Home Blog Pagina 16

Onder het motto, “gun kleding een tweede leven” van Maassluis naar Kaapverdië

VoetbalJournaal
-
0
Onder het motto, “gun kleding een tweede leven” van Maassluis naar Kaapverdië

Salamansa: Daar is waar het hier over gaat, het hart van São Vicente.

Op het noordoostelijke deel van São Vicente ligt het pittoreske dorp Salamansa, met kleurrijke huizen, vriendelijke bewoners en een adembenemende kustlijn. Hier komt Verhagen al bijna twintig jaar, en hij ziet hoe de lokale gemeenschap zich ontwikkelt, zowel cultureel als sportief.

De voetbalclub van Salamansa vormt het kloppend hart van het dorp. Ondanks beperkte middelen ademt de club de passie van het eiland: trots, gastvrijheid en energie. Voor de jongeren is het meer dan een sportclub; het is een plek waar ze teamwork leren, dromen najagen en hun talenten kunnen ontwikkelen.

De toekomst van de Salamansa Futebol Clube ziet er veelbelovend uit. De club werkt aan betere faciliteiten en versterkt de banden met omliggende dorpen. De passie voor voetbal blijft onveranderd, en het is een symbool van gemeenschap en doorzettingsvermogen.

Arjan Verhagen loopt al zijn gehele leven langs de amateurvelden in de regio, maar sinds 2008 is zijn hart ook gaan kloppen voor Kaapverdië. Mede omdat zijn schoonvader is geboren in Kaapverdië. Omdat zijn zoon overstapte naar Excelsior Maassluis en hij zelf assistent-trainer is geweest in 2014 met zijn beste maatje John de Wolf, kende hij al veel mensen bij de club. Die connecties (Nancy en Jorrit) kwamen in deze goed van pas toen hij hoorde dat de club zou overstappen van het kledingmerk Patrick naar Adidas als kledingleverancier. Na een bizarre inzameling kunnen er uiteindelijk vijf grote tonnen vol kleding naar het eiland worden verzonden.

Het hele project wordt uit eigen middelen betaald. Zo regelde hij met de douane dat er geen invoerrechten betaald hoefden te worden. Het plan was aanvankelijk eerder dit jaar, maar door een orkaan op Kaapverdië stelde Verhagen de verzending uit. In oktober gaat hij zelf naar het eiland en de verwachting is dat in januari 2026 de kleding kan worden uitgereikt aan de lokale voetbalclub. Het wordt een speciale dag voor de mensen van Salamansa FC.

“Als je het in Nederland goed hebt, kun je zeker wat betekenen voor de bevolking die het minder goed heeft,” zegt Verhagen, die zijn vrouw Fatima hierin niet mag vergeten te noemen. Hij bezoekt het eiland al 20 jaar en ziet de ontwikkeling. “Toen ik er in 2006 voor het eerst kwam, dacht ik echt: wat moet ik hier? Maar door de jaren heen zie je hoe Kaapverdië zich ontwikkelt. Het is prachtig om mee te maken. Sterker nog, het eiland wordt het Ibiza van de toekomst genoemd. Nu koop je een appartement met zeezicht voor 160.000 tot 180.000 euro, over vier jaar kan dat zomaar 50% meer zijn. ” Zelf wil hij er niet permanent wonen, maar drie tot vier keer per jaar is hij er graag om de accu op te laden. Het hele jaar zon, een dagje strand betaalbaar en maar 5 uurtjes vliegen!

Het initiatief van Verhagen gaat verder dan alleen voetbalkleding. Bij de recente storm die het eiland teisterde was zijn vrouw actief in ontwikkeling. Er werden door vrienden en bekenden ingezameld, van wc-rollen, tampons en tandenborstels, de dagelijkse behoefte. Alles wordt uit eigen zak betaald en ik weet zeker dat het daar komt waar nodig! De samenwerking met Excelsior Maassluis is voor hem zeer waardevol: de club steunt het project volledig. “Ik ga het persoonlijk uitdelen, met een mooie voetbaldag. Een soort koningsdag met veel plezier en voetbal!  Waar mensen kunnen helpen en steunen, is dat een mooie gedachte.

Voor Verhagen en zijn vrouw Fatima is het een bijzondere ervaring om daar hun steentje aan bij te dragen en de lokale voetbalcultuur.

Klik op Excelsior Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Excelsior Maassluis voor meer informatie over de club.

De ervaren spits en de jonge keeper: Johnny de Nies en Tom van Oers over hun club RKVSC

VoetbalJournaal
-
0
De ervaren spits en de jonge keeper: Johnny de Nies en Tom van Oers over hun club RKVSC

Bij RKVSC draait alles om voetbal, kameraadschap en het gevoel van thuiskomen. Twee spelers die daar op hun eigen manier een belangrijke rol in spelen zijn spits en aanvoerder Johnny de Nies (39) en doelman Tom van Oers (19). De één is een ervaren goalgetter met een gezin en een lange carrière achter zich, de ander een jonge keeper die zijn eerste stappen in het eerste elftal zet. Samen vertellen ze over hun passie voor voetbal, hun band met de club en hun ambities voor de toekomst.

Persoonlijk & achtergrond

Johnny de Nies woont samen met zijn vrouw Tamara en hun drie dochters – een vierde is onderweg – en voetbalt al 35 jaar. “Ik scoor niet alleen in het veld, maar ook daarbuiten, haha,” lacht hij. Via een goede vriend, Raoel Noijen, kwam hij vier jaar geleden bij RKVSC terecht. “Raoel is vaak de man van de assist bij mijn doelpunten.”

