Home Blog Pagina 11

‘Overleven en handhaven is het enige wat voor ons nu telt’

GROEDE –  Acht seizoenen lang was v.v. Groede actief in de vierde klasse zondag tot het in 2024 degradeerde via de nacompetitie. Middenvelder Jens van den Broek beleefde daardoor een niet heel feestelijk debuutseizoen. Tien maanden later kroonden de West-Zeeuws-Vlamingen zich tot de terechte kampioen. ‘Overleven en handhaven is het enige wat nu telt.’

Van den Broek kwam bij de selectie onder André de Nooijer en maakt inmiddels drie seizoenen onderdeel uit van de hoofdmacht. “Ik debuteerde uit bij Graauw op mijn vijftiende bij het eerste, heb daarna vaak meegetraind en ingevallen. Daarna ben ik in de basis gekomen en er eigenlijk niet meer uit weggeweest.”

Van zijn vijfde tot de JO17 speelde hij in de jeugd van de dorpsclub, waarvan ook drie jaar in een combinatieteam met v.v. Cadzand. Daarna schoof hij door met nog een paar jonge spelers om de selectie te versterken. “In de jeugd speelde ik vaak als centrale verdediger of op het middenveld. Bij de senioren heb ik tot nu toe voornamelijk in een controlerende rol als middenvelder mogen spelen. Erg fijn ook omdat ik denk dat mijn kwaliteiten daar het beste tot zijn recht komen.”

In zijn eerste jaar als basiskracht zag Van de Broek dat het elftal het vooral lastig had. “We hadden een heel jonge groep en die miste op cruciale momenten echt de ervaring. Dat heeft ons denk ik toen mede ook punten gekost waardoor je een heel seizoen onderin hing en uiteindelijk het niet wist te redden. Toch hebben we laten zien dat er voldoende kwaliteit aanwezig was, want vorig seizoen werden we terecht kampioen. Het is nu zaak om die lijn door te trekken en ervoor te zorgen dat we een goede start maken. Dat scheelt voor het moraal om niet gelijk weer op een niveau hoger onderin te bivakkeren.”

‘Blessurevrij blijven’ is een ander belangrijk aspect dat voor Van de Broek komend seizoen van belang is. “Ik ben vanuit het verleden geregeld last van enkelblessures en dat speelde me afgelopen jaar geregeld wel parten. Daarbij ben ik vanwege werk ook regelmatig afwezig en zorgt ervoor dat ik bijvoorbeeld mezelf pas gaandeweg het seizoen in de basis kan spelen. Ik werk bij DOK14 in de horeca waardoor ik de voorbereidingsperiode grotendeels mis en de trainer dus in het begin voor anderen kiest. Logisch natuurlijk ook. Het is dan aan mij om alles te geven en ervoor te zorgen dat de trainer uiteindelijk wél voor mij kiest. Dat is vorig seizoen gelukt en ik ga er vanuit dat ik, als ik mijn eigen niveau haal, me ook nu weer voldoende kan laten zien om de trainer te overtuigen van mijn kwaliteiten.”

Dat de achttienjarige Van den Broek nu een niveautje hoger speelt vindt de inwoner van Nieuwvliet alleen maar mooi. “Het is fijn dat we ons nu weer een stukje extra kunnen meten met sterkere tegenstanders. Daar word je als voetballer alleen maar beter van. Zelf wil ik proberen om dit seizoen zoveel mogelijk speelminuten te maken en een bijdrage te leveren aan onze hopelijk goede prestaties.”

Ambitie om ooit ergens anders dan bij Groede te voetballen heeft hij overduidelijk niet. “Ik zie mezelf niet in een ander shirt dan het blauw van Groede voetballen. Ik zou ook niet weten waarom. Ik speel bij een gezellige vereniging, op een leuk niveau en bovendien met allemaal vrienden samen. Het voelt echt als ‘thuis’, dus wat heb ik me nog meer te wensen?”

Klik op VV Groede voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Groede voor meer informatie over de club.

Niels van Damme wil bij Hontenisse zijn kansen pakken

KLOOSTERZANDE – Bijna een half seizoen eruit met een enkelblessure, speelminuten als rechtsback én uiteindelijk een degradatie via de nacompetitie. Zo zag in een notendop het eerste seizoen in de hoofdmacht van v.v. Hontenisse eruit voor aanvaller Niels van Damme.

