Home Blog Pagina 1365

De tussenstand met Verón Knol van vv Capelle

Verón Knol is dit jaar een nieuw gezicht in de selectie van vv Capelle. De centrale verdediger doet het dit seizoen vooral met invalbeurten in het eerste en maakt veel minuten in het tweede. We spraken met de verdediger over de teamprestaties, zijn persoonlijke prestaties en het aankomend trainingskamp.

Dominos_voorjaar2021

Verón is bezig aan zijn eerste jaar in de selectie bij vv Capelle waar hij op 18-jarige leeftijd zijn debuut maakte in de hoofdmacht. In het verleden speelde de mandekker bij DCV, Sparta Rotterdam, Alexandria’66 en XerxesDZB. We vroegen Verón naar de teamprestaties in de eerste seizoenshelft. “Ik denk dat we als team een hele goede eerste seizoenshelft hebben gedraaid. We staan bovenaan in de competitie en we hebben een team dat voor elke meter strijd. Verder heerst er ook een goede sfeer dus ik heb er alle vertrouwen ik dat we er een mooie tweede seizoenshelft van gaan maken!”

Persoonlijk heeft Verón het vooral moeten doen met een paar invalbeurten. “Zelf heb ik het voornamelijk met minuten in het tweede elftal moeten doen, daarnaast heb ik één of twee invalbeurten en een aantal oefenwedstrijden in het eerste gespeeld. De concurrentie is heel erg hoog maar ik denk dat ik daar alleen maar van kan leren en op lange termijn een betere speler van zal worden.” De mandekker houdt zijn ogen en oren open om vooral te leren van teamgenoten. “Jongens als Sander Fischer en Wesley Pollemans hebben zo veel ervaring, waar ik als jonge jongen nog erg veel van kan leren.”

_NEW_Fysiotherapie Rozenburcht_250097

Verón kijkt uit naar de tweede seizoenshelft, waarbij zijn ontwikkeling centraal staat. “Natuurlijk hoop ik dat wat meer minuten ga maken dan in de eerste seizoenshelft. Daarbij moet ik ook een beetje geduld hebben. Zolang ik zorg dat ik fit ben en mezelf ontwikkel gaan die minuten vanzelf komen.”

In de winterstop staat er voor vv Capelle een trainingskamp op het programma. “We gaan in midden januari op trainingskamp naar Marbella! Daar kijk ik enorm naar uit. Het wordt mijn eerste trainingskamp, dus ik ben benieuwd wat me allemaal te wachten staat, haha.” Hopelijk leidt dit tot goede prestaties van het elftal en kan het de stijgende lijn voortzetten. “Ik hoop op het kampioenschap in de Hoofdklasse, dat zou echt top zijn. De club heeft de ambitie om zo snel mogelijk terug te keren in de derde divisie, want daar hoort Capelle ook thuis.”

Foto; Annemiek van Dillen

Klik hier voor meer informatie over vv Capelle.
Meer artikelen lezen over vv Capelle? Klik hier.

Ammerstol gewend om te overleven aldus den Hartog

Bij de start van de competitie, eind september tegen Gouderak, mocht Ammerstol eindelijk de shirts met de nieuwe hoofdsponsor van het eerste elftal onthullen. “Die lagen al ruim een jaar klaar”, zegt secretaris Erwin den Hartog. “We hadden afgesproken met de hoofdsponsor dat de overeenkomst pas zou ingaan als er weer gevoetbald zou worden.”

Den Hartog is blij dat er weer activiteit is op de velden. Hoewel Ammerstol nog steeds een goed gevulde bankrekening heeft, moest de club tijdens coronatijd ook financieel een veer laten. “Ik hoef niemand te vertellen hoe belangrijk inkomsten zijn uit de bar. Als die voor langere tijd wegvallen, heeft dat gevolgen voor de langere termijn. Als club moet je op een gegeven moment zaken gaan vervangen en dat vergt forse investeringen.”

Dominos_voorjaar2021

Den Hartog is daarom blij dat het hele proces rond de harmonisatie van de voetbalcomplexen in de gemeente Krimpenerwaard is afgerond. “We hebben duidelijkheid nu, dat is belangrijk voor de toekomst. We gaan wel iets meer betalen, maar niet drie keer meer. Dat was met de omvang van de club wel een probleem geweest.”

Qua ledental kwam Ammerstol ongeschonden de coronaperiode uit. “We hadden niet meer opzeggingen dan normaal. Als ik vier zeg is dat veel. Ongeveer hetzelfde aantal heb ik ook als nieuw lid ingeschreven.”

