Weele, druk gezocht naar extra spelers. “Chris is er vanaf het begin al bij en heeft zijn hart er echt aan verpand.” Met Van der Groef (60) als zijn assistent. “In totaal hebben we een kader van elf man, dat gaat super!” Meer begeleiding dan spelers, zo blijkt. “We hebben nu nog negen spelers over, dus er kunnen er wel een stuk of vijf bij.” Want, vertelt de inwoner van Middelharnis. “Vaak speel je zeven tegen zeven of zelfs acht tegen acht.”

Tien jaar
Voorheen onder de vlag van de KNVB, maar tegenwoordig als deelnemer aan een onderlinge competitie. “Die van de KNVB is voor ons te serieus, dat is voor ons niet haalbaar, daar hebben we de spelers niet voor. Daardoor is het enthousiasme bij sommige spelers ook een beetje afgenomen.” En dus maakt De Jonge Spartaan vanaf eind september de reis naar Zeeland. “De competitie wordt georganiseerd door WHS en bestaat uit acht wedstrijden in het najaar en acht wedstrijden in het voorjaar. Puur om de lol én het plezier.” Aangestoken door een gezellig toernooitje en barbecue onlangs in juli. “Dat was heel erg leuk. Toen hebben we het er meteen met ze over gehad. Vooral omdat de kartrekkers van ons team gingen stoppen.” Zaak om voordat de competitie begint, dus nog wat spelers te werven. “We spelen op zaterdagochtend en trainen iedere donderdag, van 18:15 tot 19:30, dat is misschien goed om te weten.” En als de Zeeuwse ontmoetingen goed bevallen. “Dan blijven we dat gewoon doen!” Al maakt Van der Groef zich wel een beetje zorgen, om het beperkte aantal spelers. “Het zou heel erg zijn als we daardoor zouden moeten stoppen. In mei 2025 bestaat het G-voetbal bij De Jonge Spartaan tien jaar, dat is natuurlijk niet een moment om te stoppen.” Maar, zo belooft hij. “Dat gaat ook niet gebeuren! We hopen nog heel lang door te kunnen gaan, zeker ook voor Chris.”

Handtekeningen
Want één ding is voor Van der Groef nog altijd meer dan duidelijk: “Het is zó leuk met die gasten, echt nog steeds een feestje. En iedereen verdient het om te kunnen sporten.” Bijvoorbeeld tijdens het Coaches on Tour-toernooi in Barendrecht. “Vorig jaar zijn we daar voor het eerst geweest en op 11 september gaan we weer!” Gecoacht door een trainer uit het betaalde voetbal, pakte De Jonge Spartaan tijdens de vorige editie de hoofdprijs. “Werden we ook nog per ongeluk eerste. Die gasten konden hun geluk niet op.” Of de druk dit keer dan extra hoog ligt? Dat valt wel mee, lacht Van der Groef. “We zijn al blij dat we weer mee mogen doen. Die jongens vinden het natuurlijk geweldig om al die trainers te zien, op de foto te gaan en handtekeningen te vragen.” Of om live op de radio te komen. “ESPN en NOS waren er vorige keer ook. Dus we moeten extra ons best doen, tijdens de wedstrijden én de penaltybokaal!”

Klik op De Jonge Spartaan voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Jonge Spartaan voor meer informatie over de club.

Iedereen doet zijn stinkende best bij Flakkee

0

Als voorzitter van de jeugdcommissie, komen er een hoop zaken op je af. Dat heeft Hennie Polder bij Flakkee in de afgelopen vijf jaar wel gemerkt. Toch vervult de inwoner van Middelharnis zijn rol nog altijd vol passie en plezier. “Als het eenmaal allemaal draait en je krijgt positieve berichten, is het hartstikke leuk om te doen!”

Maar dus wel een beetje druk, begint de 51-jarige Polder te lachen. “Voorzitter van de jeugdcommissie is een breed begrip, dus er komen veel zaken op je af.” En sterker nog. “Daarnaast geef ik ook nog training aan een jeugdteam. Vorig seizoen de JO11, dit jaar de JO12.” Maar, zo vertelt hij. “Dat ga ik nu een beetje loslaten. We hebben een goede stagiair vanuit het CIOS, die gaat dat doen. Daar maak ik graag plek voor. Zodat ik een beetje op de achtergrond kan blijven.” Bij een club waar hij pas sinds een jaar of tien komt. “Ik kom oorspronkelijk uit Oude-Tonge. Heb zelf bij DBGC gevoetbald, al mag dat geen naam hebben.”