Voor Tom van Oers begon het voetbalavontuur dertien jaar geleden in de jeugd van Velddriel. Sinds zijn veertiende staat hij onder de lat. “Voetbal is voor mij ontspanning, maar ook afleiding. Ik haal er plezier uit, maar de gezelligheid met teamgenoten staat altijd voorop.” Zijn grootste inspiratie kreeg hij van oud-keeper en clubvoorzitter Herman Bergacker: “Van hem heb ik enorm veel geleerd.”

Rol in het team

De Nies draagt de aanvoerdersband, maar blijft nuchter. “Ik ben dezelfde jongen met of zonder band. Het enige verschil is dat ik nauwer contact heb met de trainer en scheidsrechter. Leiderschap draait voor mij om respect en sportiviteit.”

Voor Van Oers is het vooral belangrijk om zich te ontwikkelen. “Ik wil groeien in mijn rol als eerste keeper. Ik heb mijn eigen ritueeltjes, zoals de paal en lat aantikken voor de wedstrijd, maar mentaal begint het bij mij pas echt tijdens de warming-up. Dan kom ik in mijn focus.”

Sfeer & clubgevoel

Beide spelers prijzen de gemoedelijkheid van RKVSC. “Het is een klein clubje waar iedereen zichzelf kan zijn, hoe gek je ook doet,” zegt De Nies. “Zelfs met veertien nieuwe spelers voelt het weer vertrouwd.” Van Oers vult aan: “RKVSC voelt als thuiskomen. Iedereen kent elkaar, en je kunt elkaar alles zeggen – positief of negatief – het wordt geaccepteerd.”

Mooiste momenten

Voor Johnny springt één herinnering eruit: het kampioenschap van twee jaar geleden. “We stonden achter HRC’14 en wonnen door een late kopbal. Dat vergeet ik nooit meer.” Tom denkt terug aan hetzelfde seizoen, toen hij uitblonk in de kampioenswedstrijd. “Ik werd uitgeroepen tot man van de wedstrijd na een paar cruciale reddingen. Die dag hebben we het nog steeds vaak over.”

Toekomst & ambities

Beiden kijken op hun manier vooruit. De Nies: “Ik wil blessurevrij blijven, twintig goals maken en met dit elftal voor promotie strijden. Een stap hogerop hoeft voor mij niet meer. Ik ben 39, de vierde is op komst, voetbal met vrienden – het is goed zo.”

Van Oers ziet vooral zijn ontwikkeling als doel. “Ik wil mezelf verbeteren en ervaring opdoen. Over vijf jaar hoop ik dat RKVSC nog steeds op eigen benen staat als kleine, hechte club. Dit is mijn thuis.”

Kleedkamerhumor en dromen

Bijnamen zijn er ook. De Nies staat bekend als “Regio”, naar aanleiding van zijn topscorerstitel in de Bommelerwaard. Van Oers hoort vaker “Lange” of “Tommetje” voorbijkomen, maar ook weleens “kutkeeper”. “Daar lig ik niet wakker van,” lacht hij.

En als ze mochten kiezen voor een droomtransfer? De Nies grapt: “Doe mij maar Saudi-Arabië, kan ik nog wat geld binnenharken.” Voor Van Oers blijft het serieuzer: “In Nederland zou ik voor Ajax kiezen, maar in het buitenland Inter Milaan. Dat is altijd al een mooie club geweest.”

Klik op RKVSC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKVSC voor meer informatie over de club.

Ron van Straaten bouwt aan de toekomst van MSV’71

VoetbalJournaal
-
0
Ron van Straaten bouwt aan de toekomst van MSV’71

Sinds drie jaar is Ron van Straaten (56) de Hoofd Jeugd Opleidingen bij MSV’71. Een functie die hem eigenlijk op het lijf geschreven is, want zijn hele voetbalcarrière staat in het teken van jeugd, opleiding en ontwikkeling.

Van linksbuiten tot linksback

Ron begon op zijn zevende zelf met voetballen en stond in de jeugd als linksbuiten op het veld. In het eerste elftal schoof hij door naar de linksbackpositie. Tweebenig, fanatiek en met een voorliefde voor aanvallend voetbal.

Naast zijn eigen spelerscarrière zette hij al vroeg stappen als trainer. Op zijn zestiende nam hij de F1 onder zijn hoede en in 1992 haalde hij zijn trainersdiploma. Toch verloor hij halverwege zijn dertiger jaren even het plezier en stopte hij als trainer. Pas toen zijn zoon begon bij MSV’71 keerde hij terug op het veld. Eerst om zijn zoon te begeleiden, later als jeugdtrainer én uiteindelijk als Hoofd Jeugd Opleidingen.

Van kritiek naar verantwoordelijkheid

De stap naar HJO kwam eigenlijk vanzelf. Ron was kritisch op de manier waarop de jeugdopleiding destijds werd geleid. Toen hem werd gevraagd of hij het beter dacht te kunnen, nam hij de uitdaging aan. En dat bleek de juiste keuze. Inmiddels staat hij aan het roer van de jeugdafdeling, die tussen de 230 en 250 leden telt en elk seizoen met zo’n twintig tot dertig kinderen groeit.