Ammerstol schreef vijf jeugdteams in voor de competitie: een onder acht, een onder 10, een onder elf, een onder dertien en een onder zeventien. “Er valt een gaatje tussen de dertien en de zeventien. Dat is jammer.” Het is het lot van een kleine vereniging uit een klein dorp waar de vergrijzing heeft toegeslagen en het aantal kinderen in de basisschoolleeftijd afneemt.

“We hebben hier wel een nieuwe wijk gekregen”, reageert Den Hartog. “In die huizen zijn vooral jonge gezinnen en jonge stelletjes gaan wonen. De eerste resultaten zien we daar nu al van. We hopen natuurlijk dat dat een kweekvijver wordt, maar de wijk, De Kromme Draai, is wel minder groot geworden dan aanvankelijk de bedoeling was. Het project omvat nu pakweg vijftig, zestig woningen, waar in 2008 ooit het plan was voor 160 à 180 woningen. Dat zou een uitbreiding zijn geweest met een kwart van het aantal inwoners van Ammerstol. Dat had echt zoden aan de dijk gezet.”

Ook op ander vlak kan Ammerstol wel wat nieuw bloed gebruiken. Het vrijwilligersbestand is behoorlijk vergrijsd de afgelopen jaren. “Ik heb het zelf gezien tijdens coronatijd. Ik heb tijdelijk de bestuurskamer gebruikt als kantoor en zag onze vrijwilligers steeds langskomen. De trend is dat ze ouder worden en minder in getal. Wij zijn niet de enige vereniging die daarmee te maken heeft, maar het baart mij wel zorgen. Die vrijwilligers nemen het onderhoud voor hun rekening. Ze worden alleen steeds ouder en er komen geen jongere mensen bij. Onze lijnentrekker is bijvoorbeeld 79 jaar. Het zijn mensen met een clubhart, maar op een gegeven moment kunnen ze het lichamelijk niet meer aan en worden dan gedwongen te stoppen.”

Meer artikelen over Ammerstol, klik hier.

Meer artikelen over Ammerstol, klik hier.

DCV niet langer op drijfzand gebouwd aldus Hans Scheffer

DCV werkt hard aan een gezonde toekomst. Nu er een oplossing is gevonden voor de schulden richt de club zich op de verouderde accommodatie. “Het heeft tijd nodig, maar we maken stappen.”

Twee jaar geleden stond DCV er beroerd voor. Een krakkemikkige accommodatie, die hard toe was aan vernieuwing, en een financieel slechte positie, met veel schulden, dat was de staat van de 102-jarige club, die op dat moment op drijfzand leek gebouwd. Het nieuwe bestuur stond voor een grote uitdaging om én te saneren én te vernieuwen. Die eerste slag is nu gemaakt.

Dominos_voorjaar2021

“Een belangrijke oorzaak van het probleem is dat er lang onduidelijkheid is geweest over de toekomst van deze locatie”, zegt bestuurslid Hans Scheffer. “Er zijn in de loop van de jaren diverse scenario’s voorbij gekomen, van nieuwbouw op een andere bestemming tot het verschuiven van het complex op dit sportpark. Ondertussen werden er ook geen reserveringen gedaan voor een eventuele ver- of nieuwbouw.”

Daarnaast leefde de club lang op te grote voet en rezen de kosten de pan uit. Om de hoge uitgaven te betalen moest de club schulden maken. “Die schuld hebben we geprobeerd als eerste op te lossen. We hebben daarvoor een lening gekregen van de gemeente tegen nul procent rente. Die lening moeten we binnen een paar jaar terugbetalen. Gelijktijdig zijn we  drastisch gaan snijden in de kosten. We gaven als club gewoonweg te veel geld uit. Om gezond te worden was het snijden in die uitgaven een noodzakelijke maatregel.”

Ondertussen ging het bestuur ook hard aan de slag met dat andere dossier dat als een molensteen om de nek van DCV hing: de accommodatie. Scheffer: “Het was heel belangrijk om antwoord te krijgen op de vraag of we zouden verhuizen of we hier zouden blijven? Die duidelijkheid hebben we van de gemeente gekregen. We blijven op deze locatie. Duidelijkheid hebben we ook gekregen over wie verantwoordelijk is voor wat. De gemeente zorgt voor de velden, wij als club voor de opstallen. Ik vind dat ook logisch, want in het clubgebouw zit de cultuur en identiteit van een vereniging verborgen. Dat is dus een taak van de club en niet van de gemeente.”

