Home Blog Pagina 112

Grote Clubactie sensatie: VFC lid verkoopt winnend lot van 100.000 euro!

0

Het was dubbel feest bij VFC Vlaardingen, toen gisteren bekend werd dat de hoofdprijs van maar liefst 100.000 euro was gevallen op een lot dat door een van de trotse leden was verkocht. De opbrengst van de Grote Clubactie voor VFC was al indrukwekkend, met meer dan 8.400 euro, maar de toevoeging van deze enorme hoofdprijs maakte het feest compleet.

Het winnende lot bleek verkocht te zijn door Sami, een enthousiaste speler uit JO11-5. Zijn motivatie om loten te verkopen was niet alleen gericht op het winnen, maar vooral op het ondersteunen van VFC. In een hypothetisch gesprek met zijn moeder legde Sami uit: “Dan koop je een lot voor 3 euro, en 2,40 euro gaat rechtstreeks naar de club. Naar de jeugd, en dan kunnen ze nog meer leuke dingen voor ons organiseren.”

Zijn moeder, onder de indruk van het nobele doel, besloot een lot te kopen. En wat een gelukkige beslissing bleek dat te zijn! Het winnende lot bracht niet alleen vreugde voor Sami en zijn familie, maar ook voor de hele VFC-gemeenschap.

Dromen naar werkelijkheid

Het opmerkelijke succes van Sami en de sensationele hoofdprijs hebben de clubleden aangemoedigd om volgend jaar nog meer inspanningen te leveren voor de Grote Clubactie. Met de hoop om de grens van 10.000 euro voor VFC te doorbreken, blijft de club dromen van meer triomfen in de toekomst. Hoewel de kans op het winnen van de hoofdprijs misschien klein lijkt, toont het verhaal van Sami aan dat dromen soms werkelijkheid kunnen worden.

De club uit Vlaardingen feliciteert Sami en zijn moeder met deze ongelooflijke hoofdprijs en bedankt alle leden die hebben bijgedragen aan het succes van de Grote Clubactie. De club kijkt vol verwachting uit naar wat de toekomst nog meer in petto heeft, wetende dat de echte winnaar altijd VFC is!

Onderaan het artikel vind je een link naar de lotenchecker voor degenen die nieuwsgierig zijn naar mogelijke troostprijzen op hun loten: Lotenchecker Grote Clubactie.

BRON: www.vfcvlaardingen.nl

Klik op VFC Vlaardingen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VFC Vlaardingen voor meer informatie over de club.

Diego Vaissaire heeft geen spijt van stap naar SC Welberg

Nadat hij bij het eerste elftal van Steenbergen zijn spelplezier was verloren, besloot Diego Vaissaire (23) om in winter van 2020 de overstap te maken naar kleine buur SC Welberg. Waar hij samen met een aantal vrienden eerst in een lager elftal uitkwam, spelen ze inmiddels allemaal in het eerste elftal, dat uitkomt in de vierde klasse D van het zaterdagvoetbal.

De jeugd bracht Vaissaire altijd door bij v.v. Steenbergen, waar hij uiteindelijk het eerste elftal haalde. “Maar daar had ik het op een gegeven moment niet meer naar mijn zin en was eigenlijk van plan om helemaal te stoppen. Tot enkele vrienden me vroegen om samen met hen over te stappen naar Welberg. Daar speelden we aanvankelijk in het derde elftal, maar al snel werden we gevraagd of we niet met z’n allen wilden overstappen om dan bij het eerste de selectie te versterken. Dat hebben we gedaan en daarvan heb ik persoonlijk nog geen moment spijt gehad.”

Ondanks dat de resultaten misschien nog altijd niet zijn wat Vaissaire en zijn vrienden ervan hadden verwacht, is er heel veel spelplezier en vooral ook beleving. “Dat is toch wel belangrijk. Dat was ik kwijt in Steenbergen en dat heb ik hier wel hervonden, dus daar ben ik wel dankbaar voor. We draaien nog niet zoals we willen en hadden gehoopt, maar er zit wel duidelijk een stijgende lijn in qua prestaties en zeker ook qua veldspel. Het is gewoon en kleine en vooral gezellige vereniging en ook hebben we een leuke spelersgroep. Dat is me ook veel waard en in mijn ogen een prima uitgangspunt om uiteindelijk te komen tot goede prestaties. Wanneer we deze groep een aantal seizoenen bij elkaar kunnen houden, dan ben ik ervan overtuigd dat de resultaten stap voor stap beter zullen worden.”

