Home Blog Pagina 127

Gezelligheidsdier en enkelbijter De Boer: ‘Zie mezelf nergens anders voetballen’

sv MEC 07
-
0
Gezelligheidsdier en enkelbijter De Boer: ‘Zie mezelf nergens anders voetballen’

Voor de gezelligheid keerde hij terug. Nu zorgt Sijmen de Boer (27) zelf voor gezelligheid bij MEC’07. Hij trad toe tot de feestcommissie van de club en zorgt ervoor dat alle senioren van de Maurikse vereniging zich kunnen vermaken. ‘’Ik hoop dat ik zo kan bijdragen aan de band die onze leden met de club voelen. Dezelfde band waar ik voor teruggekomen ben’’, vertelt De Boer.

Toen MEC’07 nog FC Maurik heette speelde De Boer al bij de club uit zijn geboortedorp. Dat was vanzelfsprekend, zijn broer en zus spelen namelijk ook voor de dorpsclub. Dat verband duurde echter korter dan verwacht. Toen hij 12 jaar oud was maakte hij een overstap om sportief meer uitgedaagd te worden: ‘’Ik ben in Tiel bij Theole gaan voetballen en heb daar vijf, zes jaar in de eerste jeugdelftallen gespeeld. Op mijn zeventiende wilde ik graag met mijn vrienden op stap, een biertje doen. Dat kon niet bij Theole, omdat het daar erg prestatiegericht is. Ik vond het er niet gezellig. Ik was er klaar mee’’, vertelt De Boer.

Dus nam De Boer het enige logische besluit: hij keerde terug naar zijn jeugdliefde MEC’07. Hij sloot in Maurik aan bij het tweede, waar hij een seizoen speelde. Daarna werd hij bij het eerste team gehaald: ‘’Ik denk dat mijn kwaliteit in de lucht daarin doorslaggevend was!’’, lacht De Boer. ‘’Als centrale verdediger wel een handig kenmerk om te hebben. Bij elke corner ga ik mee naar voren. Ik heb er in de jaren behoorlijk wat binnengekopt. Daarnaast ben ik denk ik wel een redelijke balafpakker, al zeg ik het zelf. Ik probeer altijd de grenzen op te zoeken en ben echt vervelend voor de spits.’’

Feestjes en partijen

Al jaren is De Boer, samen met zijn keepende broer Luc, een stabiele factor in het eerste bij MEC’07. Maar de 27-jarige Mauriker zet zich nu ook op andere manieren in voor zijn club. Anderhalf jaar geleden hielp hij een keertje mee bij het organiseren van een feest: ‘’Ik vind het gewoon leuk om dingen te ondernemen. Ik heb dan ook mijn eigen bedrijf in de mediahoek. Ik dacht: die skills kan ik misschien ook inzetten voor MEC’07. Dus ben ik begonnen met flyers maken voor een feest. Dat vond ik zo leuk dat ik meer wilde organiseren voor de club’’, legt De Boer uit.

Met een vast groepje van zes, met mannen en dames uit verschillende seniorenteams, organiseert De Boer nu feesten en partijen. ‘’We hebben bijvoorbeeld een erg geslaagd galafeest gehouden. Dan kleden we de kantine leuk aan, trekt iedereen z’n nette kleding aan en zorgen we voor een DJ en een artiest. Ik heb weer een flyertje gemaakt en heb me ontfermd over de social mediacampagne. Het was gezellig druk, van mij hoeft het niet stampesvol te zijn, en iedereen heeft het naar zijn zin gehad. Daar doen we het uiteindelijk voor’’, vertelt de Maurikse verdediger.

Toernooi

De Boer’s volgende doel: een groot voetbaltoernooi organiseren. ‘’In de regio zijn er veel van dat soort toernooien. Wij willen er door er onze draai aan te geven een succes van maken. Het zal vooral gaan om de gezelligheid!’’, lacht De Boer.

Klik op SV MEC’07 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV MEC’07 voor meer informatie over de club

 

Voetbalpassie vergaat niet: Ramon van Kalkeren’s transitie van het veld naar de trainersbank

vv Wadenoyen
-
0
Voetbalpassie vergaat niet: Ramon van Kalkeren’s transitie van het veld naar de trainersbank

Ramon van Kalkeren, 24 jaar oud en woonachtig in Tiel, heeft een bewogen voetbalverleden dat hem nu op een nieuw pad brengt. Zijn passie voor voetbal begon al op jonge leeftijd bij Wadenoijen, waar hij sinds zijn vierde jaar actief was. Echter, na een veelbelovende start als speler, gooide een aaneenschakeling van knieblessures roet in het eten. Daarom gaat hij zich nu richten op een mooie trainerscarrière.

Drie jaar geleden scheurde Ramon voor het eerst zijn kruisband. Hij kent die dag nog als gisteren: ‘’Ik stond linksback die wedstrijd. De keeper van de tegenstander gaf een lange bal op mijn directe tegenstander. Hij had een verkeerde aanname, waardoor de bal van zijn voet sprong. Ik zag de kans om er tussen te komen en zo met de bal aan de haal te gaan. Dit liep iets anders dan gedacht. Hij draaide precies op het moment dat ik de bal wilde aanraken zijn lichaam erin, waardoor mijn knie draaide en mijn kruisband afscheurde.’’