“Het was een seizoen van uitersten op verschillende vlakken voor mij inderdaad. Die enkelblessure was vervelend en die degradatie uiteindelijk ook. We kregen op een gegeven moment te maken met een aantal ervaren en bepalende spelers die met langdurige blessures uitvielen. Het is één van de redenen dat we daardoor in de nacompetitie het niet hebben gered denk ik.”

Van Damme (19) begon met voetballen bij v.v. Vogelwaarde en speelde in een samenwerkingsverband met Hontenisse bij verschillende lichtingen in een ST. Die samenwerking strandde maar er was een dermate vriendengroep ontstaan dat de spelers van Vogelwaarde besloten om over te stappen naar Hontenisse. “We wilden graag bij elkaar blijven en dat hebben we toen gedaan. Nooit spijt van gehad ook want we speelden in een leuk team en zijn daar nog jarenlang mee doorgegaan. In de JO19 heb ik toen al meegedaan bij het eerste en uiteindelijk sinds vorig seizoen dus vast bij de selectie gekomen.”

Een rechtsbuiten met snelheid en een goede passeeractie, zo typeert de jongeling zichzelf. Toch zag hij op de tactiekborden zijn naam al op verschillende andere posities terug. “Ik heb zelfs het vorige seizoen afgemaakt als rechtsback. Een totaal nieuwe ervaring voor mij en dat ging dus ook wisselend qua prestaties. De trainer wilde met aanvallende wingbacks spelen en er was voorin best wat concurrentie. Dus toen heb ik in het belang van het team én natuurlijk ook om na die blessure ook speelminuten te maken het zo goed mogelijk geprobeerd in te vullen.”

Nu speelt Jorn van Assche als rechtsback en richt Van Damme zich voornamelijk op zijn favoriete positie aan de rechter buitenkant. “Ik hoop dat daar voor mij volop kansen komen en die wil ik dan wel pakken. Ik ga er in elk geval wel vol voor! Als rechtsback was het te wisselend en moet ik teveel nadenken. Voorin speel ik meer op mijn intuïtie en voel ik me vrijer. Het enige aspect waar ik dit seizoen écht nog aan moet werken is mijn rendement. Want een doelpunt in een officiële wedstrijd is al eventjes geleden.. Daar hoop ik dit seizoen zeker ook verandering in te brengen. Want ik vind dat een aanvaller bij een ploeg die bovenin wil meedoen toch tussen de vijf á tien goals moét maken. En daarbij ook een aantal assists moet hebben om daarmee het team te helpen. Dat is één van de uitdagingen en doelen die ik voor dit seizoen heb.”

Die basisplek veroveren of in elk geval zoveel mogelijk speelminuten maken is de andere persoonlijke doelstelling van de buitenspeler. “En als team hebben we met elkaar echt het gevoel dat we kunnen meedoen voor de titel. Ambitieus misschien maar als degradatie ben je in mijn ogen verplicht om mee te strijden. We hebben een heel jonge groep die nog veel moet leren. Het zal een lastige klus worden, maar we gaan er met elkaar in elk geval wel vol voor. We zullen wekelijks vol aan de bak moeten want als degradatie ben je toch vaak de te kloppen ploeg voor tegenstanders. Daar zullen we goed mee om moeten gaan en alert zijn. Als dat lukt en we een constant niveau laten zien elke wedstrijd dan denk ik dat we ver kunnen komen.”

Klik op VV Hontenisse voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Hontenisse voor meer informatie over de club.

Max Calon blij weer terug bij IJzendijke op het veld te staan

IJZENDIJKE – Het debuutseizoen van zijn ploeg in de derde klasse had Max Calon (27) zich heel anders voorgesteld. Kansloos degradeerde v.v. IJzendijke na het eerder behaalde kampioenschap weer en de verdediger stond door een hardnekkige blessure zelfs negen maanden aan de zijlijn.

“Het was in meerdere opzichten voor mij persoonlijk een teleurstellend seizoen. Een ontstoken kniepees heeft ervoor gezorgd dat ik heel lang niet beschikbaar was. En ik was niet alleen maar ons hele seizoen als derdeklasser werd gekenmerkt door heel veel blessures en schorsingen. Voor een kleine dorpsclub als IJzendijke wordt het dan al snel een heel lastig verhaal.”