De financiële positie van DCV maakt echter dat de club wel hulp nodig heeft van de gemeente wil het de huidige opstallen – clubgebouw en noodgebouw – vernieuwen of vervangen. “Een nieuw clubgebouw vergt een enorme financiële investering”, zegt Scheffer. “Zoiets kunnen we niet alleen. De gemeente zou daar een rol in kunnen spelen met bijvoorbeeld een lening. Daarover zijn we nu in gesprek met de gemeente. De gesprekken verlopen zeer constructief en zowel gemeente als gemeenteraad stellen zich zeer positief op.”

Een gezonde financiële huishouding moet volgens Scheffer het fundament zijn waarop DCV wordt gebouwd. “Op voetbalgebied ligt er een gezonde basis. We hebben plus achthonderd en gaan er vanuit dat we in de toekomst naar duizend leden groeien. We hebben al een verzoek neergelegd bij de gemeente om het natuurgras op het hoofdveld te vervangen door kunstgras. Daarmee zou de bespeelbaarheid enorm toenemen.”

Voor meer informatie over DCV, klik hier.
Meer artikelen lezen over DCV, klik hier.

Gehavend Spirit speelt met 2-2 gelijk in vermakelijk duel met Wippolder

Spirit heeft zijn 2e wedstrijd van de bekercompetitie niet weten te winnen. Na de 2-1 nederlaag bij Berkel vorige week, kwamen de Ouderkerkers zaterdag niet verder dan een 2-2 gelijkspel tegen Wippolder.

https://www.restaurantca

De bezoekers kwamen al vroeg op voorsprong nadat Tim de Vaal balverlies leed rond het eigen 16 meter. Doelman Wouter Korteweg was vervolgens kansloos: 0-1.
Lang kon de ploeg uit Delft niet genieten van de voorsprong, want 3 minuten later trok Ruben Slooff een rush vanaf de middenlijn tot in het strafschopgebied waarna de aanvaller de bal onder de Delftse doelman schoot (1-1). Kort daarna kwam Spirit zelfs op voorsprong door een doelpunt van Ferri Rietkerk. Zijn inzet van randje strafschopgebied ging via de binnenkant paal het doel in: 2-1.
Er waren op dat moment nog maar slechts 8 minuten gespeeld.

Beide ploegen creëerden daarna kansen om de score verder uit te breiden maar misten de scherpte bij de afronding. Vlak voor rust lukte het Wippolder wel. Balverlies in het eigen strafschopgebied werd meteen afgestraft: 2-2.
In de 2e helft startte Wippolder feller. Het zette meer druk naar voren wat soms hachelijke momenten opleverde in de buurt van het Ouderkerkse doel. Toch kreeg Spirit ook kansen. Christian Schrader (zijnet) en Tim van der Zee (raakte de bal niet goed) hadden hun ploeg weer op voorsprong moeten zetten. Maar Wippolder hield Spirit onder druk. De gevaarlijkste kans was een schot op de lat. In de slotfase, met name in de blessuretijd gaven beide ploegen een slotoffensief. Tim de Vaal kopte de bal in de handen van de vallende keeper en Wouter Korteweg voorkwam in de slotminuut een treffer door gestrekt de bal uit de kruising te tikken.

Fysiotherapie Rozenburcht_250097

‘Een terechte uitslag’, gaf Richard van Cappellen na afloop toe dat met een gehavend team aan de start kwam. De oefenmeester moest het doen zonder een aantal vaste basisspelers. Laurens Visser raakte afgelopen donderdag op de training geblesseerd. Ook Kevin Kriek (weekend weg) en Cris de Jong (voorzorg) zaten niet bij de wedstrijdselectie. Timme van Hof zat wel op de bank, maar was niet fit voor een hele wedstrijd. Met het oog op de start van de competitie over 2 weken nam Richard van Cappellen geen risico met sommige spelers. Dinsdag volgt eerst nog een vriendschappelijke wedstrijd tegen Olympia en volgende week zaterdag de laatste bekerwedstrijd van de poule tegen Heinenoord. Spirit heeft nog een kleine kans om zich te plaatsen voor de volgende ronde.Er zal dan met 2 doelpunten verschil gewonnen moeten worden van de 1e klasser. De andere wedstrijd mag dan geen winnaar kennen.