Na zijn herstel ging hij in 2022 weer spelen bij Wadenoijen 1: ‘’Een half jaar later was het weer raak. Nu scheurde ik ook nog een knieband en een meniscus af en was mijn bot ingedeukt. In overleg met de dokters heb ik daarna besloten te stoppen met voetballen’’, legt Van Kalkeren uit. Het was een keerpunt dat hem niet ontmoedigde, maar eerder inspireerde om zijn liefde voor voetbal op andere manieren te uiten.

Naast zijn spelerscarrière heeft Ramon zich namelijk de afgelopen vijf jaar als trainer ontwikkeld. Hij begon zijn trainersavontuur bij JO14 en zag zijn pupillen langzaam doorstromen naar JO19 en zelfs het eerste elftal. ‘’Het leek me leuk, samen met twee andere jongens, om een hele lichting beter te maken. Daarom ben ik begonnen met training geven. Om nu de eerste van mijn team door te zien stromen naar het eerste maakt me erg trots. Einde van dit seizoen zullen er weer een paar gaan.’’

Graag zou Van Kalkeren trainer worden van het eerste bij V.V. Wadenoijen, de club waar hij sinds zijn vierde levensjaar rondloopt. Maar daarvoor moet hij eerst een aantal trainersdiploma’s halen: ‘’Ik heb nog geen papieren dus zal onderaan moeten beginnen. Wel ben ik erg blij dat ik dit gewoon bij mijn eigen club kan doen. Het mag dan wel een kleine club zijn, er zijn hier veel mogelijkheden.’’

Wel is Van Kalkeren al aan de slag gegaan als assistent-trainer bij het eerste, waar trainer Tim Netten hem onder zijn vleugels genomen heeft. ‘’Het bevalt me goed. Het is erg leuk en ik leer veel. Bijvoorbeeld hoe je oefeningen aanpakt qua coaching op het moment dat het fout gaat. Tim legt gelijk de oefening stil en geeft aanwijzingen. Ik merkte dat ik dat bij de JO19 vaak pas achteraf deed’’, legt hij uit.

Van Kalkeren erkent dat zijn rol als assistent ook uitdagingen met zich meebrengt: ‘’Het overbrengen van tactische kennis en coaching aan spelers waar je zelf ooit mee samen gespeeld hebt, vind ik nog wel moeilijk. Normaal coachten zij mij en nu moet ik hen gaan vertellen hoe het moet. Daar moet ik me nog comfortabeler bij gaan voelen.’’

Met trainers als Pep Guardiola en Arne Slot als inspiratiebronnen, zou je denken dat Van Kalkeren heel grote ambities heeft in het trainersvak. Maar de Tielse voetballiefhebber loopt niet te hard van stapel: ‘’Ik ga me eerst focussen op het halen van mijn papieren en beter worden als trainer. Het liefst wil ik mijn club dan helpen als hoofdtrainer.’’

Klik op VV Wadenooijen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Wadenooijen voor meer informatie over de club.

Alom positiviteit bij BRC: ‘Mensen ontdekken dat de fusie gelukt is’

vv Beesd
-
0
Alom positiviteit bij BRC: ‘Mensen ontdekken dat de fusie gelukt is’

Beesd en Rhelico zitten volop in het proces van eenwording. Waar de jeugdafdelingen in 2022 al samensmolten, was het deze zomer de beurt aan de senioren. Onder de naam van BRC speelden het afgelopen half jaar alle spelers van de Beesdse en Rumptse clubs onder één vaandel. ‘’Er is ondertussen een ‘wij’ ontstaan’’, zegt bestuurder Jeffrey van Oostrum.

De fusie tussen Rhelico en Beesd wordt stapsgewijs ondernomen. De keuze om de senioren pas dit seizoen onder BRC te laten uitkomen, werd gemaakt om rekening te houden met de sentimentele waarde en gevoelens van clubtrouw. Die voorzichtigheid blijkt koudwatervrees te zijn geweest, stelt Van Oostrum. ‘’Senioren zijn natuurlijk mensen met een eigen mening. Het was echt een beloning om te zien hoe goed dat verlopen is. Vooral voor alle mensen die hun nek uitgestoken hebben voor deze samensmelting.’’

De formele, juridische fusie laat nog even op zich wachten, legt Van Oostrum uit: ‘’De fusiecommissie en de notarissen zijn bezig met het voorbereiden van het papierwerk. De fusie staat nu op de planning voor de tweede helft van dit jaar.’’

Accommodatie

De accommodatie in Beesd is een groot onderwerp binnen de voorbereiding. BRC bracht al eerder haar nieuwbouwplannen over het clubhuis naar buiten. Van Oostrum: ‘’We zijn momenteel bezig om te kijken hoe we de plannen financieel rond kunnen krijgen. Ook kijken we naar de herbestemming van het Rhelico-terrein. Als het niet lukt om een nieuw gebouw weg te zetten, kunnen we altijd nog gaan verbouwen. Maar dat zien wij echt als de ‘second best’ optie. Het zou een kroon op het werk van alle betrokkenen zijn als het lukt om de nieuwbouwplannen te realiseren.’’

