Home Blog Pagina 111

Ontwikkeling Jeugd Academie ZVV Groene Ster op schema

VoetbalJournaal
-
0
Ontwikkeling Jeugd Academie ZVV Groene Ster op schema

Om op termijn de continuïteit en de doorstroming vanuit eigen gelederen te realiseren is men bij eredivisionist ZVV Groene Ster uit Vlissingen sinds seizoen 2022-2023 gestart met een eigen jeugdopleiding: Jeugd Academie Groene Ster. Die stap en ontwikkeling bij de hoogst spelende zaalvoetbalclub van Zeeland ligt keurig op schema.

De aanpak van scouting, vaste zaaltrainingen. Oefenwedstrijden én competitiedeelname van de vier verschillende jeugdteams werpt vruchten af. De O13, O15 en O17 zijn kampioen geworden in hun verschillende klassen. Alleen de O19 vond zichzelf niet terug op de hoogste trede.

Tevredenheid

Toch stemt de ontwikkeling van de Jeugd Academie tot tevredenheid van Salim ben Sellam, verantwoordelijke voor de technische zaken bij de jeugdopleiding. “We zijn zo’n twee jaar geleden ermee begonnen, een jaar daarvoor zelfs met het uitwerken van de concrete plannen dus eigenlijk zijn we er drie jaar mee bezig nu. Als je dan ziet dat we inmiddels zo’n honderd jeugdleden hebben, dan kan je wel spreken van een succesvolle groei. Tel daarbij op dat we met drie teams nu kampioen zijn geworden, dan geeft het naast groei in kwantiteit ook een kwalitatieve ontwikkeling aan bij de jeugd.”

Voor de toekomst ziet Ben Sellam dan ook zeker dat er muziek inzit qua doorstroming, al houdt hij ook een slag om de arm. “Bij de jongste jeugd gaat het goed en zie je ook dat ze er veel voor willen doen en laten om voor Groene Ster te voetballen. De oudere jeugd is wat dat betreft soms wat lastiger. Die moet je vaak harder pushen en motiveren. Vaak denken ze er te makkelijk over en je ziet dat ze op die leeftijd vaak nog andere keuzes maken. Er is absoluut talent, maar je moet het ook ten volle willen benutten en jezelf maximaal willen uitdagen en ontwikkelen. Want je maakt niet ‘zomaar even’ de stap naar het eerste team van Groene Ster. Dat is echt een hoog niveau, het hoogste in Nederland en daar worden specifieke kwaliteiten gevraagd. De voetbalverliefdheid bij met name die oudere jeugd moet terug omhoog en dat is iets waaraan we hard moeten werken.”

Toekomst

Op termijn is het de bedoeling dat de Jeugd Academie de kweekvijver wordt voor doorstroming naar het eerste en tweede team. “De stap naar het tweede is iets makkelijker te maken, al is dat ook geen eenvoudige klus. Want je hebt te maken met afvallers uit het eerste en jeugd die van onderaf doorkomt. Dat goed mixen en managen is ook een mooie uitdaging. Maar een stap maken vanuit de jeugd naar het eerste, dat doe je niet makkelijk en wordt door velen onderschat. Talent hebben is één, maar om dat te koppelen aan mentaliteit en doorzettingsvermogen om aan te haken op het hoogste niveau is heel wat anders. We liggen op en misschien wel voor op schema qua opleiding. Het is nu zaak om dat in de toekomst een mooi vervolg te geven.”

Klik op ZVV Groene Ster voor de laatste artikelen over de club.
Klik op ZVV Groene Ster voor meer informatie over de club.

Tessa Wisse ruilt tijdelijk keepershandschoenen in voor coachjas bij SVOD’22

SVOD 22
-
0
Tessa Wisse ruilt tijdelijk keepershandschoenen in voor coachjas bij SVOD’22

Een één-op-één duel met een doorgebroken spits bleek voor keepster Tessa Wisse van SVOD’22 voorlopig het laatste moment als actief speelster op het voetbalveld. Direct hoorde en voelde ze wat knappen in de knie en ze wist: foute boel.

Dat bleek later toen het verdict kwam dat de voorste kruisband bleek afgescheurd. Noodgedwongen moet ze nu toekijken, maar niet zonder rol want de keepershandschoenen heeft ze tijdelijk ingeruild voor een coachjas.

“Dat klopt inderdaad. Ik ben tijdens de trainingen en wedstrijden nu assistent van de trainers bij ons damesteam. Maar dat is wel van tijdelijke aard als het aan mij ligt. Je bent op deze manier toch heel nauw betrokken bij het team, maar zodra het kan dan neem ik mijn plaats onder de lat direct weer in.”