In de rol als centrale verdediger vormt de jonge Steenbergenaar een vast duo met aanvoerder Nouri el Jilali, die eveneens van Steenbergen naar Welberg overkwam. “Dat is wel prettig om vanuit een vaste positie te kunnen spelen. In het verleden heb ik ook op het middenveld en als aanvaller gespeeld. Maar in mijn huidige rol als centrale verdediger kan ik prima mijn energie kwijt. Ik krijg van de trainer ook de vrijheid om in te schuiven en mee te doen in aanvallend opzicht. Dat ligt me ook wel en in het veld beginnen we onderling elkaar ook beter te begrijpen. Natuurlijk hadden we misschien al meer punten kunnen pakken, maar als iedereen vol ervoor blijft gaan en de motivatie vasthoudt, dan ben ik er van overtuigd dat we nog wel een aantal plekken zouden kunnen stijgen.”

Een manco is volgens Vaissaire, dat er soms in wedstrijden wat voetbalervaring ontbreekt. “En we missen een echte afmaker. Want kansen krijgen we elke wedstrijd wel. Soms zelfs meerdere, maar als je die dan niet weet te verzilveren, dan kost dat soms onnodig punten. Tegen Steenbergen speelden we een goede eerste helft, krijgen kansen ook maar de bal gaat er niet in. Dan heeft Steenbergen wél de slimheid en de ervaring om de punten over de streep te trekken en dat is zonde.”

Vorig seizoen toen het veel minder draaide, speelde hij even met de gedachte om even de voetbalschoenen voorgoed op te bergen. “Een trainerswissel, weinig spelers, lage trainingsopkomst en slechte resultaten. Dan wordt voetbal snel een vervelende hobby en dacht ik er serieus over na of ik daar nog wel energie in wilde stoppen. Gelukkig hebben we het tij kunnen keren en ziet het er nu helemaal anders uit. Aan stoppen denk ik niet meer, het enige wat we willen is om te proberen te handhaven in de vierde klasse. Dat wordt een hels karwei, maar we hebben de potentie in de groep om er dicht bij in de buurt te komen. Daar willen we vol voor gaan en dan zien we wel of we het redden.”

Klik op SC Welberg voor de laatste artikelen over de club
Klik op SC Welberg voor meer informatie over de club

Schitteren in de 3e Divisie: V.V. Kloetinge talent Dook van den Berg

Bij de hoogvliegers van het amateurvoetbal heeft Dook van den Berg zijn stempel gedrukt als een veelbelovend talent bij vv Kloetinge. Met jeugdige energie en indrukwekkende voetbalkwaliteiten heeft Dook zich snel opgeworpen als een opkomende ster in de veeleisende wereld van de 3e divisie.

“Het is een trots moment om te zien waar ik nu sta,” deelt Dook enthousiast als hij terugblikt op zijn eerste jaar in de eerste selectie. Zijn bijdrage als promovendus in de derde divisie weerspiegelt niet alleen zijn persoonlijke groei, maar getuigt ook van de capaciteit van Kloetinge om jong talent te koesteren en te ontwikkelen.

Kwaliteiten en aandachtspunten

Wat de jonge aanvallende middenvelder op het veld onderscheidt, zijn uitmuntende kwaliteiten. “Loopvermogen, techniek en spelinzicht zijn mijn sterkste punten,” vertelt hij met gepaste trots. Deze eigenschappen dragen niet alleen bij aan zijn persoonlijke succes, maar tillen ook het algehele prestatieniveau van het team naar nieuwe hoogten.

“Afwerken, fysieke kracht en meer lef tonen zijn mijn aandachtspunten,” geeft Dook eerlijk toe. Concurrentie beschouwt hij als een drijvende kracht om te verbeteren. Ervaren teamgenoten spelen een cruciale rol in zijn ontwikkeling, en Van den Berg benadrukt het belang van het leren van degenen met meer ervaring.

Kloetinge als onwrikbare thuisbasis

“Op dit moment voel ik me echt thuis bij Kloetinge,” deelt Dook. Zijn positieve ervaringen op hoog niveau, de ruime speeltijd en waardevolle leermomenten geven hem vertrouwen in zijn toekomst. Hoewel hij open staat voor groei en nieuwe uitdagingen, beschouwt hij Kloetinge als de ideale plek om zijn voetbalreis voort te zetten.

Hoogtepunten 

In de relatief korte tijd dat Dook bij het eerste elftal van Kloetinge speelt, heeft hij al enkele gedenkwaardige momenten beleefd. “Mijn eerste goal tijdens mijn thuisdebuut was een droom die uitkwam,” deelt hij enthousiast. “En het kampioenschap van afgelopen seizoen was werkelijk magisch.”

Met een veelbelovende toekomst voor zich hoopt de jonge middenvelder nog vele mooie momenten te beleven. “Voor nu kijk ik uit naar het winnen van de derby tegen Hoek,” voegt hij toe, benieuwd naar wat de toekomst in petto heeft.