Een van de eerste mijlpalen die BRC sloeg afgelopen half jaar was de samensmelting van de businessclubs van beide verenigingen. Ruim honderd leden van die clubs besloten te verenigen om de belangen van de nieuwe voetbalvereniging te blijven behartigen.‘’Het was een superavond voor onze club. Diezelfde mensen en bedrijven hebben sponsortoezeggingen gedaan, waardoor bijvoorbeeld al onze leden nu al in dezelfde trainingspakken en shirts lopen. Dat helpt heel erg bij het creëren van een gevoel van saamhorigheid’’, vertelt Van Oostrum trots.

Verschillende teams van BRC namen deze winter deel aan zaalvoetbaltoernooien. Van Oostrum nam zelf een kijkje bij de JO18 en MO18, die in Geldermalsen beiden eerste werden: ‘’We hebben daar als club echt ons visitekaartje afgegeven. Het viel me op hoeveel publiek er meereist met onze teams. Ook sprak ik wat mensen die besloten hebben naar een andere club te gaan na de fusie. Zij vragen dan hoe het gaat bij BRC, omdat ze goede verhalen gehoord hebben.’’

‘Het is gelukt’

‘’Mensen beginnen te ontdekken dat de fusie gelukt is’’, verklaart Van Oostrum. ‘’Dat ziet men, dat voelt men. Wij zien dat zelf terug in een lichte groei in jeugdspelers. Over een jaar of anderhalf is het voor iedereen normaal en verwacht ik dat we in een stroomversnelling terecht komen.’’

Nu de twee derbyrivalen van weleer onder hetzelfde vaandel uitkomen, is de club op zoek naar een nieuwe regiokraker. Van Oostrum zegt dat er al een kandidaat op het oog is: ‘’Ik denk dat dat Meteren gaat worden. Een van onze spelers is daar namelijk heen gegaan en er wordt over gesproken: die moeten we hebben!’’

 

Ervaren trainer Van Gardingen verlengt: ‘Potentie om stabiele vierdeklasser te worden’

sv Buren
-
0
Ervaren trainer Van Gardingen verlengt: ‘Potentie om stabiele vierdeklasser te worden’

Trainer Rob van Gardingen (58) heeft in november een nieuw contract ondertekend. Hij blijft een tweede jaar, met optie tot verlenging van nog een jaar. Het bestuur onderkent de opbouwfase waarin het eerste elftal zit en heeft alle vertrouwen in de werkwijze van de Houtense coach.

De 58-jarige Van Gardingen heeft een bewogen trainerscarrière achter de rug. Heel wat clubs staan al op zijn cv, zoals het tweede elftal van Kozakken Boys, VV Hees, SV Hercules, MSV’19, SVF Cothen, SV Zeist, JSV Nieuwegein en WDS. In de zomer stak hij de provinciegrens naar Gelderland over en begon daar aan een nieuw avontuur bij SV Buren. De spelersgroep en het bestuur zijn ondanks de sportieve resultaten zeer positief over de ervaren trainer, wat hem een nieuw contract opleverde.

Aanstelling Van Gardingen

Vorig seizoen ontliep de Burense voetbalvereniging degradatie na een overtuigende nacompetitie. De ervaren oefenmeester Arie Kraaijeveld (66) legde na het seizoen zijn taken naast zich neer, het was zijn laatste klus geweest, en dus moest SV Buren op zoek naar een nieuwe trainer. De zoektocht kwam uit bij Van Gardingen: ‘’Het verhaal ging dat er een vacature openstond en ik zat zonder club. Ik was namelijk net weg bij het tweede van Kozakken Boys. Via via ben ik in contact gekomen met het bestuur. Na een eerste gesprek met hen en een deel van de selectie zijn we heel snel overeengekomen om een dienstverband te starten’’, legt Van Gardingen uit.

Dat de club snel overtuigd was van de kunde van Van Gardingen was niet geheel onverwacht. Met 24 jaar ervaring haalden zij een heuse vakman binnen. Dat was ook nodig, er stond een flinke klus klaar voor de 58-jarige trainer: ‘’Veel oudere jongens waren gestopt. Eigenlijk moesten we een hele nieuwe selectie opbouwen. Dat betekende veel jonge jongens toepassen in het eerste. Die jongens hadden nog veel te leren, vooral omdat ze voor het eerst mannenvoetbal gingen spelen.’’

Potentie

De eerste maanden bevallen Van Gardingen goed bij zijn nieuwe club. Hij ziet de potentie: ‘’Het is een erg leuke spelersgroep, waar ook veel rek in zit. Vooral op het gebied van fysiek en slim omgaan met je tegenstander. We spelen tegen veel clubs uit Den Bosch, die sterker en slimmer zijn. Ook konden de jongens nog stappen zetten in hun taakbewustheid. Ze moesten leren vanuit de organisatie te spelen. Dat was goed te zien in het begin van het seizoen, we hebben toen twee keer vijf doelpunten om onze oren gehad. Over de laatste zeven wedstrijden ben ik tevreden. Als we verloren, was dat nog maar met 1 of 2 doelpunten verschil. We hebben 5 punten binnen weten te slepen en we zijn wat volwassener gaan spelen.’’