Herstel

Het moment dat ze zichzelf weer actief keepster mag noemen, dat zal overigens nog minstens een aantal maanden op zich laten wachten. “Ik ben in juli vorig jaar geopereerd en toen is er een pees uit mijn bovenbeen als kruisband geplaatst. Nu zit ik ongeveer halfweg de revalidatie. Ik ben de spieren aan het versterken bij de fysio. Tot die tijd is het vooral voorzichtig hardlopen en werken aan spieropbouw. Gelukkig is de ergste fase, dat je niks kunt en met krukken jezelf moet verplaatsen, achter de rug. Dat was echt verschrikkelijk! Nu probeer ik stapje voor stapje zonder te haasten toe te werken naar volledig herstel, maar dat zal pas op zijn vroegst volgend seizoen zijn.”

Tot die tijd zullen de ploeggenoten van Wisse de rol van keepster op zich nemen. “We hebben geen reservekeepster en de eerstvolgende keepster is actief bij de MO13 van SVOD’22. Dus dat was en is geen optie. Er zijn wat dames die prima kunnen keepen, maar die gewoon liever in het veld staan als speelster. Das natuurlijk voor mij wel lekker om te weten. Wanneer ik terug fit ben mijn plekje onder de lat weer kan overnemen.”

Verloop

Tessa begon ooit met turnen omdat haar klasgenootjes ook op turnen zaten. Maar tijdens het naar huis fietsen passeerde ze altijd het voetbalveld van SVOD’22, waar haar broer al speelde. “Na een jaartje ben ik ook op voetbal gegaan en er nooit meer mee gestopt. Het is gewoon een geweldig spelletje en dat ik nu aan de kant sta en noodgedwongen moet toekijken, dat vind ik echt verschrikkelijk. Het is mooi om te zien vanaf de zijkant hoe sommige meiden stappen maken en beter worden, maar het liefst wil je zelf een actieve bijdrage leveren. Maar om toch zoveel mogelijk bij de groep te zijn en blijven, helpt in nu de trainers tijdens de trainingen en met de coaching op zaterdag bij SVOD’22. Een leuke rol, maar voor mij vooral een tijdelijke invulling. Terugkeren als keepster is voor mij in sportief opzicht het enige wat telt en daar werk ik nu stapje voor stapje weer naartoe. Tot die tijd draag ik met plezier de coachjas, maar ik kan niet wachten tot ik die handschoenen weer kan aantrekken.”

Klik op SVOD’22 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SVOD’22 voor meer informatie over de club.

Verdediger Joost Meijer hoopt op promotie én een vaste basisplaats bij Zeelandia Middelburg

vv Zeelandia Middelburg
-
0
Verdediger Joost Meijer hoopt op promotie én een vaste basisplaats bij Zeelandia Middelburg

Elke week in de basis starten, dat is één van de sportieve doelen die Joost Meijer zichzelf heeft gesteld. De 21-jarige verdediger wil wekelijks laten zien aan trainer Daan Eikenhout dat hij in het Zeelandia Middelburg elftal thuishoort. ‘Ik voel en krijg veel vertrouwen, maar het is wel aan mezelf om de kansen die ik krijg ook te pakken.’

Tot nu toe mag het product uit de eigen jeugdopleiding niet klagen en vindt hij zichzelf meer dan geregeld terug in de basisformatie bij de ambitieuze derdeklasser. Meijer speelt al zestien jaar op sportpark Veerse Poort, waar hij in 2019 voor het eerst bij de hoofdmacht speel- en trainingsminuten begon te maken. “Sindsdien heb ik wisselend in het eerste en het tweede gespeeld en ook getraind. Het eerste seizoen toen de club op zaterdag ging spelen had ik een basisplaats en daarna heb ik wat heen en weer gependeld tussen het tweede, de reservebank en basis bij het eerste elftal. Onder Daan krijg ik weer veel kansen en heb ik voornamelijk als centrale verdediger of als rechtsback gespeeld.”

Maar ook dit seizoen heeft Meijer nog meegespeeld met het tweede elftal, wat inmiddels niet meer in competitie actief is. “Dat is jammer want dat was wel een mogelijkheid om sowieso negentig minuten te kunnen voetballen. Want ik ben jong en wil vooral voetballen. Trainen is leuk, maar het gaat toch om de wedstrijden op zaterdag. Nu er geen tweede elftal meer is wil ik er alles aan doen om elke zaterdag basiskracht te zijn bij het eerste, daar ga ik vol voor. Ik voetbal vooral voor mijn plezier, al wil ik toch proberen er het maximale uit te halen op sportief gebied.”

Ambitie

Dat maximale zou voor de club met de ambitie die Zeelandia Middelburg heeft niet moeten liggen in de derde klasse van het zaterdagvoetbal. Toch gaat het een hels karwei zijn voor Meijer en zijn ploeggenoten om de stap omhoog te zetten. “In onze competitie spelen een achttal ploegen die allemaal de ambitie hebben om te promoveren, daar horen wij ook bij. Dit is het vierde seizoen als derdeklasser en we willen graag naar de tweede klasse toe. Het is soms nog te wisselvallig en dat zal eruit moeten. In de directe topwedstrijden hebben we teveel punten laten liggen en dan wordt het moeilijk om bovenin een rol van betekenis te spelen. Toch blijf ik er vertrouwen in houden dat we mee kunnen strijden voor een prijs. We hebben een goede mix van jonge spelers en ervaren krachten. Het is aan ons als selectie om op beslissende momenten het kwartje de goede kant op te laten vallen.”