Visie op opleiden

Ron werkt volgens de Meulensteenvisie, een moderne variant van de oude Coerver-methode. Techniek staat altijd voorop: pas als spelers technisch vaardig genoeg zijn, kan er gewerkt worden aan tactiek. Het verschil met vroeger? Bij Coerver draaide het veel om nadoen, bij de Meulensteenvisie zijn spelers continu actief bezig. “Bewegen, oefenen, herhalen – dát is de manier om jeugd beter te maken,” aldus Ron.

Focus op meidenvoetbal

Ook het meidenvoetbal krijgt bij MSV’71 steeds meer aandacht. Ron gelooft sterk dat meisjes tot hun twaalfde beter meedoen met de jongens, omdat dat de ontwikkeling versnelt. Tegelijkertijd ziet hij hoe belangrijk het is dat meiden daarna ook in hun eigen teams plezier maken en binding houden met de club.

Vrijwilligers en sfeer

Naast zijn rol bij MSV’71 was Ron ook negen jaar voorzitter van een volleybalvereniging in Maassluis geweest. Hij weet dus hoe cruciaal vrijwilligers zijn voor een club. Inmiddels zorgt MSV’71 ervoor dat er jaarlijks een vrijwilligersbarbecue is, als blijk van waardering voor alle inzet. “Zonder vrijwilligers geen club” – een gedachte die hij overal benadrukt.

De sfeer bij MSV’71 is volgens hem positief. Zijn zoon speelt inmiddels in de O19 en mocht zelfs al even proeven aan het eerste elftal. Dat Ron zelf niet bij zijn zoon langs de lijn als trainer staat, maar als supporter, vindt hij een gezonde ontwikkeling. “Als trainer wil je dat ouders niet te veel coachen – dus geldt dat ook voor jezelf als vader.”

Vooruitkijken

Onder Ron’s leiding schuiven de oudere jeugdteams steeds vaker richting de eerste klasse, terwijl dat voorheen meestal tweede klasse was. Een teken dat de opleiding stappen maakt. Ook initiatieven zoals de Barcelona Soccer Schools die in de herfstvakantie neerstrijken bij MSV’71 worden enorm gewaardeerd. Met hun “tiki-taka” voetbal hopen ze opnieuw tientallen kinderen te trekken, terwijl de club de faciliteiten biedt.

Hoelang Ron Hoofd Jeugd Opleidingen blijft? Daar heeft hij zelf geen vast antwoord op. Zolang het leuk blijft en niet als werk voelt, gaat hij door. Het sparren over voetbal en het begeleiden van jonge trainers geven hem energie. Voor Ron is het simpel: zolang er plezier in zit, blijft hij bouwen aan de toekomst van MSV’71.

Klik op MSV’71 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op MSV’71 voor meer informatie over de club.

VDL hoopt op promotie met debuterende coach Jim van der Jagt

VoetbalJournaal
-
0
VDL hoopt op promotie met debuterende coach Jim van der Jagt

Hij is de debuterende hoofdtrainer in de regio Waterweg. Jim van der Jagt (45) nam een rustige aanloop in zijn trainerscarrière. Van jeugd, naar de tweede selecties bij MVV’27 in Maasland en Lyra in De Lier. Maar nu krijgt hij de kans in Maassluis om bij het tot bijna 800 leden uitgegroeide VDL te bewijzen dat er in hem een echte hoofdcoach schuilt.

Zijn start bij de blauw-witten is in elk geval fraai en hoopgevend, waardoor het er veel van weg heeft dat de Technische Commissie onder aanvoering van oud-speler Dennis de Vette een goede keuze heeft gemaakt. Van der Jagt heeft voor nieuw elan gezorgd en deinst er niet voor terug om met veel eigen jeugd te gaan strijden om de bovenste plaatsen in de vierde klasse.

In die vierde klasse hoort VDL gelet op de grootte van de vereniging en de uitpuilende jeugdafdeling eigenlijk niet meer thuis. Maar het wordt belangrijk om die eigen jeugd vast te houden en niet meer af te hoeven staan aan omringende verenigingen die op een hoger niveau acteren. Zo’n 90 procent van de selectie komt voort uit de eigen jeugd en binnen VDL wordt dat beschouwd als een fraai resultaat van jarenlang werken aan een gezond beleid met veel goed kader.

Toch zou het fraai zijn als de kroon op dat werk bij de jeugd wordt gezet met liever vroeg dan laat de promotie van het eerste elftal. Van der Jagt gaat in elk geval een serieuze poging doen. Hij zegt zich gelukkig te prijzen met alle talentjes, met de vaste staf om hem heen (‘ik kom hier met alle begeleiding en assistenten in een gespreid bedje’) maar ook met een aantal routiniers van wie hij nog geen afscheid kan nemen.

De oudere spelers, zoals Dennis van Rijn, Fred van Maaswaal, Kees Ketting en Melvin Louwen, moeten de jeugd een handvat bieden om zich in de hoofdmacht te spelen en successen te gaan boeken.

Van der Jagt: ,,Die oudere jongens  kende ik wel. Ik kwam wel eens op VDL. Dat groepje is boven de 35 jaar, daarna zijn het allemaal jongens die jonger zijn dan 23 jaar! Maar eind vorig seizoen heb ik de jongste groep al aan het werk gezien en daar werd ik heel enthousiast van. En achter die groep zit nog een heerlijke lichting onder 19 jaar.’’

,,Wat we bij VDL moeten inzetten is een transitie, waarbij we nog even leunen op de ervaren jongens. Die hebben heel veel kwaliteiten, maar we moeten VDL met de selectie toekomstbestendig maken. Er komen veel jonge talenten aan en we moeten proberen om elk seizoen twee of drie jongens te laten instromen.’’

