Vandaag gaan wij in gesprek met Maarten Elst, de 27-jarige verdediger van DK Nieuwmoer in België, over zijn transfer. Maarten kan iedereen cafévoetbal aanraden. Het is op elk vlak een verademing: het heeft een hoog F.C. De Kampioenengehalte, in positieve zin.
Carrière in het kort
Maarten Elst is op vier jarige leeftijd bij de smurfen van Vivoo begonnen aan zijn voetbalcarrière. Hij heeft vervolgens in alle jeugdelftallen van de club gespeeld. Bij de overstap naar de senioren heeft hij een tussenjaar genomen, waarin hij doordeweeks op een niet benoemenswaardig niveau heeft gezaalvoetbald. Waarna hij vervolgens weer is aangesloten bij Vivoo 4. Door de combinatie met zijn werk op zondag en zijn verhuizing naar Nieuwmoer (België) stapte hij in de zomer van 2021 over naar DK Nieuwmoer.
Transfer naar België
De overstap van de junioren naar de senioren was bij zondagsvoetbalvereniging Vivoo extra lastig voor Maarten, omdat hij op zondag aan de slag ging als sportjournalist. Aansluiten bij een zaterdagclub of bij een zaterdagteam (die er vooralsnog niet zijn in de gemeente Woensdrecht) lag voor de hand. Door zijn werk als sportjournalist was Maarten echter alsnog veelal op de amateurvelden te zien, zij het niet als speler, maar langs de lijn.
Uiteindelijk is Maarten naar België verhuisd. Als starter was het haast onmogelijk om woonruimte te vinden in de gemeente Woensdrecht. ‘’Het is nog altijd makkelijker om een profcontract af te dwingen bij een betaald voetbalorganisatie dan dat je vandaag de dag geschikte woonruimte vindt. Gelukkig werd ik in België met open armen ontvangen en ben ik intussen goed geïntegreerd in mijn dorp.’’
In aanloop naar zijn verhuizing heeft Maarten het boek ‘Mijn voetballeven’ van Gino Van Looy (Staantribune) gelezen. Daarin stonden allerlei absurdistische avonturen bij zijn caféploeg. Dat heeft Maarten over de streep getrokken om ook het avontuur aan te gaan en op zoek te gaan naar een caféploeg. Nu had Maarten de luxe dat hij met Nieuwmoer in een dorp terechtkwam met twee teams: KFC Nieuwmoer en DK Nieuwmoer. De eerste speelt in derde provinciale (vergelijkbaar met derde klasse in Nederland) en lag dus bij voorbaat al ver boven zijn niveau, vertelt Maarten.
DK Nieuwmoer is een cafévoetbalploeg, verbonden aan Café De Kroon in Nieuwmoer en spelend in de KAVVV, het Antwerpse voetbalverbond. Wekelijks speelt de ploeg tegen andere cafévoetbalploegen uit de (wijde) regio, tot aan Mechelen. ‘’Ik kan iedereen cafévoetbal aanraden. Het is op elk vlak een verademing: het heeft een hoog F.C. De Kampioenengehalte, in positieve zin. Je speelt vaak op een lap grond waar de koeien zelfs niet vrolijk van worden om op te grazen, maar dat heeft tegelijkertijd ook weer zijn charme. Ik heb er nog geen seconde spijt van gehad en zou het zo opnieuw doen.’’
Voetbalvereniging Vivoo
Maarten volgt Vivoo op de voet. Elke zondag volgt hij de live tussenstanden en leest hij in de krant wat ze hebben gedaan. Overigens niet alleen met Vivoo, maar met alle West-Brabantse standaardelftallen. ‘’Je hebt altijd en overal iets om over te praten als je mee bent met het regionale amateurvoetbal. De verslaggeving ervan, de smeuïge gebeurtenissen, het zijn dankbare invalshoeken om een gesprek aan te knopen.’’
Zelf probeert Maarten zoveel mogelijk, voor zover het kan naast zijn werk en eigen wedstrijden bij DK Nieuwmoer, wedstrijden in het amateurvoetbal en profvoetbal mee te pikken. Het maakt hem vrij weinig uit of het zaterdag vierde klasse C of Champions League is. Maarten denkt zelfs dat je hem blijer kunt maken met wedstrijden op een wat lager niveau dan bij de absolute top.