Met zijn indrukwekkende vaardigheden, positieve instelling en vastberadenheid, lijkt Dook van den Berg inderdaad een naam te zijn om in de gaten te houden op het sportcomplex van vv Kloetinge en daarbuiten.

Klik hier voor meer artikelen over VV Kloetinge
Klik hier voor meer informatie over VV Kloetinge

BRON FOTO: Ron Quinten

Groots 4v4 Oudjaarstoernooi RKVV JEKA; Sportief feest voor jong en oud!

0

RKVV JEKA maakt zich klaar voor een spetterende afsluiting van 2023 met het langverwachte 4v4 oudjaarstoernooi. Op 28 en 29 december worden de velden omgetoverd tot een waar festijn voor jonge voetballers en hun supporters.

Het initiatief, in samenwerking met ‘Football makes it Happen’, belooft niet alleen een dag vol sportiviteit, maar ook een evenement met een nobel doel. Tien procent van de inschrijvingskosten gaat naar ‘Football makes it Happen’, een stichting die zich inzet voor gezinnen die financiële moeilijkheden ondervinden en waar kinderen niet zomaar kunnen genieten van sport zoals velen dat kunnen.

Gezelligheid en Sportiviteit

Het 4v4 toernooi staat open voor alle enthousiaste deelnemers die het jaar in stijl willen afsluiten. Teams kunnen worden gevormd met teamgenoten, clubgenoten, klasgenoten, vrienden, of vriendinnen. De wedstrijden worden gespeeld in een 4v4-formaat zonder keeper, waarbij maximaal 5 spelers per team zijn toegestaan.

Op het programma staan niet alleen voetbalwedstrijden, maar ook een scala aan leuke activiteiten voor jong en oud. Van een voetbalkooi tot een luchtkussen, er is genoeg vertier voor iedereen. Verwarmde tentjes zullen dienen als knusse plekken om te genieten van muziek, lekkere soep, poffertjes en andere heerlijke hapjes en drankjes.

Winnaars worden beloond

Naast de sportieve prestaties, kunnen deelnemers uitkijken naar prachtige bekers. Elk team gaat naar huis met een fraaie herinnering, en voor de leeftijdscategorieën wordt gestreden om de grote wisselbeker. De naam van het winnende team zal vereeuwigd worden op deze prestigieuze trofee.

Praktische Informatie
  • Wanneer:
    • Donderdag 28 december:
      • 9.00u – 12.30u: O7 en O8 leeftijdscategorie
      • 13.00u – 16.30u: O9 en O10 leeftijdscategorie
    • Vrijdag 29 december:
      • 9.00u – 12.30u: O11 en O12 leeftijdscategorie
      • 13.00u – 16.30u: O13 en O15 leeftijdscategorie
  • Kosten: 120 euro per team (30 euro p.p. met 4 spelers, 24 euro p.p. met 5 spelers), waarvan 10% naar ‘Football makes it Happen’ gaat.
  • Inschrijving: Tot en met 18 december per leeftijdscategorie. Maximaal 12 teams per categorie.
  • Contact: Voor vragen of inschrijvingen, neem telefonisch contact op 06-19387631.

Voor meer informatie en spelregels, bezoek de officiële toernooipagina.

Dit belooft een dag vol sportieve hoogtepunten en gezelligheid te worden, waarbij jong en oud samenkomen om het jaar op een positieve noot af te sluiten. RKVV JEKA kijkt uit naar een overweldigende deelname en hoopt samen met ‘Football makes it Happen’ een significant verschil te maken in het leven van gezinnen die het nodig hebben.

Klik op rkvv JEKA voor de laatste artikelen over de club.
Klik op rkvv JEKA voor meer informatie over de club.

Frans de Jong stopt als verzorger: ‘Ik moet dit doen’

0

Frans de Jong (67) stopt aan het eind van dit seizoen na twintig jaar als verzorger van Sportclub Monster. “De club heeft mij veel gegeven, maar ik moet dit doen. Voor mezelf. Om me heen zie ik steeds meer mensen van mijn leeftijd overlijden. Dat zet je aan het denken. Het wordt tijd voor iets anders.” 

Fysiek wordt het voor De Jong steeds zwaarder om meerdere keren per week met Monster bezig te zijn, vertelt hij. “Ik heb wel wat lichamelijke ongemakken. Het wordt lastiger om overeind te komen en soms heb ik ook pijn in mijn handen met masseren, door artrose in mijn gewrichten. Als ik iets doe, wil ik het goed doen. Ik wil niet belemmerd worden, maar die kant gaat het wel op.”