Van der Jagt kon zelf best een aardig balletje trappen. Hij werd in zijn jeugd gescout door Sparta, maar redde het niet om door te breken als prof. Daarna kwam hij bij het Rotterdamse HOV terecht. Hij speelde ook nog bij HBS en bij Victoria in Vlaardingen, waar hij in één elftal voetbalde met Dennis de Vette, die nu bij VDL al jaren hoofd van de Technische Commissie is.
Via Ruud Spierings, die coach was bij Victoria en doorging naar MVV’27, werd hij gestimuleerd om het trainersvak in te duiken. Tijdens de coronaperiode werd hij een stuk ambitieuzer, haalde hij twee UEFA-diploma’s en kwam zijn carrière als coach in een hogere versnelling.

Over zijn eigen ambities zegt hij:  ,,Ik heb een leuke tijd als speler gehad in het amateurvoetbal. Toen de 2e klasse zondag nog wat voorstelde, kon ik daar leuk uit de voeten. Dat was een beetje mijn niveau. Als trainer begon ik met mijn eigen ervaringen van trainers die ik had. Maar in de coronaperiode heb ik een slag gemaakt. Ik heb een duidelijk beeld hoe ik wil spelen, heb ook het gevoel dat wat ik voor ogen heb kan overbrengen op de spelers om ze in een bepaalde formatie te laten voetballen.’’

Klik op VDL Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VDL Maassluis voor meer informatie over de club.

Melvin Louwen op weg naar mijlpaal van 500 duels

VoetbalJournaal
-
0
Melvin Louwen op weg naar mijlpaal van 500 duels

VDL-speler Melvin Louwen is op weg naar een mijlpaal van 500 wedstrijden in dit nieuwe voetbalseizoen. De rechtermiddenvelder hoopt dat gigantische aantal nog deze maand te halen. Louwen (38) staat op 499 duels bij het ingaan van de competitie.

De Maassluise allrounder is in zijn hele loopbaan, die meer dan 20 seizoenen beslaat, zo’n beetje op alle posities op de flanken ingezet. Als verderdiger, als middenvelder en als vleugelspits. Zijn loopvermogen is wel eens vergeleken met dat van Dirk Kuyt, die ook een turbo aanzette in de eerste minuut en pas na 90 minuten stopte met rennen.

Louwen is de laatste der mohikanen, zeggen ze bij VDL. Wat ze daarmee bedoelen is dat hij de laatste overgebleven is van de zogeheten  ‘Big Five’, de vijf dragende krachten die het eerste elftal van VDL met elkaar bijna 20 jaar omhoog stuwden en diverse kampioenschappen meemaakten. Dat vijftal bestond uit aanvoerder Mustafa Kaya, Kees Ketting, John Bekker, Kevin van der Kraan en Louwen dus.

Saillant detail is dat de oudste van het vijftal, Ketting, juist weer even is teruggekeerd en aan de lopende band weer doelpunten maakt. Ketting had zijn schoenen aan de wilgen gehangen, kreeg ook een prachtig afscheid aangeboden door zijn club en bezwoer dat hij in een lager elftal zijn plezier zou gaan vinden.

Maar toen VDL hem vorig seizoen even nodig had, kroop het bloed waar het niet gaan kan. Ketting kreeg de smaak te pakken en lijkt zowaar weer belangrijk te zijn ook voor de nieuwe trainer Jim van der Jagt.

Voor Louwen lijkt dit seizoen wel definitief zijn laatste kunstje te zijn in de hoofdmacht. Het volmaken van 500 wedstrijden zou een mooi moment kunnen zijn, maar alles zal in overleg gaan tussen hem en de nieuwe coach die hem nog belangrijk kan vinden voor de ontwikkeling van jonge spelers.

Naast Louwen gaat ook een andere routinier nog even door. Fred van Maaswaal maakte wat uitstapjes over en weer tussen VDL en MVV’27, waar hij ook al werkte met de huidige trainer Jim van der Jagt. Van Maaswaal bereikt bij VDL het aantal van 250 wedstrijden in de komende weken en zal samen met Louwen in het zonnetje worden gezet door het bestuur. De duels bij het Maaslandse MVV’27 erbij opgeteld, zit hij ook dicht bij de 500 duels trouwens.

,,Dat zijn getallen die je in het amateurvoetbal niet heel veel meer ziet’’, zegt VDL-voorzitter Ilja Groen. ,,Maar dit is het levende bewijs dat clubtrouw nog bestaat. Als je toch ook ziet dat al die jongens, inclusief de ‘Big Five’ zoals wij die hier noemen, zoveel seizoenen in het eerste elftal hebben gestaan, moet je daar respect voor hebben.’’

Want, zo legt Groen uit, ,,het is niet alleen het spelen van wedstrijden. Het is ook twee keer per week trainen, in de voorbereiding drie keer, trainingskampen meemaken in de winter en dan doen veel van die mannen bij VDL ook nog de training en coaching van jeugdelftallen. Dat noem ik de echte liefhebbers in het amateurvoetbal en de mannen op wie we met z’n allen trots mogen zijn.’’

Klik op VDL Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VDL Maassluis voor meer informatie over de club.