Meijer beseft ook heel goed dat het eigenlijk nu na vier jaar derde klasse het juiste moment is om de stap te zetten. “Met die versterkte degradatieregeling wordt het steeds moeilijker om te promoveren en moet je ook waken om weg te blijven van plaats tien wat nacompetitie tegen degradatie zou betekenen. Zover gaan we het zeker niet laten komen, dat besef is er wel bij iedereen. We hebben nog een hoop wedstrijden te gaan om de weg naar de subtop weer in te zetten. Want de hoop op promotie hebben we nog zeker niet opgegeven.”

Klik op Zeelandia Middelburg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Zeelandia Middelburg voor meer informatie over de club.

Bas van Wezel wil nu vooral nog heel veel leren bij VC Vlissingen

vc Vlissingen
-
0
Bas van Wezel wil nu vooral nog heel veel leren bij VC Vlissingen

Geleidelijk aan wennen aan het seniorenvoetbal en stap voor stap toegroeien naar speelminuten. Dat was voor Bas van Wezel het eigenlijke plan bij VC Vlissingen dit seizoen. Maar de situatie verliep totaal anders en daardoor zag de 16-jarige zichzelf nu al meer dan regelmatig terug in de hoofdmacht van de derdeklasser.

“In de voorbereiding van dit seizoen mocht ik ook al meedoen tijdens trainingen en wat oefenwedstrijden. Maar sinds kerst 2023 train ik twee keer per week mee bij de eerste selectie. Daarnaast ook nog twee keer per week bij de O17-1. Normaal gezien speel ik dan bij de O17 en als het nodig is ook met het eerste. Het was de bedoeling om voornamelijk te trainen en dan af en toe speelminuten maken als het kon. Maar dat af en toe meespelen is dus al geregeld voorgekomen.”

Het verschil met de jeugd en de senioren is volgens de middenvelder best wel groot. “We spelen met het eerste ook in een sterke competitie en dan is het voor mij wel zaak om snel te leren en zaken op te pikken. Het is ook wel fijn om dat een ervaren trainer zoals Thomas Ragut te hebben en te mogen samenspelen met onder andere Said Bouzambou. Bovendien zijn ook Abdoe Abdendi en Khalid el Hattach weer teruggekeerd bij de selectie en dat zijn toch spelers die heel veel ervaring hebben.”

Het seizoen van de Vlissingers verloopt overigens totaal niet zoals men vooraf had verwacht. Ook Van Wezel bevestigt dat. “Nee, we hadden zeker niet verwacht dat we laatste zouden staan, al weten we de laatste weken door de terugkeer van wat ervaren jongens toch wat puntjes te pakken. Je merkt dat direct dat er nu iets meer geloof is, al moeten we toch proberen om echt wedstrijden te gaan winnen, want pas dan kun je echt stappen omhoog maken. Nu blijf je in de hoek zitten waar de klappen vallen en dan zie je dat we toch uiteindelijk nog een overwinning weggeven zoals tegen Lewedorpse Boys. Dat is doodzonde, want met een man minder valt die tegengoal dan alsnog in blessuretijd. Dat zijn dan heel zure verliespunten.”

Handhaving was vooraf de doelstelling bij VC Vlissingen en dat is volgens de controlerende middenvelder nog altijd zo. Zelf beseft hij ook dat met de terugkeer van de ervaren jongens de kansen op speeltijd voorlopig minder zullen zijn. “Ik heb nu noodgedwongen door blessures en schorsingen al meer minuten gemaakt dan ik vooraf had verwacht. Dat zijn voor mij allemaal waardevolle leermomenten. De stap van jeugd naar senioren, zeker in die sterke derde klasse met al die slimme tegenstanders, is heel groot. Ik moet nu sneller scannen, sneller spelen en vooral sneller handelen. Dat zijn ervaringen die ik meeneem en ook op trainingen hard aan wil werken. Want het doel is voor mij om hier mezelf in de basis te spelen en het de trainer zo lastig mogelijk te maken.”

Van Wezel begon op zijn vierde met voetballen bij SV Walcheren waar hij tien jaar heeft gespeeld tot hij op zijn vijftiende overstapte naar VC Vlissingen. “Ik zocht meer uitdagingen en mijn vader was trainer bij de JO16 van Vlissingen. Ik ben toen een paar keer gaan kijken en besloot om ook de stap te maken en mezelf uit te dagen. Dat ik nu al zo snel, al dan niet uit nood geboren, kansen krijg bij de senioren en zelfs al heb meegespeeld met het eerste dat had ik nog niet voorzien. Maar dat bevestigt wel dat ik de juiste keuze heb gemaakt.”