Betrokken
Na acht jaar als jeugdtrainer, is het voor Polder een keertje mooi geweest. “Ik ben begonnen toen mijn oudste zoon hier bij de mini’s ging voetballen, die zit nu in de JO16.” Toch blijft het begeleiden van een team, voor hem misschien wel het mooiste wat er is. “Gewoon dat contact met die jongens, ze zien samenspelen. Je hebt allemaal verschillende karakters, waar je mee om moet zien te gaan. Dat vind ik mooi. Om ze lol te zien hebben en er echt een team van te maken.” Sinds 2019 combineert hij die passie, samen met het voorzitterschap van de jeugdcommissie. “Er was destijds een seizoen lang geen jeugdbestuur, dus er moest wat gebeuren. Toen is op initiatief van Jan Schellevis de jeugdcommissie opgezet en hebben ze mij voor deze rol gevraagd. Zo werkt het.” En dat zag Polder, die daardoor nu ook onderdeel uitmaakt van het dagelijks bestuur van de vereniging, wel zitten. “Ik zag dat het niet goed ging en voelde me wel betrokken, daarom heb ik het stokje destijds opgepakt.” Een flinke verantwoording, zeker in de praktijk. “Op papier valt het mee, maar in werkelijkheid… Het is veel overleggen met onze hoofd jeugdopleiding (Kees Breen en Robert Paulissen) en de secretaris. Daarnaast is het scheidsrechters regelen, trainingsroosters maken, helpen bij de teamindelingen en waar nodig bemiddelen. Je bent toch het aanspreekpunt.”

Persoonlijke aandacht
Ook voor de trainers. “We hebben een trainingsplanner, die vol staat met oefeningen. Het is de bedoeling dat trainers die gebruiken. Dat gaat steeds beter.” Sowieso is Polder maar wat blij met ‘zijn technische staf’. “Iedereen doet zijn stinkende best.” Onder leiding van Breen en Paulissen, die op het veld staan. “Die zijn meer van het technische gedeelte, ik houd vooral overzicht.” Bijvoorbeeld ook door trainersavonden te organiseren. Al valt dat niet mee. “Zie dat met al die volle agenda’s maar eens naast elkaar te krijgen.” Behalve de samenwerking met Excelsior, verloopt ook het indelen van de teams, naar eigen zeggen goed. “Bij de jongste jeugd, tot en met de JO13, wordt er vooral gekeken naar plezier én karakter. Nog minder naar niveau. Dat komt later pas.” Al, zo moet Polder eerlijk bekennen. “In veel leeftijdscategorieën hebben we maar één team, dus dan valt er ook weinig te selecteren. Alleen bij de JO15 kan dat wel.” De vrijwilliger ziet de toekomst wat betreft de jeugd dan ook rooskleurig tegemoet. “We zijn niet groot, maar dat willen we eigenlijk ook niet. Het draait juist om dat plezier én die persoonlijke aandacht.”

Want qua ledenaantal en niveau, ziet het er volgens de jeugdvoorzitter goed uit. “Het aantal leden stijgt constant en met sommige jeugdteams spelen we hoofdklasse. Dat is hartstikke mooi.” Het vinden van vrijwilligers blijft, zoals bijna overal, een dingetje. “Bij alle teams is de staf goed gevuld, alleen scheidsrechters of bardiensten zijn een stuk moeilijker.” Merkt Polder ook zelf, soms. “Af en toe denk je wel van ‘poeh’, helemaal tijdens deze drukke beginperiode. Maar als alles tijdens het seizoen dan weer draait en je krijgt positieve berichten, is het vooral heel erg leuk om te doen.” En dus gaat hij er de komende seizoenen gewoon nog volop tegenaan. “Dit blijf ik nog wel een paar jaar doen!”

Klik op MSV & AV Flakkee voor de laatste artikelen over de club.
Klik op MSV & AV Flakkee voor meer informatie over de club.

R.W.B. laat kans om door te gaan in de beker uit handen glippen

0

RWB speelde zaterdag 14 september de laatste wedstrijd in de poulefase thuis tegen GDC. GDC is een stabiele 3e klasser en dus had RWB deze middag een serieuze tegenstander en had het met deze wedstrijd een goede graadmeter hoe het ervoor staat.

Toen de goed leidende scheidsrechter Leo van Heiningen voor de laatste keer floot was de conclusie dat RWB door een met 1-2 verloren wedstrijd uit de beker ligt. In de poule samen met Altena, WSJ, RWB en GDC is het GDC wat doorgaat naar de knock-out fase. Kijkende naar het wedstrijdverloop was de uitslag best zuur. RWB creëerde meerdere goede kansen maar scoorde hieruit slechts één keer. GDC was een stuk effectiever, van de enkele kansen die het kreeg scoorde het twee keer. De ruststand was 1-1, nadat GDC in de 23e minuut op voorsprong kwam zorgde Owen Kogels na een half uur spelen voor de gelijkmaker. Zeker na rust had RWB-kansen om op voorsprong te komen. Met het schot op de paal van Owen Kogels had het pech, maar met de beide penalty’s die het kreeg had het meer moeten doen. De eerste penalty ging hoog over, nummer twee werd door keeper Tim van Rooijen bekwaam gestopt. Wet in het voetbal is dat als je de kansen niet maakt krijg je zelf een goal om je oren. En dat gebeurde 5 minuten voor tijd toen GDC de 1-2 eindstand op het scorebord bracht. 

Zaterdag 21 september start voor RWB de competitie met een thuiswedstrijd tegen de Tilburgse studentenvereniging Merlijn. De wedstrijd op sportpark De Gaard begint om 14.30 uur. 

Klik op RWB voor meer informatie over de club.
Klik op RWB voor meer artikelen over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.