“En ik kom aan andere hobby’s niet toe. Op zondag heb ik geen fut meer om iets te ondernemen, dan zit ik op de bank. Die zaterdag op de vereniging hakt er echt in. Terwijl fotograferen ook een hobby van me is. Daarnaast ben ik lid van Natuurmonumenten en het Zuid-Hollands Landschap, zij organiseren op zaterdag regelmatig excursies. Daar kan ik vanwege de club niet bij zijn. Dat zijn dingen die ik wel wil doen.”

Enorm zwaar

Toen De Jong enige tijd geleden in zijn bus reed als chauffeur van een dagbestedingsvervoerbedrijf, wist hij het zeker. “Ik zat er echt mee. Het besluit had ik eigenlijk al genomen, maar het viel me enorm zwaar om het te vertellen op de club. Daar zag ik huizenhoog tegenop. Mensen reageerden ook verbaasd, op een enkeling na die ik al iets meer had verteld over mijn gevoel. Het is ook niet niets natuurlijk. Twintig jaar verzorger en daarvoor nog acht jaar wedstrijdsecretaris en leider van het team van één van mijn zoons. Dan heb je het over dertig jaar!”

En dat terwijl De Jong eigenlijk geen voetballiefhebber is. “Ha ha, nee. Vroeger had ik zelfs een bloedhekel aan voetbal. En nu nog steeds kijk ik geen voetbal op televisie. Mijn vrouw wel. Als er een wedstrijd is, kijkt zij, en ik met een schuin oog. Of ik ga gewoon iets anders doen. Ik erger me vaak als ik voetbal kijk. De verharding van de maatschappij staat me enorm tegen. Dat zie je ook in voetbalstadions. Dat is vreselijk. Op het veld zie je ook steeds meer komedie en gejank.”

Praatje maken

De liefde voor Monster is na dertig jaar groot bij De Jong. “De gezelligheid op de club, de liefde, de dankbaarheid van de mensen. Het geeft een heel fijn gevoel om een speler weer op te lappen voor de volgende wedstrijd. Dat geeft nog steeds veel voldoening, zelfs na al die jaren. En clubmensen komen ook graag naar me toe om een praatje te maken. Ze kunnen altijd hun ei bij mij kwijt. Ik wil er zijn voor mensen, dat heeft er altijd al ingezeten. Dat was vroeger bij de scouting niet anders.”

Camera

Toch voelt De Jong dat het tijd is om deze deur te sluiten. “Ik ga andere dingen doen die ik leuk vind. Ik fotografeer heel graag. Op het strand van Hoek van Holland of in de duinen bijvoorbeeld. Daar ben ik zo’n beetje geboren, dat trekt gewoon. De ene keer fotografeer ik kitesurfers, de andere keer weer dieren. Ik vind dat heerlijk. En als ik op vakantie ben hangt die camera altijd om mijn nek. Dan kom ik echt tot rust. Lekker wandelen en kijken wat je tegenkomt. Ik wil eerst dit seizoen op een mooie manier afronden bij Monster en dan wordt het tijd voor andere dingen. Andere hobby’s, meer tijd met mijn vrouw en drie kleinkinderen. Een vierde is zelfs op komst.”

Foto: Henk Meijer

Klik op SC Monster voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Monster voor meer informatie over de club.

Na historisch kampioenschap is nu handhaving hét doel voor Vrederust

Een historisch moment was het voor het nietige v.v. Vrederust toen op 20 mei 2023 het laatste fluitsignaal klonk in het thuisduel tegen RSC Alliance. Na de 2-1 overwinning kroonden centrale verdediger Dave Wils en zijn ploeggenoten zich tot kampioen. Daardoor spelen ze dit seizoen in de 3e Klasse B, waar het nog niet de start beleeft waarop men had gehoopt.

“We hadden niet verwacht dat we direct bovenin zouden meestrijden, maar dat we zo matig zouden beginnen aan het seizoen dat hadden we zeker niet gedacht. We spelen echt onder het niveau wat we met deze selectie op de mat moeten kunnen leggen. Dat is soms wel frustrerend, maar anderzijds zijn er ook aantoonbare redenen waarom het nog niet loopt. Op cruciale posities missen we bepalende spelers en dat vang je in ons geval niet zo heel eenvoudig op. Het is jammer, maar wel de realiteit waarmee we moeten dealen.”

Volgens de verdediger is het veldspel daardoor ook vaak nog wisselvallig. “Tegen DVV’09 beleefde we een totale off-day en dan verlies je dik, terwijl we gek genoeg in de derby tegen RKSV Halsteren niet fel genoeg begonnen. Hoe dat komt? Geen idee, maar het was wel zo en dan verlies je zo’n pot gewoon. Daarbij komt ook dat de bal soms op bepalende momenten net de verkeerde kant opvalt. Tegenstanders die van twintig meter een kanonskogel in de bovenhoek knallen, terwijl wij in de laatste minuten een bal via de lat zien overgaan. Het maakt dat je nu even in een fase zit waar het niet onze kant opvalt. Dat was vorig seizoen, ook al was dat op een lager niveau, wél het geval en dan zie je dat je tot verrassing van velen kampioen kan worden.”