Klik op VC Vlissingen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VC Vlissingen voor meer informatie over de club.

Dylan Knevel richt zich met De Noormannen op handhaving in vierde klasse

vv De Noormannen
-
0
Dylan Knevel richt zich met De Noormannen op handhaving in vierde klasse

In het jaar dat de club het 90-jarig bestaan feestelijk vierde, kreeg De Noormannen wel te maken met een degradatie. Na vijf seizoenen daalde de club uit Westkapelle weer af naar de vierde klasse van het zaterdagvoetbal. Daar moet het dit seizoen alle zeilen bijzetten om boven de rode degradatiestreep te blijven. 

De ploeg van de nieuwe trainer Michael Richard, hij volgde Lennart Kerkhove op die maar liefst tien seizoenen voor de groep stond. “Dat is altijd wennen met een nieuwe trainer, maar in de voorbereiding speelde we echt goed voetbal. Maar gek genoeg wilde het vanaf de start van de competitie niet lopen. De eerste wonnen we nog wel, maar daarna liepen we tegen bijna alleen nederlagen aan en dan moet je als snel vol aan de bak, zeker met zo’n versterkte degradatieregeling waarbij er zes teams degraderen.”

Knevel zelf speelde in de jeugd één seizoen bij FC IJsselmeervogels voordat hij met zijn ouders naar het Zeeuwse Westkapelle verhuisde. Hij besloot zich aan te melden bij De Noormannen waar hij inmiddels zeventien seizoenen actief is. De laatste drie jaar bij het eerste elftal waar hij voornamelijk als spits, buitenspeler en af en toe op ‘tien’ zijn wedstrijdminuten maakt. “In de jeugd speelde ik altijd wel als aanvaller en dat doe ik nog steeds. Het zijn ook de posities waar ik met mijn spel het beste tot mijn recht kom.”

De beweeglijke aanvaller voelt zich het beste thuis in een vrije rol voorin, waarbij hij niet positie gebonden hoeft te spelen. “Met die vrijheid en beweeglijkheid probeer ik het de tegenstander zo lastig mogelijk te maken. Ik ben redelijk snel en heb een aardige dribbel en daar probeer ik dan door heen en weer te zwerven mezelf de ruimte te verschaffen om voor het doel te komen. Al is dat juist nog wel een facet in mijn spel waarin ik mezelf verder wil en ook moet ontwikkelen. De goede momenten herkennen om op te duiken voor het doel. Als dat lukt dan wordt je als voetballer nog completer en moeilijker te verdedigen. Het is voor mij wel een persoonlijke doelstelling om te realiseren de komende jaren in elk geval.”

Met zijn drieëntwintig jaar is hij één van de jongere spelers in de selectie, maar toch laat hij zich ook verbaal daar waar het kan ook gelden in de coaching. “Dat heb ik altijd wel gehad en in de jeugd ook veel gedaan. Het zit in mij als persoon en probeer daar de ploeg mee te helpen op een positieve manier.”

Sportieve ambitie heeft Knevel zeker, maar hij zit momenteel in zijn ogen bij De Noormannen prima op zijn plek. “Ik speel hier al zo lang, ken iedereen en de club voelt vertrouwd. De gezelligheid die er heerst, ook na de trainingen en wedstrijden is mooi. Bovendien leeft de club, zijn er veel vrijwilligers en wordt er regelmatig ook een extra activiteit georganiseerd. Dat is leuk en zorgt voor verbondenheid bij iedereen. Dat is me ook heel veel waard. We zijn gedegradeerd vorig seizoen en spelen nu in een klasse die sterk is, mede door een hoop andere degradanten. Sommigen willen terug omhoog, maar anderen doen er alles aan om niet nog een niveau te degraderen. Tot die groep behoren wij en dat betekent tot het eind van het seizoen elke week vol aan de bak. Maar ik ben er van overtuigd dat we het gaan redden, want daarvoor hebben we in mijn ogen meer dan voldoende kwaliteit in de groep.”

Klik op De Noormannen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Noormannen voor meer informatie over de club.

Supermini’s maken vol enthousiasme kennis met het voetbalspelletje bij VCK

VCK Koudekerke
-
0
Supermini’s maken vol enthousiasme kennis met het voetbalspelletje bij VCK

Met een verleden als voetbalster en een voetballend zoontje bij VCK was Maaike Matthijsse- de Jonge al bekend met de voetbalsport. Maar ook dochtertje Tess bleek de voetbalgenen in zich te hebben. Ze was alleen nog erg jong, maar wilde graag voetballen. Het was voor Maaike één van de redenen om het trainerschap bij een groepje 3- en 4-jarige Supermini’s op zich te nemen.

