Ongekende ommekeer eindigt in Limburg

0
647
SC Emma tegen GSC/ODS

De hoofdmacht van SC Emma kende in de derde klasse een seizoen van ongelooflijke contrasten. Voor de winterstop kon de formatie van trainer Roy de Bruin totaal geen potten breken en leek de zwalkende elf linea recta op weg naar de vierde klasse. Dankzij een geweldige ommekeer werd echter lijfsbehoud én (kortstondige) deelname aan de nacompetitie afgedwongen.

De onbetwist langste reis van het seizoen betekende meteen het eindpunt van de doldwaze reis die Emma deze competitiejaargang beleefde. In het Limburgse Neeritter beëindigde Veritas het avontuur van de Dordtse derdeklasser door met 3-0 het eerste nacompetitieduel te winnen en zich te plaatsen voor een confrontatie met Emma’s competitieopponent SV Reeshof.

,,Ik heb nog nooit zo lang in een bus gezeten voor een wedstrijd met Emma’’, zei oer-Emma-speler Randy van Eden, die op voorhand nog de overtuiging had dat zijn ploeg na een geweldige eindspurt in de tweede seizoenshelft het jaar nog wel langer zou rekken. ,,Het seizoen is wat mij betreft nog niet voorbij’’, liet hij weten voor de reis naar Limburg. Op de terugweg was de stemming enigszins omgeslagen, maar was er weer snel tijd voor realiteitszin: ,,Het is even zuur, maar we kunnen trots zijn op wat we gepresteerde hebben in de tweede helft van het seizoen.’’

Staartploeg
Zelden zal een competitiejaargang namelijk zo bol hebben gestaan van de tegenstellingen. Van gedoodverfde degradant via overlever tot tweedeklasse-gegadigde. Dat is de korte samenvatting van het jaar van SC Emma, dat onder leiding van trainer Roy de Bruin met de nodige pretenties aan het huidige seizoen was begonnen maar aanvankelijk totaal niet uit de verf kwam. Randy van Eden, van kleins af aan – toen Emma nog SC Reeland was zelfs – betrokken bij de club en vaste waarde in de hoofdmacht van de vereniging, draait de film voor zichzelf terug: ,,Er moesten wat nieuwe jongens ingepast worden, maar we begonnen uitermate stroef. Het zat ook enkele keren helemaal niet mee, maar op de ene of andere manier draaide het maar niet. Zodanig zelfs dat we langzamerhand uitgroeiden tot het lachertje van de competitie.’’

Halverwege het seizoen leek het erop dat Emma eigenlijk al reddeloos verloren was. Zeker met het oog op de verscherpte degradatie was de afgetekende staartploeg bijna al veroordeeld tot een gang naar de vierde klasse. ,,Maar je ziet hoe het opeens kan omslaan in een competitie. Kijk naar de amateurs van FC Dordrecht, die in de eerste helft van het seizoen prima presteerden maar zodanig zijn teruggevallen dat ze uiteindelijk gedegradeerd zijn’’, stipt Randy van Eden aan. ,,Voor ons ging het juist de andere kant op.’’

Zelfvertrouwen
De opmars van SC Emma begon in de uitwedstrijd bij het prominent geklasseerd TSV Gudok, dat aanspraak maakte op de hoogste posities in de competitie maar dat op eigen veld getrakteerd werd op een nederlaag door het als herboren ogende Dordtse collectief van Roy de Bruin. ,,Dat was de opsteker die we nodig hadden. We hadden wat spelers terug, onder wie Rayvano van de Merwe die belangrijk was als aanvaller, maar met Serhan Tenekecioglu ook een doelman gekregen die heel betrouwbaar was. Alles draaide opeens om, we begonnen wedstrijden te winnen en zelfvertrouwen te krijgen.’’

Binnen de vereniging werd zelfs gesuggereerd dat alles viel terug te redeneren op de aanschaf van nieuwe schoenen door oud-voorzitter Ton van Eijsden. Een samenloop van omstandigheden, waar Emma blijkbaar prima op ging want de aanhoudende zegereeks – met een fraaie eclatante zege bij GSC/ODS onder andere – verkleinde de degradatiekansen en stuwde de ploeg zelfs op in de strijd om de laatste periodetitel. Hoewel in de slotfase ook nog twee wedstrijden verloren gingen, begon Emma aan de slotdag met kansen op lijfsbehoud én nacompetitiedeelname voor promotie. ,,En weer was de tegenstander Gudok, de ploeg waar we nog goede herinneringen aan over hadden gehouden na de eerste ontmoeting dit seizoen’’, schetst Van Eden. ,,We waren ook afhankelijk van de gebeurtenissen op de andere velden, dus het bleef spannend voor ons.’’ Maikel Steenbakker scoorde uiteindelijk de beslissende 2-0 met het enige balcontact van hem in die wedstrijd. ,,En dan ben je in één klap veilig, heb je een periodetitel en duurt een seizoen toch nog even voort. Best bizar eigenlijk’’, oordeelde Van Eden, die gehoopt had dat het avontuur nog wat langer had geduurd. ,,Maar in Limburg hebben we het zelf af laten weten. Al met al moeten we gewoon trots en heel blij zijn met de tweede helft van het seizoen.’’ SC Emma bleek, zo bewezen de statistieken, de beste te zijn in de Dordtse derby’s die vijftien punten opleverden (uit acht duels).

Klik op SC Emma voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Emma voor meer informatie over de club.