Ron Staal: met militaire precisie voor Excelsior Maassluis

VoetbalJournaal
-
0
Ron Staal: met militaire precisie voor Excelsior Maassluis

Bij Excelsior Maassluis draait het in de jeugd niet alleen om de selectiespelers. Ook de breedteteams verdienen aandacht en structuur. Daar waakt Ron Staal over, sinds twee jaar Hoofd Jeugdopleidingen van de overige selecties. Het gaat om vijftien teams, variërend van JO11 tot en met de dameselftallen. “Het is veel werk,” zegt hij nuchter, “maar het houdt me jong.”

Teams en trainers op orde

Aan het einde van ieder seizoen begint voor Staal de inventarisatie: welke trainers blijven, welke spelers vertrekken of doorschuiven? “In maart kijk je hoe de teams eruit komen te zien. Samen met de coördinatoren zorgen we dat de teams gevuld worden. Als er trainers tekort zijn, proberen we die via sociale media of mond-tot-mondreclame te vinden.” Voor dit seizoen lukte dat opnieuw.

Naast de verdeling van spelers en trainers komt ook het financiële plaatje kijken. Trainers ontvangen een vergoeding, de club huurt daarnaast twee trainers in die hun eigen voetbalschool runnen. Ook werken er stagiairs van het Mondriaan College. “Die jongens begeleid en beoordeel ik, uiteraard in overleg met de trainers.”

Drie keer per jaar is er overleg met alle trainers om ervaringen uit te wisselen en waar nodig bij te sturen. Daarnaast krijgen trainers van Ron regelmatig feedback. “Spelers zijn ook klanten van de club. Dan moet je zorgen dat randzaken goed geregeld zijn.”

Nieuwe systemen

Om discussies met ouders te voorkomen, werd dit seizoen een aanwezigheidsregistratie ingevoerd. Trainers sturen maandelijks door wie er wel en niet op de training was. “Zo kunnen we uitleggen waarom een speler bijvoorbeeld vaker wissel staat.” Ook vullen trainers per speler scoutingsformulieren in met cijfers voor de ontwikkeling. Daarmee houdt de club zicht op de voortgang van ieder individu en is er meer transparantie richting ouders.

Het kost tijd om alles te inventariseren, maar Ron heeft die tijd nu. Sinds een jaar is hij met pensioen. “Vroeger kreeg ik thuis nog wel eens opmerkingen dat het veel tijd kostte. Nu open ik ’s ochtends na het ontbijt mijn laptop en kijk ik wat er moet gebeuren. In de middag stap ik vaak op de fiets.”

Achtergrond in sport en werk

Ron Staal werd geboren in Rotterdam-West en kwam in 1972 in Maassluis wonen. Als jongen voetbalde hij bij Sparta en honkbalde hij ook bij MSV in Maassluis. In 1979 ging hij voetballen bij Excelsior Maassluis. Toen zijn zoon ging voetballen, stond Ron langs de kant. Er waren te weinig trainers, dus hij hielp mee. “Ik heb de trainersopleidingen gevolgd en ben daarna lang trainer geweest. Later werd ik technisch jeugdcoördinator.”

Het trainersvak leverde veel mooie jaren op, al had het ook een keerzijde. “Het enige nadeel is dat ik mijn zoon weinig heb zien voetballen. Dat vind ik achteraf jammer. Later is hij gaan basketballen.” Zelf vond hij de C’tjes het leukst om te coachen: “Die hangen een beetje tussen man en dwaas in.”

Professioneel werkte Ron sinds 1981 bij Defensie. Hij studeerde informatica en eindigde als clusterhoofd bij de luchtmacht op de Kromhoutkazerne in Utrecht, tegenover de Galgenwaard.

Een warme club

Ook buiten de lijnen is er volop beweging. Excelsior Maassluis introduceerde vorig seizoen een puntensysteem voor ouders van jeugdleden onder de 16 jaar. Gezinnen moeten per seizoen tien punten halen door bijvoorbeeld bardiensten, vlaggen of fluiten. In het eerste jaar hingen er geen consequenties aan, maar inmiddels kan het niet halen van voldoende punten gevolgen hebben: in dat geval mogen de kinderen mogelijk niet meer spelen voor Excelsior Maassluis.

Voor Ron staat één ding vast: Excelsior Maassluis is een warme vereniging. “We zijn qua organisatie van ver gekomen. Er ligt een nieuwe structuur en we bouwen verder. Het is gewoon een ontzettend leuke club.”

Klik op Excelsior Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Excelsior Maassluis voor meer informatie over de club.

De dagploeg van Zwaluwen Vlaardingen: stille krachten achter de schermen

VoetbalJournaal
-
0
De dagploeg van Zwaluwen Vlaardingen: stille krachten achter de schermen

Wie in het weekend het complex van Zwaluwen Vlaardingen binnenloopt, treft nette velden, een schoon clubhuis en een verzorgde uitstraling. Achter dat ogenschijnlijk vanzelfsprekende plaatje schuilt echter een vaste groep vrijwilligers: de dagploeg. Negen pensionado’s die zich één of twee keer per week inzetten voor de club en ervoor zorgen dat alles draait.

Schoonmaak en klussen

De basis van het werk is eenvoudig: schoonmaken. Elke maandag- en vrijdagochtend trekt de ploeg het complex door zodat het terrein er in het weekend weer fris bij ligt. Daarnaast pakken ze uiteenlopende klussen op. Van een verstopte wc of een kapotte kraan tot een doucheknop die het begeeft – de dagploeg regelt het. Ook de lijnen op de velden worden door hen getrokken en kleine gaten worden gevuld na intensief gebruik.