 

“Mijn zoontje begon ook ooit in coronatijd bij de supermini’s, en is inmiddels speler bij de JO8-3 waarvan ik ook trainster ben. De supermini’s is gewoon een geweldig leuke groep om te trainen en enthousiast te maken voor het voetbalspelletje. Eerder was ook al een paar keer geprobeerd om zo’n groepje op te zetten maar waren er niet zoveel aanmeldingen. Nu blijkt het wel enorm aan te slaan en dat is heel erg gaaf natuurlijk. Elke week hebben we zo’n twaalftal kinderen die vol plezier op het kunstgrasveld van sportpark De Stoofwei een uur lang lopen te genieten. En daar geniet ik als trainster dan zelf ook enorm van.”

Zelf begon Maaike ook ooit met voetballen bij de F-pupillen van GPC, maar vijftien jaar geleden moest ze noodgedwongen door blessures stoppen met voetbal. Toen na een oproepje voor nieuwe supermini’s zoveel aanmeldingen kwamen, heb ik gevraagd aan mijn zus Renske, die nog wel zelf actief is als keepster bij FC Dauwendaele, of ze een keertje wilde assisteren. Zij vond het echter zo gaaf, dat ze is gebleven en we het nu inmiddels samen doen. Onze ouders hebben ook altijd vrijwilligerswerk gedaan en dat zit dan blijkbaar toch wel in ons bloed. Het is prachtig om je in te zetten voor een club en als je dan zoveel vreugde en plezier er voor terugkrijgt, dan is dat prachtig.”

Het doel van de supermini’s is simpel: plezier hebben en vooral lekker bewegen en sporten. “We bieden wel tijdens de trainingsmomenten een vaste structuur aan met afwisselende oefenstof en het nemen van penalty’s. Partijtjes dat slaan we nog wel over voorlopig, want dat heeft geen zin. We trainen iedere woensdag van 16.00 tot 16.45 uur op het kunstgrasveld en dat is qua spanningsboog precies lang genoeg. De kinderen zelf en ook de ouders reageren allemaal heel enthousiast en positief op de trainingen, dus dat geeft ons als trainsters ook weel voldoening en energie.”

Dribbelen met de bal, balletjes afstoppen, op doel schieten en juichen na een doelpunt. Het komt allemaal tijdens de trainingen voorbij. Na elke trainingen mag er door de spelertjes een sticker wordt geplakt op de VCK Supermini stickerkaart. “Dat is een mooie motivatie en wordt in de najaars- en voorjaarscompetitie toegewerkt naar een volle kaart én een diploma. In het najaar afgesloten met een speciale ouder-kind training. En dat zullen we aan het eind van de voorjaarsreeks opnieuw doen.”

De aanpak van Maaike en Renske zorgt voor veel extra plezier bij de mini’s en ze zien dat ook de ouders dat wel kunnen waarderen. “Het gaat erom dat ze zoveel mogelijk dingen van het voetbalspelletje op een leuke, speelse en ongedwongen manier onder de knie krijgen. Maar het allerbelangrijkste is spelplezier beleven en in beweging zijn. Het feit dat er nog altijd zo’n grote groep supermini’s wekelijks komt én er veel interesse is van nieuwe aanwas geeft aan dat we op de goede weg zijn. En dat we met een groep in deze leeftijdsgroep duidelijk ook in een behoefte voorzien.”

Klik op VCK Koudekerke voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VCK Koudekerke voor meer informatie over de club.

 

Levi Mombarg wil met goed gevoel afscheid nemen bij FC Dauwendaele

fc Dauwendaele
-
0
Levi Mombarg wil met goed gevoel afscheid nemen bij FC Dauwendaele

Een prima voorbereiding, een andere tactiek en goede resultaten. De start van de competitie pakte voor FC Dauwendaele en aanvaller Levi Mombarg ineens anders uit. Na de eerste serie wedstrijden gingen verloren en de geelhemden zagen zichzelf stijf onderaan terug. Inmiddels is de weg omhoog door de derdeklasser ingezet.

“Gelukkig wel. Het was wel gek om vorig seizoen bijna te promoveren en dan na een goede voorbereiding in de competitie ineens tegen een reeks nederlagen aan te lopen. Dat was wel een aparte ervaring. We hebben toen de koppen bij elkaar gestoken en zijn weer overgestapt naar het systeem en speelwijze van vorig seizoen. Met iets minder druk vooruit en wat meer zekerheid achterin. Nu is het allemaal wat stabieler en dat zie je ook terug in de resultaten. Het geeft iedereen meer vertrouwen, aanvallend spelen we nog steeds maar de restverdediging is beter.”

Mombarg had en heeft nog altijd de ambitie om minimaal in de tweede klasse uit te komen als voetballer. Vorig seizoen was hij er dichtbij met Dauwendaele, maar nu is het vooral zaak om zo snel mogelijk weg te komen bij de gevarenzone. “Daarin gaan we zeker slagen want daarvoor hebben we genoeg kwaliteiten in de selectie. We hadden het doel om ook dit jaar mee te doen voor promotie, maar dat moesten we na die slechte start flink bijsturen. Al hebben we die promotie nog altijd niet uit het hoofd gezet. Persoonlijk heb ik sowieso de ambitie om de tweede klasse te halen want daar komen mijn kwaliteiten nog beter tot uiting.”