Dat de Burense club de een-na-laatste plaats bekleedt op de ranglijst is geen reden tot paniek voor Van Gardingen: ‘’Al gaan we naar de vijfde klasse. Het gaat er mij om dat de jongens zich ontwikkelen. We hebben een goede lichting en de potentie om ons uiteindelijk door te ontwikkelen tot een stabiele vierdeklasser. Maar dat heeft tijd nodig.’’

Klik op SV Buren voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Buren voor meer informatie over de club

Op het platteland van Malawi wordt gevoetbald in FC Lienden kleuren

FC Lienden
-
0
Op het platteland van Malawi wordt gevoetbald in FC Lienden kleuren

De trainer van de JO12 van FC Lienden, Thijs van den Brink, ging vorige zomer op een uiterst bijzondere trip. Bestemming: Malawi. Samen met stichting Tree of Life hielp hij aan het opbouwen van een voorzieningencentrum voor 21 dorpen in het Mitongwe Woodland Reserve. De verbindende factor tussen die dorpen? Voetbal.

Ergens diep in het binnenland van Zuid-Oost Afrika wordt er in het blauw-wit van FC Lienden gevoetbald. Hoe die shirtjes daar zijn gekomen? Dat was een initiatief van Thijs van den Brink. Hij kwam via een kennis uit Veenendaal in aanraking met de Tree of Life stichting. Een organisatie die zelfvoorzienende projecten opzet, waardoor arme mensen zelf de kans krijgen om een bestaan op te bouwen. ‘’Dat leek me een leuk initiatief, maar dacht: zijn er nog meer manieren om die mensen te helpen? Voetbal is erg groot daar, maar ze hebben niet eens fatsoenlijke ballen. Daar wilde ik iets aan doen’’, zegt Van den Brink.

Het initiatief

Stichting Tree of Life heeft afgelopen zomer een aantal staalconstructies geplaatst in het Mitongwe Woodland Reserve. Onder andere voor een medisch centrum, een watertoren, een werkplaats en een opslag voor gedroogd voedsel. Met deze gebouwen kunnen de bewoners van 21 omliggende dorpen een betere toekomst opbouwen. ‘’Al het materiaal voor die constructies werd vanuit Nederland verscheept in een container. De lege ruimte in die container is gevuld met oude trainingspakken, wedstrijdshirts en tachtig ballen. Ik ging mee naar Malawi om te kijken waar die spullen terecht zouden komen’’, legt Van den Brink uit.

Eenmaal aangekomen in het Afrikaanse land steekt Van den Brink een aantal weken de handen uit de mouwen, om de constructies op poten te zetten. Ook ziet hij hoe de stichting er mensen leert om op een natuurlijke manier landbouw te bedrijven. Wat een kwestie van leven of dood is daar: ‘’Er zijn daar heel veel bomen gekapt en er is overmatig gebruik gemaakt van kunstmest. Daardoor is het land erg dor en verschraald. Veel oogsten mislukken en dan komen er hele dorpen zonder eten te zitten. Tree of Life probeert de mensen duurzaam te leren verbouwen door ze de juiste technieken aan te leren. Dit is soms niet makkelijk, omdat ze hun eigen technieken al generaties lang gebruiken.’’

Vertrouwen winnen met voetbal

Hoe winnen ze dan het vertrouwen van de lokale bevolking? ‘’Voetbal’’, zegt Van den Brink. ‘’Het was de manier om alle jeugd van de dorpen bij elkaar te krijgen, omdat het voetbalveld in het centrum lag. Als er een wedstrijd gespeeld werd, liepen alle dorpen uit. Daarnaast kijken de jongeren heel erg op naar hun trainers. De stichting traint die trainers en jeugdleiders, om zo de jeugd te bereiken. Ik heb zelf ook trainers geholpen bij het voorbereiden van een training.’’

Dit jaar of volgend jaar gaat Van den Brink weer naar Malawi. ‘’De lokale bevolking is verder gegaan met de constructie die er staat, maar voor cement zijn er geen middelen meer. Mensen kunnen nu doneren voor een zak cement. Ook ben ik weer van plan de lege plekjes in de containers helemaal te vullen met voetbalspullen. Als er nog clubs in de regio zijn met ongebruikte jeugdkleding, ballen of ander materiaal: neem contact met mij op. Ons oud is hun goud.’’

Contact kan via thijsvandenbrink@yahoo.com.

Voor meer artikelen over de club klik op FC Lienden
Voor meer informatie over de club klik op FC Lienden

 

Jeugdbeleid bij GVV werpt vruchten af: Van nauwelijks jeugdteams naar kampioenen

gvv Geldermalsen
-
0
Jeugdbeleid bij GVV werpt vruchten af: Van nauwelijks jeugdteams naar kampioenen

Een aantal jaar geleden, zes à zeven jaar terug, ging het niet goed met de jeugdteams bij GVV. Er was amper aanwas en de teams werden moeilijk, of niet, gevuld. Nu zijn de lichtingen onder zeven tot en met onder dertien goed bezet en wordt er zelfs op een aardig niveau gevoetbald. Daar is voorzitter Sean Buitenhuis dan ook uiterst trots op: ‘’We zijn er enorm blij mee, omdat het loon naar hard werken is voor de jeugdtrainers. Op het veld moet het namelijk gebeuren.’’