In zijn vrije tijd en op vakantie probeert hij altijd wel een wedstrijd of stadionbezoek mee te pikken. Tussen de ultra’s van Levski Sofia, een spannende derby in Luxemburg of een alles-of-niets-wedstrijd in Denemarken, als groundhopper kom je vaak met unieke verhalen thuis van vakantie. Intussen zit Maarten aan de 500+ wedstrijden/stadionbezoeken in 18 landen. ‘’Ik ben nog lang niet uitgekeken, er staan nog een aantal stadions/wedstrijden hoog op mijn lijstje. Denk aan de Belgrado-derby, Boca Juniors, Ferencvaros, clubs met een rauw randje die tot de verbeelding spreken. Ik ben de komende jaren nog wel zoet.’’
‘’Om terug te komen op Vivoo: het is een geweldige club voor alle inwoners van Huijbergen. Zoals bij elke dorpsclub kom je in de jeugd bij je vrienden van de basisschool in een team terecht om bij de senioren te versplinteren over alle seniorenteams. Mijn eerste herinneringen aan de club zijn dat er plannen waren voor een nieuw sportpark om de groei van de club te kunnen bijhouden en om te moderniseren. We zijn nu al een kleine 15-20 jaar verder en er is in de tussentijd weinig tot niks veranderd.’’ Het trainingsveld is in de tussentijd vervangen door een bedenkelijk kunstgrasveld met te kleine afmetingen, er zijn al jaren noodkleedkamers in afwachting op de verhuis/verbouwplannen, maar verder is het sportpark zo goed als een kopie van de eerste keer dat Maarten door de poort wandelde.
Het laatste wat hij ervan heeft gehoord, is dat de renovatieplannen van het sportpark — twee volwaardige velden naast elkaar en nieuwe gemoderniseerde kantine/kleedkamers — is tegengehouden door vleermuisproblematiek. ‘’Doodzonde voor de club, maar tegelijkertijd typerend voor de plaats Huijbergen. Er gebeurt te weinig om de leefbaarheid van het dorp in stand te houden. Starters — zoals ik — trekken weg en dat gaat op termijn ook gevolgen hebben voor de club vrees ik als er geen aanwas meer komt.’’
Als Maarten niet naar België was verhuisd, dan had hij overigens waarschijnlijk nog op de oude voet doorgevoetbald bij Vivoo 4. Een altijd gezellig team, qua sfeer vergelijkbaar met DK Nieuwmoer, maar door zijn werk bij BN DeStem miste hij sowieso alle uitwedstrijden en een handvol thuiswedstrijden. ‘’Het echt onderdeel zijn van een ploeg zoals ik bij DK Nieuwmoer op zaterdag wel heb, was in mijn situatie bij Vivoo daardoor moeilijker. Mede daardoor ben ik in mijn laatste seizoen ook begonnen aan mijn trainersopleiding.’’ Intussen is Maarten in het bezit van zijn UEFA C. Een club trainen zit er vooralsnog niet in, maar op termijn — wie weet komend seizoen — wil hij zijn eerste officiële stappen in het trainersvak zetten. ‘’Het bloed kruipt waar het niet gaan kan in zulke situaties: ik ben in mijn vrije tijd nu eenmaal graag met voetbal bezig.’’
Maarten zijn verwachtingen bij DK Nieuwmoer
Bij DK Nieuwmoer draait alles om gezelligheid. ‘’Met Eric Voeten heb ik de meest begaanbare en benaderbare trainer die ik tot nu toe heb gehad. Hij is een echte liefhebber van het spelletje. Ik kan genieten van de passie die hij in de ploeg legt om iedereen het naar zijn zin te maken. Zijn missie is daarnaast om wekelijks genoeg man zo gek te krijgen om het veld op te stappen, maar hij heeft genoeg overtuigingskracht om in die missie te slagen.’’