Ambitie

Om zijn ambitie na te jagen heeft de aanvaller besloten om volgend seizoen de overstap te maken naar SVOD’22 uit Oostkapelle. Die ploeg komt nu al uit in de tweede klasse en maakt wellicht nog kans op eventuele promotie naar de eerste klasse. Voor Mombarg betekent de overstap dat hij weer op bekend terrein gaat voetballen. Hij speelde in het verleden – voor de fusie – al bij Oostkapelle. Daarvoor speelde hij onder andere voor HSV Hoek. “Ik ken die groep goed en wil gewoon op zo’n niveau voetballen. Mijn type spel past daar en ik wil mezelf daar graag bewijzen.”

Tot die tijd zal Mombarg het maximale uit zichzelf halen bij Dauwendaele. Tijdens zijn eerste periode bij Oostkapelle liep hij een zware kruisbandblessure op, toen viel het voetbal stil door corona om af te sluiten met een kampioenschap. “Na het kampioenschap koos ik ervoor om een stapje terug te doen en te voetballen met vrienden. Maar de sportieve ambitie die ik nu weer voel branden die zegt me dat ik deze stap moet maken en mezelf verder moet uitdagen en ontwikkelen. Nog meer een aanvalsleider zijn en betrokken zijn met goals en assists.”

Van zijn kruisbandblessure heeft de 26-jarige leefstijlcoach en personal trainer geen last meer, maar hij kampte daarna wel met heupklachten. “Dat was hinderlijk maar door de spieren er rondom goed te trainen en te versterken gaat het goed en heb ik al twee jaar niet of nauwelijks nog last gelukkig. In het restant van de competitie wil ik graag nog een reeks prachtige resultaten neerzetten. Alsnog promoveren zou een prachtige afsluiting zijn. Deze groep is daar ook aan toe. En het is ook een goed moment, want door die versterkte degradatieregeling wordt het er niet eenvoudiger op om de stap omhoog te maken. Als het kan moet het nu gebeuren, het zou een mooi slotstuk zijn hier voor mij.”

Klik op FC Dauwendaele voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Dauwendaele voor meer informatie over de club.

Complete SJO Serooskerke/ Veere voorzien van nieuwe trainingspakken

SJO Serooskerke
-
0
Complete SJO Serooskerke/ Veere voorzien van nieuwe trainingspakken

Het was een klus waar de sponsorcommissie een jaar lang mee bezig is geweest, maar sinds begin september heeft de complete jeugdafdeling van SJO Serooskerke/Veere fonkelnieuwe trainingspakken. Nicky Holmes is er trots op dat er zoveel bedrijven de jeugd van beide clubs een warm hart toedragen en dit mede mogelijk hebben gemaakt.

“Het was een flink project wat we met een aantal mensen heel goed hebben uitgewerkt en waar best de nodige uurtjes aan voorbereiding ook zijn ingekropen. Maar als je dan nu alle jeugdleden van de SJO trots in hun eigen trainingspak ziet lopen, dan geeft dat wel een heel goed gevoel.”

Holmes was tot voor kort nog bestuurslid van de SJO, maar inmiddels is hij daarmee gestopt. Mede om zich vol te kunnen richten op zijn lidmaatschap van de sponsorcommissie. Vanuit die hoedanigheid heeft hij ook als kartrekker vorm gegeven aan het plan om de jeugdleden uniform te voorzien van eigen trainingspakken. “Samen met Jordi Suurmond heb ik dat project opgepikt en zijn we aan de slag gegaan. Plan schrijven, beide besturen overtuigen van de noodzaak en dan na akkoord op zoek naar de benodigde sponsoren. Want er is best een flink bedrag mee gemoeid. We hebben ook bij clubs als Zeelandia Middelburg en SVOD’22 ons licht laten schijnen en gevraagd hoe zei dat hebben aangepakt. Zo is het geheel in gang gezet en uiteindelijk gerealiseerd.”

Het is overigens in een plan vorm gegeven op een dusdanige manier, dat het geen eenmalig iets is maar dat het toekomstbestendig is. “We willen natuurlijk wel dat op termijn de pakken opnieuw op zo’n manier worden vervangen en dat hebben we in een plan geborgd. We wilden ook niet dat de trainingspakken eigendom van de club zouden worden, dan moet je alles beheren en ook daarin gaat altijd veel tijd en regelwerk zitten. Daarom hebben we ervoor gekozen dat voor een heel klein bedrag iedereen zijn of haar eigen pak kon kopen en voorzien van intialen of eigen naam. Dankzij de sponsoring konden we dat realiseren.”