Zo’n zeven jaar geleden is er bij GVV zwaar ingezet op een nieuw jeugdbeleid. En dat moest van onderop opgebouwd worden. ‘’We hadden voor een dorp als Geldermalsen te weinig jeugdteams’’, vertelt voorzitter Buitenhuis. Dus zette de club het peutervoetbal op. En dat beleid begint nu zijn vruchten af te gooien: ‘’We hebben misschien geluk dat er veel talent in deze lichting zit, maar we hebben nu ook een JO7-2 -en -3, een JO8-2, een JO9-2 en een JO10-2. Het is nu aan ons om dit consistent te houden.’’

Hoofdklasse

De JO8-1 en JO9-1 spelen nu in de hoofdklasse, waar de JO9 zelfs het kampioenschap wist binnen te slepen, en de JO10 in de eerste klasse. ‘’De JO8 gaat heel goed mee in de Hoofdklasse. Ze hebben twee keer verloren, waarvan één keer overtuigend. Een keer gelijkgespeeld, maar de rest gewonnen. De JO9 heeft zowat alles gewonnen. Van hen hebben we echt leuk voetbal gezien. De JO10 draaide uitstekend in de Eersteklasse, maar had het wat moeilijker in de Hoofdklasse’’, zegt Buitenhuis.

In het nieuwe beleid is met name gekeken naar de manier van trainen. Volgens Buitenhuis heeft dit bijgedragen aan het succes: ‘’De JO8-1 -en -2 trainen samen. Voor de onder negen geldt hetzelfde. Ze kunnen van elkaar leren, ondanks hun niveauverschil. Dat heeft ons juist veel gebracht. En hierdoor hopen we ook dat het niveauverschil zo klein mogelijk wordt. Maar je moet het niveau van de trainingen altijd goed in de gaten blijven houden. Dat doen de trainers en jeugdcoördinatoren constant. Als de spelers van het eerste zich gaan vervelen omdat het niveau te laag wordt, moet je snel ingrijpen. Al onze trainers worden voorzien van een pupillendiploma, dus hebben dat goed in de gaten’’, legt Buitenhuis uit.

Dit soort kruisbestuiving tussen verschillende teams gebeurt bij GVV ook tussen verschillende leeftijdscategorieën. ‘’De technische trainingen zijn altijd op leeftijd ingedeeld, maar bij partijvormen spelen ze soms allemaal door elkaar. Zo kunnen de jongere jongens alvast wennen aan het spelen tegen oudere jongens, wat fysiek uitdagender is’’, vertelt Buitenhuis.

Brede blik

En met die brede blik, op alle teams en individuele spelers, probeert GVV alle kinderen op verschillende vlakken uit te dagen. ‘’De spelers die op dit moment nog niet op het hoogste niveau spelen, proberen we middels kruisbestuiving aan te laten sluiten. Kinderen die voorop lopen in hun leeftijdsklasse proberen we juist op fysiek aspect uit te dagen, door ze met oudere teams mee te laten spelen of zelfs een heel team al een jaar hoger in te delen.

Hierdoor moeten zij hun samenspel verbeteren om fysieke duels te ontlopen, maar ook hun lichaam beter te gebruiken in een duel. Het gaat er namelijk niet om dat we alleen de getalenteerde spelers goed ontwikkelen, maar we moeten alle kinderen zo goed mogelijk ontwikkelen én bovenal teams smeden. Want zeker ook dat laatste is van groot belang voor het niveau waarop je uiteindelijk kan spelen. We bouwen de club weer terug op van onderaf. Dat kost tijd, vele jaren zelfs. Maar we zullen er geraken en deze lichtingen moeten daarvoor weer de basis gaan vormen.’’

Klik op GVV voor de laatste artikelen over de club
Klik op GVV voor meer informatie over de club

Van Stijn: ‘Na tachtig jaar is de BZS-cultuur nog steeds bewaard gebleven’

vv BZS
-
0
Van Stijn: ‘Na tachtig jaar is de BZS-cultuur nog steeds bewaard gebleven’

BZS bestaat in februari tachtig jaar. Beusichemers begonnen ooit in de uiterwaarden van de Lek met het trappen tegen een bal. Tachtig jaar later ligt de accommodatie van de dorpsclub er een heel stuk anders bij. De cultuur is echter nog steeds hetzelfde. Secretaris Otto van Stijn blikt terug op hoe hij zijn club heeft zien evolueren.

BZS Beusichem is een echte dorpsclub, altijd zo geweest, en daar is Van Stijn trots op. Een dikke veertig jaar geleden zette hij voor het eerst voet op de accommodatie aan de Wielstraat. De kleine kantine, twee pollenvelden en trainingsveld dat werd verlicht met straatverlichting gaven de club charme. ‘’Over de laatste jaren hebben we een enorme groei doorgemaakt. We hebben onlangs zelfs het 500ste lid mogen ontvangen. Vijftien jaar geleden zaten we op de helft! En dat met voornamelijk Beusichemers en Zoelmonders. Dat is heel mooi om te zien’’, zegt de secretaris.