Voorzitter Lex Boers kent het werk van dichtbij: zijn neef Cees Poldervaart is coördinator van de dagploeg. Hij onderhoudt contact met de gemeente en schakelt onderaannemers in als er een loodgieter of specialist nodig is.

Achtergrond en samenstelling

De groep bestaat uit mannen die in de buurt wonen, al komt Poldervaart zelf van de andere kant van Vlaardingen. Er is geen formele planning; een groepsapp volstaat. Iedereen pakt aan waar mogelijk. “Het is niet alleen koffie drinken,” klinkt het geregeld. Binnen de ploeg zitten drie mannen met een technische achtergrond: een metaalbewerker, een timmerman en Poldervaart zelf, die jaren als elektronicus werkte. Die kennis komt goed van pas bij de vele klussen.

Een bijzondere start

Voor Poldervaart begon het vrijwilligerswerk in coronatijd. Hij zong in een koor dat door de maatregelen niet meer binnen kon repeteren. Op uitnodiging van zijn neef oefende het koor op de tribune van Zwaluwen, waar bleek dat een stopcontact het niet deed. Poldervaart bood aan het te repareren en rolde op die manier de dagploeg in. Inmiddels is hij een vaste kracht. Het betreffende stopcontact is overigens nog steeds niet gerepareerd, vertelt hij met een glimlach.

Complex en club

Zwaluwen telt ruim duizend leden en is daarmee de grootste voetbalvereniging van Vlaardingen. Het complex is volgens de vrijwilligers eigenlijk te klein, maar uitbreiden is lastig. Het onderhoud van de velden ligt officieel bij de gemeente. Sinds de komst van twee maairobots is de kwaliteit vooruitgegaan, al brengen die ook uitdagingen mee: jeugdige spelers drukken nog wel eens op de stopknop van de robots, waardoor het maaien stilvalt.

Waardering en onderlinge band

De dagploeg doet het werk volledig vrijwillig. Er staat geen vergoeding tegenover, hooguit een kerstpakket en een gezamenlijk etentje één keer per jaar. Voor Poldervaart is dat precies zoals het hoort: vrijwilligerswerk moet geen verplichting worden.

De onderlinge band is sterk, met veel humor en soms een flinke dosis cynisme. Frustratie is er ook, bijvoorbeeld over vandalisme of schade aan de velden. Zo reden er fat bikes over het kunstgras, met zichtbare schade tot gevolg.

Breder betrokken

Poldervaart beperkt zich niet tot Zwaluwen. Hij doet ook vrijwilligerswerk bij de Stadsgehoorzaal en een school in Vlaardingen. Toch blijft de dagploeg een belangrijk onderdeel van zijn week. “Zwaluwen is een club waar veel gebeurt, en het eerste elftal is een echt doorgangshuis,” zegt hij. Trainer Luigi Bruins krijgt van hem lof voor zijn prestaties én zijn betrokkenheid bij de hele vereniging.

Zo blijft de dagploeg met Cees, Frans, Anton, Cor, Ad, Wim, Henk, Hans en Joao, grotendeels onzichtbaar voor de buitenwereld, een onmisbare factor bij Zwaluwen Vlaardingen. Dankzij hun inzet kan de rest van de club zich volledig richten op wat er op zaterdag écht toe doet: voetbal.

Klik op vv Zwaluwen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Zwaluwen voor meer informatie over de club.

NAC – Transferwindow Zomer 2025 (Seizoen 2025/26)

VoetbalJournaal
-
0
NAC – Transferwindow Zomer 2025 (Seizoen 2025/26)

De zomerse transferperiode liep in Nederland officieel van 16 juni tot en met 2 september 2025. NAC heeft in deze periode volop zakengedaan en de selectie versterkt met ervaring en talent. Hieronder een overzicht van alle inkomende en uitgaande transfers.

Keepers

Kostas Lamprou – transfervrij

De 33-jarige Grieks/Nederlandse doelman sloot zich begin 2025 transfervrij aan bij NAC. Lamprou speelde eerder voor Feyenoord, Willem II, PEC Zwolle, RKC Waalwijk, Vitesse, Ajax en Excelsior. De routinier kwam al tot honderden wedstrijden in het betaald voetbal.

Verdedigers

Rio Hillen – overgekomen van De Graafschap

De 22-jarige centrumverdediger met, naast Nederlandse ook Braziliaanse roots, kwam via Jong Ajax en de jeugdopleiding van AZ bij De Graafschap terecht. Hij heeft inmiddels al 125 wedstrijden achter zijn naam staan.

Jayden Candelaria – overgekomen van Feyenoord

De 21-jarige linksback kwam over van Feyenoord O21 en maakte zijn debuut voor NAC in de wedstrijd tegen N.E.C. Nijmegen, wat tevens zijn eerste optreden in de Eredivisie was. Candelaria speelde ook in de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam.

Middenvelders

Mohammed Nassoh – overgekomen van Sparta Rotterdam

De 22-jarige creatieve middenvelder met, naast Nederlandse ook Marokkaanse roots, is afkomstig uit de jeugdopleiding van PSV en maakte via Sparta Rotterdam de overstap naar NAC. Hij speelde al 143 officiële wedstrijden en heeft inmiddels zijn eerste doelpunt voor de Parel van het Zuiden gemaakt, in het uitduel met FC Twente.