Dit seizoen hoopt Calon, die is begonnen aan zijn twintigste jaar in het IJzendijke-shirt, dat het er allemaal een stuk positiever gaat uitzien. “Hoewel we wel wat kwaliteit hebben ingeleverd omdat jongens zijn gestopt of elders naartoe zijn gegaan, moeten we denk ik echt wel in het linkerrijtje kunnen meespelen. Voor het kampioenschap denk ik niet dat we in aanmerking komen. Zo realistisch moeten we wel zijn. Er is niemand van buitenaf bijgekomen maar we doen het vooral met jongens van het eigen dorp en talenten uit de eigen jeugd. Die hebben tijd nodig om ervaring op te doen en aan te haken. Dus als we in ons in de linkerrij weten te nestelen dan doen we het prima.”

In de jeugd speelde Calon veelvuldig als rechtsback en toen hij jaren geleden bij de senioren kwam werd hij vooral als rechtshalf of ook back gebruikt. Vorig seizoen en ook nu richt hij zich op een rol als centrale verdediger. “Dat is ook een heerlijke positie omdat ik graag de duels met een spits uitvecht en vanuit het centrum goed kan coachen en de ploeg kan neerzetten. Maar voorlopig is een basisplek nog ver weg hoor. Ik ben allang blij dat ik weer terug met de jongens op het veld sta en trainingen kan meedoen.”

Met Nico Knol staat er een nieuw, maar in IJzendijke wel bekend, gezicht voor de spelersgroep van het eerste. “Ik ben ooit bij Nico gedebuteerd in het eerste en nu is hij terug als trainer. We hebben vijf seizoenen David Almekinders gehad, kampioen geworden en een mooie periode beleefd. Maar nu is een frisse wind wel prettig. Iedereen begint op nul en krijgt volop kansen zich te laten zien. Vorig seizoen was heel zwaar voor iedereen en als je dan langs de kant staat en geen bijdrage kan leveren op sportief vlak vanwege een blessure dan is dat enorm frustrerend.”

Bij IJzendijke voelt Calon zich meer dan op zijn plek en heeft hij nooit de gedachte gehad om een keer ergens anders te gaan voetballen. “Waarom zou ik dat doen? Ik voetbal hier met al mijn vrienden samen en ook na de wedstrijden is het enorm gezellig. Als je naar een andere club gaat dan moet het echt al een hoger niveau zijn, maar het gros van de clubs in de regio speelt vierde klasse of lager. En voor een niveau hoger ben ik realistisch genoeg dat dit niet voor mij is weggelegd. IJzendijke is daarom in alles meer dan goed voor mij.”

Kameraadschap en spelplezier op een leuk niveau. De afgelopen negen maanden is het Max wel duidelijk geworden hoe belangrijk dat voor hem is. “Pas als je niet kan doen wat je leuk vindt dan weet je pas wat je mist. Met je ploeggenoten strijden voor de punten en na afloop een biertje drinken. Die combinatie heb ik nu wel lang genoeg gemist en ik kijk er naar uit om weer wedstrijden te gaan voetballen.”

Klik op IJzendijke voor de laatste artikelen over de club.
Klik op IJzendijke voor meer informatie over de club.

Rik Zwegers is laatbloeier bij v.v. Philippine

PHILIPPINE – Vanuit de jeugd, waar hij op zijn vijfde begon, sloot hij op zijn achttiende aan bij het tweede elftal van v.v. Philippine. Daar speelde Rik Zwegers vast tot begin vorig seizoen. Toen besloot hij de voorbereiding mee te doen en tot zijn verbazing volgde een heel seizoen als basisspeler bij het keurskorps. Door het verlies in de nacompetitie komt de ploeg dit seizoen uit in de vijfde klasse van het zaterdagvoetbal.

“Dat was wel een flinke teleurstelling want vooraf hadden we duidelijk een betere voorstelling van ons seizoen. Maar kijkende naar de punten die we soms hebben laten liggen dan hebben we het als ploeg volledig zelf laten afweten. Te vaak onnodige punten verloren op momenten dat we sterker waren. Dan roep je het uiteindelijk over jezelf af natuurlijk.”