De 24-jarige Wils, begon met voetballen  in de jeugd van RKSV Halsteren waar hij speelde tot het eerste jaar B-junioren. Hij maakte vervolgens de overstap naar de jeugd van MOC’17 om er op divisieniveau te gaan spelen. “Het was uiteindelijk de bedoeling dat ik zou doorstromen naar het eerste elftal. In de A-jeugd waren we zelfs gepromoveerd naar de derde divisie. Toen belde Eric van de Watering destijds trainer bij Vrederust of ik geen zin had om daar te komen spelen. Daarin zag ik wel een uitdaging en maakte de overstap.”

Het werd, mede door anderhalf jaar coronapandemie, een eerste korte periode bij de vierdeklasser. Want Kees de Rooij benaderde Wils om naar Tholense Boys te komen, dat een klasse hoger speelde. “Ik speelde er vooral in de spits en scoorde regelmatig mijn goals. Dat wekte interesse van SV Dosko waar ik één seizoen in de eerste klasse speelde. Maar ook daar kreeg ik te maken met het gegeven dat het niveau geweldig was, maar dat het reizen me tegen begon te staan. Vaak waren we een hele dag op pad en dat wilde ik niet. Het gaf de doorslag om vorig seizoen terug te keren bij Vrederust, want daar had ik het wel enorm naar mijn zin gehad.”

En de fysiek sterke laatste man viel direct sportief met zijn neus in de boter. “Ik speelde weer op mijn vertrouwde positie als centrale verdediger én werd kampioen. Voor mij de perfecte keuze dus om terug te keren. Ik woon in Bergen op Zoom en de reisafstanden zijn veel korter. We hebben een geweldige spelersgroep, spelen op een mooi niveau en het is vlakbij. Plezier hebben en na de inspanningen genieten van een biertje. Het is de ideale invulling van mijn vrije tijd en dat hoop ik hier nog wel even vol te houden. Hopelijk ook op dit niveau. Dat moet er met deze selectie zeker inzitten, maar dan moet het balletje wel wat vaker de goeie kant op gaan vallen.”

Klik op v.v. Vrederust voor de laatste artikelen over de club.
Klik op v.v. Vrederust voor meer informatie over de club.

Van WHS naar Haïti: Het internationale avontuur van Claudel en Claude

Claudel en Claude van Zomeren, beide 19 jaar jong, manifesteren zich als voetbaltalenten op het veld van WHS in de 2e Klasse E. Als tweelingbroers delen ze niet alleen genen, maar ook een grenzeloze passie voor voetbal, die hen recentelijk tot internationale erkenning heeft geleid naar de selectie van het Haïtiaanse nationale team O21. In dit artikel nemen de broers ons mee door hun voetbalreis, de dynamiek als broers op het veld en de opwindende ontwikkelingen in hun carrières. 

Een Voetbalseizoen Vol Uitdagingen bij WHS

Claudel, de rechtsbuiten, en Claude, die afwisselend als linksback en in het midden speelt, maakten hun debuut voor het eerste elftal van WHS op hun 18e. Buiten het voetbalveld om delen ze ook een gezamenlijke passie voor fitness en gezondheid. Claudel besteedt zijn tijd naast het voetbal als personal trainer en lifestylecoach bij Sport & Slankstudio Etten-Leur.

“Het voorseizoen begon veelbelovend, maar we hebben wat tegenslagen gehad met trainerswisselingen en blessures. We hopen de controle terug te krijgen, zoals in het begin van het seizoen,” deelt Claudel.

Broederlijke Concurrentie op het Veld

Het tweede seizoen van de broers bij het eerste elftal van WHS brengt zowel uitdagingen als hoogtepunten met zich mee. Samen streven ze naar succes, maar de broederlijke concurrentie is altijd aanwezig. “Soms is het lastig, maar het kan ons samenbrengen of even uit elkaar trekken voor een dag. Dat hoort erbij, en daar zijn we broers voor,” legt Claude uit.

Op de vraag wie van hen de beste is, antwoorden ze met een lach: “We hebben allebei onze kwaliteiten, en we zouden allebei niet zo goed presteren als de ander er niet was. Het is moeilijk te vergelijken omdat we op verschillende posities spelen.”

Internationale Erkenning voor Haïti O21

Een bijzonder hoofdstuk in hun voetbalreis begon toen ze werden opgeroepen voor Haïti O21. De prestaties van de broers trokken de aandacht van de Haïtiaanse voetbalbond. Nu mogen ze de kleuren van Haïti vertegenwoordigen op internationaal niveau. “Het is écht iets bijzonders,” zegt Claude.

