Op het eerste oog leek de groene speelmat er voortreffelijk bij te liggen. In de praktijk zag je toch de raarste klutsballen en gleden de spelers makkelijk onderuit. Het zonnetje deed z’n best en het talrijke publiek verwachtte een mooie pot. Mooi werd het niet, wel spannend. Met name de tweede helft.
In de eerste helft was het over en weer aanvallen en verdedigen, waarbij beide partijen redelijk in evenwicht waren. Dat beide teams vol op de aanval gingen mag duidelijk blijken uit het aantal corners. De ene na de andere. Het leverde niets op. In de afwerking en voortzetting was men slordig en te gehaast. De belangen waren groot. Dit vooral voor Oirschot Vooruit, dat na een voortvarende start van de competitie al weer weken op zoek was naar één of meer punten.
Er werd gespeeld met inzet en op het randje en soms er over. Dat resulteerde in gele kaarten, helaas, over de gehele wedstrijd gezien te veel. Oirschot Vooruit kreeg een kansje via Dorus van de Wal en Nemelaer kreeg een kansje maar de bal werd van de lijn gehaald. Terwijl de eerste supporters naar binnen gingen om een pilsje te bestellen, kreeg Bram Meeuwis rood voor een overtreding waar geel verwacht werd.
In de tweede helft kreeg Nemelaer ook een aantal goede kansen. Waar uitblinker Menno Kuulkers nagenoeg alles pareerde moest hij toch één keer capituleren. Gijs van Baast werd binnen de zestien aangespeeld en haalde uit met een harde schuiver in de linker benedenhoek, 1-0. Op dit moment lijkt de wedstrijd dan gespeeld. Immers, het was 10 tegen 11.
Oirschot rechtte de rug en toog ten aanval. De 2-0 hing eerder in de lucht dan de 1-1. Er kwamen vele minuten aan blessuretijd bij. Na de zoveelste overtreding volgde een vrije trap van Joris Swaanen en uit deze vrije trap schampte de bal het hoofd van Job van Gestel en belandde pardoes in de hoek. Buiten bereik van de keeper, 1-1 in de 93e minuut.