Enkele jaren geleden speelde de club nog in de derde klasse zondag maar nu dus echt in het kelder van het amateurvoetbal. “Voor mij gaat het er vooral om dat ik lekker mijn wedstrijden kan spelen. In het verleden had ik niet echt de drive om bij het eerste elftal aan te sluiten. Veel vrienden voetbalden destijds in het tweede en ik ben daar toen ook naartoe gegaan. Dat vond ik toen veel leuker en had er veel plezier in. Maar vorig seizoen heb ik alles bij het eerste gespeeld en op zich beviel me dat ook goed. Nu probeer ik daar mijn waarde te hebben en vooral de jongere gasten een beetje te sturen.”

Hoewel de 26-jarige middenvelder degradeerde vindt hij nog steeds dat de selectie moet kunnen meekomen in de vierde klasse. “Dat denk ik wel. Al is dat nu niet meer aan de orde en is het zaak om in de vijfde klasse te proberen om zo hoog mogelijk te eindigen en misschien wel een prijs te kunnen pakken. We hebben een vrij jonge groep die vooral ervaring moeten opdoen. Dat zal gaan met vallen en opstaan en daarin wil ik mijn verantwoordelijkheid nemen. Die jonge gasten zich op hun plek laten voelen en te sturen waar nodig.”

“Na de degradatie zullen we door tegenstanders ongetwijfeld ook als een van de kanshebbers worden gezien. Maar of dat helemaal terecht is zal de tijd uitwijzen. Het is voor ons zaak dat we als ploeg wekelijks stappen maken en daarbij proberen om zoveel mogelijk punten bijeen te spelen. De kwaliteit is er zeker voor aanwezig vind ik ondanks dat we wel wat ervaren krachten zijn kwijtgeraakt.”

Zwegers zelf is kritisch op zijn eigen spel van het afgelopen seizoen en weet ook wat er beter zal moeten. “Ik was over de gehele lijn zeker ook niet constant genoeg. Daarin moet ik absoluut verbetering tonen ten opzichte van vorig seizoen. In mijn rol als centrale middenvelder denk ik met mijn spelinzicht en duelkracht zeker van waarde te zijn. Simpel voetballen, ballen veroveren en van daaruit verder voetballen. Ik hou van het spelletje maar speciale ambities heb ik niet. Ik wil vooral hier lekker voetballen en als de kans zich voordoet met Philippine weer een stapje omhoog zetten. Ik speel met vrienden en ken iedereen hier. Als ik hier weer een treetje hogerop kan met deze groep dan ben ik al prima tevreden.”

Wil je meer informatie over de club VV Philippine? Klik hier.

Klik hier voor een ander artikel over VV Philippine.

Jurgen Hooreweghe mikt op middenmoot met SV Oostburg

OOSTBURG – Op 5 augustus ging bij SV Oostburg de voorbereiding van start met een nieuwe trainer voor de spelersgroep. Ronny Tresonie nam het stokje over van Patrick Boute die naar Biervliet vertrok. Met Jurgen Hooreweghe heeft Tresonie een assistent die inmiddels al heel wat jaren SV Oostburg erop heeft zitten.

“Niet als speler overigens, want in het verleden heb ik altijd elders gevoetbald. We wonen als gezin wel in Oostburg maar kwam pas bij de club toen mijn zoon er ging voetballen en ik jeugdtrainer werd bij de F6. Inmiddels speelt Kevin een aantal seizoenen bij het eerste. Jarenlang ben ik in de jeugd vanaf de F’jes met hem meegegroeid. Sinds enkele seizoenen ben ik ook bij het eerste betrokken en heb daar al een aantal trainers meegemaakt. Ronny kende ik al eerder uit mijn tijd als speler en de samenwerking die we hebben bevalt heel goed. We doen het echt samen en dat is leuk. Met Mike van Dierendonck die de keeperstraining doet en Jeroen Hertog als leider vormen we een fijne staf.”

Samen met de spelersgroep wil men bij Oostburg vooral op realistische wijze doorgroeien richting een hoger niveau. “We zijn nog altijd relatief nieuw in het zaterdagvoetbal en het verschil tussen bijvoorbeeld de derde- en vierde klasse is enorm groot. Dat merken we in oefen- of bekerwedstrijden. Toch denk ik wel dat we potentie hebben in de selectie. Een groep die, volledig passend in de visie van de club, vrijwel volledig bestaat uit spelers uit Oostburg. Als we dit seizoen met die groep in de middenmoot kunnen voetballen en ons vroegtijdig weten te handhaven dan denk ik dat we het maximale eruit halen.”