Hun selectie voor Haïti O21 gaat verder dan een sportieve prestatie; het is ook een emotionele reis terug naar hun geboorteland. “Het voelt anders dan bij WHS. Dat we samen zijn met jongens van ons geboorteland geeft toch een ander gevoel,” benadrukt Claudel.

Toekomstige Ambities en Trots van Ouders

Wat de toekomst betreft, houden de broers alle opties open. “Ik blijf voetballen zolang ik het leuk vind. Als ik het niet meer leuk vind, stop ik. Wie weet wat het allemaal zal brengen,” deelt Claudel. Claude voegt eraan toe: “Ik zie wel wat er komt. Als het goed gaat, gaat het goed. Hard werken verslaat talent als talent niet hard werkt, en daar zal ik aan blijven hangen.”

Ondertussen blijven hun ouders trots op hun zoons, ongeacht wat de toekomst brengt. Of het nu de velden van WHS zijn of de internationale podia waar de Gebroeders van Zomeren schitteren, hun reis is doordrenkt van trots en vastberadenheid.

Klik hier voor meer informatie over WHS
Klik hier voor meer artikelen over WHS

Mitchell Bouwhuis gaat niet meer weg bij HVC ’10: ‘Dit is mijn club’

0

HVC ’10 degradeerde vorig seizoen naar de derde klasse en daar was speler Mitchell Bouwhuis goed ziek van. “Zo man, vreselijk. Alsof je door de grond zakt, een steek in je hart. Ik zat met mijn ploeggenoot Kay van den Bos in de kleedkamer na de wedstrijd tegen Verburch. Als je dan hun supporters hoort zingen, doet dat pijn.”

Voor Bouwhuis was het zijn eerste degradatie. “Een bittere pil, zeker omdat we een seizoen eerder nog om promotie speelden. Er vertrokken twee steunpilaren, spelers raakten geblesseerd, het was gewoon allemaal even te veel. Voor een club als HVC ’10 is dat lastig op te vangen. Een degradatie meemaken is zuur hoor.”

Een niveau lager, in de derde klasse D, is de doelstelling voor dit seizoen duidelijk. “Kampioen worden en dus weer promoveren naar de tweede klasse”, zegt Bouwhuis zonder aarzeling. “We hebben de kwaliteiten om snel weer terug te keren naar die klasse. In de derde klasse is het wel anders voetballen. Meer fysiek, verdedigend. Voordeel is wel dat je iets meer tijd hebt om na te denken.”

Vrijdagavond thuis

Bouwhuis speelt bij HVC ’10 als aanvallende middenvelder. “Ik ben nu 26 jaar, maar ik voel het al op zondag joh, als ik wakker word. Dan is het oude opa-dag, ha ha. Ik moet in ons systeem echt veel lopen als ‘10’. Ik leef voor het voetbal. Op vrijdagavond, een dag voor de wedstrijd, zit ik meestal thuis. Dan ben ik echt al bezig met de wedstrijd. Ik visualiseer momenten in mijn hoofd, dat helpt me serieus met afwerken tijdens een wedstrijd. En als het kan kijk ik ook beelden van tegenstanders.”

Vorig seizoen scoorde Bouwhuis twaalf goals en gaf hij tien assists. Hij lepelt de cijfers zelf zonder problemen op. “Ja, dat weet ik wel. Ik hoop, en verwacht misschien ook, dat ik in de derde klasse meer ga scoren. Ik vind het gevoel van een doelpunt maken heerlijk. Daar leef ik voor. Dat geeft zo’n voldaan gevoel. Ik scoorde vorig seizoen in de nacompetitie tegen Lyra, dat was heerlijk man. Een assist geven is ook mooi, zeker als het een hele fijne is. In een belangrijke wedstrijd maakt het me ook geen moer uit wie scoort, maar zelf vind ik een doelpunt toch iets mooier dan een assist geven.”

Familie

Bouwhuis ziet zichzelf niet snel meer vertrekken bij HVC ’10. “Ik speel hier, op een kort uitstapje naar Excelsior Maassluis na, al heel mijn leven. En inmiddels al zo’n zeven jaar in het eerste elftal. Dit is mijn club. Ik doe ook veel voor de vereniging. Help met jeugdkampen, trainingskampen, ik train een jeugdelftal. HVC ’10 voelt als een familie. Als ik op de club ben, voelt dat als thuiskomen.”

In het geval van Bouwhuis misschien nog wel iets meer. “Mijn moeder is omroepster op de club en draait op de bingo-avond. Mijn opa, vader en vriendin staan elke training en wedstrijd langs de kant, hoe slecht het weer ook is, en mijn broertje doet de communicatie en speelt in een lager elftal.”