Die gestage groei betekende een grote opgave voor het bestuur. Je kunt alleen op een gezonde manier groeien als de faciliteiten in orde zijn. ‘’Eigenlijk is dat best natuurlijk gegaan. Ons clubhuis is vernieuwd en er zijn onlangs nog eens twee kleedkamers bijgekomen. Dat geeft wat ruimte. Doordat de club investeerde in een extra kunstgrasveld, kon het aantal wedstrijden per dag ook flink omhoog. Dat zijn de stappen die nodig waren om dit ledental goed te kunnen faciliteren en zorgt tevens voor weer nieuwe leden’’, zegt Van Stijn.

Het eerste

BZS 1 eindigde vorig jaar als vierde en liep promotie via nacompetitie mis. Dat jaartje ervaring op het vijfde niveau heeft de Beusichemse vereniging geen windeieren gelegd. Het staat dit jaar na tien wedstrijden op een knappe tweede plaats: ‘’Onze jongens hadden het dat eerste jaar moeilijk op het vijfde niveau. Ze speelden minder goed voetbal dan in de vierde klasse. Het zijn voornamelijk jonge jongens, gemiddeld 22 tot 23 jaar, die niet gewend waren aan het fysieke spel en de houthakkers’’, analyseert de BZS-bestuurder. ‘’Maar na deze uitstekende seizoenshelft zie ik ze op korte termijn terugkeren in de vierde klasse. Daar horen we thuis.’’

Dat er soms gedegradeerd wordt, hoort bij het lot van een dorpsclub. En Van Stijn zou het niet anders willen zien: ‘’We spelen altijd met jongens uit het dorp. Of een dorpje verderop. Maar verder dan dat gaan we niet. We weigeren onze selectieleden te betalen. Je moet trots zijn om voor BZS uit te komen en liefde voor de club hebben. Dat zie je ook echt terug in het team. Zo waarborgen we onze clubcultuur.’’

BZS Youth Trophy

Het persoonlijke stokpaardje van Van Stijn is het BZS Youth Trophy toernooi. De editie in augustus is volgens de secretaris geweldig verlopen: ‘’Op de laatste wedstrijd na, is er geen wedstrijd met meer dan één doelpunt verschil gewonnen. De teams waren aan elkaar gewaagd en dat is zeer goede reclame voor ons toernooi. De clubs binnen- en buitenlandse clubs staan inmiddels in de rij om deel te nemen. De selectie van volgend jaar: Borussia Dortmund, AZ, KRC Genk, en FC Kopenhagen. Het belooft weer een toptoernooi te worden’’.

Klik op BZS voor de laatste artikelen over de club
Klik op BZS voor meer informatie over de club

Balletje kan raar rollen: Kevin IJff (21) speelde eerst selectie, nu organiseert hij een toernooi

CVV Vriendenschaar
-
0
Balletje kan raar rollen: Kevin IJff (21) speelde eerst selectie, nu organiseert hij een toernooi

Het Zomeravondvoetbal, ofwel de 35+ en 35- toernooien, bij CVV Vriendenschaar zijn ondertussen een echt begrip in de regio. Vorig jaar trok de organisatie een kleine maand voor aanvang onverwachts de stekker uit het toernooi. ‘’Dat konden we niet laten gebeuren’’, zegt Kevin IJff (21), die samen met drie anderen het stokje overnam.

Voetballers uit de regio Culemborg hoeven zich over het algemeen niet te vervelen als het seizoen ten einde komt. Er is altijd nog het Zomeravondvoetbal om naar uit te kijken, zo dacht ook Kevin IJff vorig jaar. Zijn team stond ingeschreven en keek al uit naar het toernooi: ‘’We gingen ervan uit dat het doorging. Tot we drie, vier weken van tevoren hoorden dat de organisatie ermee stopte. Youri Waroux benaderde mij en zei: ‘Dit kan echt niet zo. We moeten het proberen te redden’. Zo gezegd, zo gedaan.’’

Opzet toernooi

Het Zomeravondvoetbal of de 35- en 35+ toernooien werken vrij simpel. Het zijn aparte toernooien voor die twee leeftijdscategorieën. Binnen die categorieën zijn er over het algemeen twee poules. Teams spelen één tot twee poulewedstrijden per avond. Hierdoor duurt het toernooi een aantal weken. Op de laatste avond, de finale-avond, spelen de nummers één van de poules tegen elkaar, de nummers twee ook en ga zo maar door. Zo komt het eindklassement tot stand. Steevast wordt er afgesloten met gezelligheid.

Ervaring opdoen

Waroux haalde naast IJff ook Stan van de Wiel en Jeffry Verploegh bij de organisatie. Dit viertal jongemannen had totaal geen ervaring met het organiseren van een toernooi. ‘’We begonnen eind april en hadden dus maar beperkte tijd. Het belangrijkste was het werven van teams. We wilden natuurlijk ook entertainment voor de derde helften, wat leuke muziek. Maar praktische zaken als ballen en scheidsrechters moesten natuurlijk ook geregeld zijn’’, legt IJff uit.