Bron: vv Spirit
Foto: René Bitter

Klik hier voor meer informatie over vv Spirit.
Klik hier voor meer artikelen over vv Spirit

 

Hoofdmacht Capelle in nieuw ‘gelikt’ tenue

Meerdere groentinten sieren komend seizoen het nieuwe thuisshirt. van Capelle 1. “Mooi hé”, laat Arjan Kwakkernaak, bestuurslid commerciële zaken, vol trots het nieuwe thuistenue van de hoofdklasser zien. Capelle stapt komend seizoen over van kledingleverancier. Na zes jaar Macron is Robey de nieuwe partner van de club.

“Ons contract met Macron liep af”, zegt Kwakkernaak. “We hebben uiteraard ook weer met elkaar om tafel gezeten. We hebben prima kunnen samenwerken. Tegelijkertijd hebben we ook andere kledingleveranciers de kans gegeven om zich te presenteren en met een aanbod te komen.”

Kwakkernaak draait er niet om heen. In een tijd dat clubs het financieel lastig hebben door corona speelden de financiën een grotere rol dan anders. “Ik ga daar niet om liegen. Kleding is jaarlijks een grote kostenpost voor de club. Wij kleden alle teams, van de JO8 tot het eerste, van top tot teen aan. We hebben op alle fronten moeten bezuinigen. Spelers hebben afgezien van hun vergoedingen. Ons geluk was dat het contract met Macron afliep en dat we een nieuwe samenwerking konden aangaan. Robey kwam met een heel goed financieel aanbod, zeker als je dat afzet tegen de uitstekende kwaliteit dat het biedt.”

Capelle gaat gefaseerd over. De club wacht geen operatie die in een paar maanden tijd uitgevoerd moet zijn. “We maken een zachte landing”, zegt Kwakkernaak. “Alleen ons eerste speelt komt komend seizoen in Robey-tenue. Daarna volgen andere teams. Over drie jaar moet heel de club in de nieuwe tenues lopen. Waarom we dat zo doen? Heel simpel, dit seizoen hebben we net nieuwe kleding aangeschaft voor de jeugd met een goed doel, Stichting Pallieter. Die tenues gooi je niet na een seizoen waarin ze amper zijn gebruikt weg. Dat zou kapitaalvernietiging zijn. De tenues van het eerste, die ook nog prima zijn, gaan naar de JO19.”

Het nieuwe uittenue van Capelle ziet er volgens Kwakkernaak al even gelikt uit als de combinatie die voor eigen publiek wordt gedragen. “Zwart, met groene accenten. Het straalt klasse uit”, aldus Kwakkernaak.

Voor meer informatie over Capelle, klik hier.
Meer artikelen lezen over Capelle, klik hier.

‘Geremd’ Nieuwerkerk is nog even hongerig

Nieuwerkerk stapte in 2019 definitief over van de zondag naar het zaterdagvoetbal. Het doel: binnen vier seizoenen in de tweede klasse spelen. Corona remde de ambities van de 1900 leden tellende club, maar de honger is niet verdwenen.

Net als elke andere club werd er bij Nieuwerkerk ook aangehikt tegen de switch. Op sportpark Dorrestein lag dat net nog wat gevoeliger omdat het eerste elftal in het seizoen 2017/2018 nog een eersteklasser uit het rechterrijtje van het klassement was. “Het idee was om het uit te zingen totdat de KNVB het mogelijk zou maken om naar dezelfde klasse op zaterdag over te stappen”, kijkt voorzitter Hans Jeroense terug. “We werden echter ingehaald door de tijd. In 2017 is ons tweede zondagteam als eerste zaterdagelftal al gaan spelen in de vierde klasse. Voor mij was de druppel die de emmer deed overlopen het feit dat we ook voor ons tweede team op zondag spelers moesten halen. Dat heeft ons besluit om over te stappen versneld.”

Ron Luijten, die bij Sparta al bekend was met een dergelijk project, werd door Nieuwerkerk binnengehaald om de Dorresteinclub op de zaterdag in de vaart van volkeren op te stuwen. “We konden meteen starten met een prima selectie met als basis zeven spelers die eerder op zondag speelden. Dat waren bepaald niet de minste jongens. Keeper Sander Hoffmann, Bart Slob, Stefan van der Vlegel en Remco Langerveld. Voor Remco geldt: als je zo’n speler in je elftal hebt lopen – een speler van buitencategorie – mag je je handjes dichtknijpen.”