Nieuwe keeper

“Het is mooi om met je beste vrienden samen de club te dragen. We doen het met z’n allen. Hele families doen alles voor de vereniging. Wat wel leuk is: sinds dit seizoen hebben wij een nieuwe keeper, Kenny Lipman. Hij heeft bij Sparta en Scheveningen gespeeld. Daar was hij gewend dat iedereen na de wedstrijd gelijk vertrok. Er gaat bij HVC ’10 een wereld voor hem open. Na de wedstrijd met de selectie bij mij in de tuin zitten om een drankje te doen, of gezellig naar feestjes samen. Hij weet niet wat hij meemaakt. Voor ons is dat normaal, wij doen dat al jaren. Zaterdagmiddag voetballen en op zaterdagavond de zaterdag vieren!”

Foto: Ron van Oosten

Klik op HVC’10 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op HVC’10 voor meer informatie over de club.

Kay Dam mikt met NVS op nacompetitie in de vijfde klasse

Wanneer de ploeg zich vooral op het voetbal richt, dan is NVS een elftal dat volgens verdediger Kay Dam (21) erg lastig te bespelen is. Maar te vaak nog zorgen andere zaken ervoor, dat niet altijd het maximale uit de kwaliteiten wordt gehaald.

“Dat klopt. We laten ons in sommige wedstrijden te vaak en te veel uit onze tent lokken. Gaan dan mee in het spel van tegenstanders of reageren te veel op randzaken. Dat levert dan onnodige kaarten, irritaties en soms onnodig puntverlies op. Wanneer we met elkaar de focus op het veldspel leggen, dan ben ik er van overtuigd dat er veel meer inzit. Want gezien de kwaliteiten die we hebben de spelersgroep, de mix aan jonge gasten en ervaren spelers ook, dan zou nacompetitie voor promotie een realistische doelstelling zijn vind ik persoonlijk.”

Kay Dam is uitgesproken over de ambitie die hij zelf in elk geval heeft. Momenteel is NVS thuis op Sportpark De Danen al een half jaar ongeslagen. Op 12 februari 2023 nam v.v. Molenschot na een 2-5 overwinning voor het laatst drie punten mee uit Nieuw Vossemeer. “Dat zegt wel hoe we thuis voor de dag komen. Jammer genoeg weten we het dan in uitwedstrijden niet altijd voor elkaar te krijgen om de volle buit mee te pakken. Wanneer we die omslag kunnen maken, dan zouden we veel hoger eindigen. Het is wel iets waar we, zeker na de verloren wedstrijd uit bij Vogelwaarde, hebben gesproken. Daar ging het op heel veel fronten mis en verloren we ons hoofd. Dan verlies je daar volledig onnodig en dat kunnen aan het eind van de rit wel belangrijke punten blijken te zijn.”

De jonge centrale verdediger, die in het eerste elftal van NVS overigens samenspeelt met zijn 19-jarige broer Tym, loopt al zijn gehele voetballeventje rond op het sportcomplex. In de jeugd werd hij nog getraind door zijn vader en hij stroomde door alle leeftijdsgroepen omhoog richting het eerste elftal. “Daar speel ik nu een jaartje of vier, waarvan de laatste twee ook echt als vaste basisspeler. Het is voor mij de ideale invulling van de vrije uren, naast mijn baan als werkvoorbereider in de bouw. Ik ben opgegroeid met twee trainingsavonden en een wedstrijddag in het weekend. Hoewel ik nog een HBO-studie vol in de Bouwtechnische bedrijfskunde én me toeleg op het lopen van marathons, zou ik het voetballen hier voor geen goud willen missen.”

Dam geniet van het teamgebeuren, zowel op het veld als zeker ook daarbuiten. “We hebben een leuke mix aan leeftijden in de selectie en zijn een groep waarvan er heel veel ook naast het voetbal met elkaar omgaat. Die hechtheid zie je ook wel terug op het veld en dat is mooi om daarvan onderdeel uit te kunnen maken. Ik heb dan ook niet direct de sportieve ambitie om elders ooit te gaan voetballen, ook niet als het een hoger niveau betreft. De kameraadschap die ik hier heb, die is me veel meer waard. En ik ben ook begonnen met het trainen om marathons te gaan lopen, waaronder die van Rotterdam. Ook daar gaat best wat tijd inzitten en dat kan ik nu nog prima combineren met voetbal, werk en studie. Daar wil ik mezelf écht in gaan ontwikkelen en progressie boeken. De combinatie van al die zaken samen zorgen ervoor dat ik geniet van de dingen die ik doe. Als ik in het veld sta wil ik winnen en het maximale eruit halen. Daarin moeten we allemaal denk ik nog stappen maken. Want voetballen kunnen wel, dat hebben we al meermaals laten zien. Als we die lijn verder doortrekken, dan denk ik zeker dat het een heel mooi seizoen wordt voor NVS.”

