In gesprek met Wilko Pulleman van DBGC

0
633

Wilko Pulleman (41) is bezig aan zijn laatste seizoen bij de selectie van DBGC uit Oude-Tonge. Hier is hij al heel wat jaren actief, en heeft een prachtige tijd beleefd met de club. Momenteel is hij werkzaam als verzekeringsadviseur bij vrachtwagenfabrikant Scania.

Als kind heeft Wilko alle jeugdelftallen van DBGC doorlopen. Vanuit de A-junioren mocht hij toen op zijn zestiende debuteren in het eerste elftal. Hier werd hij al snel een vaste waarde. Toch zocht hij na negen jaar een nieuwe uitdaging, en vertrok op zijn vijfentwintigste naar Nieuwenhoorn Hellevoetsluis. Deze club speelde Hoofdklasse Zondag, wat in die tijd het hoogste amateurniveau was. Hier heeft de ervaren speler vier jaar gespeeld, waarna hij weer terug is gegaan naar DBGC. Toen heeft hij eerst drie jaar in het derde elftal gevoetbald, waarna hij voor een seizoen aansloot bij het derde. Het seizoen daarop speelde hij weer in DBGC 1. ‘’Dit was heel gezellig, echter was het niveau niet wenselijk.’’ DBGC is toen een zaterdagvereniging geworden, en Wilco koos er weer voor om naar het eerste elftal te gaan. Sindsdien is hij nog steeds een vaste basiskracht. ‘’Tegenwoordig moet ik wat slimmer zijn, om mijn kwaliteiten te gebruiken.’’ De ervaren speler was vroeger vooral centrale middenvelder. Tegenwoordig staat hij vaak in de spits.

Wilko is gezegend met drie prachtige kinderen en zelfs een vierde op komst. Toevallig zijn al zijn kinderen net als hij dol op voetbal. Ook spelen ze op dezelfde vereniging. Zijn oudste dochter is zeventien en speelt in Dames 1. Daarnaast heeft hij nog een dochter van tien en een jongen van zes. Tot slot is er nog een jongetje op komst.

Zo heeft hij een prachtige tijd beleefd bij de selectie. ‘’Het huidige team is al een aantal jaren bij elkaar en is echt een vriendengroep. Het is heel gezellig. We presteren dit jaar niet zo goed maar de sfeer blijft wel positief. Misschien is het enige nadeel dat er wat meer gezegd mag worden tegen elkaar op het veld. Soms zijn we te goede vrienden. Tijdens de winterstop hebben we met elkaar besproken dat er iets moet veranderen. We zijn op de goede weg. Dit team werkt super hard voor elkaar. Dat is vooral waar onze kracht ligt.’’

Het hoogtepunt tijdens de carrière van Wilko was het kampioenschap met DWVC van de derde naar de tweede klasse. Dit was ongeveer vier jaar geleden. Het jaar ervoor was de club samen met Hellevoetsluis bovenaan geëindigd en kwam de kampioenswedstrijd tegen dit team. Deze wedstrijd werd verloren. Toch is het in het jaar erop wel gelukt. ‘’We konden al een aantal wedstrijden voortijdig kampioen worden. Toen werden er opeens 2 wedstrijden op rij verloren. Hierna moesten we uit tegen the Gunners uit Breda. Het veld was dramatisch en het was weer een lastige wedstrijd. Het leuke voor mij persoonlijk was dat ik die wedstrijden ervoor geblesseerd was. Ik begon deze wedstrijd nog op de bank. In de 62e minuut mocht ik invallen bij een 0-0 stand en maakte zelf in de 65e minuut bij één van mijn eerste balcontacten de 1-0. Toen was de druk eraf en gingen we pas voetballen. Later werd het dan ook 2-0 en konden we het kampioenschap vieren.’’

Helaas heeft de ervaren voetballer ook meerdere blessures opgelopen. In het begin van zijn carrière waren dit vooral hamstringblessures. ‘’Als je jong bent doe je van alles, en niet de slimste dingen. Ik leefde niet altijd voor de voetbal, en daarom raak je misschien ook sneller geblesseerd. Ik hield van een avondje stappen en haalde regelmatig een nachtje door. Deze mentaliteit veranderde toen ik ouder werd. Vooral toen ik naar Nieuwenhoorn vertrok.’’ De laatste jaren heeft Wilko buiten zijn hernia geen grote blessures meer gehad.

De aanvaller heeft besloten om na dit seizoen te stoppen bij de selectie. Ongeveer vijf jaar geleden is hij geopereerd aan een hernia. Hierdoor hersteld hij minder snel wanneer hij ergens last van heeft. Daarnaast heeft hij het druk met de kinderen, helemaal met de vierde op komst. ‘’Op tijd stoppen lijkt me een verstandige keuze, om ook mezelf te kunnen beschermen. Het blijft erg lastig, aangezien het niet meer omkeerbaar is op deze leeftijd.’’ Toch blijft Wilko bij het derde elftal voetballen. Hier zijn ook veel vrienden actief. ‘’Dit is een leuk en gezellig elftal. Bij het eerste elftal is het een verplichting om te trainen en wedstrijden te spelen. Bij het derde elftal zitten twintig spelers. Hier kan je makkelijker afzeggen, mocht het een keer nodig zijn. Daarnaast is trainen niet verplicht. ‘’

Klik hier voor meer informatie over DBGC.
Voor een ander artikel over DBGC, klik hier.

Foto: John Groeneweg