Nieuwerkerk slaagde met verve voor het eerste examen en werd in 2019 kampioen van de vierde klasse. Het jaar erop was het elftal hard bezig om verder door te stoten. “We wonnen de eerste periodetitel en waren dus al zeker van de nacompetitie”, zegt Luijten. Toen de coronaduister inviel, was Nieuwerkerk met Oud-Beijerland en SSS nog midden in de titelrace verwikkeld. “We moesten nog tegen elkaar. We stonden op twee punten van de tweede plaats.”

Ook dit seizoen waren de voortekenen goed. Nieuwerkerk plaatste zich met negen punten uit drie wedstrijden voor de knock-out fase van het bekertoernooi. In de competitie was het gedeeld koploper met tien uit vier. “We speelden nóg beter dan vorig seizoen. We hadden weer een grote kans op promotie gehad”, baalt Luijten. De teleurstelling van twee verloren seizoenen heeft bij hem het heilige vuur niet gedoofd. “Ook bij de ploeg niet. Nu we weer aan het trainen zijn, merk ik dat iedereen nog even hongerig is. Iedereen wil met deze mooie club omhoog. Het zegt genoeg dat bijna alle spelers hun jawoord al gegeven voor volgend seizoen.”

Dat geldt niet voor Sander Hoffmann. Luijten: “Hij heeft besloten om te stoppen. Hij heeft het druk met werk en zijn gezin. Zo’n besluit moet je respecteren.” Een keepersprobleem krijgt Nieuwerkerk volgens de trainer niet. “We hebben komend seizoen met Roy Spierings en Kevin de Geus twee uitstekende keepers die op een hoger niveau niet zouden misstaan.”

Als er versterkingen komen, zijn dat spelers die een Nieuwerkerk-verleden hebben of spelers die volgens Luijten een extra prikkel aan de huidige selectie kunnen geven. “Spelers krijgen bij ons geen cent”, zegt Jeroense. Toen Nieuwerkerk van de zondag naar de zaterdag overstapte was dat ook het sein het stuurwiel om te gooien en volop in te zetten op de eigen jeugd. “Met bijna tweeduizend leden moet er een fatsoenlijk eerste elftal, dat in de tweede klasse kan spelen, samengesteld kunnen worden”, aldus de voorzitter.

Klik hier voor meer informatie over Nieuwerkerk

Klik hier voor meer artikelen over Nieuwerkerk

De Groot maakt van druk een deugd bij Bergambacht

Hij kent de wens van de club om eindelijk eens promotie naar de derde klasse te verwezenlijken. Jerry de Groot is niet alleen naar Bergambacht gekomen voor de gezelligheid, maar ook om te presteren. “Die druk vind ik alleen maar fijn.”

Van een leuke beeldspraak is de 47-jarige trainer uit Nieuwerkerk nooit vies. Toen de nieuwe Bergambacht-oefenmeester werd gevraagd naar zijn ervaringen in de met 1-6 gewonnen uitwedstrijd tegen Moordrecht meldde hij doodleuk dat het gras van de thuisclub ‘tot aan de oksels reikte’. Hij geeft nu toe dat dat ‘lichtjes’ overdreven was. “Het veld zat vol met gaten en kuilen. Ik snap best dat je daar geen last van hebt als je de lange bal speelt, maar als je wilt voetballen, zoals wij, is het een drama.” Die verpakte boodschap zegt veel over de persoon die De Groot is als trainer. Een voetbaldier, die ook gevoelig is voor de omgeving waarin hij werkt. Intussen weet hij goed in te schatten waar hij zelf het beste tot zijn recht komt. Hij kende succesvolle periodes bij clubs (Gouda, Steeds Hooger), maar ook minder succesvol, zoals bij Hekelingen en HOV/DJSCR waar hem het plezier werd ontnomen door gebeurtenissen en hij zijn trainersspullen vroegtijdig inleverde. “Iedere trainer maakt wel eens een verkeerde inschatting.”

Bij Bergambacht had hij het goede gevoel meteen. “Ik heb altijd graag in de Krimpenerwaard willen werken. De mentaliteit spreekt me aan. Het dorpse. Geen gezeur, maar mouwen opstropen. Wat dat betreft ben ik wel een beetje uitgekeken op de stadse mentaliteit. Als spelers er twee, drie keer naast staan, stoppen ze. Dat zie ik hier in Bergambacht niet snel gebeuren.”