Ook komend seizoen zal de ploeg op zoek moeten naar enkele vervangers om de gaten in de ploeg — van spelers die stoppen — op te vullen. Als Maarten in de buurt zou wonen en hij zou nog een avontuur willen aangaan, dan zou hij het wel weten. ‘’Het is zoveel meer dan een wedstrijd van 2×35 minuten. Je maakt de gekste dingen mee, vooral na de wedstrijd in de derde helft uiteraard, maar ook langs de zijlijn is het genieten. Nogmaals: ik kan het iedereen aanraden om het wat traditionele clubvoetbal achter zich te laten en lekker op zaterdagmiddag de wei in te gaan. Geen gezeur onderling of met de tegenstander, gezelligheid voorop.’’
Momenteel draait de ploeg bovenin mee in de vierde klasse. De koploper is al vanaf het begin foutloos en is terecht kampioen geworden. Zelf heeft het team onderweg wat pech gehad en steken laten vallen waardoor zij nu, met nog een wedstrijd te gaan op 11 maart, nog strijden voor de vierde plaats. ‘’Van wat ik heb meegekregen promoveert de top drie naar de derde klasse en worden de gaten — net als in het Nederlandse amateurvoetbal tijdens de coronapandemie — opgevuld met de beste ploegen na de top drie uit de vierde klasse.’’ Met een beetje geluk kan het team dus promoveren aan het einde van de rit, maar het is duidelijk geen sportieve doelstelling van de ploeg geweest.
‘’Ik denk dat het voor de meerderheid van de ploeg weinig uitmaakt of we komend seizoen in de derde of in de vierde klasse spelen. We hebben al eens bewezen dat we goed mee kunnen draaien in de derde klasse. Op basis van een teruggetrokken team waar wij twee keer van hadden gewonnen zie je je concurrenten plots 5 tot 6 bonuspunten extra krijgen en vlieg je er op de valreep alsnog uit. Zeer jammer, maar niks aan te doen. En zoals gezegd: de sfeer is er in de vierde klasse echt niet minder om. Als we dit jaar niet promoveren, dan hebben we volgend jaar weer een kans.’’
Vooruitblik op volgend seizoen
Maarten weet nog niet goed wat het volgende seizoen hem brengt. Hij heeft door de jaren de nodige kleine blessures gehad die zich maar blijven opstapelen. Er is door specialisten al een paar keer aangeraden om een punt achter zijn voetballoopbaan te zetten en een meer constantere sport, zoals zwemmen of fietsen, te beoefenen. Maarten kampt de laatste maanden nogal met achillespeesproblemen en dat lijkt er niet echt beter op te gaan worden. Zijn voornemen om minstens tot zijn 30ste te blijven voetballen lijkt hij dan ook niet te kunnen inlossen. ‘’Al is dat overigens absoluut geen excuus voor het niveau waar ik altijd op heb gespeeld: ook zonder blessures was ik zeker geen international geworden, laat staan speler van een selectie-elftal.’’
Door een blessures op jongere leeftijd is hij sowieso onbewust voorzichtiger geworden op het veld. ‘’En als je iets niet moet zijn, is het te voorzichtig in de duels. Verder was het inzicht er altijd wel, maar de uitvoering liet te wensen over. Ik word tegenwoordig ook veel gelukkiger van langs de lijn naar een goede wedstrijd kijken dan dat ik het binnen de lijnen moet laten zien.’’
Een spelverdeler is Maarten dan ook nooit geweest. Hij is als keeper gestart, vervolgens heeft hij voorin de nodige goals mogen vieren, om als back/voorstopper te eindigen. Maarten heeft ontzettend genoten van het spelletje. Hij hoopt het nog zo lang mogelijk te mogen doen, maar weet gezien zijn blessurehistorie dat het ook geen jaren meer zal duren.
‘’Afhankelijk van mijn journalistieke carrière ben ik nu zoekende naar opties om mijn UEFA C-diploma te benutten. In het meest ideale scenario kan ik als assistent-trainer meekijken met een wat meer ervaren hoofdtrainer en mezelf ontwikkelen als trainer.‘’
Klik hier voor meer informatie over Vivoo
Klik hier voor meer artikelen over Vivoo