Dit hele project is uiteindelijke mogelijk gemaakt door een aantal trouwe sponsoren: HUBO Serooskerke , Sinke Schoenmode, Propema Elektrotechniek en OOS International uit Serooskerke en Intersport Erik uit Middelburg. “Dankzij hun sponsoring lopen alle jeugdteams er nu zeer verzorgd bij voor en na de wedstrijden en geeft de SJO Serooskerke/Veere een meer professionele uitstraling. Daar was het ons voor te doen en we zijn tevreden en trots dat dit door de inzet van een groep vrijwilligers en sponsoren is gelukt.”

Klik op SJO Serooskerke/Veere voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SJO Serooskerke/Veere voor meer informatie over de club.

Robin van Laere wil met GPC vol gaan voor het kampioenschap

GPC Vlissingen
-
0
Robin van Laere wil met GPC vol gaan voor het kampioenschap

Bij zijn vorige club SV Walcheren was drie seizoenen geleden het perspectief op speeltijd bij het eerste- en ook tweede elftal niet heel groot. Toen Robin van Laere (22) de vraag kreeg van buurman GPC om de overstap te maken aarzelde de verdediger dan ook geen moment.

Sinds zijn overstap naar de oranjehemden speelde hij twee seizoenen in de derde klasse en na de degradatie probeert hij nu in de vierde klasse mee te strijden voor promotie. “Ik heb de jeugd bij Walcheren doorlopen, een uitstap van enkele jaren naar JVOZ gemaakt en daarna teruggekeerd bij Walcheren. Op een gegeven moment speelde ik nauwelijks bij het tweede en soms ook niet bij het derde elftal. Toen kreeg ik een kans om derde klasse te spelen bij GPC en die wilde ik absoluut pakken. Dat is gelukt en ik geniet er volop van dat ik nu wel in een eerste elftal kan spelen.”

Na de degradatie is GPC één van de kanshebbers op promotie en een eventuele titel. “We begonnen met een grote selectie, maar een aantal ervaren spelers zijn afgehaakt of niet beschikbaar. Daardoor missen we de broodnodige ervaring maar doen we het tot nu toe buitengewoon goed. We hebben een goed voetballend maar ook jong team. Dat kan soms wel eens opbreken tegen ervaren teams. Toch weten we bij te blijven in het kielzog van Kapelle, dat wel die ervaring in het elftal heeft.”

Als linker centrale verdediger of linksback is Van Laere wekelijks wel verzekerd van een basisplek en wil hij samen met zijn teamgenoten vol gaan voor het kampioenschap. “Als je de kansen daarvoor hebt dan moet je dat altijd proberen. En je moet het ook gewoon durven uitspreken. Want als je met zo’n jonge groep nog altijd gedeeld eerste staat na veertien duels, dan mag je daar best tevreden over zijn. Al besef ik heel goed, dat er nog een lange weg te gaan is. We willen eigenlijk proberen om de nacompetitie te vermijden en dan zit er dus maar één ding op en dat is de titel pakken haha.”

Thuis voelen

Van Laere is geboren en getogen in Vlissingen en voelt zich inmiddels al prima thuis bij GPC en is tevreden met hoe het nu loopt bij de club. “We hopen zo snel mogelijk terug te keren in de derde klasse. Dat geloof zit wel in de groep, al moeten we in een klasse met vijf oud-derdeklassers als concurrenten wekelijks top zijn. De degradatie naar de vierde klasse was een tegenvaller, maar het is nu zaak om te laten zien dat we een stap omhoog aan moeten kunnen. Vorig seizoen merkte je dat de spirit langzaam uit de ploeg verdween en we het uiteindelijk niet wisten te redden. Nu is het gevoel helemaal anders en dat geeft wel vertrouwen.”

De 22-jarige verdediger geniet van de kansen die hij krijgt om zich nu wekelijks in een eerste elftal te laten zien. Maar tegelijk is er het besef, dat heel veel facetten van zijn spel nog beter kunnen. “En ook beter moeten. Zoals meer rust houden aan de bal en op bepaalde momenten ook vaker kiezen voor de simpele voetbaloplossing. Dat zijn in mijn geval als je betrokken bent in de opbouw wel belangrijk en daarin kan ik nog zeker in doorgroeien.”

De stap van SV Walcheren naar GPC is voor Van Laere in alle opzichten eentje geweest waarvan hij geen seconde spijt heeft gehad. “Ik zocht een uitdaging op speeltijd én wilde in een eerste elftal voetballen. Dat doe ik nu al bijna drie jaar en hoop hier nog heel wat mooie sportieve stappen omhoog te zetten.”

Klik op GPC Vlissingen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GPC Vlissingen voor meer informatie over de club.