Een paar jaar geleden kwam het al bijna tot een ‘huwelijk’ tussen De Groot, die werkzaam is in de fi nanciële dienstverlening, en de blauwzwarten. “Ik zat bij de laatste twee, niet wetende dat Bert Potuyt de andere kandidaat was. We vonden elkaar toen al erg leuk. Bergambacht koos voor Bert, maar meldde wel dat ze graag in contact wilde blijven. Daarom heb ik de club de afgelopen jaren altijd nauw gevolgd. Als trainer van Gouda speelde ik zelf tegen Bergambacht.”

Alsof het in de sterren was geschreven kwam het in aanloop naar dit seizoen wel tot een samenwerking. “Even voor de jaarwisseling belde Bergambacht of ik een bakkie kwam doen. Na één gesprek was het beklonken.”

De Groot profileert zichzelf als een trainer ‘die ervoor wil zijn voor de spelers’. “Het is zeker geen eenrichtingsverkeer. Ik leg vaak mijn oor te luister. We moeten het samen doen.” Dat ‘doen’ slaat op de zware opgave waarvoor Bergambacht zich gesteld ziet. Na drie verloren finales in de nacompetitie, waarvan de laatste twee tegen Lekkerkerk, hunkert men op sportpark De Hofkamp naar promotie. “Iedereen ziet ons als één van de favorieten”, reageert De Groot. “Daar heb ik geen moeite mee, maar garanties biedt het niet. Gelukkig is het elftal intact gebleven na de gemiste promotie. Dat zegt ook veel over de onderlinge verbondenheid”, aldus de Nieuwerkerker, die verder Floreant, BSC’68 en Haastrecht noemt als concurrenten.

Bergambacht liep al op de tweede speeldag tegen een zeperd aan (Floreant). “Het lastige van onze start was dat we niet wisten waar we precies stonden. In de beker hadden we met 10-1, 9-0 en 7-1 gewonnen. Daar word je niet veel wijzer van. Het aspect dat er de nodige derby’s op het programma staan speelt in deze afdeling ook een rol.”

“Onlangs nog werd ik aangesproken door iemand van de club: of ik alsjeblieft er voor kon zorgen dat we de derby’s met Stolwijk en Ammerstol gaan winnen. Alle vier graag, zei hij er nog bij. Die beleving, daarom weet ik dat ik hier op mijn plek zit.”

Wil je meer informatie over de club Bergambacht? Klik hier.
Lees hier ook ‘Bergambacht denkt mee met de middenstand’

Club van de week: Voorbeschouwing DFC 1 – Nieuwerkerk 1

Zaterdag 28 september om 14:30 wordt de wedstrijd gespeeld waar wij heel de week naar toe hebben geleefd. Namelijk DFC 1 tegen Nieuwerkerk 1. De wedstrijd zal plaatsvinden in Dordrecht op Sportpark Krommedijk.

De wedstrijd wordt gespeeld in de 3eklasse C, zaterdag. Het beloofd een interessant affiche te worden. Voor Nieuwerkerk is het de eerste competitiewedstrijd waardoor de verwachtingen hoog zijn. DFC heeft al een wedstrijd gespeeld en deze met 3-1 verloren, dus ook voor DFC staat er wat op het spel.

Afgelopen week heeft u kunnen lezen over v.v. Nieuwerkerk waarin ook de verwachtingen en voorspellingen naar voren kwamen voor aankomende wedstrijd. Wij hebben ze voor u netjes op een rijtje gezet.

Bart Slob (aanvoerder eerste elftal):De echte Nieuwerkerker denkt maar aan één ding en dat is winnen. “We hebben de kwaliteit en de wilskracht binnen het team om dit te kunnen bereiken. Door het kampioenschap heeft iedereen ons hoog zitten, waardoor alle clubs gebrand zijn om te winnen van ons. Een uitslag durf ik niet te zeggen, maar ik heb er in ieder geval alle vertrouwen in dat de drie punten mee naar Nieuwerkerk gaan!”

Rene Vis (bestuurslid): De vicevoorzitter en secretaris van Nieuwerkerk blijft pessimistisch over aankomende wedstrijd. “In de beker werd alles gewonnen, maar dat waren teams uit de 4deklasse. Het is afwachten wat het team tegen een elftal uit de 3deklasse gaat doen. Als ik dan moet gokken, reken ik op een kleine 1-2 overwinning voor Nieuwerkerk natuurlijk”.

Ton Boonekamp (clubicoon): De man die altijd te vinden is achter de bar blijft realistisch.
“Ik zou echt geen stand durven te geven, maar ik ga er natuurlijk van uit dat ze hem gewoon winnen. Het is een leuke groep die na afloop nog altijd welkom is in de gezellige kantine van Nieuwerkerk”.