De ervaring die de Vriendenschaarders opdeden vorig jaar komt ze dit jaar uiteraard goed van pas: ‘’We weten nu veel meer waar we op moeten letten. Omdat we vorig seizoen zo laat begonnen met het werven van teams merkten we dat het voor de grootste teams soms een te grote commitment was op korte termijn. Dat willen we voorkomen door daar dit jaar veel eerder mee te beginnen. We gaan sowieso binnen onze eigen vereniging werven, maar ook bij andere clubs als BZS, Focus’07 en Tricht, waar wij ook jongens kennen. We hebben ook een social mediakanaal opgezet voor het Zomeravondvoetbal, om zo nog meer mensen te kunnen bereiken. We mikken op 15 tot 20 teams. Als het er 22 zijn, komen we met een plan om dat ook in goede banen te leiden. Hoe meer, hoe beter’’, legt IJff uit.

De app Tournify maakte het leven van de kersverse toernooiorganisator wat makkelijker: ‘’Die app maakt het schema, houdt de stand van de poules bij, je kunt er live tussenstanden in volgen en communicatie mee doen.’’

Van voetballer naar vrijwilliger

Na twee zware knieblessures keert de 21-jarige Culemborger nooit meer terug op het voetbalveld. Maar de liefde voor zijn club Vriendenschaar is daarmee nog niet bekoeld. IJff is sinds zijn vijfde betrokken bij de vereniging en blijft dat, ondanks zijn blessures: ‘’Ik heb in de sponsorcommissie gezeten en zit nu in de seniorencommissie. Ook zit ik in een traject om toe te treden tot het bestuur, dat moet alleen nog goedgekeurd worden bij de ALV. Voetbal is voor mij de belangrijkste bijzaak in het leven en ik help mijn club daarom graag.’’

Klik op CVV Vriendenschaar voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CVV Vriendenschaar voor meer informatie over de club.

Speelster, mentor, trainer: VV Wadenoijen hoort voor Francisca bij haar dagelijks leven

vv Wadenoyen
-
0
Speelster, mentor, trainer: VV Wadenoijen hoort voor Francisca bij haar dagelijks leven

Bij vv Wadenoijen staat één ploeg bovenaan in hun competitie: de Dames 30+1. Het vrouwenensemble steekt met 44 punten in 20 wedstrijden met kop en schouders boven hun concurrenten uit dit seizoen. Sterkhouder Francisca van Zijderveld (36) geeft een beeld van haar gezellige team, dat tegelijk een ijzersterke indruk op het veld achterlaat.

Voetballen staat centraal in het leven van Francisca van Zijderveld. Ruim vier dagen in de week is ze terug te vinden op sportpark de Iepengaard. De Zoelense is als speelster op het veld actief in twee teams en geeft training aan meerdere jeugdteams. ‘’Het is mijn passie. Voetbal en Wadenoijen horen gewoon bij mijn dagelijkse leven’’, legt ze uit.

Route naar Wadenoijen

Hoe Van Zijderveld ooit bij de Wadenoijense voetbalvereniging terechtkwam, is een uniek verhaal op zich, lacht ze: ‘’Ik heb eigenlijk mijn hele jeugd, en tot in het eerste, bij SC Zoelen gespeeld. Daar kom ik ook vandaan. Op een dag speelden we tegen Wadenoijen. Die wedstrijd verloren we hopeloos. Ik zat met veel jonge meiden in dat elftal, die in huilen uitbarstten na elke verliespot. Daar kon ik niet zo goed tegen, zag de trainer van Wadenoijen ook. Hij stapte op me af en vroeg: ‘Kom je niet een keer bij ons meetrainen?’. Het beviel me zo goed hier, dat ik me na één training ingeschreven heb.’’

Helemaal onbekend was ze niet bij Wadenoijen. Haar schoonzus speelde er ook in Dames 1. Inmiddels woont Van Zijderveld al achteneenhalf jaar in het dorp en is ze niet meer weg te denken bij de club. ‘’Ik begon bij Dames 1. Uiteindelijk hadden we niet genoeg meiden om een elftal te kunnen vormen. Sommige stopten met voetballen, sommigen gingen ergens anders heen. Maar een klein groepje bleef over. Waaronder ik. Wij wilden graag blijven voetballen. Het zeven tegen zeven concept bleek voor ons een mooie uitkomst’’, legt Van Zijderveld de geschiedenis van haar team uit. ‘’Eerst hebben we in de 18+-categorie gespeeld. Een tijdje later zijn we overgestapt naar de 30+-variant.’’

Dames 30+1 bestaat tegenwoordig uit twaalf speelsters, waar er eventueel nog twee bijkomen. ‘’Het groeit enorm. Sommige moeders kwamen een keer bij een toernooi kijken en werden enthousiast, anderen kennen we van vroeger. Maar de kern van het team ken ik al 8,5 jaar. Ik denk ook dat dat onze kracht is. We zijn zo goed op elkaar ingespeeld en weten wat we aan elkaar hebben. Dat zie je terug op het veld en buiten het veld. We gaan vaak met elkaar op stap en komen bij elkaar over de vloer.’’