Lewis Holtby – transfervrij

De 34-jarige Duitse middenvelder (voormalig international) zat zonder club en brengt een bak ervaring mee. Holtby speelde eerder voor onder andere Tottenham Hotspur, Schalke 04, Fulham, HSV, FSV Mainz 05 en Blackburn Rovers. In totaal kwam hij al tot meer dan 500 wedstrijden in het profvoetbal.

Aanvallers

Moussa Soumano – overgekomen van AC Ajaccio

De twintigjarige Franse spits doorliep de jeugdopleiding van Ajaccio en speelde al 83 wedstrijden, waarvan 14 in de Ligue 1. Tot nu toe was Soumano goed voor 15 doelpunten en 3 assists in zijn carrière.

Charles-Andreas Brym – overgekomen van Almere City

De 27-jarige Canadese international tekende een contract voor één jaar (met optie). Hij speelde eerder voor Almere City, Sparta, FC Eindhoven, Royal Excel Moeskroen en LOSC Lille B. Tot nu toe kwam hij tot 181 wedstrijden, 46 goals en 19 assists.

Brahim Ghalidi – transfervrij

De twintigjarige Belgisch-Marokkaanse vleugelaanvaller speelde langere tijd bij Standard Luik en wil zijn loopbaan in Breda nieuw leven inblazen.

Juho Talvitie – huur van Lommel SK (1 jaar)

De twintigjarige Finse rechtsbuiten speelde eerder op huurbasis bij Heracles Almelo. Tot op heden kwam hij al vijf keer in actie voor NAC en maakte hij zijn eerste doelpunt tegen Fortuna Sittard (2-1-winst).

Dion Versluis – NAC Jeugd

De 22-jarige centrumspits tekende recent zijn eerste contract bij de Parel van het Zuiden. In het huidige Vriendenloterij-Eredivisieseizoen viel hij al vier keer in.

Pepijn Reulen – NAC Jeugd

Pepijn Reulen is pas zeventien jaar, maar maakt al deel uit van de selectie van Carl Hoefkens. Na een sterke voorbereiding besloot Hoefkens de aanvaller bij de groep te houden en liet hij Reulen zelfs al debuteren in de Kuip.

Vertrokken spelers:

  • ⁠ ⁠Jan Van den Bergh → Júbilo Iwata (Japan)
  • ⁠ Dominik Janosek → Sigma Olomouc (Tsjechië)
  • ⁠ Elias Már Ómarsson → MZ Hakka (China)
  • ⁠ Matthew Garbett → Peterborough United (Engeland)
  • ⁠ ⁠Adam Kaied → Zamalek (Egypte)
  • ⁠ ⁠Roy Kuijpers → RKC Waalwijk
  • ⁠ ⁠Tein Troost → KSC Lokeren (België)
  • ⁠ Aron van Lare → VV Kloetinge
  • ⁠ Lars Mol → TOP Oss (1 jaar huur)

Klik op NAC Breda voor de laatste artikelen over de club.
Klik op NAC Breda voor meer informatie over de club.

WeLoveFootballShirts nieuwe sponsor VC Vlissingen

VoetbalJournaal
-
0
WeLoveFootballShirts nieuwe sponsor VC Vlissingen

VLISSINGEN –   – Boardingreclame langs het gloednieuwe hoofdveld, toetreding tot de businessclub én tenuesponsor bij de eerste- en tweede selectie van VC Vlissingen. WeLoveFootballShirts uit Roosendaal zal bovendien ook met toestemming van de vereniging een retroshirt produceren uit de proftijd van VCV Zeeland.

 “Heijzoo Retro Sportswear is onderdeel van WeLoveFootballShirts en zal het prachtige shirt uitgeven in een retrolijn. Na SC Amersfoort zal VC Vlissingen, of tenminste VCV Zeeland, de tweede club worden die door Heijzoo belicht zal worden. FC Wageningen volgt in de loop van 2026”, zegt Melvin van Mourik, eigenaar van WeLoveFootballShirts.

Het doel van deze retroprojecten is om de rijke voetbalhistorie te herbeleven en shirtverzamelaars en clubleden de kans te bieden dit shirt toe te voegen aan hun collectie. Heijzoo Retro Sportswear is ontstaan in de jaren ’80, hard gegroeid in de jaren ’90 toen ze kledingsponsor waren van onder andere RKC Waalwijk, FC Den Bosch en FC Wageningen.”

In januari 2005 stopte Heijzoo met hun productiewerkzaamheden en ging het bedrijf ter ziele. Van Mourik nam eind december 2024 contact op met de familie Van der Heijden en nam, na een reeks goede gesprekken, de merkrechten over en werd Heijzoo omgeturnd tot retro cult merk. “We willen daarmee clubs bedienen met mooie 80’s en 90’s uitgaven van hun oudere shirts. Deze kunnen dan worden gebruikt tijdens eventuele jubileumwedstrijden, als ingelijste muurdecoratie of als limited uitgave speciaal voor eigen leden. Naast amateursclubs werkt Heijzoo Retro Sportswear ook nauw samen met supportersmerken van onder meer NAC Breda en RBC.

Volgens Van Mourik is VC Vlissingen een bekende naam in de voetbalwereld en toch ook de enige club met een profverleden in Zeeland. ‘Ondanks de korte periode in het betaalde voetbal, waarbij de club begin jaren negentig twee seizoenen uitkwam in de toenmalige Eerste Divisie, heeft de club wel aantrekkingskracht en historie met bekende Zeeuwse voetbalnamen. Het tenue is uniek en heeft een hoge verzamelwaarde omdat er weinig in de markt zijn. Dat maakt het voor mij als liefhebber en ook voor leden en verzamelaars tot een interessant retro-item.”