Klik op NVS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op NVS voor meer informatie over de club.

Richard Grootscholten: ‘Ik wil iets teruggeven aan Westlandia’

Richard Grootscholten is in augustus van dit jaar aan de slag gegaan bij Westlandia, de club waar het voor de 59-jarige Naaldwijker ooit begon. Hij speelde meer dan 350 wedstrijden in het eerste elftal en was jeugd- en hoofdtrainer bij Westlandia. “Het mooie is dat ik met de jongens die ik twintig jaar geleden trainde nu aan tafel zit. Een jong en ambitieus bestuur met oud-voetballers en mensen die ervaring hebben in het bedrijfsleven. Dat vind ik heel interessant. Zij zijn goud waard voor de club.”

Grootscholten, Hoofd Voetbalbeleid bij Westlandia, behoeft eigenlijk geen introductie. Hij werkte in Nederland onder meer bij Sparta (hoofd jeugdopleiding en technisch directeur), Feyenoord (hoofd jeugdopleiding), bij de KNVB en vertoefde regelmatig in het buitenland. Grootscholten kijkt vooral met veel plezier terug op zijn tijd in Polen en Canada. Op de achtergrond was hij altijd nog wel betrokken bij Westlandia. “Ze konden mij altijd om een mening en advies vragen, maar dat was buiten beeld. Ik treed nu weer iets meer op de voorgrond, meer leidend.”

Op de fiets

Grootscholten wil iets teruggeven aan de club die hem zoveel bracht. “Ik woon op twee minuten fietsen van de club, als ik tijd had ging ik altijd even kijken. En dan zie je ook dingen waar je een mening over hebt. Ik heb in het buitenland club audits gedaan. Vaak naar structuren van clubs gekeken, daar adviezen in gegeven of een plan opgesteld, dat doe ik nu weer maar dan bij mijn eigen club.”

Zaterdagochtend

Er gaat veel goed bij Westlandia, benadrukt Grootscholten. “Als ik op zaterdagochtend ga kijken, weet ik niet wat ik zie. Onze jeugdopleiding is geweldig. Als je ziet hoeveel goede mensen er op de been zijn en hoe alles georganiseerd wordt, dat zie je niet vaak bij een amateurclub. Dat is echt van een hoog niveau. Dat vind ik prachtig, maar ik vind het ook interessant om er nog meer uit te halen. De club moet namelijk met meer eigen jongens omhoog. Met het eerste team, dat te laag speelt, in de ontwikkeling van eigen spelers die beter moet én ook aan de sociale kant. Westlandia stond altijd voorop in de regio, dat is minder geworden. Die echte binding moet terug. Daarnaast zit er een verbouwing aan te komen. Ik wil met mijn kennis en netwerk een steentje bijdragen. Mijn mening geven over processen die spelen, om een beetje meer naar links of rechts te gaan met de goede mensen die binnen de club werkzaam zijn. Dat zijn er veel.”

Vancouver

Grootscholten heeft in de afgelopen jaren veel van de wereld gezien. In Polen werkte hij bij Zaglebie Lubin en Legia Warschau. “Dat waren waanzinnige projecten, we hebben daar hele opleidingsinstituten opgebouwd. Maar de mooiste tijd heb ik gehad bij de Vancouver Whitecaps in Canada, 2,5 jaar met het hele gezin. Dat heeft ons zoveel gebracht, ook mijn kinderen van toen 10 en 12 jaar. We gooiden onze spullen in een container en zijn die kant opgegaan om iets op te bouwen. Het hele leven daar was prachtig, een sportieve levensstijl, de natuur, lekker skiën. Vancouver staat hoog op de lijstjes van ‘best place to live’, dat begrijp ik wel. En ik werkte in de MLS (Major League Soccer, red.) in een andere sportbeleving. In die periode heb ik bijna alle steden in Amerika gezien. Dan zie je hoe sport daar beleefd wordt. Een heel andere dynamiek dan wij hier gewend zijn. Ik heb nog steeds een voetbalschooltje in Vancouver.”

Momenteel is Grootscholten bezig met een project in onder meer Griekenland. “Ik heb daar een eigen voetbal organisatiebedrijfje, al wat jaren, we bieden kansen aan spelers en trainers. Door coachopleidingen aan te bieden bijvoorbeeld, en trainingskampen te organiseren en spelers uit te wisselen. Ik ben regelmatig in Griekenland, maar ik sta wel open voor een nieuw avontuur. Dat weten ze bij Westlandia ook. Vaker als beleidsmaker, dan als trainer. Ik ga niet zomaar weer naar het buitenland, Dan moet het wel echt goed en interessant zijn.”

Klik op RKVV Westlandia voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKKV Westlandia voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.