Scheidsrechter van dienst is J. van Drunen die de wedstrijd zal fluiten op het hoofdveld van DFC. Ook u als lezer bent van harte welkom om de wedstrijd bij te wonen.

Een bericht voor v.v. Nieuwerkerk:Wij van VoetbalJournaal willen graag v.v. Nieuwerkerk bedanken voor de fijne samenwerking tijdens deze week. Wij wensen beiden teams aankomende zaterdag een mooie wedstrijd toe en moge de beste winnen!

Bron foto’s: Arno van Wijnen (DFC) & Jolanda van het Kaar (Nieuwerkerk)

Nico Peltenburg: ‘Zuinig zijn op beheerscommissie’

 

“Wij van de beheerscommissie”, zegt Nico Peltenburg, “zijn eigenlijk een aparte groep. Er zijn erbij: die doen het liefst op vrijdag de deur op slot en maandag weer open.”

Twaalf man sterk zijn ze, de beheerscommissie van VV Schoonhoven. “Er is iedere dag wel iemand bezig”, vertelt oud-voorzitter Peltenburg, 64 jaar én met pre-pensioen. “Ik ben er zelf twee dagen in de week, maar we hebben er ook eentje die er drie dagen is. Iedereen heeft zijn eigen taken.”

Hun takenpakket is veelomvattend. De beheerscommissie is verantwoordelijk voor het onderhoud van de gebouwen, het groen rond de velden, het dagelijkse onderhoud aan de kunstgrasvelden en het grasveld. “Wij doen echt heel veel. De velden zijn door de gemeente geprivatiseerd. Als club krijgen wij een bijdrage voor het onderhoud. Hoe meer we zelf doen hoe meer geld we overhouden. Het onderhoud van het grasveld laten we door een gespecialiseerd bedrijf doen. Dat komt het gras maaien.  De rest doen we zelf. Pas geleden nog hebben we de netten in de doelen en de ballenvangers daarachter vervangen.”

Peltenburg was van 2002 tot 2014 twaalf jaar lang voorzitter van Schoonhoven. In die periode werd er behoorlijk aan het complex vertimmerd. “We hebben twee kunstgrasvelden gekregen, nieuwe kleedkamers, een speeltuin en een pannaveld. Daarnaast is er een inpandige fietsenstalling gekomen en we hebben de entree verlegd.”

Een jaar na zijn stoppen sloot hij aan bij de beheerscommissie. “Ik was uitgewerkt. Toen bestond de groep nog maar uit een paar mensen, van lieverlee is die uitgebreid. Allemaal gepensioneerden die het leuk vinden om dit te doen. Ik probeer mensen enthousiast te maken als ik weet dat ze gestopt zijn met hun werk.”

“We hebben een team met verschillende specialisten. Dat moet ook, want ons werk is divers. Het gaat van schilderen van de kantine tot het installeren van technische apparaten. Iedereen heeft zijn eigen specialisme.”

Zelf neemt hij het onderhoud van de kunstgrasvelden voor zijn rekening. “Kunstgras moet je borstelen. Dat doe ik dus. We hebben een speciaal karretje, met een driehoekige borstel. Daardoor komen de rubberen korrels omhoog. Daarna gaan we er met de rubbermat overheen.

Daarnaast is Peltenburg ook de tussenpersoon die namens de beheerscommissie de contacten met het bestuur en de stichting (waar het complex onder valt) onderhoudt. “Wij zijn als groep voor de meeste leden niet zichtbaar. Als kinderen op school zitten en de seniorleden werken, zijn wij op het complex. Elke vrijdagmiddag leggen wij  in de kantine een kaartje en drinken een biertje. Die gezelligheid is erg belangrijk. Eén, twee keer per jaar gaan we uiteten met elkaar. Als club moeten we zuinig op deze mensen zijn.”

© VoetbalJournaal

 

Handhaving als afscheidscadeau

Tweedeklasser Strijen bevindt zich in een spannende situatie in de slotweken van het seizoen. De ‘Kanaries’ voeren een flinke strijd om het hoofd boven water te houden in de laatste wedstrijden onder trainer Geert Meijer, die verdeeld over verschillende tijdvakken twintig jaar voor de groep heeft gestaan.

STRIJEN – Het was hét trainersnieuws misschien wel dit seizoen toen voetbalvereniging Strijen naar buiten bracht dat de club aan het einde van de jaargang 2021-2022 afscheid zou nemen van Geert Meijer. Want in het Hoeksche Waardse voetbal was er eigenlijk altijd één wetmatigheid: Strijen en Geert Meijer, dat was een hechte connectie, een onlosmakelijk geheel.

