Jos Wesdorp (58) vertrekt na drieënhalf jaar trouwe dienst bij zaterdag-vierdeklasser WIK’57. De oefenmeester heeft nog geen nieuwe club gevonden, en dat doet hem pijn.
‘’Voetbal is mijn leven’’, zegt Wesdorp. ‘’Op dit moment heb ik helaas geen contact met clubs. De conclusie is dat ik misschien moet wachten tot december.’’ Eigenlijk wilde Wesdorp de club uit Kerkwerve helemaal niet verlaten. ‘’In december ben ik om de tafel gegaan met het bestuur’’, begint de 58-jarige trainer uit te leggen. ‘’Ze vonden dat het tijd was om uit elkaar te gaan. In het begin had ik er wel moeite mee; de mededeling kwam rauw op mijn dak. Nu denk ik: het is mooi geweest zo.’’
Toch knaagt het aan Wesdorp, dat de clubleiding besloot een frisse wind te laten waaien op sportpark De Vospit. ‘’De eerste vereiste was de jongens naar de training zien te krijgen. Dat is gelukt. In mijn tweede seizoen hebben we historie geschreven door in het linkerrijtje te eindigen’’, somt Wesdorp de resultaten op. Dit jaar gaat het echter minder, want WIK staat voorlaatste op de ranglijst. ‘’Alles zit tegen’’, foetert Wesdorp, die wel met opgeheven hoofd vertrekt. ‘’Ik heb WIK op de kaart gezet.’’ Wesdorp is een bekende in het Zeeuwse amateurvoetbal. Hij zwaaide de scepter onder andere bij Apollo’69, SKNWK, Bevelanders en ZSC’62. In 1976 begon Wesdorp met training geven, bij de jeugd van Zierikzee. Hij is dus zeer ervaren en zou graag weer aan de slag willen.
De uit Zierikzee afkomstige coach weet waar zijn kwaliteiten liggen. ‘’Ik ben heel erg enthousiast’’, zegt hij. ‘’Ik bereid altijd mijn trainingen voor en ben gedreven. Daarnaast voel ik me altijd snel thuis, ben sociaal.’’ Nee, stil zitten is geen optie voor Wesdorp. Hij moet en zal een nieuwe club vinden. Voorkeur? ‘’Ik zou nog wel eens richting Smerdiek of FC de Westhoek willen’’, aldus Wesdorp, die zijn telefoon in ieder geval goed in de smiezen houdt de komende weken. Want: ‘’Het mooiste is natuurlijk dat je gebeld wordt.’’ Een jaar zonder voetbal, dat wordt moeilijk voor Wesdorp. Hij is geduldig en ongeduldig tegelijk. ‘’Het is afwachten, dat doet zeer.’’