Joanike en Michel Geluk hebben beiden hun eigen rol bij RCS

vv RCS
-
0
Joanike en Michel Geluk hebben beiden hun eigen rol bij RCS

Het was in eerste instantie Joanike Geluk die in 2017 bij v.v. RCS als verzorgster aan de slag ging. Ze had de opleiding sportverzorging gevolgd en wilde graag haar kennis in praktijk brengen. Pas later volgde ook haar man Michel, die momenteel elftalleider is bij het eerste elftal. En dus zit het echtpaar niet alleen thuis, maar ook bij RCS naast elkaar op de (reserve)bank.

“Onze kinderen voetbalden toen allebei hier bij RCS. De jongste heeft nog bij Zeelandia Middelburg gespeeld maar voetbalt inmiddels weer hier in Oost-Souburg. Dat maakt het logistiek gezien allemaal wel een stukje makkelijker dan in het begin”, zegt Joanike.

Michel en Joanike kwamen in 2008 vanuit Vlissingen in Oost-Souburg en hun kinderen gingen voetballen bij de plaatselijke voetbalclub. Zonder enige voetbalachtergrond was Michel, die op hoog Zeeuws niveau aan tafeltennis deed, wel een vader die de verrichtingen van zijn zoons vol trots volgde en gaandeweg het spelletje begon te kennen en waarderen. “Ik vond het zo leuk dat ik bij de KNVB een cursus jeugdvoetbaltrainer heb gevolgd en ben daarna trainingen gaan geven. Ik wilde graag iets voor de vereniging betekenen en ben er zo stilaan ingerold.”

Joanike, die bij Swift in Middelburg op hoog niveau korfbalde, had eerder al bij Sepia in Heinkenszand een opleiding sportverzorgende en masseur gevolgd. Doordat hun zoons bij RCS voetbalden vroeg ze aan Alex Verdonk of ze met hem mocht meekijken en assisteren met de verzorging. “Zo raakte ik bij de club betrokken en ben sindsdien op trainingsavonden altijd bij het eerste aanwezig en natuurlijk ook op zaterdagen tijdens de wedstrijden. Heel gaaf om te doen en je bouwt ook een mooie vertrouwensband op met de spelers. Om op die manier ervoor te zorgen dat ze fit zijn, hun klachten kan verhelpen of een onderdeel te zijn van hun herstel bij een blessure geeft mij veel voldoening.”

Bij het eerste was toen nog Jeffrey van den Berge elftalleider, maar na een jaartje of vijftien wilde hij een stapje terug doen. Omdat Michel altijd langs de lijn stond en bekend was binnen de club is het balletje gaan rollen. “Ik kreeg de vraag of ik geen elftalleider wilde worden. Tot die vraag kwam had ik er nooit over nagedacht. De jongste was toen naar Zeelandia gegaan en ik was toen niet actief als jeugdtrainer bij RCS. De vraag moest ik toen even laten bezinnen, want op dat vlak lag niet direct een ambitie bij mij. Bij Zeelandia heb ik nog een jaartje een rol gehad als assistent-trainer, maar ik wilde ook mijn steentje wel bijdrage bij RCS. Toen heb ik toegezegd om als elftalleider aan de slag te gaan en dat bevalt tot nu enorm goed.”

Het zorgde er wel voor dat er met twee puberende zoons goede afspraken moesten worden gemaakt hoe Joanike en Michel hun verschillende rollen bij de eerste selectie van RCS zouden invullen. “Omdat Joanike sowieso beide trainingsavonden aanwezig moet zijn als verzorgster ga ik alleen op donderdagavond pas na aan het eind van de training naar de club. Dan nemen we met de technische staf de wedstrijdselectie voor zaterdag door en regel ik de benodigde zaken. Daarnaast ben ik er elke zaterdag ook bij. Daarvoor gaan we altijd bij onze jongens in de JO19-2 en JO15-1 kijken als dat qua speeltijden mogelijk is. Want we willen geen ouders zijn die hun kinderen bij de club droppen en dan weggaan. We zijn echt betrokken en ook trots om hun verrichtingen te volgen. Dat verdienen ze ook en we vinden het ook geweldig om te zien hoe de jeugd het doet.”

Het eerste elftal doet bovenin mee in de derde klasse en maakt na de degradatie van vorig seizoen weer volop kans op promotie. “Goede resultaten zorgen logischerwijs ook voor een goede sfeer in de groep. Maar we hebben sowieso enorm veel plezier in wat we allebei doen bij het eerste elftal. We dragen ons steentje met liefde en plezier bij voor de club. Bij het eerste worden we daarbij ook geweldig geholpen door Tom de Kam. Als materiaalman is hij ook onmisbaar en regelt enorm veel. Hij is een steun en toeverlaat. Een stille kracht die je pas mist als hij er niet bij is. Met z’n allen proberen we het voor de spelersgroep zo goed mogelijk te regelen. Het is een geweldige groep en daar zetten we ons met heel veel plezier voor in.”

Klik op RCS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RCS voor meer informatie over de club.

1...110111112...1.368Pagina 111 van 1.368

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.