In het clubhuis van VC Vlissingen, dit seizoen uitkomend in de  vijfde klasse van het zaterdagvoetbal is het shirt van VCV Zeeland met destijds ‘Houtland’ als shirtsponsor op de borst ingelijst nog te bewonderen. De Heijzoo retro-variant zal richting de decembermaand worden gepresenteerd. “Dat zal gebeuren in onze winkel aan de Passage 16 in Roosendaal én online op de webshop WeLoveFootballShirts.

Bij VC Vlissingen zal de naam WeLoveFootballShirts vanaf dit seizoen verre van onopgemerkt blijven. Het logo zal op de broeken van het eerste- en tweede elftal te zien zijn. In één van de lichtmasten zal een mooie boarding zichtbaar worden, en de bedrijfsuitingen zullen wekelijks worden gedeeld op de schermen in de kantine en de jaarlijkse presentatiegids van de club. “Het is voor ons een mooie samenwerking met een club in Zeeland vol voetbalhistorie. Straks dus ook met een uniek en prachtig retroshirt als pronkstuk.”

Klik op VC Vlissingen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VC Vlissingen voor meer informatie over de club.

Jari Kaland mikt met De Noormannen op linkerrijtje in de 4e Klasse A

VoetbalJournaal
-
0
Jari Kaland mikt met De Noormannen op linkerrijtje in de 4e Klasse A

WESTKAPELLE – Een finish in niemandsland, zo kan het afgelopen seizoen van De Noormannen in de 4e Klasse B van het zaterdagvoetbal het best worden genoemd. Een knieblessure hinderde Jari Kaland (27) om te trainen, al speelde hij wel alle competitieduels ‘gewoon’ mee. Teveel onnodige verliespunten deden echter een periodetitel aan de neus van de vierdeklasser voorbij gaan. Dit seizoen is meedoen in de linkerrij het doel.

“Het werd daardoor eigenlijk een seizoen van helemaal niets met een zesde plek. Ik raakte aan het eind geblesseerd aan mijn knie en heb daardoor niet meer meegetraind met de groep. Heb nog wel alle wedstrijden gespeeld, maar dat was natuurlijk niet optimaal en flink balen. Want na de wedstrijden was de knie steeds dik en had ik enorm veel pijn. Het probleem zat aan de binnenkant. Een scan zal nog verder uitsluitsel moeten geven of er wellicht iets aan de meniscus beschadigd is. Al denk ik zelf dat de schade wel meevalt. In de fitness heb ik mijn conditie de afgelopen maanden wel op peil gehouden. Nu willen we als groep gaan voor de linkerrij en leuk meedoen. Alles wat we eventueel extra pakken is dan bonus.”

Kaland speelt al zijn hele leven op Sportpark Prelaat en zal er wat hem betreft ook niet meer vertrekken. “Het is een geweldige club waar ik me prima thuis voel. We beschikken over een mooie groep spelers. Alleen niet heel erg ruim en dat brak ons in wedstrijden soms ook op. Nu zijn er een aantal ervaren krachten gestopt en dat moeten we met jonge jongens zien op te vangen. Dat wordt een uitdaging, al heb ik er wel vertrouwen in dat ons dat lukt. Het is echter wel zaak dat iedereen doordrongen is om wekelijks honderd procent te geven. Als ons dat lukt dan kunnen we het echt iedereen moeilijk maken. Maar doen we dat niet, dan kunnen we ook zomaar van iedereen verliezen. Dat laatste bleek dus wel afgelopen seizoen..”

De 27-jarige controleur op het middenveld doorliep de jeugdlichtingen en kwam op zijn vijftiende bij de selectie. Echt basiskracht werd hij een paar seizoenen later en dat is hij tot op heden nog steeds. Bovendien is hij reserve-aanvoerder als één van de oudere spelers. “Het coachen, aansturen en neerzetten van spelers dat zat er altijd wel in en doe dat van nature. Ik ben ooit achteraan begonnen en speel nu meestal als controleur op zes of acht. Ook in de jeugd speelde ik veelal op het midden of soms in de aanval. Maar dit is wel een rol die het beste bij me past.”

Na vijf studiejaren in Tilburg, woont hij momenteel ook in Westkapelle. En werkt er zelfs. “Dat had ik vooraf nooit gedacht. Ik heb sporteconomie gestudeerd en dacht altijd dat ik een baan in Brabant zou vinden. Dat pakte anders uit en inmiddels werk ik bij Dominicus hier in Westkapelle en ben verantwoordelijk voor marketing van de verschillende bedrijven, de websites en de complete on- en offline marketing. Heel gaaf om te doen in elk geval.”

En terwijl hij hoopt dat hij net als afgelopen seizoen ook nu weer alle competitieduels kan meespelen, zal hij bij De Noormannen zich ook op andere vlakken extra gaan inzetten. “Ik ben sinds twee jaar actief bij de sponsorcommissie, fluit wedstrijdjes bij de jeugd en zal er op het vlak van marketing nog wat taken bijkrijgen. We hoeven ons niet te vervelen in elk geval en het laat zien hoe betrokken we allemaal zijn om ons voor De Noormannen in te zetten met elkaar. Want voor het dorp is deze club gewoon enorm belangrijk. En voor mij persoonlijk ook.”

Klik op De Noormannen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Noormannen voor meer informatie over de club.

1...151617...1.413Pagina 16 van 1.413

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.