Dames 1

Later keerde het Dames 1 elftal terug bij Wadenoijen en begon het bij Van Zijderveld te kriebelen: ‘’Ik vind 11 tegen 11 nog steeds het leukst. Alhoewel de meeste meiden tegenwoordig de benen onder mijn lijf vandaan lopen, ik ben namelijk de oudste speler van het team, denk ik nog steeds van waarde te kunnen zijn. Ik kan van achteruit goed sturing geven aan die meiden en probeer veel te coachen. Ervaring helpt daarbij. Maar de volle negentig minuten houd ik niet meer vol. Ik heb een dubbele beenbreuk gehad en beide enkelbanden gescheurd, dus ik moet goed naar mijn lichaam luisteren.’’

Trainer

Als trainer is Van Zijderveld actief bij het team van haar oudste zoontje: de JO9. En dat trainerschap smaakt naar meer: ‘’Ik haal er heel veel plezier uit. Dat zien de meiden van Dames 1 ook. Zei zeggen al gekscherend: ‘Moet jij geen trainer worden, als je ooit stopt met voetballen?’’, lacht ze.

 

Nieuwe trainer Abdullah Tan gooit roer om bij SC Zoelen: ‘Winnen zit in mijn aard’

sc Zoelen
-
0
Nieuwe trainer Abdullah Tan gooit roer om bij SC Zoelen: ‘Winnen zit in mijn aard’

Het eerste van Zoelen kende een uiterst zwakke seizoensstart. Na drie wedstrijden stond de ploeg onderaan met nul punten. Daar moest verandering in komen en dus werd er een nieuwe trainer aangetrokken: Abdullah Tan (32). ‘’Ik combineer discipline met plezier’’, zegt de Tielenaar.

Een samenloop van omstandigheden bracht Abdullah Tan en SC Zoelen samen. De kersverse hoofdtrainer speelde tot voor kort nog in de aanval bij LRC Leerdam in de vierde divisie. In oktober, drie maanden na zijn debuut voor de club, kwam zijn dienstverband in Leerdam tot een abrupt einde: door een blessure en verlies van spelplezier besloot hij tot een vroegtijdig vertrek. ‘’Maar ik wilde niet stil zitten. Al snel kwam Zoelen met een hele mooie voetbaluitdaging, die kon ik niet aan me voorbij laten gaan’’, legt Tan uit.

Trainerscarrière

Dat Tan ooit hoofdtrainer zou worden, is voor niemand een verrassing. Zijn liefde voor het vak begon toen hij slechts tien jaar oud was. Tan leerde het computerspelletje Online Soccer Manager (OSM) kennen en het zaadje was geplant. 

Op zijn zestiende begon Tan met training geven in de jeugd bij TEC, om vervolgens zijn trainerscarrière bij Theole voort te zetten. Daar trainde hij elftallen tot aan de O23. Gaandeweg haalde de Tielenaar zijn UEFA B en C diploma’s. ‘’Eigenlijk ben ik altijd actief geweest als trainer. Totdat ik zelf op zaterdag ging voetballen en noodgedwongen moest stoppen’’, legt Tan uit.

In het najaar van 2023 kwam voor Tan eindelijk het juiste moment om als hoofdtrainer aan de slag te gaan. Het bestuur van Zoelen klopte op zijn deur toen zij vernamen dat hij zonder club zat. Volgens de Tielenaar was dat geen toeval: ‘’Ze hebben me al vaker benaderd, omdat ik jongens ken die er nu of in het verleden voetbalden. Zij wisten dat ik het trainerschap erg serieus neem.’’

Cultuurverandering

Sinds de komst van Tan heeft er een ware cultuurverandering plaatsgevonden in de selectie van SC Zoelen 1. De ploeg klom in zijn eerste vijf wedstrijden van de elfde naar een gedeelde vijfde plaats. ‘’We hebben snel stappen gezet. Ik probeer de trainingen zo uitdagend en leuk mogelijk te maken. Voordat ik kwam, werd er namelijk regelmatig met maar zes, zeven man getraind. Dat zijn er nu achttien tot twintig, omdat ook jongens van het tweede enthousiast raakten en wilden aansluiten. Dat stukje discipline heeft ons veel gebracht’’, legt Tan uit.

SC Zoelen ging uiteindelijk als achtste de winterstop in, na twee moeilijke potten tegen MEC’07 en BZS, de nummers twee en drie. ‘’Maar de middenmoot staat dicht bij elkaar. Met één overwinning kunnen we weer naar plek zes’’, houdt Tan hoop.

Aan concrete doelen voor de tweede seizoenshelft wil Tan zich nog niet binden: ‘’We moeten natuurlijk realistisch blijven, na zo’n seizoensstart ga je niet bovenin meedoen. Ik heb vooral heel veel zin om het seizoen te hervatten. We worden wekelijks beter en ik zal elke wedstrijd benaderen om de drie punten binnen te slepen. We zien wel waar we eindigen. Maar winnen zit in mijn aard.’’

Klik op SC Zoelen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Zoelen voor meer informatie over de club.

1...126127128...1.368Pagina 127 van 1.368

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.