Hooreweghe is geboren in België maar kwam na het hertrouwen van zijn moeder in Biervliet terecht. Daar voetbalde hij in de jeugd en stapte op zijn zesentwintigste over naar AVC Aardenburg. “Dat speelde toen op hoog niveau en heb ik nog tien prachtige jaren gehad. Ik ben op mijn zevenendertigste gestopt en toen dus jeugdtrainer geworden. Inmiddels draai ik dus ook alweer heel wat jaartjes mee bij Oostburg en zoals het er zich nu laat uitzien zullen er daar nog wel wat bijkomen. Het is een prachtige club waarvoor ik me graag wil inzetten.”

Met Ronny Tresonie overlegt hij als assistent-trainer enorm veel en neemt ook geregeld een deel van de training voor zijn rekening. “Ik heb met Ronny gespeeld bij Aardenburg en hij is enorm fanatiek. Een en al voetbal ook. Dat is wel iets wat past bij deze groep. Jongens willen zich verbeteren en zijn leergierig. Ronny en ik bespreken veel. Van trainingen tot opstellingen en tactiek. Dat vind ik prettig werken. Ik kan momenteel in mijn huidige rol prima mijn ei kwijt en probeer daar waar ik kan op het trainingsveld, maar ook in de begeleiding rondom het elftal mijn steentje bij te dragen.”

Klik op SV Oostburg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Oostburg voor meer informatie over de club.

Loïc van Willegen en HVV’24 gaan opnieuw voor promotie

HULST – Ambitieus is men bij HVV’24 uit Hulst als jaren. Graag wil men met de club naar een hoger niveau maar elk seizoen vindt de ploeg in de nacompetitie altijd vroegtijdig hun Waterloo. Tot teleurstelling van iedereen met een blauwgeel hart. Middenvelder Loïc van Willegen (23) hoopt dat het dit seizoen eindelijk een keertje wél gaat lukken. ‘Promotie is in elk geval weer opnieuw de doelstelling.’

In het tussenseizoen kreeg met de komst van Tijn de Pooter, Joel van Selst, Dries van Putte en Giacomo d’Hooge er een flinke kwaliteitsimpuls bij. “Het maakt onze selectie een stuk sterker en zorgt voor veel meer concurrentie. De plekken zijn duur in het elftal en dat maakt dat iedereen veel scherper erop staat. Het is wel leuk om te merken dat er nu een heel grote groep jongens in de selectie zit van mijn leeftijd en daar kunnen we hopelijk nog flink wat jaren mee door.”

Bij HVV’24 is de ambitie altijd aanwezig en ook dit jaar ziet Van Willegen weer kansen op een prijs. “Een periode en strijden voor promotie hebben we de afgelopen seizoenen ook gedaan. Alleen zonder succes op het eind. Altijd was er wel een periode dat het minder liep, er minder getraind werd of we te maken kregen met veel blessures. Het was nooit dat we het tot het eind konden volhouden helaas. Nu zie ik die kansen een stuk hoger in en denk ook dat we nu wél de ploeg ervoor hebben. Daarbij hebben we in Marco van Vlierbergen een nieuwe gedreven trainer voor de groep staan en dat zorgt ook voor nieuwe inzichten hoewel het spelidee niet veel afwijkt van voorgaande jaren. Marco is hier wel bekend als trainer bij de jeugd en senioren, dus dat maakt dat het ook direct wel vertrouwd voelde.”

Van Willegen zelf speelde in het verleden bij HVV’24, was actief bij Hontenisse en is nu alweer terug bezig aan zijn zesde seizoen in de eerste selectie. Door de jaren heen kampte hij met aardig wat blessures, dus een onbetwiste basisspeler voelt hij zich nog altijd niet. “Zo lag ik er een keer anderhalf jaar uit met een enkelblessure die uiteindelijk door een orthopeed in Breda is ontdekt en daarna hersteld. Nu ben ik al een tijdje volledig pijnvrij en dat hoop ik te blijven. Vorig jaar had ik vaak wel een basisplek als ‘tien’ of stond ik rechtsback als dat nodig was. Dit seizoen wil ik wel vol voor mijn kansen gaan en direct mezelf doen gelden. Ik ben op meerdere posities inzetbaar, soms een voordeel maar vaak ook lastig. Je wilt je als speler graag focussen op één positie. Liefst dus centraal, maar als het voor de ploeg nodig is speel ik waar het moet. Zo belangrijk mogelijk zijn en een bijdrage leveren aan hopelijk mooie prestaties.”