Daar komt dus straks, na het zomerreces verandering in als Michel Visser de trainerstaak in ‘Strien’ op zich gaat nemen. Waarmee wel voor continuïteit gekozen wordt, want Visser is bepaald geen onbekende aan de Sportlaan. Hij speelde in de jaren negentig voor de hoofdmacht die toen in de hoogste klasse – de hoofdklasse – van het amateurvoetbal uitkwam. Als trainer had hij Strijen onder 19 onder zijn hoede en was hij werkzaam met en bij het tweede team.

Passie

Met de keuze voor Visser doet Strijen aan cultuurbewaking, want de nieuwe oefenmeester is geen vreemde in de Strijense bijt. ,,De aanstelling van Michel als nieuwe hoofdtrainer past in het plaatje zoals wij graag willen werken bij de club’’, licht voorzitter Dick de Heus toe. ,,Eerst hebben we in de eigen organisatie gekeken of er de mogelijkheid is voor opvolging en om mensen te laten doorgroeien. Mensen die passen bij de club en identiteit van voetbalvereniging Strijen, want dat vinden wij heel belangrijk. Daarbij heeft Michel in de afgelopen tweejaar een goede indruk achtergelaten op en buiten het veld en verdient hij naar onze mening de kans op de volgende stap te zetten’’, aldus een toelichting van de preses op het besluit om tot een trainerswissel over te gaan.
Visser is zelf uiteraard opgetogen over de kans die hem geboden wordt.  ,,Twee jaar geleden heb ik bewust de keuze gemaakt om, na dertien jaar vrouwenvoetbal, bij voetbalvereniging Strijen aan de slag te gaan als trainer van de JO19 om te kijken of ik dezelfde energie en passie zou vinden in het mannenvoetbal. Met deze aanstelling is daar een duidelijk antwoord op gegeven. Het vertrouwen dat de club hiermee uitspreekt naar mij zorgt ervoor dat ik enorm uitkijk naar deze geweldige uitdaging.”

Geert Meijer was destijds, bij de bekendmaking van zijn vertrek, realistisch en liet zich ontvallen dat de club ‘iets anders wilde en dat het toch al een lange periode was geweest, waarin hij verspreid over verschillende periodes werkzaam was bij de club in zijn eigen woonplaats’’. De voormalig prof beleefde mooie momenten in Strijen, dat onder leiding van de gepokte en gemazelde trainer een vaste waarde werd in de tweede klasse. Meijer moest echter wel ondervinden dat de vereniging op technisch gebied een koerswijziging doormaakte: steeds meer verlegde ‘Strien’ het accent naar het inpasssen van eigen spelers en het vasthouden aan de eigen identiteit in plaats van het aantrekken van spelers van buitenaf. In twee door corona bepaalde seizoenen had dat geen invloed op het niveau, waarin geen verandering kwam omdat de jaargangen geen afloop kenden. Dit seizoen, in de in de breedte ijzersterke tweede klasse, moet Strijen nadrukkelijk aan de bak om lijfsbehoud te kunnen afdwingen. ,,Ik wil in elk geval goed afsluiten en Strijen daar houden waar het thuis hoort’’, had Meijer al laten optekenen toen het bericht van zijn aanstaande afscheid wereldkundig werd gemaakt.

De doordeweekse zege op Deltasport (0-1) leverde Strijen onlangs weer wat lucht op in de strijd om het degradatiespook te verdrijven. De grote vraag zal zijn of de formatie, die dit seizoen nogal eens veranderde van samenstelling door noodzakelijke mutaties, bestand zal zijn tegen de druk van het heilige moeten. Aan de kennis en kunde van Geert Meijer zal het in elk geval niet liggen, want tot de laatste dag van zijn verbintenis met Strijen zal hij zich in blijven zitten voor de club die in zijn hart is gaan zitten na twee decennia van trainerschap.

Toernooitijd in Strijen

De spannende eindfase in de competitie houdt de gemoederen op voetbalgebied niet alleen bezig in Strijen, ook de organisatie van toernooien die al jaar en dag in het DNA van de club zijn opgenomen vraagt de nodige aandacht. Strijen heeft in de komende periode de nodige toernooien op stapel staan, zoals onder andere met Hemelvaartsdag en rond Pinksteren en hoopt dan met de hulp van veel vrijwilligers weer prachtige evenementen neer te zetten.

 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.