De student Vastgoedkunde in Eindhoven heeft er in elk geval alles voor over. “Ik probeer op mijn voeding te letten en fysiek extra kilo’s te trainen. Daarnaast komen we met een groepje vanuit Tilburg, Eindhoven en Breda elke dinsdag naar Hulst om te trainen. We willen heel graag, dus is het mooi dat de club ons daarin steunt. Hopelijk werpt het aan het eind van de rit zijn vruchten af, want we willen nu eindelijk die ‘vloek’ van elk seizoen ‘net niet’ nu wel een keertje doorbreken met z’n allen.”

Klik op HVV’24 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op HVV’24 voor meer informatie over de club.

Verzorgster Rowana Stenzel op haar plek bij RKVV Koewacht

KOEWACHT – Min of meer toevallig kwam Rowana Stenzel (32) terecht bij RKVV Koewacht. Haar man Mike maakte drie seizoenen geleden de overstap van RIA W naar het vlassersdorp en in zijn kielzog ging Rowana mee. Inmiddels is ze al twee seizoenen verzorgster en sinds dit seizoen ook elftalleidster bij het eerste elftal.

“Het eerste seizoen toen Mike bij Koewacht speelde stond ik als supporter langs de lijn. En gezien ik bij RIA W ook de rol van verzorgster had was de vraag vanuit Koewacht een logische. En als ik er dan toch ben, dan kan ik me best ook maar wat nuttig maken toch? Bovendien vind ik het voetbalspelletje enorm leuk en doe het graag.”

Rowana en Mike wonen in Westdorpe, waar Mike zowel bij het eerste als tweede team voetbalde voordat hij de overstap naar de Sportpark Berlaere maakte. “Via het tweede elftal rolde ik eigenlijke en beetje in de rol van verzorgster. Ik had een Sportopleiding afgerond en daarbij medical taping en sportmassage als basisvak gehad. Op die manier kon ik een stukje vanuit mijn studie toepassen terwijl ik naar mijn vriend kon kijken langs de lijn. En dat ben ik uiteindelijk bij Koewacht dus ook gaan doen.”

Daar kwam ze terecht via voorzitter Diego de Vliegher. “Ik werk als beveiliger bij Mammoet en kwam zo in gesprek met Diego die daar ook. Of Mike interesse had in een overstap. Zo is het contact gelegd en ben ik uiteindelijk ook bij de club binnen. En het bevalt ons uitstekend. We zijn enorm goed ontvangen. Koewacht is een heel huiselijke en warme club. De communicatie is daar echt super en dat is toch enorm belangrijk.”

In de seizoenen dat Rowana als verzorgster langs de lijn staat heeft ze gelukkig nog niet te maken gehad met ernstige kwetsuren. “Nee, gelukkig maar. De eerste zorg verlenen waar nodig is voor mij iets wat ik leuk vind om te kunnen doen. Verdediger Justin Martinet studeert fysiotherapie en is degene die de bredere kennis heeft. Sinds dit seizoen ben ik ook deel verantwoordelijk voor de zaken rondom het elftal zoals het wedstrijdformulier en andere kleine taken. Dit doe ik om trainer Rudy Govaert te ontlasten. Alle handjes kunnen van waarde zijn om de zaken rondom het elftal goed te regelen en dat doen ik graag.”

Op haar zestiende kwam de van oorsprong Terneuzense terecht bij v.v. Terneuzen via een maatschappelijke stage. “Dat was leuk en ik ben toen flink wat jaren actief gebleven binnen het jeugdvoetbal. Van de C2 tot en met de A2 was ik verzorgster en assistent-trainer bij Terneuzense Boys. En nog één seizoen als hoofdtrainster bij de A2 waarin we kampioen werden. Later ben ik natuurlijk via Mike altijd bij het voetbalspelletje betrokken gebleven. En dat doen we intensief want Mike voetbalt ook samen met mijn broer in de zaal en dan sta ik altijd op de tribune. Voetbal neemt dus in ons leven een prominente plek in.”

Bij Koewacht is het dit seizoen afwachten wat het allemaal gaat brengen. “We zijn wat spelers kwijtgeraakt. Aan andere clubs of jongens zijn gestopt. Daar zijn een paar gasten voor teruggekomen maar hoe het plaatje in elkaar gaat vallen is afwachten. Wanneer we rond de vijfde of zesde plek kunnen spelen dan doen we het erg goed denk ik. Daarbij hoop ik persoonlijk vooral ook op een seizoen zonder zware blessures. Als dat allemaal lukt dan zou ik erg blij zijn.”

Klik op RKVV Koewacht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKVV Koewacht voor meer informatie over de club.

 

FC Dordrecht JO13-1 speelt bij VV Papendrecht

Voetbalvereniging Papendrecht is verheugd te kunnen melden dat de samenwerking met FC Dordrecht in het seizoen 2025-2026 wordt voortgezet. Met dit partnerschap zet de club een belangrijke stap vooruit op het gebied van jeugdopleidingen, talentontwikkeling en regionale samenwerking.

De samenwerking kreeg recent een extra impuls doordat VV Papendrecht haar accommodatie beschikbaar heeft gesteld als thuisbasis voor de JO13-1 van FC Dordrecht. Dit betekent dat op sportpark Slobbengors regelmatig wedstrijden worden gespeeld tegen teams van gerenommeerde profclubs als Feyenoord, NAC Breda, Willem II, Roda JC, MVV en Fortuna Sittard. Voorafgaand aan de wedstrijd ontbijten de spelers van FC Dordrecht in de kantine van VV Papendrecht.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

Verslag: Excelsior’20-Victoria’04

In Schiedam moest Victoria’04 de drie punten aan de tegenstander laten. In de eerste helft bouwde Excelsior’20 een licht veldoverwicht op. Victoria’04 trachtte in de omschakeling iets terug te doen, doch liep zich telkens vast in de hechte verdediging van de thuisclub.

In de openingsfase was Owen Passon dichtbij een treffer, hetgeen in de eerste rondgang nagenoeg het enige wapenfeit was voor de Vlaardingse bezoekers. Na 40 minuten spelen zette Victoria’04 een aanval op, maar verloor de bal op het middenveld. Excelsior’20 profiteerde volop, want counterde meteen naar de 1-0 voorsprong. 

Na de pauze trachtte Victoria’04 de bakens te verzetten. Naar mate de wedstrijd vorderde kwamen de Vlaardingers beter in het spel en ook vaker voor het doel van Excelsior’20. Goede mogelijkheden om de gelijkmaker te scoren bleven onbenut, want Björn Verschoor (schot hoog over), Ronaldo Lindeborg (stuit op de doelman), Owen Passon (kopbal in handen van de doelman) en Bob Planken (schot rakelings naast) verzuimden de trekker over te halen. 

Aan de overzijde kwam het op de counter spelende Excelsior’20 enkele keren gevaarlijk door in het strafschopgebied van Victoria’04, maar wist de score niet te verdubbelen. De Vlaardingse formatie, dat weliswaar een doelpunt verdiende, moest wederom pijnlijk genoegen nemen met een 1-0 nederlaag.

Selectie Victoria’04: Gilmario Correia dos Santos, Nick Rutten, Jur de Visser, Björn Verschoor, Mitchell van der Hoeven, Owen Passon (83: Lizandro Niewold), Raphael van Doorn (70: Diego Rivas), Jeroen de Lely (70: Joery Kaashoek), Ronaldo Lindeborg, Vico Senchi, Bob Planken.

Meer informatie over Victoria ’04? Klik hier.
Meer artikelen over Victoria ’04? Klik hier

Leuke keepersclinic bij VV Papendrecht

Op zondagochtend 12 oktober organiseerden Voetbalvereniging Papendrecht en Straver Keepersschool een clinic voor jeugdkeepers. De kinderen werden om 9.50 uur op het zonnige kunstgrasveld van het Slobbengors verwacht. Door de trainers waren al enkele oefeningen voorbereid.

Om 10.00 uur werd begonnen met een actieve warming-up zodat de doelverdedigers lekker warm werden. Daarna volgde er een circuittraining met verschillende onderdelen. Daarbij kwam van alles aan bod zoals het insnijden van de bal, 1 op 1, passen en vooral heel veel duiken. Tevens werd veel feedback gegeven over bijvoorbeeld de positionering in het doel en de houding van de keeper. Na ruim anderhalf uur keihard werken was het tijd om met zijn allen af te sluiten. Tegen het middaguur en keerde iedereen moe maar tevreden huiswaarts na deze leerzame clinic.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.